0113-KDIPT1-1.4012.683.2020.2.MSU - VAT od sprzedaży komorniczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2020 r. (data wpływu), uzupełnionego pismem z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomości w trybie egzekucji komorniczej - jest prawidłowe.

W dniu 10 września 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy ruchomości w trybie egzekucji komorniczej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 9 października 2020 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym dla..... w....., zajął ruchomości dłużnika..... PESEL...., NIP..... pod adresem:.... Ruchomości znajdują się pod nadzorem wierzyciela. Dłużnik nie przedstawił dokumentów zakupu tychże ruchomości, nie informuje, czy jest podatnikiem VAT i czy sprzedaż ruchomości w trybie art. 865 k.p.c. będzie opodatkowana podatkiem VAT.

Ruchomości zostały oszacowane przez biegłego na kwotę łącznie.... zł. Po nieudanych licytacjach wierzyciel wskazał, by rzeczy sprzedać na podstawie art. 865 k.p.c. Zajęte ruchomości nieużywane, stanowiące przedmiot obrotu handlowego, komornik na wniosek strony może sprzedać przedsiębiorcy prowadzącemu obrót takimi ruchomościami po cenach hurtowych, a gdy takie ceny nie zostaną udokumentowane, po cenach o 25% niższych od wartości szacunkowej ruchomości.

Jest nabywca - przedsiębiorca już zainteresowany zakupem, ale powstała wątpliwość, czy komornik wystawiając fakturę w imieniu dłużnika powinien odprowadzić podatek w imieniu dłużnika, zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.

W uzupełnieniu wniosku, na następujące pytania Organu:

1. Czy dłużnik był/jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

2. Jakie ruchomości będą przedmiotem dostawy?

3. Czy ruchomości będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane przez dłużnika w prowadzonej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.) czy do celów innych niż działalność gospodarcza?

4. Czy nabycie ruchomości było udokumentowane fakturą/fakturami z wykazanymi kwotami podatku VAT?

5. Czy z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia ruchomości, o których mowa we wniosku, dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego? Jeśli nie, to należy wskazać podstawę prawną.

6. Czy przedmiotowe ruchomości były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku? Jeśli tak, to do jakiej działalności zwolnionej były wykorzystywane? Należy wskazać podstawę prawną zwolnienia.

7. Jeżeli Wnioskodawca nie posiada informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny stanowiska Wnioskodawcy, to należy wskazać:

* czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę działań?

* czy działania te zostały udokumentowane?

* czy podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?

Wnioskodawca wskazał:

Ad. 1

Dłużnik obecnie nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Ad. 2

Ruchomości będące przedmiotem dostawy to:

Przedmioty te znajdują się w dawnym miejscu prowadzenia działalności przez dłużnika (sklep elektryczny) pod nadzorem wierzyciela.

Ad. 3

Ruchomości określone w pkt 2a stanowiły towar przeznaczony do sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez dłużnika..... pod adresem:.... (Sprzedaż hurtowa elektrycznych artykułów użytku domowego).

Ruchomości określone w pkt 2b to ruchomości wykorzystywane przy prowadzeniu działalności gospodarczej.

Obecnie według danych z CEIDG, działalność..... jest zawieszona.

Ad. 4

Nabycie ruchomości nie zostało udokumentowane przez dłużnika; dłużnik wezwany do przedstawienia faktur, nie przedstawił ich.

Ad. 5

Wnioskodawca nie wie czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - brak kontaktu z dłużnikiem.

Ad. 6

Wnioskodawca nie wie czy przedmiotowe ruchomości były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku - brak kontaktu z dłużnikiem.

Ad. 7

Tut. komornik wielokrotnie wzywał dłużnika do uzyskania niezbędnych informacji - wezwania na piśmie przesyłane do dłużnika. Podjęte działania Wnioskodawcy, potwierdzają brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy tut. komornik sądowy wystawiając fakturę w imieniu dłużnika, musi odprowadzić podatek od towarów i usług w imieniu dłużnika?

Zdaniem Wnioskodawcy, przy braku oświadczeń dłużnika, podatek winien zostać zapłacony. Ale nie jest to do końca pewne, dlatego komornik wystąpił o wydanie interpretacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 1063, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle ww. przepisów, ruchomość spełnia definicję towaru, wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowić będzie dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest komornikiem sądowym, prowadzącym postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi..... Komornik zajął ruchomości dłużnika..... Dłużnik obecnie nie jest zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Ruchomości będące przedmiotem dostawy to:

Przedmioty te znajdują się w dawnym miejscu prowadzenia działalności przez dłużnika (sklep elektryczny) pod nadzorem wierzyciela. Nabycie ruchomości nie zostało udokumentowane przez dłużnika; dłużnik wezwany do przedstawienia faktur, nie przedstawił ich. Ponadto, Komornik wskazał, iż nie wie, czy przedmiotowe ruchomości były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku oraz czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego - brak kontaktu z dłużnikiem. Komornik wielokrotnie wzywał dłużnika do uzyskania niezbędnych informacji - wezwania na piśmie przesyłane do dłużnika. Podjęte działania Wnioskodawcy, potwierdzają brak możliwości uzyskania niezbędnych informacji.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zatem w pierwszej kolejności należy rozważyć kwestię, czy dłużnik będzie działać jako podatnik podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży ruchomości, a tym samym sprzedaż ta będzie wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Jak wskazał Wnioskodawca, ruchomości, tj. lampy wiszące, kinkiety, plafony, lampy stojące, oprawki, klosze, żarówki, lampy zewnętrzne, abażury, lustra oraz różne artykuły typu listwy, ramiona lamp, stelaże, stanowiły towar przeznaczony do sprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez dłużnika. Natomiast ruchomości, tj. używane przedmioty: witryna szklana, szafy biurowe, szafka kontener, fotel, komputer stacjonarny, drukarki, głośniki, klawiatura komputerowa z myszką, regały metalowe, lodówka mała, biurko szare, drabiny, materace, lampy, witrynka szklana, kratka wystawiennicza, agregat, telewizor analogowy, to ruchomości wykorzystywane przy prowadzeniu działalności gospodarczej dłużnika. Zatem, dostawa ruchomości będzie dotyczyła majątku podmiotu gospodarczego, którym jest dłużnik. Tym samym, w opisanej sytuacji dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy w kontekście powołanych przepisów stwierdzić należy, że dostawa w ramach postępowania egzekucyjnego ww. ruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Bowiem przedmiotowa transakcja będzie dotyczyła towarów w rozumieniu ustawy oraz będzie dokonana w imieniu i na rzecz podmiotu (dłużnika), objętego dyspozycją art. 15 ustawy jako wykonującego samodzielnie działalność gospodarczą, a więc będącego podatnikiem. Jak wynika z treści wniosku ruchomości były wykorzystywane przez dłużnika na potrzeby działalności gospodarczej.

Wobec tego, skoro przedmiotowe ruchomości były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej, to z tytułu transakcji sprzedaży tych ruchomości, dłużnik będzie występował w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Czynność ta zatem będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W przypadku ruchomości należy ustalić czy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zatem, warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest konieczność wykorzystywania towarów (ruchomości - będących przedmiotem dostawy) wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług oraz brak prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT, przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jednocześnie, wskazać należy, że z dniem 1 września 2019 r. do ustawy o VAT został dodany art. 43 ust. 21, zgodnie z którym jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Wnioskodawcę w postępowaniu egzekucyjnym przedmiotowych ruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż - jak wynika z przedstawionych okoliczności - Wnioskodawca, nie posiada informacji, o które wzywał organ, a które są niezbędne do dokonania takiej oceny.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia nie będą spełnione, o ile podjęte przez Wnioskodawcę udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów zwolnienia od podatku. Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Wnioskodawcę nie była przedmiotem oceny.

Tym samym, w analizowanym przypadku do dostawy ruchomości, dokonanej przez komornika w trybie licytacji publicznej, nie znajdzie zastosowania ustawowe zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT, o którym mowa w ustawie.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ pragnie w tym miejscu wyjaśnić, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w....., za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.