0113-KDIPT1-1.4012.558.2018.2.MH - Brak prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu - adaptacji budynku ratusza na muzeum.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2018 r. (data wpływu 10 lipca 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 sierpnia 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "..."- jest prawidłowe.

W dniu 10 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "...".

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 1 sierpnia 2018 r. (data wpływu) o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Gmina-Miasto w latach 2010-2013 zrealizowała projekt pn. "..." dofinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, Oś priorytetowa 2 Turystyka, działanie 2.1 Wzrost potencjału turystycznego, Poddziałanie 2.1.6 Infrastruktura kultury, zgodnie z umową o dofinansowanie projektu nr...... zawartą w dniu 29 października 2010 r. pomiędzy Województwem a Gminą.

Celem inwestycji była adaptacja budynku ratusza na Muzeum. Wykonano remont i aranżację obiektu, wprowadzono wyposażenie Muzeum, zagospodarowano również terenu wokół budynku. W muzeum zastosowano nowoczesne technologie, w tym interaktywne ekspozycje. Całkowita wartość projektu wyniosła 3.178.054,09 zł, w tym dofinansowanie 1.571.511,09 zł.

Na etapie realizacji projekt był zarządzany przez Urząd Miasta, jako jednostkę organizacyjną Gminy-Miasto, pełniący rolę aparatu pomocniczego służącego do wykonywania kompetencji i zadań organów gminy (art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym). Po zakończeniu realizacji, obiekt pozostał w zarządzie Gminy-Miasto, co oznacza, że nie nastąpiła zmiana właściciela elementów powstałych w wyniku realizacji projektu. Od 2013 r. tj. od zakończenia realizacji inwestycji, obiekt eksploatowany jest przez samorządową instytucję kultury - Muzeum (dalej:.....). Powstała infrastruktura oraz wyposażenie, zostały przekazane do użytkowania nieodpłatnie na podstawie umowy użyczenia.

Zgodnie z § 9 statutu Gminy-Miasto (załącznik do obwieszczenia nr 2 przewodniczącego Rady Miasta z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu uchwały Nr....... Rady Miasta z dnia 27 marca 2003 r. w sprawie uchwalenia statutu Gminy-Miasto - Dz. Urząd. Woj..........), w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne.

Uchwałą Nr............Rady Miasta z dnia 14 sierpnia 2012 r. została utworzona samorządowa instytucja kultury (jednostka organizacyjna) - Muzeum, której nadano statut obowiązujący do dnia zakończenia organizowania Muzeum. Uchwałą Nr......Rady Miasta z dnia 6 czerwca 2013 r. zostało wyposażone w majątek, a w październiku 2013 r. pomiędzy Gminą-Miasto a Muzeum została zawarta umowa oddająca jednostce w bezpłatne używanie część nieruchomości zlokalizowanej przy Placu. W dniu 30 grudnia 2013 r. Rada Miasta podjęła uchwałę Nr........ w sprawie przyjęcia projektu obowiązującego obecnie statutu.

Podstawę prawną funkcjonowania Muzeum stanowi w szczególności: ustawa z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, ustawa z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz statut. Organizatorem Muzeum jest Gmina-Miasto. Placówka wpisana jest do prowadzonego przez organizatora rejestru instytucji kultury i posiada osobowość prawną.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1996 r. o muzeach, muzeum jest jednostką organizacyjną nienastawioną na osiąganie zysku, której celem jest gromadzenie i trwała ochrona dóbr naturalnego i kulturalnego dziedzictwa ludzkości o charakterze materialnym i niematerialnym, informowanie o wartościach i treściach gromadzonych zbiorów, upowszechnianie podstawowych wartości historii, nauki i kultury polskiej oraz światowej, kształtowanie wrażliwości poznawczej i estetycznej oraz umożliwianie korzystania ze zgromadzonych zbiorów.

Muzeum realizuje swoje cele w szczególności poprzez gromadzenie zabytków w statutowo określonym zakresie, katalogowanie i naukowe opracowywanie zgromadzonych zbiorów, przechowywanie gromadzonych zabytków. Zabezpieczanie i konserwację zbiorów, urządzanie wystaw stałych i czasowych, organizowanie badań i ekspedycji naukowych. W tym archeologicznych, prowadzenie działalności edukacyjnej, popieranie i prowadzenie działalności artystycznej i upowszechniającej kulturę, udostępnianie zbiorów do celów edukacyjnych i naukowych. Zapewnienie właściwych warunków zwiedzania oraz korzystania ze zbiorów i zgromadzonych informacji. Prowadzenie działalności wydawniczej.

Muzeum prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz innych obowiązujących w tym zakresie przepisach prawa. Posiada własny majątek, w tym mienie przekazane przez organizatora. Źródłem finansowania Muzeum są dotacje podmiotowe i celowe, przychody z prowadzonej działalności, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Muzeum może, na zasadach przewidzianych w obowiązujących przepisach, prowadzić jako dodatkową działalność gospodarczą, np. w zakresie organizacji zajęć edukacyjnych z obszaru działalności statutowej, udostępnienia zbiorów podmiotom zewnętrznym, sprzedaży publikacji.

Po przekazaniu infrastruktury powstałej lub zakupionej w ramach przedmiotowego projektu do użytkowania na podstawie umowy użyczenia korzystanie z niej jest nieodpłatne. Muzeum nie wynajmuje i nie dzierżawi podmiotom trzecim żadnych elementów przekazanej infrastruktury oraz wyposażenia. Muzeum od 2017 r. pobiera wyłącznie opłatę za tzw. usługę przewodnicką, traktowaną, jako rozszerzenie możliwości sposobu zwiedzania. Potrzeba opieki przewodnika wynika z indywidualnych upodobań poszczególnych turystów (np. obsługa w językach obcych). Usługa przewodnicka nie jest więc integralnie związana z darmowym wstępem do muzeum. Specyfika obiektu umożliwia wszystkim zwiedzającym samodzielny oraz swobodny dostęp do ekspozycji. Opłata przewodnicka pobierana jest przez Muzeum - jako instytucję kultury i stanowi przychód muzeum. W roku 2017 wyniósł on niespełna 5 tys. zł. Muzeum nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przed zakończeniem realizacji projektu, Gmina-Miasto wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją przedmiotowego projektu, zarówno w trakcie realizacji, jak i po jego zakończeniu. Gmina wskazywała, iż nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób poniesionego kosztu podatku VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu. W interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2012 r. znak: ITPP2/443-604/12/AJ stanowisko Gminy-Miasto zostało uznane za nieprawidłowe z uwagi na fakt, iż Gmina wywodziła brak prawa do odliczenia z faktu braku opłat za wstęp do muzeum, nie zaś nieodpłatnego przekazania części budynku i wyposażenia. Niemniej jednak w interpretacji wskazano, iż Gminie faktycznie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ realizacja projektu nie będzie miała związku ze sprzedażą opodatkowaną. Nie będzie jej również przysługiwało prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż środki, o których mowa we wniosku nie są środkami wymienionymi w § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W okresie trwałości projektu nie nastąpiły żadne zasadnicze modyfikacje, mające wpływ na charakter projektu lub warunki jego eksploatowania.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, iż Gmina-Miasto jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Mienie powstałe w wyniku realizacji projektu służy Gminie-Miasto do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Elementy niezbędne do spełnienia celu projektu powstałe w wyniku jego realizacji tj. część obiektu wraz z wyposażeniem przekazane zostały samorządowej instytucji kultury, niebędącej czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, nieodpłatnie w formie użyczenia w sposób przewidziany przepisami prawa. Ponadto, pozostała część obiektu wyremontowana w trakcie realizacji projektu, nieprzekazana Muzeum, służy Gminie również do wykonywania czynnościom niepodlegających opodatkowaniu, tj. czynności w zakresie spraw obywatelskich rejestracji stanu cywilnego, zmiany imion i nazwisk, ewidencji ludności i dowodów osobistych oraz obsługi kasowej mieszkańców - wydatki poniesione na ten cel stanowiły wydatki niekwalifikowalne w projekcie. Faktury dokumentujące wydatki poniesione w związku z realizacją projektu pn. "..." były wystawiane na Gminę-Miasto.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z realizacją projektu pn. "...." dofinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, jak również na zakończenie okresu trwałości projektu, którego termin upływa z dniem 28 sierpnia 2018 r., Gmina-Miasto ma możliwość odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno w trakcie realizacji projektu, jak i na zakończenie okresu trwałości projektu, Gmina-Miasto nie ma możliwości odzyskania w żaden sposób podatku VAT, którego wysokość została określona we wniosku o dofinansowanie projektu.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710). W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 przedmiotowej ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast art. 8 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny należy wskazać, iż Gmina-Miasto jest podatnikiem podatku VAT tylko w zakresie umów cywilno-prawnych - art. 15 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. W związku, z tym nie jest uznawana za podatnika w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa. Realizacja projektu stanowi instrument pomocniczy dla podstawowych zadań gminy wynikających z przepisów ustawy o samorządzie gminnym art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, w szczególności pkt 9.

Projekt zrealizowany przez Gminę nie jest związany ze sprzedażą opodatkowaną, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1222 j.t. z późn. zm.). Elementy projektu niezbędne do jego funkcjonowania, tj. część obiektu wraz z wyposażeniem przekazane zostały samorządowej instytucji kultury nieodpłatnie w formie użyczenia w sposób przewidziany przepisami prawa. Zgodnie z art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r. poz. 1025) przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu w użyczenie przez czas oznaczony lub nieoznaczony na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Sposób wykorzystywania przekazanej na mocy umowy użyczenia infrastruktury, w tym pobieranie przez Muzeum jako odrębnej jednostki organizacyjnej posiadającej osobowość prawną nie będącej podatnikiem VAT opłat przewodnickich, nie ma w opisanej sytuacji żadnego wpływu na możliwość odzyskania przez Gminę-Miasto podatku VAT, gdyż nabywane towary i usługi w ramach realizacji przedsięwzięcia polegającego na adaptacji budynku ratusza na Muzeum, nie były i nie są wykorzystywane do wykonywania żadnych czynności opodatkowanych przez Gminę.

Ponadto, środki, o których mowa nie są środkami wymienionymi w § 8 (rozdział 4) rozporządzenia ministra finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. (Dz. U. z 2013 r. poz. 1656) w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług, wydanego na podstawie art. 92 ustawy o podatku VAT. Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca, czyli Gmina-Miasto, w żaden sposób nie może odzyskać poniesionego kosztu podatku VAT związanego z realizacją projektu pn. "...".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r., s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony. Jak wskazał Wnioskodawca - mienie powstałe w wyniku realizacji projektu służy Gminie-Miasto do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Zatem w rozpatrywanej sprawie nie został spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług - brak związku dokonanych zakupów ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu realizacji przedmiotowego projektu. Tym samym, Wnioskodawcy nie przysługuje z tego tytułu, prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. "..." dofinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, w tym także na zakończenie okresu trwałości projektu, którego termin upływa z dniem 28 sierpnia 2018 r., ponieważ mienie powstałe w wyniku realizacji projektu służy do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.