0113-KDIPT1-3.4012.138.2020.2.MWJ - Prawo do odliczenia VAT przez spółkę w związku z modernizacją oraz eksploatacją nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 21 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r. oraz 23 czerwca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów modernizacyjnych jak również kosztów bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 21 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów modernizacyjnych jak również kosztów bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismami z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r. oraz 23 czerwca 2020 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, przeformułowania pytania, stanowiska oraz pełnomocnictwa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny

(ostatecznie doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Spółka prawa handlowego (Wnioskodawca) zarejestrowany podatnik podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu usług hotelarskich. W ramach swoich zasobów posiada szereg nieruchomości, które są wykorzystywane jako hotele, ośrodki wypoczynkowe oraz hostele. W budynkach tych Wnioskodawca ponadto wynajmuje pomieszczenia innym podmiotom gospodarczym świadczącym odrębne usługi właściwe dla ich profilu gospodarczego.

Wnioskodawca jest ponadto właścicielem nieruchomości, w miejscowości... nad..., stanowiącym ośrodek wypoczynkowy. W nieruchomości tej obecnie nie świadczy żadnych usług w zakresie swojej działalności gospodarczej ze względu na okoliczność, iż musi ona zostać wpierw dostosowana do wymaganych przez Wnioskodawcę standardów.

W związku z powyższym w 2019 r. Wnioskodawca przeprowadził szereg nakładów modernizacyjnych, polegających m.in. na poprawie jego funkcjonalności takich jak wymiana pokrycia dachu na budynku "D", pokrycia daszku przed recepcją, naprawie zniszczonych ścian w obrębie całego obiektu oraz wymianie rynien na nowe wraz z koszem dachowym, które to z kolei działania zwiększyły wartość nieruchomości.

Ze względu na okoliczności, iż Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie wykorzystanie przedmiotowej nieruchomości pod cele prowadzonej działalności gospodarczej, regularnie ponosi wydatki na bieżące funkcjonowanie tego obiektu i utrzymanie go w stanie niepogorszonym, takie jak: wycinanie krzewów, drzew, trawy, czyszczenie schodów, chodników oraz podjazdów na terenie całego ośrodka. Ponadto co miesiąc opłacane są regularnie należności z tytułu energii elektrycznej, ścieków, a także koszty usług z zakresu bezpośredniej ochrony mienia ruchomego i nieruchomości w przedmiotowej nieruchomości.

Zgodnie z treścią art. 86 § 1 ustawy od towarów i usług w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, Wnioskodawcy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Za wykonane nakłady modernizacyjne oraz świadczone usługi Zleceniobiorcy wystawili Wnioskodawcy faktury VAT, które zostały przez niego w pełni opłacone.

Wnioskodawca, poniesionych kosztów nakładów modernizacyjnych, jak również kosztów bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości nie odliczył od kwoty podatku należnego z tytułu podatku od towarów i usług.

W piśmie z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, wskazano:

1. Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług.

2. Przedmiotowa nieruchomość - ośrodek wypoczynkowy w miejscowości... nad...wraz z posadowionymi na niej budynkami, budowlami, siecią elektryczną, kanalizacją, wodną, drogi, place wewnętrzne, ogrodzenie oraz urządzenia są wprowadzone do ewidencji środków trwałych. W ewidencji środków trwałych każdy budynek - pawilon jest odrębnym środkiem trwałym. Daty wprowadzenia do ewidencji środków trwałych:

* budynek-pawilon E - 1 grudnia 1969 rok

* budynek-pawilon D - 1 czerwca 1970 rok

* budynek-pawilon C - 1 czerwca 1970 rok

* budynek-pawilon B - 1 grudnia 1970 rok

* budynek-pawilon A - 1 grudnia 1970 rok

* budynek garażu - 1 grudnia 1970 rok.

Wszystkie pawilony od A-E połączone są ze sobą w jedną całość i zasilane są przez jedną sieć elektryczną, wodno-kanalizacyjną i ciepłowniczą. Budowle wprowadzone są do ewidencji środków trwałych w tym samym okresie co ww. budynki poza ogrodzeniem. Samo ogrodzenie zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych w dniu 1 grudnia 1972 r.

3. Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystywał do dnia 31 marca 2012 r. do działalności opodatkowanej. Po ww. okresie nieruchomość była przeznaczona na sprzedaż. W okresie od sierpnia 2017 r., nieruchomość do momentu składania niniejszego wniosku sporadycznie wykorzystywana jest do czynności opodatkowanej - ok 1-2 razy w roku.

W piśmie z dnia 19 lutego 2020 r. (data wpływu 23 czerwca 2020 r.), będącym uzupełnieniem wniosku, Pełnomocnik Wnioskodawcy w pierwszej kolejności ponownie odniósł się do treści opisu sprawy przedstawionego we wniosku 19 lutego 2020 r. oraz treści uzupełnienia wniosku (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), a następnie doprecyzowano opis sprawy w zakresie odpowiedzi na pytanie nr 3 wezwania, tj. wskazano:

3. Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystywał do dnia 31 marca 2012 r. do działalności opodatkowanej. Po ww. okresie nieruchomość była przeznaczona na sprzedaż. W okresie od sierpnia 2017 r., nieruchomość do momentu składania niniejszego wniosku sporadycznie wykorzystywana jest do czynności opodatkowanej - ok 1-2 razy w roku. W przyszłości Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przedmiotową nieruchomość w niezmienionym dotychczas kształcie czyli starając się utrzymać jej stan techniczny w niepogorszonym stanie - dokonując kolejnych modernizacji i konserwacji - poszukując w tym samym czasie podmiotów zainteresowanych kupnem przedmiotowej nieruchomości oraz sporadycznie 1-2 do roku wykorzystywać nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie

(ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy Wnioskodawca uprawniony jest zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towaru i usług do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z poniesionych przez Wnioskodawcę nakładów modernizacyjnych jak również kosztów bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości w sytuacji kiedy w przedmiotowej nieruchomości nie jest prowadzona obecnie działalność gospodarcza przez Wnioskodawcę, a nieruchomość wykorzystywana jest sporadycznie (1-2 razy w roku) do czynności opodatkowanej?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadząc działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług hotelarskich posiada w swoich zasobach kilka przeznaczonych do tego celu nieruchomości. Nieruchomości te posiadają różny standard wyposażenia, a często ich stan techniczny nie pozwala na świadczenie przez Wnioskodawcę usług na takim poziomie na jakim sam by sobie tego życzył.

Powyższa sytuacja ma także miejsce w przypadku przedmiotowej nieruchomości, tj. ośrodka wypoczynkowego w... nad.... W związku z powyższym ze strony Wnioskodawcy koniecznym jest niejednokrotnie, jeszcze przed podjęciem świadczenia przez niego właściwych dla siebie usług, dokonanie wielu modernizacji, a nawet remontów w celu umożliwienia świadczenia usług hotelarskich w tych obiektach.

Ponadto, tego typu obiekt nie może pozostać całkowicie wyłączony z użytku, gdyż koszt ponownego jego uruchomienia po całkowitym zamknięciu jest o wiele większy, aniżeli koszt bieżącej jego eksploatacji i utrzymywania dogodnych warunków do przeprowadzanych oraz planowanych w najbliższej przyszłości modernizacji.

Wnioskodawca uznaje w tym stanie rzeczy, iż mimo faktu, że w przedmiotowej nieruchomości nie jest prowadzona obecnie przez niego działalność gospodarcza uprawniony jest na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do odliczenia kosztu dokonanych przez siebie nakładów modernizacyjnych, dotyczących przedmiotowej nieruchomości oraz wydatków związanych z bieżącym funkcjonowaniem tego obiektu od wysokości należnego podatku z tytułu podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca uznaje w tym stanie rzeczy, iż mimo faktu, że w przedmiotowej nieruchomości nie jest prowadzona obecnie przez niego działalność gospodarcza uprawniony jest na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług do zmniejszenia podatku należnego w tytułu ww. ustawy o kwoty podatku naliczonego poniesionego przez Wnioskodawcę przy modernizacjach dotyczących przedmiotowej nieruchomości oraz związanymi z wydatkami na bieżące funkcjonowanie tego obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy - w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać, aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Stosownie do art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zatem, prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy po otrzymaniu faktury lub dokumentu celnego, będącego podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższym, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, posiadają fakturę zakupu a czynność udokumentowana tą fakturą podlega opodatkowaniu i nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT oraz nabyte towary i usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem do towarów i usług.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu usług hotelarskich. W ramach swoich zasobów posiada szereg nieruchomości, które są wykorzystywane jako hotele, ośrodki wypoczynkowe oraz hostele. Wnioskodawca jest ponadto właścicielem nieruchomości, w miejscowości... nad..., stanowiącym ośrodek wypoczynkowy. W nieruchomości tej Wnioskodawca obecnie nie świadczy żadnych usług w zakresie swojej działalności gospodarczej ze względu na okoliczność, iż musi ona zostać dostosowana do wymaganych przez Wnioskodawcę standardów.

W związku z powyższym w 2019 r. Wnioskodawca przeprowadził szereg nakładów modernizacyjnych, polegających m.in. na poprawie jego funkcjonalności takich jak wymiana pokrycia dachu na budynku "D", pokrycia daszku przed recepcją, naprawie zniszczonych ścian w obrębie całego obiektu oraz wymianie rynien na nowe wraz z koszem dachowym, które to z kolei działania zwiększyły wartość nieruchomości.

Ze względu na okoliczności, iż Wnioskodawca planuje w najbliższym czasie wykorzystanie przedmiotowej nieruchomości pod cele prowadzonej działalności gospodarczej, regularnie ponosi wydatki na bieżące funkcjonowanie tego obiektu i utrzymanie go w stanie niepogorszonym, takie jak: wycinanie krzewów, drzew, trawy, czyszczenie schodów, chodników oraz podjazdów na terenie całego ośrodka. Ponadto co miesiąc opłacane są regularnie należności z tytułu energii elektrycznej, ścieków, a także koszty usług z zakresu bezpośredniej ochrony mienia ruchomego i nieruchomości w przedmiotowej nieruchomości.

Za wykonane nakłady modernizacyjne oraz świadczone usługi Zleceniobiorcy wystawili Wnioskodawcy faktury VAT, które zostały przez niego w pełni opłacone.

Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystywał do dnia 31 marca 2012 r. do działalności opodatkowanej. Po ww. okresie nieruchomość była przeznaczona na sprzedaż. W okresie od sierpnia 2017 r., nieruchomość do momentu składania niniejszego wniosku sporadycznie wykorzystywana jest do czynności opodatkowanej - ok 1-2 razy w roku. W przyszłości Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przedmiotową nieruchomość w niezmienionym dotychczas kształcie czyli starając się utrzymać jej stan techniczny w niepogorszonym stanie - dokonując kolejnych modernizacji i konserwacji - poszukując w tym samym czasie podmiotów zainteresowanych kupnem przedmiotowej nieruchomości oraz sporadycznie 1-2 do roku wykorzystywać nieruchomość do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest spełniony, ponieważ - jak wynika z okoliczności sprawy - Wnioskodawca przedmiotową nieruchomość wykorzystuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z poniesionymi nakładami modernizacyjnymi jak również kosztami bieżącej eksploatacji przedmiotowej nieruchomości.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o kwotę podatku VAT naliczonego z tytułu poniesionych nakładów modernizacyjnych jak również kosztów bieżącej eksploatacji dotyczących ośrodka wypoczynkowego w miejscowości... nad..., ponieważ ww. nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do celów prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT. Prawo to będzie przysługiwało pod warunkiem niezaistnienia przesłanek wynikających z art. 88 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z kolei, z okoliczności sprawy nie wynika, iż w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT przez Wnioskodawcę nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, to oceny faktycznych relacji pomiędzy podatkiem należnym a naliczonym dokona organ podatkowy w przeprowadzonym postępowaniu podatkowym, a interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy i stanowiska Wnioskodawcy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.