0113-KDIPT1-2.4012.793.2017.1.KT - Ustalenie obowiązku opodatkowania podatkiem VAT towarów, które na dzień 31 grudnia 2019 r. nie będą przedmiotem odsprzedaży.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.793.2017.1.KT Ustalenie obowiązku opodatkowania podatkiem VAT towarów, które na dzień 31 grudnia 2019 r. nie będą przedmiotem odsprzedaży.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 listopada 2017 r. (data wpływu 9 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku opodatkowania podatkiem VAT towarów, które na dzień 31 grudnia 2019 r. nie będą przedmiotem odsprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia obowiązku opodatkowania podatkiem VAT towarów, które na dzień 31 grudnia 2019 r. nie będą przedmiotem odsprzedaży.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Dwie osoby prowadzą działalność w formie dwuosobowej spółki cywilnej, z udziałem w zyskach i stratach po 50%. Spółka prowadzi działalność od dnia 23 listopada 2007 r., jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka cywilna nabyła towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług w cenie zakupu 10.000.000 zł, w tym 23% VAT. Po nabyciu ww. towarów jeden ze wspólników spółki cywilnej wypowiedział umowę spółki w lipcu 2017 r. Termin wypowiedzenia umowy spółki upłynie 31 grudnia 2019 r. Nabyte towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług w cenie 10.000.000 zł, w tym 23% VAT na dzień wypowiedzenia umowy spółki nie były przedmiotem dostawy towarów, także obecnie i nie będą na dzień 31 grudnia 2019 r. W stosunku do tych towarów przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wspólnicy postanowili, iż w dniu 1 października 2017 r. wyrażą zgodę na wstąpienie do spółki cywilnej nowego wspólnika z udziałem w zyskach i stratach 1%, co oznaczać będzie, iż wspólnik który ma pozostać w spółce będzie uczestniczył w zyskach i stratach w 49%, nowy wspólnik w 1%, a wspólnik wypowiadający umowę spółki cywilnej w 50%. Wspólnik ten ma wstąpić do spółki w dniu 1 listopada 2017 r. Wspólnicy uzgodnili, iż nie dojdzie do rozwiązania umowy spółki cywilnej wskutek wypowiedzenia umowy spółki i wyrażenia zgody na wstąpienia nowego wspólnika, a jedynie do obowiązku rozliczenia się z występującym wspólnikiem, który wypowiedział umowę spółki, zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z wypowiedzeniem umowy spółki cywilnej w lipcu 2017 r. przez jednego ze wspólników, ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2019 r. i planowanym wyrażeniem przez wspólników zgody na przystąpienie do spółki nowego wspólnika z udziałem w zyskach i stratach 1%, co oznaczać będzie iż wspólnik który ma pozostać w spółce będzie uczestniczył w zyskach i stratach w 49%, nowy wspólnik w 1%, a wspólnik wypowiadający umowę spółki cywilnej w 50% i upływem z dniem 31 grudnia 2019 r. terminu wypowiedzenia umowy spółki cywilnej i braku rozwiązania spółki cywilnej z upływem 31 grudnia 2019 r. mimo wystąpienia ze spółki cywilnej wypowiadającego umowę wspólnika, powstanie obowiązek opodatkowania podatkiem towarów podległych opodatkowaniu w cenie zakupu 10.000.000 zł, w tym 23% VAT, które po nabyciu i aż do 31 grudnia 2019 r. i po jego upływie nie były przedmiotem dostawy towarów?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku: 1) rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Wskutek rozwiązania spółki cywilnej zgodnie z ust. 5 art. 14 ww. ustawy podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 14 ust. 6 ww. ustawy obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki. Zaś podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2. (art. 14 ust. 8 ww. ustawy)

Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego jedną z przyczyn rozwiązania spółki cywilnej jest wypowiedzenie umowy spółki przez wspólnika. Jednakże zgodnie z art. 873 k.c. jeżeli mimo istnienia przewidzianych w umowie powodów rozwiązania spółki trwa ona nadal za zgodą wszystkich wspólników, poczytuje się ją za przedłużoną na czas nieoznaczony.

Powyższe oznacza, że nawet jeżeli jeden ze wspólników dokona wypowiedzenia umowy spółki i w czasie biegu okresu wypowiedzenia wspólnicy uzgodnią wspólnie iż do spółki przystąpi nowy wspólnik przed upływem okresu wypowiedzenia, to nie powstanie obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy.

Zdaniem podatnika uzgodnienie przez wspólników dalszego trwania umowy spółki w czasie biegu terminu wypowiedzenia umowy spółki, poprzez wyrażenie zgody na przystąpienie do spółki cywilnej nowego wspólnika i zobowiązanie rozliczenia się z występującym wspólnikiem zgodnie z przepisami prawa nie spowoduje powstania opodatkowania podatkiem od towarów i usług towarów, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z art. 7 ust. 1 ustawy wynika, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powołanego wyżej artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

1.

rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej;

2.

zaprzestania przez podatnika, o którym mowa w art. 15, będącego osobą fizyczną wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, obowiązanego, na podstawie art. 96 ust. 6, do zgłoszenia zaprzestania działalności naczelnikowi urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ww. ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 14 ust. 4 ustawy, przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani załączyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości i o kwocie podatku należnego, do deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. (art. 14 ust. 5 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 14 ust. 6 ww. ustawy, obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki lub zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu.

Z kolei zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

W myśl art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Zgodnie z art. 14 ust. 10 ustawy, do rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury przepisy art. 99 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 3531 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.). strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego

Spółka cywilna jest zawierana na podstawie umowy pomiędzy wspólnikami na zasadach określonych w art. 860-875 ustawy - Kodeks cywilny.

Spółka cywilna nie posiada osobowości prawnej, jej majątek stanowi w rzeczywistości współwłasność łączną zawiązujących ją wspólników, którzy swoim majątkiem odpowiadają za zobowiązania spółki, w tym także zobowiązania wynikające z podatków, z tytułu rękojmi czy też gwarancji. Z istoty spółki wynika natomiast, że jedną z podstawowych przesłanek jej istnienia jest udział w niej co najmniej dwóch wspólników.

Natomiast stosownie do art. 873 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli mimo istnienia przewidzianych w umowie powodów rozwiązania spółki trwa ona nadal za zgodą wszystkich wspólników, poczytuje się ją za przedłużoną na czas nieoznaczony.

Jak wynika z opisu sprawy Spółka cywilna nabyła towary opodatkowanie podatkiem VAT w cenie zakupu 10.000.000 zł. Po nabyciu towarów jeden ze wspólników spółki wypowiedział umowę spółki w lipcu 2017 r. Termin wypowiedzenia umowy spółki upłynie 31 grudnia 2019 r. Nabyte towary opodatkowane podatkiem VAT, na dzień wypowiedzenia umowy spółki nie były przedmiotem dostawy towarów, także nie będą przedmiotem dostawy na dzień 31 grudnia 2019 r. Wspólnicy postanowili, iż w dniu 1 października 2017 r. wyrażą zgodę na wstąpienie do spółki cywilnej nowego wspólnika. Wspólnicy uzgodnili, iż nie dojdzie do rozwiązania umowy spółki cywilnej wskutek wypowiedzenia umowy spółki i wyrażenia zgody na wstąpienia nowego wspólnika, a jedynie do obowiązku rozliczenia się z występującym wspólnikiem, który wypowiedział umowę spółki, zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności sprawy stwierdzić należy, że skoro - jak wynika z okoliczności sprawy - jeden ze wspólników spółki cywilnej wypowiedział umowę spółki w lipcu 2017 r., ze skutkiem na dzień 31 grudnia 2019 r., a wspólnicy w dniu 1 października 2017 r. wyrazili zgodę na wstąpienie do spółki cywilnej nowego wspólnika w dniu 1 listopada 2017 r., tym samym nie dojdzie do rozwiązania spółki cywilnej. Wobec powyższego, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, nie powstanie obowiązek opodatkowania podatkiem VAT towarów, które na dzień 31 grudnia 2019 r. nie będą przedmiotem odsprzedaży, pod warunkiem, że do ww. dnia nie nastąpi rozwiązanie Spółki.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl