0113-KDIPT1-2.4012.148.2022.2.KT - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 maja 2022 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-2.4012.148.2022.2.KT VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA - stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 marca 2022 r. wpłynął Pani wniosek z 22 lutego 2022 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy działki niezabudowanej nr 1. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 21 kwietnia 2022 r. (wpływ 25 kwietnia 2022 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

W dniu 5 lipca 2013 r. nabyła Pani aktem notarialnym Rep. A. nr... w drodze darowizny (od Ojca) nieruchomość stanowiącą grunty orne, o powierzchni 17378 m2, działka nr 1,..., obręb..., numer Księgi Wieczystej..

Darczyńca,tj. Pani Ojciec nabył przedmiotowe działki od Skarbu Państwa jako grunty orne dnia 28 grudnia 2000 r. - akt notarialny Rep. A. nr.. Zakup przez Darczyńcę przedmiotowej działki od Skarbu Państwa nie był obciążony podatkiem od towarów i usług. Przez cały okres posiadania przedmiotowych gruntów rolnych Darczyńca nie dokonał na nich żadnych inwestycji, w tym inwestycji objętych podatkiem od towarów i usług. Pani też od dnia nabycia przedmiotowej działki w drodze darowizny do dnia dzisiejszego nie dokonała i nie zamierza dokonać żadnej inwestycji, w tym inwestycji objętych podatkiem od towarów i usług. Od dnia zakupu przez Darczyńcę do dnia dzisiejszego przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt orny.

Rada Miejska... podjęła Uchwałę nr... z dnia 12 czerwca 2008 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie... oraz dla zespołów urbanistycznych... i..., która to obejmowała przedmiotową nieruchomość gruntową.

W zapisach uchwalonego planu przedmiotowe grunty mają przeznaczenie oznaczone symbolem 4MW:

- przeznaczenie podstawowe:

a - zabudowa mieszkaniowa wielorodzinna,

b - zieleń,

c - usługi podstawowe,

d - zdrowie i opieka społeczna,

e - wychowanie i nauczanie,

f - obiekty upowszechniania kultury,

g - wystawy i ekspozycje,

h - terenowe urządzenia sportowe.

Cytowana uchwała Rady Miejskiej... wpłynęła na uatrakcyjnienie opisanej nieruchomości gruntowej jednak ani Darczyńca, ani Pani nie wpływali na jej podjęcie.

Ponadto informuje Pani, że:

1)

przedmiotowa nieruchomość gruntowa - grunty orne, jest nieruchomością niezabudowaną,

2)

nie podjęła Pani żadnej aktywności celem uatrakcyjnienia przedmiotowej nieruchomości jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, zmianę warunków zabudowy,

3)

nie podjęła Pani czynności marketingowych w celu jej sprzedaży,

4)

nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto w uzupełnieniu wskazano:

Planuje Pani sprzedaż działki nr 1 w roku 2022, nie ma Pani określonego miesiąca sprzedaży. Działka nr 1 od chwili nabycia do momentu podjęcia przez Panią decyzji o jej sprzedaży była nieużytkiem, nie była przez Panią wykorzystana w żaden sposób.

Działka nr 1 nie była, nie jest ani nie będzie udostępniania osobom trzecim, nie zawarto w tej materii żadnych umów. Z przyszłym nabywcą nie zawarła Pani żadnej umowy przedwstępnej ani nie sporządziła Pani żadnych w tej sprawie z nim dokumentów, ponieważ nabywca nie jest na dzień dzisiejszy ostatecznie ustalony.

Nie udzieliła Pani przyszłemu nabywcy działki nr 1 ani innemu podmiotowi pełnomocnictwa, zgody, upoważnienia do działania w Pani imieniu przy czynnościach związanych ze sprzedażą działki.

Przed sprzedażą działki nr 1 nabywca nie dokona jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości ww. działki (np. uzbrojenia terenu, wyposażenia w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej). W przeszłości nie dokonywała Pani sprzedaży działek będących Pani własnością.

Posiada Pani inne nieruchomości, jednak nie zamierza ich Pani sprzedawać, nie ma również Pani takich planów ani potrzeb. Środki pieniężne pozyskane ze sprzedaży przedmiotowej działki posłużą Pani na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu mieszkalnego-jednorodzinnego oraz na zaspokojenie potrzeb egzystencjalnych Pani i rodziny.

Pytanie

Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej będącej Pani majątkiem osobistym będzie podlegało podatkowi od towarów i usług?

Pani stanowisko w sprawie

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej jeżeli sprzedaż miała charakter jednorazowy, incydentalny, taka sprzedaż winna być potraktowana jako sprzedaż prywatnego majątku, takie też stanowisko zawarł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w wyroku z dnia 11 marca 2011 r., sygn akt SA/Ol 51/15, tym samym przedmiotowa sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jeżeli natomiast sprzedaż ma charakter zbliżony do handlu profesjonalnego w zakresie obrotu nieruchomościami, a osoba sprzedająca podejmuje szereg aktywnych działań oraz angażuje dodatkowe środki oraz czynności w zakresie takiego odpłatnego zbycia, transakcja ta może zostać zakwalifikowana jako podlegającą VAT. Takie stanowisko znajduje potwierdzenie w treści interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 marca 2019 r., 0111-KDIB3-2.4012.791.2018.2.MGO: "Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku gdy brak jest przesłanek świadczących o aktywności sprzedawcy w przedmiocie zbycia nieruchomości, która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem - zbycie nieruchomości nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lecz mieści się w ramach zarządu majątkiem prywatnym". W ocenie organów podatkowych oraz sądów administracyjnych - są kluczowe w kontekście powyższego rozgraniczenia. Również w tym przypadku nie istnieją żadne przepisy ustawowe, co obliguje do sięgnięcia do dostępnych wyroków, przykładowo w wyroku NSA z 6 lipca 2018 r., I FSK 1986/16, można przeczytać: "To, czy dana osoba fizyczna, sprzedając działki budowlane, działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną (np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze). Przy czym na tego rodzaju aktywność «handlową» wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z tych okoliczności".

Organy podatkowe wskazują szereg czynności i działań, które potencjalnie mogą świadczyć o tym, że osoba fizyczna działa w charakterze podatnika VAT. Należą do nich czynności mające na celu tzw. "uatrakcyjnienie działek", czyli np.:

- wytyczenie do nich dróg dojazdowych,

- uzbrojenie (doprowadzenie mediów),

- wystąpienie o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego,

- uprzednie odrolnienie gruntu,

- jego nabycie w celu odsprzedaży,

- czas i sposób nabycia działki.

Istotnym czynnikiem jest tu podejmowanie przez sprzedających działań marketingowych, czyli takich, które wykraczają poza zwyczajowo przyjęte normy dotyczące ogłaszania zamiaru sprzedaży działki; takimi powszechnie przyjętymi działaniami według organów jest zazwyczaj korzystanie z usług biur sprzedaży nieruchomości i wystawianie tam ogłoszeń o chęci sprzedaży działki; w żadnym razie nie jest jednak możliwe precyzyjne określenie, co organ ostatecznie uzna za działania marketingowe.

Mając powyższe na uwadze, stwierdza Pani, że sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej stanowiącej Pani majątek osobisty, nie zobowiązuje Pani do naliczenia i odprowadzenia podatku od towarów i usług, ponieważ jest to czynność jednorazowa, związana ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie nosi znamion działalności gospodarczej, tym samym nie mieści się w zapisie art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Grunt rolny nabyła Pani w drodze darowizny w 2013 r. i nie dokonała Pani żadnych zmian w przeznaczeniu przedmiotowej nieruchomości, ciąg zdarzeń między nabyciem, a sprzedażą świadczą o braku z Pani strony traktowania jej jako majątku wchodzącego w skład działalności gospodarczej.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowej nieruchomości gruntowej nie mieści się w zapisie art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, tym samym transakcja nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o VAT":

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy o VAT:

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o VAT:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, należy przyjąć, że zbycie nieruchomości gruntowej (działki) traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy o VAT:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT.

Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej "Dyrektywą 2006/112/WE":

"Podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że:

Państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zgodnie art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE:

Do celów ust. 1 lit. b "teren budowlany" oznacza każdy grunt nieuzbrojony lub uzbrojony, uznawany za teren budowlany przez państwa członkowskie.

Na podstawie art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE:

Opodatkowaniu VAT podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze.

Z przytoczonych regulacji prawa wspólnotowego wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te winny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że uznanie, iż dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą.

Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z okoliczności sprawy wynika, że nie jest Pani podatnikiem podatku od towarów i usług. 5 lipca 2013 r. nabyła Pani w drodze darowizny (od Ojca) działkę nr 1, tj. nieruchomość niezabudowaną stanowiącą grunty orne, o powierzchni 17378 m2. Od dnia nabycia przedmiotowej działki w drodze darowizny do dnia dzisiejszego nie dokonała i nie zamierza dokonać Pani żadnej inwestycji, w tym inwestycji objętych podatkiem od towarów i usług. Rada Miejska... podjęła Uchwałę nr... z dnia 12 czerwca 2008 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w rejonie... oraz dla zespołów urbanistycznych... i..., która to obejmowała przedmiotową nieruchomość gruntową. Ww. uchwała Rady Miejskiej... wpłynęła na uatrakcyjnienie opisanej nieruchomości gruntowej jednak ani Darczyńca, ani Pani nie wpływali na jej podjęcie. Nie podjęła Pani żadnej aktywności celem uatrakcyjnienia przedmiotowej nieruchomości jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, zmianę warunków zabudowy, jak również nie podjęła Pani czynności marketingowych w celu jej sprzedaży.

Planuje Pani sprzedaż działki nr 1 w 2022 r. Działka nr 1 od chwili nabycia do momentu podjęcia przez Panią decyzji o jej sprzedaży była nieużytkiem i nie była przez Panią wykorzystana w żaden sposób.

Działka nr 1 nie była, nie jest ani nie będzie udostępniania osobom trzecim, jak również nie zawarto w tej materii żadnych umów. Z przyszłym nabywcą nie zawarła Pani żadnej umowy przedwstępnej ani nie sporządziła Pani żadnych w tej sprawie z nim dokumentów, ponieważ nabywca nie jest na dzień dzisiejszy ostatecznie ustalony.

Nie udzieliła Pani przyszłemu nabywcy działki nr 1 ani innemu podmiotowi pełnomocnictwa, zgody, upoważnienia do działania w Pani imieniu przy czynnościach związanych ze sprzedażą działki. Przed sprzedażą działki nr 1 nabywca nie dokona jakichkolwiek działań dotyczących zwiększenia wartości ww działki (np. uzbrojenia terenu, wyposażenia w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej).

W przeszłości nie dokonywała Pani sprzedaży działek będących moją własnością.Posiada Pani inne nieruchomości, jednak nie zamierza ich sprzedawać oraz nie ma takich planów ani potrzeb. Środki pieniężne pozyskane ze sprzedaży przedmiotowej działki posłużą Pani na spłatę kredytu zaciągniętego na budowę domu mieszkalnego - jednorodzinnego oraz na zaspokojenie potrzeb egzystencjalnych Pani i rodziny.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że z całokształtu okoliczności sprawy nie wynika taka Pani aktywność, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Zatem należy uznać, że sprzedaż przez Panią działki nr 1 nie stanowi działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Brak jest bowiem przesłanek świadczących o takiej Pani aktywności w przedmiocie zbycia opisanej działki nr 1, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Nie występuje bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzają, że dostawa przedmiotowej działki wypełnia przesłanki działalności gospodarczej. Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, nie podejmowała Pani i nie będzie podejmować aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców.

Konsekwentnie, w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że w związku ze sprzedażą działki nr 1 wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Działania podejmowane przez Panią należą zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. W związku z tym, korzysta Pani z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Wobec powyższego, dokonując sprzedaży działki nr 1 nie będzie Pani działała w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Zatem sprzedaż działki nr 1 nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym Pani stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji

* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)

z zastosowaniem art. 119a;

2)

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2022 r. poz. 329, z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):

* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.),

albo * w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 z późn. zm.).

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl