0113-KDIPT1-3.4012.1.2020.2.OS - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) oraz art. 15zzs ust. 7 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2019 r. (data wpływu 3 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której płatnikiem pozostaje komornik - jest prawidłowe.

W dniu 3 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której płatnikiem pozostaje komornik,

* obowiązku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż lokalu użytkowego,

* zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego,

* obowiązku wystawienia faktury korygującej w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 20 marca 2020 r. (data wpływu 27 marca 2020 r.) w zakresie opisu sprawy, wycofania pytania nr 3, określenia ilości stanów faktycznych oraz uiszczenia brakującej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(ostatecznie przedstawiony w uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą -Komornikiem Sądowym.

Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne w stosunku do "..." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w... - ul....,... (dalej: Dłużnik) na wniosek wierzycieli: Wspólnota Mieszkaniowa Nieruchomości, ul....w... oraz... S.A. Centrum Restrukturyzacji i Windykacji Biuro w.

Dłużna Spółka została zarejestrowana w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 23 czerwca 2009 r. (nr KRS:. REGON:..., NIP:..). Wszczęcie egzekucji przez Wnioskodawcę w stosunku do Dłużnika nastąpiło dnia 25 maja 2011 r.

Egzekucja została skierowana do stanowiącego własność Dłużnika lokalu użytkowego nr..., położonego w... przy ul.... o powierzchni 843 m kw. Przedmiotowy lokal stanowił siedzibę Dłużnika. Dla lokalu prowadzona jest księga wieczysta o numerze:. Jest to lokal niemieszkalny (użytkowy) stanowiący odrębną własność. Dłużna Spółka nabyła lokal na podstawie Aktu Notarialnego Rep.... - Umowa sprzedaży z dnia 21 sierpnia 2009 r. W treści księgi wieczystej jako poprzedni właściciele widnieją osoby fizyczne, niemniej brak jest informacji, czy dany lokal był wykorzystywany przez nich do prowadzenia działalności gospodarczej. Niemniej należy zauważyć, że jest to lokal niemieszkalny.

W trakcie trwania postępowania egzekucyjnego Wnioskodawca dwukrotnie dokonał opisu i oszacowania lokalu. Pierwsza czynność miała miejsce dnia 20 grudnia 2011 r. W wyniku tej czynności stwierdzono, że lokal stanowi jedno całe pomieszczenie bez żadnych przegród wewnętrznych. Powtórny opis i oszacowanie lokalu nastąpiło dnia 18 października 2017 r. Wnioskodawca - w zakresie wykonywania tej czynności egzekucyjnej - powołał rzeczoznawcę majątkowego, który stwierdził, że w lokalu zostały wybudowane ścianki działowe, położono wykładzinę PCV, lokal zaopatrzono w drzwi wejściowe podwójne, ściany pomalowano.

Uwzględniając pierwotny stan lokalu oraz wykonane w nich prace remontowe można domniemywać, że wskazane nakłady stanowią wydatki na ulepszenie lokalu, a ich wartość przekracza 30% wartości początkowej nieruchomości.

Wskazana nieruchomość została sprzedana w drodze licytacji publicznej dnia 9 listopada 2018 r. (sygn. akt nadzoru Sądu...) za cenę 623.000,00 zł brutto (506.504,07 zł netto, VAT - 116.495,93 zł). Postanowienie o przysądzeniu własności z dnia 6 marca 2019 r. stało się prawomocne dnia 29 marca 2019 r.

Nabywcą jest p.... Zgodnie z informacjami zawartymi w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (dostępnych na stronie https://prod.ceidg.gov.pl), nabywca prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą... S.C. z siedzibą w... (ul....) i na dzień wystawienia faktury VAT był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny (co wynika z rejestru prowadzonego przez Ministerstwo Finansów - wykazu podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT dostępnego na stronie https://www.podatki.gov.pl).

Wnioskodawca udokumentował wskazaną sprzedaż egzekucyjną fakturą VAT nr... z dnia 25 kwietnia 2019 r. Faktura została wystawiona przez Wnioskodawcę jako płatnika podatku - na podstawie art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) - od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością Dłużnej Spółki dla nabywcy lokalu. Podatek należny w wysokości wykazany na ww. fakturze został odprowadzony dnia 25 kwietnia 2019 r. do właściwego organu podatkowego - Naczelnika Urzędu Skarbowego. Organ podatkowy - pismem z dnia 15 lipca 2019 r. nr... wezwał Wnioskodawcę jako płatnika do uregulowania zaległości w podatku od towarów i usług z tytułu przeprowadzonej transakcji w wysokości 25,99 zł. Wnioskodawca przekazał na konto organu podatkowego wskazaną kwotę dnia 17 lipca 2019 r.

W trakcie prowadzonego postępowania egzekucyjnego Wnioskodawca podjął szereg czynności w celu ustalenia statusu podatkowego zarówno samego Dłużnika jak i nieruchomości dla potrzeb właściwego przeprowadzenia i udokumentowania transakcji sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości należącej do Dłużnika na gruncie podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca w toku czynności egzekucyjnych uzyskał następujące informacje, dotyczące Dłużnika:

1. Przedmiotem działalności gospodarczej Dłużnej Spółki - zgodnie z danymi zawartymi w KRS (dostępnymi na stronie https://ekrs.ms.gov.pl) były następujące usługi, związane z obsługą rynku nieruchomości:

2. W składzie organów Dłużnej Spółki zaistniały braki - dn. 1 czerwca 2011 r. zmarł Prezes Zarządu (jedyny członek zarządu) i jednocześnie jedyny udziałowiec. Na skutek tych okoliczności postępowanie egzekucyjne uległo zawieszeniu dnia 22 maja 2014 r. Postępowanie egzekucyjne zostało podjęte na nowo z udziałem kuratorów:

a.p.... - kuratora do doręczeń ustanowionego dnia 9 czerwca 2015 r. przez Sąd sprawujący nadzór nad egzekucją z nieruchomości,

b.p.... - ustanowionego dnia 21 września 2015 r. przez Sąd Rejestrowy celem powołania organów Spółki lub jej likwidacji.

3. Wnioskodawca nie uzyskał od organu podatkowego właściwego dla Dłużnej Spółki informacji, dotyczące statusu podatkowego Dłużnika na gruncie ustawy o VAT oraz informacji, czy w przypadku sprzedaży egzekucyjnej wskazanego lokalu użytkowego należy transakcję udokumentować fakturą VAT z wykazaniem podatku od towarów i usług.

4. Wnioskodawca nie uzyskał od organu podatkowego właściwego dla Dłużnej Spółki informacji czy nabycie przedmiotowego lokalu użytkowego przez Dłużnika zostało udokumentowane fakturą VAT i czy Dłużnikowi przysługiwało z tego tytułu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz czy Dłużnik po nabyciu przedmiotowego lokalu poniósł nakłady inwestycyjne na nieruchomości przewyższające 30% wartości początkowej nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

5. Kurator Dłużnej Spółki nie posiadał wiedzy na temat statusu podatkowego Dłużnika na gruncie ustawy o VAT.

6. Kurator Dłużnej Spółki nie posiadał żadnych dokumentów Dłużnika, ani nie miał wiedzy, gdzie przechowywane są dokumenty księgowe i podatkowe Dłużnika, aby na ich podstawie można było ustalić właściwy status podatkowy Dłużnika na gruncie ustawy o VAT.

7. Na skutek braku dostępu do dokumentacji księgowej i podatkowej Dłużnika, Wnioskodawca nie miał możliwości ustalić czy nabycie przedmiotowego lokalu użytkowego przez Dłużnika zostało udokumentowane fakturą VAT i czy Dłużnikowi przysługiwało z tego tytułu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony

8. Na podstawie znajdującego się w aktach prowadzonego przez Wnioskodawcę postępowania egzekucyjnego tytułu wykonawczego nr... z dnia 9 marca 2010 r. wystawionego przez Naczelnika Drugiego Skarbowego na należności Dłużnika w podatku od towarów i usług (celem uwzględnienia go w planie podziału sumy uzyskanej z egzekucji nieruchomości) Wnioskodawca domniemywa, iż Dłużnik był zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym.

9. W związku z przeprowadzonymi w lokalu siedziby Dłużnika pracami remontowymi oraz brakiem oznak wykonywania w lokalu czynności związanych z bieżącym prowadzeniem działalności Wnioskodawca domniemywa, że Dłużna Spółka rozpoczęła prace remontowe w nabytym lokalu w celu przystosowania go do prowadzenia działalności gospodarczej, ale prac remontowych nie dokończono z uwagi na zaistniałe braki w organach - śmierć Prezesa zarządu i jedynego udziałowca.

Dodatkowo należy wskazać, że do Kancelarii Wnioskodawcy dnia 17 września 2019 r. wpłynęło pismo nabywcy licytacyjnego, p...., którym wezwał Wnioskodawcę do dokonania korekty faktury VAT nr... z dnia 25 kwietnia 2019 r. w ten sposób, że dokument sprzedaży przedmiotowego lokalu nie będzie zawierał wykazanego podatku od towarów i usług z uwagi na fakt, iż Dłużnik nie był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny na dzień wystawienia faktury. Pismo zawierało także żądanie zwrotu rzekomo niezasadnie pobranego podatku VAT od dostawy przedmiotowego lokalu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad. 1

Wnioskodawca z uwagi na fakt, iż nigdy nie był właścicielem wskazanej nieruchomości oraz ze względu na specyfikę swojej roli w zakresie realizacji przez niego jako komornika sądowego unormowań z zakresu egzekucji zobowiązań innych podmiotów oraz z ustawy o podatku od towarów i usług oraz pomimo podjęcia szeregu opisanych we wniosku działań służących uzyskaniu wiedzy w przedmiocie statusu prawno-podatkowego zbywanego lokalu należącego do dłużnika nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić - z przyczyn obiektywnych i całkowicie niezależnych od Wnioskodawcy, które winny zostać wzięte pod uwagę przez organ wydający interpretację, czy dłużnik nabył przedmiotowy lokal w oparciu o fakturę VAT z wykazanym podatkiem VAT. Z zachowanej dokumentacji wynika jedynie to, że dłużnik nabył lokal na podstawie Aktu Notarialnego Rep.... "Umowa sprzedaży" z dnia 21 sierpnia 2009 r. W treści księgi wieczystej jako poprzedni właściciele widnieją osoby fizyczne, niemniej brak jest jakiejkolwiek informacji, czy w związku z nabyciem wystawiana była faktura VAT z wykazanym podatkiem.

Ad. 2

Wnioskodawca z uwagi na fakt, iż nigdy nie był właścicielem wskazanej nieruchomości oraz ze względu na specyfikę swojej roli w zakresie realizacji przez niego jako komornika sądowego unormowań z zakresu egzekucji zobowiązań innych podmiotów oraz z ustawy o podatku od towarów i usług oraz pomimo podjęcia szeregu opisanych we wniosku działań służących uzyskaniu wiedzy w przedmiocie statusu prawno-podatkowego zbywanego lokalu należącego do dłużnika nie jest w stanie jednoznacznie stwierdzić - z przyczyn obiektywnych i całkowicie niezależnych od Wnioskodawcy, które winny zostać wzięte pod uwagę przez organ wydający interpretację, czy dłużnikowi z tytułu nabycia przedmiotowego lokalu użytkowego przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

Ad. 3

W ocenie Wnioskodawcy nie nastąpiło pierwsze zasiedlenie lokalu użytkowego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca nie uzyskał informacji dotyczących okoliczności nabycia i używania lokalu przez Dłużną Spółkę ani od niej, ani od Kuratora ustanowionego przez Sąd, ani też od organu podatkowego właściwego dla Dłużnika. Niemniej z dokonanych oględzin oraz przeprowadzonych w trakcie trwania postępowania egzekucyjnego opisów i oszacowania nieruchomości niezbicie wynikało, że Dłużna Spółka rozpoczęła istotne prace remontowe w nabytym lokalu w celu przystosowania go do prowadzenia działalności gospodarczej, ale prac remontowych nie dokończono, najprawdopodobniej z uwagi na zaistniałe braki w organach - śmierć Prezesa zarządu będącego jednocześnie jedynym udziałowcem. Tym samym istniały istotne dowody, które wskazywały na to, że dostawa przedmiotowego lokalu w wyniku licytacji komorniczej została dokonana przed pierwszym zasiedleniem w rozumieniu ustawy o VAT. Wynika to przede wszystkim z faktu, iż oszacowane wydatki na ulepszenie przewyższyły 30% wartości początkowej obiektu, a jednocześnie z uwagi na okoliczność niedokończenia remontu (związaną ze śmiercią udziałowca) i w konsekwencji brak oddania do użytkowaniu po ulepszeniu, nie doszło do pierwszego zasiedlenia umożliwiającego zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Jednocześnie uwarunkowanie związane z tym, że oszacowane wydatki na ulepszenie przewyższyły 30% wartości początkowej zbywanej nieruchomości nakazywał przyjąć, że Wnioskodawca nie mógł również zastosować zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, bowiem jednym z warunków jego uwzględnienia jest to, aby wydatki na ulepszenie były niższe niż 30% wartości początkowej obiektu.

Ad. 4

Brak pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 3 wyłącza możliwość wskazania czynności związanych z pierwszym zasiedleniem.

Ad. 5

Z uwagi na fakt, iż nie doszło do pierwszego zasiedlenia, nie płynął okres dwuletni pomiędzy pierwszym zasiedleniem a sprzedażą lokalu.

Ad. 6

Do zajęcia przedmiotowego lokalu przez Dłużnika dojść musiało po dniu 21 sierpnia 2009 r. (data nabycia) przy czym należy podkreślić, że z uwagi na niedokończony remont najprawdopodobniej nie doszło u Dłużnika do używania przedmiotowego lokalu użytkowego.

Ad. 7

Z uwagi na fakt, iż ujawnienia niedokończonych prac remontowych należy przyjąć, że nie doszło do wykorzystywania przedmiotowego lokalu przez Dłużnika.

Ad. 8

Z uwagi na fakt, iż ujawnienia niedokończonych prac remontowych należy przyjąć, że nie doszło do wykorzystywania przedmiotowego lokalu przez Dłużnika.

Ad. 9

Z dokonanych oględzin oraz przeprowadzonych w trakcie trwania postępowania egzekucyjnego opisów i oszacowania nieruchomości niezbicie wynikało, że Dłużna Spółka rozpoczęła istotne prace remontowe w nabytym lokalu w celu przystosowania go do prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym oszacowane wydatki na ulepszenie przewyższyły 30% wartości początkowej obiektu.

c. W ocenie Wnioskodawcy z uwagi na podnoszony wyżej fakt niedokończenia remontu lokalu, nie został on oddany do użytkowania przez Dłużnika.

d. Z uwagi na okoliczność niedokończenia remontu, lokal nie został oddany do użytkowania, stąd nie mogło mieć miejsce pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług.

e. Nie doszło do pierwszego zasiedlenia remontowanego lokalu.

f. Ze względu na to, że nie doszło do pierwszego zasiedlenia lokalu, nie rozpoczął biegu 2 letni okres ustawowy, liczony pomiędzy datą pierwszego zasiedlenia po ulepszeniu, a datą dostawy.

g. Z istniejących dowodów wynika, że Dłużnik z uwagi na niedokończony remont nigdy nie wykorzystywał ulepszonego lokalu do jakichkolwiek czynności.

h. Z istniejących dowodów wynika, że Dłużnik z uwagi na niedokończony remont nigdy nie wykorzystywał ulepszonego lokalu do jakichkolwiek czynności.

i. Z istniejących dowodów wynika, że Dłużnik z uwagi na niedokończony remont nigdy nie był udostępniany osobom trzecim na podstawie najmu, dzierżawy przed sprzedażą, ani na podstawie jakiejkolwiek czynności odpłatnej czy nieodpłatnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dokonana przez Wnioskodawcę sprzedaż egzekucyjna lokalu użytkowego Dłużnika w opisanym stanie faktycznym podlega opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju i czy w związku z tym Wnioskodawca - komornik sądowy, wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego jest płatnikiem podatku od tej transakcji na podstawie art. 18 ustawy o VAT i obowiązany jest do wystawienia faktury na podstawie art. 106c ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w zaistniałej sytuacji faktycznej sprzedaż egzekucyjna przedmiotowego lokalu użytkowego Dłużnika podlega opodatkowaniu jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju i w związku z tym Wnioskodawca - komornik sądowy, wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego jest płatnikiem podatku od tej transakcji na podstawie art. 18 ustawy o VAT. Dostawa ta nie korzysta ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca nie jest obowiązany do wystawienia faktury korygującej oraz ani nabywca, ani Wnioskodawca nie są uprawnieni do wystąpienia do właściwego organu podatkowego z wnioskiem o zwrot nadpłaty podatku.

Powyższe stanowisko opiera się przede wszystkim na okoliczności, iż nieruchomość została ulepszona w wyniku przeprowadzonych prac remontowych, a szacowana suma wydatków poniesionych na ulepszenie wynosi co najmniej 30% wartości początkowej nieruchomości. Dodatkowo z ostrożności należy wskazać, że Wnioskodawca nie miał możliwości ustalenia, czy w danym stanie faktycznym spełnione zostały inne warunki do zastosowania zwolnienia przedmiotowego w VAT, przy czym już samo stwierdzenie, dotyczące wielkości nakładów uniemożliwia zastosowanie zwolnień z art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz pkt 10a ustawy o VAT. Tym samym Wnioskodawca - jako płatnik podatku - był obowiązany do wystawienia faktury VAT dokumentującej, dokonywaną w trybie egzekucji, dostawę towarów (nieruchomości) będących własnością Dłużnej Spółki z uwzględnieniem podatku VAT.

Zgodnie z treścią art. 18 ustawy o VAT, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Podatnikami na gruncie ustawy o VAT są z kolei osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (art. 15 ust. 1 ustawy o VAT). Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT).

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Stawka podatku wynosi - co do zasady - 22% (art. 41 ust. 1 ustawy o VAT), z zastrzeżeniem, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 wynosi 23% (art. 146a pkt 1 ustawy o VAT). W okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).

Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem (art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Na podstawie art. 106c ustawy o VAT, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a także gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. Natomiast na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumiało się przez to w stanie prawnym, w którym miała miejsce dostawa lokalu przez Wnioskodawcę - oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej (art. 2 pkt 14 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym na dzień wystawienia faktury VAT).

W związku ze sprzedażą ww. nieruchomości w trybie egzekucji, Wnioskodawca był zobowiązany do ustalenia, czy z tytułu sprzedaży w trybie egzekucji przedmiotowego lokalu użytkowego, będącego własnością Dłużnika jest zobowiązany-odprowadzić podatek VAT. W celu ustalenia czy nieruchomość powinna podlegać opodatkowaniu, czy też jest zwolniona z VAT, Wnioskodawca podjął szereg czynności w celu uzyskania potrzebnych informacji, bowiem w przypadku sprzedaży nieruchomości w drodze licytacji egzekucyjnej komornicy sądowi mają obowiązek podjąć działania w celu ustalenia statusu podatkowego podatnika - dłużnika oraz okoliczności, dotyczących sprzedaży oraz jej skutków w sferze prawa podatkowego (m.in. warunków zastosowania zwolnień od podatku tzw. przedmiotowych, podmiotowych). W przypadku konieczności opodatkowania transakcji sprzedaży, komornicy sądowi obowiązani są - jako płatnicy podatku - do obliczenia i pobrania podatku oraz wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu (art. 8 OrdPU).

W przypadku nieuprawnionego braku opodatkowania dostawy towarów, komornicy - jako płatnicy podatku - jeśli nie wykonają obowiązków określonych w art. 8 OrdPU, ponoszą odpowiedzialność za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Płatnik odpowiada za należności niepobrane lub pobrane a niewpłacone całym swoim majątkiem (art. 30 § 1 i 3 OrdPU).

W trakcie prowadzonego postępowania egzekucyjnego Wnioskodawca podjął szereg czynności w celu ustalenia statusu podatkowego Dłużnika dla potrzeb właściwego przeprowadzenia i udokumentowania transakcji sprzedaży egzekucyjnej nieruchomości, należącej do Dłużnika na gruncie podatku od towarów i usług. W związku ze śmiercią jedynego członka zarządu (Prezesa) i jednocześnie jedynego udziałowca Dłużnej Spółki oraz brakiem jakichkolwiek informacji ze strony Kuratora i organu podatkowego, Wnioskodawca nie był w stanie uzyskać informacji potrzebnych do określenia czy sprzedaż przedmiotowych nieruchomości w drodze licytacji podlega opodatkowaniu czy też podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem VAT (oczywiście poza informacją, dotyczącą szacowanej wielkości poczynionych nakładów).

Już samo to - zdaniem Wnioskodawcy - warunkuje konieczność opodatkowania dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika stawką podstawową 23% VAT, bowiem udokumentowane działania Wnioskodawcy nie doprowadziły do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku. Zwolnienia podatkowe są bowiem odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania. W związku z tym, aby możliwe było skorzystanie z ustawowego zwolnienia, należy wykazać warunki, od których jest ono uzależnione. W przypadku niespełnienia tych warunków dana czynność, objęta zakresem przedmiotowym ustawy podlega opodatkowaniu. Obowiązek opodatkowania danej czynności zajdzie także w sytuacji, gdy teoretycznie możliwe jest zastosowanie zwolnienia podatkowego, ale nie ma możliwości przedstawienia w tym zakresie stosownych dowodów. Tym samym należy przyjąć, że warunki zwolnienia nie zostały spełnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której płatnikiem pozostaje komornik jest prawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, ze niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której płatnikiem pozostaje komornik.

Zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 30 § 1 ww. ustawy stanowi, że płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie "płatnikami" oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego).

Należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Stosownie zaś do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy przez odpłatną dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W trakcie egzekucji świadczeń pieniężnych następuje wywłaszczenie mienia dłużnika i spieniężenie go w drodze sprzedaży nieruchomości. Następnie dochodzi do przysądzenia prawa własności nieruchomości na rzecz nabywcy, który zobowiązany jest do uiszczenia ceny nabycia.

Z kolei zgodnie z art. 967 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 1360 z późn. zm.), po uprawomocnieniu się postanowienia o przybiciu komornik wzywa licytanta, który uzyskał przybicie (nabywcę), aby w ciągu dwóch tygodni od dnia otrzymania wezwania złożył na rachunek depozytowy Ministra Finansów cenę nabycia z potrąceniem rękojmi złożonej w gotówce. Na wniosek nabywcy komornik może oznaczyć dłuższy termin uiszczenia ceny nabycia, nieprzekraczający jednak miesiąca. Po uprawomocnieniu się przybicia i wykonaniu przez nabywcę warunków licytacyjnych lub postanowienia o ustaleniu ceny nabycia i wpłaceniu całej ceny przez Skarb Państwa sąd wydaje postanowienie o przysądzeniu własności (art. 998 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności przenosi własność na nabywcę i jest tytułem do ujawnienia na rzecz nabywcy prawa własności w katastrze nieruchomości oraz przez wpis w księdze wieczystej lub przez złożenie dokumentu do zbioru dokumentów. Prawomocne postanowienie o przysądzeniu własności jest tytułem wykonawczym do wprowadzenia nabywcy w posiadanie nieruchomości i opróżnienia znajdujących się na tej nieruchomości pomieszczeń bez potrzeby nadania mu klauzuli wykonalności (art. 999 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą - Komornikiem Sądowym. Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne w stosunku do "..." Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Wszczęcie egzekucji przez Wnioskodawcę w stosunku do Dłużnika nastąpiło dnia 25 maja 2011 r. Egzekucja została skierowana do stanowiącego własność Dłużnika lokalu użytkowego, który stanowił siedzibę Dłużnika. Ww. lokal jest to lokal niemieszkalny (użytkowy) stanowiący odrębną własność. Dłużna Spółka nabyła lokal na podstawie Aktu Notarialnego Rep.... - Umowa sprzedaży z dnia 21 sierpnia 2009 r. W trakcie trwania postępowania egzekucyjnego Wnioskodawca dwukrotnie dokonał opisu i oszacowania lokalu. Pierwsza czynność miała miejsce dnia 20 grudnia 2011 r. W wyniku tej czynności stwierdzono, że lokal stanowi jedno całe pomieszczenie bez żadnych przegród wewnętrznych. Powtórny opis i oszacowanie lokalu nastąpiło dnia 18 października 2017 r. Wnioskodawca - w zakresie wykonywania tej czynności egzekucyjnej - powołał rzeczoznawcę majątkowego, który stwierdził, że w lokalu zostały wybudowane ścianki działowe, położono wykładzinę PCV, lokal zaopatrzono w drzwi wejściowe podwójne, ściany pomalowano. Wskazana nieruchomość została sprzedana w drodze licytacji publicznej dnia 9 listopada 2018 r. (sygn. akt nadzoru Sądu...). Postanowienie o przysądzeniu własności z dnia 6 marca 2019 r. stało się prawomocne dnia 29 marca 2019 r.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i tym samym Wnioskodawca jako komornik jest płatnikiem dla przedmiotowej transakcji, należy wskazać, że analiza okoliczności przedstawionych we wniosku oraz obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży przedmiotowego lokalu użytkowego należy uznać dłużnika za podatnika podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zbycie lokalu użytkowego opisanego w złożonym wniosku nastąpiło w ramach rozporządzania majątkiem należącym do Spółki, w związku z czym w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa w ramach postępowania egzekucyjnego lokalu użytkowego podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem przedmiotowa transakcja dotyczyła towaru w rozumieniu ustawy oraz dokonana była w imieniu i na rzecz podmiotu (dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy jako wykonującego działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem. Tym samym, z tytułu transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości - (lokalu użytkowego) dłużnik występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność ta zatem podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której płatnikiem pozostaje komornik należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wniosek wyłącznie w zakresie ustalenia czy sprzedaż w drodze licytacji komorniczej lokalu użytkowego podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dla której płatnikiem pozostaje komornik.

Natomiast w zakresie:

* obowiązku wystawienia faktury korygującej w związku ze sprzedażą lokalu użytkowego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie;

* obowiązku wystawienia faktury dokumentującej sprzedaż lokalu użytkowego oraz zwolnienia z opodatkowania sprzedaży lokalu użytkowego zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej-rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz. U. poz. 374, z późn. zm.).

Jednocześnie, stosownie do art. 15zzs ust. 7 ww. ustawy z dnia 2 marca 2020 r., czynności dokonane w postępowaniach, o których mowa w ust. 1, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID są skuteczne. Tym samym, Strona może skutecznie wnieść skargę pomimo wstrzymania biegu powyższego terminu.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną