0113-KDIPT1-1.4012.345.2018.1.JK - Brak prawa do pełnego lub częściowego odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2018 r. (data wpływu 12 kwietnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do pełnego lub częściowego odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu "...." - jest prawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do pełnego lub częściowego odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu "....".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, składającym do urzędu skarbowego miesięczne deklaracje VAT-7. Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, prowadzi działalność niepodlegającą podatkowi od towarów i usług oraz działalność gospodarczą opodatkowaną i zwolnioną. Na mocy ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r. poz. 1454 z późn. zm.), w dniu 1 stycznia 2017 r. doszło do scentralizowania rozliczeń VAT Gminy i jej jednostek budżetowych.

W strukturze Gminy funkcjonują następujące jednostki budżetowe:

1. Urząd Gminy,

2. Zespół Szkół,

3. Ośrodek Pomocy Społecznej.

Gmina jest organem założycielskim instytucji kultury: Gminnej Biblioteki Publicznej. Instytucja ta, posiadająca odrębną osobowość prawną, nie uczestniczy w centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług. Gminna Biblioteka Publiczna nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Gmina w dniu 31 lipca 2017 r. podpisała z Urzędem Marszałkowskim Województwa umowę o dofinansowanie projektu pn. "...." w ramach Osi Priorytetowej 7 Ochrona dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Działania 7.1 Dziedzictwo kulturowe i naturalne, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. We wniosku o dofinansowanie tego zadania Gmina określiła, że podatek od towarów i usług będzie zaliczany do kosztów kwalifikowanych, w związku z nieplanowaniem prowadzenia odpłatnej działalności usługowej związanej z wykorzystaniem efektów projektu. Realizowane zadanie mieści się w katalogu zadań własnych gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 15, 17, 18 i 19 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gdyż dotyczy działań w zakresie kultury, utrzymania obiektu gminnego oraz tworzenia warunków do działania jednostek pomocniczych i współpracy z organizacjami pozarządowymi.

Celem projektu "..." jest zachowanie i wzmocnienie potencjału kulturowego charakterystycznego dla Gminy. Obiekt powstały w wyniku realizacji projektu pozwoli na upowszechnianie dziedzictwa kulturowego regionu, promocję aktywnego korzystania z dóbr i zasobów kultury. Odnowiony budynek stanie się lokalną atrakcją o charakterze turystycznym. Realizacja projektu pozytywnie wpłynie na otoczenie społeczno-gospodarcze Gminy i Powiatu.

Zakres rzeczowy projektu obejmuje: opracowanie studium wykonalności, opracowanie dokumentacji technicznej, roboty budowlane - modernizacja budynku (branża budowlana, sanitarna i elektryczna), zakup wyposażenia niezbędnego do funkcjonowania obiektu, nadzór inwestorski, promocję projektu, zarządzanie projektem. Wyremontowany budynek nadal pozostanie własnością Gminy, ale będzie stanowił nową siedzibę Gminnej Biblioteki Publicznej, której zostanie nieodpłatnie przekazany w trwały zarząd.

Grupą docelową projektu będą mieszkańcy Gminy oraz inne osoby korzystające z odnowionej infrastruktury - turyści. Cały zmodernizowany obiekt będzie wykorzystywany do celów związanych z upowszechnianiem kultury. Wszystkie pomieszczenia w modernizowanym obiekcie będą wykorzystywane do prowadzenia działalności związanej z działalności kulturalną instytucji w sposób bezpośredni - pomieszczenia na parterze budynku. W części piwnicznej zlokalizowane będzie zaplecze magazynowe oraz pomieszczenia techniczne, które są niezbędne do funkcjonowania budynku jako całości. W Centrum Spotkań w Gminie - biblioteka, stworzy się odpowiednią bazę lokalową i zaplecze techniczne do organizowania działalności różnych klubów zainteresowań, np. Koła Gospodyń Wiejskich, Dyskusyjny Klub Książki, Klub Koneserów Kina, Akademia Pani Bajki, itp. Budynek będzie wykorzystywany również jako lokal wyborczy. Infrastruktura wytworzona w ramach projektu będzie udostępniana nieodpłatnie wszystkim interesariuszom projektu, w tym mieszkańcom Gminy, turystom. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z powstałych, ogólnodostępnych obiektów.

Podsumowując, realizacja opisanego projektu będzie wykonywaniem zadań własnych nałożonych na jst przepisami ustawy o samorządzie gminnym, nie będzie prowadziła do sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

W dniu 02 lutym 2018 r. Gmina podpisała umowę z wykonawcą 1. etapu prac remontowych. Pierwsza płatność za usługi budowlane nastąpi w drugiej połowie kwietnia 2018 r. Indywidualna interpretacja w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT zostanie przedłożona do Urzędu Marszałkowskiego Województwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy realizując opisane zadania, zaplanowane do wykonania w ramach projektu pn. "...." w ramach Osi Priorytetowej 7 Ochrona dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Działania 7.1 Dziedzictwo kulturowe i naturalne, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Gmina ma pełne lub częściowe prawo do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją opisanego projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie, jako zarejestrowanemu, czynnemu podatnikowi podatku VAT nie przysługuje pełne ani częściowe prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją opisanego projektu. Infrastruktura, która zostanie wytworzona/nabyta w ramach opisanego projektu - objęta zdarzeniem przyszłym, nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Gmina nie będzie prowadziła w oparciu o wytworzony majątek sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1, w związku z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. A contrario ponoszenie wydatków inwestycyjnych, które nie są związane z działalnością opodatkowaną VAT powoduje, że podatnik nie ma prawa do odliczenia VAT od takich wydatków. Zaplanowane zadania w projekcie nie stanowią czynności opodatkowanych, dotyczą usprawnień w obszarze procedowania, które to procedowanie jest zadaniem publicznym i nieodpłatnym. Podatek VAT stanowi koszt kwalifikowalny opisanego projektu, z uwagi na brak związku ponoszonych wydatków z czynnościami opodatkowanymi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy (art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym). W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami; utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych; wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej; promocji gminy; współpracy i działalności na rzecz organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2016 r. poz. 1817 i 1948 oraz z 2017 r. poz. 60 i 573) - art. 7 ust. 1 pkt 9, 15, 17, 18 i 19 ww. ustawy.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Podmioty takie są wyodrębnionymi jednostkami organizacyjnymi niemającymi osobowości prawnej, które prowadzą swoją działalność w formie samorządowego zakładu budżetowego lub jednostki budżetowej.

Gmina oraz inna gminna osoba prawna może prowadzić działalność gospodarczą wykraczającą poza zadania o charakterze użyteczności publicznej wyłącznie w przypadkach określonych w odrębnej ustawie (art. 9 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym).

W tym miejscu należy zaznaczyć, że działalność gmin w zakresie kultury, jako zadanie własne jednostek samorządu terytorialnego, została uregulowana ustawą z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2017 r. poz. 862, z późn. zm.), zwanej dalej u.o.p.d.k.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 i 2 u.o.p.d.k., jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym. Prowadzenie działalności kulturalnej jest zadaniem własnym jednostek samorządu terytorialnego o charakterze obowiązkowym.

Natomiast na podstawie art. 11 ust. 1 u.o.p.d.k., organizator wydaje akt o utworzeniu instytucji kultury, w którym określa jej przedmiot działania, nazwę i siedzibę, a także określa czy dana instytucja kultury jest instytucją artystyczną w rozumieniu ust. 2. Może być utworzona instytucja kultury prowadząca działalność kulturalną w więcej niż jednej formie organizacyjnej, wymienionej w art. 2. Tak więc organizatorami samorządowych instytucji kultury, o których mowa w u.o.p.d.k. są odpowiednie organy samorządu gminnego, powiatowego lub wojewódzkiego, które powołując samorządową instytucję kultury, podejmują stosowne uchwały, stanowiące prawo miejscowe. Uchwały w zakresie organizacji instytucji kultury podejmowane są przez właściwe organy zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, a także w oparciu o odpowiednie przepisy ustaw samorządowych, gdzie znajdują się podstawy prawne do stanowienia prawa miejscowego.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 i 2 u.o.p.d.k., instytucje kultury działają na podstawie aktu o ich utworzeniu oraz statutu nadanego przez organizatora. Statut zawiera:

Jak stanowi art. 13 ust. 3 u.o.p.d.k. organizację wewnętrzną instytucji kultury określa regulamin organizacyjny nadawany przez dyrektora tej instytucji, po zasięgnięciu opinii organizatora oraz opinii działających w niej organizacji związkowych i stowarzyszeń twórców.

Zapis art. 13 u.o.p.d.k., określa więc podstawy prawne funkcjonowania instytucji kultury (w tym samorządowych instytucji kultury) wskazując, że ww. podmioty funkcjonują w oparciu o akt ich utworzenia oraz statut. Jednocześnie organizacja wewnętrzna instytucji kultury uregulowana być powinna zgodnie z zapisami ustawy w regulaminie organizacyjnym, który nadawany jest przez dyrektora instytucji.

Na mocy art. 14 u.o.p.d.k:

1. Instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora.

2. Organizator nie odpowiada za zobowiązania instytucji kultury, z zastrzeżeniem art. 24 i 25.

3. Instytucja kultury z urzędu podlega wpisowi do rejestru.

4. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego określi, w drodze rozporządzenia, sposób prowadzenia i udostępniania rejestru instytucji kultury, w tym zakres danych zamieszczanych w rejestrze, tryb dokonywania wpisów, zmian i wykreśleń wpisów oraz wzór księgi rejestrowej, mając na uwadze zapewnienie bezpieczeństwa danych zamieszczanych w rejestrze i bezpieczeństwa czynności prawnych dokonywanych przez te instytucje.

Ponadto z art. 27 u.o.p.d.k wynika, że:

1. Instytucja kultury gospodaruje samodzielnie przydzieloną i nabytą częścią mienia oraz prowadzi samodzielną gospodarkę w ramach posiadanych środków, kierując się zasadami efektywności ich wykorzystania.

2. Instytucja kultury może zbywać środki trwałe. Przy zbywaniu środków trwałych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące przedsiębiorstw państwowych.

3. Podstawą gospodarki finansowej instytucji kultury jest plan finansowy ustalony przez dyrektora, z zachowaniem wysokości dotacji organizatora.

4. Instytucja kultury sporządza plan finansowy zgodnie z przepisami ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 1870, 1948, 1984 i 2260 oraz z 2017 r. poz. 60 i 191).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Gmina jest organem założycielskim instytucji kultury: Gminnej Biblioteki Publicznej. Instytucja ta posiadająca odrębną osobowość prawną nie uczestniczy w centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług. Gminna Biblioteka Publiczna nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina w dniu 31 lipca 2017 r. podpisała z Urzędem Marszałkowskim Województwa umowę o dofinansowanie projektu pn. "...." w ramach Osi Priorytetowej 7 Ochrona dziedzictwa kulturowego i naturalnego, Działania 7.1 Dziedzictwo kulturowe i naturalne, Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Celem projektu jest zachowanie i wzmocnienie potencjału kulturowego charakterystycznego dla gminy. Obiekt powstały w wyniku realizacji projektu pozwoli na upowszechnianie dziedzictwa kulturowego regionu, promocję aktywnego korzystania z dóbr i zasobów kultury. Odnowiony budynek stanie się lokalną atrakcją o charakterze turystycznym. Realizacja projektu pozytywnie wpłynie na otoczenie społeczno-gospodarcze Gminy i Powiatu. Wyremontowany budynek nadał pozostanie własnością Gminy, ale będzie stanowił nową siedzibę Gminnej Biblioteki Publicznej, której zostanie nieodpłatnie przekazany w trwały zarząd. Budynek będzie wykorzystywany również jako lokal wyborczy. Infrastruktura wytworzona w ramach projektu będzie udostępniana nieodpłatnie wszystkim interesariuszom projektu, w tym mieszkańcom Gminy, turystom. Gmina nie będzie pobierała opłat za korzystanie z powstałych, ogólnodostępnych obiektów.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do obniżenia podatku VAT należnego o podatek VAT naliczony w związku z realizacją projektu "...", w pierwszej kolejności podkreślić należy, że - jak wskazano powyżej - warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Zrealizowanie tego prawa możliwe jest wyłącznie przez podatników zarejestrowanych jako "podatnicy VAT czynni" przez złożenie deklaracji VAT.

Wobec powyższego wskazać należy, że nieodpłatne przekazanie mienia przez Gminę na rzecz instytucji kultury, tj. Gminnej Bibliotece Publicznej, która posiada osobowość prawną, a więc jest odrębnym od Gminy podatnikiem VAT, nie będzie czynnością wykonywaną przez Gminę jako podatnika podatku VAT w ramach swojej działalności gospodarczej, dlatego będzie czynnością wyłączoną spod działania ustawy o podatku od towarów i usług i z tego względu stanowić będzie czynność niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze wskazane wyżej przepisy, w tym art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca nie wykorzystuje przedmiotowego budynku do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - nieodpłatne przekazanie mienia na rzecz samorządowej instytucji kultury - to nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług związanych z tym zadaniem. Nie są bowiem spełnione podstawowe warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywane towary i usługi w związku z realizacją przedmiotowego zadania, tj. nie występuje związek zakupów dokonanych w ramach ww. zadania z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Tym samym Wnioskodawca nie ma prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W zakresie przedmiotowych wydatków Zainteresowany nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1686 z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełnia tego warunku, nie będzie miał zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Reasumując, Wnioskodawca nie ma prawa do pełnego lub częściowego odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu "...", ponieważ efekty przedmiotowego zadania nie będą miały związku z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT wykonywanymi przez Wnioskodawcę.

Tym samym stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Należy zauważyć, iż pojęcie "kosztu kwalifikowalnego" nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w.... w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.