0113-KDIPT1-2.4012.708.2017.2.MC - Brak opodatkowania czynności wniesienia aportem części przedsiębiorstwa do Spółki z o.o.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 16 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wniesienia aportem części przedsiębiorstwa do Spółki z o.o. - jest prawidłowe.

W dniu 16 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wniesienia aportem części przedsiębiorstwa do Spółki z o.o.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 grudnia 2017 r. poprzez jednoznaczne wskazanie, że przedmiot wniosku dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, doprecyzowanie opisu sprawy, ostateczne sformułowanie pytania, własnego stanowiska oraz kwestie związane z reprezentacją.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (z uwzględnieniem pisma stanowiącego uzupełnienie wniosku).

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą "..." i działa w trzech obszarach:

1. Usług budowlanych,

2. Produkcja i handel peletem,

3. Zarządzanie i wynajem nieruchomości własnych.

Ze względu na odnoszone sukcesy gospodarcze i rozrost przedsiębiorstwa, Zainteresowany postanowił zaprosić do współpracy członków najbliższej rodziny (ojca i dwóch braci). Ustalono, że działalność w obszarze usług budowlanych pozostanie w jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a produkcja i handel peletem zostaną przeniesione do nowoutworzonej spółki, której udziały obejmą wszyscy zainteresowani. Także działalność polegająca na zarządzaniu i wynajmie nieruchomości własnych zostanie wydzielona do odrębnej spółki, której udziały także obejmą wszyscy zainteresowani. Niniejszy wniosek o interpretację indywidualną dotyczy właśnie tego ostatniego obszaru działalności.

Wnioskodawca nabył nieruchomość gruntową w miejscowości... i zbudował na niej budynek o przeznaczeniu gospodarczym. Część pierwszego piętra została przystosowana przede wszystkim do zapewnienia pracownikom budowlanym miejsca na wypoczynek i nocleg w trakcie wykonywania zleceń w... i okolicach. Pozostałe pomieszczenia piętra pierwszego i parteru wykończono z myślą o przeznaczeniu biurowym i magazynowym.

W związku z rzeczonymi sukcesami gospodarczymi, Wnioskodawca uznał, że nie ma możliwości czasowych, aby samodzielnie zajmować się administrowaniem nieruchomości w... i w konsekwencji w całości przeznaczył ją do wynajmu, co uczynił w sposób następujący:

i. Pomieszczenia magazynowe zostały wynajęte spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, przedmiotem działalności której jest handel materiałami budowlanymi,

ii. Pomieszczenie biurowe zostało wynajęte innej spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiotem działalności jest świadczenie usług rachunkowo-księgowych,

iii. Pomieszczenie gospodarcze zostało wynajęte Pani..., prowadzącej działalność gospodarczą m.in. w zakresie usług sprzątania,

iv. Inne pomieszczenie gospodarcze zostało wynajęte Panu..., prowadzącemu działalność gospodarczą w zakresie robót budowlanych,

v. Pozostała część nieruchomości wraz z wyposażeniem (biurowym, noclegowym, socjalnym) została wydzierżawiona Panu..., także prowadzącemu działalność gospodarczą związaną z budownictwem. Dzierżawca otrzymał prawo zarządzania otrzymanymi powierzchniami i czerpania z nich pożytków poprzez świadczenie usług z ich wykorzystaniem,

vi. Sam Wnioskodawca nie pozostawił sobie żadnej części nieruchomości do korzystania na potrzeby swojej działalności. W tym zakresie będzie korzystał z usług świadczonych przez Pana..., np. usług udostępnienia noclegu robotnikom czy udostępniania sali konferencyjnej.

Wszystkie umowy dotyczące normalnego funkcjonowania nieruchomości (ochrona, woda, prąd, Internet, wywóz nieczystości, etc.) zostały zawarte przez Zainteresowanego i on też pozostał ich stroną.

Wnioskodawca posiada rachunek bankowy, który wykorzystywany jest wyłącznie dla potrzeb obsługi przychodów i kosztów związanych z nieruchomością w.... Wszelkie inne przychody i koszty Zainteresowanego obsługiwane są z odrębnych rachunków bankowych.

Działalność zarządzania i wynajmu prowadzona poprzez nieruchomość....została także wyodrębniona księgowo. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, ale jednocześnie prowadzi także dodatkową księgowość w oparciu o ustawę o rachunkowości, dzięki której każdy z wyodrębnionych faktycznie (organizacyjnie) obszarów jego działalności cieszy się jednocześnie jasnym i klarownym wyodrębnieniem finansowym.

Wnioskodawca planuje wniesienie omawianej części swojego przedsiębiorstwa aportem do spółki rodzinnej, o której mowa we wniosku. W skład aportu wejdzie nieruchomość wraz ze wszystkimi związanymi z nią umowami generującymi przychody i koszty oraz należności i zobowiązania, a także części składowe nieruchomości oraz wyposażenie.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku z dnia 11 grudnia 2017 r. wskazano, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zainteresowany podlega na terytorium RP nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Spółka, do której zostanie wydzielona działalność polegająca na zarządzaniu i wynajmie nieruchomości własnych jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą.... (w nieruchomości, o której mowa we wniosku, mającej stanowić główny składnik aportu do spółki).

Spółka będzie kontynuować działalność w zakresie zarządzania i wynajmu nieruchomości własnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem zbycia będzie wyodrębniony organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych. Zainteresowany zauważa, że wyrażona w ten sposób opinia stanowi element własnego stanowiska w sprawie, nie zaś stanu faktycznego.

Funkcjonalne wyodrębnienie przedmiotowego zespołu składników w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy to przede wszystkim odrębny przedmiot działalności (wynajem i zarządzanie nieruchomością) oraz zespół składników materialnych i niematerialnych umożliwiających samodzielne wykonywanie tej działalności (przede wszystkim nieruchomość wraz z pełnym wyposażeniem i umowami najmu i dzierżawy).

Wyodrębnienie finansowe polega przede wszystkim na prowadzeniu przez Zainteresowanego ewidencji finansowej, odrębnej dla tej części jego przedsiębiorstwa, a pozwalającej ustalać przypadające na nią przychody i koszty, należności i zobowiązania, środki trwałe i wyposażenie. Dla jej potrzeb, Wnioskodawca używa też odrębnego rachunku bankowego.

Wyodrębnienie organizacyjne przedmiotowej części przedsiębiorstwa Wnioskodawcy nie ma charakteru formalnego, tj. nie została ona nigdzie zarejestrowana jako oddział lub tym podobna jednostka organizacyjna, ani też, odrębności nie nadały jej specjalnie w tym celu stworzone dokumenty wewnętrzne. Przedmiotowa część przedsiębiorstwa Zainteresowanego nie spełnia bowiem warunków do objęcia jej jakąkolwiek rejestracją odrębną od całego przedsiębiorstwa. Tworzenie specjalnego, wewnętrznego dokumentu nie jest natomiast ani konieczne, ani potrzebne Wnioskodawcy, gdyż przedsiębiorstwo nie posiada rozmiarów czy specyfiki, w której powstawanie takowych mogłoby przynieść jakikolwiek pożytek organizacyjny, zarządczy czy kontrolny. W tym przypadku, wyodrębnienie organizacyjne pokrywa się po prostu (wynika) z wyodrębnienia finansowego i funkcjonalnego: odrębna ewidencja finansowa, odrębna lokalizacja, odrębny przedmiot działalności, odrębny rachunek bankowy, które stanowią z kolei oczywisty wyraz woli Zainteresowanego co do organizacyjnego wyodrębniania. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, wola właściciela potwierdzona obiektywnymi faktami (j.w.) ma rangę nie mniejszą niż jakikolwiek spisany przez nią dokument wewnętrzny.

Przedmiotowa wydzielona część przedsiębiorstwa zostanie wniesiona przez Wnioskodawcę aportem do spółki na pokrycie obejmowanego kapitału zakładowego tejże spółki. Inni udziałowcy spółki swój udział w jej kapitale pokryją wkładami pieniężnymi.

Przedmiotowy wkład niepieniężny zostanie wyceniony wg jego wartości rynkowej przez odpowiedniego rzeczoznawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku).

Czy wniesienie aportem ww. części przedsiębiorstwa będzie stanowiło dla Wnioskodawcy czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku), wniesienie aportem ww. części przedsiębiorstwa nie będzie stanowiło dla Zainteresowanego czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wniesienie aportem, w zamian za objęcie udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, poszczególnych składników materialnych i niematerialnych należących do przedsiębiorstwa Wnioskodawcy z pewnością mogłoby zostać uznane za dostawę towarów i świadczenie usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, a w konsekwencji za wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Jednakże, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, jej przepisów nie stosuje się do transakcji zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT do organizacyjnie i finansowo wyodrębnionego w istniejącym przedsiębiorstwie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mogłyby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Wszystkie wymagane elementy przytoczonej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa są spełnione. Mamy do czynienia ze składnikami materialnymi (nieruchomość wraz z wyposażeniem) i niematerialnymi (umowy, należności, zobowiązania), które zostały wyodrębnione organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie z pozostałej działalności gospodarczej "...".

Funkcjonalne wyodrębnienie przedmiotowego zespołu składników w strukturze przedsiębiorstwa Wnioskodawcy to przede wszystkim odrębny przedmiot działalności (wynajem i zarządzanie nieruchomością) oraz zespół składników materialnych i niematerialnych umożliwiających samodzielne wykonywanie tej działalności (przede wszystkim nieruchomość wraz z pełnym wyposażeniem i umowami najmu i dzierżawy).

Wyodrębnienie finansowe polega przede wszystkim na prowadzeniu przez Zainteresowanego ewidencji finansowej, odrębnej dla tej części jego przedsiębiorstwa, a pozwalającej ustalać przypadające na nią przychody i koszty, należności i zobowiązania, środki trwałe i wyposażenie. Dla jej potrzeb, Wnioskodawca używa też odrębnego rachunku bankowego.

Wyodrębnienie organizacyjne przedmiotowej części przedsiębiorstwa pokrywa się (wynika) z wyodrębnienia finansowego i funkcjonalnego: odrębna ewidencja finansowa, odrębna lokalizacja, odrębny przedmiot działalności, odrębny rachunek bankowy, które stanowią z kolei oczywisty wyraz woli Wnioskodawcy co do organizacyjnego wyodrębniania. W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, wola właściciela potwierdzona obiektywnymi faktami (j.w.) ma rangę nie mniejszą niż jakikolwiek spisany przez nią dokument wewnętrzny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy - przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy - przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie "transakcji zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa/zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Ww. regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą. W myśl tego przepisu, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca, i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami w sposób umożliwiający kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 2 pkt 27e ustawy - przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział, itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

Wskazany wyżej przepis art. 2 pkt 27e ustawy powinien być interpretowany z uwzględnieniem wyroku TSUE w sprawie C-497/01. W wyroku C-497/01 w sprawie Zita Modes przeciwko Administration de lenregistrement et des domaines Trybunał zwracając uwagę, że niezgodne z przepisami Dyrektywy jest wprowadzanie przez państwo członkowskie jakichkolwiek ograniczeń - innych niż te, o których mowa w Dyrektywie. Podkreślił, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz - w zależności od konkretnego przypadku - składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe orzeczenie TSUE należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana w powiązaniu z rozumieniem pojęcia "przekazania całości lub części majątku", wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych. Tym samym, w myśl orzecznictwa Trybunału, składniki niematerialne nie stanowią konstytutywnego elementu uznania części majątku za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w każdym przypadku. Tym bardziej, elementem tym nie mogą być obciążające zorganizowaną część przedsiębiorstwa zobowiązania. W tym zakresie Trybunał uznał bowiem, że pojęcie zbycia całości lub części majątku należy interpretować tak, że obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub jego część zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. W wyroku tym Trybunał wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

O tym, czy nastąpi zbycie zorganizowanej część przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w trzech obszarach: usługi budowlane, produkcja i handel peletem oraz zarządzanie i wynajem nieruchomości własnych. Ze względu na odnoszone sukcesy gospodarcze i rozrost przedsiębiorstwa Zainteresowany planuje wydzielić z prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do nowoutworzonych spółek działalność w obszarze produkcji i handlu peletem oraz działalność w obszarze zarządzania i wynajmu nieruchomości własnych - będącej przedmiotem zapytania wniosku. Działalność w zakresie przedmiotowego zarządzania i wynajmu nieruchomości własnych zostanie wniesiona do nowoutworzonej spółki z ograniczoną odpowiedzialności aportem na pokrycie obejmowanego kapitału zakładowego spółki. W skład aportu wejdzie nieruchomość wraz ze wszystkimi związanymi z nią umowami generującymi przychody i koszty oraz należności i zobowiązania, a także części składowe nieruchomości oraz wyposażenie.

Przedmiotem zbycia - jak wynika z okoliczności sprawy - będzie funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników, przede wszystkim odrębny przedmiot działalności (wynajem i zarządzanie nieruchomością) oraz zespół składników materialnych i niematerialnych umożliwiających samodzielne wykonywanie tej działalności (nieruchomość wraz z pełnym wyposażeniem i umowami najmu i dzierżawy). Ponadto - jak wskazuje Wnioskodawca - wyodrębnienie finansowe będzie polegać przede wszystkim na prowadzeniu przez Zainteresowanego ewidencji finansowej, odrębnej dla tej części przedsiębiorstwa, pozwalającej ustalać przypadające na nią przychody i koszty, należności i zobowiązania, środki trwałe oraz wyposażenie. Nadto - jak wynika z okoliczności sprawy - wyodrębnienie organizacyjne przedmiotowej części przedsiębiorstwa nie ma charakteru formalnego, tj. nie została ona nigdzie zarejestrowana jako odział lub tym podobna jednostka organizacyjna, ani też, odrębności nie nadały jej specjalnie w tym celu stworzone dokumenty wewnętrzne. Wyodrębnienie organizacyjne - jak wskazuje Wnioskodawca - wynika z wyodrębnienia finansowego i funkcjonalnego: odrębna ewidencja finansowa, odrębna lokalizacja, odrębny przedmiot działalności, odrębny rachunek bankowy.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że wyodrębniona część przedsiębiorstwa w obszarze zarządzania i wynajmu nieruchomości własnych spełnia przesłanki wyodrębnienia funkcjonalnego i finansowego. Ponadto jakkolwiek wyodrębnienie organizacyjne ww. części przedsiębiorstwa - jak wskazał Zainteresowany - nie ma charakteru formalnego, to jednakże z całokształtu okoliczności sprawy wynika, iż ta część przedsiębiorstwa spełnia przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego. Zatem należy uznać, że przedmiotowa wyodrębniona część przedsiębiorstwa stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym, czynność wniesienia aportem ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.