0113-KDIPT1-2.4012.335.2020.3.IR - Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 3 września 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.335.2020.3.IR Ustalenie prawa do odliczenia podatku VAT.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2020 r. (data wpływu 20 maja 2020 r.), uzupełnionym pismami z dnia 8 czerwca 2020 r. (data wpływu 15 czerwca 2020 r.) i z dnia 17 sierpnia 2020 r. (data wpływu 20 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT:

* od wydatków na zakup materiałów budowlanych oraz usług podwykonawców wykorzystywanych do remontu lokalu - jest nieprawidłowe,

* od zakupów materiałów budowlanych, które wykorzystywane są do świadczenia usług budowlanych na terenie innych krajów UE - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismami z dnia 8 czerwca 2020 r. i 17 sierpnia 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zajmuje się m.in. działalnością związaną z wykonywaniem remontów i wykańczaniem lokali i budynków. Wnioskodawca świadczy usługi zarówno dla polskich podatników oraz dla podatników z innych krajów Unii Europejskiej. Wnioskodawca nabywa materiały budowlane w Polsce, a wykorzystuje je świadcząc usługi budowlane na terenie innych krajów UE.

W okresie od września 2019 r. do marca 2020 r. Wnioskodawca wykonał remont lokalu mieszkalnego w....., który Wnioskodawca wykorzystuje jako swoje biuro jak również mieszkanie pokazowe dla przyszłych klientów oraz osób i firm, z którymi Wnioskodawca współpracuje obecnie. Wnioskodawca wykorzystuje lokal również do celów mieszkalnych. Wnioskodawca przy wykonywaniu remontu lokalu korzystał z firm podwykonawczych oraz nabywał materiały potrzebne do wykonania remontu. Wydatki udokumentowane były fakturami VAT, które wprowadzone były do rejestru zakupów oraz odliczany był podatek naliczony.

Nadto Wnioskodawca wskazał, że:

* Prowadzi działalność gospodarczą od 18 października 2013 r. w zakresie Posadzkarstwa; tapetowania i oblicowywania ścian (PKD 43.33.Z);

* Jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE;

* Remont lokalu mieszkalnego polegał na wymianie instalacji elektrycznej, instalacji hydraulicznej, wymianie podłóg, wykonywania gładzi, malowania ścian i sufitów, wykonywanie zabudowy karton-gips, wymianie oświetlenia, zabudowie meblowej, kompleksowym remoncie łazienki wraz z białym montażem;

* Remont nie stanowi ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Lokal mieszkalny nie stanowi środka trwałego w działalności gospodarczej Wnioskodawcy;

* Wydatki poniesione na remont lokalu mieszkalnego, objęte zakresem sformułowanego we wniosku pytania nr 1 nie stanowią nakładów na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 ust. 14a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.);

* Lokal mieszkalny nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych;

* Na całkowitą powierzchnię lokalu mieszkalnego, o którym mowa w opisie sprawy składają się:

* Salon z aneksem kuchennym - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy;

* Sypialnia - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy;

* Garderoba - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy;

* Łazienka z toaletą - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy;

* Do celów prywatnych i firmowych Wnioskodawca wykorzystuje wszystkie z opisanych wyżej pomieszczeń;

* Towary i usługi stanowiące wydatki objęte zakresem sformułowanego we wniosku pytania nr 1, Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług;

* Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług;

* Wykorzystywane przez Wnioskodawcę towary i usługi stanowiące wydatki objęte zakresem sformułowanego we wniosku pytania nr 1 są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;

* Faktury VAT dokumentujące wydatki poniesione wydatki na remont lokalu są wystawione na Wnioskodawcę. Z tytułu świadczonych usług budowlanych na terytorium krajów członkowskich UE innych niż Polska faktury VAT również są wystawiane na Wnioskodawcę; Klientami Wnioskodawcy na terenie UE z kolei są głównie przedsiębiorcy będący podatnikami;

* Usługi budowlane, o których mowa w opisie sprawy, świadczone przez Wnioskodawcę na terytorium krajów członkowskich UE innych niż Polska, gdyby były wykonywane na terytorium kraju (tj. Polski) stanowiłyby czynności opodatkowane podatkiem VAT niekorzystające ze zwolnienia;

* Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tytułu nabytych materiałów budowlanych z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju;

* Usługi budowlane, o których mowa w opisie sprawy, świadczone na terytorium krajów członkowskich UE innych niż Polska, wykonywane są wyłącznie w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej przez Wnioskodawcę w kraju.

* W odpowiedzi na pytanie i treści "Jakie konkretnie usługi podwykonawców wykorzystywane do remontu lokalu są objęte zakresem postawionego we wniosku pytania oznaczonego nr 1 Wnioskodawca wskazać, że korzystał z usług podwykonawców w zakresie:

a. Wykonania nowej instalacji elektrycznej;

b. Wykonania prac hydraulicznych;

c. Wykonania prac stolarskich;

d. Wykonania prac remontowych związanych z obłożeniem podłóg gresem i winylem oraz wykonaniu gładzi gipsowej na powierzchni ścian i sufitów;

e. Malowania ścian i sufitów;

f. Wykonania wszystkich dodatkowych zabiegów zgodnie ze sztuką budowlaną tj. akryle, silikony itp.

* Przeprowadzono modyfikację oświetlenia z rozmieszczeniem punktów świetlnych w odpowiednich miejscach sufitu i ścian. Wcześniej punkt oświetleniowy był w centralnym miejscu sufitu. W skład świadczenia objętego zakresem pytania nr 1 wchodzą włączniki, gniazdka, lampy typu zwisy, plafony.

* Na zabudowę meblową składają się czynności, jak prace stolarskie - cięcie na wymiar boków, przodów, pleców z płyt meblowych, oklejanie taśmami meblowymi rantów oraz montaż wszystkich elementów w lokalu włączając odpowiednie systemy mechanizmów potrzebne do funkcjonowania tych mebli.

* Na remont łazienki składają się czynności polegające na dostosowaniu hydrauliki do projektu - przekłucia w ścianie żelbetonowej, doprowadzenie wody i odpływu zgodnie z projektem, przesunięcie grzejnika zgodnie z projektem, szlifowanie posadzki betonowej dostosowanie wysokości do pozostałych powierzchni, licowanie ścian i podłogi gresami, wykonanie hydroizolacji w części natrysku, wymurowanie ścianki kończącej natrysk, dostosowanie instalacji elektrycznej zgodnie z projektem, wykonanie gładzi gipsowej ścian i sufitu wraz z malowaniem, montaż brodzika, montaż kabiny, montaż natrysku, montaż umywalki, montaż muszli klozetowej wraz z dodatkami i pracami wymaganymi przez sztukę budowlaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo odliczając podatek VAT naliczony od wydatków na zakup materiałów budowlanych oraz usług podwykonawców wykorzystywanych do remontu lokalu?

2. Czy Wnioskodawca może odliczać podatek VAT naliczony od zakupów materiałów budowlanych, które wykorzystywane są do świadczenia usług budowlanych na terenie innych krajów UE?

Zdaniem Wnioskodawcy, postąpił prawidłowo odliczając podatek VAT naliczony od wydatków na zakup materiałów budowlanych oraz usług podwykonawców wykorzystywanych do remontu lokalu, jak również Wnioskodawca może odliczać podatek VAT naliczony od zakupów materiałów budowlanych, które wykorzystywane są do świadczenia usług budowlanych na terenie innych krajów UE.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak stanowi ust. 10 przytoczonego przepisu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy u sprzedawcy. Co ważne, prawo do odliczenia VAT przysługuje nie wcześniej niż w okresie otrzymania faktury.

W związku z faktem, że Wnioskodawca nabył usługi podwykonawców oraz nabył materiały budowlane do wykonania remontu lokalu, które wykorzystywane jest głównie do celów działalności gospodarczej, to przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Ponadto, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT od zakupu materiałów budowlanych wykorzystywanych do działalności gospodarczej wykonywanej na terenie innych krajów Unii Europejskiej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT:

* od wydatków na zakup materiałów budowlanych oraz usług podwykonawców wykorzystywanych do remontu lokalu - jest nieprawidłowe,

* od zakupów materiałów budowlanych, które wykorzystywane są do świadczenia usług budowlanych na terenie innych krajów UE - jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a.

nabycia towarów i usług,

b.

dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ww. ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Z kolei, jak stanowi art. 86 ust. 7b ustawy, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów osobistych, o których mowa w art. 8 ust. 2, gdy przypisanie tych nakładów w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przez wytworzenie nieruchomości - stosownie do treści art. 2 pkt 14a ustawy - rozumieć należy wybudowanie budynku, budowli lub ich części, lub ich ulepszenie w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy, nakłada obowiązek określenia wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została lub zostanie wykorzystana do celów prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.

Unormowanie to ma charakter doprecyzowujący ogólną zasadę w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z nieruchomością stanowiącą majątek przedsiębiorstwa podatnika, wykorzystywaną zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż prowadzona działalność, i jest zgodny z normą prawną wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy.

Regulacja ta dotyczy sposobu obliczania podatku naliczonego od nabycia bądź wytworzenia nieruchomości (w tym nakładów ponoszonych na nieruchomość) w sytuacji, w której dana nieruchomość ma być używana zarówno na cele działalności gospodarczej, jak i na cele osobiste (prywatne). Niniejsza regulacja ma zastosowanie wówczas, gdy dana nieruchomość (której dotyczy podatek naliczony) nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Obejmuje ona sytuacje, w których nieruchomość ma przeznaczenie mieszane, to znaczy jest wykorzystywana zarówno na cele związane z tą działalnością, jak i na cele osobiste (prywatne) i przypisanie wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.

Przepis art. 86 ust. 7b ustawy stanowi implementację art. 168a ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), dalej Dyrektywa 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym w przypadku nieruchomości stanowiącej część majątku przedsiębiorstwa danego podatnika i wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności, jak i do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, lub bardziej ogólnie, do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność, VAT od wydatków związanych z taką nieruchomością podlega odliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w art. 167, 168, 169 i 173 wyłącznie do wysokości udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość została wykorzystana do celów działalności prowadzonej przez podatnika.

Wskazać również należy, że art. 173 Dyrektywy 2006/112/WE Rady przewiduje, że ustalenie metody odliczenia podatku VAT naliczonego w przypadku zakupu towarów i usług wykorzystywanych przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również wyłączonych z zakresu opodatkowania, pozostawione zostało uznaniu państw członkowskich.

Z uwagi na różnorodność i bogactwo życia gospodarczego wybór sposobu, według którego dokonuje się wyliczenia proporcjonalnego przypisania, należy do podatnika. Wybrany sposób musi jednak gwarantować jak najbardziej zbliżone do rzeczywistego obliczenie podatku naliczonego związanego wyłącznie z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że w przypadku ponoszenia przez podatnika wydatków na nabycie oraz wytworzenie nieruchomości, która została włączona do majątku jego przedsiębiorstwa oraz jest wykorzystywana zarówno do celów wykonywanej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i celów osobistych (prywatnych) a przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość jest wykorzystywana do celów działalności gospodarczej.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, jaki związek musi istnieć pomiędzy zakupami a sprzedażą, żeby podatnik mógł skorzystać z prawa do odliczenia. Związek ten może być bezpośredni (wydatek na nabycie towaru, który następnie zostanie przez podatnika sprzedany), bądź pośredni. Niezależnie od tego, czy dokonany zakup stanowi kompletny i zdatny do użytkowania towar czy środek trwały, czy też dokonywane są dopiero nakłady (inwestycja w toku) - podatnikowi, co do zasady, przysługuje prawo do odliczenia podatku, jeśli zakup dokonywany jest w związku z obecnie prowadzoną lub planowaną działalnością opodatkowaną, generującą podatek należny.

Ustawa o podatku od towarów i usług ustanawia zasadę tzw. niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Istotna jest intencja nabycia - jeśli dany towar (usługa) ma służyć wykonywaniu czynności opodatkowanych wówczas, po spełnieniu wymienionych w art. 86 ww. ustawy wymogów formalnych, odliczenie jest prawnie dozwolone, oczywiście jeżeli nie wyłączają go inne przepisy ustawy lub aktów wykonawczych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT i prowadzi działalność gospodarczą od 18 października 2013 r. w zakresie posadzkarstwa; tapetowania i oblicowywania ścian (PKD 43.33.Z). W okresie od września 2019 r. do marca 2020 r. Wnioskodawca wykonał remont lokalu mieszkalnego, który wykorzystuje jako swoje biuro jak również mieszkanie pokazowe dla przyszłych klientów oraz osób i firm, z którymi obecnie współpracuje. Wnioskodawca wykorzystuje lokal również do celów mieszkalnych. Wnioskodawca przy wykonywaniu remontu lokalu korzystał z firm podwykonawczych oraz nabywał materiały potrzebne do wykonania remontu. Remont lokalu mieszkalnego polegał na wymianie instalacji elektrycznej, instalacji hydraulicznej, wymianie podłóg, wykonywania gładzi, malowania ścian i sufitów, wykonywanie zabudowy karton-gips, wymianie oświetlenia, zabudowie meblowej, kompleksowym remoncie łazienki wraz z białym montażem. Remont nie stanowi ulepszenia w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Lokal mieszkalny nie stanowi środka trwałego w działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Wydatki poniesione na remont lokalu mieszkalnego nie stanowią nakładów na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy. Na całkowitą powierzchnię ww. lokalu mieszkalnego składają się:

* Salon z aneksem kuchennym - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy,

* Sypialnia - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy,

* Garderoba - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy,

* Łazienka z toaletą - przeznaczenie w celach mieszkaniowych oraz w celach firmowych jako pokazowe mieszkanie dla potencjalnych klientów Wnioskodawcy,

Do celów prywatnych i firmowych Wnioskodawca wykorzystuje wszystkie z opisanych wyżej pomieszczeń. Towary i usługi stanowiące wydatki poniesione w związku z remontem ww. lokalu Wnioskodawca wykorzystuje zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Nie istnieje możliwość przyporządkowania ww. wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wykorzystywane przez Wnioskodawcę towary i usługi stanowiące wydatki poniesione w związku z remontem ww. lokalu są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Faktury dokumentujące poniesione wydatki na remont lokalu są wystawione na Wnioskodawcę, zostały wprowadzone do rejestru zakupów oraz odliczany był podatek naliczony.

Odnosząc się do kwestii objętej zakresem pytania nr 1 tj. prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków na zakup materiałów budowlanych oraz usług podwykonawców, które - jak wskazał Wnioskodawca - nie stanowią nakładów na wytworzenie nieruchomości w rozumieniu art. 2 pkt 14a ustawy, poniesionych w związku z remontem lokalu mieszkalnego niestanowiącego środka trwałego w działalności gospodarczej Zainteresowanego zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Są to typowe zakupy osobiste, konsumpcyjne np. dotyczące zapewnienia sobie, na własne potrzeby, odpowiednich warunków mieszkaniowych. Zakupy o charakterze osobistym w szczególności mogą dotyczyć funkcjonowania, eksploatacji i utrzymania mieszkania bądź wydzielonych w nim pomieszczeń na cele prywatne.

Jedynie w przypadku, gdy posiadany przez podatnika lokal jako całość lub wyodrębnione w tym lokalu pomieszczenia (części) służą tylko i wyłącznie dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, implikującej obrót opodatkowany i jednocześnie nie służą celom osobistym, nie ma przeszkód do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z jego remontem i utrzymaniem.

W związku z powyższym, w okolicznościach niniejszej sprawy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na remont lokalu mieszkalnego (który nie ma wyodrębnionych części wykorzystywanych wyłącznie do działalności opodatkowanych), z uwagi na ich charakter, uznać należy za wydatki prywatne związane z funkcją pierwotną ww. lokalu tj. funkcją mieszkaniową. Jednocześnie podkreślić należy, że prywatnego charakteru tego rodzaju zakupów przeznaczonych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych nie zmienia korzystanie z lokalu i znajdujących się w nim rzeczy również dla celów działalności gospodarczej.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na zakup materiałów budowlanych oraz usług podwykonawców nie mają ścisłego i niebudzącego wątpliwości związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz wykonywanymi przez Zainteresowanego czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Przedmiotowe wydatki, jak wyżej wskazano, są ściśle związane z celami mieszkaniowymi Wnioskodawcy. Tym samym wskazać należy, że - wbrew temu co twierdzi Wnioskodawca - nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT od ww. wydatków poniesionych w związku z remontem przedmiotowego lokalu, ponieważ nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym oceniać stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należy uznać je za nieprawidłowe.

Udzielając natomiast odpowiedzi na pytanie oznaczone we wniosku nr 2 wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z treści art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy wynika, że podatnik podatku od towarów i usług, który dokonuje dostawy towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, zachowuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, przy spełnieniu określonych warunków. Przepis ten winien być rozumiany w ten sposób, że upoważnia do odliczenia podatku naliczonego nie tyle w sytuacji, gdy podatnik podatku od towarów i usług wykazuje podatek należny z tytułu wykonywania na terytorium kraju czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, ale gdy wykazuje fakt dostawy towarów lub świadczenia usług, które opodatkowane są poza terytorium kraju.

Przepis ten zrównuje w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego sytuację podatników wykonujących czynności opodatkowane poza terytorium kraju z sytuacją podatników, którzy korzystają z tego prawa na zasadach ogólnych, dokonując transakcji opodatkowanych na terytorium kraju. Celem tego przepisu jest uwolnienie od ekonomicznego ciężaru podatku każdego podatnika, bez względu na miejsce opodatkowania czynności wykonywanych w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, na podstawie wyżej cytowanego przepisu art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy przysługuje zatem, gdy zostaną spełnione łącznie następujące warunki:

* odliczenia dokonuje podatnik;

* towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych poza terytorium kraju;

* wykonanie tych czynności na terytorium kraju byłoby opodatkowane.

Aby odliczyć kwoty związane z czynnościami, których miejsce świadczenia znajduje się poza granicami kraju, konieczne jest, aby kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju. Aby zatem podatnik mógł obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z dokonanych nabyć, nabycia te muszą być związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych, przy czym związek ten winien mieć charakter bezpośredni.

Warunkiem do odliczenia podatku naliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami dokonywanymi poza terytorium kraju, jest to, aby - hipotetycznie - w przypadku wykonywania tych samych czynności w kraju, podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady zatem, czynności świadczone poza terytorium kraju powinny mieć charakter sprzedaży opodatkowanej.

Przepisy wymagają ponadto, aby podatnik miał dokumenty, z których wynikać będzie związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Powinny to być przede wszystkim dokumenty potwierdzające dokonanie określonych czynności poza terytorium kraju, które będą jednocześnie opisywać te czynności.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnik podatku od towarów i usług jak również podatnikiem VAT-UE świadczy usługi związane z wykonywaniem remontów i wykańczaniem lokali oraz budynków zarówno dla polskich podatników oraz dla podatników z innych krajów Unii Europejskiej. Wnioskodawca nabywa materiały budowlane w Polsce, a wykorzystuje je świadcząc usługi budowlane na terytorium krajów członkowskich UE innych niż Polska. Przedmiotowe usługi budowalne gdyby były wykonywane na terytorium kraju (tj. Polski) stanowiłyby czynności opodatkowane podatkiem VAT niekorzystające ze zwolnienia. Wnioskodawca posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tytułu nabytych materiałów budowlanych z czynnościami wykonywanymi poza terytorium kraju. Usługi budowlane, o których mowa w opisie sprawy, świadczone na terytorium krajów członkowskich UE innych niż Polska, wykonywane są wyłącznie w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej przez Wnioskodawcę w kraju.

W związku z powyższym, analizując przedstawione okoliczności niniejszej sprawy stwierdzić należy, że w sytuacji gdy nabyte przez Wnioskodawcę towary dotyczą świadczenia usług poza terytorium kraju i Zainteresowany posiada dokumenty, z których wynika związek podatku naliczonego z tymi czynnościami, to na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu ww. nabycia, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - świadczone przez Niego usługi budowlane, gdyby były wykonywane na terytorium kraju, stanowiłyby czynności podlegające opodatkowaniu niekorzystające ze zwolnienia.

Tym samym oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 2, należy uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl