0113-KDIPT1-2.4012.709.2019.1.IR - Podstawa opodatkowania podatkiem VAT w związku z udzielaniem premii pieniężnych.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 7 stycznia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.709.2019.1.IR Podstawa opodatkowania podatkiem VAT w związku z udzielaniem premii pieniężnych.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 listopada 2019 r. (data wpływu 20 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielanych premii pieniężnych za rabaty będące obniżką ceny, prawa oraz terminu obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzielanymi premiami pieniężnymi oraz udokumentowania udzielanych ww. premii pieniężnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania udzielanych premii pieniężnych za rabaty będące obniżką ceny, prawa oraz terminu obniżenia podstawy opodatkowania w związku z udzielanymi premiami pieniężnymi oraz udokumentowania udzielanych ww. premii pieniężnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

....... Sp. z o.o., (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca posiada również siedzibę działalności gospodarczej oraz jest zarejestrowany dla celów VAT na terytorium Polski. Spółka prowadzi działalność gospodarczą w branży tekstylnej, polegającą na produkcji tkanin.

W ramach prowadzonej działalności Spółka produkuje poszycia samochodowe, tkaniny i części cięte (dalej: Towary lub Wyroby), wykorzystywane do produkcji komponentów / elementów wyposażenia pojazdów określonych marek samochodowych określonych dalej jako marki X. Wyprodukowane przez Wnioskodawcę Towary będące przedmiotem zapytania nie są bezpośrednio sprzedawane do producentów samochodów marki X (dalej: Producent "X"). Towary sprzedawane są przez Wnioskodawcę w ramach "łańcucha dostaw" innemu podmiotowi (dalej: Nabywca), będącemu polskim rezydentem, który następnie wykorzystuje nabyte od Wnioskodawcy Towary do produkcji komponentów / elementów wyposażenia pojazdów samochodowych (np. foteli samochodowych), sprzedawanych następnie Producentowi "X". Nabywca jest również podatnikiem zarejestrowanym dla celów VAT w Polsce.

W związku z tym, że Spółka nie sprzedaje Towarów bezpośrednio Producentowi "X", nie wystawia temu podmiotowi faktur VAT. W związku z dokonywanymi dostawami towarów, Wnioskodawca wystawia faktury VAT wyłącznie na rzecz Nabywcy, jako bezpośredniego kontrahenta, będącego odbiorcą sprzedawanych przez Spółkę Towarów.

Biorąc pod uwagę obopólny interes zaangażowanych w transakcję stron, w tym Spółki jako producenta wyrobów służących do produkcji wyposażenia pojazdów samochodowych marki X, na mocy dokonanych ustaleń, Spółka dokonuje wypłaty bezpośrednio na rzecz Producenta "X" premii pieniężnej (dalej: Premia).

W przypadku gdy minimalna wartość netto zakupów dokonanych przez Nabywcę od Spółki osiągnie / przekroczy uzgodnioną w ramach ustaleń Spółki z Producentem "X" minimalną wartość w danym okresie, Producent "X", nabywa prawo do Premii związanej z zakupami Towarów zrealizowanymi za pośrednictwem Nabywcy, który wykorzystuje Wyroby do produkcji towarów sprzedawanych następnie do Producenta X.

Ponieważ pomiędzy Wnioskodawcą a Producentem "X" nie dochodzi bezpośrednio do transakcji sprzedaży Towarów, Spółka nie wystawia na rzecz Producenta "X" faktur VAT (faktury VAT wystawiane są przez Spółkę z tytułu sprzedaży Towarów na rzecz Nabywcy). Tym samym Premia jest dokumentowana za pomocą noty uznaniowej wystawianej przez Spółkę na rzecz Producenta "X". Na tej podstawie następuje wypłata premii na rzecz Producenta "X".

Koszt Premii obciąża Spółkę, tj. wydatek ten nie jest zwracany Spółce przez żaden inny podmiot, koszt ten pozostaje pokryty z środków finansowych Spółki.

Odnośnie powyższego stanu faktycznego Spółka powzięła następujące wątpliwości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy premie pieniężne uregulowane w Umowie, udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta "X" stanowią rabaty będące obniżką ceny, przewidzianą w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT i w przypadku ich udzielenie Spółka będzie uprawniona do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania VAT o wartość premii pieniężnej przyznanej Producentowi "X"?

2. Czy prawidłowe jest podejście Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku udzielenia premii pieniężnych, o których mowa w stanie faktycznym, dokumentem właściwym do udokumentowania tych premii będzie nota uznaniowa, wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta "X", uwzględniająca kwotę premii, zawierającą podatek od towarów i usług?

3. W przypadku udzielenia przez organ podatkowy odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 niniejszego wniosku, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym momentem właściwym do obniżenia podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę jest moment udzielenia pośredniej premii pieniężnej na rzecz Producenta "X" i udokumentowanie jej odpowiednią notą uznaniową?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Premie wskazane w powyższym stanie faktycznym udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta "X", uregulowane Umową stanowią rabaty będące obniżką ceny, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, i w przypadku ich udzielenia Spółka będzie uprawniona do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania VAT o wartość udzielonej premii pieniężnej.

Ad. 2)

Prawidłowe jest podejście Wnioskodawcy, zgodnie z którym w przypadku udzielenia premii pieniężnych, o których mowa w stanie faktycznym, dokumentem właściwym do udokumentowania tych premii będzie nota uznaniowa, wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta "X", uwzględniająca kwotę premii, zawierającą podatek od towarów i usług.

Ad. 3)

W przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 niniejszego wniosku, Spółka stoi na stanowisku, iż momentem właściwym do obniżenia podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę jest moment udzielenia pośredniej premii pieniężnej na rzecz Producenta "X" i udokumentowanie jej odpowiednią notą uznaniową.

UZASADNIENIE stanowiska

Ad. 1)

Spółka stoi na stanowisku, iż możliwość obniżenia podstawy opodatkowania VAT w przypadku udzielania bonusów pośrednich (tj. na rzecz podmiotów niebędących bezpośrednimi odbiorcami towarów Wnioskodawcy), choć nie wynika wprost z przepisów ustawy o VAT, to jednak znajduje uzasadnienie zarówno w podstawowych zasadach podatku VAT, przepisach polskiej ustawy o VAT, jak również w regulacjach unijnych i orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), krajowych sądów administracyjnych oraz w interpretacjach organów podatkowych.

Należy zwrócić uwagę, iż w momencie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej, Polska przyjęła m.in. dorobek prawny Unii Europejskiej dotyczący VAT. Konsekwencją jest fakt, iż od 1 maja 2004 r. polskie regulacje VAT powinny być zgodne z zasadami wynikającymi z unijnych dyrektyw.

Podstawowym aktem prawnym, dotyczącym harmonizacji podatków pośrednich, w ramach wspólnego systemu podatku od wartości dodanej obowiązującego w UE jest Dyrektywa 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347.1 z 11 grudnia 2006 r., dalej: Dyrektywa VAT). W art. 1 Dyrektywy VAT dokonuje się definicji m.in. fundamentalnych cech podatku od wartości dodanej, tj.:

i. proporcjonalność opodatkowania,

ii. faktyczne opodatkowanie konsumpcji, z którego wynika neutralność podatku VAT.

Zdaniem Spółki powinna być upoważniona do obniżenia podstawy opodatkowania VAT, gdyż w przeciwnym wypadku doszłoby do naruszenia fundamentalnych zasad funkcjonowania podatku VAT - zasad neutralności i proporcjonalności.

Fundamentalną cechą podatku od wartości dodanej, przewidzianą w art. 1 ust. 2 Dyrektywy VAT, jest jego proporcjonalność do ceny towarów i usług, niezależnie od liczby transakcji, które mają miejsce w procesie produkcji i dystrybucji poprzedzającym etap obciążenia tym podatkiem (czyli konsumpcję). Analizując przepis należy podnieść, iż podatek ten nie powinien obciążać podmiotów biorących udział w obrocie towarami i usługami, niebędących ich ostatecznymi odbiorcami. Powyższe oznacza również, że podatek VAT powinien być dla uczestników obrotu gospodarczego neutralny (nie powinien ich obciążać), a jeśli cena towarów lub usług jest obniżana, podatek VAT należny również powinien zostać proporcjonalnie obniżony.

Podstawowy charakter zasady neutralności dla istoty podatku VAT podkreślany był wielokrotne przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. w sprawach: C-268/83, (Rompelman); C-342/87, (Genius Holding) i C-317/94 (Elida Gibbs)). Jak wynika z przedstawionej linii orzeczniczej TSUE, obowiązująca w systemie VAT zasada neutralności powinna wpływać na fakt, iż podatek VAT jest neutralny dla podatnika VAT. Obciążenie podatkowe powinno dotyczyć jedynie ostatecznego konsumenta towaru lub usługi, który ponosi ciężar podatku VAT. Natomiast podmiot gospodarczy nie powinien ponosić faktycznego ciężaru VAT zapłaconego w trakcie prowadzenia działalności, o ile nie dochodzi do "konsumpcji" przez ten podmiot towarów/usług. Podatek należny z tytułu sprzedaży przez niego towarów powinien być proporcjonalny do ceny faktycznie pobranej przez ten podmiot. Dodatkowo, szczególnego podkreślenia wymaga fakt, iż wszelkiego rodzaju ograniczenia, co do zakresu stosowania zasady neutralności, powinny być wyraźnie uregulowane w przepisach rangi ustawowej, przy czym wykładnia tych przepisów nie może prowadzić do wniosków naruszających przepisy prawa UE.

Wskutek udzielenia przez Spółkę premii pieniężnej na rzecz Producenta "X" (który nie jest bezpośrednim nabywcą towarów od Wnioskodawcy), pomniejszeniu ulegnie obrót zrealizowany przez Wnioskodawcę z tytułu sprzedaży towarów, a co za tym idzie - zgodnie z powyżej przedstawioną zasadą neutralności - Spółka powinna mieć prawo do obniżenia podstawy opodatkowania VAT oraz podatku należnego w związku z obniżką obrotu wynikającą z premii. W przeciwnym przypadku, tj. wobec braku możliwości obniżenia obrotu/podstawy opodatkowania faktyczny podatek płacony przez Spółkę byłby nieproporcjonalnie wysoki w stosunku do ceny/kwoty faktycznie otrzymywanej z tytułu sprzedaży Towarów. W rezultacie dochodziłoby do naruszenia fundamentalnych zasad funkcjonowania podatku VAT, tj. zasad neutralności i proporcjonalności.

Mając na względzie powyższe uwagi, Spółka stoi na stanowisku, że jedynie proporcjonalne obniżenie podatku VAT z tytułu zrealizowanych uprzednio dostaw towarów pozwoli jej zapewnić zgodność analizowanych rozliczeń z zasadami proporcjonalności i neutralności VAT. Tylko w takiej sytuacji ostateczne obciążenie podatkiem VAT poniesie ostateczny odbiorca / konsument sprzedawanych produktów.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Na mocy art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania obejmuje:

1.

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;

2.

koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Jak stanowi art. 29a ust. 7 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1.

stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;

2.

udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;

3.

otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy o VAT, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 13, obniża się o:

1.

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;

2.

wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;

3.

zwróconą nabywcy całość lub część zapłaty otrzymaną przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;

4.

wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Zgodnie z art. 29a ust. 13 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 10 pkt 1-3, obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się pod warunkiem posiadania przez podatnika, uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą, potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, iż cytowane regulacje uznają za obrót wszystkie kwoty otrzymywane przez sprzedającego w związku z dokonywaną sprzedażą, a na wartość obrotu wpływają również te świadczenia, które nie pochodzą od bezpośredniego nabywcy towarów/usług. Stąd, z uwagi na fakt, że ustawodawca dopuszcza zwiększenie podstawy opodatkowania VAT na skutek czynności dokonywanych nie tylko z bezpośrednimi nabywcami, zdaniem Spółki, również zmniejszenie podstawy opodatkowania ze względu na czynności dokonywane z podmiotami innymi niż bezpośredni nabywcy, powinno być dopuszczalne.

Powyższe stanowisko odnajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych wydanych m.in. przez:

* Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP4.4012.61.2019.1.KS z dnia 10 lutego 2019 r., gdzie organ podatkowy odstępując od wynagrodzenia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, która twierdziła, iż: "w przypadku kiedy Wnioskodawca przyzna premię Odbiorcy pośredniemu, wówczas dla Wnioskodawcy i dla tego Odbiorcy pośredniego nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru, z tytułu którego zakupu przyznana została premia. Wnioskodawca będzie tym samym podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego, bowiem finalnie dokonał sprzedaży po obniżonej cenie, tj. udzielił upustu (w formie rabatu pośredniego). Tym samym należy uznać, że Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia premii pieniężnej w swoich rozliczeniach VAT, poprzez odpowiednie obniżenie podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT należnego".

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 października 2018 r. o sygn. 0112-KDIL1-2.4012.636.2018.2.JO, w której zostało przedstawione następujące stanowisko: "W opisanej sprawie w przypadku otrzymania przez Odbiorców bezpośrednio od Wnioskodawcy zwrotu części ceny zakupionych produktów, dla Odbiorców tych nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny tych towarów. W tej sytuacji podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu sprzedaży nie będą dystrybutorzy, którzy otrzymają od Odbiorcy cenę należną w pełnej wysokości, ale Wnioskodawca, który dokona sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzieli rabatu. Zatem u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie podstawy opodatkowania. W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z prawa do korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku VAT. W okolicznościach niniejszej sprawy udzielany rabat pośredni stanie się upustem - obniżką (rabatem), o którym mowa w art. 29a ust. 10 ustawy".

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.536.2018.l.AW z dnia 5 września 2019 r., gdzie organ podatkowy również odstąpił od uzasadnienia, zgadzając się ze stanowiskiem wnioskodawcy: "W ocenie Wnioskodawcy, w sytuacji udzielenia na rzecz Sklepu sprzedaży detalicznej pośredniego bonusu pieniężnego, naliczonego od zakupów dokonanych przez Sklep sprzedaży detalicznej u Dystrybutora i udokumentowania go notą uznaniową wystawioną przez Wnioskodawcę, będzie mu przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego", a także: "W związku z wystawieniem przez Sklep sprzedaży detalicznej noty obciążeniowej i otrzymanym bonusem/rabatem pośrednim Wnioskodawca będzie zobligowany do korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku, ponieważ po jego stronie dochodzi do zwiększenia przychodów, które po rozliczeniu winny podlegać opodatkowaniu. W okolicznościach tej sprawy udzielany rabat pośredni stanie się upustem - obniżką (rabatem), o którym mowa w art. 29a ust. 10 ustawy".

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP4.4012.300.2018.l.AKO z dnia 17 lipca 2018 r., w której organ przedstawił co następuje: "podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu sprzedaży nie będzie firma finansująca, np. firma leasingowa - Pośrednik, który otrzyma od Nabywcy cenę należną w pełnej wysokości, ale Wnioskodawca, który dokona sprzedaży ostatecznie po obniżonej cenie, tj. udzieli rabatu. Zatem u Wnioskodawcy nastąpi obniżenie podstawy opodatkowania. W związku z tym Wnioskodawca będzie mógł skorzystać z prawa do korekty podstawy opodatkowania i należnego podatku VAT. W okolicznościach niniejszej sprawy udzielany rabat pośredni stanie się opustem, obniżką (rabatem), o którym mowa w art. 29a ust. 10 ustawy o VAT".

* Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej (sygn. 0114-KDIP1-3.4012.179.2018.l.ISK, z dnia 30 maja 2018 r.), gdzie Dyrektor KIS odstępując od uzasadnienia potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym: "w przypadku kiedy Wnioskodawca przyzna premię Odbiorcy pośredniemu, wówczas dla Wnioskodawcy i dla tego Odbiorcy pośredniego nastąpi rzeczywiste obniżenie ceny towaru, z tytułu którego zakupu przyznana została premia. Wnioskodawca będzie tym samym podmiotem uprawnionym do obniżenia kwoty podatku należnego, bowiem finalnie dokonał sprzedaży po obniżonej cenie, tj. udzielił upustu (w formie rabatu pośredniego). Tym samym należy uznać, że Spółka będzie uprawniona do uwzględnienia premii pieniężnej w swoich rozliczeniach VAT, poprzez odpowiednie obniżenie podstawy opodatkowania oraz kwoty VAT należnego".

Podsumowując, zdaniem Spółki, premie wskazane w powyższym stanie faktycznym udzielane przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta "X", uregulowane Umową stanowią rabaty będące obniżką ceny, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, i w przypadku ich udzielenia Spółka będzie uprawniona do odpowiedniego obniżenia podstawy opodatkowania VAT o wartość premii pieniężnej.

Ad. 2)

Spółka stoi na stanowisku, iż rzeczywisty obrót gospodarczy winien mieć odzwierciedlenie w prowadzonej dokumentacji. Spółka, jako podmiot udzielający rabatu powinna posiadać dokumenty świadczące o udzielonym rabacie (w tym przypadku premii na rzecz Producenta "X"). Posiadania takich dokumentów jest warunkiem potwierdzającym prawo do obniżenia podatku należnego.

Zdaniem Spółki, zastosowania nie znajdzie art. 106j ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT (w myśl którego, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1, podatnik wystawia fakturę korygującą) z uwagi na fakt, iż ustawa o VAT w obecnym kształcie nie przewiduje sposobu i formy dokumentowania rabatów pośrednich, tj. udzielanych podmiotom innym niż bezpośredni nabywca towarów.

Według Spółki nie będzie możliwe wystawienie przez Wnioskodawcę faktury korygującej na rzecz Producenta "X", ponieważ między Spółką a Producentem "X" nie doszło do bezpośredniej dostawy w ramach omawianej transakcji, w związku z czym Spółka nie wystawiła nabywcy pośredniemu żadnej faktury VAT, którą obecnie mogłaby skorygować fakturą korygującą na potrzeby udokumentowania udzielonej premii. Co więcej, w obliczu przyznania premii nie dojdzie do zmiany jakiejkolwiek ceny w relacji między Spółką a Producentem "X".

Ustawa o VAT, a także przepisy wykonawcze wydane na podstawie upoważnienia ustawowego, zawartego w ustawie nie regulują kwestii wystawiania not. Noty stanowią dokumenty księgowe na podstawie RachU, a nie przepisów dotyczących podatku VAT.

Legislacja krajowa nie przewiduje dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu pośredniego mógłby ten rabat udokumentować. Dokumentem takim nie będzie, jak zostało przedstawione powyżej, faktura korygująca. Aczkolwiek żadne przepisy nie wskazują, iż takim dokumentem nie może być nota (przykładowo nota uznaniowa wystawiona przez Wnioskodawcę, podmiot udzielający premii).

Uwagę zwrócić należy na fakt, iż ustawodawca pozostawił pewną dowolność w zakresie dokumentowania rabatów udzielanych podmiotom innym niż bezpośredni nabywcy towarów, nie uregulował bowiem sposobu i formy w jakiej następować powinno udokumentowanie rabatów, zarówno co do faktu ich udzielenia, jak i co do ich wysokości i przedmiotu. W związku z tym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż każda forma dokumentacyjna, która nie stanowi faktury korygującej będzie dopuszczalna.

W wyroku o sygn. I FSK 1653/07 z dnia 15 stycznia 2009 r. zostało przedstawione stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego dopuszczające udokumentowania rabatu pośredniego notą księgową. Jak Sąd uznał w wyroku: "skoro rabat został przyznany przez podatnika stojącego na początku łańcucha dostaw (tak jak N. Spółka z o.o.) ostatecznemu odbiorcy, nie zaś przez podmioty transakcji pośrednich lub też tym podmiotom, to podmioty te nie mogłyby wystawiać lub przyjmować faktur korygujących; w transakcjach wykonywanych przez nie doszło bowiem do zmiany ceny. Nie jest również możliwe - na co zwrócono uwagę w odpowiedzi na skargę kasacyjną - wystawienie faktury korygującej ostatecznemu odbiorcy, gdyż między pierwszym sprzedawcą (N. Spółką z o.o.) a tym odbiorcą nie doszło do żadnej dostawy, a tym samym sprzedawca ten nie wystawił temu odbiorcy żadnej faktury. (...) A przepisy krajowe nie mogą powodować, że korzystanie przez podatników z praw przysługujących im na podstawie przepisów prawa wspólnotowego (a takim jest prawo do obniżenia podstawy opodatkowania) jest praktycznie niemożliwe lub nadmiernie utrudnione; (...)

Wobec tego, na przeszkodzie w obniżeniu przez N. Spółkę z o.o. podstawy opodatkowania o sporne rabaty pośrednie nie może stać przepis § 16 ust. 1 powołanego rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r., przewidujący wystawianie faktur korygujących przez podatnika udzielającego rabatu (po wystawieniu faktury pierwotnej). Przepis ten bowiem - w świetle wcześniejszych rozważań - nie może mieć zastosowania do rabatu pośredniego, czyli takiego, który został udzielony przez podatnika nie swojemu bezpośredniemu kontrahentowi, lecz dalszemu w łańcuchu dostaw nabywcy towaru wprowadzonego do obrotu gospodarczego przez tego podatnika".

Powyższe stanowisko zostało także przedstawione w licznych interpretacjach indywidualnych, chociażby w wydanych przez:

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o sygn. 0111-KDIB3-3.4012.194.2019.l.WR z dnia 30 lipca 2019 r., gdzie Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, uzasadniając: "Przepisy krajowe nie określają dokumentu, na podstawie którego podatnik udzielający rabatu może ten rabat udokumentować. Nie jest tym dokumentem faktura korygująca, jednak nic nie wskazuje, że nie może nim być np. nota księgowa (uznaniowa). W konsekwencji, wystawiona nota, będzie pisemnym dokumentem, który w świetle regulacji prawnych umożliwi udokumentowanie rabatu. W związku z tym uznać należy, że każda forma dokumentacyjna - inna niż faktura korygująca będzie dopuszczalna. W konsekwencji, w niniejszej sytuacji, dozwolonym będzie udokumentowanie udzielonego rabatu notą księgową".

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP4.4012.174.2019.l.KS z dnia 18 kwietnia 2019 r., gdzie zostało stwierdzone co następuje: "W konsekwencji, dozwolonym będzie udokumentowanie udzielanych rabatów notami obciążeniowymi wystawianymi przez apteki lub notami uznaniowymi wystawianymi przez Wnioskodawcę zgodnie z wymogami dla dowodów księgowych, o których mowa w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości.

Przy czym podkreślić należy, że obowiązujące przepisy ustawy o VAT oraz przepisy wykonawcze nie regulują kwestii wystawiania not, a tym samym nie określają danych, które powinna zawierać nota. Wyszczególnienie w ich treści np. obniżenia kwoty netto rabatu jak i kwoty podatku VAT powinno zostać uznane za poprawne i dopuszczalne. W konsekwencji Wnioskodawca dysponując takimi dokumentami (zawierającymi odpowiednie elementy dokumentu księgowego w rozumieniu ustawy o rachunkowości), będzie uprawniony do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku VAT należnego z tytułu zrealizowanej sprzedaży".

* Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej o sygn. 0114-KDIP1-1.4012.687.2018.1.KOM z dnia 21 grudnia 2018 r., w której organ zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy jak następuje: "W związku z tym uznać należy, że każda forma dokumentacyjna - inna niż faktura korygująca będzie dopuszczalna. W konsekwencji, w niniejszej sytuacji, dozwolonym będzie udokumentowanie udzielonego Bonusu Zakupowego notą księgową, wystawioną zgodnie z wymogami dla dowodu księgowego (...) Należy zatem uznać, że prawo do obniżenia podstawy opodatkowania i kwoty podatku należnego z tytułu udzielenia Bonusu Zakupowego powstanie po stronie Wnioskodawcy w momencie udzielenia rabatu (który powinien być utożsamiany z momentem wypłaty Bonusu Zakupowego) i nie będzie wymagane uzyskania potwierdzenia otrzymania przez danego Kontrahenta noty księgowej".

* Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej z dnia 3 sierpnia 2017 r. o sygn. 0115-KDIT1-2.4012.347.2017.1.RS, w której organ podatkowy odstępując od uzasadnienia zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy, iż: "Mając na uwadze fakt, że Wnioskodawca nie może wystawić faktur korygujących na danego Detalistę, to nie znajdzie tutaj zastosowania art. 29a ust. 13 Ustawy VAT. Przepis ten odnosi się bowiem wyłącznie do tych przypadków, w których wystawiono fakturę korygującą do pierwotnej faktury. Jednakże, zgodnie z art. 29a ust. 10 pkt 1 Ustawy VAT, podstawę opodatkowania obniża się o kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen. Przepis ten stanowi odrębną podstawę zmniejszenia podstawy opodatkowania. W związku z tym, że przepisy Ustawy VAT nie wskazują dokumentu, na podstawie którego podatnik może udokumentować udzielenie rabatu, możliwe jest udokumentowanie takiej czynności notą księgową".

W związku z powyższym, Spółka stoi na stanowisku iż w przypadku udzielenia premii pieniężnych, o których mowa w stanie faktycznym, dokumentem właściwym do udokumentowania tych premii będzie nota uznaniowa, wystawiona przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta "X", uwzględniająca kwotę premii, zawierającą podatek od towarów i usług.

Ad. 3)

Spółka stoi na stanowisku, iż decydującym zdarzeniem dla powstania prawa do obniżenia podstawy opodatkowania i podatku należnego jest moment faktycznego udzielenia premii. Samo wystawienie noty uznaniowej, która dokumentuje udzielenie premii nie jest warunkiem decydującym o uzyskaniu przez Producenta "X" premii - jest nim udzielenie premii na skutek przekroczenia przez Producenta "X" Minimalnej Wielkości w ciągu wskazanego w umowie Okresu Skuteczności. Wystawienie noty uznaniowej jest jedynie elementem koniecznym w celu udokumentowania rzeczywistego przebiegu gospodarczego przedmiotowego rozliczenia.

Nie znajdzie zastosowanie w tym przypadku art. 29a ust. 13 ustawy o VAT, który dla obniżenia podstawy opodatkowania i podatku VAT należnego wymaga posiadania potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Z uwagi na fakt, iż faktura korygująca nie jest prawidłowym dokumentem w przypadku udzielenia rabatu pośredniego, nie ma żadnych podstaw aby stosować wymóg uzyskania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej, ani też potwierdzenia otrzymania przez Producenta "X" noty uznaniowej, którą wystawia Spółka.

Z uwagi na powyższe, w przypadku udzielenia odpowiedzi twierdzącej na pytanie 1 niniejszego wniosku, Spółka stoi na stanowisku, iż momentem właściwym do obniżenia podstawy opodatkowania przez Wnioskodawcę jest moment udzielenia pośredniej premii pieniężnej na rzecz Producenta "X" i udokumentowanie jej odpowiednią notą uznaniową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl