0112-KDWL.4011.8.2020.2.DK - Opodatkowanie przychodu z tytułu emerytury pochodzącej z Belgii.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2020 r. (data wpływu 18 maja 2020 r.) uzupełnionym w dniu 9 czerwca 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2020 r. Wnioskodawczyni złożyła w Pierwszym Urzędzie Skarbowym wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego. Pismem z dnia 11 maja 2020 r. Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego - działając na podstawie art. 170 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa - przesłał wniosek Wnioskodawczyni, zgodnie z właściwością rzeczową Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej. Pismo wraz z wnioskiem wpłynęło do tut. Organu w dniu 18 maja 2020 r.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 1 czerwca 2020 r., wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 1 czerwca 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 4 czerwca 2020 r., natomiast w dniu 9 czerwca 2020 r. (nadano w dniu 4 czerwca 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

Brakującą kwotę opłaty wniesiono w dniu 4 czerwca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od 2006 r. Wnioskodawczyni przebywała i mieszkała w Belgii. Tam też pracowała aż do roku 2014, po czym zachorowała i od tego czasu przebywała na belgijskiej rencie inwalidzkiej.

W Belgii Wnioskodawczyni rozliczała się razem z mężem, ale podatków nie płacili ponieważ kwota zarobków Wnioskodawczyni i jej męża nie przekraczała kwoty do opodatkowania.

W kwietniu ubiegłego roku tj. XX.04.2019 r. zmarł mąż Wnioskodawczyni. Od maja 2019 r. Wnioskodawczyni pobiera również emeryturę zmarłego męża. Emerytura ta będzie pobierana przez rok tj. do XX.04.2020 r. Po tej dacie emerytura po zmarłym mężu zostanie wstrzymana i Wnioskodawczyni będzie pobierać tylko swoją rentę inwalidzką.

Wnioskodawczyni wróciła na stałe do Polski w listopadzie 2019 r. W miesiącu listopadzie i grudniu 2019 r. zapłaciła podatek od emerytury męża w Polsce.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że:

* emerytura po zmarłym mężu pochodzi z Belgii,

* rezydencja podatkowa Wnioskodawczyni uległa zmianie na polską w listopadzie 2019 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Jak Wnioskodawczyni będzie się rozliczać w Polsce?

2. Od jakiego okresu Wnioskodawczyni będzie rozliczana (za 2019 r.)?

Zdaniem Wnioskodawczyni, powinna się z Państwem rozliczyć od momentu przebywania w Polsce na stałe czyli od listopada ubiegłego roku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przy spełnieniu jednego z ww. warunków, można uznać podatnika za polskiego rezydenta podatkowego. Rezydencja podatkowa może ulec zmianie w trakcie roku podatkowego.

Natomiast stosownie do art. 3 ust. 2a ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni od 2006 r. pracowała i mieszkała w Belgii. W kwietniu 2019 r. mąż Wnioskodawczyni zmarł, zaś od maja 2019 r. Wnioskodawczyni pobiera belgijską emeryturę zmarłego męża. Wnioskodawczyni w listopadzie 2019 r. wróciła na stałe do Polski - zmianie uległa rezydencja podatkowa Wnioskodawczyni z belgijskiej na polską. W listopadzie i grudniu 2019 r. Wnioskodawczyni zapłaciła podatek od emerytury męża.

W przedmiotowym stanie faktycznym zastosowanie znajdzie Konwencja z dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139 z późn. zm).

Stosownie do art. 4 ust. 1 ww. Konwencji, w rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która, zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, wszystkie jego jednostki terytorialne lub organy lokalne. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie w zakresie dochodu osiąganego ze źródeł położonych tylko w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2, emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce), ze względu na uprzednie zatrudnienie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie (Polsce).

Jednakże stosownie do art. 18 ust. 2 ww. Konwencji, takie emerytury, renty i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (Polsce) na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym lub zgodnie z jakimkolwiek innym systemem emerytalnym w drugim umawiającym się Państwie (Belgii), mogą zostać opodatkowane w tym drugim Umawiającym się Państwie (Belgii), jednak wyłącznie w takim przypadku gdy składki uiszczane na podstawie tych przepisów lub systemu są uznawane przez to drugie Państwo dla celów podatkowych (Belgię). W takim przypadku, podatek tak ustalony nie może przekroczyć 10% kwoty świadczenia brutto.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zatem stwierdzić, że otrzymywane przez Wnioskodawczynię (osobę mającą od listopada 2019 r. rezydencję podatkową w Polsce) renta inwalidzka i emerytura z Belgii, od listopada 2019 r. podlega opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Belgii, z tym że w Belgii podatek nie może być wyższy niż 10%.

Jednocześnie, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce, należy zastosować określoną w Konwencji metodę unikania podwójnego opodatkowania.

Zgodnie z art. 23 ust. 2 ww. Konwencji, w przypadku Polski podwójnego opodatkowania unika się w następujący sposób:

a. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody lub posiada majątek, które stosownie do postanowień niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane w Belgii, wówczas Polska z uwzględnieniem postanowień litery b) oraz c) niniejszego ustępu zwolni taki dochód lub majątek z opodatkowania.

b. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochody, które zgodnie z postanowieniami artykułów, 7, 10, 11, 12, 13, 14 lub 18 Konwencji mogą być opodatkowane w Belgii, wówczas Polska zezwoli na odliczenie od podatku od dochodu tej osoby kwoty równej podatkowi od dochodu zapłaconemu w Belgii. Jednakże takie odliczenie nie może przekroczyć tej części podatku, obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która przypada na dochód uzyskany w Belgii.

c. Jeżeli zgodnie z jakimkolwiek postanowieniem Konwencji uzyskane dochody lub posiadany majątek przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce są zwolnione z opodatkowania w Polsce, to Polska może jednak wziąć pod uwagę przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu lub majątku tej osoby, dochód lub majątek zwolniony z opodatkowania.

d. Bez względu na postanowienia litery b) dywidendy uzyskiwane przez spółkę mającą siedzibę w Polsce ze spółki mającej siedzibę w Belgii są zwolnione z opodatkowania w Polsce o ile spółka, która ma siedzibę w Polsce posiada bezpośrednio w dniu wypłaty dywidend nie mniej niż 10 procent udziałów (akcji) w kapitale spółki wypłacającej dywidendy i posiada lub będzie posiadała te udziały (akcje) przez nieprzerwany 24 miesięczny okres, w którym dokonano wypłaty.

Zatem, w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu dochodów Wnioskodawczyni mającej miejsce zamieszkania w Polsce, uzyskanych w 2019 r. z tytułu emerytury i renty wypłacanych z Belgii, należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania dochodu określoną w art. 23 ust. 2 pkt b) ww. Konwencji, czyli tzw. metodę proporcjonalnego odliczenia, która oznacza, że dochód z emerytury osiągnięty za granicą jest opodatkowany w Polsce, ale od należnego podatku obliczonego wg skali podatkowej, odlicza się podatek zapłacony za granicą do wysokości limitu.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodu jest m.in. emerytura lub renta.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

Reasumując w przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni będzie podlegać obowiązkom podatkowym w Polsce od momentu zmiany rezydencji podatkowej na polską tj. od listopada 2019 r.

Dochody uzyskane przez Wnioskodawczynię od listopada 2019 r. z tytułu emerytury i renty wypłacanej z Belgii, stosownie do art. 18 ust. 1-2 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i w Belgii, a w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu tego dochodu w Polsce należy zastosować metodę unikania podwójnego opodatkowania dochodu - metodę proporcjonalnego odliczenia.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

W związku z załączeniem przez Wnioskodawczynię do wniosku dokumentów należy zaznaczyć, że Organ wydając interpretację w trybie art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie dokonuje analizy i oceny załączonych do wniosku dokumentów, a jedynie opiera się na przedstawionym we wniosku opisie sprawy.

Podkreślić należy, że wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez Wnioskodawczynię we wniosku opis sprawy i przyjmuje argumenty podnoszone przez Wnioskodawczynię bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego, będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.