0113-KDIPT1-1.4012.574.2017.2.MSU - Pierwsze zasiedlenie jako okoliczność wyłączająca zwolnienie z VAT.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2017 r. (data wpływu 1 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości w całości w formie przetargu nieograniczonego,

* braku znaczenia dla opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości w części na rzecz osób fizycznych niebędących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT oraz osób będących czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT

- jest nieprawidłowe

W dniu 1 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* braku opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości w całości w formie przetargu nieograniczonego,

* braku znaczenia dla opodatkowania podatkiem VAT dostawy nieruchomości w części na rzecz osób fizycznych niebędących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT oraz osób będących czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 października 2017 r. (data wpływu 24 października 2017 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gminna Spółdzielnia "..." w... jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W dniu 28 kwietnia 2016 r. nabyła przez zasiedzenie własność części zabudowanej nieruchomości położonej w..., zasiedzenie objęło działkę o numerze ewidencyjnym 760/2 o powierzchni 0,0173 ha, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego dla. Wydz. I Cywilny z dn. 8 lutego 2017 r.

Na działce tej położony jest budynek w którym znajdują się 3 pomieszczenia mieszkalne wynajmowane przez 3 lokatorów, którzy płacą czynsz dla Gminnej Spółdzielni na podstawie wystawianej co miesiąc faktury VAT oraz jedno pomieszczenie w którym prowadzona jest działalność gospodarcza - Apteka (prowadzona przez wynajmującą, zatrudniającą pracowników), czynsz za najem płacony jest dla Gminnej Spółdzielni na podstawie faktury VAT.

W dniu 20 maja 2017 r. Zebranie Przedstawicieli Gminnej Spółdzielni "..." w... podjęło Uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na zbycie nabytej przez zasiedzenie nieruchomości położonej w.... Zgodnie z § 2 Uchwały Zebrania Przedstawicieli: "zgoda na sprzedaż obejmuje zbycie nieruchomości jako całości, to jest zbycie w ramach jednej umowy sprzedaży działki gruntu oraz posadowionego na niej budynku, to jest wszystkich składających się nań lokali (mieszkalnych i użytkowego)."

W uzupełnieniu wniosku wskazano, iż z posiadanych dokumentów wynika, że nieruchomość przekazano "Orzeczeniem z dnia 21 marca 1952 r. Nr.." Państwowej Komisji Ziemnej w... na rzecz Kasy Gminnej w..., a następnie zgodnie z uchwałą Nr.. Zebrania Przedstawicieli Banku Spółdzielczego w... przekazano nieodpłatnie na rzecz Gminnej Spółdzielni w... w dniu 28 kwietnia 1986 r. Gminna Spółdzielnia "..." w... nie posiada żadnych innych dokumentów stwierdzających fakt kto wybudował budynek i kiedy.

Budynek znajdujący się na działce 760/2 jest trwale związany z gruntem. Gminna Spółdzielnia wykorzystuje przedmiotową nieruchomość od 28 kwietnia 1986 r. Spółdzielni nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z nabyciem nieruchomości ponieważ w 1986 r. nie było podatku od towarów i usług. Z posiadanych dokumentów pierwsza umowa najmu była podpisana 1 maja 1992 r. Umowy najmu nie zostaną rozwiązane przed dniem dostawy nieruchomości. Pierwsze zajęcie/używanie budynku znajdującego się na dz. 760/2 nastąpiło zgodnie z protokołem spisanym w sprawie przekazania nieruchomości w 28 kwietnia 1986 r. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku, a jego sprzedażą nie upłynął okres 2 lat, upłynie dopiero po 28 kwietnia 2018 r.

Budynek jest wykorzystywany do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Gminna Spółdzielnia w... nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku przez ostatnie 5 lat w stopniu przekraczającym 30% wartości początkowej budynku. Budynek znajdujący się na dz. 760/2 według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych jest zakwalifikowany jako budynek mieszkalny sekcja 1- dział 11- grupa 112- klasa 1122. Sprzedawane lokale mieszkalne będą spełniały definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych wynosi 126 m², a lokalu użytkowego 86 m². Powierzchnia użytkowa lokali mieszkalnych przekracza połowę całkowitej powierzchni użytkowej budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegała planowana przez Spółdzielnię sprzedaż nieruchomości w całości w formie przetargu nieograniczonego po 2 latach od zasiedzenia?

2. Czy ma znaczenie w świetle przepisów o VAT, sprzedaż przez Spółdzielnię części nieruchomości obecnym lokatorom będącymi osobami fizycznymi nie będącymi czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz pomieszczenia użytkowego obecnie wynajmowanego przez czynnego podatnika podatku od towarów i usług także po 2 latach od zasiedzenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości położonej w... zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10b ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług gdy sprzedaż nastąpi po 28 kwietnia 2018 r. (czyli upłynie okres 2 lat od pierwszego zasiedzenia) oraz bez znaczenia będzie komu Spółdzielnia sprzeda nieruchomość czy to w całości czy w części i czy to będzie osoba prowadząca działalność gospodarczą czy osoba fizyczna.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221) zwanej dalej "ustawą" opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunt, jak i budynki czy budowle, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność, stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - według art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Z kolei przepisy Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, s. 1 z późn. zm.), posługują się pojęciem "pierwszego zasiedlenia", jednakże nie definiują tego pojęcia oraz nie wprowadzają dodatkowych warunków go określających.

W konsekwencji zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz w świetle utrwalonego w tej materii orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie budynku należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używanie". W efekcie, aby w tej sytuacji można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

Zgodnie jednak z art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności jednej z następujących transakcji:

Jak stanowi art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a, do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie "gruntu związanego z budynkiem".

Tym samym państwa członkowskie mają możliwość określenia szczegółowych zasad stosowania kryterium pierwszego zasiedlenia jedynie w odniesieniu do sprecyzowanej kategorii czynności, tj. przebudowy budynków.

Należy zauważyć, że w kwestii rozumienia definicji pierwszego zasiedlenia wypowiedział się NSA w wyroku z dnia 14 maja 2015 r. o sygn. I FSK 382/14. Sąd w wyroku tym stwierdził, że: "(...) definicja »pierwszego zasiedlenia (zajęcia)« zawarta w dyrektywie 112 ma charakter autonomiczny. Zatem nie było konieczne jej definiowanie w ustawie o VAT, poza przypadkami wskazanymi w treści art. 12 ust. 2 zdanie drugie dyrektywy 112 czyli przebudowy budynku. Z powyższego wynika, że polski ustawodawca nie miał uprawnienia do precyzowania warunków zastosowania kryterium pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do sytuacji zaistniałych po wybudowaniu budynku. Polski ustawodawca zdecydował się na doprecyzowanie ww. pojęcia celem wyjaśnienia zakresu zwolnienia z VAT. Porównując zakresy definicji »pierwszego zasiedlenia« wynikające z ustawy o VAT i dyrektywy 112 należy stwierdzić, że ustawodawca polski dokonał zawężenia ww. definicji w porównaniu do definicji unijnej. Wykładnia językowa, systematyczna i celowościowa dyrektywy 112 wskazuje wyraźnie, że ww. pojęcie należy rozumieć szeroko jako »pierwsze zajęcie budynku, używanie«. Zatem w taki sposób powinna być odczytywana definicja przewidziana w treści art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Sąd krajowy celem zapewnienia skuteczności normom dyrektywy 112 stwierdził zatem częściową niezgodność art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT z art. 12 ust. 1 lit. a i 2 dyrektywy 112, jak też art. 135 ust. 1 lit. j dyrektywy 112. Mowa tu o części dotyczącej użytego w treści art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT warunku »w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu«. Warunek ten w istocie doprowadza do sztucznego różnicowania sytuacji podmiotu gospodarczego, który po wybudowaniu budynku część oddał w najem a część budynku wykorzystywał na potrzeby własnej działalności gospodarczej albowiem w obydwóch przypadkach doszło do korzystania z budynku. W pozostałym zaś zakresie należy dokonać wykładni prounijnej art. 2 pkt 14 lit. a ustawy o VAT i skorygować treść w następujący sposób: pod pojęciem pierwszego zasiedlenia - rozumie się przez to użytkowanie przez pierwszego nabywcę lub użytkownika budynków, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu".

Jak wynika z powyższego "pierwsze zasiedlenie" budynku (po jego wybudowaniu) należy rozumieć szeroko jako pierwsze zajęcie budynku, używanie, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej. Powyższa kwestia przedstawia się inaczej, w sytuacji gdy budynek został ulepszony, a wydatki na ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej obiektu. Wówczas bowiem aby nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynku - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy w zw. z art. 12 ust. 2 zdanie drugie Dyrektywy 2006/112/WE - musi dojść do oddania obiektu po ulepszeniu do użytkowania w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu (np. w najem).

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Stosownie do art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Analiza treści wniosku oraz powołanych regulacji prawnych prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego nieruchomości w całości w formie przetargu nieograniczonego będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Planowana przez Spółdzielnię sprzedaż nieruchomości nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia. Bowiem analizując informacje zawarte w opisie sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia - w rozumieniu nadanym przepisami Dyrektywy 2006/112/WE oraz orzecznictwem TSUE - należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie pierwsze zasiedlenie przedmiotowego budynku, wbrew twierdzeniom Wnioskodawcy, nie było dopiero w dniu 28 kwietnia 2016 r. a więc w dniu nabycia nieruchomości przez Wnioskodawcę w drodze zasiedzenia. Jak wynika bowiem z okoliczności sprawy nieruchomość przekazano "Orzeczeniem z dnia 21 marca 1952 r. Nr.." Państwowej Komisji... w... na rzecz Kasy Gminnej w..., a następnie zgodnie z uchwałą Nr.. Zebrania Przedstawicieli Banku Spółdzielczego w... przekazano nieodpłatnie na rzecz Gminnej Spółdzielni w... w dniu 28 kwietnia 1986 r. W budynku znajdują się 3 pomieszczenia mieszkalne wynajmowane przez 3 lokatorów, którzy płacą czynsz dla Gminnej Spółdzielni na podstawie wystawianej co miesiąc faktury VAT oraz jedno pomieszczenie w którym prowadzona jest działalność gospodarcza - Apteka (prowadzona przez wynajmującą, zatrudniającą pracowników), czynsz za najem płacony jest dla Gminnej Spółdzielni na podstawie faktury VAT. Z posiadanych dokumentów pierwsza umowa najmu była podpisana 1 maja 1992 r. Umowy najmy nie zostaną rozwiązane przed dniem dostawy nieruchomości. Pierwsze zajęcie/używanie budynku znajdującego się na dz. 760/2 nastąpiło zgodnie z protokołem spisanym w sprawie przekazania nieruchomości w 28 kwietnia 1986 r. Nadto z okoliczności sprawy nie wynika, iż budynek był ulepszany w rozumieniu podatku dochodowego w wysokości przekraczającej 30% jego wartości początkowej.

Zatem w okolicznościach sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę należy stwierdzić, iż dostawa budynku w całości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT lecz będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii objętej pytaniem nr 2, należy wskazać, iż w świetle wskazanych przez Wnioskodawcę w poz. 69 wniosku ORD-IN przepisów w zakresie których oczekuje wydania interpretacji, oraz podanych we wniosku okoliczności sprawy, należy wskazać, iż dla zastosowania art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy bez znaczenia będzie okoliczność czy Wnioskodawca sprzeda nieruchomość w całości czy w części.

W przypadku sprzedaży przez Spółdzielnię poszczególnych lokali obecnym lokatorom - osobom fizycznym niebędącym czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług oraz pomieszczenia użytkowego na rzecz czynnego podatnika podatku VAT, również będzie miało zastosowanie zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy.

Natomiast, w rozpatrywanej sprawie, z uwagi na fakt, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dla niniejszej sprawy może mieć znaczenie czy Wnioskodawca dokona sprzedaży na rzecz osób fizycznych niebędących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami VAT czy na rzecz osób będących czynnymi zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT. Bowiem w sytuacji sprzedaż nieruchomości lub jej części przez Spółdzielnię będącą czynnym podatnikiem podatku VAT osobie prowadzącej działalność gospodarczą, również będącej czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, przepis art. 43 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług daje możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych, po złożeniu stosownego oświadczenia zawierającego dane określone w art. 43 ust. 10 pkt 2 i ust. 11 ustawy.

Zatem oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego sprzedaż nieruchomości zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10b ustawy o VAT nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) oraz bez znaczenia będzie komu Spółdzielnia sprzeda nieruchomość czy to w całości czy w części i czy to będzie osoba prowadząca działalność gospodarczą czy osoba fizyczna, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.