0112-KDWL.4011.35.2020.4.DK - Źródło przychodu ze sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 14 lipca 2020 r. (data wpływu 17 lipca 2020 r.), uzupełnionym w dniu 11 września 2020 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych:

* w zakresie sprzedaży budynku w całości - jest nieprawidłowe,

* w zakresie sprzedaży poszczególnych lokali - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 lipca 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sprzedaży budynku w całości oraz w zakresie sprzedaży poszczególnych lokali.

W związku z tym, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, pismem z dnia 26 sierpnia 2020 r. wezwano Wnioskodawczynię do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłano w dniu 26 sierpnia 2020 r., skutecznie doręczono w dniu 1 września 2020 r., natomiast w dniu 11 września 2020 r. (nadano w dniu 7 września 2020 r.), do tut. organu wpłynęło pismo stanowiące odpowiedź na ww. wezwanie.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Mama Wnioskodawczyni nabyła kamienicę w 1982 r. W roku 1997 Wnioskodawczyni nabyła w drodze postępowania spadkowego po nieżyjącej mamie budynek wielorodzinny (kamienicę) typu mieszkalnego, zlokalizowany w (...) z wyodrębnionym 14 lokalami mieszkalnymi, z jednym lokalem użytkowym na parterze. W budynku ponadto znajdują się piwnice, lokal niemieszkalny w suterenie oraz poddasze nieużytkowe, na ten moment z prawomocnym pozwoleniem na budowę 6 lokali mieszkalnych.

W dniu xx października 2008 r. Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą pod nazwą (...), którą prowadzi do dziś. Dla celów podatku dochodowego Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Z podatku dochodowego rozlicza się na zasadach ogólnych. Od xx stycznia 2014 r. jest również podatnikiem VAT.

Budynek przy ul. (...) jest amortyzowany jako budynek mieszkalny. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność głównie polega na wynajmie mieszkań, które są jej własnością. Część mieszkań w budynku jest wynajmowana na zasadzie umów cywilno-prawnych zwolnionych z podatku VAT, przez krótki czas 2014/2015 były również wynajmowane w systemie "na doby" turystom w okresie wakacyjnym (mieszkanie numer (...)) z 8% podatkiem VAT.

W budynku znajduje się również nieduży lokal użytkowy ok. 15 m², którego wynajem jest opodatkowany 23% VAT-em. Trzy lokale mieszkalne są zasiedlone przez najemców na podstawie decyzji administracyjnych o przydziale. Na ten moment Wnioskodawczyni zamieszkuje w lokalu nr (...). Natomiast po śmierci rodziców zamieszkiwała lokal numer (...). Przez wiele lat od nabycia budynku w drodze spadku nieruchomość była niedochodowa, ponieważ wszystkie lokale były zajęte na podstawie decyzji administracyjnych o przydziałach.

Budynek jest z 1937 r., stan techniczny nadal wymaga remontu.

W uzupełnieniu (w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych) Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Obecnie lokal użytkowy posiada osobną księgę wieczystą, co oznacza, że będzie ją posiadał również w chwili sprzedaży budynku w całości.

2. Obecnie wszystkie lokale w budynku posiadają osobne księgi wieczyste, co oznacza, że będą je posiadać również w chwili sprzedaży.

Wyjątek stanowią piwnice, które są pomieszczeniem przynależnym do lokalu nr (...) i Wnioskodawczyni zamierza je sprzedać z lokalem.

Jednocześnie w uzupełnieniu (w zakresie podatku od towarów i usług) Wnioskodawczyni m.in. wskazała, że:

1. Określenie "poddasze nieużytkowe" i "strych" jest tożsame i dotyczy tego samego pomieszczenia - używane zamiennie.

2. W zależności od sytuacji rynkowej i możliwości znalezienia nabywcy, sprzedaż będzie całej kamienicy, a jeśli się to nie uda, to poszczególnych lokali - zarówno mieszkalnych, użytkowych, poddasza, suteryny, części lub wszystkich.

3. Piwnice na ten moment są pomieszczeniem przynależnym do lokalu mieszkalnego nr (...) i w takiej formie Wnioskodawczyni planuje je sprzedać.

4. Budynek w całości stanowi środek trwały. Zarówno budynek jak i poszczególne lokale nie są towarem handlowym.

5. Na poddaszu nie zostaną wydzielone przez Wnioskodawczynię lokale mieszkalne. Przedmiotem sprzedaży będzie samo poddasze nieużytkowe (strych).

6. Wykorzystanie lokali:

Od 2008 r., w ramach założonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej pod nazwą (...) wynajmuje:

* lokal użytkowy na parterze budynku;

* lokale mieszkalne w ramach decyzji administracyjnych o przydziale;

* lokale mieszkalne, które sukcesywnie były opuszczane przez lokatorów z decyzjami administracyjnymi o przydziałach, w formie najmu długoterminowego na podstawie umów cywilno-prawnych;

* dodatkowo w części roku 2014 mieszkania nr (...) były wynajmowane w formie najmu krótkoterminowego turystom na podstawie faktur.

Nie podlegają wynajmowi:

* lokale mieszkalne nr (...) - są wykorzystywane na własne cele mieszkalne;

* lokal mieszkalny (...) nie podlega na ten moment wynajmowi;

* lokal niemieszkalny (suteryna) nie jest wykorzystywany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - jest to lokal ok. 15 m²poddasze (strych) jest częścią integralną budynku, wykorzystywaną jako suszarnia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych.

1. Czy sprzedaż kamienicy w całości będzie opodatkowana podatkiem dochodowym?

2. Czy sprzedaż w dowolnej kolejności (w zależności od znalezionych nabywców) poszczególnych lokali mieszkalnych (od (...) do (...)) będzie opodatkowana podatkiem dochodowym?

3. Czy sprzedaż w dowolnej kolejności (w zależności od znalezionych nabywców):

* poddasza nieużytkowego (strychu),

* lokalu użytkowego,

* lokalu niemieszkalnego (suteryny)

będzie opodatkowana podatkiem dochodowym?

Powyższe pytania wynikają z uzupełnienia wniosku.

Jeżeli sprzedaż całego budynku lub poszczególnych część budynku byłaby opodatkowana, Wnioskodawczyni prosi o podanie przepisów o tym decydujących i o stawkach jakie obowiązują. A także w wypadku ustawy o p.d.o.f., o podanie co stanowi podstawę podatku (tzn. które wartości można zaliczyć jako koszt uzyskania przychodu).

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż całości budynku (kamienicy) przy ul. (...) nie będzie opodatkowana podatkiem dochodowym, gdyż zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 o p.d.o.f. przychód z odrębnego źródła dochodu, jakim jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części albo udziału w nieruchomości, nie jest opodatkowany, gdy zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat liczonych od końca roku, w którym nastąpiło nabycie (odpłatne lub nieodpłatne) lub wybudowanie. W wypadku Wnioskodawczyni, zarówno moment nabycia spadku, jak i wprowadzenia nieruchomości do rejestru środków trwałych jej działalności gospodarczej wiele lat później, spełniają warunki zwolnienia wg art. 10 ust. 1 pkt 8a. Ponadto, mimo użytkowania budynku na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, do zbycia środków trwałych (art. 14 ust. 2 lit. a) powinien mieć również zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a oraz art. 10 ust. 3.

Ustawa nie jest jednak precyzyjna w kwestii definicji zbycia nieruchomości w zależności od jej przeznaczenia. Z jednej strony, art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ani art. 14 ust. 2 lit. a nie rozróżniają nieruchomości ani ich części pod względem przeznaczenia (mieszkalne, użytkowe, niemieszkalne), z drugiej strony art. 10 ust. 3 odnosi się do obiektów mieszkalnych.

Zdaniem Wnioskodawczyni, wszystkie części kamienicy, ze swojej natury będącej budynkiem mieszkalnym i w całości nabytej przez Wnioskodawczynię drogą spadku w roku 1997, będą podlegały zwolnieniu od p.d.o.f. w myśl zasady art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a, nawet wówczas, jeśli będą sprzedawane jako oddzielne części nieruchomości. Kamienica jako całość została wprowadzona do rejestru środków trwałych działalności Wnioskodawczyni i jako całość była dotąd użytkowania dla potrzeb działalności. Równocześnie, żadna z jej części nigdy nie stanowiła składnika majątku zakupionego do odsprzedaży, ani środka trwałego z tego względu nie wprowadzonego do ewidencji w myśl art. 14 ust. 2 pkt 1 lit.c.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe w zakresie sprzedaży budynku w całości,

* nieprawidłowe w zakresie sprzedaży poszczególnych lokali.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3 i 8 powołanej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany (pkt 8).

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednakże w myśl art. 10 ust. 3 ww. ustawy przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c omawianej ustawy, spełnione winny zostać, co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 14 ust. 1 omawianej ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 14 ust. 2 pkt 1 omawianej ustawy przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że - co do zasady - przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej, opodatkowany na zasadach stosowanych przez podatnika dla opodatkowania przychodów z tej działalności.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia budynku mieszkalnego, należy odwołać się w tym przypadku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.). Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Warto również zaznaczyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie podaje wprost definicji środka trwałego, a jedynie wskazuje w art. 22a składniki majątku, które przy spełnieniu określonych warunków można uznać za środki trwałe podlegające amortyzacji.

Środkami trwałymi w rozumieniu ww. ustawy są stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

3. inne przedmioty, - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Mając na uwadze powyższy przepis należy stwierdzić, że w przypadku istnienia w budynku wyodrębnionych lokali, stanowiących odrębną własność, każdy z tych lokali stanowi oddzielny środek trwały.

Zatem w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości dla prawidłowego zakwalifikowania do źródła przychodu i opodatkowania znaczenie ma czy nieruchomość była związana z działalnością gospodarczą i czy stanowi nieruchomość o charakterze mieszkalnym.

Z przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu wynika, że w roku 1997 Wnioskodawczyni nabyła w drodze postępowania spadkowego po nieżyjącej mamie budynek wielorodzinny (kamienicę) typu mieszkalnego, z wyodrębnionym 14 lokalami mieszkalnymi, z jednym lokalem użytkowym na parterze. W budynku ponadto znajdują się piwnice, lokal niemieszkalny w suterenie oraz poddasze nieużytkowe.

W dniu xx października 2008 r. Wnioskodawczyni założyła działalność gospodarczą pod nazwą (...), którą prowadzi do dziś. Dla celów podatku dochodowego Wnioskodawczyni prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Z podatku dochodowego rozlicza się na zasadach ogólnych. Od xx stycznia 2014 r. jest również podatnikiem VAT.

Budynek jest amortyzowany jako budynek mieszkalny. Prowadzona przez Wnioskodawczynię działalność głównie polega na wynajmie mieszkań, które są jej własnością.

Obecnie lokal użytkowy posiada osobną księgę wieczystą, co oznacza, że będzie ją posiadał również w chwili sprzedaży budynku w całości. Ponadto, obecnie wszystkie lokale w budynku posiadają osobne księgi wieczyste, co oznacza, że będą je posiadać również w chwili sprzedaży. Wyjątek stanowią piwnice, które są pomieszczeniem przynależnym do lokalu nr (...) i Wnioskodawczyni zamierza je sprzedać z lokalem.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że budynek w całości stanowi środek trwały. Zarówno budynek jak i poszczególne lokale nie są towarem handlowym.

Podkreślenia wymaga - co wynika z treści wniosku, że nieruchomość stanowi środek trwały w prowadzonej przez Wnioskodawczynię działalności gospodarczej, a poszczególne lokale (zarówno mieszkalne jak i użytkowe) zostały wyodrębnione i posiadają oddzielne księgi wieczyste. Zatem sprzedaż każdego wyodrębnionego lokalu (nieruchomości) należy rozpatrywać osobno. Reasumując w przedmiotowej sprawie nie ma znaczenia czy Wnioskodawczyni dokona sprzedaży wszystkich wyodrębnionych lokali w ramach jednej transakcji czy w ramach kilku transakcji kupna-sprzedaży.

W związku z powyższym niniejsze rozstrzygnięcie nie jest uzależnione od sposobu sprzedaży nieruchomości (kamienicy) - w całości lub w częściach.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawne oraz treść wniosku, a zwłaszcza zawartego w nim oświadczenia, że poszczególne lokale zostały wyodrębnione i posiadają oddzielne księgi wieczyste, należy uznać, że:

1. Kwota z odpłatnego zbycia poszczególnych nieruchomości mieszkalnych (14 lokali mieszkalnych) nie będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyjątek zawarty w art. 14 ust. 2c ww. ustawy.

W konsekwencji skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości, o których mowa powyżej należy oceniać w kontekście przesłanek wskazanych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie mając na uwadze treść art. 10 ust. 1 pkt 8 omawianej ustawy stwierdzić należy, że sprzedaż nieruchomości z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym nie skutkuje obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego.

2. Kwota z odpłatnego zbycia poszczególnych nieruchomości niemieszkalnych (poddasza nieużytkowego, lokalu użytkowego, sutereny) będzie stanowiła dla Wnioskodawczyni przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 i art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie transakcji zbycia takich nieruchomości dokonuje się w ramach pozostałych przychodów osiąganych z działalności gospodarczej.

Z treści art. 24 ust. 2 wynika, że dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b, a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem pkt 2, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od tych środków i wartości.

Ponadto informuje się, że wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług, podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.