0113-KDIPT1-1.4012.443.2021.2.MSU - VAT od nieodpłatnego użyczenia

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2021 r. (data wpływu 23 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego użyczenia części majątku Wnioskodawcy - jest nieprawidłowe.

23 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT nieodpłatnego użyczenia części majątku Wnioskodawcy.

Wniosek uzupełniono 3 sierpnia 2021 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe

(doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

..... "....." w likwidacji w....., od..... roku działa jako jednostka samorządu terytorialnego, na podstawie ustawy o finansach publicznych oraz jest zarejestrowany w Krajowym Rejestrze Związków..... pod pozycją.....

Zgromadzenie..... "...." w dniu 14 kwietnia 2021 r. podjęło uchwałę nr..... w sprawie rozwiązania Związku, z której wynika m.in., że do zakończenia procesu likwidacji (przewidywany termin 30.09.2021) Związek będzie kontynuował swoją działalność. Gminy tworzące Związek, po jego likwidacji (zgodnie ze statutem Związku), przejmą wraz z majątkiem Związku zadania służące zaspokojeniu potrzeb zaopatrzenia w energię cieplną mieszkańców Gmin przez wskazany podmiot - Gmina.... wskazała Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Spółka z.o.o.

Aby wskazany podmiot mógł kontynuować działalność Związku, musi wystąpić z wnioskiem do Urzędu Regulacji Energetyki o wydanie decyzji zatwierdzającej Koncesję i taryfę dla ciepła, jednakże bez odpowiedniej infrastruktury i specjalistycznych urządzeń nie jest możliwe uzyskanie tych decyzji przez MPGK sp. z o.o. W oparciu o interpretacje prawne, powzięto decyzję co do zawarcia umowy użyczenia między.... "...." a MPGK, która potwierdzi tytuł prawny obiektów i instalacji niezbędnych do prowadzenia działalności objętej koncesją, co jest jednym z wymogów URE - załącznikiem do wniosku.

W uzupełnieniu wniosku na pytania Organu:

d. Czy z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia majątku, który będzie stanowił przedmiot użyczenia, Wnioskodawcy przysługiwało w całości lub w części prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Wnioskodawca odpowiedział:

a..... "...." w..... jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT,

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy umowa użyczenia części majątku (urządzenia do wytwarzania ciepła oraz infrastruktura techniczna do jego przesyłania i dystrybucji)..... "...." w likwidacji w..... na potrzeby uzyskania Koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucję ciepła przez przejmującą dotychczasowe obowiązki Związku, tj. spółkę komunalną: Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o.w....., rodzi obowiązek opodatkowania tej czynności podatkiem VAT po stronie użyczającego?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa użyczenia (w załączeniu projekt umowy), nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT po stronie osoby użyczającej, ponieważ jest związana z kontynuacją działalności ciepłowniczej przez nowy podmiot po zakończeniu likwidacji Związku. Jedynie jest niezbędna jako dokument potwierdzający tytuł prawny Wnioskodawcy do obiektów, instalacji niezbędnych do uzyskania koncesji na wytwarzanie przesyłanie i dystrybucję ciepła przez nowy podmiot.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że sformułowane przez Związek własne stanowisko, dotyczy wyłącznie sytuacji przejściowej, tj. nieodpłatnego użyczenia majątku Związku przejmującemu docelowo podmiotowi, które to użyczenie jest jednym z możliwych elementów wykazania, że nowy podmiot posiada tytuł prawny do obiektów i instalacji niezbędnych do prowadzenia działalności objętej koncesją, co stanowi warunek w celu uzyskania koncesji na prowadzenie działalności ciepłowniczej po zakończeniu likwidacji Związku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Pod pojęciem sprzedaży - na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towaru oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy definiuje pojęcie dostawy towarów. W myśl tego przepisu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z treści powołanego wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte w art. 8 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Interpretując ww. art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, stwierdzić należy, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza (w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia), jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem VAT usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, to wówczas takie świadczenie usług będzie nieopodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Analizując natomiast treść powołanego art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, należy zauważyć, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego wyżej przepisu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Wyjaśnić ponadto należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, stosownie do art. 15 ust. 6 ww. ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r. poz. 1372) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W świetle art. 6 ust. 1 tej ustawy do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

W celu wykonywania zadań, gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi (art. 9 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

W myśl art. 64 ust. 1 powołanej ustawy, w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych gminy mogą tworzyć związki międzygminne. Związek międzygminny może być tworzony również w celu wspólnej obsługi, o której mowa w art. 10a. Uchwały o utworzeniu związku podejmują rady zainteresowanych gmin (art. 64 ust. 2 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Zgodnie z art. 64 ust. 3 ww. ustawy o samorządzie gminnym, prawa i obowiązki gmin uczestniczących w związku międzygminnym, związane z wykonywaniem zadań przekazanych związkowi, przechodzą na związek z dniem ogłoszenia statutu związku.

Obowiązek utworzenia związku może być nałożony tylko w drodze ustawy, która określa zadania związku i tryb zatwierdzenia jego statutu (ust. 4 cyt. przepisu).

Z kolei na mocy art. 64 ust. 5 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do związków międzygminnych stosuje się odpowiednio art. 8 ust. 2-5 i art. 39 ust. 4.

Zgodnie z art. 65 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy o samorządzie gminnym, związek wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Związek posiada osobowość prawną.

W myśl art. 73a ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do gospodarki finansowej związku międzygminnego stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce finansowej gmin.

W świetle wskazanych regulacji, organy władzy publicznej są wyłączone z kręgu podatników podatku od towarów i usług, wyłącznie przy wykonywaniu czynności nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane. Jest to wyłączenie podmiotowo-przedmiotowe. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywania czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału, stanowi więc charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenia usług podlegają opodatkowaniu tym podatkiem.

W kontekście niniejszej sprawy należy wskazać, że w art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.), określona została zapisana zasada swobody umów, w świetle której strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Należy zauważyć, że umowa użyczenia jest jedną z umów nazwanych, obok umowy najmu i dzierżawy, regulujących zasady używania rzeczy. Umowa użyczenia jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno użyczającego, jak i biorącego w użyczenie - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z przepisu art. 710 Kodeksu cywilnego - użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Na podstawie art. 713 Kodeksu cywilnego, biorący do używania ponosi zwykłe koszty utrzymania rzeczy użyczonej. Jeżeli poczynił inne wydatki lub nakłady na rzecz, stosuje się odpowiednio przepisy o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia.

Odnośnie umowy użyczenia, należy wskazać, że istotnymi cechami takiej umowy są dwa elementy: oddanie rzeczy do używania na pewien czas oraz nieodpłatność. Zatem umowa użyczenia jest z natury umową nieodpłatną. Umowa użyczenia nie przenosi własności rzeczy. Powyższe oznacza, że oddanie do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług VAT. Zgromadzenie..... "....." w dniu 14 kwietnia 2021 r. podjęło uchwałę nr.... w sprawie rozwiązania Związku. Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Spółka z.o.o. będzie kontynuować działalność Związku. Wcześniej musi wystąpić z wnioskiem do Urzędu Regulacji Energetyki o wydanie decyzji zatwierdzającej Koncesję i taryfę dla ciepła, jednakże bez odpowiedniej infrastruktury i specjalistycznych urządzeń nie jest możliwe uzyskanie tych decyzji przez MPGK sp. z o.o. Powzięto decyzję co do zawarcia umowy użyczenia między.... "...." a MPGK, która potwierdzi tytuł prawny obiektów i instalacji niezbędnych do prowadzenia działalności objętej koncesją. Użyczenie będące przedmiotem wniosku nastąpi nieodpłatnie. Udostępnienie to ma związek z prowadzoną działalnością statutową Wnioskodawcy, która będzie kontynuowana przez nowy podmiot po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucję ciepła, a o którą udzielenie nowy podmiot złożył wniosek do Urzędu Regulacji Energetyki w..... w dniu 16 czerwca 2021 r. Udostępnienie nie ma wpływu na przyszłe obroty Związku jako przedsiębiorstwa, (Związek działa non profit), jego wizerunek oraz odbiór przez kontrahentów i Odbiorców ciepła. Z tytułu nabycia czy wytworzenia majątku, który będzie stanowił przedmiot użyczenia, Wnioskodawcy przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W analizowanej sprawie wątpliwości dotyczą kwestii, czy użyczenie części majątku Wnioskodawcy (urządzenia do wytwarzania ciepła oraz infrastruktura techniczna do jego przesyłania i dystrybucji) na potrzeby uzyskania Koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucję ciepła przez przejmującą dotychczasowe obowiązki Związku, tj. spółkę komunalną: Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o., należy uznać za czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak wskazano wyżej, oddanie rzeczy do bezpłatnego używania na podstawie umowy użyczenia jest nieodpłatnym świadczeniem usług. Natomiast Wnioskodawca, w związku z zawarciem umowy cywilnoprawnej - umowy użyczenia, będzie działał jako podatnik w myśl art. 15 ust. 1 ustawy.

Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy przepisu art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, muszą łącznie zaistnieć wskazane w nim przesłanki.

Należy wskazać, że za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Opodatkowaniu podlegają natomiast te usługi, których cel nie wiąże się z prowadzonym przedsiębiorstwem. Chodzi tu o świadczenie takich usług, które nie mają żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez obecnych lub potencjalnych kontrahentów. Dotyczyć to będzie więc takich czynności, które zostały wykonane w ramach działalności gospodarczej, lecz nie na jej potrzeby. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują.

W rozpatrywanej sprawie mamy do czynienia z nieodpłatnym użyczeniem części mienia Wnioskodawcy, na potrzeby uzyskania Koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucję ciepła przez przejmującą dotychczasowe obowiązki Wnioskodawcy, tj. spółkę komunalną: Miejskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. Zatem użyczenie to będzie miało miejsce na rzecz podmiotu posiadającego odrębną podmiotowość prawną. Tym samym Wnioskodawca będzie działał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz nie na jej potrzeby - użyczenie to nie będzie miało związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ale - jak wskazał Wnioskodawca - z działalnością która będzie kontynuowana przez nowy podmiot po uzyskaniu koncesji na wytwarzanie, przesyłanie i dystrybucję ciepła. Ponadto - jak wskazał Wnioskodawca - z tytułu nabycia czy wytworzenia majątku, który będzie stanowił przedmiot użyczenia, przysługiwało mu w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy należy stwierdzić, że nieodpłatne użyczenie części majątku (urządzenia do wytwarzania ciepła oraz infrastruktura techniczna do jego przesyłania i dystrybucji) na rzecz Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o., będzie stanowić nieodpłatne świadczenie usług, które na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem czynność ta nie będzie związana z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy.

Reasumując, nieodpłatna usługa użyczenia części majątku Wnioskodawcy, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy, ponieważ świadczenie to nie będzie odbywało się w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, gdyż nie będzie miało żadnego wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, jego zyski, wizerunek, odbiór przez obecnych lub potencjalnych kontrahentów i Wnioskodawcy przysługiwało w całości prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia czy wytworzenia majątku, który będzie stanowił przedmiot użyczenia.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w......, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.