0112-KDWL.4011.46.2020.2.DK - PIT od zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2020 r. (data wpływu 17 sierpnia 2020 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej.

Wniosek uzupełniono w dniu 15 września 2020 r. (nadano w dniu 10 września 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca był komandytariuszem spółki komandytowej, który w dniu 30 grudnia 2019 r. na podstawie zawartej notarialnie umowy sprzedał ogół praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej (zwanych dalej: "udziałami") nabywcy.

Umowa sprzedaży zawiera zapis, którym nabywca gwarantuje sprzedawcy (tu: Wnioskodawcy) pokrycie wszelkich zobowiązań publiczno-prawnych powstałych w 2019 r. z tytułu posiadania przez niego (Wnioskodawcę) udziałów w sp. komandytowej.

Od dnia 31 grudnia 2019 r. Wnioskodawca nie jest wspólnikiem spółki komandytowej.

W trakcie roku 2019 nie były wypłacane wspólnikom zaliczki na poczet zysku. Wspólnicy nie otrzymywali również informacji o przychodach i kup w celu zapłaty zaliczek na podatek dochodowy.

W latach 2017-2018 w spółce komandytowej wystąpiły straty, natomiast za rok 2019 wypracowany został zysk.

W kwietniu 2020 r. Wnioskodawca otrzymał drogą mailową informacje o kwocie przypadającego mu przychodu i kup z tytułu posiadania udziałów w spółce komandytowej. Następnie nabywca udziałów dokonał wpłaty podatku w wyliczonej przez spółkę komandytową wysokości bezpośrednio z konta bankowego spółki na mikrorachunek Wnioskodawcy.

Wobec powyższego Wnioskodawca ujął rozliczenie podatku z tytułu osiągniętego dochodu w spółce komandytowej w 2019 r. w poz. E.1.3 deklaracji PIT-36 oraz złożył korektę deklaracji uprzednio złożonej rozliczającej tylko własne dochody za 2019 r. z własnej działalności gospodarczej.

W dniu 15 czerwca 2020 r. Wnioskodawca złożył oświadczenie o zrzeczeniu się wypłaty całości zysku za lata ubiegłe oraz wypłaty poniesionych kosztów na rzecz spółki. Zrzeczenie się wypłaty zysku ze spółki komandytowej przesłane zostało na adres spółki listem poleconym. Na podstawie otrzymanego oświadczenia o zrzeczeniu się całego zysku przez Wnioskodawcę, obecny komandytariusz spółki wystąpił do Urzędu Skarbowego w (...) o zwrot wpłaconej kwoty podatku w całości z rachunku - mikrorachunku Wnioskodawcy, podnosząc przy tym kwestię, że wpłata podatku PIT za wspólnika nie może być dokonana z konta bankowego spółki. O złożonym piśmie do Urzędu Skarbowego poinformował Wnioskodawcę. Urząd Skarbowy w (...) dokonał zwrotu wpłaconego za Wnioskodawcę podatku PIT na konto spółki komandytowej, a Wnioskodawca złożył korektę nr 2 zeznania podatkowego PIT-36 za 2019 rok bez uwzględnienia podatku z tytułu zysków ze spółki, którego zrzekł się oświadczeniem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabywca udziałów w spółce komandytowej postąpił prawidłowo dokonując przelewu podatku z konta bankowego spółki komandytowej bezpośrednio na mikrorachunek Wnioskodawcy?

2. Czy zrzeczenie się wypłaty zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej i brak w związku z tym przysporzenia dochodów z tego tytułu u Wnioskodawcy nie powoduje u tegoż Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych?

3. Czy Wnioskodawca postąpił prawidłowo składając korektę deklaracji podatkowej PIT-36 za 2019 rok wskutek zrzeczenia się wypłaty całości przysługującego mu zysku ze spółki komandytowej w 2019 r.?

W uzupełnieniu Wnioskodawca przeformułował pytanie nr 1 na następujące:

Czy Wnioskodawca postąpił w sposób prawidłowy wskazując nabywcy udziałów swój mikrorachunek w celu dokonania bezpośrednio z konta spółki komandytowej w imieniu Wnioskodawcy przelewu podatku dochodowego od wypracowanego zysku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Nabywca ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej postąpił nieprawidłowo przelewając kwotę podatku PIT za 2019 r. bezpośrednio z konta bankowego spółki komandytowej na mikrorachunek Wnioskodawcy, gdyż spółka komandytowa nie jest podatnikiem w zakresie podatku PIT. Wg Wnioskodawcy kwota zobowiązania podatkowego za 2019 r. winna być przelana na r-k bankowy dla działalności gospodarczej Wnioskodawcy, który z kolei jako podatnik winien uregulować zapłatę podatku na swój mikrorachunek.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że przed dokonaniem zapłaty podatku przez nabywcę udziałów Wnioskodawca telefonicznie zwracał się z prośbą o dokonanie przelewu podatku na konto osobiste Wnioskodawcy. Wobec braku zgody na takie rozwiązanie i sugestii nabywcy udziałów, aby podatek zapłacić bezpośrednio na konto Urzędu Skarbowego, Wnioskodawca podał swój numer mikrorachunku. Wpłacona kwota podatku bezpośrednio z konta spółki komandytowej na mikrorachunek Wnioskodawcy wynosiła (...) zł.

Ad. 2

Zrzeczenie się wypłaty zysku przez Wnioskodawcę oraz brak przysporzenia jakichkolwiek dochodów z tytułu udziałów w spółce komandytowej oraz sprzedaż ogółu praw i obowiązków Wspólnika w dniu 30 grudnia 2019 r. nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2019. Podatnik na skutek sprzedaży ogółu praw i obowiązków w spółce komandytowej w dniu 30 grudnia 2019 r. ani nie otrzymał w ciągu roku 2019 żadnych pieniędzy (np. zaliczek) ani nie zostały mu postawione do dyspozycji w żaden sposób. Ponadto zapis w umowie sprzedaży ogółu praw i obowiązków wspólnika spółki komandytowej zobowiązujący nabywcę udziałów do zapłaty należności publiczno-prawnych powstałych za rok 2019 (z tytułu dochodów wspólnika spółki komandytowej) wskazuje na oczywisty zamiar przejęcia zarówno obowiązków (zapłata podatku) jak również praw (przejęcia wypracowanego zysku) przez nabywcę udziałów.

Ad. 3

Wobec wyrażonego stanowiska w Ad. 2, Wnioskodawca sądzi, że postąpił w prawidłowy sposób składając korektę deklaracji PIT-36 za rok 2019 po zrzeczeniu się wypłaty całości zysku ze spółki komandytowej za rok 2019, w której przesłał być wspólnikiem w dniu 30 grudnia 2019 r. (na dzień 31 grudnia 2019 r. nie posiadał już ani praw ani obowiązków wspólnika) oraz z której nie osiągnął fizycznie żadnego dochodu.

Tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Wnioskodawcy oznaczone nr 2 i 3, dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 1, dotyczącego ustawy - Ordynacja podatkowa, zostało wydane w dniu (...) września 2020 r. postanowienie nr (...).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1526), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółka jawna i komandytowa nie posiadają osobowości prawnej. Spółki te nie są samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego, a dochody tych spółek nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej i komandytowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w tych spółkach uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie natomiast z art. 51 Kodeksu spółek handlowych (dotyczącym spółki jawnej lecz stosowanym odpowiednio także do spółki komandytowej na podstawie art. 103 Kodeksu spółek handlowych), każdy wspólnik ma prawo do równego udziału w zyskach i uczestniczy w stratach w tym samym stosunku bez względu na rodzaj i wartość wkładu. Określony w umowie spółki udział wspólnika w zysku odnosi się, w razie wątpliwości, także do jego udziału w stratach. Umowa spółki może zwolnić wspólnika od udziału w stratach. Przy czym, na mocy art. 37 § 1 Kodeksu spółek handlowych, powyższy przepis ma zastosowanie, jeżeli umowa spółki nie stanowi inaczej.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

U podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód z działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów (art. 24 ust. 1 ww. ustawy).

Jednym ze źródeł przychodów, o którym mowa w ww. przepisie jest pozarolnicza działalność gospodarcza wymieniona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy.

Przy czym, stosownie do art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3.

Natomiast przez spółkę niebędącą osobą prawną, należy rozumieć spółkę inną niż określona w pkt 28 (art. 5a pkt 26 ww. ustawy), tj. inna niż:

Zatem spółka komandytowa jest w myśl ww. definicji spółką niebędącą osoba prawną.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki niebędącej osobą prawną, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega dochód uzyskany przez wspólnika tej spółki, tj. co do zasady, przypadająca na niego zgodnie z jego udziałem w zysku spółki różnica pomiędzy uzyskanym w ramach spółki przychodem podatkowym a podatkowymi kosztami uzyskania tego przychodu. Dochód ten podlega zaliczkowemu opodatkowaniu w ciągu roku podatkowego, a następnie ostatecznie rozliczany jest w rocznym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z przywołanymi wyżej przepisami, przychody (dochody) z udziału w spółce niebędącej osobą prawną podlegają opodatkowaniu u każdego wspólnika proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku - co stanowi naturalną konsekwencję pozbawienia tej spółki statusu podatnika podatku dochodowego. Tym samym, środki stanowiące przychody spółki komandytowej, co do zasady, stanowią już w momencie ich powstania przychody jej wspólników i u nich też są opodatkowane dochody uzyskane z tego tytułu na przestrzeni roku podatkowego z zachowaniem proporcji określonej przepisem art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Natomiast wypłata z tytułu podziału zysku stanowi odzwierciedlenie uzyskiwanego przez wspólników dochodu z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki niebędącej osobą prawną, opodatkowanego w trakcie roku podatkowego w formie zaliczek na podatek i rozliczonego ostatecznie w rocznym zeznaniu podatkowym. Stąd więc rozdysponowanie majątkiem już opodatkowanym, jest z punktu widzenia podatku dochodowego od osób fizycznych podatkowo neutralne. Podatnik ma prawo - w zgodzie ze stosownymi przepisami regulującymi jego prawa w spółce, przypadający na niego zysk otrzymać, bądź rozporządzić nim w inny sposób (w analizowanej Wnioskodawca wskazuje, że zrzekł się wypłaty zysku). Nie zmienia to jednak faktu, że osiągnięty z uczestnictwa w spółce niebędącej osobą prawną wynik (przychody, koszty uzyskania przychodów oraz dochód bądź stratę) winien wykazać i opodatkować w rocznym zeznaniu podatkowym.

Dlatego zrzeczenie się wypłaty zysku z tytułu udziału w spółce komandytowej nie oznacza, że obowiązek podatkowy, w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu osiągniętego z udziału w spółce komandytowej dochodu, uległ likwidacji. W konsekwencji, brak jest podstaw do złożenia korekty deklaracji podatkowej PIT-36 za 2019 rok.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.