0113-KDIPT1-1.4012.408.2020.2.MSU - VAT od rozliczenia nakładów poniesionych przez dzierżawcę nieruchomości.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 sierpnia 2020 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0113-KDIPT1-1.4012.408.2020.2.MSU VAT od rozliczenia nakładów poniesionych przez dzierżawcę nieruchomości.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2020 r. (data wpływu 1 czerwca 2020 r.), uzupełnionego pismem z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia dla transakcji rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomościach oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy,

* obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu przeniesienia nakładów na nieruchomościach oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy,

* braku utraty zwolnienia, w związku z rozliczeniem nakładów inwestycyjnych,

- jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia dla transakcji rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomościach oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy,

* obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu przeniesienia nakładów na nieruchomościach oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy,

* braku utraty zwolnienia, w związku z rozliczeniem nakładów inwestycyjnych.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 21 lipca 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy, pytań i własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

....Szpital Sp. z o.o.w.... jest podmiotem niezarejestrowanym jako czynny podatnik VAT, korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 pkt 18, 18a oraz art. 113 pkt 1.

..... Szpital Sp. z o.o. prowadzi działalność od 1 października 2014 r.

W dniu 15 września 2014 r. została podpisana umowa dzierżawy na zorganizowany kompleks majątkowy stanowiący własność Powiatu.... z przeznaczeniem na wykonywanie działalności leczniczej przez "Spółkę".... Szpital Sp. z o.o. Dzierżawa dokumentowana była fakturami miesięcznymi, za co dzierżawca zobowiązany był ponosić koszty. Dzierżawca nie odliczał VAT naliczonego od faktur za dzierżawę.

Uchwałą Nr.... z dnia.... r. Rada Powiatu wyraziła zgodę na nabycie 100% udziałów w Spółce..... Szpital w..... wykonującej działalność leczniczą. W dniu..... r. Powiat nabył 100% udziałów w Spółce "..... Sp. z o.o."

W dniu 28 marca 2019 r. Rada Powiatu..... podjęła uchwałę nr.... w sprawie wyrażenia zgody na wniesienie majątku do Spółki....Szpital w..... Sp. z o.o. jako wkładu niepieniężnego (aportu). W dniu 5 kwietnia 2019 r. został sporządzony ATK NOTARIALNY Repetytorium A numer.... - OŚWIADCZENIE O OBJĘCIU UDZIAŁÓW W PODWYŻSZONYM KAPITALE ZAKŁADOWYM.

W dniu 11 kwietnia 2019 r. w Kancelarii Notarialnej w..... został sporządzony Akt Notarialny Repetytorium...... - Umowa przeniesienia własności. W tym dniu, Powiat..... stał się 100% udziałowcem..... Szpitala Sp. z o.o.w.... i jest właścicielem majątku zorganizowanego przedsiębiorstwa służącego do wykonywania działalności leczniczej, zlokalizowanego przy ul..... w....

W dniu 11 kwietnia 2019 r. zostało zawarte Porozumienie w sprawie rozwiązania umowy dzierżawy kompleksu majątkowego stanowiącego własność Powiatu.....z przeznaczeniem na wykonywanie działalności leczniczej z dniem 11 kwietnia 2019 r.

W paragrafie 2 Porozumienia strony postanawiają, iż dokonają rozliczenia nakładów inwestycyjnych dokonanych przez Dzierżawcę w przedmiocie umowy, niezbędnych z punktu widzenia realizacji zadań objętych umową zmian, ulepszeń, remontów oraz innych nakładów inwestycyjnych i odtworzeniowych. Czas rozliczenia nakładów do 31 grudnia 2020 r.

W toku działalności, Szpital ponosił koszty związane z nakładami inwestycyjnymi, tj. remonty, ulepszenia oraz inne nakłady odtworzeniowe pomieszczeń na majątku dzierżawionym do dnia 11 kwietnia 2019 r. Zostały wyremontowane poszczególne pomieszczenia Szpitala ze środków finansowych Szpitala. W umowie dzierżawy zawartej z Powiatem...... w paragrafie 11 pkt 1 zawarty jest zapis, cyt. "Wartość dokonanych przez Dzierżawcę w przedmiocie umowy niezbędnych z punktu widzenia realizacji zadań objętych umową zmian, ulepszeń, remontów oraz innych nakładów inwestycyjnych i odtworzeniowych po wygaśnięciu umowy (jej zakończeniu) w następstwie jej rozwiązania w jakimkolwiek trybie, podlegają zwrotowi na rzecz Dzierżawcy w niezamortyzowanej na dzień zakończenia umowy części. Ustalenia w powyższym zakresie zostaną dokonane przez właściwego rzeczoznawcę (lub rzeczoznawców) wyłonionego przez Wydzierżawiającego na zasadach obowiązujących w prawie o zamówieniach publicznych. Wydatki związane ze sporządzeniem elaboratów rzeczoznawców ponosi Dzierżawca".

Spółka dokonała takich nakładów, remontów, ulepszeń, stosownych do standardów wymaganych w działalności medycznej i leczniczej.

W związku z tym, Dzierżawca chciałby, by Powiat..... zgodnie z paragrafem 11 pkt 1 w przyszłości zwrócił kwotę nakładów poniesionych od zakupów na nakłady inwestycyjne.... Szpital Sp. z o.o. nie dokonywał odliczenia podatku VAT naliczonego oraz nie obniżał podatku należnego nad naliczonym, gdyż nie miał do tego prawa. Wszystkie faktury zakupu dotyczące nakładów poniesionych na remonty, modernizację, przebudowę lub rozbudowę zostały zaliczone w koszty w kwocie brutto.

Nakłady inwestycyjne zostały poniesione na nieruchomości, jak również na ruchomościach.

Nadto, w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, iż

1.... Szpital Sp. z o.o. wykorzystywał będące przedmiotem najmu nieruchomości i ruchomości objęte zakresem wniosku tylko i wyłącznie do działalności leczniczej.

2. Zwrot wydatków będzie również obejmował nakłady poniesione na ruchomości.

3. W skład przedmiotowych ruchomości wchodzą wszelkie niezbędne wyposażenia, sprzęty, urządzenia medyczne niezbędne do pracy w Szpitalu.

4. Powiat...... stał się właścicielem ruchomości znajdujących się w Szpitalu w momencie sporządzenia Aktu Notarialnego - Umowa przeniesienia własności.

5. Powiat..... będzie zwracał poniesione nakłady na ww. ruchomości.

6. Z tytułu nabycia przedmiotowych ruchomości znajdujących się w Szpitalu Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

7......Szpital Sp. z o.o.w...... wykorzystywał ruchomości tylko i wyłącznie do czynności zwolnionych - działalności leczniczej Szpitala.

8. Wartość nakładów poniesionych do rozliczenia będzie wynosić około:

* ruchomości - 616.000,00 zł

* nieruchomości - 2.200.000,00 zł.

9. Wartość rozliczenia nakładów będących przedmiotem wniosku przekroczy kwotę 200.000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy w związku z wystąpieniem o zwrot równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych na nieruchomości oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy, Wnioskodawca winien wystawić fakturę na rzecz Powiatu, jeśli tak to z jaką stawką VAT?

2. Czy zgodnie z art. 113 ust. 5, wystawienie faktury na Powiat...... równowartością tych nakładów miałoby być opodatkowane, to spowoduje utratę zwolnienia podmiotowego Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie przedstawionym w uzupełnieniu wniosku):

Ze względu na zwolnienie zarówno przedmiotowe jak i podmiotowe, przy zwrocie nakładów inwestycyjnych Wnioskodawca powinien zastosować stawkę zwolnioną i wystawić fakturę na "Zwrot równowartości nakładów inwestycyjnych poniesionych w okresie dzierżawy".

Wnioskodawca uważa że spełnia warunki do zastosowania stawki zwolnionej przy zwrocie równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych, gdyż:

1. Nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu materiałów, robót wykorzystanych do realizacji nakładów inwestycyjnych oraz nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

2. Poniesione nakłady inwestycyjne służyły, służą i służyć będą sprzedaży zwolnionej określonej w art. 43 ust. 1 pkt 18, 18a.

3. Wnioskodawca uważa, iż nie traci zwolnienia na mocy art. 113 ust. 5.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Niniejszą interpretacją rozstrzygnięto kwestie:

* zwolnienia dla transakcji rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomościach oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy,

* obowiązku wystawienia faktury VAT z tytułu przeniesienia nakładów na nieruchomościach oraz ruchomościach sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy,

* braku utraty zwolnienia, w związku z rozliczeniem nakładów inwestycyjnych.

Natomiast przedmiotowa interpretacja nie rozstrzyga kwestii dotyczącej stawki podatku dla transakcji rozliczenia nakładów inwestycyjnych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy - przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na mocy art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach ich działalności gospodarczej.

Z treści art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu. Słownik języka polskiego definiuje czasownik "świadczyć" jako "wykonywać coś na czyjąś rzecz", "świadczenie" zaś, to obowiązek wykonywania, przekazania czegoś.

Przez świadczenie usług należy zatem rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby. Na zachowanie to składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy). Spod pojęcia usługi będzie natomiast wyłączone takie świadczenie, którego treścią jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stanowi ono bowiem dostawę towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do usług każde świadczenie niebędące dostawą towarów. Jeśli tylko mamy do czynienia ze świadczeniem, to na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług stanowi ono albo usługę, albo dostawę towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Do towarów i usług będących przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienionych w Nomenklaturze scalonej (CN) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, stosuje się stawkę podatku w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w przepisach ustawy lub przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie określono inną stawkę (art. 41 ust. 13 ustawy).

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest podmiotem niezarejestrowanym jako czynny podatnik VAT, korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 pkt 18, 18a oraz art. 113 pkt 1.... Szpital Sp. z o.o. prowadzi działalność od 1 października 2014 r. W dniu 15 września 2014 r. została podpisana umowa dzierżawy na zorganizowany kompleks majątkowy stanowiący własność Powiatu..... z przeznaczeniem na wykonywanie działalności leczniczej przez "Spółkę"..... Szpital Sp. z o.o. Uchwałą Nr.... z dnia 29 marca 2018 r. Rada Powiatu wyraziła zgodę na nabycie 100% udziałów w Spółce..... Szpital w..... wykonującej działalność leczniczą. W dniu 26 czerwca 2018 r. Powiat nabył 100% udziałów w Spółce ".... Szpital Sp. z o.o." W dniu 28 marca 2019 r. Rada Powiatu.... podjęła uchwałę nr..... w sprawie wyrażenia zgody na wniesienie majątku do Spółki.... Szpital w.... Sp. z o.o. jako wkładu niepieniężnego (aportu). W dniu 11 kwietnia 2019 r. zostało zawarte Porozumienie w sprawie rozwiązania umowy dzierżawy kompleksu majątkowego stanowiącego własność Powiatu.....z przeznaczeniem na wykonywanie działalności leczniczej z dniem 11 kwietnia 2019 r. Strony postanawiają iż dokonają rozliczenia nakładów inwestycyjnych dokonanych przez Dzierżawcę w przedmiocie umowy, niezbędnych z punktu widzenia realizacji zadań objętych umową zmian, ulepszeń, remontów oraz innych nakładów inwestycyjnych i odtworzeniowych. Czas rozliczenia nakładów do 31 grudnia 2020 r. W toku działalności, Szpital ponosił koszty związane z nakładami inwestycyjnymi, tj. remonty, ulepszenia oraz inne nakłady odtworzeniowe pomieszczeń na majątku dzierżawionym do dnia 11 kwietnia 2019 r. Zostały wyremontowane poszczególne pomieszczenia Szpitala ze środków finansowych Szpitala. Spółka dokonała takich nakładów, remontów, ulepszeń, stosownych do standardów wymaganych w działalności medycznej i leczniczej. W skład przedmiotowych ruchomości wchodzą wszelkie niezbędne wyposażenia, sprzęty, urządzenia medyczne niezbędne do pracy w Szpitalu. Nakłady inwestycyjne zostały poniesione na nieruchomości jak również na ruchomościach.

Zgodnie z art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawca powinien wykonywać swoje prawo zgodnie z wymaganiami prawidłowej gospodarki i nie może zmieniać przeznaczenia przedmiotu dzierżawy bez zgody wydzierżawiającego (art. 696 Kodeks cywilny).

Dzierżawca ma obowiązek dokonywania napraw niezbędnych do zachowania przedmiotu dzierżawy w stanie niepogorszonym (art. 697 Kodeks cywilny).

Po zakończeniu dzierżawy dzierżawca obowiązany jest, w braku odmiennej umowy, zwrócić przedmiot dzierżawy w takim stanie, w jakim powinien się znajdować stosownie do przepisów o wykonywaniu dzierżawy (art. 705 Kodeks cywilny).

Zgodnie natomiast z art. 676 Kodeksu cywilnego, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Z powyższych regulacji (w szczególności z art. 676 Kodeksu cywilnego) wynika, że jeśli najemca (dotyczy również dzierżawcy) ulepszył rzecz najętą, wynajmujący (w przedmiotowej sprawie wydzierżawiający), w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Z kolei na mocy art. 46 § 1 ustawy - Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do treści art. 47 § 1 Kodeksu cywilnego, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Z treści § 2 cyt. przepisu wynika natomiast, że częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. W myśl art. 47 § 3 powołanej ustawy przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

Jak stanowi art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Z punktu widzenia prawa cywilnego nakłady na nieruchomościach stanowią część składową gruntu i tym samym własność właściciela gruntu lub użytkownika wieczystego gruntu. Wszystko to, co zostało trwale z gruntem złączone, stanowi bowiem jego część składową. A zatem w sytuacji, gdy dzierżawca np. dokona prac adaptacyjnych w dzierżawionych pomieszczeniach, budynkach, tj. poniesie nakłady na majątku, który nie stanowi jego własności, nakłady te staną się częścią nieruchomości i przypadną właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, zbycie poniesionych nakładów inwestycyjnych poniesionych na nieruchomościach wykonanych przez Wnioskodawcę w dzierżawionym od Powiatu kompleksie, służącym do wykonywania działalności leczniczej, nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów, gdyż nie mamy tu do czynienia z odrębną rzeczą (art. 2 pkt 6 ustawy), która mogłaby stanowić towar. Niemniej jednak należy wskazać, że Wnioskodawca dysponuje pewnym prawem do poniesionych nakładów i może to prawo przenieść na rzecz innego podmiotu.

Zatem nakłady inwestycyjne nie stanowią odrębnej rzeczy, a jedynie będą skutkować powstaniem po stronie Wnioskodawcy roszczenia o zwrot poniesionych kosztów. Roszczenie to nie będzie stanowić natomiast prawa rzeczowego, a jedynie prawo o charakterze zobowiązaniowym, uprawniające do żądania zwrotu dokonanych nakładów. Tym samym, prawo to nie będzie mogło również stanowić towaru w rozumieniu ustawy.

W konsekwencji, sprzedaż równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Dojdzie bowiem w tym przypadku do zbycia specyficznego prawa o charakterze majątkowym, które może być przedmiotem obrotu gospodarczego.

Tym samym, odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie podlegania zwolnieniu dostawy równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych na nieruchomości należy wskazać, iż wobec faktu, że transakcja zbycia (rozliczenia) nakładów inwestycyjnych, o których mowa we wniosku, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy. W związku z tym, że czynność ta nie została wymieniona jako zwolniona od podatku od towarów i usług, będzie - co do zasady - podlegała opodatkowaniu właściwą stawką podatku VAT.

Jednocześnie z okoliczności sprawy wynika, że zakresem przedstawionego we wniosku pytania objęte są również ruchomości (wszelkie niezbędne wyposażenia, sprzęty, urządzenia medyczne niezbędne do pracy w Szpitalu). Wskazać w tym miejscu należy, iż ww. ruchomości nie można uznać za część składową nieruchomości. Punktem wyjścia dla oceny czy dany składnik należy zakwalifikować do części składowych jest w pierwszej kolejności określenie charakteru prawnego przedmiotów składających się na wyposażenie a następnie ustalenie, czy mogą one być odłączone od rzeczy głównej bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. To ostatnie ustalenie dotyczy strony faktycznej a nie prawnej, gdyż wymagać będzie przede wszystkim wyjaśnienia stopnia trwałości oraz fizycznego i funkcjonalnego połączenia przedmiotu odłączonego z rzeczą główną. Dopiero zestawienie tych ustaleń z treścią art. 47 Kodeksu cywilnego umożliwia ocenę, który ze składników wyposażenia dzierżawionego kompleksu jest jego częścią składową.

Z punktu widzenia prawnego niezbędne wyposażenia, o których mowa we wniosku, sprzęty, urządzenia medyczne niezbędne do pracy w Szpitalu - jak sam Wnioskodawca wskazuje - są to ruchomości, a zatem mogą być przedmiotem odrębnego obrotu i sam fakt wyposażenia nimi pomieszczeń Szpitala nie może decydować o staniu się częściami składowymi, gdyż musiałyby być na trwale połączone i to w taki sposób, że nie byłoby możliwe ich odłączenie od rzeczy głównej (pomieszczenia na terenie Szpitala) bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Wskazać należy, iż na skutek demontażu wyposażenia, sprzętów, urządzeń medycznych, budynek Szpitala nie straci swojej funkcji użytkowej.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, iż w odniesieniu do zbycia ruchomości w postaci wyposażenia, sprzętów, urządzeń medycznych niezbędnych do pracy w Szpitalu, sprzedaż ta będzie stanowić dostawę towarów.

Tym samym, mając na uwadze powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy oraz fakt, iż - jak wynika z okoliczności sprawy - Wnioskodawcy z tytułu nabycia przedmiotowych ruchomości znajdujących się w Szpitalu nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jak również.....Szpital Sp. z o.o.w.... wykorzystywał ruchomości tylko i wyłącznie do czynności zwolnionych - działalności leczniczej Szpitala, to dostawa ww. ruchomości w postaci niezbędnego wyposażenia, sprzętów, urządzeń medycznych niezbędnych do pracy w Szpitalu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym miejscu wskazać należy, iż w myśl art. 106b ust. 1, 2 i 3 ustawy:

1. Podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1.

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;

2.

sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

3.

wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;

4.

otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

2. Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

3. Na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,

2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 - jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Wskazać należy, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa, regulujący zasady wykonywania danego rodzaju dostaw i usług.

Analiza przedstawionego opisu sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż równowartości poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących nieruchomości sfinansowanych z własnych środków w okresie dzierżawy, będzie stanowić odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 ww. ustawy. W konsekwencji, czynność ta - stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy - powinna być udokumentowana fakturą.

Natomiast dostawa ruchomości w postaci niezbędnego wyposażenia, sprzętów, urządzeń medycznych niezbędnych do pracy w Szpitalu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym, czynność ta - stosownie do art. 106b ust. 2 ustawy - nie musi być udokumentowana fakturą. Niemniej jednak, stosownie do art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w przewidzianym przepisem terminie.

W konsekwencji, oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy objęte zakresem pytania nr 1, należało uznać je za nieprawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy objętych zakresem pytania nr 2, wskazać należy, że jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000,00 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych; 3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (CN 2716 00 00),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu,

f.

następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:

* preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),

* komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),

* urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),

* maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),

g.

hurtowych i detalicznych części do:

* pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),

* motocykli (PKWiU 45.4);

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie,

d.

ściągania długów, w tym factoringu;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Przytoczone wyżej przepisy prawa krajowego są odzwierciedleniem treści art. 288 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str. 1 z późn. zm.) - dalej jako "Dyrektywa". Według tego artykułu, kwota obrotu stanowiąca punkt odniesienia dla zastosowania procedury przewidzianej w niniejszej sekcji obejmuje następujące kwoty, z wyłączeniem VAT:

1.

wartość dostaw towarów i świadczenia usług, o ile są one opodatkowane;

2.

wartość transakcji zwolnionych z prawem do odliczenia VAT zapłaconego na poprzednim etapie zgodnie z art. 110 i 111, art. 125 ust. 1, art. 127 i art. 128 ust. 1;

3.

wartość transakcji zwolnionych zgodnie z art. 146-149 oraz art. 151, 152 i 153;

4.

wartość transakcji związanych z nieruchomościami, transakcji finansowych, o których mowa w art. 135 ust. 1 lit. b-g) oraz usług ubezpieczeniowych, chyba że transakcje te mają charakter transakcji pomocniczych.

Zbycie materialnych lub niematerialnych dóbr inwestycyjnych przedsiębiorstwa nie jest jednak uwzględniane przy obliczaniu obrotu.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że do transakcji zbycia (rozliczenia) poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących nieruchomości nie ma zastosowania art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy. Przepis ten wskazuje, że do kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Jak wyżej wskazano zbycie poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących nieruchomości wykonanych przez Wnioskodawcę w dzierżawionym od Powiatu kompleksie nie może zostać uznane za odpłatną dostawę towarów. Ww. sprzedaż nakładów inwestycyjnych dotyczących nieruchomości - jak rozstrzygnięto wyżej - stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT.

Natomiast jak wskazano powyżej, zbycie ruchomości w postaci niezbędnego wyposażenia, sprzętów, urządzeń medycznych niezbędnych do pracy w Szpitalu, będzie stanowić dostawę towarów, korzystającą ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając zatem na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należy wliczyć wartość wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących nieruchomości od Powiatu, z uwagi na fakt, że rozliczenie nakładów przez Wnioskodawcę stanowi świadczenie usług, a nie dostawę towarów, o której mowa w art. 113 ust. 2 pkt 3 ustawy. Natomiast wynagrodzenia związanego z rozliczeniem zbycia ruchomości w postaci niezbędnego wyposażenia, sprzętów, urządzeń medycznych niezbędnych do pracy w Szpitalu - zgodnie z art. 113 ust. 2 pkt 2 ustawy - nie należy wliczać do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Przenosząc powyższe uwagi na grunt niniejszej sprawy podkreślić należy, że zgodnie z opisem sprawy wartość nakładów będących przedmiotem wniosku przekroczy kwotę 200.000 zł. Wartość nakładów poniesionych na nieruchomości wyniesie ok. 2.200.000 zł. A ponadto - jak wskazano wyżej - do wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, należy wliczyć wartość wynagrodzenia otrzymanego przez Wnioskodawcę z tytułu rozliczenia poniesionych nakładów inwestycyjnych dotyczących nieruchomości. Tym samym, mając na uwadze wyżej przytoczone przepisy oraz tak przedstawiony opis sprawy, stwierdzić należy, że skoro wartość świadczonych przez Wnioskodawcę usług przekroczy 200.000 zł, to przedmiotowa czynność spowoduje utratę zwolnienia podmiotowego Spółki.

Tym samym, oceniając stanowisko Wnioskodawcy objęte pytaniem nr 2, należało je uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751, z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., zwanej dalej "ustawą nowelizującą", przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 lipca 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Jak stanowi art. 7 ust. 3 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., do wiążących informacji stawkowych, zwanych dalej "WIS", wydawanych przed dniem 1 lipca 2020 r.:

1.

nie stosuje się przepisów art. 83 ust. 1 pkt 2 oraz załącznika nr 2 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, a także przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 41 ust. 15 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym,

2.

stosuje się przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą - z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3 i 4.

W myśl art. 7 ust. 4 ustawy nowelizującej, w brzmieniu obowiązującym od dnia 31 marca 2020 r., WIS wydana przed dniem 1 lipca 2020 r. wiąże organy podatkowe wobec podatnika, dla którego została wydana w odniesieniu do towaru będącego przedmiotem dostawy, importu lub wewnątrzwspólnotowego nabycia dokonanych po dniu 30 czerwca 2020 r. oraz usługi, która została wykonana po tym dniu, z zastrzeżeniem art. 8 ust. 3.

Na podstawie art. 42b ust. 1 w powiązaniu z art. 42a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług podatnik może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS), która jest wydawana w formie decyzji na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług. Wystąpienie z wnioskiem o wydanie WIS jest możliwe od 1 listopada 2019 r. - przy czym WIS będzie dotyczyć stanu prawnego, który zacznie obowiązywać od 1 lipca 2020 r. Zatem kwestia ustalenia wysokości stawki podatku od towarów i usług dla dostawy towarów lub świadczenia usług od dnia 1 lipca 2020 r. może być określona wyłącznie w ramach wydania Wiążącej Informacji Stawkowej określonej w art. 42a ustawy.

W myśl art. 14b § la ustawy - Ordynacja podatkowa, w zakresie objętym wiążącymi informacjami stawkowymi, o których mowa w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie wydaje się interpretacji indywidualnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w......, za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przez sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego.

Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl