0113-KDIPT1-2.4012.339.2017.2.WL - Zwolnienie z VAT sprzedaży działek.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 maja 2017 r. (data wpływu 22 czerwca 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. (data wpływu 21 sierpnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 czerwca 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania sprzedaży działek.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 sierpnia 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie numeru rachunku bankowego do zwrotu nienależnej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Przedmiotową nieruchomość o numerze... oznaczoną numerami działek 1069/3 i 1070/3 stanowiącą rolę, wody i pastwisko o łącznej powierzchni 3 hektary 11 arów Wnioskodawczyni zakupiła 4 czerwca 2002 r. Akt notarialny nr.... Przedmiotowy grunt Zainteresowana uprawiała rolniczo.

31 grudnia 2013 r. Wnioskodawczyni wystąpiła do Wójta Gminy... z wnioskiem o wydanie decyzji zatwierdzającej projekt podziału przedmiotowej nieruchomości. Podział został zatwierdzony ostateczną decyzją Wójta Gminy z dn. 22 stycznia 2014 r.

W załączeniu Wnioskodawczyni przesłała:

* Decyzję Wójta Gminy... zatwierdzającą podział,

* Wypis z rejestru gruntów,

* Zaświadczenie Starostwa Powiatowego w...mz dn. 13 kwietnia 2017 r.,

* Zaświadczenie Wójta Gminy... z dn. 14 kwietnia 2017 r.,

* Zaświadczenie Wójta Gminy... z dn. 14 kwietnia 2017 r.

Ponadto Wnioskodawczyni nadmienia, iż nie prowadzi działalności związanej z obrotem nieruchomościami. Zainteresowana jest komornikiem sądowym, prowadzi kancelarię komorniczą, jednak przedmiotowa nieruchomość nie jest w żaden sposób związana z tą działalnością, stanowi majątek osobisty.

W związku z prowadzoną działalnością tj. kancelarią komorniczą Zainteresowana jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Ponadto Wnioskodawczyni w piśmie z dnia 17 sierpnia 2017 r. wskazała, iż:

1. Podziału nieruchomości oznaczonej numerami działek 1069/3 i 1070/3 dokonano na 26 działek.

2. Działki posiadają następujące numery ewidencyjne: Nr 1069/4, Nr 1069/5, Nr 1069/6, Nr 1069/7, Nr 1069/8, Nr 1069/9, Nr 1069/10, Nr 1069/11, Nr 1069/12, Nr 1069/13, Nr 1069/14, Nr 1069/15, Nr 1069/16, Nr 1069/17, Nr 1069/18, Nr 1069/19, Nr 1069/20, Nr 1069/21, Nr 1070/4, Nr 1070/5, Nr 1070/6, Nr 1070/7, Nr 1070/8, Nr 1070/9, Nr 1070/10, Nr 1070/11.

3. Nie udostępniała przedmiotowych działek innym osobom przed ani po podziale.

4. W związku z podziałem wydzielona została na drogę wewnętrzną działka Nr 1069/13.

5. Nie ponosiła i nie będzie ponosić żadnych nakładów na uzbrojenie działek.

6. Na pytanie tut. Organu: "Czy w stosunku do działek powstałych po podziale Wnioskodawczyni występowała/będzie występowała o wydanie decyzji dotyczącej warunków zabudowy i zagospodarowania terenu? Jeżeli tak, to należy wskazać numery tych działek" Zainteresowana wskazała, że: Na przedmiotowe działki została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

7. Nie występowała i nie będzie występowała o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego lub zmiany w tym planie.

8. Posiada inne nieruchomości, obecnie nie planuje ich sprzedaży.

9. Do dnia 3 maja 2017 r. nie dokonała sprzedaży działek.

10. Nie podejmuje, i nie planuje podejmowania działań marketingowych celem sprzedaży działek.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż poszczególnych działek wyodrębnionych w wyniku podziału nieruchomości objętej Księgą Wieczystą nr KW... będzie podlegała zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż poszczególnych działek będzie zwolniona z podatku od towarów i usług. Stosownie do art. 15 ust. 1 i art. 15 ust. 2 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W art. 8 ust. 1 ustawy wskazano, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z powyższych przepisów wynika, że nieruchomość gruntowa spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać także osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej, czyniąc w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie etapów. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawczyni, w celu dokonania sprzedaży działek podejmowała/będzie podejmować aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s.1, z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Aby ocenić czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Uwzględniając przywołane wyżej przepisy stwierdzić należy, że w rozpatrywanej sprawie zachodzą przesłanki do uznania Zainteresowanej jako podatnika podatku od towarów i usług.

Z okoliczności sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni występowała o podział działek. Podział został dokonany na 26 działek, w tym jedna została wydzielona na drogę wewnętrzną. Na przedmiotowe działki zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy. Wnioskodawczyni jest również w posiadaniu innych nieruchomości. Powyższe działania podjęte przez Wnioskodawczynię - wbrew stanowisku Zainteresowanej - świadczą o zorganizowanym charakterze sprzedaży. Fakt podziału nieruchomości gruntowej oraz podejmowanie działań w celu nadania wydzielonym działkom charakteru rynkowo atrakcyjnego (warunków zabudowy, wydzielenia drogi wewnętrznej) wskazują, że Wnioskodawczyni jako właściciel nieruchomości działa z zamiarem uzyskania w ten sposób stałych dochodów.

Takie aktywne działanie w zakresie obrotu nieruchomościami świadczy o postępowaniu w sposób podobny do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców. W związku z powyższym, w ocenie tut. Organu, działania podejmowane przez Wnioskodawczynię nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że planowaną sprzedaż nowopowstałych działek należy uznać za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawczyni z tytułu tej czynności będzie działała w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Tym samym ww. dostawa będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie brak podstaw prawnych do zastosowania przez Wnioskodawczynię dla ww. sprzedaży działek zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. W myśl tego przepisu zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Stosownie bowiem do treści art. 2 pkt 33 ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Skoro dla przedmiotowych działek zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy, to działki te stanowią tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy i ich sprzedaż nie może skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponadto zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W analizowanej sprawie nie będą również spełnione przesłanki uprawniające do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, bowiem z okoliczności sprawy nie wynika, że ww. działki były/są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od VAT.

Zatem sprzedaż przedmiotowych działek nie będzie korzystała ze zwolnienia i zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy będzie opodatkowana 23% stawką podatku VAT.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego podanego przez Wnioskodawczynię. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.