0113-KDIPT1-2.4012.256.2020.2.SM - Zwolnienie od podatku VAT sprzedaży niezabudowanej działki.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 kwietnia 2020 r. (data wpływu 8 kwietnia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 maja 2020 r. (data wpływu 25 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży niezabudowanej działki nr... - jest prawidłowe.

W dniu 8 kwietnia 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży niezabudowanej działki nr....

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 maja 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług od 2008 r. i składa deklaracje VAT-7. Gmina wykonuje zadania, dla których została powołana, na podstawie przepisów ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.). Większość tych zadań realizowana jest przez Gminę w ramach reżimu publicznoprawnego. Część czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług.

Gmina z dniem 1 stycznia 2017 r. dokonała centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług, zwanego dalej podatkiem VAT, z podległymi jednostkami budżetowymi. W strukturze organizacyjnej Gminy funkcjonują jednostki budżetowe - Urząd Gminy,. Ośrodek Pomocy Społecznej, Centrum...,...Szkoła w...,...Szkoła w...,. Szkoła... w..., Szkoła w...,. Szkoła w..., Szkoła w..., Zespół Szkół...w...,...Szkoła... w... oraz utworzony od 1 grudnia 2017 r. zakład budżetowy -. Zakład Komunalny.

Podległy Urząd Gminy jako jednostka budżetowa prowadzi w imieniu Gminy sprzedaż opodatkowaną zwolnioną i niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Sprzedaż prowadzona przez Gminę to m.in. najem mieszkań, najem garaży, najem użytkowy, dzierżawa gruntów, dzierżawa nieruchomości, najem sprzętu budowlanego, refakturowanie mediów (energia, gaz). Odbiorcom usług Gmina wystawia faktury VAT, natomiast jednostki gminne obciążane są na podstawie wystawionych not księgowych jako świadczenie niepodlegające VAT.

Gmina jest właścicielem nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym... powstałej po podziale geodezyjnym b. działki nr..., położonej w obrębie... gm.... o powierzchni... ha, będącej drogą śródpolną nieuregulowaną, niepełniącej od dłuższego czasu funkcji drogowej tzn. dojazdu do poszczególnych działek rolnych znajdujących się przy tej drodze. Działka powstała z byłej drogi gruntowej, leży w środku terenów inwestycyjnych jednego właściciela, aktualnie zaniechanych już z upraw rolnych, bez naniesień budowlanych, zarośniętych niekoszoną trawą chwastami i samosiejkami drzew i krzewów.

Przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Gminę nieodpłatnie w 1990 r. w drodze tzw. komunalizacji mienia państwowego, przeprowadzonej zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. - przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191, z późn. zm.) na podstawie decyzji wojewody. Nabycie przedmiotowej działki nastąpiło z mocy prawa. Przy nabyciu tych nieruchomości nie wystąpił podatek naliczony.

Z wypisu z ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest jako "dr" stanowiąca dostęp i dojazd (droga gruntowa śródpolna) do gruntów rolnych jednego właściciela, obecnie znajdujących się na terenach produkcyjno-przemysłowych.

Działka położona jest na terenie, dla którego brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tego terenu. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy..., przedmiotowa działka gruntowa leży na terenach produkcyjno-przemysłowych o symbolu "p". Przedmiotowe tereny inwestycyjne łącznie z działką nr... są położone przy utwardzonej o nawierzchni asfaltowej drodze krajowej. Bezpośrednie sąsiedztwo stanowią zatem grunty terenów inwestycyjnych, a w niedalekiej odległości występuje zabudowa zagrodowa i mieszkalna wsi. Atrybutem działki w zakresie uzbrojenia terenu jest to, że leży w sąsiedztwie przedmiotowych terenów inwestycyjnych oraz w sąsiedztwie tych działek (działek inwestycyjnych), a także działki znajdują się sieci i przyłącza do sieci elektroenergetycznej, wodociągowej, kanalizacji sanitarnej, gazu ziemnego, umożliwiające obsługę projektowanej inwestycji w zakresie niezbędnej infrastruktury technicznej.

Decyzją Wójta nr... z dnia... r. został zatwierdzony projekt podziału nieruchomości działki... (z której powstała działka...). Zgodnie z art. 93 ust. 2a ustawy o gospodarce nieruchomościami, podział działki miał służyć powiększeniu sąsiedniej nieruchomości, która po sprzedaży (działka nr...) stanowić będzie jedną nieruchomość z działkami sąsiadującymi i zostanie włączona w zwarty kompleks użytkowy z terenami inwestycyjnymi stanowiący własność jednego właściciela, który jest przedsiębiorcą.

Dla ww. działki został wykonany operat szacunkowy, w którym rzeczoznawca przedstawia alternatywny sposób jej użytkowania tzn.: uznaje, że działka ta może być zabudowana lub zagospodarowana w sposób wynikający z projektu zagospodarowania terenu inwestycyjnego właściciela (inwestora) tego terenu, na którym się ona znajduje.

Nieruchomość ta zbywana ma być w drodze bezprzetargowej zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 6, który mówi: nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej część nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.

Ponadto, w piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku Gmina wskazała:

Ad 1.

Sprzedaż działki będzie mogła być dokonana przed 30 czerwca 2020 r. pod warunkiem, że interpretacja dotrze do Gminy przed 10 czerwca 2020 r. sprzedaż działki uzależniona jest daty wydania interpretacji.

Ad 2.

Dla przedmiotowej działki do momentu sprzedaży nie będzie wydawana decyzja o warunkach zabudowy.

Ad 3.

Nabywcą przedmiotowej nieruchomości będzie jeden właściciel posiadający tereny inwestycyjne wokół zbywanej działki.

Ad 4.

Do momentu nabycia przez inwestora gruntów wokół przedmiotowej nieruchomości, działka wykorzystywana była jako droga śródpolna stanowiąca dojazd do pól, obecnie przedmiotowa działka służy wyłącznie przyszłemu nabywcy do celów dojazdowych.

Ad 5.

Gmina wykorzystywała i do momentu sprzedaży wykorzystuje przedmiotową działkę wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż przez Gminę gruntów (tekst jedn.: Dz. Nr..w obrębie...) na rzecz właściciela Sp. z o.o. będzie opodatkowana podatkiem VAT 23% czy zwolniona?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatana dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, tym samym trzeba zatem przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 2 ustawy o VAT zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższego wynika że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Ze zwolnienia od podatku będą zatem korzystać sprzedaż działki niezabudowanej, która nie jest sklasyfikowana jako działka budowlana.

W związku z tym ustawa o podatku od towarów i usług nie precyzuje o jakie tereny przeznaczone pod zabudowę chodzi, należy przyjąć że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, może to być zabudowa mieszkaniowa jak również tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej ale może też być teren zabudowy zagrodowej. O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego:

* miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku

* decyzja o warunkach zabudowy jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W opisanym wyżej stanie faktycznym sprzedaż przedmiotowej działki..., jako dostawa terenu niezabudowanego innego niż tereny budowalne oraz z powodu braku obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tego terenu, a także z powodu braku decyzji o warunkach zabudowy zdaniem Gminy podlega w całości zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT.

Zdaniem Gminy, przeznaczenie terenu niezabudowanego dla celów podatku VAT, decydować powinien charakter podstawowy przeznaczenia danego terenu na dzień jego sprzedaży, a nie hipotetyczna ewentualność, która będzie mogła zaistnieć w czasie późniejszym i przy spełnieniu dodatkowych warunków.

Mając zatem na uwadze powyższe powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Gmina uznaje za zasadne zastosowanie zwolnienia z podatku VAT do sprzedaży przedmiotowej działki na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zatem zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Należy wskazać, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, dla przedmiotowej czynności o charakterze cywilnoprawnym Gmina będzie działać jako podatnik podatku VAT i tym samym prowadzić działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z ust. 2 ustawy.

W konsekwencji dostawa przez Gminę niezabudowanej działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

W świetle art. 3 ust. 1 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Przepis art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z okoliczności sprawy wynika, że Gmina jest właścicielem nieruchomości gruntowej o numerze ewidencyjnym... powstałej po podziale geodezyjnym b. działki nr..., będącej drogą śródpolną nieuregulowaną, niepełniącej od dłuższego czasu funkcji drogowej tzn. dojazdu do poszczególnych działek rolnych znajdujących się przy tej drodze. Działka powstała z byłej drogi gruntowej, leży w środku terenów inwestycyjnych jednego właściciela, aktualnie zaniechanych już z upraw rolnych, bez naniesień budowlanych, zarośniętych niekoszoną trawą chwastami i samosiejkami drzew i krzewów. Przedmiotowa działka położona jest na terenie, dla którego brak jest obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego tego terenu. Dla przedmiotowej działki do momentu sprzedaży nie będzie wydawana decyzja o warunkach zabudowy. Nieruchomość ta zbywana ma być w drodze bezprzetargowej.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz przywołane przepisy należy stwierdzić, że skoro dla terenu, na którym położona jest działka nr..., nie ma planu zagospodarowania przestrzennego oraz dla ww. działki nie wydano decyzji o warunkach zabudowy, to przedmiotowa działka nie stanowi terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

W związku z powyższym sprzedaż niezabudowanej działki nr... będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i tym samym nie będzie opodatkowana podatkiem VAT 23%.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.