0113-KDIPT1-2.4012.688.2018.3.JS - Pośrednictwo handlowe - podstawa opodatkowania podatkiem VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2018 r. (data wpływu 20 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 6 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT z tytułu otrzymanego wynagrodzenia za świadczenie usługi pośrednictwa handlowego - jest prawidłowe.

W dniu 20 września 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT z tytułu otrzymanego wynagrodzenia za świadczenie usługi pośrednictwa handlowego oraz podatku dochodowego od osób prawnych.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 października 2018 r. o wskazanie, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego, doprecyzowanie opisu sprawy oraz podanie prawidłowego adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży detalicznej prowadzonej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet (PKD: 47.91.Z) oraz w zakresie działalności agentów zajmujących się sprzedażą towarów różnego rodzaju (PKD 46.19.Z). Wnioskodawca uzyskał wpis do Rejestru Przedsiębiorców KRS 14 listopada 2016 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym w Polsce i posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca planuje poszerzenie zakresu swojej działalności o świadczenie usług polegających na pośrednictwie w zamawianiu dla swoich klientów produktów u dostawców z Chińskiej Republiki Ludowej, w tym ze Specjalnego Regionu Administracyjnego Hongkongu (dalej jako "ChRL"). Klient Wnioskodawcy, za pośrednictwem prowadzonego przez Wnioskodawcę sklepu internetowego, składałby zamówienie określonego produktu, a następnie dokonywał płatności na rachunek bankowy Wnioskodawcy. Płatność następowałaby w złotych polskich PLN, a jej kwota obejmowałaby cenę towaru sprzedawcy z ChRL oraz wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczonej na rzecz klienta usługi. Następnie Wnioskodawca składałby w imieniu swojego klienta zamówienie u sprzedawcy z ChRL i przekazywał cenę sprzedaży towaru również w złotych polskich PLN, zachowując kwotę stanowiącą wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczonej usługi. Złożenie zamówienia w imieniu klienta i przekazanie płatności odbywałoby się za pośrednictwem serwisu internetowego.... Sprzedawca z ChRL wysyłałby zamówiony produkt bezpośrednio do klienta Wnioskodawcy. Umowa sprzedaży produktu zawierana byłaby pomiędzy sprzedawcą z ChRL a klientem Wnioskodawcy. Towary zamawiane byłyby u różnych sprzedawców z ChRL, w zależności od tego, który oferowałby najkorzystniejszy cenowo i jakościowo dla klienta produkt.

Klienci, na rzecz których Wnioskodawca świadczyłby usługi polegające na pośrednictwie w zamawianiu towarów, w większości nie byliby podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, gdyż nie nabywaliby towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz jako konsumenci. Z uwagi na tę okoliczność nie posiadaliby siedziby, ani też stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, lecz w Polsce znajdowałoby się ich miejsce zamieszkania, do którego świadczone byłyby usługi Wnioskodawcy. Niemniej wśród klientów Wnioskodawcy występować mogą również osoby prowadzące działalność gospodarczą, które nabywać będą towary w ramach tej działalności, a zatem ta część klientów winna zostać uznana za podatników w rozumieniu art. 28a ww. ustawy. Ich siedziba oraz stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej znajdowałoby się w Polsce, a usługi Wnioskodawcy świadczone byłyby do miejsca ich siedziby.

Wnioskodawca nigdy nie wchodziłby w posiadanie towaru, ani też nie nabywałby prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Wnioskodawca nie byłby także importerem towaru i nie sprowadzał go na własny rachunek. Własność towaru przenoszona byłaby przez sprzedawcę z ChRL bezpośrednio na rzecz klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy. Dokument sprzedaży wystawiany byłby przez sprzedawcę z ChRL na rzecz klienta i opiewałby na kwotę ceny sprzedaży towaru (tj. różnicę pomiędzy kwotą płatności dokonaną przez klienta, a wynagrodzeniem Wnioskodawcy).

Informacja o warunkach transakcji zamieszczona byłaby w ogólnodostępnym regulaminie świadczenia usługi. Klient posiadałby dostęp do regulaminu przed zawarciem umowy. W regulaminie znajdowałaby się informacja, iż umowa sprzedaży zawierana byłaby pomiędzy klientem, a sprzedawcą z ChRL, zamówiony produkt wysyłany byłby spoza terytorium UE, tj. z ChRL, a opłaty wynikające z wprowadzenia towaru z rynku zagranicznego do Polski (importu), w przypadku konieczności uiszczenia takich opłat, ponosiłby klient.

Zleceniobiorca, z tytułu świadczonych usług, wystawiałby na rzecz klienta paragon lub fakturę VAT, ze stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%, opiewającą na kwotę otrzymanego wynagrodzenia (tj. różnicy pomiędzy płatnością dokonaną przez klienta, a ceną towaru przekazaną do sprzedawcy z ChRL).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, z tytułu świadczonych usług, zobowiązany będzie jedynie do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu otrzymanego wynagrodzenia (oznaczone jako pytanie nr 2 we wniosku)?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie on stroną umów sprzedaży zawieranych pomiędzy sprzedawcami z ChRL, a klientami. Jeśli Wnioskodawca w ramach świadczonych usług pośredniczyć będzie jedynie w sprzedaży towarów (a więc nie będzie ich kupować i nie będzie stawać się ich właścicielem), to jego przychodem będzie wartość jego wynagrodzenia z tytułu świadczonej usługi, tj. różnica pomiędzy kwotą płatności otrzymaną od klienta, a kwotą przekazaną przez Wnioskodawcę do sprzedawcy z ChRL. W konsekwencji w ocenie Wnioskodawcy zobowiązany będzie on jedynie do rozliczenia podatku dochodowego i podatku od towarów i usług z tytułu otrzymanego wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powołanych przepisów wynika, że co do zasady świadczeniem usługi jest wszystko co nie stanowi dostawy towarów.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy zwrócić uwagę na to, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący z niego korzyść. Czynnikiem wyróżniającym określoną czynność jako usługową (usługę) jest bowiem przede wszystkim to, że świadczenie tej czynności zmierza do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego.

Należy jednak zaznaczyć, że nie każde działanie może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia;

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Aby zatem daną czynność uznać za świadczenie usługi, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia. Wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zatem, czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Kwestia określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług została uregulowana w Rozdziale 3 Dział V ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału 3 działu V ww. ustawy o podatku od towarów i usług:

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

W świetle regulacji przepisu art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

W przypadku gdy podatnik będący usługobiorcą nie posiada siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym posiada on stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (art. 28b ust. 3 ustawy).

Stosownie do art. 28c ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5,

art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

W myśl art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności wskazać, że usługi pośrednictwa nie zostały zdefiniowane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jak również w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Również wśród umów wymienionych przez kodeks cywilny nie ma umowy pośrednictwa. Dwie definicje pośrednictwa zawiera natomiast Słownik języka polskiego PWN, (www.sjp.pwn.pl), zgodnie z którym jest to działalność osoby trzeciej, mająca na celu porozumienie się między stronami lub załatwienie jakichś spraw dotyczących obu stron; występowanie w roli łącznika lub rozjemcy. Równorzędnie, zgodnie z drugą definicją - przez pośrednictwo rozumie się załatwianie dla zarobku różnego rodzaju transakcji handlowych między dwiema stronami, pośredniczenie w zawieraniu takich transakcji. W tym zakresie należy stwierdzić, że wykonywane przez podmiot wszelkie czynności zmierzające do zawarcia między dwiema różnymi stronami transakcji handlowych można uznać za pośrednictwo.

Jak wynika z okoliczności sprawy Wnioskodawca będzie wykonywał czynności polegające na składaniu w imieniu swojego klienta zamówienia u sprzedawcy z ChRL i przekazywaniu ceny sprzedaży towaru, zachowując kwotę stanowiącą wynagrodzenie Wnioskodawcy z tytułu świadczonej usługi. Złożenie zamówienia w imieniu klienta i przekazanie płatności odbywałoby się za pośrednictwem serwisu internetowego. Sprzedawca z ChRL wysyłałby zamówiony produkt bezpośrednio do klienta Wnioskodawcy. Umowa sprzedaży produktu zawierana byłaby pomiędzy sprzedawcą z ChRL a klientem Wnioskodawcy. Wnioskodawca nigdy nie wchodziłby w posiadanie towaru, ani też nie nabywałby prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Własność towaru przenoszona byłaby przez sprzedawcę z ChRL bezpośrednio na rzecz klienta, z pominięciem osoby Wnioskodawcy.

Zatem w omawianej sprawie czynności podejmowane przez Wnioskodawcę polegające na zamawianiu dla swoich klientów produktów u dostawców z ChRL, za które będzie pobierał od klienta wynagrodzenie należy uznać za usługi pośrednictwa. Jednocześnie - w świetle całokształtu okoliczności sprawy - usługi te będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium Polski.

Przy czym, jak wynika z opisu sprawy, kwotę wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę od klienta będzie stanowić różnica pomiędzy płatnością dokonaną przez klienta a ceną towaru przekazaną do sprzedawcy z ChRL. Zatem należy stwierdzić, że kwota stanowiąca cenę za produkt, którą Wnioskodawca przekaże dostawcy z ChRL nie będzie stanowić wynagrodzenia, gdyż będzie to wynagrodzenie dostawcy z tytułu dokonanej przez niego na rzecz klienta dostawy produktu. W konsekwencji kwota wynagrodzenia będąca różnicą pomiędzy płatnością dokonaną przez klienta a ceną towaru przekazaną do sprzedawcy z ChRL, pomniejszona o kwotę podatku - zgodnie z art. 29a ust. 1 w zw. z ust. 6 ustawy - będzie stanowić podstawę opodatkowania z tytułu świadczenia usług pośrednictwa w zamawianiu dla klientów produktów u dostawców z ChRL.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Końcowo wskazać należy, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozliczenia podatku VAT z tytułu otrzymanego wynagrodzenia za świadczenie usługi pośrednictwa handlowego. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych został rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.