0113-KDIPT1-2.4012.780.2019.3.AM - VAT przy sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2019 r. (data wpływu 16 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 24 lutego 2020 r. (data wpływu 24 lutego 2020 r.,) i z dnia 10 marca 2020 r. (data wpływu 10 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 24 lutego 2020 r. i z dnia 10 marca 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni zamierza zbyć działki w odniesieniu do których zrekonstruowano następujący stan faktyczny i prawny:

Wnioskodawczyni nabyła nieruchomości objęte księgą wieczystą nr... oraz... - położone w... przy ulicy... - dnia... 2012 w wyniku spadkobrania testamentowego po... - co potwierdza prawomocne Postanowienie Sądu Rejonowego w... z dnia... 2014 r. w sprawie.... Spadkodawca to brat matki.

W dniu... 2016 r. Prezydent Miasta... wydał "Decyzję o warunkach zabudowy nr..." dla inwestycji polegającej na budowie trzech budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z wydzieleniem działek budowlanych dla poszczególnych budynków oraz drogi wewnętrznej na terenie położonym w... przy ul.... obejmującym część działek o nr ewidencyjnym gruntów 1, 2 i 3 (obr....). Przedmiotowa Decyzja nie uprawniała do rozpoczęcia prac budowlanych.

W dniu... 2018 r. Prezydent Miasta... wydał Decyzję o sygnaturze... zatwierdzającą podział nieruchomości uregulowanej w księdze wieczystej nr... oraz... stanowiącą podstawę do dokonania wpisów do ksiąg wieczystych.

Dnia... 2019 r. do Starosty... zgłoszono zamiar budowy sieci wodociągowej do obsługi działek podlegających sprzedaży - numer zgłoszenia... - z przewidywaną datą rozpoczęcia budowy:. 2019 r. Budowa wodociągu jest w trakcie.

Wnioskodawczyni:

Ponadto Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek o następujące informacje:

1. Numery ewidencyjne działek będących przedmiotem planowanej sprzedaży i objętych zakresem pytania we wniosku: 4, 5, 6, 7, 8, 9.

2. Działki będące przedmiotem sprzedaży są niezabudowane.

3. Nabycie działek będących przedmiotem sprzedaży nastąpiło w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT (spadek).

4. Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem działek będących przedmiotem planowanej dostawy.

5. Działki objęte zakresem pytania były/są wykorzystywane od dnia nabycia przez Wnioskodawczynię jako ugór rolny, zatem wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

6. Na dzień sprzedaży działki, będące przedmiotem planowanej sprzedaży, nie będą objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

7. W związku z informacją we wniosku, że " (...) uzgodnienie inwestycji przez kilku nowych właścicieli (...)", należy wskazać, iż Wnioskodawczyni nawiązała już kontakt z potencjalnym nabywcą/nabywcami działek objętych zakresem pytania.

8. Wnioskodawczyni zawarła z potencjalnym nabywcą/potencjalnymi nabywcami umowę przedwstępną sprzedaży działek objętych zakresem pytania.

9. Ponieważ odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, Wnioskodawczyni wskazuje:

d. Wnioskodawczyni nie udzieliła/udzieli nabywcy/nabywcom działek, o których mowa we wniosku, pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jej imieniu w sprawach dotyczących ww. działek, objętych zakresem pytania;

10. Działki objęte zakresem pytania nie były udostępniane osobom trzecim, zarówno na podstawie jakichkolwiek umów jak i bezumownie.

11. Na dzień sprzedaży działki objęte zakresem pytania nie zostaną uzbrojone w inne media niż woda.

12. Wnioskodawczyni planuje sprzedać działki objęte zakresem pytania zarówno do dnia 31 marca 2020 r. jak i po 31 marca 2020 r.

13. Działki o numerach ewidencyjnych: 4, 5, 6, 7, 8, 9 powstały w wyniku podziału działek nr: 1, 2, 3, o których mowa we wniosku.

14. Dla działek objętych zakresem pytania, to jest: 4, 5, 6, 7, 8, 9 nie zostanie wydana na dzień sprzedaży decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu - o wydanie takiej decyzji może wystąpić nabywca po zakupie działek (działki) - jeśli będzie miał taką potrzebę. Decyzja tego typu została wydana dla działek nr: 1, 2, 3 właśnie w celu dokonania dalszego podziału dla celu "budowlanego" i została opisana we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowanym ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

Czy sprzedaż przedmiotowych działek będzie miała znamiona działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy o podatku o towarów i usług, a zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług od transakcji sprzedaży nieruchomości zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług w rozumieniu, w ramach konkluzji ogólnej: "czy opisana czynność będzie podlegała podatkowi od towarów i usług"?

Intencją Wnioskodawczyni nie jest wydanie interpretacji w zakresie stawki VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, z tytułu sprzedaży przedmiotowych działek nie będzie podatnikiem podatku od towarów i usług, co oznacza, iż nie opodatkuje tych dostaw podatkiem od towarów i usług z tytułu dostawy nieruchomości.

Aktywność wnioskodawczyni w zakresie przedstawionego we wniosku zamiaru zbycia kilku działek budowlanych nie można uznać za aktywność porównywalną do aktywności przedsiębiorcy zajmującego się obrotem nieruchomościami. Planowane przez wnioskodawczynię transakcje nie będą miały charakteru działalności stałej i oceny tej nie zmienia fakt, że transakcji będzie kilka.

Wnioskodawczyni zamierza skorzystać okazjonalnie z możliwości zbycia zgromadzonego wcześniej majątku prywatnego, nie wykorzystywanego wcześniej do prowadzenia jakiejkolwiek działalności gospodarczej, a uzyskane ze sprzedaży środki finansowe planuje przeznaczyć na cele prywatne, a nie na cele związane z działalnością gospodarczą. W zakresie zarządzania majątkiem prywatnym mieści się też aktywność polegająca na podziale działek o charakterze rolnym na kilka działek budowlanych. Zarządzenie majątkiem prywatnym nie wyklucza bowiem podejmowania takich kroków, aby w razie zbywania majątku uzyskać jak najlepszą cenę. Podjęcie decyzji o podziale gruntu na działki budowlane implikowało konieczność wcześniejszego uzyskania decyzji o warunkach zabudowy, gdyż teren, na którym są położone działki nie jest objęty planem zagospodarowania przestrzennego. Poza tym Wnioskodawczyni nie podejmowała ani nie planuje podjęcia innych działań podejmowanych zwykle przez podmioty zajmujące się profesjonalnie handlem działkami budowlanymi, a więc nie zamierza podejmować działań marketingowych a poprzestanie na zwykłych ogłoszeniach o sprzedaży, nie będzie uzbrajała działek (poza wodociągiem z przyczyn opisanych wcześniej), nie będzie urządzała dróg wewnętrznych (a jedynie droga została wytyczona w znaczeniu geodezyjnym ze względu na przymus prawny w postaci konieczności zapewnienia dojazdu), nie będzie doprowadzała żadnych innych mediów lub załatwiała jakichkolwiek formalności związanych z zabudową.

Stanowisko Wnioskodawczyni jest tożsame z oceną prawną zaprezentowaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w Interpretacji Indywidualnej z dnia 19 listopada 2019 r. w sprawie 1061.IPTPP3.4512.445.2016.10.JM - w której to interpretacji organ ją wydający musiał ją zmienić w zgodzie z wnioskiem podatnika, wobec Wyroków:

1. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w sprawie I SA/Łd 16/17, z dnia 7 marca 2017 r.

2. Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie w sprawie I FSK 796/17, z dnia 13 czerwca 2019 r. przy czym brzmienie przepisów ustawy mające znaczenie w sprawie nie zmieniło się.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych regulacji wynika, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów, budynków i budowli) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą zbycie majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE", "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b powołanej Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego. "Teren budowlany" to każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie (art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE).

Opodatkowaniu VAT podlega, na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE, odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta zarówno w art. 15 ust. 2 ustaw, jak i w art. 9 ust. 1 ww. Dyrektywy ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Zatem, jak wskazano wyżej, dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji gdy działania podmiotu dokonującego tej dostawy wykażą znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, które mogą składać się z kilku następujących po sobie transakcji.

Dlatego też, aby uznać, że dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku VAT należy ustalić, czy działa on jako producent, handlowiec lub usługodawca. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Podkreślić zatem należy, że w kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości istotne jest czy zbywca w celu dokonania sprzedaży podjął (zamierza podjąć) aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi bowiem wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu obrotu w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, że podejmowanie zorganizowanych działań, takich jak podział gruntu na mniejsze działki, wydzielenie dróg wewnętrznych, wystąpienie do właściwego organu o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i uzyskanie takiej decyzji przed sprzedażą, wykonywanie czynności zmierzających do podniesienia wartości nieruchomości, np. uzbrojenie terenu, świadczy o tym, że czynności te przybierają formę zawodową (profesjonalną). Zwrócić przy tym należy uwagę, że fakt wystąpienia pojedynczych z ww. działań nie decyduje o uznaniu, że sprzedaż działek można uznać za działalność gospodarczą, profesjonalną. O działalności takiej można mówić jedynie wówczas, gdy ciąg działań podejmowanych przez sprzedawcę wskazuje na aktywność charakterystyczną dla obrotu nieruchomościami.

W konsekwencji dla rozstrzygnięcia, czy podmiot w związku z realizacją określonej czynności występuje w charakterze podatnika wymaga każdorazowo oceny okoliczności faktycznych danej sprawy. Ocenie podlegać muszą przede wszystkim działania, jakie podejmuje zbywca w celu dokonania sprzedaży.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawczyni nabyła nieruchomości nr 1, 2, 3 w wyniku spadkobrania. W... 2018 r. wydano Decyzję zatwierdzającą podział nieruchomości. W wyniku podziału powstały nieruchomości będące przedmiotem sprzedaży - czyli działki nr 4, 5, 6, 7, 8 i 9. Przedmiotowe nieruchomości są niezabudowane. Została wydzielona droga wewnętrzna w celu zapewnienia dojazdu po podziale.

W... 2019 r. Wnioskodawczyni zgłosiła zamiar budowy sieci wodociągowej do obsługi działek podlegających sprzedaży. Jak wynika z opisu sprawy, budowa wodociągu jest w trakcie.

Wnioskodawczyni wskazała, że działania związane z wodociągiem zostały sprowokowane przez potencjalnych nabywców, którzy wprost sugerowali, iż jego brak stanowi istotną barierę dla uiszczenia satysfakcjonującej Wnioskodawczynię ceny.

Analiza orzecznictwa w przedstawionej kwestii, jak już wskazano, prowadzi do wniosku, że dla uznania danej transakcji za podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług konieczne jest podjęcie przez sprzedającego dodatkowych działań oznaczających aktywne i stałe zaangażowanie w planowane transakcje przez np. podniesienie wartości działek wskutek poniesienia dodatkowych nakładów inwestycyjnych, czy też poniesienie wydatków, których celem jest zachęcenie potencjalnych nabywców do zakupu tych nieruchomości.

Odnosząc się w kontekście powyższego do kwestii opodatkowania planowanej dostawy stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni podjęła czynności związane z podziałem nieruchomości na działki i wydzielenia drogi wewnętrznej w celu zapewnienia dojazdu do podziale. Należy jednakże zauważyć, że Wnioskodawczyni rozpoczęła również działania związane z budową sieci wodociągowej do obsługi przedmiotowych nieruchomości, ponieważ potencjalni nabywcy wprost zasugerowali, iż jego brak stanowi istotną barierę dla uiszczenia satysfakcjonującej Wnioskodawczynię ceny.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano.

Odnosząc się do sprawy będącej przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że sama okoliczność, iż Wnioskodawczyni dokonała podziału nieruchomości celem jej sprzedaży, nie może przesądzać o tym, że planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż przedmiotowych nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu.

Znaczenie dla sprawy ma całokształt działań jakie Wnioskodawczyni podjęła w odniesieniu do nieruchomości przez cały okres jej posiadania. W rozpatrywanej sprawie aktywność Wnioskodawczyni, wykracza poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Poniesienie wydatków na wybudowanie sieci wodociągowej do obsługi nieruchomości będących przedmiotem sprzedaży jest istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu planowanych przez Zainteresowaną transakcji sprzedaży działek za prowadzenie działalności gospodarczej.

Zauważyć należy, że budowa wodociągu jest kosztowną inwestycją, która nie zostanie poniesiona przez Wnioskodawczynię na własne potrzeby. Wnioskodawczyni wskazała, że potencjalni nabywcy zasugerowali, że brak wodociągu spowoduje, że Wnioskodawczyni nie uzyska satysfakcjonującej ceny. A zatem budowa wodociągu miała na celu podniesienie atrakcyjności i wartości nieruchomości, tak żeby Wnioskodawczyni mogła uzyskać wyższą cenę.

W ocenie organu planowana budowa sieci wodociągowej wskazuje na podjęcie przez Wnioskodawczynię świadomych działań zmierzających do uatrakcyjnienia przedmiotu sprzedaży, a w konsekwencji do zwiększenia atrakcyjności i w rezultacie sprzedaży gruntu w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

W przedmiotowej sprawie w stosunku do planowanej dostawy działek Zainteresowana podjęła ciąg działań w celu ich sprzedaży, tj. wystąpiła z wnioskiem o podział nieruchomości, dokonała podziału działek, wydzieliła drogę, wystąpiła z wnioskiem o budowę sieci wodociągowej do obsługi działek podlegających sprzedaży oraz zaangażowała znaczne środki finansowe na wybudowanie wodociągu w celu osiągnięcia satysfakcjonującej jej ceny.

Zatem przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują na aktywność Zainteresowanej w przedmiocie zbycia tych nieruchomości, która to aktywność jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że podejmowane przez Zainteresowaną działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowych nieruchomości w ramach zarządu Jej majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że ww. sprzedaż będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Zainteresowana będzie działała jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi na powyższe, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik majątku osobistego Zainteresowanej, a sprzedaż ww. nieruchomości będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Reasumując, skoro w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawczyni za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży przedmiotowych nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniami, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o opis sprawy. Zatem w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Zainteresowaną we wniosku wyroków sądów administracyjnych tut. Organ wyjaśnia, że wskazane wyroki zostały potraktowane jako element argumentacji Wnioskodawczyni, są to jednak rozstrzygnięcia odnoszące się do indywidualnej sprawy i co do zasady wiążą one strony postępowania w konkretnej, indywidualnej sprawie, nie rozciągając swojego oddziaływania na inne, choćby podobne lub zbieżne sprawy. Zatem powołane orzeczenia nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii.

Natomiast odnosząc się do powołanej przez Wnioskodawczynię interpretacji indywidualnej należy wskazać, że została ona wydana w indywidualnej sprawie, w której indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołana interpretacja nie stanowi źródła prawa i tut. Organ nie jest nią związany.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.