0113-KDIPT1-3.4012.107.2018.2.MWJ - Obowiązek podatkowy VAT w związku z likwidacją spółki cywilnej i przeniesieniem przedsiębiorstwa.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2018 r. (data wpływu 7 lutego 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 5 kwietnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia, w związku z likwidacją spółki cywilnej, całego przedsiębiorstwa na jednego ze wspólników (Żonę),

* braku obowiązku zapłaty podatku VAT od remanentu likwidacyjnego po przekazaniu przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony

- jest prawidłowe.

W dniu 7 lutego 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług przeniesienia, w związku z likwidacją spółki cywilnej, całego przedsiębiorstwa na jednego ze wspólników (Żonę),

* braku obowiązku zapłaty podatku VAT od remanentu likwidacyjnego po przekazaniu przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 3 kwietnia 2018 r. (data wpływu 5 kwietnia 2018 r.), w zakresie doprecyzowania opisu sprawy oraz o sposób reprezentacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe. (ostatecznie doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawcą jest Spółka cywilna (dalej jako: Spółka), a jej Wspólnicy będący małżeństwem wspólnie prowadzą działalność gospodarczą. Udziały małżonków w zysku wynoszą po 50%. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług i rozlicza się w formie książki przychodów i rozchodów. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wspólnicy zajmują się sprzedażą detaliczną artykułów spożywczych i przemysłowych w jednym punkcie sprzedaży - sklepie spożywczo - przemysłowym. Małżonkowie pozostają w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Wspólnicy zamierzają rozwiązać spółkę, i przekazać całe przedsiębiorstwo dla Żony. Powyższa czynność będzie obejmowała wszystko co wchodzi w skład spółki cywilnej, tj. towary handlowe, środki trwałe ruchome, jak również jedną nieruchomość (budynek sklepu). Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład prowadzonego przedsiębiorstwa po przekazaniu zostaną wykorzystane przez Zainteresowaną, do kontynuowania prowadzonej do tej pory działalności gospodarczej. Przedmiotem przejęcia będą również pracownicy spółki.

Przekazanie majątku do działalności małżonka nastąpi równocześnie z rozwiązaniem spółki cywilnej, tj. dojdzie do przesunięcia majątku z działalności Spółki cywilnej do działalności gospodarczej Żony.

Wnioskodawca zamierza przekazać do działalności indywidualnej jednego Wspólnika (Żony) całe przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), dalej jako k.c., tj. "zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej". Wnioskodawca przekazuje cały zespół składników, które służą do prowadzenia działalności gospodarczej. Wskazać należy, iż powyższa czynność będzie obejmowała wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, w tym również towary handlowe, środki trwałe ruchome, oraz jedną nieruchomość - budynek sklepu. Gdy składniki majątkowe i niemajątkowe pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach takich, które wskazują, że tworzą one zbiór stwierdzić należy, że dochodzi do przekazania całego przedsiębiorstwa. W niniejszej sprawie przekazywane składniki nie są przypadkowymi elementami lecz całością stanowiącą przedsiębiorstwo. Przedmiotem przejęcia będą również pracownicy spółki. Podkreślić należy, że w wyniku przekazania całego przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony jest ona od razu w stanie kontynuować działalność gospodarczą w tym samym zakresie.

Wnioskodawca zamierza przekazać przedsiębiorstwo do działalności indywidualnej jednego ze Wspólników - Żony. Wskazać należy, że Żona legitymująca się nr NIP... jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Po przejęciu przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę Żona będzie kontynuowała działalność w podobnym zakresie i będzie dalej czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na pytanie nr 3 wezwania o treści: "Czy w stosunku do składników majątku spółki cywilnej Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?", została udzielona następująca odpowiedź: w ocenie Wnioskodawcy pytanie numer trzy zostało wskazane w sposób niejasny. Jednakże z kontekstu sprawy Wnioskodawca domyśla się, iż celem organu podatkowego była chęć ustalenia faktu, czy Spółka miała prawo do odliczenia podatku VAT. W związku z tym Wnioskodawca wyjaśnia, że w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej od składników wchodzących do majątku spółki przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Na pytanie nr 4 wezwania o treści: "Czy przekazanie (zbycie) składników przedmiotowego przedsiębiorstwa nabywcy (Żonie Wnioskodawcy) będzie miało charakter nieodpłatny czy odpłatny?", Wnioskodawca wskazał, że należy podkreślić, że Wspólnikami Spółki cywilnej są wyłącznie małżonkowie. Każdy z nich posiada po 50% udziałów w spółce. Pomiędzy małżonkami obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W myśl art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy, (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 682 z późn. zm.) "z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków". Wskazać należy, że przedsiębiorstwo zostało nabyte w ramach prowadzonej przez obydwoje małżonków działalności gospodarczej w czasie trwania małżeństwa. Przedmiotowe przedsiębiorstwo prowadzone obecnie w formie spółki cywilnej, wchodzi w skład majątku wspólnego obojga małżonków. Po przekazaniu przedsiębiorstwo trafi do działalności gospodarczej jednego Wspólnika (Żony), (która będzie kontynuowała prowadzenie działalności gospodarczej), jednakże przedsiębiorstwo będzie nadal objęte wspólnością majątkową. Z cywilistycznego punktu widzenia nie spowoduje to przesunięć masy majątkowej. Przekazywane przedsiębiorstwo będzie nadal należało do majątku wspólnego. W powyższej sytuacji dojdzie jedynie do zmiany osoby zarządzającej określonymi składnikami majątku w obrębie jednej masy wspólnej. W związku z przekazaniem przedsiębiorstwa nie może dojść do żadnych rozliczeń finansowych z tego tytułu pomiędzy małżonkami.

Wnioskodawca ponowienie wskazuje, iż zamierza przekazać przedsiębiorstwo równocześnie z rozwiązaniem spółki cywilnej. Wnioskodawca zamierza w tym samym dniu rozwiązać spółkę cywilną i przekazać przedsiębiorstwo do działalności gospodarczej jednego ze Wspólników - Żony. W celu rozwiązania Spółki cywilnej zostanie sporządzona uchwała o likwidacji oraz uchwała o przekazaniu całości przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony. W ramach przekazania dojdzie do przeniesienia całego przedsiębiorstwa czyli ruchomości i nieruchomości w tym budynku, oraz kadry pracowniczej.

Po dokonaniu przeniesienia całego przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej jednego ze wspólników - Żony zostaną dokonane wszelkie formalności, w tym zostanie zgłoszone zaprzestanie działalności przez spółkę cywilną do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy przeniesienie w związku z likwidacją Spółki cywilnej całego przedsiębiorstwa na jednego ze Wspólników (Żonę) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT?

2. Czy Spółka ma obowiązek zapłaty podatku VAT i objęcia remanentem likwidacyjnym składników majątku przekazanych do działalności gospodarczej Żony w formie całości przedsiębiorstwa w związku z rozwiązaniem Spółki cywilnej?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy przeniesienie w związku z likwidacją Spółki cywilnej całego przedsiębiorstwa na jednego ze Wspólników (Żonę) nie będzie podlegało opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W ocenie Wnioskodawcy transakcja przekazania przedsiębiorstwa, w którego skład wchodzą towary handlowe, środki trwałe ruchome, jak również jedna nieruchomość (budynek sklepu), tj. przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 k.c. będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy VAT, który stanowi, iż: "przepisów ustawy nie stosuje się do: transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa."

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 13 marca 2009 r. nr ILPP1/443-16/09-3/BD, w której zostało wskazane, iż: "nie podlegają opodatkowaniu transakcje zbycia przedsiębiorstwa, w tym np. sprzedaż, darowizna czy wniesienie go aportem".

W niniejszej sprawie Wnioskodawca wskazuje, że dojdzie do przekazania składników majątkowych i niemajątkowych wchodzących w skład przedsiębiorstwa. Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, iż w świetle regulacji podatkowych bez znaczenia jest forma w jakiej dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa. Zatem planowana przez Wnioskodawcę czynność przekazania przedsiębiorstwa w związku z likwidacją spółki nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Słuszność poglądu o braku obowiązku podatkowego w sprawie stanowiącej podstawę wniosku znajduje potwierdzenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 7 października 2009 r. sygn. akt I SA/Po 491/2009, w którym sąd stwierdził, iż: "wyłączone spod opodatkowania jest zarówno odpłatne, jak i nieodpłatne zbycie przedsiębiorstwa. Nie ma przy tym znaczenia forma zbycia - podatkowi nie będą zatem podlegać m.in. sprzedaż, aport, zamiana i darowizna, jeśli mają za przedmiot przedsiębiorstwo."

W tym miejscu należy wskazać, iż w przepisach ustawy o VAT ustawodawca nie zawarł definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego na potrzeby przepisów podatkowych należy posłużyć się wyjaśnieniem terminu "przedsiębiorstwo" sformułowanym w art. 55 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.), dalej: k.c.

W myśl powołanego przepisu, za przedsiębiorstwo uznajemy "organizowany zespół składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Przyjmuje się, iż w momencie zbycia przedsiębiorstwa musi ono stanowić całość zarówno pod względem organizacyjnym jak i funkcjonalnym. Zgodnie z art. 55 2 k.c., "czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo będzie obejmowała wszystko co wchodzi w skład przedsiębiorstwa". Zatem za przeniesienie przedsiębiorstwa uznaje się tylko taką transakcję, która obejmuje wszystkie składniki wchodzące w jego skład, wówczas dopiero można zastosować wyłączenie przewidziane w powoływanym przepisie.

W kontekście powyższego, wskazać należy, że w analizowanej sytuacji zostanie spełniony powyższy warunek, bowiem Wnioskodawca przekazuje zespół składników wchodzących w skład spółki. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż powyższa czynność przekazania składników majątkowych stanowiących przedsiębiorstwo w związku z likwidacją spółki cywilnej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko powyższe znajduje ponadto potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 lutego 2010 r. nr ITPP1/443-1023/09/KM, stwierdzając, iż: "zbycie całego majątku spółki na rzecz jednego ze wspólników - nieodpłatne przeniesienie (w formie darowizny) zorganizowanego przedsiębiorstwa na podstawie art. 6 pkt 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług".

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać za dopuszczalne dokonywanie ww. opisywanych czynności cywilnoprawnych między małżonkami pozostającymi w wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej w sytuacji gdy te czynności odnoszą się do zakresu ich działalności gospodarczej.

Powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 6 sierpnia 2012 r. nr IPPP1/443-544/12-2/ISZ, w której Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie zaznaczył, że "przekazywane towary przez podatnika VAT małżonkowi w świetle Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi (przy istnieniu wspólności majątkowej) niewątpliwie majątek wspólny małżonków, jednakże w świetle ustawy o podatku VAT są to rzeczy, które podatnik (małżonek) nabył w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą".

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie są spełnione wszystkie przesłanki niezbędne aby uznać przedmiotowe przekazanie całego przedsiębiorstwa, tj. wszystkich składników materialnych i niematerialnych wchodzących w jego skład w związku z likwidacją spółki cywilnej za czynność wyłączoną z opodatkowania w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy Spółka nie ma obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług i objęcia remanentem likwidacyjnym składników majątku przekazywanych do działalności gospodarczej Żony w formie całości przedsiębiorstwa w związku z rozwiązaniem Spółki cywilnej.

Zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy o VAT w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, (zwany dalej: spisem z natury).

Powyższy przepis odnosi się do towarów, będących w posiadaniu Spółki w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. W przedmiotowej sytuacji Wnioskodawca w związku z likwidacją spółki dokonuje równoczesnego przekazania całości przedsiębiorstwa na rzecz Zainteresowanej. W związku z tym wszystkie składniki majątku zostaną przekazane do działalności gospodarczej Żony. Zatem w powyższej sytuacji nie ma podstaw aby składniki majątku przekazywane w ramach likwidacji całego przedsiębiorstwa objąć spisem z natury.

Wskazać należy, że art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT odnosi się do towarów, będących w posiadaniu w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

W przedmiotowej sytuacji w związku z likwidacją przedsiębiorstwa, dochodzi do przekazania całego przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Zainteresowanej. Wskazać należy, że po likwidacji Spółki w jej majątku nie zostaną żadne składniki, zatem nie zaistnieje konieczność sporządzenia spisu z natury, ponieważ żadne składniki majątkowe nie zostaną przekazane do majątku prywatnego.

Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż w związku z przekazaniem przedsiębiorstwa nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje uzasadnienie w Piśmie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 18 stycznia 2018 r. nr 0115-KDIT1-2.4012.852.2017.1.PS z którego wynika, iż: "w związku z nieodpłatnym przekazaniem całości przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej wspólnika na dzień rozwiązania spółka nie będzie posiadała żadnych towarów, ani składników majątkowych, a zatem na dzień rozwiązania nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu. Art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odnosi się do towarów będących w posiadaniu podatnika w dniu rozwiązania spółki."

Przekładając powyższe na grunt przedmiotowej sprawy wskazać należy, że w związku z tym, że przekazane przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwo w związku z likwidacją spółki cywilnej trafi do działalności Zainteresowanej, nie powstanie zobowiązanie podatkowe w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Natomiast, przez świadczenie usług - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej (...).

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT co do zasady podlega dostawa towarów lub świadczenie usług.

Jednocześnie, przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie "transakcja zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawa towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Wyłączenie stosowania ustawy o podatku od towarów i usług przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji "przedsiębiorstwa". Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459 z późn. zm.).

Stosownie do ww. artykułu Kodeksu cywilnego, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

Należy zauważyć, że użyte w ww. artykule określenie "w szczególności" wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej brak któregoś z tych elementów nie musi pozbawiać zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Z kolei, o tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik jest obowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Jeżeli warunki, o których mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, zostaną spełnione, to zbycie takiego przedsiębiorstwa do innego podmiotu, nie będzie podlegało przepisom ustawy.

Należy tu wskazać również art. 552 Kodeksu cywilnego, w którym ustawodawca wprowadza zasadę, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W związku z tym, przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym.

Z powyższych przepisów Kodeksu cywilnego wynika, że przedsiębiorstwo jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Istotne jest by w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy składnikami, tak aby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, iż zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

W myśl art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Jak stanowi art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L 145, str. 1, z późn. zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie - nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu - do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy. W tym zakresie Trybunał uznał, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Trybunał rozpatrujący sprawę uznał, że przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu wspólnotowych regulacji VAT wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawcą jest Spółka cywilna, a jej Wspólnicy będący małżeństwem wspólnie prowadzą działalność gospodarczą. Udziały małżonków w zysku wynoszą po 50%. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wspólnicy zajmują się sprzedażą detaliczną artykułów spożywczych i przemysłowych w jednym punkcie sprzedaży - sklepie spożywczo - przemysłowym. Małżonkowie pozostają w ustroju wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej.

Wnioskodawca zamierza przekazać do działalności indywidualnej jednego Wspólnika (Żony) całe przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55 1 ustawy - Kodeks cywilny tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej (towary handlowe, środki trwałe ruchome, oraz jedną nieruchomość - budynek sklepu). Przedmiotem przejęcia będą również pracownicy spółki. W wyniku przekazania całego przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony jest ona od razu w stanie kontynuować działalność gospodarczą w tym samym zakresie.

Biorąc powyższe pod uwagę, stwierdzić należy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność przekazania całego przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 551 Kodeksu cywilnego, przez Wnioskodawcę do jednoosobowej działalności gospodarczej wspólnika spółki cywilnej - będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy, czynność przekazania całego przedsiębiorstwa spółki cywilnej w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego (przed jej rozwiązaniem) przez Wnioskodawcę do jednoosobowej działalności gospodarczej wspólnika spółki cywilnej (Żony) do dalszego prowadzenia przez niego przedsiębiorstwa - będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym czynność ta wyłączona będzie spod działania ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie braku obowiązku zapłaty podatku VAT od remanentu likwidacyjnego po przekazaniu przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony, należy wskazać, że w świetle art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów w przypadku:

Przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 (art. 14 ust. 2 ustawy).

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Natomiast w myśl art. 14 ust. 4 ww. ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 14 ust. 5 ww. ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej - na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy - należy rozumieć wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wspólnik - Żona jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. W trakcie prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej od składników wchodzących do majątku spółki przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Wnioskodawca zamierza przekazać przedsiębiorstwo i rozwiązać spółkę cywilną. W celu rozwiązania Spółki cywilnej zostanie sporządzona uchwała o likwidacji oraz uchwała o przekazaniu całości przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej Żony. Po dokonaniu przeniesienia całego przedsiębiorstwa do działalności gospodarczej jednego ze wspólników - Żony zostaną dokonane wszelkie formalności, w tym zostanie zgłoszone zaprzestanie działalności przez spółkę cywilną do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego.

Z cytowanego wyżej przepisu wynika, że przepis art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy odnosi się do towarów, będących w posiadaniu podatnika w dniu zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, iż składniki majątku Wnioskodawcy stanowiące przedsiębiorstwo zostaną przekazane Żonie przed dokonaną likwidacją działalności gospodarczej Wnioskodawcy, bowiem wszelkie formalności związane z zaprzestaniem prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej nastąpią po przekazaniu przedsiębiorstwa. Wskazać bowiem należy, iż do momentu zakończenia procesu likwidacji, Spółka nie jest wyeliminowana z grona podatników wykonujących działalność gospodarczą. Zatem, na moment zaprzestania wykonywania czynności opodatkowanych Wnioskodawca nie będzie posiadał majątku, gdyż całe przedsiębiorstwo spółki przed jej rozwiązaniem zostanie przekazane wspólnikowi - Żonie. Tym samym, w związku z przekazaniem przedsiębiorstwa nie wystąpi obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy. Remanent likwidacyjny w przypadku Wnioskodawcy będzie wynosił "0".

Mając na uwadze opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, że jeżeli przekazanie całego prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa (w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego), nastąpi przed zaprzestaniem działalności gospodarczej, wówczas na dzień zaprzestania nie wystąpią towary podlegające opodatkowaniu, a zatem remanent likwidacyjny będzie wynosić "0". Tym samym, nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku VAT z tego tytułu.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 wniosku należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii skutków podatkowych otrzymania przedsiębiorstwa u obdarowanego (Żony), który chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie natomiast powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Ponadto podkreślić należy, iż powołany przez Wnioskodawcę wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego jest rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. Wskazać należy, że rozstrzygnięcia dokonane przez sądy są wiążące wyłącznie w sprawach, w których zostały wydane, a organy podatkowe nie są związane rozstrzygnięciami sądów w indywidualnych sprawach.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w..., ul...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.