0113-KDIPT1-2.4012.564.2023.2.JSZ - VAT od transgranicznej sprzedaży towarów na odległość

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 18 października 2023 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.564.2023.2.JSZ VAT od transgranicznej sprzedaży towarów na odległość

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

9 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 9 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy uznania sprzedaży towarów na rzecz klientów za sprzedaż na odległość towarów importowanych oraz miejsca opodatkowania ww. transakcji. Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 9 października 2023 r. (wpływ 9 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

1. Uwagi wstępne

.... sp. z o.o. (dalej: "Spółka" lub "Wnioskodawca") jest podmiotem z siedzibą w Polsce, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca prowadzi obecnie działalność w zakresie tworzenia oraz wdrażania narzędzi technologicznych w branży e-commerce.

Wnioskodawca planuje wdrożenie nowego modelu biznesowego, polegającego na tym, że Spółka rozpocznie prowadzenie programu (dalej: "Inkubator" lub "Program"), który będzie miał na celu wspieranie osób fizycznych przystępujących do Inkubatora (dalej: "Współpracownik" lub "Użytkownik") w rozpoczęciu oraz prowadzeniu działalności w branży e-commerce (poprzez zaangażowanie w sprzedaż w tzw. modelu dropshipping, zgodnie ze wskazanymi poniżej założeniami).

2. Główne założenia Programu

W tym celu Spółka udostępni w Internecie platformę (dalej: "Platforma"), za pośrednictwem której Użytkownik będzie mógł zarejestrować się i przystąpić do Programu. Spółka zakłada, że Użytkownikami będą przede wszystkim osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (osoby te nie będą podatnikami VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT lub będą podatnikami zwolnionymi z VAT na podstawie art. 113 ustawy o VAT - w obu przypadkach Współpracownicy nie będą zarejestrowanymi podatnikami VAT w Polsce). Niemniej, Spółka nie wyklucza, że mogą zdarzyć się sytuacje, w których dany Użytkownik będzie prowadził działalność gospodarczą / będzie zarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W ramach Inkubatora Spółka będzie świadczyła na rzecz Użytkowników usługę, której założenia opisane są szczegółowo poniżej. Celem Programu jest kompleksowe wsparcie Użytkowników w prowadzeniu działań mających na celu reklamę oraz zwiększenie dokonywanej przez Spółkę sprzedaży towarów przez Internet.

W planowanym modelu umowa sprzedaży towarów będzie zawierana pomiędzy Spółką a ostatecznym nabywcą: klientem (sprzedawcą będzie Spółka). Natomiast Współpracownikowi (który nie będzie stroną umowy sprzedaży) będzie przysługiwało prawo do otrzymania prowizji z tytułu sprzedaży dokonanej za pośrednictwem danego Serwisu obsługiwanego przez Współpracownika - zgodnie z założeniami wskazanymi w punkcie 3 poniżej.

W ramach świadczonej usługi Spółka w szczególności zapewni Użytkownikowi:

- możliwość dostępu do infrastruktury, korzystania z domeny oraz technologii, która umożliwi stworzenie oraz zapewni późniejsze poprawne działanie serwisu internetowego, za pośrednictwem którego Użytkownik będzie mógł publikować oferty sprzedaży wybranych towarów (dalej: "Serwis"),

- dostęp do szerokiej bazy produktowej, które będą mogły być oferowane za pośrednictwem Serwisu,

- bieżące wsparcie przy zakładaniu oraz obsłudze Serwisu oraz wsparcie dedykowanego opiekuna (zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej),

- szkolenia dotyczące efektywnego prowadzenia reklamy oraz marketingu w celu zwiększenia sprzedaży towarów w Internecie,

- dodatkowe wsparcie, w szczególności: prawne, administracyjne i podatkowe w zakresie obowiązków związanych z działalnością Współpracownika.

Za możliwość uczestnictwa w Programie Spółka będzie pobierała wynagrodzenie od Użytkowników w formie abonamentu (tj. za dostęp do powyższych zasobów Współpracownik będzie zobowiązany do uiszczenia każdego miesiąca ustalonej kwoty ryczałtowej).

3. Sprzedaż towarów za pośrednictwem Serwisu

Serwis, który będzie obsługiwany przez danego Użytkownika (jeden Serwis może być obsługiwany przez jednego Użytkownika, przy czym dany Współpracownik może odpowiadać również za kilka Serwisów) będzie służył do oferowania produktów, których sprzedawcą (z perspektywy prawnej) oraz dostawcą będzie Spółka. Innymi słowy, każdy Serwis będzie funkcjonował w formie sklepu internetowego.

Dostawy towarów do końcowych klientów, tj. podmiotów zamawiających towary za pośrednictwem danego Serwisu (dalej: "Klienci") będą dokonywane w oparciu o tzw. dropshipping. W praktyce oznacza to, że po złożeniu zamówienia towarów poprzez Serwis Spółka przyjmie należność od Klienta (w swoim imieniu i na swoją rzecz), następnie, również w swoim imieniu i na swoją rzecz, nabędzie w sposób zautomatyzowany towary od tzw. dostawcy bazowego (dalej: "Dostawca"), a Dostawca zorganizuje wysyłkę towarów bezpośrednio do Klienta.

Co do zasady towary będą nabywane od Dostawców z Chin (lub innych krajów poza UE) i będą transportowane bezpośrednio z miejsca wysyłki do Polski za pośrednictwem.../firm kurierskich. Krajem zakończenia wysyłki towarów będzie każdorazowo Polska.

Wartość rzeczywista towarów będących przedmiotem dostaw na rzecz Klientów może być zarówno niższa, jak i wyższa niż 150 euro.

Użytkownik będzie uprawniony do otrzymania od Spółki kwoty stanowiącej różnicę pomiędzy kosztami/ceną nabycia danego produktu od Dostawcy a ceną tego produktu oferowanego na rzecz Klienta w Serwisie (przy czym w zależności od ustaleń stron, prowizja Użytkownika może być dodatkowo pomniejszona o ustalone elementy kosztowe, które Spółka będzie musiała ponieść w procesie sprzedaży towarów).

Zasady działania Programu oraz wzajemne prawa i obowiązki stron (Spółki oraz Użytkowników) będą przez Spółkę określone w odpowiednich dokumentach, np. regulaminach Platformy i Serwisu oraz umowie o świadczenie usług zawieranej pomiędzy Spółką a Użytkownikiem.

4. Sposób funkcjonowania Serwisu

Zgodnie z założeniami, Serwis będzie przygotowywany przez Użytkownika w oparciu o jeden z zaproponowanych przez Spółkę szablonów. W tym celu Użytkownik będzie korzystał z umieszczonego na Platformie dedykowanego kreatora (narzędzia stworzonego do tego celu przez Wnioskodawcę), który krok po kroku "przeprowadzi" Użytkownika przez proces założenia danego Serwisu. W kreatorze Użytkownik określi wymagane elementy Serwisu, takie jak przede wszystkim wygląd (spośród gotowych szablonów) oraz produkty, które będą podlegały sprzedaży.

Wybór asortymentu oferowanego w każdym Serwisie będzie zasadniczo należał do Współpracownika, niemniej Użytkownik będzie wybierać towary z szerokiej bazy produktowej, którą przedstawi mu Spółka (oferowanie produktów spoza tej bazy nie będzie zasadniczo możliwe). Ponadto, w trakcie tworzenia Serwisu algorytm kreatora (stworzony przez Spółkę) będzie Użytkownikowi sugerował/podpowiadał, jakie towary powinien umieścić w Serwisie w celu maksymalizacji sprzedaży.

Co za tym idzie - Użytkownik nie będzie poszukiwał Dostawców dla towarów oferowanych w Serwisie - a będzie jedynie prezentował towary znajdujące się w asortymencie Dostawców wskazanych przez Wnioskodawcę (znajdujących się bazie produktowej).

Jeśli chodzi o ustalanie cen towarów oferowanych w danym Serwisie, w tym zakresie Spółka będzie proponować Współpracownikowi zastosowanie właściwej strategii cenowej, która, jak wynika z doświadczenia Wnioskodawcy, w praktyce powinna być najefektywniejsza i pozwalać na maksymalizację sprzedaży - decyzja o cenie danego towaru będzie podejmowana przez Użytkownika (w ramach zaproponowanej strategii).

Jednocześnie należy zauważyć, że z perspektywy prawnej oraz praktycznej to Spółka, a nie Współpracownik będzie odpowiedzialna za proces nabywania Towarów od Dostawcy. W praktyce może zatem dochodzić do sytuacji, gdy cena nabycia danego towaru od Dostawcy zakładana przez Użytkownika w momencie ustalania ceny danego towaru w Serwisie będzie różnić się od ceny, na podstawie której Spółka faktycznie może nabyć towar od Dostawcy w momencie realizacji zamówienia. Planuje się, że w takich sytuacjach co do zasady nie będzie wymagana zgoda Użytkownika na nabycie przez Spółkę towaru po cenie wyższej niż pierwotnie zakładana, chyba że różnica ta przekroczy pewien próg (np. 15%), który strony uzgodnią - w takiej sytuacji (przekroczenie ustalonego progu) konieczne może okazać się wyrażenie przez Współpracownika zgody na nabycie towaru przez Spółkę po danej cenie.

5. Obowiązki Spółki

Spółka zapewni ponadto niezbędne integracje Serwisu z innymi narzędziami (m.in. marketingowymi, bramkami płatniczymi, automatyzującymi wiadomości e-mail, itp.), które mają zapewnić wszelkie funkcjonalności techniczne pozwalające na bieżące działanie Serwisu. W związku z tym Użytkownik nie będzie musiał zapewniać rozwiązań w tym zakresie.

Każdy Serwis zostanie założony pod odrębną domeną internetową. Zasadniczo jednak Spółka będzie właścicielem każdej takiej domeny, a ponadto w widocznym miejscu strony internetowej na danym Serwisie będzie widniała informacja i oznaczenie jasno określające, że właścicielem domeny a także towarów (a tym samym sprzedawcą) jest Spółka (przykładowo poprzez umieszczenie sygnatury/logo Wnioskodawcy w wybranym miejscu w grafice interfejsu Serwisu). Jednocześnie Wnioskodawca nie może wykluczyć, że w przyszłości Spółka może przenieść prawo własności danego Serwisu na Użytkownika - przy czym w takiej sytuacji Użytkownik przestawałby być uczestnikiem Programu (a zaczynałby działalność "na własny rachunek"). Sytuacje takie nie są zatem przedmiotem niniejszego wniosku.

Jak już bowiem wspomniano, Spółka w omawianym modelu planuje nabywać towary będące przedmiotem dostaw we własnym imieniu i na swoją rzecz. W konsekwencji to Wnioskodawca będzie podmiotem występującym wobec Klienta jako sprzedawca, odpowiedzialnym za prawidłową realizację transakcji (w tym za rozpatrywanie reklamacji, zwrotów i innych roszczeń, przy czym bezpośredni kontakt z Klientem w tym zakresie może być w praktyce realizowany za pośrednictwem Użytkownika).

Wszystkie płatności za towary zamawiane za pośrednictwem Serwisów będą przetwarzane przez Spółkę. W tym kontekście każdy Serwis będzie zapewniał integrację z bramką płatniczą (np....) Wnioskodawcy (Użytkownik nie będzie miał możliwości zintegrowania Serwisu ze "swoją" bramką płatniczą). W konsekwencji, wszystkie środki wpłacone za zamówienia od Klientów przekazane zostaną na rachunek bankowy Wnioskodawcy, będącego jak wskazano powyżej dostawcą towarów do Klienta.

Dopiero na późniejszym etapie Spółka (w ramach wzajemnych rozliczeń) wypłaci Współpracownikowi należne mu środki, stanowiące różnicę pomiędzy kosztami/ceną nabycia produktu od Dostawcy a ceną produktu oferowanego na rzecz Klienta w Serwisie Współpracownika. Za rozliczenia te będzie odpowiedzialna Spółka. W tym kontekście planowane jest, że mogą to być rozliczenia cykliczne, bądź też "uruchamiane" nie wcześniej niż po przekroczeniu ustalonego progu sprzedaży.

Ponadto, Spółka będzie miała wgląd w każde zamówienie złożone za pośrednictwem każdego Serwisu oraz jego status i będzie mogła na bieżąco monitorować oraz kontrolować transakcje przeprowadzane w każdym Serwisie. Z drugiej strony Użytkownik będzie miał możliwość zobaczenia historii zamówień zrealizowanych za pomocą Serwisu, który obsługuje oraz przysługującej mu z tego tytułu kwoty.

Dane Klientów (takie jak m.in. dane nabywcy, adres dostawy, dane kontaktowe, takie jak adres e-mail lub numer telefonu) będą zapisywane na serwerach Spółki. Wnioskodawca będzie administratorem tych danych i będzie odpowiadał za ich przetwarzanie.

6. Obowiązki Użytkowników

a) Przygotowanie Serwisu oraz jego bieżąca obsługa

Użytkownik w ramach uczestnictwa w Programie zobowiązany będzie przede wszystkim do bieżącej obsługi danego Serwisu.

W praktyce, w pierwszej kolejności Współpracownik powinien wybrać zakres początkowej oferty Serwisu (tj. w szczególności wybrać asortyment, nazwę domeny, wybrać strategię cenową spośród zaproponowanych, przygotować opisy i zdjęcia towarów, itp.), a następnie odpowiednio ją aktualizować.

b) Kontakt z Klientami

Dodatkowo, Użytkownicy będą odpowiadać za bieżący kontakt z Klientami (w tym udzielać odpowiedzi na pytania Klientów oraz informacji w zakresie składania potencjalnych reklamacji).

Jednocześnie Użytkownicy nie będą zobowiązani do podejmowania działań polegających na rozpoznawaniu reklamacji, pośredniczenia w procesie zwrotów towarów oraz środków płatniczych w ramach dokonanych wcześniej zakupów przez Klientów (z perspektywy prawnej sprzedawcą będzie bowiem Wnioskodawca).

Spółka oraz Współpracownik mogą jednak ustalić, że obowiązki Użytkownika będą obejmowały przekazywanie Klientom niezbędnych informacji, przyjmowanie oraz odpowiadanie na zgłoszenia, itp. (tj. co do zasady będą one sprowadzały się do aspektów wizerunkowych oraz komunikacyjnych). W wybranych sytuacjach, jeżeli zaistnieje taka potrzeba Wnioskodawca będzie mógł w niniejszych kwestiach zainterweniować i wesprzeć Współpracownika, jak również przejąć odpowiedzialność za bezpośredni kontakt z Klientem. Niemniej, Użytkownicy zostaną przeszkoleni, aby odpowiednio reagować oraz podejmować właściwe działania w zależności od oczekiwań Klienta. 

c) Prowadzenie działań marketingowych

Ponadto Użytkownik powinien na bieżąco prowadzić kampanie marketingowe, mające na celu wypromowanie produktów oferowanych za pośrednictwem danego Serwisu (zachęcanie Klientów do ich zakupu).

W tym zakresie Współpracownik będzie miał do pewnego stopnia swobodę w doborze środków i metod (np. automatyczne kampanie marketingowe, reklamy w Internecie, posty w social mediach), jak również zasadniczo powinien ponosić koszty takich działań. Niemniej, będzie mógł w tym zakresie skorzystać ze wsparcia Spółki - przykładowo Wnioskodawca może sugerować Użytkownikowi odpowiedni dobór asortymentu do Serwisu w taki sposób, aby oferowane produkty były ze sobą spójne i generowały odpowiedni poziom sprzedaży, czy też wsparcie przy zautomatyzowanych akcjach marketingowych w Internecie (tak aby osiągnąć maksymalne efekty w postaci zwiększenia sprzedaży przy jak najmniejszych nakładach).

Ponadto, jak już wspomniano, w ramach abonamentu (opłat) uiszczanego na rzecz Spółki, każdy Użytkownik będzie miał swojego dedykowanego opiekuna, z którym będzie mógł konsultować planowane strategie marketingowe, a Spółka będzie także prowadziła w tym zakresie bieżące szkolenia (planuje się uruchomienie "Akademii" dla osób korzystających z Inkubatora).

Niezależnie od powyższego, Spółka będzie pełnić nadzór nad udostępnianymi przez Współpracowników treściami oraz będzie miała prawo wymagania ich zmiany/usunięcia w razie stwierdzenia, że treści te mogą wprowadzać Klientów w błąd lub działać na szkodę Wnioskodawcy.

Ponadto na zadane w wezwaniu pytania udzielono odpowiednio następujących odpowiedzi:

1. "Czy klienci (ostateczni nabywcy) to:

a)

podatnicy podatku od towarów i usług lub osoby prawne niebędące podatnikiem podatku od towarów i usług, które nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów?

b)

podatnicy podatku od wartości dodanej lub osoby prawne niebędące podatnikiem podatku od wartości dodanej, które nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów?

c)

osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej?"

Odpowiedź:

Wniosek dotyczy planowanej sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej (lub też podmiotów będących podatnikami VAT lub osobami prawnymi niemającymi obowiązku rozliczania WNT).

2. "Czy wśród towarów sprzedawanych na Państwa Platformie znajdują się:

* nowe środki transportu?

* towary, które są instalowane lub montowane, z próbnym uruchomieniem lub bez niego, przez dokonującego ich dostawy lub przez podmiot działający na jego rzecz?

* towary tj. dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie, antyki, towary używane, dla których podstawę opodatkowania ustala się zgodnie z procedurami szczególnymi określonymi w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.)?"

Odpowiedź:

Wymienione powyżej rodzaje towarów nie będą oferowane w Serwisach.

3. "W którym państwie odbywa się dopuszczenie towarów do obrotu w Unii Europejskiej, który kraj jest państwem importu i czy państwo importu jest państwem przeznaczenia tj. państwem, w którym dokonują Państwo dostawy towarów na rzecz klientów?"

Odpowiedź:

W omawianym zdarzeniu przyszłym planowane jest, że dopuszczenie towarów do obrotu będzie następowało każdorazowo w państwie przeznaczenia towarów (tj. w kraju, w którym zlokalizowany jest Klient). Jakkolwiek Spółka dopuszcza w przyszłości sprzedaż towarów na rzecz Klientów z innych krajów niż Polska, należy podkreślić, iż Wniosek dotyczy sytuacji, w której: (i) towary będą dopuszczane do obrotu w Polsce (Polska będzie krajem importu); oraz (ii) dostawy będą dokonywane na rzecz Klientów z Polski.

4. "Czy Państwo w którymkolwiek momencie opisywanej we wniosku transakcji będziecie mieli prawo do rozporządzania towarem jak właściciel (nie chodzi tutaj o fizyczne posiadanie towaru lub aspekt prawny lecz o rozporządzanie nim, np. prawo do jego sprzedaży)?"

Odpowiedź:

Jak wskazano w treści wniosku, Spółka, w swoim imieniu i na swoją rzecz, najpierw nabędzie towary od Dostawcy, a następnie dokona ich dostawy na rzecz Klienta. Spółka będzie odpowiedzialna za kontakt z Dostawcami i zapewnienie przesyłki towarów - Spółka przekaże Klientowi oraz Dostawcy potwierdzenie lub szczegóły zamówienia, a także wyda Dostawcy polecenie dostarczenia towarów na konkretny adres dostawy (tj. nabywając towary od Dostawcy Spółka będzie miała prawo do jego odsprzedaży na rzecz wybranego podmiotu, który złożył zamówienie).

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe okoliczności wskazują, że Spółka będzie nabywać oraz następnie przekazywać prawo do rozporządzania jak właściciel tymi towarami.

5. "Czy wywóz towarów z terytorium Chin (lub innych krajów poza UE) nastąpi w wyniku dostawy dokonanej na Państwa rzecz? Proszę opisać okoliczności zdarzenia i postanowienia umów z dostawcami w tym zakresie?"

Odpowiedź:

Jak wskazano w treści wniosku, Spółka w swoim imieniu i na swoją rzecz będzie nabywać towary od Dostawcy. Jednocześnie, to Spółka będzie odpowiedzialna za kontakt z Dostawcami i zapewnienie przesyłki towarów - Spółka przekaże Klientowi oraz Dostawcy potwierdzenie lub szczegóły zamówienia, a także wyda Dostawcy polecenie dostarczenia towarów na konkretny adres dostawy. Tym samym, wywóz towarów z terytorium państw trzecich nastąpi w wyniku dostawy dokonanej na rzecz Wnioskodawcy.

6. "Czy mają Państwo prawo decydowania o cenie oferowanego towaru na rzecz Klienta w Serwisie?"

Odpowiedź:

Zgodnie z planowaną treścią regulaminu, ceny końcowe towarów zamieszczonych w Serwisie ustalane będą przez Spółkę w porozumieniu z Użytkownikiem (zgodnie z zasadami wskazanymi we Wniosku, Spółka będzie proponować Współpracownikowi zastosowanie właściwej strategii cenowej).

7. "Co składa się na cenę towaru oferowanego na rzecz Klienta w Serwisie i kto decyduje o elementach jakie ta cena zawiera, Państwo czy Użytkownik czy też dostawca bazowy?"

Odpowiedź:

Cena towaru oferowana na rzecz Klienta w Serwisie będzie obejmowała m.in. koszt nabycia towaru od Dostawcy, koszty obsługi transakcji oraz odpowiedni narzut, przy czym wysokość narzutu może różnić się w zależności od przyjętej strategii cenowej.

Tak jak zostało wskazane we wniosku, co do zasady to Spółka - jako nabywca - będzie określała z dostawcami cenę nabycia towarów w momencie realizacji zamówienia, a także wysokość kosztów dodatkowych (takich jak przykładowo obsługa płatności). Co więcej, to Spółka będzie proponowała Użytkownikowi możliwe strategie cenowe (od których zależeć będzie efektywna wysokość narzutu - zgodnie z opisem zaprezentowanym we Wniosku oraz w odpowiedzi na pytanie nr 6).

8. "Kto (np. Państwo, Użytkownik, dostawca bazowy) ponosi odpowiedzialność za dostarczenie towarów do klienta? Kto będzie pobierał opłatę za transport towarów i od kogo?"

Odpowiedź:

Jak wskazano w treści wniosku, odpowiedzialność za proces wysyłki/transportu towarów będzie ciążyła na Spółce. W praktyce, wysyłki będzie dokonywał Dostawca na zlecenie Spółki. To Spółka będzie również pobierała opłatę za transport towarów od Klienta (oraz będzie uiszczać odpowiednią opłatę z tego tytułu na rzecz Dostawcy).

9. "Kto (np. Państwo, Użytkownik) jest odpowiedzialny za kontakt z Dostawcami bazowymi?"

Odpowiedź:

Za kontakt z Dostawcami odpowiedzialna będzie Spółka.

10. "Kto (np. Państwo, Użytkownik) zgodnie z regulaminami Serwisu oraz Programu ustala zasady oferowania i sprzedawania towarów w Serwisie? Jakie są postanowienia umowne w tym zakresie wynikające z ww. regulaminów Serwisu oraz Programu?"

Odpowiedź:

Zasady oferowania i sprzedawania towarów w Serwisie będą co do zasady ustalane przez Spółkę, przy czym - jak zostało to szczegółowo przedstawione we Wniosku - Użytkownik będzie miał prawo dokonania wyboru niektórych aspektów spośród możliwości przygotowanych przez Spółkę (przykładowo, jeśli chodzi o dobór dokładnego asortymentu spośród towarów wybranych przez Spółkę, jak i o wybór strategii cenowej - zgodnie z powyższymi uwagami). Użytkownik będzie miał możliwość prowadzenia kampanii reklamowych (na zasadach opisanych we Wniosku).

Dodatkowe informacje

Niezależnie od powyższych odpowiedzi na pytania wskazane przez Organ, Spółka dodatkowo doprecyzowała następujące informacje wskazane we wniosku:

[Punkt 2 opisu zdarzenia przyszłego - usługi świadczone przez Spółkę]

We wniosku wskazane zostało, iż "W ramach świadczonej usługi Spółka w szczególności zapewni Użytkownikowi:

- (...)

- bieżące wsparcie przy zakładaniu oraz obsłudze Serwisu oraz wsparcie dedykowanego opiekuna (zarówno z perspektywy technicznej, jak i marketingowej),

- (...)

- dodatkowe wsparcie, w szczególności: prawne, administracyjne i podatkowe w zakresie obowiązków związanych z działalnością Współpracownika".

W tym miejscu Spółka doprecyzowała, iż (i) "wsparcie dedykowanego opiekuna" może zostać zastąpione przez tzw. chatbot udostępniony Użytkownikowi; oraz iż (ii) Spółka na ten moment nie planuje realizowania na rzecz Użytkownika wsparcia innego niż techniczne oraz szkoleniowe (tj. Spółka nie będzie co do zasady zapewniać wsparcia prawnego, administracyjnego, ani podatkowego na rzecz Użytkowników).

Jak wskazane zostało we Wniosku, za możliwość uczestnictwa w Programie Spółka będzie pobierała wynagrodzenie od Użytkowników w formie abonamentu. Spółka chciałaby jednocześnie doprecyzować, iż za dostęp do powyższych zasobów Współpracownik będzie zobowiązany do uiszczenia ustalonej kwoty ryczałtowej w okresach miesięcznych lub innych (przykładowo kwartalnych lub rocznych).

[Punkt 4 opisu zdarzenia przyszłego - sposób funkcjonowania serwisu]

Jak zostało wskazane w opisie zdarzenia przyszłego: "W praktyce może zatem dochodzić do sytuacji, gdy cena nabycia danego towaru od Dostawcy zakładana przez Użytkownika w momencie ustalania ceny danego towaru w Serwisie będzie różnić się od ceny, na podstawie której Spółka faktycznie może nabyć towar od Dostawcy w momencie realizacji zamówienia. Planuje się, że w takich sytuacjach co do zasady nie będzie wymagana zgoda Użytkownika na nabycie przez Spółkę towaru po cenie wyższej niż pierwotnie zakładana, chyba że różnica ta przekroczy pewien próg (np. 15%), który strony uzgodnią - w takiej sytuacji (przekroczenie ustalonego progu) konieczne może okazać się wyrażenie przez Współpracownika zgody na nabycie towaru przez Spółkę po danej cenie".

W tym miejscu Spółka natomiast doprecyzowała, iż w przypadku, gdy cena nabycia towarów przez Spółkę będzie wyższa od zakładanej, może okazać się, iż wymagana będzie każdorazowa zgoda Użytkownika na nabycie takich towarów przez Spółkę po wyższej cenie (z uwagi na fakt, iż będzie się to bezpośrednio przekładało na obniżenie prowizji Użytkownika).

Pytania

1. Czy w tak opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż towarów dokonywana przez Spółkę powinna zostać uznana za sprzedaż na odległość towarów importowanych, o której mowa w art. 2 pkt 22b ustawy o VAT, dokonywaną przez Spółkę na rzecz Klienta?

2. Czy w sytuacji, w której podatek VAT z tytułu dostaw towarów o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro dokonywanych przez Spółkę zostanie przez Spółkę zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9 ustawy o VAT (tzw. procedura IOSS), miejscem opodatkowania dostawy dokonywanej przez Spółkę będzie państwo zakończenia wysyłki (tj. Polska)?

3. Czy w sytuacji, w której podatek VAT z tytułu dostaw towarów o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro dokonywanych przez Spółkę nie zostanie przez Spółkę zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9 ustawy o VAT (tzw. procedura IOSS), miejscem opodatkowania dostawy dokonywanej przez Spółkę będzie kraj, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym:

1. Sprzedaż towarów dokonywana przez Spółkę powinna zostać uznana za sprzedaż na odległość towarów importowanych, o której mowa w art. 2 pkt 22b ustawy o VAT, dokonywaną przez Spółkę na rzecz Klienta.

2. W sytuacji, w której podatek VAT z tytułu dostaw towarów o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro dokonywanych przez Spółkę zostanie przez Spółkę zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9 ustawy o VAT (tzw. procedura IOSS), miejscem opodatkowania takiej dostawy dokonywanej przez Spółkę będzie państwo zakończenia wysyłki (tj. Polska).

3. W sytuacji, w której podatek VAT z tytułu dostaw towarów o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro dokonywanych przez Spółkę nie zostanie przez Spółkę zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9 ustawy o VAT (tzw. procedura IOSS), miejscem opodatkowania takiej dostawy dokonywanej przez Spółkę będzie kraj, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki.

Ad. 1)

1. Charakterystyka dostaw w omawianym modelu

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy o VAT, przez sprzedaż na odległość towarów importowanych (dalej: "SOTI") rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz (również, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów), z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a)

podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b)

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c)

podmiotem niebędącym podatnikiem - pod warunkiem, że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

W praktyce zatem SOTI występuje, gdy mamy do czynienia z dostawą na rzecz konsumenta (tzw. dostawa B2C), w ramach której towary są wysyłane z terytorium kraju poza UE na terytorium jednego z krajów UE przez dostawcę lub na jego rzecz.

Zgodnie natomiast z art. 5a Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej z dnia 15 marca 2011 r. (dalej: "Rozporządzenie Wykonawcze") dla celów regulacji o SOTI uznaje się, że towary zostały wysłane lub przetransportowane przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w wysyłce lub transporcie towarów, w szczególności w następujących przypadkach:

a)

w przypadku gdy dostawca zleca podwykonanie wysyłki lub transportu towarów osobie trzeciej, która dostarcza towary nabywcy;

b)

w przypadku gdy wysyłka lub transport towarów dokonywane są przez osobę trzecią, ale dostawca ponosi całkowitą lub częściową odpowiedzialność za dostarczenie towarów nabywcy;

c)

w przypadku gdy dostawca wystawia fakturę i pobiera od nabywcy opłaty za transport lub wysyłkę, a następnie przekazuje je osobie trzeciej, która organizuje wysyłkę lub transport towarów;

d)

w przypadku gdy dostawca zachęca nabywcę w dowolny sposób do skorzystania z usług w zakresie dostarczania towarów świadczonych przez osobę trzecią, umożliwia kontakt nabywcy i osoby trzeciej lub przekazuje w inny sposób tej osobie informacje niezbędne do dostarczenia towarów nabywcy.

W tym kontekście należy zauważyć, że w opisanym zdarzeniu przyszłym Spółka:

a)

będzie nabywała od Dostawcy towary we własnym imieniu,

b)

będzie podmiotem występującym wobec Klienta jako sprzedawca odpowiedzialny za prawidłową realizację transakcji,

c)

przyjmie należność od Klienta oraz dokona płatności na rzecz Dostawcy.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, zasadne jest uznanie, że w tym przypadku dojdzie do dwóch dostaw towarów: (i) pomiędzy Dostawcą oraz Spółką oraz (ii) pomiędzy Spółką a Klientem.

Jednocześnie, dostawa dokonywana przez Wnioskodawcę będzie charakteryzowała się w szczególności tym, że:

a) Towar będzie wysyłany bezpośrednio z terytorium krajów spoza UE (głównie z Chin) do Polski;

b) Klient będzie podmiotem niebędącym podatnikiem VAT (następuje dostawa B2C);

c) Spółka będzie co najmniej pośrednio uczestniczyć w wysyłce towarów, bowiem będzie odpowiadać wobec Klienta za dostarczenie towarów oraz będzie pobierać od Klienta opłatę za transport i będzie przekazywała ją Dostawcy razem z informacjami potrzebnymi do dostarczenia towarów do Klienta.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy dokonywane przez niego dostawy w opisywanym zdarzeniu przyszłym będą spełniać na gruncie ustawy o VAT definicję SOTI.

2. Udział Użytkowników

Zdaniem Wnioskodawcy, dla oceny czy dostawa dokonywana przez Spółkę w omawianym zdarzeniu przyszłym powinna zostać uznana za SOTI dokonywaną na rzecz Klienta, należy również przeanalizować udział Użytkowników w Programie (w celu określenia, czy na gruncie VAT Współpracownicy nie powinni zostać uznani za podmioty, które otrzymały towary i dokonały ich dostawy).

W tym kontekście należy zauważyć, że art. 7a ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku, gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej "interfejsem elektronicznym", sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Przez termin "ułatwianie", o którym mowa powyżej, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b Rozporządzenia Wykonawczego, który z kolei stanowi, że termin "ułatwia" oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednocześnie przepis ten wskazuje również przypadki, w których należy uznać, że do "ułatwiania" w myśl przedmiotowych regulacji nie dochodzi.

Po pierwsze, podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)

podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b)

podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c)

podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Po drugie, omawiane regulacje nie mają zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a)

przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b)

oferowanie lub reklamowanie towarów;

c)

przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Przytoczony powyżej art. 7a ustawy o VAT wprowadza swego rodzaju tzw. "fikcję prawną", zgodnie z którą, dla potrzeb VAT, operator interfejsu elektronicznego uławiający dostawy towarów (takie jak m.in. SOTI) poprzez ten interfejs samodzielnie nabył (otrzymał) a następnie dokonał dostawy takich towarów.

Dodatkowo, jak wynika z przytoczonych powyżej regulacji Rozporządzenia wykonawczego, do "umożliwienia nawiązania kontaktu" może dochodzić w sytuacjach, w których podatnik bezpośrednio albo pośrednio (i) określa jakiekolwiek warunki transakcji, (ii) bierze udział w zatwierdzaniu obciążenia, czy też (iii) bierze udział w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

W praktyce bowiem, jak wskazuje się w objaśnieniach podatkowych z dnia 1 września 2021 r. w zakresie tzw. pakietu e-commerce (dalej: "Objaśnienia"), celem takiego określenia omawianych przesłanek jest "objęcie wielu zróżnicowanych (zarówno istniejących, jak i przyszłych) modeli biznesowych, w oparciu o jakie operatorzy interfejsów elektronicznych prowadzą swoją działalność w ewoluującym sektorze e-commerce". Jednocześnie jednak podkreśla się tam również, że "nie można z góry jednoznacznie stwierdzić, czy dany operator interfejsu elektronicznego dla określonych transakcji będzie ułatwiał dostawę w rozumieniu art. 7a ustawy o VAT w zw. z art. 5b rozporządzenia 282/2011. Na rynku występuje bowiem wiele zróżnicowanych modeli biznesowych, w ramach których swoją działalność prowadzą operatorzy interfejsów elektronicznych. Dlatego w praktyce poszczególne przypadki (modele biznesowe) mogą wymagać indywidualnej oceny do rozstrzygnięcia, czy spełnione są przesłanki "ułatwiania"."

W ocenie Wnioskodawcy, w omawianym zdarzeniu przyszłym należy przeanalizować zatem wskazane powyżej przesłanki, w celu odpowiedzi na pytanie, czy Użytkownik mógłby zostać uznany za operatora interfejsu elektronicznego, który za jego pomocą ułatwia dokonywanie dostawy towarów.

2.1. Pojęcie operatora interfejsu elektronicznego

Pojęcie "interfejsu elektronicznego" nie zostało ustawowo wprost zdefiniowane - przytoczone powyżej regulacje wskazują jedynie, że jest to interfejs taki jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki - co jednak jest wyliczeniem przykładowym. Jak natomiast wskazuje się m.in. w Objaśnieniach, jak również w wydanych przez Komisję Europejską notach wyjaśniających w sprawie przepisów dotyczących VAT w handlu elektronicznym (dalej: "Noty wyjaśniające"), termin ten należy rozumieć szeroko - jako pojęcie umożliwiające komunikację między dwoma niezależnymi systemami lub systemem i użytkownikiem końcowym (np. użytkownikiem będącym sprzedawcą, a użytkownikiem dokonującym zakupu) przy pomocy urządzenia lub programu, co w praktyce może obejmować stronę internetową, portal, bramę sieciową, platformę handlową, interfejs programowania aplikacji itp.

W ocenie Wnioskodawcy z powyższego wynika, że, w istocie, Serwis tworzony w ramach Programu może zostać uznany za "interfejs elektroniczny" na potrzeby omawianych regulacji. W związku z tym należy dodatkowo przeanalizować, który podmiot powinien być uznany za operatora takiego interfejsu.

W tym kontekście podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, że cała infrastruktura techniczna składająca się na każdy Serwis będzie nie tylko zapewniana przez Spółkę, ale również pozostanie przez cały czas jej własnością. Obejmuje to również domenę, pod którą zostanie założony dany Serwis (a fakt ten będzie również widoczny dla Klienta Serwisu).

Użytkownik, uiszczając wynagrodzenie, będzie mógł przystąpić do Programu, w ramach którego otrzyma m.in. możliwość korzystania z Serwisu. Niemniej, należy podkreślić, że jego uprawnienia i możliwości w tym zakresie będą mocno ograniczone. Przede wszystkim, nie będzie on miał możliwości edycji ani dostosowania żadnych istotnych parametrów i funkcjonalności danego Serwisu - będzie on mógł jedynie "poruszać się" w ramach rozwiązań zaproponowanych mu przez Spółkę. Jego rola ograniczać się będzie jedynie do wyboru poszczególnych opcji, takich jak szata graficzna (tzw. layout) danego Serwisu (spośród szablonów przygotowanych w tym zakresie przez Wnioskodawcę), zakres oferty, czy też przyjęcie strategii cenowej. Jednocześnie Użytkownik nie będzie miał wpływu m.in. na wybranie dostępnych metod płatności (ani nie będzie w ogóle zaangażowany w ich przetwarzanie), metod wysyłki (ani nie będzie w ogóle zaangażowany w ich zlecanie), nie będzie również zajmował się gromadzeniem i przetwarzaniem danych Klientów - obowiązki w tym zakresie będą wykonywane przez Spółkę (a dane Klientów będą przechowywane na jej serwerach). Ponadto Spółka będzie mogła pozbawić Użytkownika wszelkich uprawnień dostępowych do Serwisu - i to nie tylko w razie braku zapłaty wynagrodzenia za uczestnictwo w Programie na rzecz Spółki, ale również w przypadku łamania zasad regulaminu Programu.

Podsumowując - rola Współpracownika sprowadzać się będzie jedynie do bieżącej obsługi w ramach wybranych, ograniczonych funkcjonalności poszczególnych Serwisów. Każdy Serwis natomiast pozostanie własnością Spółki oraz będzie zarządzany przez Spółkę, a nie przez Użytkownika. Innymi słowy, w praktyce Współpracownik będzie działał podobnie jak osoba "zatrudniona" do współpracy (obsługi Serwisu) przez Spółkę (tj. w sposób ograniczony, pod nadzorem Spółki), a nie jak osoba, która nabywałaby możliwość wykorzystania infrastruktury udostępnianej przez Spółkę na własny rachunek i mogłaby sama w pełnym zakresie decydować o stosowaniu poszczególnych jej funkcjonalności (lub potencjalnie dodatkowo je rozwijać).

W ocenie Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę w szczególności opisaną powyżej mocno ograniczoną rolę Współpracownika, za operatora interfejsu elektronicznego w postaci Serwisu należy w omawianych okolicznościach uznać Spółkę.

2.2. Charakterystyka sposobu dokonywania transakcji

Jak wskazano powyżej, w celu ustalenia czy podatnik ułatwia dostawy poprzez interfejs, należy również przeanalizować sposób ich dokonywania (zawierania umów sprzedaży) pod kątem (i) określania warunków transakcji, (ii) zatwierdzania obciążenia nabywcy, czy też (iii) procesu zamawiania lub dostarczania towarów.

Zgodnie z Notami wyjaśniającymi w tym kontekście "warunki" należy rozumieć jako prawa i obowiązki właściwego dostawcy oraz nabywcy związane z dostawą, takie jak cena, rodzaj/charakter towarów, ustalenia dotyczące płatności, dostawy lub wszelkich gwarancji. Obejmują one także warunki korzystania ze strony internetowej/platformy (w tym warunki prowadzenia konta na stronie internetowej/platformie) zarówno przez właściwego dostawcę, jak i nabywcę. Noty wyjaśniające wskazują również na pewne przykłady działań wskazujących na to, że w danej sytuacji dochodzi do określenia warunków transakcji.

Innymi słowy, w praktyce, analiza tej przesłanki sprowadza się do ustalenia kto wpływa na określenie praw i obowiązków stron transakcji oraz innych elementów treści danej czynności cywilnoprawnej.

W tym kontekście w ocenie Wnioskodawcy należy podkreślić, że:

- To Spółka (jak już wyczerpująco wskazano powyżej) jest właścicielem oraz zarządza każdym z Serwisów. To ona zatem udostępnia Klientom wszelkie funkcjonalności i rozwiązania techniczne pozwalające na przeprowadzenie procesu zamówienia (np. koszyk, bramki płatnicze, itd.),

- To Spółka w regulaminach Serwisu oraz Programu ustala zasady oferowania i sprzedawania towarów w każdym Serwisie. Użytkownik natomiast musi ich bezwzględnie przestrzegać (pod rygorem wykluczenia z Programu),

- To Spółka dokonuje przetworzenia płatności od Klienta (to Spółka będzie inicjowała proces zapłaty, będzie otrzymywała od Klientów informacje dotyczące płatności związane z zakupem, będzie otrzymywała płatności z tytułu sprzedaży towaru oraz transferowała jej do Dostawcy),

- To Spółka gromadzi i przetwarza dane Klienta związane z dostawą oraz administruje tymi danymi według odrębnych przepisów,

- To Spółka jest odpowiedzialna za kontakt z Dostawcami i zapewnienie przesyłki towarów (Spółka przekaże Klientowi oraz Dostawcy potwierdzenie lub szczegóły zamówienia, wyda Dostawcy polecenie dostarczenia towarów),

- To Spółka jest odpowiedzialna za reklamacje i zwroty towarów od Klienta.

Współpracownik będzie jedynie w tym zakresie pełnił funkcje pomocnicze - jego rola będzie w praktyce sprowadzała się przede wszystkim do właściwego i skutecznego reklamowania towarów. Co więcej, wybór asortymentu oraz strategii cenowej będzie następował w ramach możliwości "narzuconych" przez Spółkę. Spółka będzie również odpowiedzialna za ustalenie warunków płatności, dostawy oraz zasad gwarancji - Użytkownik nie będzie miał żadnego wpływu na te aspekty, jako że regulamin funkcjonowania każdego Sklepu zostanie ustalony przez Spółkę, bez udziału Współpracownika. Jednocześnie podkreślenia wymaga, że to Spółka będzie nabywać towary od Dostawców i co do zasady nie będzie wymagana zgoda Użytkownika na ich nabycie po danej cenie.

W ocenie Wnioskodawcy z powyższego wynika, że to Spółka, a nie Użytkownik, będzie określała warunki dokonywanych transakcji.

Jak już natomiast opisano wcześniej - odpowiedzialność za proces wysyłki/transportu towarów, jak również obciążanie Klientów i przetwarzanie płatności będzie ciążyła jedynie na Spółce. Innymi słowy, Użytkownik nie będzie miał w ogóle wpływu na te kwestie.

Podsumowując powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, w tak określonym stanie faktycznym za ustalenie warunków transakcji odpowiedzialna będzie Spółka i zasadne jest uznanie, że na gruncie omawianych regulacji:

a) Użytkownik nie będzie określał, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b) Użytkownik nie będzie brał, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c) Użytkownik nie będzie brał, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Dlatego też, w ocenie Spółki, należy stwierdzić, że nawet gdyby uznać Użytkownika za operatora interfejsu w postaci Serwisu (z czym Spółka się nie zgadza), to jednocześnie Użytkownik, ze względu na brak wpływu na warunki transakcji, zatwierdzanie obciążenia nabywcy oraz proces zamawiania, nie powinien być uznany za podmiot ułatwiający dokonywanie przedmiotowych dostaw.

2.3. Pojedyncze funkcje, które wykluczają ułatwianie dostaw

Jak już wspomniano, regulacje dotyczące "ułatwiania" dostaw nie mają zastosowania do podmiotu, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a)

przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b)

oferowanie lub reklamowanie towarów;

c)

przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Jak już wspomniano, Wnioskodawcy w ramach Programu nie będą zajmować się ani przetwarzaniem płatności w związku z dostawą towarów, ani również przekierowywaniem lub przenoszeniem nabywców do innych interfejsów (dostawy będą dokonywane w ramach Serwisów, których obsługą będą zajmowali się poszczególni Użytkownicy).

Należy jednak zauważyć, że aktywność Współpracowników w ramach Programu będzie polegała właśnie na reklamowaniu oraz oferowaniu towarów przy wykorzystaniu do tego infrastruktury oraz funkcjonalności udostępnionych Użytkownikowi przez Spółkę w ramach Serwisu. Głównym zadaniem Użytkownika w praktyce będzie bowiem prowadzenie aktywności marketingowych (reklamowanie towarów, prowadzenie kampanii reklamowych) oraz wybór i aktualizacja oferty danego Serwisu (pozostałe aktywności będą niejako "pochodnymi" do reklamy oraz oferowania towarów).

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę powyższe, należy w tych okolicznościach uznać, że również treść omawianego przepisu potwierdza, że uznanie Użytkowników za podmioty ułatwiające dostawy na gruncie omawianych regulacji byłoby niezasadne (będą oni bowiem jedynie odpowiedzialni za prezentowanie oferty lub reklamowanie towarów).

Ponadto w tym kontekście Spółka pragnie zwrócić uwagę na cel wprowadzenia przytoczonych wyłączeń, który został omówiony w Objaśnieniach: "Unijny prawodawca przyjął założenie, że w trzech wymienionych wyżej sytuacjach platforma może mieć wyjątkowe trudności, aby w toku swojej normalnej działalności pozyskać informacje o tym czy i kiedy dostawa towarów została dokonana (np. gdy operator interfejsu elektronicznego wyłącznie reklamuje towary lub przekierowuje na strony internetowe innych podmiotów), bądź o miejscu (państwie) z / do którego towary są wysyłane/transportowane (np. gdy operator interfejsu elektronicznego wyłącznie procesuje płatność). Dysponowanie wiedzą w tym zakresie jest potrzebne do prawidłowego wypełnienia obowiązków VAT z tytułu dostaw towarów objętych reżimem uznanego dostawcy, a jej uzyskanie przez operatorów, których aktywność ogranicza się wyłącznie do wykonywania którejś z ww. funkcji, byłoby w praktyce wyjątkowo trudne i mogłoby istotnie wykraczać poza normalne relacje biznesowe z użytkownikami."

Również w tym miejscu Wnioskodawca chciałby podkreślić, że w praktyce to Spółka, a nie Współpracownicy będzie miała pełen nieograniczony zakres informacji/danych o szczegółach dostaw przeprowadzanych przez Spółkę za pośrednictwem Serwisów. Rola Współpracowników będzie natomiast koncentrowała się na promowaniu towarów w taki sposób, aby zwiększyć rezultaty prowadzonej sprzedaży, ale nie będą oni określali szczegółów poszczególnych transakcji. W związku z tym mogą mieć wyjątkowe trudności w uzyskaniu informacji, które byłyby potrzebne do prawidłowego wypełniania obowiązków na gruncie VAT z tytułu dostaw w modelu uznanego dostawcy. Zdaniem Spółki fakt ten dodatkowo podkreśla, że Użytkownicy (również posługując się wykładnią celowościową omawianych regulacji) nie powinni być uznani za podmioty ułatwiające przedmiotowe dostawy towarów.

2.4. Podsumowanie

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy należy w omawianym zdarzeniu przyszłym uznać, że:

a) To Spółka, a nie Użytkownik, powinna zostać uznana za operatora interfejsu elektronicznego w postaci Serwisu (poprzez który Spółka będzie dokonywała dostaw swoich własnych towarów),

b) To Spółka, a nie Użytkownik, będzie określała warunki dokonywanych transakcji, brała udział w obciążaniu nabywcy oraz brała udział w procesie zamawiania lub dostarczania towarów,

c) Rola Użytkowników będzie sprowadzała się do reklamowania i prezentowania oferty towarów,

d) Użytkownicy nie będą dysponować pełnym zakresem danych dotyczących szczegółów poszczególnych transakcji, dlatego w praktyce wypełnianie przez nich obowiązków na gruncie VAT z tytułu dostaw byłoby znacząco utrudnione.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, Użytkownicy nie powinni zostać uznani za podmioty ułatwiające dostawy przeprowadzane przez Spółkę za pośrednictwem Serwisów.

Co za tym idzie - rola Użytkowników w Programie nie powinna wpływać na klasyfikację dostaw dokonywanych przez Spółkę, tj. należy stwierdzić, że w omawianym modelu Spółka na gruncie VAT będzie dokonywała SOTI na rzecz Klientów.

Ad. 2)

W myśl art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy o VAT, miejscem dostawy towarów w przypadku SOTI na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy. W tym miejscu należy jednak zaznaczyć, że przedmiotem niniejszego wniosku są jedynie transakcje, dla których zarówno krajem importu, jak i krajem zakończenia wysyłki lub transportu (krajem konsumpcji) będzie Polska. W związku z tym przepis art. 22 ust. 1 pkt 1b nie znajdzie zastosowania.

Z kolei zgodnie z 22 ust. 1 pkt 1c miejscem dostawy towarów w przypadku SOTI na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy jest terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem, że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom, tj. w tzw. procedurze punktu kompleksowej obsługi towarów importowanych (dalej: "procedura IOSS").

W praktyce procedura IOSS pozwala na rozliczenie wynikającego z dokonanych SOTI należnego podatku VAT w państwie członkowskim konsumpcji (tj. państwie, w którym zasadniczo dochodzi do zakończenia wysyłki towarów) za pośrednictwem deklaracji składanym w państwie identyfikacji. Należy jednocześnie podkreślić, że rejestracja do celów procedury IOSS jest dobrowolna.

Ponadto należy zauważyć, że zgodnie z art. 45 ust. 11 ustawy o VAT zwalnia się od podatku import towarów, z wyjątkiem towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, pod warunkiem, że:

a)

podatek albo podatek od wartości dodanej należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, albo na zasadach odpowiadających tym regulacjom,

b)

w momencie importu towaru przekazano organowi celnemu ważny numer identyfikacyjny VAT, nadany zgodnie z art. 138e ust. 7 pkt 1 i 2 albo na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Należy podkreślić, że w sytuacji zastosowania procedury IOSS czynnością opodatkowaną VAT jest bowiem dostawa (SOTI) na rzecz konsumenta, natomiast zwolniony z opodatkowania VAT jest import tych towarów poprzedzający taką dostawę (którą dla celów uznaje się za dokonaną w kraju przeznaczenia) - w przypadku spełnienia powyższych warunków (przekazania organowi celnemu właściwego numeru identyfikacyjnego VAT).

Jak wynika z powyższych regulacji, w praktyce, miejscem opodatkowania dla SOTI jest terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, jeżeli:

a)

kraj importu jest inny niż kraj zakończenia transportu lub wysyłki towaru (np. krajem importu są Niemcy, ale towar transportowany jest docelowo do nabywcy w Polsce), lub

b)

kraj importu jest taki sam jak kraj zakończenia transportu lub wysyłki towaru (krajem importu jest Polska i towar transportowany jest do nabywcy w Polsce) i jednocześnie podatek VAT jest rozliczany w procedurze IOSS - jednocześnie w takim przypadku zwolniony z VAT jest import takich towarów.

Natomiast w przypadku, gdy żaden z powyższych warunków nie zachodzi, miejsce dostawy ustalane jest w oparciu o zasadę ogólną (art. 22 ust. 1 pkt 1) - tj. miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Miejsce opodatkowania VAT SOTI dokonywanych przez Spółkę należy zatem w praktyce klasyfikować w zależności od tego, czy dostawy te zostaną rozliczone przez Wnioskodawcę w procedurze IOSS. W przypadku, w którym Wnioskodawca zdecydowałby się na rejestrację oraz rozliczanie dostaw w procedurze IOSS, miejscem dostawy (opodatkowania VAT) dla tych towarów będzie Polska.

Ad. 3)

Jak już wskazano powyżej - rejestracja dla celów procedury IOSS jest dobrowolna.

Jednocześnie, zgodnie z powyższymi uwagami, w przypadku, w którym Wnioskodawca nie zdecydowałby się na rejestrację oraz rozliczanie dostaw w procedurze IOSS, miejscem dostawy (opodatkowania VAT) dla tych towarów będzie kraj wysyłki (tj. inny kraj poza terytorium UE, co do zasady: Chiny).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1)

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2)

eksport towarów;

3)

import towarów na terytorium kraju;

4)

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5)

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju. W myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium kraju - rozumie się przez to terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (...).

Jak stanowi art. 2 pkt 5 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terytorium państwa trzeciego - rozumie się przez to terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 2 pkt 22b ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży na odległość towarów importowanych - rozumie się przez to dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez dostawcę lub na jego rzecz, w tym wtedy, gdy dostawca uczestniczy pośrednio w transporcie lub wysyłce towarów, z terytorium państwa trzeciego do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego, który jest:

a)

podatnikiem podatku od towarów i usług lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od towarów i usług, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub

b)

podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów odpowiadającego wewnątrzwspólnotowemu nabyciu towarów, o którym mowa w art. 9, lub

c)

podmiotem niebędącym podatnikiem

- pod warunkiem że dostarczane towary nie są nowymi środkami transportu ani towarami, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 7a ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, takiego jak platforma, platforma handlowa, portal lub podobne środki, zwanego dalej "interfejsem elektronicznym", sprzedaż na odległość towarów importowanych w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro, uznaje się, że podatnik ten samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Jak stanowi art. 7a ust. 2 ustawy:

W przypadku gdy podatnik ułatwia, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, dokonanie na terytorium Unii Europejskiej przez podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej:

1)

wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość lub

2)

dostawy towarów na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem

- uznaje się, że podatnik, który ułatwia tę dostawę, samodzielnie otrzymał towary i dokonał ich dostawy.

Na podstawie art. 7a ust. 3 ustawy:

Przez ułatwianie, o którym mowa w ust. 1 i 2, rozumie się ułatwianie w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011.

Według art. 5b rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 77 z 23.03.2011, str. 1, z późn. zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem 282/2011:

Do celów stosowania art. 14a dyrektywy 2006/112/WE termin "ułatwia" oznacza korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą a dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs elektroniczny.

Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)

podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b)

podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c)

podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Artykuł 14a dyrektywy 2006/112/WE nie ma zastosowania do podatnika, który wykonuje tylko jedną z następujących czynności:

a)

przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

b)

oferowanie lub reklamowanie towarów;

c)

przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Pakiet dotyczący handlu elektronicznego VAT e-commerce wszedł w życie od 1 lipca 2021 r. Zmiany wprowadzone ustawą z dnia 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 1163) stanowią implementację unijnego pakietu e-commerce.

Rozwiązania ujęte w pakiecie VAT e-commerce, obejmują m.in. nałożenie obowiązku zapłaty VAT na podatników ułatwiających, przy użyciu interfejsu elektronicznego:

(i) sprzedaż na rzecz unijnych konsumentów towarów importowanych z państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 euro, lub

(ii) dostawę towarów na terytorium UE dokonywaną przez przedsiębiorcę niemającego siedziby w UE na rzecz konsumentów (B2C).

Powyższe rozwiązanie zawarte w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, wprowadza swego rodzaju fikcję prawną, która w istocie prowadzi do przeniesienia odpowiedzialności za zobowiązanie VAT z tytułu tych transakcji na podatników prowadzących działalność gospodarczą związaną z zarządzaniem interfejsami elektronicznymi. Wskazane regulacje obejmują swoim zakresem operatorów interfejsów elektronicznych, którzy ułatwiają dokonywanie określonych dostaw towarów, niezależnie od tego czy posiadają oni siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium UE, czy na terytorium państwa trzeciego.

Należy podkreślić, że ta fikcja prawna została przyjęta jedynie na potrzeby przepisów o VAT i nie ma zastosowania do innych dziedzin prawa, w tym regulujących stosunki cywilnoprawne.

Przez interfejs elektroniczny należy rozumieć dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu. Pojęcie to ma szeroki zakres i obejmuje m.in. strony internetowe, portale, portale elektroniczne, platformy, platformy handlowe, interfejsy oprogramowania aplikacji (API). Wyliczenie użyte w art. 7a ust. 1 ustawy ma charakter przykładowy.

Zgodnie z art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy przyjmuje się, że podatnik ułatwiający za pomocą interfejsu elektronicznego ściśle określone w ust. 1 i 2 tego artykułu dostawy towarów na rzecz zasadniczo podmiotów niebędących podatnikami VAT na terytorium UE, dokonywane przez tzw. dostawców bazowych (ang. underlying supplier), samodzielnie (i) otrzymał (nabył) te towary (fikcja prawna w postaci przyjęcia, że ma miejsce dostawa towarów B2B pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego) oraz (ii) dokonał dostawy tych towarów (fikcja prawna polegająca na przyjęciu, że dochodzi do dostawy towarów B2C pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a ostatecznym nabywcą tych towarów, tj. konsumentem, który faktycznie nabywa te towary).

W konsekwencji powyższe oznacza, że dla celów systemu VAT dochodzi do fikcyjnego podzielenia jednej dostawy towarów - tzw. dostawy bazowej (ang. underlying supply) - dokonywanej przez dostawcę bazowego, który prowadzi sprzedaż za pośrednictwem interfejsu elektronicznego do ostatecznego nabywcy tych towarów, na dwie odrębne dostawy, tj.:

a)

dostawę pomiędzy dostawcą bazowym a operatorem interfejsu elektronicznego, która ma charakter transakcji B2B, ponieważ jest dokonywana pomiędzy przedsiębiorcami (podatnikami VAT),

b)

dostawę pomiędzy operatorem interfejsu elektronicznego a finalnym nabywcą towarów, która co do zasady ma charakter transakcji B2C, ponieważ występuje między podatnikiem VAT (operatorem interfejsu elektronicznego) i podmiotem niebędącym podatnikiem VAT.

W rezultacie, dostawa bazowa jest transparentna z punktu widzenia systemu VAT (nie wywołuje skutków na gruncie przepisów o VAT). Z kolei konsekwencje na gruncie regulacji VAT "fikcyjnych" dostaw B2B i B2C należy rozpatrywać indywidulnie w odniesieniu do tych dwóch odrębnych dostaw (m.in. w zakresie ustalenia miejsca dostawy i skorelowanych z nim obowiązków dotyczących rozliczenia, zadeklarowania i udokumentowania transakcji dla celów VAT).

Jak wyżej wskazano dla ustalenia czy dany operator interfejsu elektronicznego jest objęty art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, kluczowe jest zbadanie czy ułatwia on dostawy towarów określonych w tych przepisach. Pojęcie "ułatwia" zostało zdefiniowane w art. 5b akapit pierwszy i drugi rozporządzenia 282/2011, zgodnie z którym przez ten termin należy rozumieć korzystanie z interfejsu elektronicznego w celu umożliwienia nawiązania kontaktu pomiędzy nabywcą i dostawcą, który oferuje towary na sprzedaż poprzez interfejs elektroniczny, co skutkuje dostawą towarów poprzez ten interfejs. Jednakże podatnik nie ułatwia dostawy towarów, jeżeli spełnione są wszystkie następujące warunki:

a)

podatnik ten nie określa, bezpośrednio ani pośrednio, żadnych warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów;

b)

podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością;

c)

podatnik ten nie bierze, bezpośrednio ani pośrednio, udziału w procesie zamawiania lub dostarczania towarów.

Odnosząc się do wskazanego w art. 5b akapit drugi rozporządzenia 282/2011 katalogu przesłanek, podkreślić trzeba, że aby dana czynność nie została uznana za ułatwianie dostawy, należy kumulatywnie spełnić wszystkie przesłanki tam wymienione. W przypadku zaś wystąpienia przynajmniej jednej z tych przesłanek, operator interfejsu elektronicznego zostanie, co do zasady, uznany za podatnika ułatwiającego dostawy towarów na mocy art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy (a więc do uznania go za podatnika VAT zasadniczo wystarczy, że operator interfejsu elektronicznego będzie wykonywał choć jedną z powyższych funkcji).

Z art. 5b akapit drugi lit. a rozporządzenia 282/2011 wynika, że za ułatwianie uznać należy sytuację, w której podatnik określa, bezpośrednio albo pośrednio, jakiekolwiek warunki, na których dokonywana jest bazowa dostawa towarów. Użyte sformułowania ("bezpośrednio ani pośrednio", "żadnych warunków") pozwalają na szeroką interpretację tej przesłanki. Samo istnienie postanowień (klauzul) umownych mogących mieć istotne znaczenie na płaszczyźnie stosunków cywilnoprawnych, zgodnie z którymi dostawca bazowy jest odpowiedzialny za towary sprzedawane za pośrednictwem interfejsu elektronicznego, a umowa sprzedaży tych towarów jest zawierana pomiędzy ich nabywcą (konsumentem) i dostawcą bazowym, nie są wystarczające do wyłączenia zastosowania fikcji prawnej określonej w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy. Pomimo istnienia takich klauzul umownych, operator interfejsu elektronicznego nadal może być uznany za podatnika od ułatwianych przez niego dostaw towarów, gdyż w systemie VAT, który cechuje się autonomią prawną, rzeczywistość gospodarcza ma kluczowe znaczenie dla prawidłowego ustalenia skutków danej transakcji na gruncie VAT.

Natomiast przesłankę dotyczącą określania "warunków, na których dokonywana jest dostawa towarów" należy interpretować jako ustalanie wpływu operatora interfejsu elektronicznego - bezpośredniego lub pośredniego - na (i) obowiązki i prawa przysługujące użytkownikom (tj. sprzedawcom i kupującym) oraz (ii) na inne istotne elementy (essentialia negotii) treści czynności cywilnoprawnej (np. umowy sprzedaży), taki jak m.in. cena, rodzaj towaru, sposoby (opcje) płatności i dostarczenia towaru, kwestia udzielania gwarancji, a także zasady przeprowadzania transakcji sprzedaży na interfejsie elektronicznym (np. wymóg posiadania konta przez użytkowników, itp.).

W myśl art. 5b akapit 2 lit. b rozporządzenia 282/2011 ułatwianie wystąpi również w przypadku, gdy operator interfejsu elektronicznego bierze udział, bezpośrednio albo pośrednio, w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy w związku z dokonywaną płatnością. Przesłanka ta odnosi się do sytuacji, w której interfejs elektroniczny może wpływać na to czy, kiedy i na jakich warunkach realizowana jest płatność za towary nabywane za pośrednictwem interfejsu elektronicznego. Przykładowo przesłanka ta zostanie spełniona, jeżeli operator interfejsu elektronicznego w istocie decyduje bądź wpływa na decyzję o obciążeniu konta bankowego, karty płatniczej lub podobnych instrumentów a także jeżeli w jakikolwiek sposób jest zaangażowany w przekazywanie komunikatu dotyczącego potwierdzenia płatności albo zobowiązania do zapłaty z tytułu nabycia towaru. Podkreślić trzeba, że do wystąpienia tej przesłanki nie jest konieczne aby operator interfejsu elektronicznego faktycznie otrzymywał lub przekazywał płatność (sumę pieniężną) lub też uczestniczył w każdym etapie przetwarzania płatności.

Zgodnie z art. 5b akapit 2 lit. c rozporządzenia 282/2011 ułatwianie ma miejsce także wtedy, gdy operator interfejsu elektronicznego bierze udział (bezpośrednio albo pośrednio) w procesie zamawiania lub dostarczania towarów. Udział w procesie zamawiania towarów nie musi oznaczać zaangażowania w generowanie zamówienia, lecz odnosi się do możliwości wpływania w jakikolwiek sposób na zamawianie towaru. Z kolei przesłanka udziału w procesie dostarczania towarów nie ogranicza się wyłącznie do fizycznego dostarczenia towaru przez operatora interfejsu elektronicznego lub na jego rzecz. Udział ten może bowiem obejmować również jakikolwiek inny wpływ tego operatora na dostarczenie towaru.

Jednocześnie należy mieć na względzie, że w myśl art. 5b akapit trzeci rozporządzenia 282/2011, art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy nie będzie miał zastosowania do operatora interfejsu elektronicznego, który wykonuje tylko jedną z następujących funkcji:

- przetwarzanie płatności w związku z dostawą towarów;

- oferowanie lub reklamowanie towarów;

- przekierowywanie lub przenoszenie nabywców do innych interfejsów elektronicznych, poprzez które towary są oferowane na sprzedaż, bez jakiegokolwiek dalszego udziału w dostawie tych towarów.

Unijny prawodawca przyjął założenie, że w trzech wymienionych wyżej sytuacjach platforma może mieć wyjątkowe trudności, aby w toku swojej normalnej działalności pozyskać informacje o tym czy i kiedy dostawa towarów została dokonana (np. gdy operator interfejsu elektronicznego wyłącznie reklamuje towary lub przekierowuje na strony internetowe innych podmiotów), bądź o miejscu (państwie) z/do którego towary są wysyłane/transportowane (np. gdy operator interfejsu elektronicznego wyłącznie procesuje płatność). Dysponowanie wiedzą w tym zakresie jest potrzebne do prawidłowego wypełnienia obowiązków VAT z tytułu dostaw towarów objętych reżimem uznanego dostawcy, a jej uzyskanie przez operatorów, których aktywność ogranicza się wyłącznie do wykonywania którejś z ww. funkcji, byłoby w praktyce wyjątkowo trudne i mogłoby istotnie wykraczać poza normalne relacje biznesowe z użytkownikami.

Należy wskazać, że ocena czy dany podatnik ułatwia dokonanie dostawy towarów poprzez użycie interfejsu elektronicznego, w rozumieniu ww. przepisów o VAT, powinna być przeprowadzana indywidualnie w odniesieniu do każdej transakcji z osobna. W toku działalności gospodarczej może bowiem zdarzać się, że dany operator interfejsu elektronicznego w odniesieniu do części dostaw towarów będzie objęty reżimem prawnym określonym w art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy, zaś jednocześnie w stosunku do niektórych dostaw, realizowanych za jego pośrednictwem, ten reżim nie będzie miał zastosowania.

Odnosząc się kwestii objętych zakresem zadanych pytań we wniosku należy wskazać, że jak wynika z art. 7a ust. 1 ustawy przez interfejs elektroniczny należy rozumieć platformę, platformę handlową, portal lub podobne środki.

Interfejs elektroniczny stanowi dowolne urządzenie lub oprogramowanie pozwalające na nawiązanie kontaktu pomiędzy użytkownikiem będącym sprzedawcą a użytkownikiem dokonującym zakupu. Pojęcie to ma szeroki zakres i obejmuje m.in. strony internetowe, portale, portale elektroniczne, platformy, platformy handlowe, interfejsy oprogramowania aplikacji (API).

W niniejszej sprawie, udostępnią Państwo w Internecie platformę, za pośrednictwem której Użytkownik będzie mógł zarejestrować się i przystąpić do Programu, który będzie miał na celu wspieranie osób fizycznych przystępujących do Inkubatora w rozpoczęciu oraz prowadzeniu działalności w branży e-commerce. Serwis, który będzie obsługiwany przez danego Użytkownika będzie służył do oferowania produktów, których sprzedawcą (z perspektywy prawnej) oraz dostawcą będą Państwo. Innymi słowy, każdy Serwis będzie funkcjonował w formie sklepu internetowego. Każdy Serwis zostanie założony pod odrębną domeną internetową. Zasadniczo jednak Państwo będą właścicielem każdej takiej domeny, a ponadto w widocznym miejscu strony internetowej na danym Serwisie będzie widniała informacja i oznaczenie jasno określające, że właścicielem domeny a także towarów (a tym samym sprzedawcą) jesteście Państwo.

Spełniona jest więc definicja interfejsu elektronicznego. Dochodzi do udostępniania platformy internetowej, na której prezentowane są towary i za pośrednictwem której można te towary zamówić. Transakcja jest zatem zawierana pomiędzy stronami w interfejsie elektronicznym.

W okolicznościach niniejszej sprawy Państwo, jako operator interfejsu elektronicznego posiadacie platformę internetową, za pośrednictwem której zamawiane i dostarczane są towary dla klientów. Zgodnie z założeniami, Serwis będzie przygotowywany przez Użytkownika w oparciu o jeden z zaproponowanych przez Państwa szablonów. W tym celu Użytkownik będzie korzystał z umieszczonego na Platformie dedykowanego kreatora (narzędzia stworzonego do tego celu przez Państwa), który krok po kroku "przeprowadzi" Użytkownika przez proces założenia danego Serwisu. Wybór asortymentu oferowanego w każdym Serwisie będzie zasadniczo należał do Współpracownika, niemniej Użytkownik będzie wybierać towary z szerokiej bazy produktowej, którą przedstawią mu Państwo (oferowanie produktów spoza tej bazy nie będzie zasadniczo możliwe). Ponadto, w trakcie tworzenia Serwisu algorytm kreatora (stworzony przez Spółkę) będzie Użytkownikowi sugerował/podpowiadał, jakie towary powinien umieścić w Serwisie w celu maksymalizacji sprzedaży. Co za tym idzie - Użytkownik nie będzie poszukiwał Dostawców dla towarów oferowanych w Serwisie - a będzie jedynie prezentował towary znajdujące się w asortymencie Dostawców wskazanych przez Państwa (znajdujących się bazie produktowej). Dane Klientów (takie jak m.in. dane nabywcy, adres dostawy, dane kontaktowe, takie jak adres e-mail lub numer telefonu) będą zapisywane na serwerach Spółki. Będą Państwo administratorem tych danych i będą Państwo odpowiadali za ich przetwarzanie. Zgodnie z planowaną treścią regulaminu, ceny końcowe towarów zamieszczonych w Serwisie ustalane będą przez Państwa w porozumieniu z Użytkownikiem (będą Państwo proponować Współpracownikowi zastosowanie właściwej strategii cenowej). W świetle powyższego stwierdzić należy, że określają Państwo jako operator interfejsu elektronicznego warunki, na których dokonywana jest dostawa towarów.

Ponadto zapewnią Państwo niezbędne integracje Serwisu z innymi narzędziami (m.in. marketingowymi, bramkami płatniczymi, automatyzującymi wiadomości e-mail, itp.), które mają zapewnić wszelkie funkcjonalności techniczne pozwalające na bieżące działanie Serwisu. W związku z tym Użytkownik nie będzie musiał zapewniać rozwiązań w tym zakresie. Będą mieli Państwo wgląd w każde zamówienie złożone za pośrednictwem każdego Serwisu oraz jego status i będą mogli Państwo na bieżąco monitorować oraz kontrolować transakcje przeprowadzane w każdym Serwisie. Po złożeniu zamówienia towarów poprzez Serwis przyjmą Państwo należność od Klienta (w swoim imieniu i na swoją rzecz), następnie, również w swoim imieniu i na swoją rzecz, nabędą Państwo w sposób zautomatyzowany towary od tzw. dostawcy bazowego, a Dostawca zorganizuje wysyłkę towarów bezpośrednio do Klienta. Odpowiedzialność za proces wysyłki/transportu towarów będzie ciążyła na Państwie. W praktyce, wysyłki będzie dokonywał Dostawca na Państwa zlecenie. To Państwo będą również pobierali opłatę za transport towarów od Klienta (oraz będą uiszczać odpowiednią opłatę z tego tytułu na rzecz Dostawcy). Za kontakt z Dostawcami to Państwo będą odpowiedzialni. Tym samym należy stwierdzić, że uczestniczą Państwo również w procesie zamawiania towaru sprzedawanego za pośrednictwem interfejsu elektronicznego.

Jednocześnie wszystkie płatności za towary zamawiane za pośrednictwem Serwisów będą przetwarzane przez Państwa. W tym kontekście każdy Serwis będzie zapewniał integrację z Państwa bramką płatniczą (np....) (Użytkownik nie będzie miał możliwości zintegrowania Serwisu ze "swoją" bramką płatniczą). W konsekwencji, wszystkie środki wpłacone za zamówienia od Klientów przekazane zostaną na Państwa rachunek bankowy. Zatem biorą także Państwo udział w zatwierdzaniu obciążenia nabywcy z związku z dokonywaną płatnością.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie Państwo, jako operator interfejsu elektronicznego, ułatwiają dostawy towarów w rozumieniu art. 5b rozporządzenia 282/2011. A w konsekwencji będą Państwo podatnikiem ułatwiającym dostawy towarów, poprzez użycie interfejsu elektronicznego, na mocy art. 7a ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Tym samym w przypadku, gdy transakcje sprzedaży towarów dokonywane będą przez Państwa na rzecz podmiotów wymienionych w art. 2 pkt 22b ustawy oraz - jak wynika z okoliczności sprawy - Państwo jako dostawca uczestniczą pośrednio w transporcie/wysyłce towarów do Klientów, to należy uznać, że jesteście Państwo podatnikiem ułatwiającym dokonanie sprzedaży na odległość towarów importowanych, w rozumieniu art. 2 pkt 22b ustawy, poprzez użycie interfejsu elektronicznego.

Przechodząc natomiast do kwestii miejsca opodatkowania dostaw towarów należy wskazać, że zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy - miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1b) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie zakończenia wysyłki lub transportu do nabywcy;

1c) sprzedaży na odległość towarów importowanych na terytorium państwa członkowskiego zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy - terytorium tego państwa członkowskiego, pod warunkiem że podatek lub podatek od wartości dodanej z tytułu dostawy tych towarów ma zostać zadeklarowany w procedurze szczególnej, o której mowa w dziale XII w rozdziale 9, lub na zasadach odpowiadających tym regulacjom.

Zatem w zakresie ustalenia miejsca opodatkowania dokonanych transakcji (w sytuacji, gdy wartość towarów nie przekracza 150 euro) należy wskazać, że w przypadku sprzedaży na odległość towarów importowanych (SOTI), miejsce dostawy towarów uzależnione jest od miejsca dopuszczenia towarów do obrotu w Unii Europejskiej (państwa importu) oraz od miejsca przeznaczenia tych towarów.

Zasada ustalenia miejsca opodatkowania SOTI według miejsca zakończenia wysyłki lub transportu towarów (kraj przeznaczenia) ma zastosowanie w następujących przypadkach:

a)

jeżeli towary są importowane na terytorium innego państwa członkowskiego UE niż to, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów (art. 22 ust. 1 pkt 1b ustawy), czyli gdy państwo importu nie jest państwem przeznaczenia towarów;

b)

jeżeli towary są importowane na terytorium państwa członkowskiego, w którym kończy się wysyłka lub transport towarów, pod warunkiem, że podatek VAT należny z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych ma zostać zadeklarowany w procedurze IOSS (art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy). Państwo importu jest równocześnie państwem przeznaczenia towarów.

Zgodnie z art. 22 ust. 3a ustawy:

W przypadku dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, wysyłka lub transport tych towarów są przyporządkowane dostawie towarów dokonanej przez podatnika, który ułatwia dostawę towarów.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 3b ustawy:

Przepisy ust. 2-2d nie mają zastosowania do dostaw towarów, o których mowa w art. 7a ust. 1 i 2, dokonywanych na rzecz podatnika ułatwiającego dostawy towarów oraz przez tego podatnika.

W kwestii procedury importu IOSS należy wskazać, że w myśl art. 138a ustawy:

Ilekroć jest mowa o:

1) VAT - rozumie się przez to podatek i podatek od wartości dodanej;

2)

sprzedaży na odległość towarów importowanych - rozumie się przez to sprzedaż na odległość towarów importowanych, z wyjątkiem towarów podlegających opodatkowaniu podatkiem akcyzowym, w przesyłkach o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 150 euro;

3)

podatniku niemającym siedziby na terytorium Unii Europejskiej - rozumie się przez to podatnika, który nie posiada siedziby działalności gospodarczej ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

4)

państwie członkowskim konsumpcji - rozumie się przez to państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy;

5)

państwie członkowskim identyfikacji - rozumie się przez to państwo członkowskie:

a)

które podatnik niemający siedziby na terytorium Unii Europejskiej wybiera

w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu,

b)

w którym podatnik posiada:

)

siedzibę działalności gospodarczej albo

)

stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

)

stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej,

c)

w którym pośrednik posiada:

)

siedzibę działalności gospodarczej albo

)

stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, albo

)

stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, które wybiera w celu złożenia zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z procedury importu, jeżeli nie posiada siedziby działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej, ale posiada więcej niż jedno stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

6)

procedurze importu - rozumie się przez to rozliczenie VAT należnego z tytułu sprzedaży na odległość towarów importowanych państwu członkowskiemu konsumpcji, za pośrednictwem państwa członkowskiego identyfikacji.

Zgodnie z art. 138b ustawy:

1. Z procedury importu, może korzystać dokonujący sprzedaży na odległość towarów importowanych:

1)

podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej;

2)

podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Unii Europejskiej albo podatnik niemający siedziby na terytorium Unii Europejskiej, reprezentowany przez pośrednika;

3)

podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium państwa trzeciego, z którym Unia Europejska zawarła porozumienie

o wzajemnej pomocy o zakresie zbliżonym do zakresu dyrektywy Rady 2010/24/UE z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń (Dz.Urz.UE.L 84 z 31.03.2010, str. 1) oraz rozporządzenia Rady (UE) nr 904/2010 z dnia 7 października 2010 r. w sprawie współpracy administracyjnej oraz zwalczania oszustw w dziedzinie podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 268 z 12.10.2010, str. 1, z późn. zm.).

2. Podatnik korzystający z procedury importu stosuje ją do wszystkich transakcji sprzedaży na odległość towarów importowanych.

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, podatnik może korzystać

z procedury importu, jeżeli dokonuje sprzedaży na odległość towarów importowanych z państwa trzeciego, na terytorium którego posiada siedzibę.

Od 1 lipca 2021 r. podatek z tytułu importu towarów kupionych przez Internet jest płatny od wszystkich towarów importowanych do UE, niezależnie od ich wartości. Punkt kompleksowej obsługi towarów importowanych (IOSS) został stworzony w celu ułatwienia i uproszczenia deklaracji oraz płatności podatku VAT za sprzedaż na odległość importowanych towarów o wartości nieprzekraczającej 150 EUR.

Procedura IOSS może być stosowana, po spełnieniu łącznie następujących warunków:

- Towary są wysyłane z państwa trzeciego w momencie dostawy.

- Towary są wysyłane w jednej przesyłce o wartości rzeczywistej maksymalnie 150 euro.

- Towary są wysyłane lub transportowane przez dostawcę lub na jego rzecz do nabywcy w państwie członkowskim UE (w tym gdy dostawca jest pośrednio zaangażowany w wysyłkę lub transport towarów z państwa trzeciego).

Punkt kompleksowej obsługi ułatwia przedsiębiorstwom sprzedającym towary i świadczącym usługi konsumentom końcowym w całej UE wykonywanie obowiązków w zakresie VAT, umożliwiając im:

- zarejestrowanie się do celów VAT drogą elektroniczną w jednym państwie członkowskim na potrzeby wszelkich kwalifikujących się sprzedaży towarów i świadczenia usług nabywcom i usługobiorcom znajdującym się we wszystkich pozostałych 26 państwach członkowskich;

- złożenie deklaracji w jednym punkcie kompleksowej obsługi VAT i dokonanie pojedynczej płatności należnego podatku VAT z tytułu tych wszystkich sprzedaży towarów i świadczenia usług;

- współpracę z administracją podatkową państwa członkowskiego, w którym są zarejestrowani na potrzeby punktu kompleksowej obsługi, oraz obsługę w jednym języku, mimo że prowadzą sprzedaż w całej UE.

Należy przy tym podkreślić, że Procedura IOSS jest procedurą fakultatywną, a więc wybór korzystania z niej należy do podatników.

Przy czym, podatnik, który zdecyduje się zarejestrować do procedury importu, będzie zobowiązany rozliczać VAT należny od wszystkich transakcji SOTI objętych tą procedurą, wyłącznie w ramach tej procedury.

W omawianym zdarzeniu przyszłym planowane jest, że dopuszczenie towarów do obrotu będzie następowało każdorazowo w państwie przeznaczenia towarów (tj. w kraju, w którym zlokalizowany jest Klient). Jakkolwiek dopuszczają Państwo w przyszłości sprzedaż towarów na rzecz Klientów z innych krajów niż Polska, należy podkreślić, iż Wniosek dotyczy sytuacji, w której: (i) towary będą dopuszczane do obrotu w Polsce (Polska będzie krajem importu); oraz (ii) dostawy będą dokonywane na rzecz Klientów z Polski.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla dostaw towarów o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro dokonywanych przez Państwa, w przypadku gdy zdecydują się Państwo na rejestrację oraz rozliczanie dostaw w procedurze IOSS - stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1c ustawy - miejscem opodatkowania sprzedaży na odległość towarów importowanych będzie terytorium państwa zakończenia wysyłki lub transportu towarów do nabywcy, tj. terytorium Polski.

Natomiast dla dostaw towarów o wartości rzeczywistej nieprzekraczającej 150 euro dokonywanych przez Państwa, w przypadku gdy nie zdecydują się Państwo na rejestrację oraz rozliczanie dostaw w procedurze IOSS, przepisy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1b i 1c ustawy nie będą miały zastosowania. W takim przypadku ww. transakcje sprzedaży na odległość towarów importowanych należy uznać - zgodnie z art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy - za dokonane i opodatkowane w miejscu rozpoczęcia wysyłki, a zatem na terytorium państwa trzeciego.

Tym samym Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - rozpatrzone.

Podkreślić należy, iż Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach przedstawionego przez Państwa opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Ponadto, niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie Państwa i tylko w stosunku do Państwa może wywołać określone przepisami skutki prawne. Natomiast nie wywołuje skutków prawnych dla Użytkowników.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo

* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl