0113-KDIPT1-2.4012.57.2020.2.IR - Opodatkowanie podatkiem VAT usługi polegającej na malowaniu powierzchni zewnętrznych sedymentatorów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 stycznia2020 r. (data wpływu 28 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 marca 2020 r. wg daty nadania (data wpływu 25 marca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zastosowania do świadczonej przez Wnioskodawcę usługi podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23% - jest prawidłowe.

W dniu 28 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku zastosowania do świadczonej przez Wnioskodawcę usługi podstawowej stawki podatku VAT w wysokości 23%.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 24 marca 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska jak również o podpis Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowany w piśmie z dnia 24 marca 2020 r.).

W dniu 24 października 2019 r. została podpisana umowa pomiędzy Firmą.... Spółka Cywilna a włoską Firmą W... z siedzibą w....,....... Firma... nie posiada siedziby w Polsce i nie ma nr NIP w Polsce.

Umowa polegała na wykonaniu prac związanych z malowaniem powierzchni zewnętrznych 2 sedymentatorów na instalacji UVE na terenie budowy Nowego Bloku.... w.....

Firma.... była Wnioskodawcy Zleceniodawcą ale również Zleceniobiorcą ww. prac w firmie polskiej....., która wygrała przetarg na....... Stworzył się tzw. "łańcuszek" podwykonawców.

Po wykonaniu prac przez....S.C. (czyli Wnioskodawcy firmę) została wystawiona faktura na ww. prace, do której został doliczony podatek VAT w wysokości 23%. Firma... z Włoch zakwestionowała wystawioną fakturę twierdząc, że nieprawnie naliczono podatek VAT. Firma.... opiera się na Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - art. 44 i podważa słuszność naliczonego podatku VAT.

Prace, które zostały wykonane polegały na malowaniu zbiornika, który jest elementem instalacji technologicznej na terenie.......

Nadto Spółka wskazała, iż firma... poinformowała Wnioskodawcę również, że faktury jakie firma.... otrzymała od innych podwykonawców z Polski otrzymywała bez stawki 23% VAT. Wnioskodawca nie posiada informacji od jakich kontrahentów, ale z Polski, dotyczy to grudnia 2019 r. Dlatego firma... kwestionuje wystawione przez Wnioskodawcę faktury.

Spółka cywilna o nazwie..... s.c. (Wnioskodawca) jest prowadzona od 6 listopada 2017 r. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz podatnik VAT-UE. Według ustaleń kontrahent jest podatnikiem VAT - informacja na podstawie VIES. Nie jest natomiast zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT na terytorium Polski. Kontrahent posiada siedzibę tylko we Włoszech.

Prace były prowadzone na rzecz kontrahenta, ale na terytorium Polski. Faktury wystawione przez Wnioskodawcę posiadają nr....2020 z dnia 20 stycznia 2020 r.i.....2020 z dnia 20 stycznia 2020 r. Faktura nr....2020 dotyczy prac związanych z umową jaka została zawarta, a faktura.....2020 dotyczy aneksu do ww. umowy na prace dodatkowe. Prace wykonywane były w miesiącach: listopad i grudzień 2019 r. oraz styczeń 2020 r. Faktura nr....2020 zawiera zakres usługi: Malowanie spawów na powierzchniach zewnętrznych oraz powierzchni wewnętrznych 2 sedymentatorów, budynek UVE, teren budowy Nowego Bloku........ Natomiast faktura nr...2020 zawiera zakres usługi: Malowanie powierzchni zewnętrznych 2 sedymentatorów, budynek UVE, teren budowy Nowego Bloku.

Sedymentatory są to zbiorniki w budynku przygotowywania serbentu i oczyszczalni ścieków budowane w ramach realizacji zadania "Budowla Bloku..........". Jest to element instalacji przygotowania sorbentu. Sedymentatory stanowią wyposażenie instalacji oczyszczania ścieków a nie budynku, są zainstalowane za pomocą śrub na niezależnych "stopach". Zbiorniki te mogą być przeniesione w elementach. Demontaż ich nie spowoduje żadnych uszkodzeń (transport - duża brama wjazdowa). Budynek jest trwale związany z gruntem, a instalacja jest niezależna. Klasyfikacja budynku według PKOB - 2223.

Zbiorniki są integralnym elementem instalacji przygotowania sorbentu i oczyszczania ścieków. Nie zostały one zamontowane w przedmiotowej instalacji na stałe, zostały przykręcone śrubami do stopy fundamentowej. Zbiornik może być zdemontowany w elementach. Wnioskodawca nie zna technologii, czy konieczna byłaby zmiana instalacji w razie demontażu i jaki jest stopień trudności ww. demontażu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca dowiadywał się kilkakrotnie w Urzędzie Skarbowym co z zaistniałą sytuacją i otrzymał potwierdzenie, że wystawiona faktura powinna zawierać podatek VAT - stawka 23%.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o ustalenie prawidłowej interpretacji przepisu i ustalenie jaką stawkę VAT powinien zastosować, ponieważ Firma.... podważa stawkę 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 24 marca 2020 r.), na podstawie informacji od generalnego wykonawcy (w załączeniu pismo od Firmy....) Wnioskodawca uważa, że jednak nie powinien wystąpić podatek VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W przypadku świadczenia usług miejsce świadczenia decyduje czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie. Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie, zostały zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług w rozdziale 3 działu V "Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług".

W myśl art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania przepisów regulujących miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

Wskazany powyżej art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalenia miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji jest osoba wykonująca samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Na podstawie art. 28b ust. 2 ustawy, w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika zatem, że co do zasady, usługa świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, chyba że jest świadczona dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługobiorcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, dla którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast w myśl art. 28e ustawy, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Przepis art. 28e ustawy - jak wynika z jego brzmienia - stanowi wyjątek od zasady, przyjmując jako kryterium nie usytuowanie podmiotu, lecz przedmiotu, którym jest nieruchomość. Usługi które jej wprost dotyczą, mają być opodatkowane według jej miejsca położenia. Kryterium położenia nieruchomości jest tu zatem decydujące - determinuje ono docelowo miejsce opodatkowania usługi związanej z daną nieruchomością. Co istotne, zasada wyrażona w art. 28e ustawy obejmuje wyłącznie usługi, które dotyczą konkretnej nieruchomości - jedynie wówczas można w praktyce zastosować opodatkowanie w miejscu położenia nieruchomości.

Także Dyrektywa Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.) w art. 47 przewiduje, że miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomością, w tym usług rzeczoznawców i agentów nieruchomości, usług zakwaterowania w sektorze hotelarskim lub sektorach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub w miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, przyznawanie prawa użytkowania nieruchomości oraz usług związanych z przygotowywaniem i koordynacją prac budowlanych, takich jak usługi architektów i biur nadzoru budowlanego, jest miejsce, w którym znajduje się dana nieruchomość.

Ustawa nie zawiera definicji pojęcia "nieruchomość" oraz pojęcia "usługi związanej z nieruchomościami". Niemniej jednak ustawodawca unijny wychodząc naprzeciw oczekiwaniom państw członkowskich wprowadził rozporządzeniem wykonawczym Rady (UE) nr 1042/2013 z dnia 7 października 2013 r. (Dz.Urz.UE. L Nr 284 z 26 października 2013 r., s. 1) zmianę do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011 - pojęcie "nieruchomość", jak również wyjaśnił, na czym polegają "usługi związane z nieruchomościami".

Zgodnie z art. 13b rozporządzenia - do celów stosowania dyrektywy 2006/112/WE za "nieruchomość" uznaje się:

W świetle art. 31a ust. 1 rozporządzenia - usługi związane z nieruchomościami, o których mowa w art. 47 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują jedynie te usługi, które mają wystarczająco bezpośredni związek z daną nieruchomością. Usługi uważa się za mające wystarczająco bezpośredni związek z nieruchomością w następujących przypadkach:

Jednocześnie w art. 31a ust. 2 rozporządzenia zawarto wykaz przykładowych usług, które należy uznać za związane z nieruchomościami, czyli usług objętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE. Co więcej w art. 31a ust. 3 rozporządzenia zawarto wykaz przykładowych usług, których nie należy traktować jako usług związanych z nieruchomościami, czyli usług nieobjętych zakresem stosowania art. 47 dyrektywy 2006/112/WE.

I tak, zgodnie z art. 31a ust. 2 lit. m rozporządzenia, świadczenie usług związanych nieruchomościami obejmuje w szczególności instalację lub montaż maszyn lub sprzętu, które po zainstalowaniu lub zamontowaniu są uznane za nieruchomość.

Natomiast w myśl art. 31a ust. 3 lit. f rozporządzenia, ustęp 1 nie ma zastosowania do instalacji lub montażu maszyn lub sprzętu, utrzymania i naprawy oraz kontroli maszyn lub sprzętu, jak również nadzoru nad maszynami lub sprzętem, które nie są lub nie stają się częścią nieruchomości.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem VAT-UE zawarł w dniu 24 października 2019 r. umowę z firmą.... posiadającą siedzibę we Włoszech, nie zarejestrowaną na terytorium Polski.

Umowa polegała na wykonaniu prac związanych z malowaniem powierzchni zewnętrznych 2 sedymentatorów na instalacji UVE na terenie budowy Nowego Bloku.... w..... Prace, które zostały wykonane polegały na malowaniu zbiornika, który jest elementem instalacji technologicznej na terenie....

Sedymentatory są to zbiorniki w budynku przygotowywania serbentu i oczyszczalni ścieków budowane w ramach realizacji zadania "Budowla Bloku.....". Jest to element instalacji przygotowania sorbentu. Sedymentatory stanowią wyposażenie instalacji oczyszczania ścieków a nie budynku, są zainstalowane za pomocą śrub na niezależnych "stopach". Zbiorniki te mogą być przeniesione w elementach. Demontaż ich nie spowoduje żadnych uszkodzeń (transport - duża brama wjazdowa). Budynek jest trwale związany z gruntem, a instalacja jest niezależna. Zbiorniki są integralnym elementem instalacji przygotowania sorbentu i oczyszczania ścieków. Nie zostały one zamontowane w przedmiotowej instalacji na stałe, zostały przykręcone śrubami do stopy fundamentowej. Zbiornik może być zdemontowany w elementach.

Po wykonaniu prac została wystawiona faktura na ww. prace, do której został doliczony podatek VAT w wysokości 23%. Firma... z Włoch zakwestionowała wystawioną fakturę twierdząc, że nieprawnie naliczono podatek VAT i podważa słuszność naliczonego podatku VAT powołując się na art. 44 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Faktury wystawione przez Wnioskodawcę posiadają nr...2020 z dnia 20 stycznia 2020 r.i....2020 z dnia 20 stycznia 2020 r. Faktura nr....2020 dotyczy prac związanych z umową jaka została zawarta, a faktura....2020 dotyczy aneksu do ww. umowy na prace dodatkowe. Prace wykonywane były w miesiącach: listopad i grudzień 2019 r. oraz styczeń 2020 r. Faktura nr...2020 zawiera zakres usługi: Malowanie spawów na powierzchniach zewnętrznych oraz powierzchni wewnętrznych 2 sedymentatorów, budynek UVE, teren budowy Nowego Bloku....... Natomiast faktura nr....2020 zawiera zakres usługi: Malowanie powierzchni zewnętrznych 2 sedymentatorów, budynek UVE, teren budowy Nowego Bloku.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem postawionego we wniosku pytania w pierwszej kolejności ustalić należy, czy miejscem opodatkowania wyżej opisanych usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy, będącego podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy będzie zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy miejsce, w którym nabywca usługi posiada siedzibę działalności gospodarczej, czy też w okolicznościach niniejszej sprawy znajdzie zastosowanie art. 28e ustawy dotyczący usług związanych z nieruchomością, stanowiący wyjątek od ogólnej zasady.

Należy zauważyć, że dla uznania usługi za związaną z nieruchomością istotne są cechy, które można ująć w następujący sposób:

* usługa powinna odnosić się do konkretnie określonej nieruchomości, czyli takiej, która jest identyfikowalna co do jej indywidualnego położenia;

* przedmiotem usługi powinna być skonkretyzowana nieruchomość lub usługa powinna być świadczona na/wobec konkretnej nieruchomości a nie jakiejkolwiek;

* ta konkretna nieruchomość powinna być wpisana w istotę świadczonej usługi, być jej centralnym elementem, nadając główny sens usłudze i determinować jej treść, co należy rozumieć w ten sposób, że usługa może być wykonana tylko i wyłącznie w bezpośrednim związku z tą a nie inną nieruchomością;

* zmiana takiego miejsca, polegająca na ukierunkowaniu usługi na inną nieruchomość, powinna niweczyć istotę i sens pierwotnie świadczonej usługi.

Zatem przez usługi związane z nieruchomościami w rozumieniu art. 28e ustawy, należy rozumieć wszelkie usługi bezpośrednio związane z konkretną nieruchomością, tj. nieruchomość ta musi stanowić centralny i nieodzowny element usługi, a efekt lub charakter samej usługi musi być związany z tą konkretną, zindywidualizowaną nieruchomością.

Z sytuacji opisanej we wniosku wynika, że sedymentatory tj. zbiorniki w budynku przygotowywania serbentu i oczyszczalni ścieków, na których Wnioskodawca wykonał usługi malowania nie można uznać za część składową nieruchomości (będącej częścią składową gruntu, na którym jest położona). Są one elementem instalacji przygotowania sorbentu. Sedymentatory stanowią wyposażenie instalacji oczyszczania ścieków a nie budynku, są zainstalowane za pomocą śrub na niezależnych "stopach". Zbiorniki te mogą być przeniesione w elementach. Demontaż ich nie spowoduje żadnych uszkodzeń. Budynek jest trwale związany z gruntem, a instalacja jest niezależna. Zarówno nieruchomość jak i sama instalacja nie jest elementem centralnym świadczonych przez Spółkę usług, nie determinuje jej charakteru, Jakkolwiek zbiorniki są integralnym elementem instalacji przygotowania sorbentu i oczyszczania ścieków, to jednak nie zostały one zamontowane w przedmiotowej instalacji na stałe, zostały przykręcone śrubami do stopy fundamentowej. Zbiornik może być zdemontowany w elementach. Zatem sama nieruchomość, w której znajduje się ww. instalacja, nie jest bezpośrednim przedmiotem usług świadczonych przez Spółkę (istota usługi nie polega na ich świadczeniu na/wobec nieruchomości).

W związku z powyższym, w okolicznościach niniejszej sprawy usługi malowania powierzchni zewnętrznych i wewnętrznych sedymentatorów nie wykazują ścisłego związku z konkretną nieruchomością. Ich charakter jest na tyle uniwersalny, że mogą być świadczone w takiej samej formie w każdym innym miejscu.

Tym samym należy stwierdzić, że w przypadku świadczonych przez Wnioskodawcę usług malowania powierzchni sedymentatorów nie występują cechy istotne dla zakwalifikowania tych usług jako usług związanych z nieruchomością, które na podstawie art. 28e ustawy podlegałyby opodatkowaniu w miejscu położenia nieruchomości.

Wobec powyższego wskazać należy, że skoro kontrahent Wnioskodawcy jest podatnikiem w rozumieniu art. 28a ustawy a jednocześnie względem świadczonych przez Wnioskodawcę usług nie znajdują zastosowania wskazane w art. 28b ust. 1 ustawy zastrzeżenia, to miejsce świadczenia a tym samym opodatkowania przedmiotowych usług w analizowanym przypadku należy ustalić w oparciu o zasady ogólne wynikające z ww. przepisu.

Jak wskazano, w przypadku gdy usługa jest świadczona na rzecz podatnika w rozumieniu art. 28a ustawy oraz nie stanowi usługi, o której mowa w art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n ustawy, to podlega opodatkowaniu w miejscu siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić świadczone przez Wnioskodawcę usługi malowania powierzchni sedymentataorów dla nabywcy posiadającego siedzibę działalności gospodarczej we Włoszech podlegają opodatkowaniu na zasadach obowiązujących w miejscu (państwie), gdzie kontrahent Wnioskodawcy posiada siedzibę działalności gospodarczej, tj. zgodnie z przepisami kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia ww. usług. Zatem to przepisy państwa (kraju), w którym nabywca usługi posiada siedzibę działalności gospodarczej wskażą, w jaki sposób należy opodatkować realizowane przez Wnioskodawcę usługi.

W związku z powyższym wskazać należy, że przedmiotowe usługi świadczone przez Wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu na terytorium Polski i nie znajdzie do nich zastosowania 23% stawka podatku VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy wyjaśnić, że zgodnie z wyżej cytowanym art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotycząca przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, a niniejszą interpretację wydano jedynie w oparciu o opis stanu faktycznego w nim przedstawiony.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs. ust. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2020 r. poz. 568).