0113-KDIPT1-2.4012.218.2017.2.KW - Opodatkowanie podatkiem VAT odpłatnego świadczenia usług pomiędzy jednostkami organizacyjnymi powiatu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2017 r. (data wpływu 11 maja 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2017 r. (data wpływu 7 lipca 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego świadczenia usług pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Powiatu oraz sposobu dokumentowania ww. czynności - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 maja 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT odpłatnego świadczenia usług pomiędzy jednostkami organizacyjnymi Powiatu oraz sposobu dokumentowania ww. czynności.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 lipca 2017 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiatowy Urząd Pracy.... jest jednostką organizacyjną Powiatu...., działającą na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2016 r. poz. 645 z późn. zm.) - art. 9a ust. 1-2 ustawy. Siedziba urzędu mieści się w budynku, którego właścicielem jest Powiat..... Trwały zarząd nieruchomości sprawuje inna jednostka organizacyjna Powiatu...., tj. Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej.

Pomiędzy Powiatowym Urzędem Pracy a Regionalnym Centrum Edukacji Zawodowej zostało zawarte porozumienie w sprawie rozliczania kosztów utrzymania pomieszczeń biurowych zajmowanych przez Powiatowy Urząd Pracy oraz podatku od nieruchomości, któremu Urząd Pracy podlega a Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej, jako jednostka oświatowa, nie podlega.

Na mocy tego porozumienia Powiatowy Urząd Pracy ponosił na rzecz Regionalnego Centrum Edukacji Zawodowej comiesięczne opłaty z tytułu faktycznych kosztów zajmowania pomieszczeń biurowych i podatku od nieruchomości. Podstawą zapłaty była faktura. W fakturze wskazywano, iż usługa zwolniona jest z podatku VAT na podstawie § 3 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2015 r. poz. 736 z późn. zm.). Rozporządzeniem Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2016 r. poz. 2302), z dniem 1 stycznia 2017 r. uchylono § 3 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r., będący podstawą zwolnienia z podatku usług związanych z zajmowaniem przez Powiatowy Urząd Pracy pomieszczeń biurowych w budynku będącym w trwałym zarządzie Regionalnego Centrum Edukacji Zawodowej. Jednocześnie z dniem 1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454), zgodnie z którą jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r. (§ 3 ustawy).

W broszurze informacyjnej Ministerstwa Finansów (http://www.finanse.mf.gov.pl/documents/766655/3160814/BROSZURA+z +24+11+16+ost.pdf) wskazano, iż Powiatowy Urząd Pracy, jako jednostka organizacyjna, której obowiązek utworzenia wynika z mocy prawa, nie podlega centralizacji rozliczeń VAT. Jednocześnie z uzasadnienia do projektu rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 27 grudnia 2016 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień, wskazano iż "Projektowana zmiana rozporządzenia polega na uchyleniu w § 3 w ust. 1 pkt 7, który zwalnia od podatku VAT usługi świadczone pomiędzy jednostkami budżetowymi, samorządowymi zakładami budżetowymi oraz jednostkami budżetowymi i samorządowymi zakładami budżetowymi danej jednostki samorządu terytorialnego (JST). Po centralizacji rozliczeń samorządowe jednostki budżetowe, jak i samorządowe zakłady budżetowe nie będą posiadały statusu odrębnego od jednostki organizacyjnej, która je utworzyła, podatnika podatku VAT. Usługi świadczone pomiędzy nimi, jako czynności o charakterze wewnętrznym, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Tym samym przepis rozporządzenia w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług świadczonych pomiędzy jednostkami organizacyjnymi tej samej JST jest bezprzedmiotowy i powinien zostać uchylony" (https://legislacja.rcl.gov.pl/docs//527/12292708/12395166/12395167/dokument259589.pdf).

Należy też podkreślić, iż powołane na wstępie porozumienie zawarte pomiędzy Powiatowym Urzędem Pracy a Regionalnym Centrum Edukacji Zawodowej nie jest umową w rozumieniu przepisów kodeksu cywilnego bowiem jednostki te nie posiadają odrębnej od Powiatu podmiotowości prawnej. Zgodnie bowiem z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2016 r. poz. 814 z późn. zm.) to powiat a nie jego jednostki organizacyjne, posiada osobowość prawną.

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że:

1. jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

2. Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej jest jednostką budżetową a jej szczególna forma prawna to Powiatowa Samorządowa Jednostka Organizacyjna niemająca osobowości prawnej;

3. Powiatowy Urząd Pracy... jest odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług;

4. Powiatowy Urząd Pracy nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług w związku z czym nie dokonuje rozliczeń w zakresie podatku od towarów i usług;

5. Powiatowy Urząd Pracy w ramach porozumienia obciążany jest za zużycie wody i ścieków. Ze względu na brak podlicznika wody, zużycie obliczone jest na podstawie średniomiesięcznego zużycia wody i ścieków na jednego pracownika Urzędu Pracy;

6. Klasyfikacja statystyczna mediów: Woda - 36.00.20.0, Odprowadzanie ścieków - 37.00.11.0.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy usługa odpłatnego udostępnienia pomieszczeń biurowych oraz obciążenie podatkiem od nieruchomości pomiędzy jednostkami organizacyjnymi jednostki samorządu terytorialnego (powiat), których usługę świadczy jednostka organizacyjna podlegająca centralizacji rozliczeń w podatku VAT, korzystającym jest jednostka organizacyjna niepodlegająca centralizacji rozliczeń w podatku VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? Czy powinna być wystawiona Faktura VAT czy Nota księgowa?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku usług odpłatnego udostępnienia pomieszczeń biurowych oraz obciążenia podatkiem od nieruchomości pomiędzy jednostkami organizacyjnymi jednostki samorządu terytorialnego (powiat), z których usługę świadczy jednostka organizacyjna podlegająca centralizacji rozliczeń w podatku VAT, a korzystającym jest jednostka organizacyjna niepodlegająca centralizacji rozliczeń w podatku VAT, usługa taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Na skutek wejścia w życie ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454) z dniem 1 stycznia 2017 r. jednostki samorządu terytorialnego podjęły rozliczania podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi. Wobec tego samorządowe jednostki budżetowe, jak i samorządowe zakłady budżetowe nie będą posiadały statusu odrębnego od jednostki organizacyjnej, która je utworzyła, podatnika podatku VAT. Usługi świadczone pomiędzy nimi, jako czynności o charakterze wewnętrznym, nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. A co za tym idzie powinna być wystawiona Nota księgowa za usługę odpłatnego udostępnienia pomieszczeń biurowych oraz za obciążenie podatkiem od nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Rozpatrując kwestie poruszone we wniosku w pierwszej kolejności należy wskazać na art. 3 ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1454 z późn. zm.), jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

W myśl art. 4 ww. ustawy z dnia 5 września 2016 r. jednostka samorządu terytorialnego, której jednostki organizacyjne rozliczały się jako odrębni podatnicy, wstępuje z dniem podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi we wszystkie przewidziane w przepisach dotyczących podatku prawa i obowiązki jednostek organizacyjnych.

Artykuł 2 pkt 1 ww. ustawy wskazuje, że ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej - rozumie się przez to:

Zgodnie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Według art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 5a ww. ustawy towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Ponadto, jak stanowi art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Zatem konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Należy zauważyć, że istotą opodatkowania podatkiem od towarów i usług jest opodatkowanie działalności gospodarczej. Z tego względu, mając na uwadze autonomiczny charakter regulacji zawartej w ustawie o podatku od towarów i usług związanej ściśle z prawem wspólnotowym, przy ustalaniu przedmiotu opodatkowania tą ustawą decydujące znaczenie powinny mieć aspekty ekonomiczne i cel danej czynności, a nie jej cywilnoprawna forma. Takie założenie pozwala na utrzymanie wspólnego systemu opodatkowania tym podatkiem w krajach Unii Europejskiej, w których obowiązują różne rozwiązania w zakresie prawa cywilnego.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy - podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Stosownie do art. 29a ust. 6 ustawy - podstawa opodatkowania obejmuje:

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Odnośnie dokumentowania czynności należy wskazać, że w myśl art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Zgodnie z art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

- jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Artykuł 106e ust. 1 ustawy stanowi, że faktura powinna zawierać m.in.:

(...).

Należy podkreślić, że celem faktury jest przede wszystkim udokumentowanie rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych, zarówno pod względem przedmiotu transakcji, jak i podmiotów biorących w niej udział.

Faktury są dokumentem o charakterze sformalizowanym. Co do zasady zatem, faktury muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami prawa. Prawidłowość materialnoprawna faktury zachodzi, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze. Oznacza to, że nie można uznać za prawidłową fakturę, gdy sprzecznie z jej treścią wskazuje ona zdarzenie gospodarcze, które w ogóle nie zaistniało bądź zaistniało w innych rozmiarach albo między innymi podmiotami. Faktura potwierdza zaistniałe zdarzenia gospodarcze, a jej elementy formalne wymagane przez art. 106e ust. 1 ustawy, mają wyłącznie znaczenie dowodowe. Jedynie braki merytoryczne faktury mogą wywołać skutek materialny w postaci zmian w przedmiocie lub podstawie opodatkowania, a także doprowadzić do niewłaściwego określenia wysokości podatku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że faktura jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z okoliczności sprawy wynika, że Powiat działający poprzez swoją jednostkę budżetową, podlegającą centralizacji rozliczeń w podatku VAT - Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej - udostępnia pomieszczenia biurowe na mocy zawartego porozumienia na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy, będącego jednostką organizacyjną niepodlegającą centralizacji rozliczeń w podatku VAT. Powiatowy Urząd Pracy obciążany jest opłatami za zużycie wody i ścieków oraz z tytułu podatku od nieruchomości.

W tym miejscu należy wskazać, że każda czynność wykonana przez podatnika, której efektem jest świadczenie na rzecz drugiego podmiotu, jest w podatku od towarów i usług traktowana jako świadczenie usługi, bowiem usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatników w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów. Czynność może być albo odpłatna albo nieodpłatna.

Jednakże na gruncie podatku od towarów i usług nie występują czynności częściowo odpłatne. Jeśli tylko czynność została wykonana za wynagrodzeniem, to jest ona odpłatna. Nie ma żadnego znaczenia, czy wynagrodzenie to pokrywa koszty świadczenia tej czynności poniesione przez podatnika, ewentualnie kreuje dla podatnika zysk. Także czynności wykonane "po kosztach" ich świadczenia, bądź poniżej tych koszów, są czynnościami odpłatnymi, o ile tylko pobrano za nie wynagrodzenie.

Strony stosunku cywilnoprawnego mogą, w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych, zawrzeć w umowie postanowienie, co do zwrotu należności z tytułu podatku od nieruchomości.

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), podatkiem jest publicznoprawne, nieodpłatne, przymusowe oraz bezzwrotne świadczenie pieniężne na rzecz Skarbu Państwa, województwa, powiatu lub gminy, wynikające z ustawy podatkowej.

Należność publicznoprawna jaką jest podatek od nieruchomości nie może podlegać dalszej odsprzedaży. Podatek ten ma charakter majątkowy i związany jest z posiadanym majątkiem, a nie uzyskiwanym z tytułu posiadania nieruchomości obrotem. Obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości ciąży bowiem na podatniku i to on jest zobowiązany do zapłaty należności z tego tytułu. Z tych względów podatek od nieruchomości nie może być przedmiotem sprzedaży lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a w efekcie nie podlega on refakturowaniu.

Jak wskazano powyżej, strony stosunku cywilnoprawnego mogą jednak, w ramach swobody w kształtowaniu łączących je stosunków zobowiązaniowych zawrzeć w umowie postanowienie co do zwrotu (refundacji) należności z tytułu podatku od nieruchomości.

Niezależnie jednak od tego, w jaki sposób jest zwracana udostępniającemu kwota podatku od nieruchomości zawsze jest ona należnością obciążającą właściciela nieruchomości.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionego opisu sprawy wskazać należy, iż podatek od nieruchomości jest należnością wynikającą z odpłatnego świadczenia usługi udostępniania pomieszczeń biurowych przez Powiat na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy i stanowi kwotę należną z tytułu świadczenia ww. usługi. W przypadku bowiem udostępniania pomieszczeń biurowych przedmiotem świadczenia na rzecz usługobiorcy jest usługa główna, tj. udostępnienie pomieszczeń biurowych, a koszty dodatkowe, tj. np. opłata z tytułu podatku od nieruchomości stanowi element rachunku kosztów zmierzający do ustalenia kwoty odpłatności za usługę udostępnienia, bowiem z ekonomicznego punktu widzenia dopełnia świadczenie zasadnicze i nie należy go sztucznie oddzielać od tego świadczenia.

W przedmiotowej sprawie stwierdzić należy, że udostępnianie pomieszczeń biurowych realizowane przez Powiat działający poprzez jego jednostkę budżetową - Regionalne Centrum Edukacji Zawodowej - na rzecz odrębnego podatnika podatku VAT - Powiatowego Urzędu Pracy - stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy.

Ponadto Powiat odrębnie dokonuje odsprzedaży mediów w postaci wody i ścieków na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy, co w świetle art. 8 ust. 2a ustawy stanowi odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy prawa w świetle okoliczności przedmiotowej sprawy należy wskazać, że pomiędzy odrębnymi podatnikami podatku VAT, tj. Powiatem działającym poprzez swoją jednostkę budżetową, podlegającą centralizacji rozliczeń w podatku VAT - Regionalnym Centrum Edukacji Zawodowej - a Powiatowym Urzędem Pracy, niepodlegającym centralizacji rozliczeń w podatku VAT, dochodzi do odpłatnego świadczenia usług, które stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

Skoro zatem Powiat będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i dokonuje na rzecz Powiatowego Urzędu Pracy odpłatnego świadczenia usług, to - biorąc pod uwagę wskazane wyżej przepisy - należy stwierdzić, że Wnioskodawca jest zobowiązany do wystawiania faktur dokumentujących ww. usługi na rzecz jednostki organizacyjnej niepodlegającej centralizacji rozliczeń w podatku VAT.

Należy zauważyć, że nota księgowa nie została wskazana w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług jako dokument potwierdzający wykonanie czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 - rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego stanu faktycznego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego...., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.