0113-KDIPT1-1.4012.206.2020.2.MG - Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy nieruchomości stanowiącej teren budowlany.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2020 r. (data wpływu 11 marca 2020 r.) uzupełnionym pismem z dnia 7 kwietnia 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży działki nr 1/3 - jest nieprawidłowe.

W dniu 11 marca 2020 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy sprzedaży działki nr 1/3.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 kwietnia 2020 r. (data wpływu 11 maja 2020 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadząca Gospodarstwo Rolne, zarejestrowana do VAT od 1 stycznia 2010 r., nabyła w 2013 r. nieruchomość stanowiącą niezabudowaną działkę nr 1/1 o powierzchni 4,2700 ha, wykorzystywaną rolniczo i opodatkowaną podatkiem rolnym, powiększając już istniejące gospodarstwo rolne.

Poprzedni właściciel otrzymał decyzję Starosty Powiatu z dnia 8 lipca 2010 dotyczącą zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi, na teren działki 1/1.

Na dzień nabycia działka:

W dniu 19 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni Decyzją Wójta Gminy uzyskała zgodę na podział geodezyjny działki 1/1. W wyniku podziału powstały dwie działki oznaczone ewidencyjnie 1/3 i 1/4. Decyzja uprawomocniła się 4 maja 2017 r. w następujący sposób:

1. Działka 1/3 obszar 1,25 ha, częściowo przeznaczona pod usługi przemysłowe (budowa hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi, suszarni i budynku traka wraz z niezbędnymi urządzeniami infrastruktury technicznej oraz utwardzeniu placu, budowie słupowej stacji transformatorowej i sieci rozdzielczej) oraz częściowo pod uprawy polowe. Część przemysłowa jest uzależniona od planu zagospodarowania działki;

2. Działka 1/4 obszar 3,02 ha, pozostała część działki pod uprawy rolne.

Następnie po ww. podziale działki 1/1 na dwie działki 1/3 i 1/4, w dniu 3 sierpnia 2017 Starosta Powiatu wydał decyzję w sprawie przeniesienia decyzji Starosty Powiatu z dnia 8 lipca 2010 wydanego dla poprzednich właścicieli przedmiotowej nieruchomości dotyczącej zatwierdzenia projektu budowlanego i wydania pozwolenia na budowę hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi, na teren działki 1/1 na Wnioskodawczynię.

Decyzja o warunkach zabudowy dla działki gruntu 1/1 w chwili wydania przez Starostę Powiatu była nieskuteczna, gdyż działka 1/1 nie istniała, w jej miejsce powstały działki gruntu 1/3 i 1/4.

Wnioskodawczyni planuje sprzedaż nieruchomość gruntową tj. działkę 1/3, nieobjętą obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nadal użytkowaną rolniczo (w ewidencji gruntów widnieje jako grunty orne), którą nabyła z istniejącą częścią zabudowy fundamentów hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi przez poprzednich właścicieli, nie oddanymi do użytkowania. Niezaprzeczalnym jest fakt, że ww. grunt spełnia definicję towaru, o którym mowa w art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednak nadmienić należy, że dotychczas Wnioskodawczyni nie sprzedawała gruntów będących jej własnością. Zatem w stosunku do tej transakcji nie zachodzą przesłanki opisane w art. 15 ust. 1 ustawy VAT. Opisywana transakcja będzie incydentalna.

Wnioskodawczyni 6 lutego 2020 zawarła pod warunkami w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży działki 1/3 o obszarze 1,2539 ha. Warunkami są m.in.:

W związku z planowaną sprzedażą (która nastąpi po uzyskaniu przez kupującego ww. decyzji administracyjnych), Wnioskodawczyni nie przeprowadziła i nie zamierza przeprowadzać żadnych nakładów na działce 1/3.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

Na pytanie Organu "Czy sprzedaż działki nastąpi do 30 czerwca 2020 r. czy po 30 czerwca 2020 r.?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Sprzedaż działki nastąpi do 30 czerwca 2020 r."

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczym jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Wnioskodawczyni jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług".

Na pytanie Organu "Czy nabycie działki nr 1/1 nastąpiło w ramach czynności opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem podatku od towarów i usług i czy ta transakcja była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Nabycie działki nr 1/1 nastąpiło w ramach czynności zwolnionej. Transakcja nie była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą VAT".

Na pytanie Organu "Czy z tytułu nabycia działki nr 1/1 Wnioskodawczyni przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Z tytułu nabycia działki nr 1/1 Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego".

Na pytanie Organu "W jaki sposób była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię działka 1/3, która będzie przedmiotem sprzedaży? Czy była wykorzystywana w działalności gospodarczej?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Działka 1/3 była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię rolniczo. Nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej".

Na pytanie Organu "Czy Wnioskodawczyni wykorzystywała działkę 1/3 w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r" poz. 106, z późn. zm.)?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Wnioskodawczyni wykorzystywała działkę 1/3 w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn.zm)".

Na pytanie Organu "Czy z przedmiotowej działki nr 1/3, dokonywane były/są zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ww. ustawy? Jeżeli tak, to czy dostawa była opodatkowana czy zwolniona?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Z przedmiotowej działki nr 1/3, nie były i nie są dokonywane zbiory i dostawy (sprzedaż) produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ww. ustawy. Dostawa produktów rolnych była i jest opodatkowana".

Na pytanie Organu "Czy Zainteresowana jest/była rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Zainteresowana nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy".

Na pytania Organu "W związku ze wskazaniem, że Wnioskodawczyni zawarła 6 lutego 2020 r. przedwstępną umowę warunkowej sprzedaży przedmiotowej działki 1/3, należy wskazać:

a. Jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień umowy przedwstępnej, ciążą na kupującym, a jakie na sprzedającym?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Strony zobowiązały się do zawarcia umowy sprzedaży w terminie do 1 czerwca 2020 r. działka gruntu nr 1/3 obszaru 1,2539 ha. Innych poza wymienionymi we wniosku z dnia 6 lutego 2020 r. i bieżącym piśmie uzupełniającym - brak".

b. "Czy w ww. umowie przedwstępnej, oprócz wskazanych we wniosku warunków, zostały ustalone jeszcze inne warunki, które musza zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na nabywcę? Jeśli tak to jakie?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Strony oświadczyły, że zawierają umowę pod warunkiem, że do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej, to jest najpóźniej do 1 czerwca 2020 r. zostanie wydana zgoda Prezesa Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa wyrażona w drodze ostatecznej decyzji administracyjnej, z której będzie wynikać, iż zgodnie z przepisami ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego jest możliwe nabycie działki gruntu nr 1/3 obszaru 1,2539 ha.

c. "Czy Wnioskodawczym udzieliła/udzieli nabywcy działki, o której mowa we wniosku, pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jej imieniu w sprawach dotyczących działki?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Wnioskodawczym nie udzieliła/nie udzieli nabywcy działki, o której mowa we wniosku, pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Jej imieniu w sprawach dotyczących działki.

d. "Jeżeli tak, to:

* do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń Wnioskodawczymi udzieliła/udzieli pełnomocnictw nabywcy do występowania w Jej imieniu?

* Jakich czynności dokonał/dokona, do momentu sprzedaży przez Wnioskodawczynię działki, o której mowa we wniosku, nabywca w związku z udzielonym pełnomocnictwem?"

Wnioskodawczyni wskazała, że "nie dotyczy".

Na pytanie Organu "Czy działka nr 1/3 była lub do dnia sprzedaży będzie przedmiotem najmu lub dzierżawy (w tym np. udostępniona na podstawie ww. umów nabywcy)?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Działka nr 1/3 nie była i nie będzie do dnia sprzedaży przedmiotem najmu lub dzierżawy".

Na pytanie Organu "Jeżeli odpowiedź na pytanie 10 jest twierdząca, należy wskazać, czy to udostępnienie było/będzie odpłatne czy nieodpłatne?" Wnioskodawczyni wskazała, że "nie dotyczy".

Na pytanie Organu "Czy działka mająca być przedmiotem sprzedaży była/jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną od podatku, do której była wykorzystywana działka nr 1/3, wykonywała/wykonuje Wnioskodawczyni?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Wykorzystywana była i jest rolniczo. Dostawa produktów rolnych była i jest opodatkowana podatnikiem VAT".

Na pytanie Organu "Czy poza fundamentami hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi na działce nr 1/3, znajdują się jakieś budynki lub budowle?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Na działce 1/3 poza fundamentami hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi brak jest innych budynków lub budowli".

Na pytanie Organu "Należy wskazać, czy po zakupie działki 1/1 lub po podziale tej działki, na działce nr 1/3, Wnioskodawczyni kontynuowała budowę hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Wnioskodawczyni po zakupie i po podziale nie kontynuowała i nie kontynuuje budowy hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi".

Na pytanie Organu "Czy ww. zabudowa znajdująca się na działce nr 1/3 spełnia definicję budynku w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane lub budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Zabudowa znajdująca się na działce nr 1/3 nie spełnia definicji budynku w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, gdyż nie posiada dachu. Nie spełnia też definicji budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane. Inspektor Nadzoru Budowlanego wyraził się, że jest to budowa budynku w trakcie realizacji".

Na pytanie Organu "Czy dla działki nr 1/3 do dnia sprzedaży będzie wydana decyzja o warunkach zabudowy?" Wnioskodawczyni wskazała, że "Na wniosek kupującego została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr 1/3 w miesiącu kwietniu 2020 r. Decyzja jest wydana dla kupującego".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa nieruchomości niezabudowanych działki 1/3 w przedstawionej sytuacji będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, uwzględniając uwarunkowania jakie mają towarzyszyć transakcji - sprzedaż działki 1/3 będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Za takim stanowiskiem, przemawiają następujące argumenty:

1. Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o podatku od towarów i usług, grunt spełnia definicję towaru, jednak przy sprzedaży nowo wydzielonej działki gruntu, Wnioskodawczyni nie będzie działała jako handlowiec, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy VAT.

2. Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu nie podejmowała aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, nie angażowała podobnych środków wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługobiorców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

3. Ewentualna zmiana charakteru gruntu przez przeznaczenie pod zabudowę i opodatkowanie podatkiem od nieruchomości nastąpi nie w skutek działań Wnioskodawczyni, lecz na skutek aktywności kupującego (nowego właściciela), który mając ewentualny zamiar budowy musi, wystąpić o zmianę przeznaczenia gruntów. Warunek umowy przedwstępnej.

4. Teren obejmujący sprzedawaną działkę nie jest objęty obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

5. Wydane warunki zabudowy dla działki 1/1 są nieaktualne ze względu na podział na działki mniejsze (1/3 i 1/4).

Wnioskodawczyni wskazała, że w celu zweryfikowania poprawności ww. stanowiska, złożenie niniejszego wniosku stało się konieczne i uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych - art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Z powyższych przepisów wynika, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który w jej ramach działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych, okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku prywatnego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, np. nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą ww. cyt. art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 ust. 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy - co do zasady - posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie - zdaniem Trybunału - okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Co istotne - jak wskazał TSUE - dla uznania, że czynność sprzedaży działek następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym nie ma znaczenia fakt, że podmiot dokonujący dostawy jest "rolnikiem ryczałtowym". Według TSUE sprzedaż działek przekształconych z rolnych na budowlane nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, jeżeli następuje w ramach zarządzania majątkiem prywatnym. Trybunał orzekł, że "osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu prawa UE, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby".

Inaczej jest natomiast - jak wyjaśnił Trybunał - w przypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być, np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Stwierdzić należy również, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.). Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży - przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego - umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego - umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadząca Gospodarstwo Rolne, zarejestrowana jako czynny podatnik podatku VAT, nabyła w 2013 r. nieruchomość stanowiącą niezabudowaną działkę nr 1/1 wykorzystywaną rolniczo, powiększając już istniejące gospodarstwo rolne. W dniu 19 kwietnia 2017 r. Wnioskodawczyni uzyskała zgodę na podział geodezyjny działki 1/1. W wyniku podziału powstały dwie działki oznaczone ewidencyjnie 1/3 i 1/4. Wnioskodawczyni planuje sprzedaż nieruchomości gruntowej tj. działki 1/3, nieobjętej obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nadal użytkowaną rolniczo. Nabycie działki nr 1/1 nastąpiło w ramach czynności zwolnionej. Transakcja nie była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą VAT. Z tytułu nabycia działki nr 1/1 Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Działka 1/3 była wykorzystywana przez Wnioskodawczynię rolniczo. Wnioskodawczyni wykorzystywała działkę 1/3 w działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa produktów rolnych była i jest opodatkowana. Zainteresowana nie jest rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Działka nr 1/3 nie była i nie będzie do dnia sprzedaży przedmiotem najmu lub dzierżawy. Działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Wykorzystywana była i jest rolniczo. Dostawa produktów rolnych była i jest opodatkowana podatnikiem VAT. Wnioskodawczyni po zakupie i po podziale nie kontynuowała i nie kontynuuje budowy hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi. Zabudowa znajdująca się na działce nr 1/3 nie spełnia definicji budynku w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, gdyż nie posiada dachu. Nie spełnia też definicji budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane. Wnioskodawczyni 6 lutego 2020 zawarła pod warunkami w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną sprzedaży działki 1/3. W związku z planowaną sprzedażą Wnioskodawczyni nie przeprowadziła i nie zamierza przeprowadzać żadnych nakładów na działce 1/3. Na wniosek kupującego została wydana decyzja o warunkach zabudowy dla działki nr 1/3.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie, dla rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawczyni kluczowym jest fakt, że Wnioskodawczyni przedmiotową działkę wykorzystywała do celów działalności rolniczej, z tytułu której jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem grunt ten stanowi majątek przedsiębiorstwa rolnego.

W tym miejscu należy podkreślić, że powołane wyżej orzeczenie TSUE w połączonych sprawach C-180/10 i C-181/10 odnosi się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT, tj. rolnika ryczałtowego. Orzeczenie TSUE odnosi się zatem wyłącznie do sytuacji, gdy sprzedaży gruntów dokonuje rolnik ryczałtowy lub osoba fizyczna z majątku prywatnego.

W tych okolicznościach TSUE zaleca badać okoliczności w jakich następuje zbycie gruntów, tj. czy zbywca podejmuje czynności zbliżone do tych, jakie wykonują podmioty profesjonalnie zajmujące się handlem nieruchomościami, np. podział, uzbrojenie terenu, wystąpienie o wydanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, wydzielenie dróg wewnętrznych, czy działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek. Nie ma ono natomiast odniesienia do okoliczności, takich jak w analizowanym przypadku, a mianowicie, gdy przedmiotem dostawy będzie działka wykorzystywana w działalności gospodarczej, która realizowana jest przez czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika bowiem, by przedmiotowa nieruchomość w jakikolwiek sposób była wykorzystywana w celach prywatnych, osobistych Wnioskodawczyni. Zatem w tej sytuacji nie można mówić o sprzedaży "majątku prywatnego".

Z informacji przedstawionych we wniosku jednoznacznie natomiast wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność rolniczą, z tytułu której jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT i działkę będącą przedmiotem zapytania wykorzystywała do działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy. Okoliczności te wskazują zatem na ścisłe związanie ww. działki z prowadzoną przez Zainteresowaną działalnością rolniczą. Zatem w analizowanej sprawie stwierdzić należy, że przedmiotowa działka wchodzi w skład majątku przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni, ponieważ jest to majątek wykorzystywany przez podatnika VAT w działalności gospodarczej.

W analizowanej sprawie należy zatem wskazać, że przedmiotem dokonanej dostawy będzie działka stanowiąca składnik majątkowy przedsiębiorstwa służący prowadzeniu przez czynnego, zarejestrowanego podatnika VAT działalności gospodarczej, którą - w rozumieniu ustawy - jest działalność rolnicza prowadzona w ramach gospodarstwa rolnego.

Zatem należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni, sprzedając opisaną we wniosku działkę, nie dokona zbycia majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany przez nią w prowadzonej działalności gospodarczej. Tym samym, sprzedaż przez Zainteresowaną przedmiotowej działki, jako że będzie stanowiła zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 ustawy dostawę towarów, to zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że sprzedaż działki wykorzystywanej uprzednio w działalności rolniczej, z tytułu której Wnioskodawczyni jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT, będzie dostawą dokonywaną w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 4 ustawy. W konsekwencji powyższego, transakcja sprzedaży działki nr 1/3 - na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do kwestii czy opisana sprzedaż działki nr 1/3 będzie zwolniona od opodatkowania podatkiem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy wskazać, że zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak wynika z wniosku, na działce nr 1/3 znajdują się fundamenty hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi. Przy czym, Wnioskodawczyni wskazała, że po zakupie i po podziale nie kontynuowała i nie kontynuuje budowy hali produkcyjnej z pomieszczeniami socjalno-biurowymi. Zabudowa znajdująca się na działce nr 1/3 nie spełnia definicji budynku w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, gdyż nie posiada dachu. Nie spełnia też definicji budowli w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane. Zatem, skoro znajdujące się na działce fundamenty nie stanowią budynku ani budowli i brak jest na działce nr 1/3 innych budynków i budowli, to należy stwierdzić, że działka nr 1/3 jest działką niezabudowaną.

Przez tereny budowlane - na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy - rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako akt prawa miejscowego wiąże zarówno organy administracji, osoby fizyczne, osoby prawne, jak i inne jednostki organizacyjne. Zatem w sytuacji, gdy na danym terenie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego to właśnie zapisom miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego należy nadać decydujące znaczenie dla oceny przeznaczenia danego terenu, w tym również dla potrzeb art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit.b.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 - Gemeente Emmen przeciwko Belastingdienst Grote Ondernemingen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę". Tym samym, również w świetle orzeczeń TSUE za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy - są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że na dzień sprzedaży działka nr 1/3 nie będzie objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Natomiast dla przedmiotowej działki, na wniosek kupującego, została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Zatem w dacie sprzedaży przedmiotowa działka nr 1/3, będzie spełniała definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług i tym samym nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Biorąc po uwagę powyższe, w przedmiotowej sprawie, do dostawy działki nr 1/3, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Przedmiotem dostawy będzie bowiem grunt przeznaczony pod zabudowę.

Z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy działki nr 1/3, wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W konsekwencji, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

* towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej,

* przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W opisie sprawy Wnioskodawczyni wskazała, że działka mająca być przedmiotem sprzedaży nie była i nie jest wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Wykorzystywana była i jest rolniczo. Dostawa produktów rolnych była i jest opodatkowana podatnikiem VAT.

Wobec powyższego, w omawianej sytuacji, dostawa działki nr 1/3, nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, iż nie został spełniony co najmniej jeden z warunków przedstawionych w tym przepisie.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni, zgodnie z którym sprzedaż działki 1/3 będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowaną i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, w szczególności wykorzystywanie efektów projektu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów usług, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.