0112-KDWL.4011.42.2020.2.TW - Opodatkowanie stałych wpłat od rodziców jako darowizna na utrzymanie wspólnego gospodarstwa domowego.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 lipca 2020 r. (data wpływu 4 sierpnia 2020 r.), uzupełnionym w dniu 25 sierpnia 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 sierpnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 oraz art. 14f § 2 ustawy - Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 11 sierpnia 2020 r. nr 0112-KDWL.4011.42.2020.1.TW wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 14 sierpnia 2020 r., wniosek uzupełniono w dniu 25 sierpnia 2020 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej w dniu 21 sierpnia 2020 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca przebywa w jednym gospodarstwie domowym ze swoimi rodzicami oraz babcią. Wspólnie utrzymują nieruchomość. Na poczet zapłaty za rachunki związane z utrzymaniem budynku, różnego rodzaju opłaty oraz zużycie mediów co miesiąc Wnioskodawca otrzymuje od swoich rodziców (w formie zlecenia stałego z ich konta bankowego) kwotę 500 zł (słownie: pięćset złotych).

Wnioskodawca ze swojego konta bankowego dokonuje zapłaty za rachunki wystawione na adres zamieszkania. Pozostałą kwotę (jeżeli takowa pozostanie po dokonaniu przelewów) Wnioskodawca przeznacza na zakup materiałów, środków spożywczych lub żywności do wspólnego gospodarstwa domowego. W większości miesięcy nie pozostaje dochód (różnica miedzy wpływem z konta rodziców a wydatkami związanymi z utrzymaniem gospodarstwa domowego) a jeżeli pozostanie to w skali roku kwota ta nie przekracza tysiąca - dwóch tysięcy złotych. Wszystko zależy od wysokości opłat jakie są do zapłaty w każdym miesiącu - wysokość w zależności od zużycia mediów.

Darczyńcy i Wnioskodawca (obdarowany) są w pierwszym stopniu pokrewieństwa.

W przeciągu pięciu następujących po sobie lat pozostała kwota dochodu (różnica między wpływami a wydatkami) nie przekroczyła kwoty 9.637 zł (słownie: dziewięć tysięcy sześćset trzydzieści siedem złotych).

Sytuacja ma charakter stały - występowała w przeszłości i będzie miała miejsce w przyszłości tak długo jak Wnioskodawca będzie przebywać we wspólnym gospodarstwie domowym.

Poniżej wymieniono rachunki opłacane przez Wnioskodawcę z otrzymanej kwoty, wyżej wymienionej:

* gaz,

* energia elektryczna,

* inne (telewizja, internet, telefony komórkowe, zakupy internetowe dla członków rodziny).

W uzupełnieniu wskazano, że kwota 500 zł przekazywana Wnioskodawcy przez rodziców nie jest darowizną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145 z późn. zm.). Wnioskodawca oświadcza, że kwotę 500 zł, którą co miesiąc przekazują mu rodzice przeznacza na dokonywanie niezbędnych opłat (media plus inne usługi) oraz zakup artykułów żywnościowych na potrzeby wspólnie zamieszkiwanego gospodarstwa domowego. Niniejszy wniosek o interpretację indywidualną złożono w związku z wątpliwością Wnioskodawcy, czy minimalna kwota (kilkadziesiąt złotych w skali miesiąca) pozostała po dokonaniu opłat podlega opodatkowaniu z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Na ten moment Wnioskodawca nie jest w stanie wskazać dokładnej kwoty jaka pozostaje po dokonaniu opłat, gdyż otrzymywana kwota nie jest wystarczająca w niektórych miesiącach.

Pytanie Wnioskodawcy dotyczy tylko obowiązku składania deklaracji podatkowych (zeznania podatkowego), dotyczącego tylko podatku dochodowego od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z wyżej opisaną sytuacją czy Wnioskodawca zobligowany jest do składania deklaracji podatkowych, odprowadzania podatku dochodowego od zerowego lub minimalnego dochodu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie otrzymuje stałych wpłat od rodziców jako darowizna lecz na pokrycie bieżących opłat. Wysokość dochodu (różnica miedzy wpływami a wydatkami) nie przekracza kwoty wolnej od podatku (obecnie z ostatnich pięciu lat nie przekracza 9.637 złotych).

W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowej oraz odprowadzania podatku od kwoty, która jest niższa niż kwota wolna od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zatem stwierdzić należy, iż opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkie dochody z wyjątkiem enumeratywnie wymienionych w katalogu zwolnień przedmiotowych lub od których zaniechano poboru podatku.

Ponadto należy wskazać, że z ogólnej definicji przychodów zawartej w art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż przychodami są w szczególności otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Zauważyć należy, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, które stanowić będą trwałe przysporzenie majątkowe. Co do zasady więc o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów podlegających opodatkowaniu decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa majątek podatnika (takie przysporzenie, którym może rozporządzać jak właściciel). Przychód podatkowy musi charakteryzować się definitywnością i nie mieć charakteru zwrotnego.

W świetle wskazanych przepisów opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega - co do zasady - każdy dochód osiągnięty przez osobę fizyczną.

Stosownie natomiast do definicji dochodu, jest nim nadwyżka przychodów ze źródła nad kosztami jego uzyskania. Pojęciem pierwotnym dla dochodu jest więc pojęcie przychodu. Ten z kolei definiowany jest przez ustawodawcę, czemu dał wyraz w art. 11 ust. 1 tej ustawy, jako otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Niemniej jednak z definicji tej wywieść można również, że za przychody podatkowe mogą być uznane tylko takie świadczenia, które są określonym przyrostem majątkowym (zarówno zwiększającym aktywa jak i zmniejszającym pasywa) o charakterze definitywnym, nie mające charakteru zwrotnego.

O uzyskaniu przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych można więc mówić w każdej sytuacji, gdy podatnik, czy to na skutek otrzymania określonych wartości majątkowych (środków pieniężnych, świadczeń w naturze czy też innych nieodpłatnych świadczeń), czy też gdy na skutek określonego zdarzenia powodującego zmniejszenie jego zobowiązań wobec innych podmiotów, uzyskuje określone przysporzenie majątkowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy źródłem przychodów są "inne źródła".

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania "w szczególności" wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 tej ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, gdy u podatnika występują realne korzyści majątkowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przebywa w jednym gospodarstwie domowym ze swoimi rodzicami oraz babcią. Wspólnie utrzymują nieruchomość. Na poczet zapłaty za rachunki związane z utrzymaniem budynku, różnego rodzaju opłaty oraz zużycie mediów co miesiąc Wnioskodawca otrzymuje od swoich rodziców (w formie zlecenia stałego z ich konta bankowego) kwotę 500 zł. Wnioskodawca ze swojego konta bankowego dokonuje zapłaty za rachunki wystawione na adres zamieszkania. Pozostałą kwotę (jeżeli takowa pozostanie po dokonaniu przelewów) Wnioskodawca przeznacza na zakup materiałów, środków spożywczych lub żywności do wspólnego gospodarstwa domowego. W większości przypadków miesięcy nie pozostaje dochód (różnica miedzy wpływem z konta rodziców a wydatkami związanymi z utrzymaniem gospodarstwa domowego) a jeżeli pozostanie to w skali roku kwota ta nie przekracza tysiąca - dwóch tysięcy złotych. Wszystko zależy od wysokości opłat jakie są do zapłaty w każdym miesiącu - wysokość w zależności od zużycia mediów. Kwota 500 zł przekazywana Wnioskodawcy przez rodziców nie jest darowizną w rozumieniu przepisów ustawy - Kodeks cywilny.

Jak zatem wynika z przedstawionego opisu, przelana na rachunek Wnioskodawcy kwota ma zostać - zgodnie z intencją je przekazującego - wydatkowana w całości na utrzymanie wspólnego gospodarstwa domowego. Stąd zatem, skoro Wnioskodawca również i tę część środków pieniężnych, pozostałych po opłaceniu rachunków, jest zobowiązany wydać na zakupy związane ze wspólnym gospodarstwem domowym, nie sposób uznać tych środków za przychód podatkowy Zainteresowanego. Pieniądze te bowiem nie zostaną postawione do dowolnej dyspozycji Wnioskodawcy, tym samym Zainteresowany nie uzyska przysporzenia majątkowego.

Końcowo zauważa się, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera przepisu wskazującego na kwotę 9.637 zł jako wolną od podatku. Tut. Organ zgadza się wprawdzie ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wartość środków pieniężnych pozostałych po opłaceniu rachunków nie należy wykazywać w deklaracjach podatkowych dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, jednak uznaje ten fakt za zgodny z przepisami z innej przyczyny, niż wskazana przez Zainteresowanego we własnym stanowisku.

Wnioskodawca uznał bowiem, że kwoty tej nie należy wykazywać z uwagi na mieszcząca się w kwocie 9.637 zł (wskazanej we własnym stanowisku jako "wolną od podatku"), natomiast w świetle wyżej opisanego stanowiska organu kwoty się nie wykazuje albowiem nie stanowi ona w ogóle przychodu.

W konsekwencji, w myśl zasady, że wadliwa argumentacja prawna Wnioskodawcy, przy prawidłowo wywiedzionym skutku prawnym, winna skutkować uznaniem stanowiska podatnika za nieprawidłowe, stanowisko Zainteresowanego należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.