0113-KDIPT1-1.4012.62.2020.2.AK - VAT w zakresie uznania, czy sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług oraz elementu faktury.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 22 stycznia 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 lutego 2020 r. (data wpływu 20 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług oraz elementu faktury - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 stycznia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, czy sprzedaż nieruchomości jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług oraz elementu faktury.

Przedmiotowy wniosek został uzupełniony w dniu 20 lutego 2020 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Jako Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Wnioskodawca prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi sp. z o.o. w sprawach o sygnaturach..... Wierzyciel wniósł o prowadzenie egzekucji z nieruchomości dłużnika dla której Sąd Rejonowy w prowadzi księgę wieczystą o nr. Wszczęcie egzekucji nastąpiło w dniu 11 lutego 2014 r.

Dłużnik wezwany do wypowiedzenia się w kwestii bycia podatnikiem podatku od towarów i usług - nie ustosunkował się - pismo pozostało bez odpowiedzi.

W toku postępowania egzekucyjnego komornik nie uzyskał jednoznacznych informacji w przedmiocie zwolnień wskazanej nieruchomości od podatku VAT wynikających z art. 43 ust. 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Wprawdzie Komornik ustalił, że przedmiotowa nieruchomość została zakupiona w dniu 3 czerwca 2009 r. przez dłużnika, a z aktu notarialnego zakupu nieruchomości wynika, że transakcja korzystała ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz że od pierwszego zasiedlenia przedmiotowej nieruchomości bez wątpliwości upłynęły 2 lata. Jednak nie udało się ustalić czy dłużnik nie ponosił wydatków na ulepszenie nieruchomości w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów - art. 43 ust. 10a, pkt b ustawy o podatku od towarów i usług.

Ustalono również, że dłużnik sp. z o.o.:

* jest czynnym podatnikiem podatku VAT;

* prowadzi działalność w miejscu położenia nieruchomości;

* działalność ta jest prowadzona faktycznie - produkcja tulei tekturowych (a nie w ten sposób, że adres nieruchomości jest jedynie adresem rejestrowym dłużnika);

* nieruchomość jest w całości wykorzystywana na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (od momentu wszczęcia postępowania egzekucyjnego z nieruchomości to jest od dnia 11 lutego 2014 r. nie była wykorzystywana na cele mieszkaniowe);

* działalność gospodarcza jest wykonywana nieprzerwanie od dnia wszczęcia egzekucji z nieruchomości do dnia dzisiejszego;

* nieruchomość ma charakter przemysłowy, komercyjny - jest zabudowana halą produkcyjno-magazynową, budynkiem biurowym oraz budynkiem gospodarczym.

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, a także treść art. 82a ustawy o podatku od towarów i usług, komornik przyjął, że do ceny oszacowania przedmiotowej nieruchomości należy doliczyć podatek VAT w stawce podstawowej, tj. 23%.

Licytacja przedmiotowej nieruchomości została wyznaczona na dzień 12 lipca 2019 r. Nieruchomość została nabyta za cenę 1.280.000 PLN + VAT 294.400 zł - razem 1.574.400 PLN brutto. Cenę wywołania zaoferował jedyny licytant który przystąpił do licytacji.

Komornik nie otrzymał jeszcze środków ze sprzedaży licytacyjnej (ani w całości ani w części). Komornik Sądowy w opisanej wyżej czynności występuje w roli płatnika podatku. Zgodnie z art. 18 ustawy o podatku od towarów i usług organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

W konsekwencji powyższego Komornik jest zobowiązany wystawić fakturę - art. 106c ustawy o podatku od towarów i usług - faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa płatnicy podatku od dostawy, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

Następnie nabywca licytacyjny zgłosił wątpliwość jakoby transakcja sprzedaży przedmiotowej nieruchomości dłużnika korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, twierdząc też, że w razie gdyby okazało się, że Komornik zastosuje nieprawidłową stawkę podatku VAT, nabywca licytacyjny nie będzie mógł skorzystać z odliczenia tego podatku.

Komornik powziął wątpliwości również z względu, że indywidualna interpretacja podatkowa Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr 0461-ITPP3.4512.857.2016AB z dnia 21 lutego 2017 r., opisująca niemalże identyczny stan faktyczny w sprawie, wyprowadza wniosek, że dostawa nieruchomości w ramach egzekucji sądowej jest czynnością zwolnioną z podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku, na następujące pytania Organu:

1. Czy nieruchomość, o której mowa we wniosku, stanowi jedną czy kilka geodezyjnie wyodrębnionych działek?

2. Należy wskazać numery ewidencyjne działki/działek będących przedmiotem wniosku.

3. Czy oprócz wymienionych we wniosku: hali produkcyjno-magazynowej, budynku biurowego oraz budynku gospodarczego na przedmiotowej działce/działkach będącej/będących przedmiotem sprzedaży znajdują się inne budynki/budowle/urządzenia budowalne? Jeżeli tak, to jakie?

4. Na których działkach położona jest hala produkcyjno-magazynowa, budynek biurowy, budynek gospodarczy oraz - w przypadku wskazania, że na nieruchomości znajdują się inne budynki/budowle/urządzenia budowalne - to na której działce /których działkach są one usytuowane?

5. Jeśli na działce/działkach znajdują się urządzenia budowalne, to należy wskazać jakie oraz z którym budynkiem/budowlą będą one powiązane?

6. Należy wskazać, czy hala produkcyjno-magazynowa, budynek biurowy oraz budynek gospodarczy są budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019., poz. 1186, z późn. zm.)?

7. Jeżeli na działce/działkach znajdują się budowle, to należy wskazać jakie oraz czy są one budowlami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane?

8. Czy urządzenia budowalne stanowią urządzenia budowalne, o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane?

9. Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie budynków/budowli, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.)?

10. Czy poszczególne budynki/budowle są trwale związane z gruntem?

11. Czy budynki, budowle, urządzenia budowalne zostały nabyte, czy wybudowane przez dłużnika? Należy wskazać datę nabycia lub wybudowania.

12. Czy z tytułu nabycia budynków/budowli dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony?

13. Czy z tytułu wytworzenia/wybudowania poszczególnych budynków/budowli dłużnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.

14. Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.)? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.

15. Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części budynków/budowli, to należy wskazać w jakiej w części?

16. Kiedy nastąpiło zajęcie do używania budynków/budowli? Należy wskazać dokładną datę.

17. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 14 należy wskazać w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części?

18. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem przedmiotowych budynków/budowli lub ich części a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

19. Czy budynki/budowle były/są przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy budynki/budowle lub ich części zostały oddane w najem (należy wskazać dzień, miesiąc i rok).

20. Czy ww. budynki/budowle były/są wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były/są budynki/budowle, wykonywał dłużnik - należy podać podstawę prawną zwolnienia?

21. Czy dłużnik ponosił nakłady na ulepszenie budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

22. W jakim okresie dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie budynków/budowli?

23. Jeżeli dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie, to czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej budynków/budowli?

24. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 21 i 23 jest twierdząca, to należy wskazać:

a. Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania budynków/budowli po ulepszeniu?

b. Czy ulepszenia stanowiły "przebudowę" rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania budynków/budowli lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?

c. Czy po ulepszeniu miało miejsce pierwsze zasiedlenie budynków/budowli?

d. Jeżeli miało miejsce pierwsze zasiedlenie budynków/budowli po ulepszeniu, to należy wskazać kiedy to nastąpiło (należy podać dzień, miesiąc i rok)?

e. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków/budowli po ulepszeniu, a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?

25. Czy ulepszone budynki/budowle były wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

26. Jeżeli Wnioskodawca nie posiada informacji, o których mowa w ww. pytaniach, które są niezbędne do oceny, czy w przedmiotowej sprawie będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 10-10a ustawy o podatku od towarów i usług, prosimy o wskazanie, czy ten brak informacji jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika?

Wnioskodawca udzielił następujących odpowiedzi:

Ad. 1

Nieruchomość stanowi jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę.

Ad. 2.

Działka o numerze ewidencyjnym 1.

Ad. 3

Na działce oprócz hali produkcyjno-magazynowej, budynku biurowego oraz budynku gospodarczego nie znajdują się inne budynki.

Na działce znajdują się urządzenia budowlane takie jak: szambo, ogrodzenie z prętów betonowych instalacje: elektryczna siły i światła, wodociągowo-kanalizacyjna i centralnego ogrzewania, plac utwardzony płytami betonowymi, kostką betonową oraz płytami betonowymi otworowymi.

Ad.4

Hala produkcyjno-magazynowa, budynek biurowy, budynek gospodarczy oraz urządzenia budowlane wskazane w Ad. 3. znajdują się na działce nr 1.

Ad. 5

Na działce znajdują się urządzenia budowlane takie jak: szambo, ogrodzenie z prętów betonowych instalacje: elektryczna siły i światła, wodociągowo-kanalizacyjna i centralnego ogrzewania, plac utwardzony płytami betonowymi, kostką betonową oraz płytami betonowymi otworowymi. Szambo, ogrodzenie oraz plac powiązane są z budynkiem hali produkcyjno-magazynowej, budynkiem biurowym oraz budynkiem gospodarczym. Instalacja elektryczna siły i światła, wodociągowo-kanalizacyjna oraz centralnego ogrzewania powiązane są z budynkiem hali produkcyjno-magazynowej.

Instalacje elektryczne, wodociągowo-kanalizacyjna i centralnego ogrzewania powiązane są z budynkiem biurowym.

Ad. 6

Hala produkcyjno-magazynowa jest budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Budynek biurowy jest budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Budynek gospodarczy jest budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Ad. 7

Na działce nie znajdują się budowle.

Ad. 8

Szambo stanowi urządzenie budowlane o którym mowa w art. 3. pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Ogrodzenie stanowi urządzenie budowlane o którym mowa w art. 3. pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Instalacja elektryczna siły i światła stanowi urządzenie budowlane o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Instalacja wodociągowo-kanalizacyjna stanowi urządzenie budowlane o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Instalacja centralnego ogrzewania stanowi urządzenie budowlane o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane. Plac utwardzony płytami betonowymi, kostką betonową oraz płytami betonowymi otworowymi stanowi urządzenie budowlane, o którym mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Ad. 9

Hala produkcyjno-magazynowa-sekcja I, dział 12, grupa 125.

Budynek biurowy - sekcja I, dział 12, grupa 122.

Budynek gospodarczy - sekcja I, dział 12, grupa 125.

Ad. 10

Hala produkcyjno-magazynowa jest na trwałe związana z gruntem. Budynek biurowy jest na trwałe związany z gruntem. Budynek gospodarczy jest na trwałe związany z gruntem.

Ad. 11

Hala produkcyjno-magazynowa została nabyta przez dłużnika w 2009 r. Budynek biurowy został nabyty przez dłużnika w 2009 r. Budynek gospodarczy został nabyty przez dłużnika w 2009 r.

Ad.12

Z tytułu nabycia hali produkcyjno-magazynowej dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony. Z tytułu nabycia budynku biurowego dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony. Z tytułu nabycia budynku gospodarczego dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony.

Ad. 13

Budynki oraz urządzenia budowlane zostały nabyte przez dłużnika.

Ad. 14

Nastąpiło pierwsze zasiedlenie hali produkcyjno-magazynowej w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm). Nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku biurowego w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). Nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku gospodarczego w rozumieniu art. 2 ust. 14 ustawy z dnia 11 marca 2004. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.). Pierwsze zasiedlenie nastąpiło przed 2009 r.

Ad. 15

Pierwsze zasiedlenie hali produkcyjno-magazynowej nastąpiło w całości. Pierwsze zasiedlenie budynku biurowego nastąpiło w całości. Pierwsze zasiedlenie budynku gospodarczego nastąpiło w całości.

Ad. 16

Nie ustalono.

Ad. 17

Nie ustalono.

Ad. 18

Pomiędzy pierwszym zasiedleniem hali produkcyjno-magazynowej, a jej dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku biurowego a jego dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku gospodarczego a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata.

Ad. 19

Hala magazynowa produkcyjna nie była przedmiotem dzierżawy, najmu, użyczenia. Budynek biurowy nie był przedmiotem dzierżawy, najmu, użyczenia. Budynek gospodarczy nic był przedmiotem dzierżawy, najmu, użyczenia.

Ad. 20

Hala produkcyjno-magazynowa nie była oraz nie jest wykorzystywana przez dłużnika wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Budynek biurowy nie był oraz nie jest wykorzystywany przez dłużnika wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Budynek gospodarczy nie był oraz nie jest wykorzystywany przez dłużnika wyłącznie do celów działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Ad. 21

Dłużnik ponosił nakłady na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ad. 22

Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenia budynków w latach 2009 - 2010 r.

Ad. 23

Nie.

Ad. 24 -

Ad. 25

Ulepszone budynki nie były wykorzystywane przez dłużnika wyłączenie na cele działalności zwolnionej z VAT.

Ad. 26

Brak informacji, o których mowa w ww. pytaniach jest wynikiem podjętych przez Wnioskodawcę udokumentowanych działań.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy sprzedaż nieruchomości stanowiącej własność sp. z o.o., opisanej w księdze wieczystej o nr jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług?

W zakresie tego pytania Wnioskodawca oczekuje udzielenia interpretacji w stanie faktycznym.

2. Jaką stawkę podatku od towarów i usług powinien zastosować Komornik przy wystawianiu fv sprzedaży opisanej nieruchomości?

W zakresie tego pytania Wnioskodawca oczekuje udzielenia interpretacji w zdarzeniu przyszłym.

Zdaniem Wnioskodawcy, Komornik stoi na stanowisku, że okoliczności wymienione powyżej uzasadniały doliczenie podatku VAT do ceny oszacowania przedmiotowej nieruchomości. Zatem zdaniem Komornika transakcja sprzedaży nieruchomości dłużnika sp. z o.o., opisanej w księdze wieczystej nie korzysta ze zwolnienia z podatku VAT. Zatem fv potwierdzająca sprzedaż opisywanej nieruchomości powinna być wystawiona z doliczeniem podatku VAT w stawce 23% ceny zakupu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106) - zwanej dalej "ustawą" - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2019 r. poz. 1438, z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów nieruchomość, zarówno gruntowa jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zaznacza się, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy, wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik - właściciel danej nieruchomości - jest podatnikiem podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy nieruchomości.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi egzekucję przeciwko dłużnikowi sp. z o.o. Licytacja przedmiotowej nieruchomości została wyznaczona na dzień 12 lipca 2019 r. Nieruchomość została nabyta za cenę 1.280.000 PLN + VAT 294.400 zł - razem 1.574.400 PLN brutto. Cenę wywołania zaoferował jedyny licytant który przystąpił do licytacji. Nieruchomość stanowi jedną geodezyjnie wyodrębnioną działkę. Działka o numerze ewidencyjnym 1. Na działce oprócz hali produkcyjno-magazynowej, budynku biurowego oraz budynku gospodarczego nie znajdują się inne budynki. Na działce znajdują się urządzenia budowlane takie jak: szambo, ogrodzenie z prętów betonowych, instalacje: elektryczna siły i światła, wodociągowo-kanalizacyjna i centralnego ogrzewania, plac utwardzony płytami betonowymi, kostką betonową oraz płytami betonowymi otworowymi. Hala produkcyjno-magazynowa została nabyta przez dłużnika w 2009 r. Budynek biurowy został nabyty przez dłużnika w 2009 r. Budynek gospodarczy został nabyty przez dłużnika w 2009 r. Z tytułu nabycia hali produkcyjno-magazynowej dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony. Z tytułu nabycia budynku biurowego dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony. Z tytułu nabycia budynku gospodarczego dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku o podatek naliczony. Nastąpiło pierwsze zasiedlenie hali produkcyjno-magazynowej, budynku biurowego, budynku gospodarczego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Pierwsze zasiedlenie hali produkcyjno-magazynowej nastąpiło w całości. Pierwsze zasiedlenie budynku biurowego nastąpiło w całości. Pierwsze zasiedlenie budynku gospodarczego nastąpiło w całości. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem hali produkcyjno-magazynowej, a jej dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku biurowego a jego dostawą upłynął okres dłuższy niż dwa lata. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku gospodarczego a jego dostawą upłynie okres dłuższy niż dwa lata. Dłużnik ponosił nakłady na ulepszenie budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenia budynków w latach 2009 - 2010 r. Wydatki te były niższe niż 30% wartości początkowej budynków.

W analizowanej sprawie, sprzedaż nieruchomości należących przez Komornika do Dłużnika stanowić będzie odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do budynków/budowli będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, chyba że budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat. A zatem wykorzystywanie obiektu przez okres co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych pozwala podatnikowi na zastosowanie zwolnienia od podatku nawet w sytuacji, gdy ponosił on wydatki nie niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów, w związku z którymi to wydatkami miał prawo do odliczenia podatku VAT.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a jest bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części, spełniających przesłanki ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków - możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Przy czym podkreślić należy, że niniejsze prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jednocześnie należy wskazać, iż w myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Stosownie do treści art. 3 pkt 2 ww. ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

W myśl art. 3 pkt 9 ww. ustawy - Prawo budowlane, przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z wniosku wynika, iż na działce nie znajdują się budowle. Natomiast szambo, instalacja elektryczna siły i światła instalacja wodociągowo-kanalizacyjna, instalacja centralnego ogrzewania, plac utwardzony płytami betonowymi, kostką betonową oraz płytami betonowymi otworowymi stanowią urządzenie budowlane, o którym mowa w art. 3. pkt 9 ustawy - Prawo budowlane.

Należy wskazać, że znajdujące się na działce nr 1 urządzenia budowalne nie stanowią samodzielnych budowli, zdefiniowanych w art. 3 pkt 3 ww. ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z art. 3 pkt 9 ww. ustawy, ww. składniki majątku stanowią urządzenia budowlane związane z obiektem budowlanym. W związku z tym, urządzenia budowlane należy traktować jako element przynależny do budynków/budowli, podlegający opodatkowaniu łącznie z budynkami/budowlami, z którymi są powiązane.

W celu ustalenia czy w analizowanej sprawie dla dostawy działki zabudowanej nr 1 zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć czy w odniesieniu do budynku biurowego, budynku gospodarczego oraz hali produkcyjno - magazynowej nastąpiło pierwsze zasiedlenie.

W kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2014 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że "Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT".

Tak więc, w ocenie NSA, w świetle wykładni językowej, jak i celowościowej systemu VAT należy przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do sprzedaży prawa własności tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie fakultatywne zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy wskazać, że przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia" jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE (Dz.Urz.UE.L z 2006 r. nr 347/1 z późn. zm.) państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

W dniu 16 listopada 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości w wyroku C-308/16 odpowiedział na pytanie prejudycjalne Naczelnego Sądu Administracyjnego dotyczące wykładni pojęcia pierwszego zasiedlenia. TSUE w wyroku tym przyznał rację spółce Kozuba Premium Selection uznając, że pierwsze zasiedlenie w sprawie będącej przedmiotem postępowania głównego, nie musi być związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takie stanowisko nie znajduje oparcia w treści przepisów Dyrektywy 2006/112/WE.

Trybunał potwierdził, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. "Pierwsze zasiedlenie" budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku. Przy czym, TSUE jednakowo traktuje pierwsze zasiedlenie po wybudowaniu obiektu, jak i po jego ulepszeniu. W obu przypadkach Trybunał twierdzi, że do pierwszego zasiedlenia wystarczy rozpoczęcie jego użytkowania.

W świetle przedstawionych we wniosku okoliczności i przywołanych przepisów, z uwzględnieniem przepisów Dyrektywy i wskazanego wyżej orzecznictwa należy stwierdzić, że planowana sprzedaż budynku biurowego, budynku gospodarczego oraz hali produkcyjno - magazynowej, położonych na działce nr 1 korzysta ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem miało już miejsce pierwsze zasiedlenie ww. budynku biurowego, budynku gospodarczego oraz hali produkcyjno - magazynowej oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku biurowego, budynku gospodarczego oraz hali produkcyjno - magazynowej upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak bowiem wynika z wniosku, budynek biurowy, budynek gospodarczy oraz hala produkcyjno - magazynowa zostały nabyte w 2009 r. Na nieruchomości dłużnik prowadził działalność gospodarczą. Nieruchomość jest w całości wykorzystywana na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Ponadto, Dłużnik ponosił wydatki na ulepszenie ww. budynków w latach 2009-2010, jednakże nie przekroczyły one 30% wartości początkowej ww. budynków.

Nadto, w tym miejscu należy wskazać, iż skoro ww. budynki korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, to również urządzenia budowalne, jako element przynależny do ww. budynków znajdujące się na działce nr 1 korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa powyżej.

Zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ma zastosowanie również dla dostawy gruntu przynależnego do ww. budynków, ponieważ zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Podsumowując, sprzedaż budynków oraz urządzeń budowalnych położonych na działce nr 1 wraz z przynależnym gruntem, jest objęta zwolnieniem od podatku od towarów i usług, określonym w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W konsekwencji, w odpowiedzi na zadane pytanie nr 1 należy stwierdzić, że sprzedaż budynków oraz urządzeń budowalnych położonych na działce nr 1 wraz z przynależnym gruntem jest zwolniona z obowiązku zapłaty podatku od towarów i usług na podstawie w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Kwestie elementów, które winna zawierać faktura reguluje przepis art. 106e ustawy. Stosownie do art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy, faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

W związku z powyższym Komornik w wystawionej fakturze dokumentującej sprzedaż opisanej nieruchomości winien wskazać przepis ustawy, na podstawie którego ww. transakcja jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Zatem, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie złożonego wniosku należało uznać je za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.