0113-KDIPT1-1.4012.619.2019.2.MSU - Zwolnienie z VAT dostawy działek w drodze licytacji komorniczej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2019 r. (data wpływu do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Opolu 30 września 2019 r., data wpływu do KIS 9 października 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.) oraz pismem z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy w drodze licytacji komorniczej działki niezabudowanej o nr... i działek zabudowanych nr....i nr....., na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 października 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT dostawy w drodze licytacji komorniczej działki niezabudowanej o nr.... i działek zabudowanych nr.... i nr....., na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 6 listopada 2019 r. (data wpływu 15 listopada 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz uiszczenie należnej opłaty oraz pismem z dnia 21 listopada 2019 r. (data wpływu 3 grudnia 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniach wniosku).

Wnioskodawca jest komornikiem przy SR w.... i prowadzi Kancelarię Komorniczą w...... W toku sprawy prowadzonej z wniosku wierzyciela..... przeciwko firmie......s Spółka Jawna w....., dokonano zajęcia zabudowanych nieruchomości dłużnika objętych księgami wieczystymi nr:.... i....

Przedmiotowe nieruchomości stanowią jeden zespół pod nazwą "....." i jako taki został nabyty przez dłużnika aktem notarialnym w dniu..... roku od spółki..... Sp. z o.o. z siedzibą w.... Spółka...... - w trakcie posiadania tych obiektów - przeprowadziła ich generalny remont, uzupełniła wyposażenie i podjęła w nim działalność hotelarsko-gastronomiczną, a następnie w 2007 r. sprzedała go obecnemu dłużnikowi. Z wyżej wspomnianego notarialnego aktu nabycia przedmiotowego zespołu wynika, że przedmiotem umowy sprzedaży było przedsiębiorstwo, tj. zorganizowany zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do prowadzenia działalności gospodarczej w stanie gotowym do prowadzenia dotychczasowej działalności hotelarsko-gastronomicznej.

Nowy właściciel, tj. firma.......... Spółka Jawna, w kolejnych latach po nabyciu kontynuował działalność w tym samym zakresie, choć z różnymi efektami. Ostatecznie złożony przez wspólników wniosek o upadłość został odrzucony, a wyrokiem Sądu Okręgowego w..... z dnia..... r. sygn. akt....., spółka dłużnika została rozwiązana.

Z dokonanych przez Wnioskodawcę ustaleń wynika, że dłużnik w trakcie użytkowania obiektów nie przeprowadzał żadnych remontów ani nie ponosił na nie nakładów inwestycyjnych, ograniczając się jedynie do ich eksploatacji w zakresie prowadzonej działalności. Aktualnie Wnioskodawca w toku prowadzonej sprawy zamierza sprzedać obiekt w całości lub odrębnych częściach - w zależności od woli przyszłych nabywców.

W odpowiedzi na wezwanie do uzupełnienia braków formalnych wniosku, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotem postępowania egzekucyjnego jest kompleks..... położony pod adresem.....,...,..... w którego skład wchodzą nieruchomości objęte księgami wieczystymi o numerze KW...oraz....

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy zdarzenia przyszłego, tj. ewentualnej sprzedaży egzekucyjnej w drodze licytacji publicznej prowadzonej pod nadzorem Sądu Rejonowego w...... nieruchomości wymienionych wyżej.

Tutejszy komornik nie posiada jednoznacznych, nie jest w stanie kategorycznie stwierdzić czy dłużnik jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jednak z informacji pozyskanej za pomocą wyszukiwarki statusu podatnika podatku VAT, znajdującej się na stronie internetowej podatki.gov.pl wynika, iż dłużnik nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Tym nie mniej aktualną wiedzę o statusie podatkowym dłużnika winny posiadać organy podatkowe.

Nieruchomość o numerze...... składa się z niezabudowanej działki o nr..... o powierzchni 0,4300 ha oraz działki o nr..... o powierzchni 1,4345 ha zabudowanej budynkiem nr....- oficyna, budynkiem o nr.... stodoła oraz budynkiem nr..... nr...., nr..... - stajnia. Nieruchomość o numerze KW NKW..... składa się z działki o nr..... o powierzchni 3,7640 ha zabudowanej budynkiem nr...., nr..... - pałac, budynkiem nr....., nr..... - dworak, budynkiem nr....., nr....., nr...., nr....., nr.... - spichlerz sala bankietowa.

Dla terenu, na którym znajdują się powyższe nieruchomości, nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przyjęte Uchwałą nr.... Rady Gminy..... z dnia 10 lutego 2011 r., przewiduje ochronę obiektów zabytkowych, w tym m.in. zespołu..... w..... Zgodnie z treścią odpisu aktu notarialnego Repertorium A numer..... znajdującego się w aktach sprawy k.m....., nabycie przez dłużnika przedmiotowych nieruchomości nastąpiło poprzez nabycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa od spółki.....Sp. z o.o. Z uwagi na powyższe, zgodnie z treścią art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, transakcja nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Obiekty posadowione na działkach wchodzących w skład kompleksu pałacowo-parkowego są budynkami w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, dokładne dane poszczególnych budynków wskazano w wypisie z kartoteki budynków, będącym częścią operatu szacunkowego.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż w stosunku do budynków posadowionych na nieruchomościach objętych księgami wieczystymi o numerze..... oraz..... nastąpiło pierwsze zasiedlenie. Jednak komornikowi nie jest znana jego dokładna data. Obiekt pałacowo-parkowy, będący przedmiotem egzekucji jest obiektem wpisanym do rejestru zabytków. Według informacji zawartych w operacie szacunkowym sporządzonym na potrzeby niniejszego postępowania przez Biegłego Sądowego...... wynika, iż pierwszym właścicielem obiektu był hrabia...., a pierwsze wzmianki o pałacu pochodzą z 1757 r. Po II wojnie światowej pałac należał do Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Po nabyciu kompleksu przez spółkę..... Sp. z o.o. dokonano odrestaurowania budynków i adaptacji obiektu pałacowego ze spichlerzem dla celów hotelowo-gastronomicznych. Następnie taką działalność gospodarczą tam prowadzono. W 2007 r. obiekt został nabyty przez dłużnika i prowadzono w nim hotel. Budynki posadowione na nieruchomościach objętych niniejszym postępowaniem egzekucyjnym, były wykorzystywane w przeważającej części dla celów działalności gospodarczej oraz były w niewielkim zakresie wykorzystywane na cele mieszkaniowe.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, iż tutejszy komornik nie posiada dalszych informacji na temat nieruchomości będących przedmiotem egzekucji, pomimo podjęcia próby ich pozyskania poprzez skierowanie zapytań m.in. do pełnomocnika dłużnika czy Naczelnika II Urzędu Skarbowego w..... właściwego dla siedziby dłużnika.

Nadto Wnioskodawca nadmienia, iż zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 2 marca 2018 r. w sprawie I FSK 798/16, odmowa wydania interpretacji indywidualnej na wniosek komornika z powodu braku potwierdzenia przez komornika przesłanek uzasadniających zwolnienie jest niedopuszczalna.

Wnioskodawca informuje, iż w wyniku uzupełnienia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie ulegnie zmianie ocena prawna wskazana przez Wnioskodawcę w treści wniosku. Wnioskodawca podtrzymuje, iż w jego ocenie sprzedaż ww. nieruchomości nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W uzupełnieniu z dnia 21 listopada 2019 r. Wnioskodawca wskazał, iż według wiedzy posiadanej przez komornika, w stosunku do działek gruntowych będących przedmiotem egzekucji nie wydano w przeszłości decyzji o warunkach zabudowy. Nadto Wnioskodawca informuje, iż zgodnie z treścią operatu szacunkowego obszar zespołu pałacowo-parkowego został objęty ochroną konserwatora zabytków.

Z informacji posiadanych przez komornika nie wynika aby działka niezabudowana o nr..... była przez dłużnika wykorzystywana wyłącznie do działalności nieopodatkowanej podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca dokonując sprzedaży zajętego mienia dłużnika opisanego w pkt 74 wniosku, w całości lub też w odrębnych częściach, jest obowiązany naliczyć podatek VAT w stawce 23%, tak od sprzedaży całości, jak i od sprzedaży poszczególnych części?

Zdaniem Wnioskodawcy, przyszła sprzedaż tych nieruchomości, zarówno w całości, jak też w częściach, nie podlega podatkowi VAT, który nie powinien być naliczany.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a obowiązującej ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, które nie zostały objęte zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10 ustawy, pod warunkiem, że:

Jak wynika z wcześniej przedstawionego opisu stanu faktycznego zdarzenia przyszłego, nieruchomości mające być przedmiotem sprzedaży zostały nabyte w całości jako przedsiębiorstwo, przy której to transakcji nie naliczono ani też nie odliczono podatku VAT.

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Biorąc pod uwagę, że przedmiotowe nieruchomości zostały zakupione jako składniki przedsiębiorstwa i od ich zakupu nie był naliczany ani odprowadzany podatek VAT, a także, iż ich właściciel (dłużnik) w okresie ich użytkowania nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż opisywanych wcześniej nieruchomości, zarówno w całości jak też w częściach, w zakresie podatku VAT podlega zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a, jak też art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, i podatek VAT nie powinien być naliczany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej "ustawą" - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1314, 1356, 1499 i 1629) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów nieruchomość, zarówno gruntowa jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Uwzględniając powyższe przepisy stwierdzić należy, iż opodatkowanie danej czynności podatkiem od towarów i usług uwarunkowane jest łącznym spełnieniem dwóch przesłanek. Po pierwsze więc, konkretna czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, po wtóre - musi być dokonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do stwierdzenia, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, że status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie ma więc charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W świetle powyższego stwierdzić należy, że każdy, kto dokonuje czynności dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany, co do zasady, za podatnika podatku od towarów i usług.

Natomiast należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa przedmiotowej nieruchomości nabytej w ramach prowadzonej przez dłużnika działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem VAT jako odpłatna dostawa towaru w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a dłużnika należy uznać za podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Przy czym, wykonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane - w świetle art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego, wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2018 r. poz. 1945, z późn. zm.), ustawa określa:

1. zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej,

2. zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy - przyjmując ład przestrzenny i zrównoważony rozwój na podstawie tych działań.

Natomiast art. 4 ust. 1 tej ustawy stanowi, że ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

Stosownie do art. 4 ust. 2 ww. ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowaniu terenu, przy czym:

Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu. W sytuacji, gdy dla danego terenu nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, istotna jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W świetle obowiązujących przepisów, bez znaczenia pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Analiza powołanych wyżej przepisów ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Z opisu sprawy wynika, że Komornik Sądowy prowadzi postępowanie egzekucyjne z należącego do dłużnika kompleksu pałacowo-parkowego, w którego skład wchodzą nieruchomości objęte księgami wieczystymi o numerze..... oraz..... Nieruchomość o numerze..... składa się m.in. z niezabudowanej działki o nr.... o powierzchni 0,4300 ha. Dla terenu, na którym znajdują się powyższe nieruchomości, nie uchwalono miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Według wiedzy posiadanej przez komornika, w stosunku do działek gruntowych będących przedmiotem egzekucji nie wydano w przeszłości decyzji o warunkach zabudowy.

W świetle przywołanych przepisów prawa i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku w odniesieniu do działki nr...... przedmiotem sprzedaży nie będzie teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji dla sprzedaży tej działki będą spełnione przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Zatem dla dostawy w drodze licytacji publicznej działki nr....., będzie miało zastosowanie zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Odnosząc się natomiast do dostawy działek zabudowanych, tj. działki nr.... oraz nr....., wskazać należy, iż na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

* dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części, kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika - bowiem w obydwu przypadkach doszło do korzystania z budynku.

W tym miejscu należy nadmienić, że w przypadku nieruchomości zabudowanych niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z okoliczności sprawy wynika, iż działka o nr..... o powierzchni 1,4345 ha zabudowana jest budynkiem nr.... - oficyna, budynkiem o nr....stodoła oraz budynkiem nr..., nr...., nr.... - stajnia. Natomiast działka o nr...... o powierzchni 3,7640 ha zabudowana jest budynkiem nr..., nr....- pałac, budynkiem nr..., nr... - dworak, budynkiem nr...., nr...., nr..., nr..., nr.... - spichlerz sala bankietowa. Przedmiotowe nieruchomości stanowią jeden zespół pod nazwą "....." i jako taki został nabyty przez dłużnika aktem notarialnym w dniu 5 czerwca 2007 r. od spółki..... Sp. z o.o. z siedzibą w.... Spółka....- w trakcie posiadania tych obiektów - przeprowadziła ich generalny remont, uzupełniła wyposażenie i podjęła w nim działalność hotelarsko-gastronomiczną, a następnie w 2007 r. sprzedała go obecnemu dłużnikowi. Nowy właściciel, tj. firma.....Spółka Jawna, w kolejnych latach po nabyciu kontynuował działalność w tym samym zakresie. Dłużnik w trakcie użytkowania obiektów nie przeprowadzał żadnych remontów ani nie ponosił na nie nakładów inwestycyjnych, ograniczając się jedynie do ich eksploatacji w zakresie prowadzonej działalności. Pierwsze wzmianki o pałacu pochodzą z 1757 r.

Po przeprowadzeniu analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż działek zabudowanych (określonych we wniosku jako działka o nr.... i nr.....) będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż spełnione zostaną warunki wymienione w tym przepisie. Przedstawione okoliczności wskazują, że sprzedaż w drodze licytacji publicznej budynków posadowionych na ww. działkach zabudowanych nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłyną co najmniej 2 lata. Nadto dłużnik nie ponosił nakładów na ulepszenie przedmiotowych obiektów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym, stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej. Zatem, transakcja sprzedaży licytacyjnej ww. działek zabudowanych będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynków znajdujących się na przedmiotowych działkach, a ich dostawą upłynie okres co najmniej dwóch lat.

Należy zaznaczyć, że również dostawa gruntu, na którym posadowione są budynki, będzie zwolniona od podatku VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Skoro planowana sprzedaż zabudowanych działek nr.... i nr..... będzie korzystała ze zwolnienia od podatku uregulowanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to badanie przesłanek i rozstrzyganie zwolnienia na podstawie innych przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10a i 43 ust. 1 pkt 2 ustawy jest niezasadne.

Wobec powyższego, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie dostawy działki niezabudowanej nr..... i działek zabudowanych nr.... i nr....., należy uznać je za nieprawidłowe, ponieważ jakkolwiek Zainteresowany wywodzi prawidłowy skutek prawny, to jednak z innej podstawy prawnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Odnośnie dokumentów stanowiących załączniki do wniosku, tutejszy organ wyjaśnia, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny przesłanych załączników.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w...... za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.