0113-KDIPT1-1.4012.387.2020.1.AKA - VAT od sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2020 r. (data wpływu 22 maja 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 czerwca 2020 r. (data wpływu 1 lipca 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika i niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży nieruchomości gruntowej, oznaczonej jako działka nr 1 ˗ jest nieprawidłowe.

W dniu 22 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika i niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży nieruchomości gruntowej, oznaczonej jako działka nr 1.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono w dniu 1 lipca 2020 r. o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W dniu... r. na podstawie aktu notarialnego Rep:.., sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w..., matka Wnioskodawcy -....., przekazała Wnioskodawcy w drodze darowizny niezabudowaną nieruchomość, położoną w miejscowości..., gmina......, oznaczoną jako działka nr 1 o pow. 0,1499 ha. Zgodnie z okazanym przy sporządzeniu aktu wypisem z rejestru gruntów, działka jest sklasyfikowana w całości jako grunty orne - Rlllb. Wartość rynkowa przedmiotu darowizny została określona przez strony na kwotę...,-zł. Podatku od darowizny nie pobrano, opierając się na zapisach art. 4a ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Działka nie była w żaden sposób użytkowana przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie myślał o jej sprzedaży, nie podejmował działań mających na celu jej zbycie, zwiększenie wartości czy też atrakcyjności. Nie zostały dokonane jakiekolwiek inne ulepszenia, nie były też poczynione nakłady finansowe mające na celu przygotowywanie ww. nieruchomości na sprzedaż (brak utwardzenia drogi, brak uzbrojenia terenu). Nigdy też Wnioskodawca nie zamieszczał ogłoszeń dotyczących zbycia tejże nieruchomości.

Pewnego dnia zjawił się u Wnioskodawcy pracujący w tej okolicy przedstawiciel handlowy spółki "..." S.A. z zapytaniem o możliwość zakupu od Wnioskodawcy ww. działki. Na początku Wnioskodawca nie był zainteresowany, aczkolwiek napomknął, że jeżeli firma zaproponuje atrakcyjną cenę, to może się ewentualnie zastanowić. Przedstawiciel wziął od Wnioskodawcy numer telefonu i powiedział, że będzie dzwonił, gdyż jest zainteresowany nabyciem działki z uwagi na jej atrakcyjną dla spółki lokalizację. Po paru dniach zadzwonił i zaproponował spotkanie w celu omówienia warunków transakcji. Wynikiem powyższego było uzgodnienie ceny sprzedaży nieruchomości i ustalenie okoliczności zawarcia umowy w tym zakresie.

W dniu... r. w Kancelarii Notarialnej w..., przed notariuszem..., pod numerem Rep.... została sporządzona umowa przedwstępna sprzedaży pod warunkiem. Zgodnie z zapisami niniejszego dokumentu Wnioskodawca zobowiązał się sprzedać z majątku osobistego na rzecz firmy "..." S.A. prawo własności do działki ewidencyjnej numer 1 o obszarze 1.499,00 m², m.in. pod następującymi warunkami:

* uzyskania przez stronę Kupującą decyzji o warunkach zabudowy, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości oraz nieruchomości gruntowej, położonej w miejscowości..., gm....... o obszarze ok. 1.900 m², która zostanie wydzielona z działki ewidencyjnej nr 2 - obiektami, w tym obiektem handlowym o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż 600 m²,

* uzyskania przez stronę Kupującą decyzji wydanej przez właściwy organ o pozwoleniu na budowę wjazdu na nieruchomość, według koncepcji strony Kupującej,

* uzyskania pozwolenia na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych,

* potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków,

* uzyskania przez firmę kupującą warunków technicznych przyłączy,

* dokonania podziału geodezyjnego nieruchomości, stanowiącej działkę geodezyjną nr 2 o obszarze 8.735 m² oraz uzyskania i przedłożenia mapy z projektem podziału tej nieruchomości oraz wydania przez właściwy organ decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę nr 2 o pow. 8.735 m², położonej w miejscowości..., gm.......,

* wydania przez właściwy organ wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem mapy ewidencyjnej, obejmujących działki ewidencyjne powstałe w wyniku podziału, nieruchomości gruntowej, stanowiącej działkę nr 2, opatrzone klauzulami, iż stanowią podstawę do wpisu w księdze wieczystej,

* uzyskania pozytywnej promesy na sprzedaż alkoholu powyżej 4,5% w planowanym przez stronę Kupującą obiekcie handlowym,

* łącznego nabycia przez firmę Kupującą nieruchomości oraz nieruchomości gruntowej, położonej w miejscowości..., gm....... o obszarze ok. 1.900 m², która zostanie wydzielona z działki ewidencyjnej numer 2,

* oraz uzyskania przez Wnioskodawcę ostatecznej decyzji na wyłączenie Jego działki z produkcji rolnej.

W akcie notarialnym zaznaczono, że nieruchomość położona jest na terenie, który nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

Wnioskodawca dodaje, iż w niniejszym akcie udzielił osobie działającej w imieniu i na rzecz spółki pod firmą "..." S.A. pełnomocnictwa z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych powyżej. Wnioskodawca wyraził też zgodę na dysponowanie przez stronę kupującą nieruchomością na cele budowlane - w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenia na budowę, uzyskanie zgód, opinii, itp., jak również udostępnienia nieruchomości celem przeprowadzenia badań gruntu.

Zgodnie z zapisami aktu notarialnego, Strony ustaliły, że zapłata całkowitej ceny sprzedaży nastąpi w terminie 3 dni roboczych, licząc od dnia podpisania przyrzeczonej umowy sprzedaży.

Wartość zbycia nieruchomości ustalono na kwotę...-zł, plus ewentualny podatek od towarów i usług w obowiązującej stawce, jeżeli na dzień zawarcia przyrzeczonej umowy sprzedaży będzie on wymagalny.

W akcie tym zapisano także, że w przypadku doliczenia do ceny podatku VAT, Wnioskodawca jest zobowiązany przedłożyć zaświadczenie potwierdzające, że jest czynnym podatnikiem podatku VAT, interpretację podatkową wydaną przez właściwego Dyrektora Izby Skarbowej o konieczności naliczenia podatku od towarów i usług i wystawić fakturę VAT.

W dniu... r. Wnioskodawca podpisał z pełnomocnikiem "..." S.A., działającym w imieniu i na rzecz spółki - umowę dzierżawy. W umowie tej Wnioskodawca wydzierżawił ww. firmie należącą do Niego działkę gruntu nr 1 o pow. 1.499 m², objętą księgą wieczystą... - w zamian za określony w umowie czynsz dzierżawny. W dokumencie tym Wnioskodawca wyraził także zgodę na dysponowanie przez dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane - w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń. Umowę zawarto na czas nieoznaczony.

W tym samym dniu sporządzono aneks, w którym m.in. dodano, że umowa dzierżawy została zawarta w związku z łączącą strony przedwstępną umową sprzedaży działki nr 1, zawartą w formie aktu notarialnego z dnia... r. za Rep...., że przekazanie przedmiotu dzierżawy nastąpi niezwłocznie po zawarciu przyrzeczonej umowy sprzedaży oraz określono, iż umowa zostaje zawarta na okres 3 miesięcy.

Zgodnie z pismem znak:. z dnia... r. Burmistrz Miasta i Gminy...... zawiadomił, że na podstawie wniosku z dnia... r. na żądanie pełnomocnika firmy "..." S.A. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na:

* budowie budynku handlowo-usługowego wraz z towarzyszącą infrastrukturą na części działki 2 i na całości działki 1,

* realizacji urządzeń budowlanych niezbędnych do użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

W dniu... r. została wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy...... decyzja nr... o warunkach zabudowy, w której ustalono na rzecz "..." S.A warunki zabudowy części nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 2 oraz nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1, położonej w miejscowości..., gmina......, tj.m.in:

* budowa budynku usługowego o pow. 650 m²,

* budowa zespołu parkingowego dla samochodów osobowych,

* budowa wolnostojącej reklamy,

* realizacja urządzeń budowlanych, niezbędnych do użytkowania przedsięwzięcia zgodnie z przeznaczeniem.

Wnioskodawca nadmienia, iż w okresie od... r. do dnia... r. prowadził działalność gospodarczą w zakresie obróbki mechanicznej elementów metalowych, którą w ubiegłym roku zlikwidował. Wnioskodawca nigdy nie był i nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w celach działalności gospodarczej ani działalności rolniczej. Nie została wprowadzona do działalności Wnioskodawcy jako środek trwały. Do momentu podpisania z... S.A. opisanej we wniosku umowy dzierżawy, nie była też nigdy udostępniana osobom trzecim nieodpłatnie, nie były również zawierane inne umowy najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca informuje także, iż wcześniej nie dokonywał sprzedaży innych działek. Wnioskodawca doda zatem, iż sprzedaż ta z całą pewnością będzie miała charakter okazjonalny, jednorazowy, dostawa działki będzie odbywała się w ramach zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Wszystkie opisane bowiem powyżej działania przeprowadzane były już przez ewentualnego nabywcę, a nie przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca, jak już wspominał, nie inicjował procesu, i nie podejmował aktywnych działań, aby posiadaną działkę zbyć. Środki finansowe ze sprzedaży zostaną spożytkowane na zaspokojenie celów osobistych Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że transakcja będzie dokonana w terminie po 30 czerwca 2020 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z planowaną transakcją sprzedaży nieruchomości gruntowej, położonej w miejscowości..., gmina......, oznaczonej jako działka nr 1 o pow. 0,1499 ha, czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w obowiązującej stawce 23% ?

Zdaniem Wnioskodawcy, transakcja sprzedaży działki nr 1, położonej w miejscowości..., gm....... - na warunkach opisanych we wniosku, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT, albowiem dokonując tej czynności Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku VAT ani osobą prowadzącą w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwolnieniu podlega dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane, co oznacza, że zwolnieniu podlega dostawa gruntów, które mają status inny niż budowlane (gruntów rolnych, leśnych, rekreacyjnych).

Zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług VAT - terenami budowlanymi są grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Tak więc, Wnioskodawca domniemywa, że sprzedaż przedmiotowej działki nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia, o jakim mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Jednak wobec okoliczności, że działka została nabyta jako nieruchomość rolna, a jej przeznaczenie zmieni się tylko wskutek działań podjętych przez nabywcę, planowane zbycie będzie tylko i wyłącznie czynnością rozporządzania majątkiem prywatnym, a nie prowadzeniem działalności gospodarczej.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Dla celów podatku VAT działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub innych usługodawców, w tym również podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, jak również działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub dóbr niematerialnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni gramatycznej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT prowadzą do wniosku, że działalnością gospodarczą jest nawet pojedyncza czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar wykonywania w sposób częstotliwy (czyli stały i powtarzalny), przy czym czynność ta winna być wykonana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód, czyli przez podmiot występujący w odniesieniu do takiej czynności w charakterze podatnika.

Tym samym transakcja okazjonalna (sporadyczna), w tym i okazjonalna sprzedaż działek, może być uznana za działalność gospodarczą, na co wskazują przepisy prawa wspólnotowego (art. 1 Dyrektywy 2006/112ME z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku cd wartości dodanej, a wcześniej art. 4 ust. 3 VI Dyrektywy), ale tylko wtedy, jeżeli transakcji tej od początku towarzyszył zamiar działania jak osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Oznacza to, że nawet okazjonalne transakcje mogą być związane z działalnością wymienioną w art. 15 ust. 2 ustawy VAT, ale przyjęcie, że dana osoba, sprzedając działkę, działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną.

Ponadto samo nabycie sprzedawanych gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli celach handlowych, a nie w innych celach. Wnioskodawca natomiast działkę otrzymał od mamy w drodze darowizny, a nie nabył ją w celach handlowych.

Stąd też zamiar częstotliwego wykonywania czynności powinien być w zasadzie ujawniony już w momencie nabycia towaru, a nie jego sprzedaży, gdyż pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży.

A zatem dopiero ustalenie, czy sprzedaż działki rolnej, następowała na drodze profesjonalnej - a więc z zamiarem stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności, a nadto, iż już w dacie nabywania nieruchomości był zamiar jej dalszej odsprzedaży pozwalałoby na przyjęcie tezy, że sprzedając działkę, Wnioskodawca działa w charakterze podatnika wykonującego handlową działalność gospodarczą i pozostaje podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W wielu wyrokach m.in. Naczelnego Sądu Administracyjnego (NSA z dnia 9 maja 2014 r., I FSK 811/13, NSA z dnia 29 kwietnia 2014 r., I FSK 621/13, z 28 marca 2008 r. sygn. akt I FSK 475/07, z 23 stycznia 2009 r. sygn. akt I FSK 1629/07) wskazano niejednokrotnie, jakie kryteria mogą być pomocne do oceny, czy sprzedaż przez osobę fizyczną nieruchomości jest opodatkowaną działalnością gospodarczą. Sądy wprost orzekają, że sprzedaż działek dokonana przez osobę fizyczną, aby mogła zostać opodatkowana podatkiem VAT, winna mieć charakter zawodowy (profesjonalny), a zatem stały (zakładający powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji) tj. zorganizowany, a nabycie gruntów musi nastąpić w celach wykonywania tej działalności (czyli w celach handlowych), a nie jakichkolwiek innych.

Nie spełnia kryteriów działalności gospodarczej sprzedaż jednej lub kilku działek dokonana w celu spożytkowania pozyskanych środków na zaspokojenie celów osobistych sprzedawcy, gdyż w takim przypadku brak jest podstaw do twierdzenia, że sprzedaż taka przybiera charakter zawodowy.

Podobna ocena została wyrażona także w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. TSUE w sprawach połączonych C-180/10 i C-181/10, z którego wynika m.in., że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego. Inaczej jest natomiast - wyjaśnił Trybunał - w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Analiza okoliczności faktycznych zamierzonej lub dokonanej przez osobę fizyczną sprzedaży musi wskazywać na tego rodzaju skalę aktywności podatnika w zakresie zbywanych nieruchomości, która jest porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Dlatego też w ocenie Wnioskodawcy, nie jest On podatnikiem podatku VAT, prowadzącym działalność w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i zamierzona przez Niego sprzedaż działki nie będzie podlegała opodatkowaniu 23% podatkiem od towarów i usług.

Przedstawiony stan faktyczny potwierdza bowiem, że Wnioskodawca nie działa jako zorganizowany przedsiębiorca, lecz jedynie rozporządza swoim osobistym majątkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, że niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika i niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży nieruchomości gruntowej, oznaczonej jako działka nr 1.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Należy zauważyć, że nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W świetle definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych działań podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu statusu podatnika. Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, gdyż związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest również, czy dokonujący dostawy w celu dokonania sprzedaży podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu, jako że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy. Natomiast okoliczność podjęcia m.in. takich czynności jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych, uzyskanie przed sprzedażą decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Wskazany problem był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości UE wydanego w dniu 15 września 2011 r. w sprawach połączonych sygn. akt C-180/10 i C-181/10. Z powyższego wyroku wynika, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Zatem określenie, czy dana osoba fizyczna sprzedając działki gruntu działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec), wymaga ustalenia, czy jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wraz z Kupującym zawarli umowę przedwstępną sprzedaży. Zgodnie z zapisami niniejszego dokumentu Wnioskodawca zobowiązał się sprzedać z majątku osobistego na rzecz firmy "..." S.A. prawo własności działki ewidencyjnej numer 1 o obszarze 1.499,00 m². W niniejszym akcie Wnioskodawca udzielił osobie działającej w imieniu i na rzecz spółki pod firmą "..." S.A. pełnomocnictwa z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych powyżej. Wnioskodawca wyraził też zgodę na dysponowanie przez stronę kupującą nieruchomością na cele budowlane - w zakresie wystąpienia z wnioskiem o pozwolenia na budowę, uzyskanie zgód, opinii, itp., jak również udostępnienia nieruchomości celem przeprowadzenia badań gruntu. W dniu... r. Wnioskodawca podpisał z pełnomocnikiem "..." S.A., działającym w imieniu i na rzecz spółki - umowę dzierżawy. W umowie tej Wnioskodawca wydzierżawił ww. firmie należącą do Niego działkę gruntu nr 1 o pow. 1.499 m², objętą księgą wieczystą... - w zamian za określony w umowie czynsz dzierżawny. W dokumencie tym Wnioskodawca wyraził także zgodę na dysponowanie przez dzierżawcę przedmiotem dzierżawy na cele budowlane - w zakresie uzyskania niezbędnych zgód i pozwoleń. Umowę zawarto na czas nieoznaczony. W dniu... r. została wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy...... decyzja nr... o warunkach zabudowy, w której ustalono na rzecz "..." S.A warunki zabudowy części nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 2 oraz nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że zgodnie z art. 693 § 1 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia "działalność gospodarcza", w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych. Takie wykorzystywanie towarów ma miejsce poprzez oddanie ich w stosunki obligacyjne (najem, dzierżawa, leasing, itp.).

Istota umowy dzierżawy wskazuje, że na jej podstawie dochodzi do odpłatnego świadczenia usług przez właściciela na rzecz dzierżawcy. Dzierżawca za oddaną mu w dzierżawę rzecz płaci umówiony czynsz. Istnieje zatem bezpośredni związek między świadczoną usługą, a przekazanym za nią wynagrodzeniem.

Z treści przywołanego wyżej art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że ustawodawca przyjął generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, że definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów". Jest ona wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej przez nich działalności gospodarczej.

W konsekwencji, dzierżawa nieruchomości stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym, wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że działka która została wydzierżawiona Kupującemu, na podstawie zawartej umowy, de facto wykorzystywana była przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Nadmienić należy, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Odwołując się do treści przepisów ustawy o VAT - w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta powinna przy tym uwzględniać nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, należy zwrócić uwagę na kwestię udzielenia pełnomocnictw, która uregulowana jest w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo ww. ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 ww. Kodeksu, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony (art. 108 Kodeksu cywilnego).

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Zatem, po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez Kupującego wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy jako mocodawcy, co wskazuje, że w celu zwiększenia możliwości sprzedaży działki nr 1 podjął On pewne działania w sposób zorganizowany.

Należy stwierdzić, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania oraz dokonane czynności wykluczają sprzedaż przedmiotowej działki w ramach zarządu majątkiem prywatnym Wnioskodawcy.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty opis sprawy stwierdzić należy, że planowana sprzedaż ww. działki będzie, zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT, dostawą dokonywaną przez podatnika w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca dokonując opisanych we wniosku czynności, podejmie działania podobne do tych, jakie wykonują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa w orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykazał aktywność w przedmiocie zbycia działki porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem. Z uwagi na powyższe okoliczności, w tej konkretnej sytuacji nie można uznać, że sprzedaż ww. działki pozostaje poza zakresem ustawy o VAT.

Z przedstawionych okoliczności wynika, że na podstawie wniosku z dnia... r. na żądanie pełnomocnika firmy "..." S.A. zostało wszczęte postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na:

* budowie budynku handlowo-usługowego wraz z towarzyszącą infrastrukturą na części działki 2 i na całości działki 1,

* realizacji urządzeń budowlanych niezbędnych do użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem.

Następnie Burmistrz Miasta i Gminy...... wydał decyzję o warunkach zabudowy, w której ustalono na rzecz "..." S.A warunki zabudowy części nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 2 oraz nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1, położonej w miejscowości..., gmina......, tj.m.in:

* budowa budynku usługowego o pow. 650 m²,

* budowa zespołu parkingowego dla samochodów osobowych,

* budowa wolnostojącej reklamy,

* realizacja urządzeń budowlanych, niezbędnych do użytkowania przedsięwzięcia zgodnie z przeznaczeniem.

W związku z powyższym, skoro zaistniały przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, to czynność dostawy działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy i obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że planowana przez Wnioskodawcę transakcja sprzedaży ww. działki, z tytułu której Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku VAT, będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej zgodnie z art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o VAT. W konsekwencji powyższego transakcja sprzedaży tej działki - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 7 ust. 1 ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże stosownie do art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

I tak, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r. poz. 293), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Jak wynika z opisu sprawy, w dniu... r. została wydana przez Burmistrza Miasta i Gminy...... decyzja nr... o warunkach zabudowy, w której ustalono na rzecz "..." S.A warunki zabudowy części nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 2 oraz nieruchomości oznaczonej numerem ewidencyjnym 1, położonej w miejscowości..., gmina......, tj.m.in:

* budowa budynku usługowego o pow. 650 m²,

* budowa zespołu parkingowego dla samochodów osobowych,

* budowa wolnostojącej reklamy,

* realizacja urządzeń budowlanych, niezbędnych do użytkowania przedsięwzięcia zgodnie z przeznaczeniem.

Zatem, działka nr 1 przeznaczona pod zabudowę i jednocześnie dla celów podatku VAT stanowić będzie teren budowlany. Mając na uwadze powyższe okoliczności, zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, nie znajdzie zastosowania do planowanej sprzedaży ww. działki. W tej sytuacji należy przeanalizować przesłanki do ewentualnego zastosowania zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT, wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wskazano wyżej, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Dla zastosowania powyższego zwolnienia muszą być spełnione łącznie dwa warunki, tj.:

* towary musiały być wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej,

* w związku z nabyciem (importem, wytworzeniem) tych towarów nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków wyklucza zastosowanie zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego działka nr 1 została nabyta przez Wnioskodawcę w ramach aktu notarialnego sporządzonego w Kancelarii Notarialnej w.... Matka Wnioskodawcy przekazała Wnioskodawcy w drodze darowizny niezabudowaną nieruchomość. Z tego względu nie można uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT, skoro nabycie przez niego ww. działki nie było w ogóle objęte tym podatkiem. Należy zatem stwierdzić, że nie jest spełniony jeden z warunków zwolnienia wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, w związku z tym dostawa działki nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia z podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji, mając na uwadze powyższe okoliczności oraz obowiązujące przepisy, należy stwierdzić, że w stosunku do planowanej sprzedaży działki nr 1 przez Wnioskodawcę, nie znajdzie zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. Oznacza to, że dostawa działki nr 1, będącej przedmiotem wniosku, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie działa jako podatnik, sprzedaż działki nr 1 nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie nieuznania Wnioskodawcy za podatnika przy sprzedaży działki i niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży tej działki. Natomiast wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w zakresie stawki podatku dla sprzedaży działki, zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego..., za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną