0113-KDIPT1-2.4012.70.2020.1.KSI - Opodatkowanie podatkiem VAT przekazania nagrody pieniężnej uczestnikom.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 16 marca 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.70.2020.1.KSI Opodatkowanie podatkiem VAT przekazania nagrody pieniężnej uczestnikom.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 stycznia 2020 r. (data wpływu 6 lutego 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania nagród pieniężnych wydanych na rzecz Uczestnika - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentowania nagród pieniężnych wydanych na rzecz Uczestnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X sp. z o.o. z siedzibą w Y (zwana dalej: X lub Wnioskodawcą) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy na rzecz swoich klientów (zwanych dalej: Klientem lub Klientami) usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek.

Niejednokrotnie Klienci zlecają X organizację programów lojalnościowych skierowanych do przedsiębiorców lub osób nieprowadzących działalności gospodarczej (zwanych dalej: Uczestnikami), w których to programach Uczestnikom wydawane są nagrody pieniężne w zamian za nabycie określonych towarów lub usług. Regulamin programu może zakładać, że Uczestnik uzyskiwać będzie prawo do otrzymania określonej ilości środków pieniężnych bezpośrednio w zamian za dokonanie zakupu oznaczonej ilości towarów lub usług, jednakże Wnioskodawca bierze także pod uwagę, że w części regulaminów zawarty może być mechanizm, zgodnie z którym Uczestnik w zamian za dokonanie zakupu oznaczonej ilości towarów lub usług będzie otrzymywał punkty, zaś punkty te będą mogły zostać następnie zamienione przez niego na nagrody, w tym m.in. nagrody pieniężne.

Nabycie towarów lub usług ma następować od samego Klienta albo innych podmiotów prowadzących punkty sprzedażowe i współpracujących z Klientem (dystrybutorzy, hurtownie, sklepy detaliczne itp.).

Często regulamin programu zakłada, że w celu uzyskania nagrody Uczestnicy muszą spełnić dodatkowe wymagania, np. osiągnąć określony próg zakupów lub wykonać określone zadanie (np. rozwiązać quiz).

Nagrody wydawane są przez X poprzez przelew na rachunek bankowy lub doładowanie karty przedpłaconej określoną kwotą pieniężną.

Środki na ten cel przekazywane są X przez Klienta. Odbywa się to w ten sposób, że Klient przedpłaca wartość wydawanych nagród według danych szacunkowych, zaś po wydaniu nagród ewentualna nadwyżka środków pieniężnych jest zwracana przez X Klientowi albo też Spółka wydaje nagrody używając własnych środków pieniężnych, które następnie są zwracane przez Klienta w wysokości odpowiadającej wysokości wypłaconych nagród. Przekazywanie środków pieniężnych w celu wydania nagród, a także zwrot nadwyżki środków pieniężnych niewykorzystanych na wydanie nagród dokumentowane jest notą księgową (odpowiednio obciążeniową lub uznaniową).

Programy opisanego rodzaju Wnioskodawca prowadzi (Stan faktyczny), jak i planuje prowadzić w przyszłości (Zdarzenie przyszłe).

W opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca występuje jako zarejestrowany podatnik VAT czynny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca powinien wystawić na rzecz Uczestnika jakikolwiek dokument, o którym mowa w art. 106a-106n ustawy o VAT, w związku z wydaniem nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym nie powinien wystawiać na rzecz Uczestnika jakiegokolwiek dokumentu, o którym mowa w art. 106a-106n ustawy o VAT, w związku z wydaniem nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przy czym zgodnie z art. 7 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przez towary natomiast, zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa traktowane jest jako dostawa towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Wnioskodawca rozważa, czy w przypadku wydania nagród pieniężnych, dla niego jako organizatora, nie powstaną konsekwencje podatkowe w podatku od towarów i usług, a co za tym idzie obowiązek udokumentowania wydania nagród pieniężnych dla Uczestników którymkolwiek dokumentem spośród wymienionych w art. 106a-106n ustawy o VAT.

Zgodnie z przytoczonym już art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów na terytorium kraju;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Mając na względzie powyższe należy stwierdzić, że jedynymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT są czynności o charakterze krajowym lub zagranicznym mające za przedmiot dostawę towarów lub świadczenie usług.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Wprawdzie ustawa o VAT nie zawiera definicji pojęcia "usługi", jednakże w art. 8 ust. 1 zawiera ona definicję "świadczenia usług", przez które należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (" (...) przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel").

Zdaniem Wnioskodawcy, w pierwszej kolejności należy ocenić, czy nagrodę pieniężną można zakwalifikować jako towar lub usługę.

Z przytoczonych powyżej przepisów prawa podatkowego wynika, że czynności przekazania nagrody pieniężnej nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Pieniądz pełni w obrocie prawnym funkcję środka wymiany (zapłaty) poprzez wyrażanie określonej siły ekonomicznej. Reprezentuje wartość rzeczy, usług, pracy itd. Ma również moc umarzania wszelkich zobowiązań. Jeżeli jest środkiem zapłaty, to albo realizuje świadczenie pieniężne sensu stricto (od samego początku), albo wchodzi w miejsce świadczenia niepieniężnego, np. jako odszkodowanie za utracone lub zniszczone rzeczy. Pieniądz pełni więc funkcję powszechnego środka wymiany dóbr i usług, funkcję akumulacji wartości ekonomicznych i funkcję płatniczą polegającą na zaspokojeniu interesów wierzyciela, prowadząc do wspomnianego umorzenia zobowiązania (zob. zobowiązania - część ogólna, Warszawa 2005, s. 55 i n.; W. Czachórski, Zobowiązania. Zarys wykładu, Warszawa 1983, s. 59 i n.; Z. Żabiński, Próba nowoczesnej cywilnoprawnej konstrukcji pojęcia pieniądza i zapłaty, PiP 1972, z. 8-9). Pieniądze nie są więc towarem, lecz środkiem wymiany towarów i usług. W konsekwencji, wydanie nagrody pieniężnej, jako wydanie środków pieniężnych nie stanowi wydania towaru, bo środki pieniężne nie są towarem w rozumieniu ustawy o VAT.

Tym samym wydanie nagród pieniężnych Uczestnikom (bez względu na to czy poprzez wypłatę środków na rachunek pieniężny, czy poprzez doładowanie kart przedpłaconych określoną kwotą) nie stanowi czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, jako czynność neutralna na gruncie ustawy o VAT, nie powoduje obowiązku wystawienia przez Wnioskodawcę jakiegokolwiek dokumentu, o którym mowa w art. 106a-106n ustawy o VAT, w związku z wydaniem nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika.

Konieczność wystawienia dokumentów, o których mowa w art. 106a-106n ustawy o VAT, powstaje każdorazowo, w związku ze zdarzeniami faktycznymi powodującymi powstanie lub zmianę okoliczności, istotnych z punktu widzenia zaistnienia obowiązku podatkowego w ogóle lub wpływających na wysokość zobowiązania podatkowego, co w opisywanym zdarzeniu przyszłym w ogóle nie będzie miało, zdaniem Wnioskodawcy, miejsca.

Tytułem uwagi uzupełniającej wypada zauważyć, że w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Uczestnik nie będzie podejmować żadnych czynności na rzecz Spółki, za które nagroda stanowiłaby płatność. Prowadzi to do wniosku, że pomiędzy wypłatą nagrody a zachowaniem Wnioskodawcy nie zachodzi jakikolwiek związek przyczynowo-skutkowy, stanowiący na gruncie orzecznictwa TSUE jedną z koniecznych przesłanek dla uznania danego zachowania za świadczenie usługi za wynagrodzeniem, podlegające opodatkowaniu VAT. Na konieczność istnienia powyższego związku TSUE wskazał m.in. w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, w którym stwierdził: "koncepcja świadczenia usług wykonywanych za wynagrodzeniem w rozumieniu art. 2 (1) VI Dyrektywy zakłada istnienie bezpośredniego związku pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem". Podobnie w wyroku z dnia 5 lutego 1981 r. w sprawie C-154/80 Staatsecretaris van Financien przeciwko Cooperatieve Aardappelenbewaarplaats Trybunał orzekł, że aby świadczenie usług mogło podlegać opodatkowaniu, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym wynagrodzeniem.

Powyższa argumentacja znajduje odzwierciedlenie w interpretacjach podatkowych wydanych na kanwie zbliżonego stanu faktycznego, np. indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2017 r., znak 0114-KDIP4.4012.72.2017.2.IGO, indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 stycznia 2016 r., znak IBPP1/4512-793/15/LSz, czy też indywidualnej interpretacji podatkowej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 grudnia 2012 r., IPPP2/443-1075/12-2/DG.

Zdaniem Wnioskodawcy, na powyższą konkluzję nie ma żadnego wpływu, czy nagrody pieniężne są wydawane na rzecz przedsiębiorców, czy osób nieprowadzących działalności gospodarczej. Podobnie nie ma znaczenia, czy wydanie nagrody obwarowane jest dodatkowymi wymaganiami, czy związane wyłącznie z zakupem określonego towaru lub usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumnie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Przez sprzedaż, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak wynika z ww. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podlega dostawa towarów i świadczenie usług dokonywanych odpłatnie. Odpłatność jest zatem warunkiem koniecznym do opodatkowania czynności.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Przy czym nie ma znaczenia, czy wynagrodzenie należne jest od nabywcy towaru bądź usługi czy należne jest od osoby trzeciej.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z treści wniosku wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi związane z organizacją konkursów, akcji promocyjnych, sprzedaży premiowej, loterii i innych wydarzeń, mających na celu reklamę firmy klienta, jego produktów i marek. Klienci zlecają Spółce organizację programów lojalnościowych skierowanych do przedsiębiorców lub osób nieprowadzących działalności gospodarczej, w których to programach Uczestnikom wydawane są nagrody pieniężne w zamian za nabycie określonych towarów lub usług. Regulamin programu może zakładać, że Uczestnik uzyskiwać będzie prawo do otrzymania określonej ilości środków pieniężnych bezpośrednio w zamian za dokonania zakupu oznaczonej ilości towarów lub usług, jednakże w części regulaminów zawarty może być mechanizm, zgodnie z którym Uczestnik w zamian za dokonanie zakupu oznaczonej ilości towarów lub usług będzie otrzymywał punkty, zaś punkty te będą mogły zostać następnie zamienione przez niego na nagrody, w tym m.in. nagrody pieniężne. Nabycie towarów lub usług ma następować od samego Klienta albo innych podmiotów prowadzących punkty sprzedażowe i współpracujących z Klientem (dystrybutorzy, hurtownie, sklepy detaliczne itp.). Często regulamin programu zakłada, że w celu uzyskania nagrody Uczestnicy muszą spełnić dodatkowe wymagania, np. osiągnąć określony próg zakupów lub wykonać określone zadanie (np. rozwiązać quiz). Nagrody wydawane są przez Spółkę poprzez przelew na rachunek bankowy lub doładowanie karty przedpłaconej określoną kwotą pieniężną. Środki na ten cel przekazywane są Spółce przez Klienta. Klient przedpłaca wartość wydawanych nagród według danych szacunkowych, zaś po wydaniu nagród ewentualna nadwyżka środków pieniężnych jest zwracana przez Spółkę Klientowi albo też Spółka wydaje nagrody używając własnych środków pieniężnych, które następnie są zwracane przez Klienta w wysokości odpowiadającej wysokości wypłaconych nagród. Przekazywanie środków pieniężnych w celu wydania nagród, a także zwrot nadwyżki środków pieniężnych niewykorzystanych na wydanie nagród dokumentowane jest notą księgową (odpowiednio obciążeniową lub uznaniową). Programy opisanego rodzaju Wnioskodawca prowadzi (stan faktyczny), jak i planuje prowadzić w przyszłości (zdarzenie przyszłe).

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy, dotyczycących dokumentowania nagród pieniężnych wydanych na rzecz Uczestnika, w pierwszej kolejności wskazać należy, że na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Karta przedpłacona stanowi środek płatniczy, spełniając funkcje zastępcze dla środków pieniężnych. Karta przedpłacona stanowi zatem jedynie rodzaj pieniądza elektronicznego (innego niż pieniądz ekwiwalentu wartości), upoważniającego do odbioru świadczenia, a więc do zakupu określonych towarów.

Zatem same środki pieniężne nie są towarem, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy. Również karty przedpłacone nie mogą być uznane za towar w myśl ww. przepisu, gdyż są jedynie dokumentem uprawniającym do otrzymania w oznaczonym terminie pewnej sumy pieniędzy lub zakupu towarów/usług. Wobec tego czynność wydania nagród pieniężnych (poprzez wypłatę środków na rachunek bankowy bądź poprzez doładowanie kart przedpłaconych określoną kwotą), nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wydania nagrody pieniężnej Uczestnikom nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością. Wnioskodawca wydając Uczestnikom nagrody pieniężne nie dokonuje świadczenia usług. Wnioskodawca przekazując Uczestnikom środki pieniężne nie zobowiązuje ich do wykonywania na jego rzecz jakichkolwiek czynności.

W konsekwencji, w przedmiotowej sytuacji wydanie nagrody pieniężnej nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Przechodząc natomiast do istoty pytania, wskazać należy, że zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć jest mowa o fakturze - rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Zasady wystawiania faktur zostały uregulowane w Dziale XI ustawy w Rozdziale 1 - Faktury, obejmującym przepisy art. 106a-106q ustawy.

Zgodnie z art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

1.

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;

2.

dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

a.

państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,

b.

państwa trzeciego;

3.

świadczenia usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone zgodnie z art. 28k ust. 1, przez podatników zidentyfikowanych na potrzeby procedury szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziałach 6a i 7, dla których państwem członkowskim identyfikacji jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W art. 106e ust. 1 pkt 3-5 i 7 ww. ustawy faktura powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy (pkt 3);

* numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a (pkt 4);

* numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b (pkt 5);

* nazwę (rodzaj) towaru lub usługi (pkt 7).

Z powyższych przepisów wynika, że faktury są dokumentami sformalizowanymi i muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla w sposób prawidłowy zdarzenie gospodarcze. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają znaczenie dowodowe.

Stosownie do art. 106j ust. 1 ustawy, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1.

udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,

2.

udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,

3.

dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,

4.

dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,

5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury - podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106k ust. 1 ustawy, nabywca towaru lub usługi, który otrzymał fakturę zawierającą pomyłki, z wyjątkiem pomyłek w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8-15, może wystawić fakturę nazywaną notą korygującą

W analizowanej sprawie wskazano, że czynność wydania przez Wnioskodawcę nagród pieniężnych Uczestnikom nie rodzi po stronie Wnioskodawcy obowiązków na gruncie przepisów o VAT, gdyż czynność ta nie stanowi dla Wnioskodawcy czynności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro czynność polegająca na przekazaniu nagrody pieniężnej Uczestnikom nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem w takim przypadku nie mamy do czynienia ze świadczeniem usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, ani dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ustawy, to Wnioskodawca nie ma obowiązku wystawienia faktury ani jakiegokolwiek innego dokumentu, o którym mowa w art. 106a-106n ustawy o podatku od towarów i usług, w związku z wydaniem nagrody pieniężnej na rzecz Uczestnika.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Zaznaczenia wymaga, że Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl