0113-KDIPT1-1.4012.960.2018.2.AK - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu, celem którego była modernizacja instalacji centralnego ogrzewania w świetlicach oraz doposażenie świetlic w sprzęt multimedialny, nagłośnieniowy oraz modernizacja sceny z garderobą w gminnej świetlicy.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 grudnia 2018 r. (data wpływu 31 grudnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. "..." - jest prawidłowe.

W dniu 31 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. ".".

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 28 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.) w zakresie doprecyzowania opisanego stanu faktycznego oraz adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego zarejestrowaną na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej również: VAT), jako podatnik VAT czynny. Gmina zrealizowała projekt pn. "....".

Przedmiotem projektu była modernizacja instalacji centralnego ogrzewania w świetlicach oraz doposażenie świetlic w sprzęt multimedialny, nagłośnieniowy oraz modernizacja sceny z garderobą w Gminnej Świetlicy w T.

W ramach projektu przewidziano:

1. Montaż nowych kotłów gazowych, oraz nagrzewnic wiatrowych z płaszczem wodnym wraz z instalacją.

2. Zakup 4 zestawów multimedialnych składających się z komputera, projektora, ekranu oraz kompletu głośników.

3. Zakup zestawu multimedialnego składającego się z komputera i projektora.

4. Zakup i montaż garderoby.

5. Zakup nagłośnienia scenicznego - 2 kolumny, subwoofer i okablowanie.

6. Modernizacja komina poprzez montaż rury kwasoodpornej wraz z ociekaczem.

7. Wymiana stolarki drzwiowej w Gminnej Świetlicy w T.

Prace były realizowane w pięciu miejscowościach Gminy, tj. w miejscowościach: K. (Świetlica Filialna w K.), U. (Świetlica Filialna w U.), Ł. (Świetlica Filialna w Ł.), L. (Świetlica Filialna w L.) i T. (Gminna Świetlica w T.).

Realizacja operacji przyczyni się do zaspokojenia potrzeb mieszkańców poprzez doposażenie miejsc spotkań, zapewnienie odpowiednich warunków do edukacji kulturalnej, umożliwienie mieszkańcom spędzania wolnego czasu i rozwijania zainteresowań, a także aktywizację społeczności lokalnej. Realizacja projektu będzie służyć także integracji społeczności lokalnej. Dzięki przedsięwzięciu Gmina chce osiągnąć wzrost liczby osób korzystających z odnowionych (lepiej wyposażonych) obiektów kultury.

Świetlice wiejskie są przez Gminę wykorzystywane od realizacji zadań własnych z zakresu kultury oraz służą lokalnej społeczności. Organizowane są w nich zajęcia kulturalne, warsztaty i szkolenia dla mieszkańców, imprezy świąteczne, opłatkowe i okolicznościowe, koncerty i przedstawienia teatralne, wieczory poezji, okolicznościowe spotkania rozrywkowe (np. z okazji Dnia Kobiet). Ponadto, odbywają się w nich zebrania wiejskie i inne spotkania z mieszkańcami, a także korzystają z nich sołtysi w celu realizacji swoich zadań.

Sporadycznie zdarzają się pojedyncze wynajmy poszczególnych obiektów na imprezy rodzinne (wówczas Gmina wystawia faktury VAT i odprowadza podatek należny). Sytuacje takie mają miejsce nieregularnie, nie więcej jednak niż kilka razy w roku. Może się zatem zdarzyć, że dana świetlica w danym roku, nie będzie w ogóle wynajęta ani razu.

W uzupełnieniu wniosku Zainteresowany wskazał, iż realizacja przedmiotowego projektu należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, zgodnie z którym, do zadań własnych gminy należą sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, co Gmina wyraźnie wskazała we wniosku.

Na pytanie nr 2 tut. Organu "Czy projekt, o którym mowa w pytaniu obejmuje swoim zakresem prace realizowane w pięciu miejscowościach Gminy T. wymienionych w opisie stanu faktycznego"? Zainteresowany wskazał - Tak, zgodnie z treścią wniosku "Prace były realizowane w pięciu miejscowościach gminy T. tj. w miejscowościach: K. (Świetlica Filialna w K.j), U. (Świetlica Filialna w U.), Ł. (Świetlica Filialna w Ł.), L. (Świetlica Filialna w L.) i T. (Gminna Świetlica w T.)".

Faktury są wystawione na Gminę. Świetlice w T. i L. są wykorzystywane do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT oraz w niewielkim stopniu do czynności opodatkowanych VAT. Świetlice w K. Ł. i U. są wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu VAT ("Świetlice wiejskie są przez Gminę wykorzystywane do realizacji zadań własnych z zakresu kultury oraz służą lokalnej społeczności. (...) Sporadycznie zdarzają się pojedyncze wynajmy poszczególnych obiektów na imprezy rodzinne (wówczas Gmina wystawia faktury VAT i odprowadza podatek należny)".

Na pytanie nr 5 tut. Organu "Czy efekty powstałe w wyniku realizacji przedmiotowego projektu są wykorzystywane wyłącznie do celów prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?" Wnioskodawca wskazał - Nie (por. odpowiedź na pyt. nr 4).

Na pytanie nr 6 tut. Organu "Czy efekty powstałe w wyniku realizacji projektu objęte zakresem wniosku wykorzystywane są do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?" Zainteresowany wskazał - Tak, są wykorzystywane do realizacji zadań własnych z zakresu kultury oraz służą lokalnej społeczności.

Na pytanie nr 7 tut. Organu "W sytuacji, gdy efekty powstałe w wyniku realizacji projektu są wykorzystywane zarówno do celów prowadzonej działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza to czy istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w całości do celów wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług?" Zainteresowany wskazał - Nie istnieje taka możliwość.

Gmina nie wykonuje w świetlicach żadnych czynności zwolnionych z VAT. Wartość nakładów na realizację projektu wynosi 210.200,00 zł.

Na pytanie nr 10 tut. Organu "Czy przedmiotem odpłatnego najmu będzie cała powierzchnia świetlic wiejskich?" Zainteresowany wskazał - Nie, w świetlicach w L.i T. wynajmowana jest jedynie część powierzchni. Pozostałe świetlice nie są wynajmowane.

Gmina pobiera za wynajem świetlic jednorazowe wpłaty, których wysokość jest uzależniona od czasu, na jaki pomieszczenie zostaje udostępnione. Nie sposób zatem przewidzieć z góry wysokości tych opłat. W świetlicy w L. roczny obrót wyniósł w 2018 r. 250 zł, natomiast w świetlicy w T. 1000,00 zł. Pozostałe świetlice nie były wynajmowane (0 zł).

Na pytanie nr 13 tut. Organu "Od czego jest/będzie uzależniona wysokość czynszu z tytułu odpłatnego najmu świetlicy?" Wnioskodawca wskazał - Od czasu, na jaki świetlice zostaje udostępniona.

Opłaty za świetlice są symboliczne i mają na celu uzyskanie zwrotu kosztów wynajmu oraz zużytych mediów. Gmina nie zarabia na wynajmie świetlic i nie analizuje sytuacji na rynku.

Wysokość opłat za wynajem jest symboliczna w stosunku do poniesionych nakładów. Przykładowo, stosunek rocznych przychodów z wynajmów świetlic, które miały miejsce w 2018 r. do nakładów wynosi 0,59%.

Na pytanie tut. Organu nr 16 "Czy czynsz z ewentualnego najmu pokryje koszty poniesione na zwiększenie atrakcyjności kulturalnej świetlic wiejskich?" Wnioskodawca wskazał - Nie.

Na pytanie tut. Organu nr 17 "Jaka jest zakładana przez Wnioskodawcę częstotliwość najmu świetlicy w ciągu roku?" Wnioskodawca wskazał - Nie więcej niż kilka razy w roku ("Sporadycznie zdarzają się pojedyncze wynajmy poszczególnych obiektów na imprezy rodzinne (...). Sytuacje takie mają miejsce nieregularnie, nie więcej jednak niż kilka razy w roku. Może się zatem zdarzyć, że dana świetlica w danym roku, nie będzie w ogóle wynajęta ani razu.")

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4. art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zatem w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku,

* pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych.

Gmina jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Na podstawie zaś ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należą sprawy z zakresu kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami.

Zapewnienie dostępu do kultury stanowi zadania własne Gminy, a zakupione przez Gminę towary i usługi mają na celu realizację tego zadania, poprzez umożliwienie Gminie rozszerzenia oferty kulturalno-rozrywkowej dla mieszkańców oraz zapewnienia im lepszych warunków do korzystania z niej. Realizując projekt Gmina liczy na zwiększenie liczby osób uczestniczących w wydarzeniach oraz integrację społeczności. Celem projektu nie jest osiągnięcie przychodów i Gmina nie przewiduje, że by jego realizacja wpłynęła na ich wzrost.

W związku z tym, zdaniem Gminy, należy uznać, że realizacja projektu nie mieści się w ramach działalności gospodarczej. Nie ma ona bowiem celu zarobkowego. Ewentualne przychody z wynajmu świetlic, które okazjonalnie uzyskuje Gmina, mają charakter symboliczny i zdarzają się jedynie sporadycznie. Trudno zatem przypisywać im cechę ciągłości. Projekt był realizowany w ramach zadań własnych Gminy, przewidzianych przepisami ustawy o samorządzie gminnym.

Tym samym, zdaniem Gminy, realizując projekt, nie działała ona w charakterze podatnika VAT, ale w reżimie publicznoprawnym, jako organ władzy publicznej.

Związek zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Podstawowym warunkiem, od którego uzależnione jest powstanie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą opodatkowaną, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Należy jednak podkreślić, że nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim z dokonywaniem świadczeń opodatkowanych powoduje powstanie u podatnika prawa do odliczenia VAT. Dopiero oczywistość oraz bezpośredniość tego powiązania z dokonywaną przez podatnika sprzedażą opodatkowaną, może dawać uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (por. np. wyrok TSUE z dnia 13 marca 2014 r. w sprawie C-204/13: "Tak więc (...), aby można było przyznać podatnikowi prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT i określić zakres tego prawa, zasadniczo konieczne jest istnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy konkretną transakcją powodującą naliczenie podatku a jedną lub kilkoma transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia (zob. wyrok z dnia 21 lutego 2013 r. w sprawie C-104/12 Becker, pkt 19 i przytoczone tam orzecznictwo)".)

Jeżeli zatem wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT (w tym np. z realizacją zadań własnych z zakresu administracji publicznej), to doszukiwanie się ich pośredniego wpływu na działalność opodatkowaną VAT nie może spowodować zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia prawa do odliczenia. Taki związek będzie bowiem niejednoznaczny, nieuchwytny i mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tychże wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie można wykluczyć, że wydatki poniesione przez Gminę w ramach projektu mogą w pewnym sensie wiązać się z wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych (odpłatny najem), należy jednak uznać, że związek ten nie jest na tyle bezpośredni i jednoznaczny by pozwalał na zrealizowanie przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia z faktur dokumentujących te wydatki.

Należy bowiem zauważyć, że nawet w sytuacji gdy dojdzie do wynajmu świetlicy, to nie można uznać tego za jednoznaczne z wykorzystaniem nabytych towarów i usług do czynności opodatkowanych. Wydatki na scenę z garderobą, sprzęt grający, nagłaśniający czy zestawy multimedialne oraz wydatki na modernizację instalacji centralnego ogrzewania, w zależności od potrzeb najemcy oraz pory roku, mogą w ogóle nie zostać wykorzystane przez danego najemcę. Ponadto, niektóre świetlice, na które Gmina poniosła nakłady mogą (z braku chętnych) nie zostać wynajęte przez długi czas po zakończeniu inwestycji. Wynajmy te są bowiem w pełni uzależnione od zainteresowania mieszkańców i Gmina nie ma żadnego wpływu na ich częstotliwość, która jest zasadniczo niewielka i której Gmina nie jest w stanie przewidzieć.

Poniesione przez Gminę wydatki na projekt mają z kolei bezpośredni i jednoznaczny związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu i w takich celach będą wykorzystywane w sposób ciągły.

Tym samym, należy zdaniem Gminy uznać, że towary i usługi nabyte w ramach projektu, będą służyły zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury. W związku z powyższym, nabywane przez Gminę towary i usługi nie będą miały związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych i nie będą generowały prawa do odliczenia.

Taki wniosek potwierdzają interpretacje indywidualne dotyczące zbliżonych stanów faktycznych, w tym np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 28 kwietnia 2016 r. sygn. IBPP3/4512-183/16/UH: "W omawianych okolicznościach, zdaniem organu, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z powziętą inwestycją. O ile nie można wykluczyć, że wspomniane zakupy inwestycyjne mogą przyczynić się do uzyskania sprzedaży opodatkowanej, tym niemniej jednak, związek ten nie jest dostrzegalny i bezsporny, a tylko taki pozwalałby na zrealizowanie przez Wnioskodawcę prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących omawianą inwestycję. W konsekwencji, w ocenie organu, Wnioskodawcy w tym przypadku nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z realizacją wskazanej inwestycji, gdyż jej cel służy przede wszystkim zaspokajaniu potrzeb zbiorowych wspólnoty w zakresie edukacji publicznej, a wykorzystanie sali gimnastycznej na cele komercyjne - jak wynika z treści wniosku - w niewielkim zakresie, nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji tego prawa".

Podobnie DIS w Katowicach wypowiedział się w interpretacji z dnia 20 września 2016 r. sygn. IBPP3/4512-375/16-2/SR.

Mając na uwadze powyższe argumenty, Gmina wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przymiot podatnika podatku od towarów i usług przypisany jest osobie fizycznej, osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, samodzielnie wykonującej działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Samodzielność gospodarcza w prowadzeniu działalności gospodarczej oznacza możliwość podejmowania decyzji, a zarazem posiadanie odpowiedniego stopnia odpowiedzialności za podjęte decyzje, w tym za szkody poniesione wobec osób trzecich, jak również ponoszenie przez podmiot ryzyka gospodarczego.

Wobec powyższego, za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ustawy wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Wyłączenie z grona podatników VAT organów władzy publicznej jest możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji państwowych np. w zakresie administracji, sądownictwa, obrony narodowej. Wówczas wyłączenie z opodatkowania nie prowadzi do naruszenia zasad konkurencji. Organy władzy publicznej są podatnikami VAT jedynie w zakresie czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W świetle art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Jak stanowi art. 9 ust. 3 powołanej wyżej ustawy, formy prowadzenia gospodarki gminnej, w tym wykonywania przez gminę zadań o charakterze użyteczności publicznej, określa odrębna ustawa.

Natomiast działalność Wnioskodawcy polegająca na świadczeniu odpłatnych usług oraz odpłatnej dostawy stanowi działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gmina będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. "...".

W odniesieniu do wątpliwości Wnioskodawcy należy podkreślić, że jak wskazano wyżej, z art. 86 ust. 1 ustawy wynika, iż odliczyć można podatek naliczony związany z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zauważyć w tym miejscu należy, że podatnicy dokonujący czynności niepodlegających opodatkowaniu (lub zwolnionych od podatku) byliby stawiani w pozycji uprzywilejowanej: po pierwsze nie mieliby obowiązku uiszczenia podatku należnego, a po drugie dokonując jakiejkolwiek innej czynności opodatkowanej, mogliby skorzystać z uprawnienia do odliczenia podatku naliczonego, niepozostającego w relacji z podatkiem należnym. Innymi słowy, podatnik miałby prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie pod warunkiem dokonania jednej czynności opodatkowanej, nawet stanowiącej nieznaczny wycinek całokształtu jego działalności.

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions). Także w wyroku z dnia 8 czerwca 2000 r. (w sprawie C-98/98, Commissioners of Customs and Excise a Midland Bank plc), TSUE nie miał wątpliwości, że artykuł 2 Pierwszej Dyrektywy i artykuł 17 ust. 2, 3 i 5 Szóstej Dyrektywy w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych należy interpretować w taki sposób, aby warunkiem odliczenia przez podatnika VAT oraz podstawą do ustalenia zakresu tego prawa było zasadniczo istnienie bezpośredniego związku pomiędzy daną transakcją nabycia a daną transakcją (lub transakcjami) sprzedaży, uprawniającymi do dokonania odliczenia. Ponadto Trybunał w wyroku z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/06 Securenta przesądził, że w sytuacji gdy podatnik wykonuje działalność gospodarczą i działalność niemającą charakteru gospodarczego, prawo do odliczenia z tytułu ewentualnych wydatków jest dopuszczalne jedynie w zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika.

W orzeczeniu z dnia 27 września 2001 r. w sprawie CIBO Participations S.A. (C-16/00) Trybunał doszedł do wniosku, że aby możliwe było odliczenie VAT naliczonego, musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy wydatkiem a sprzedażą opodatkowaną VAT, co oznacza, że wydatek musi stanowić element kosztowy sprzedaży opodatkowanej. Niemniej TSUE stwierdził, że wydatki na doradztwo związane z procesem przejmowania spółek zależnych przez CIBO stanowią koszty ogólne, mające związek z działalnością opodatkowaną tej spółki.

W świetle powyższego orzecznictwa TSUE należy stwierdzić, że kierując się wykładnią dokonywaną w zgodzie z zasadami VI Dyrektywy (od 1 stycznia 2007 r. - Dyrektywy 2006/112/WE), na gruncie art. 86 ust. 1 ustawy, podobnie jak i art. 17 (2) (3) i (5) VI Dyrektywy (art. 167 i nast. Dyrektywy 2006/112/WE) należy przyjąć - co do zasady - że niezbędnym warunkiem odliczenia VAT jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy zakupami (wydatkami), a konkretną transakcją opodatkowaną. Wydatki te powinny stanowić część składową kosztów świadczenia, uwzględnioną w cenie.

Jednak brak takiej konkretnej transakcji opodatkowanej nie musi zawsze prowadzić do utraty prawa do odliczenia VAT. W przypadku bowiem wydatków zaliczanych do tzw. kosztów ogólnych wprawdzie nie istnieje bezpośredni związek pomiędzy zakupem tych towarów i usług, a sprzedażą opodatkowaną, lecz w sytuacji gdy stanowią one element cenotwórczy produktów podatnika, pozostając w ten sposób w pośrednim związku z jego opodatkowaną działalnością gospodarczą, prawo do odliczenia z tytułu tych zakupów (wydatków) powinno przysługiwać podatnikowi w takim zakresie, w jakim ogólna działalność daje prawo do odliczenia VAT.

Należy zatem zauważyć, że w szerokim ujęciu każdy wydatek ma wpływ na działalność Gminy. W takim ujęciu każdy wydatek mógłby więc pośrednio podlegać odliczeniu. Jeżeli jednak określone wydatki mają bezpośredni związek z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT, to ewentualne doszukiwanie się pośredniego wpływu tych czynności na działalność opodatkowaną nie może prowadzić do zmiany ich kwalifikacji z punktu widzenia możliwości zastosowania odliczenia. Taki związek jest bowiem zbyt nieuchwytny, mało konkretny w porównaniu do wyraźnego i jednoznacznego związku tych wydatków z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem nie każdy zaistniały rodzaj powiązania o charakterze pośrednim daje uprawnienie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że opłaty za świetlice są symboliczne. Gmina nie zarabia na wynajmie świetlic i nie analizuje sytuacji na rynku. Wysokość opłat za wynajem jest symboliczna w stosunku do poniesionych nakładów. Przykładowo, stosunek rocznych przychodów z wynajmów świetlic, które miały miejsce w 2018 r. do nakładów wynosi 0,59%.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy podkreślić, że Wnioskodawca realizuje przedmiotowy projekt w ramach zadań własnych, o których mowa w ustawie o samorządzie gminnym. Tym samym efekty ww. inwestycji będą związane z czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT. Wykorzystanie przedmiotowej inwestycji w ramach najmu, w świetle przedstawionych danych liczbowych, będzie marginalne w stosunku do ponoszonych nakładów na inwestycję. Z całokształtu opisu sprawy wynika, że zakres wykorzystania przedmiotowych świetlic do działalności opodatkowanej Wnioskodawcy, będzie na tyle nieuchwytny, że nie może skutkować wystąpieniem prawa do odliczenia VAT.

W omawianych okolicznościach, zdaniem Organu, nie występuje związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami ponoszonymi na przedmiotowe świetlice. O ile nie można wykluczyć, że zakupy towarów i usług dokonane w ramach projektu mogą przyczynić się do uzyskania nieznacznej sprzedaży opodatkowanej, tym niemniej jednak, ewentualne wykorzystanie przedmiotowych świetlic w ramach najmu - jak wynika z okoliczności sprawy - w niewielkim zakresie, nie może przesądzić o uprawnieniu do realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z tą opłatą.

Podsumowując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na realizację projektu pn. "...". W ocenie Organu związek z czynnościami opodatkowanymi w stopniu, który wynika ze sprawy jest nikły.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie powołanych przez Zainteresowanego interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.