0112-KDIL4.4012.656.2017.1.TKU - Wydzierżawienie przez gminę wieży turystycznej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 października 2017 r. (data wpływu 9 października 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu udostępnienia Wieży na podstawie umowy dzierżawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest prawidłowe.

W dniu 9 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu udostępnienia Wieży na podstawie umowy dzierżawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: "Wnioskodawca") jest podatnikiem VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny.

Gmina w latach 2012-2015 przeprowadziła inwestycję polegającą na renowacji Wieży wraz z jej bezpośrednim otoczeniem (dalej łącznie jako: "Wieża"). Inwestycja miała na celu przystosowanie Wieży do potrzeb turystycznych. Inwestycja została zakończona i oddana do użytkowania w listopadzie 2015 r.

Faktury dokumentujące wydatki inwestycyjne były wystawiane z podaniem danych Gminy. Wartość inwestycji przekroczyła 15 000 zł. Wydatki były finansowane częściowo ze środków własnych Gminy. W pozostałej części natomiast pokryte zostały ze środków pochodzących ze źródeł zewnętrznych: dofinansowania od Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a także ze środków Regionalnego Programu Operacyjnego (dalej: "RPO"). W każdym wypadku VAT stanowił koszt kwalifikowany inwestycji.

Gmina nadmienia również, że właścicielem nieruchomości, na której jest położona Wieża są Lasy Państwowe, Gmina natomiast otrzymała tę nieruchomość na podstawie umowy w użytkowanie bezterminowe od ww. podmiotu.

Po zakończeniu inwestycji Gmina początkowo wykorzystywała Wieżę do działalności nieodpłatnej - Gmina rozważała w tym czasie sposób zagospodarowania Wieży. Jednakże w roku 2016 Gmina podjęła decyzję o oddaniu Wieży w dzierżawę na rzecz Fundacji (dalej: "Fundacja").

Fundacja jest podmiotem odrębnym od Gminy, posiadającym osobowość prawną.

Umowa dzierżawy została zawarta w dniu 1 czerwca 2016 r. Na podstawie umowy Gmina wydzierżawiła Fundacji nieruchomości, na których znajduje się Wieża na cele związane z ochroną środowiska, turystyczne, ekologiczne i przyrodnicze. Fundacja jest zobowiązana również do utrzymywania Wieży, jak również udostępniania jej zwiedzającym. Za zwiedzanie Wieży pobierane są opłaty. Opłaty stanowią przychód Fundacji, przy czym Gmina jest również uprawniona do otrzymania niewielkiego udziału z wpływu z tych opłat.

Fundacja jest również zobowiązana do uiszczania czynszu dzierżawnego na rzecz Gminy z tytułu dzierżawy Wieży.

Gmina do chwili obecnej nie dokonała odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych związanych z Wieżą.

W związku z powyższym, Gmina chce potwierdzić w drodze niniejszej interpretacji skutki odpłatnego udostępnienia Wieży Fundacji na gruncie podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy udostępnienie Wieży na podstawie umowy dzierżawy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)?

Zdaniem Wnioskodawcy, udostępnienie Wieży na podstawie umowy dzierżawy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

UZASADNIENIE stanowiska Gminy.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie natomiast z ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem, w świetle powyższych regulacji, w przypadku działań podejmowanych przez Gminę na podstawie umowy cywilnoprawnej, działa ona w roli podatnika VAT, niezależnie od okoliczności, czy dana czynność należy do zakresu jej zadań ustawowych. Jednocześnie należy zauważyć, że dzierżawa i najem stanowią umowy cywilnoprawne uregulowane w art. 659 i n. Kodeksu cywilnego. Gmina będzie więc w powołanym zakresie działać w charakterze podatnika VAT.

Stosownie natomiast do art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT natomiast, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, że pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż co do zasady czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów.

Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania i objęcia nim m.in. odpłatnych usług najmu i dzierżawy. W związku z faktem, że czynność odpłatnego wydzierżawienia Wieży na rzecz Fundacji nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Konsekwentnie, mając na uwadze, że Gmina wykonuje usługi dzierżawy nieruchomości na rzecz Fundacji za wynagrodzeniem i działa w tym zakresie w roli podatnika VAT, przedmiotowa transakcja podlegać będzie opodatkowaniu VAT. W opinii Gminy, transakcja ta nie będzie korzystać również ze zwolnienia od VAT, gdyż ani ustawa o VAT, ani też rozporządzenia wykonawcze nie przewidują w takim przypadku zwolnienia od podatku.

Gmina przy tym podkreśliła, że stanowisko, zgodnie z którym wykorzystanie przez Gminę nieruchomości na cele świadczenia usług najmu i dzierżawy uprawnia do - przynajmniej częściowego - odliczenia VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych na budynek, jest konsekwentnie prezentowane w interpretacjach indywidualnych organów podatkowych, w tym np. w następujących:

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 24 lutego 2012 r., sygn. IPTPP1/443-1003/11-5/RG: "(...) umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego (tj. Gminę) podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniu tej czynności na zasadach ogólnych".

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 12 lutego 2013 r., sygn. IBPP3/443-1261/12/ASz: "(...) umowa dzierżawy jest umową cywilnoprawną, a więc zawarcie jej przez jednostkę samorządu terytorialnego, jaką jest Wnioskodawca podlega wyłączeniu ze zwolnienia od podatku VAT na mocy cyt. wyżej § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia, a tym samym będzie skutkowało opodatkowaniu tej czynności".

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 19 marca 2014 r., znak ITPP2/443-1421/13/EB: "Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych regulacji prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że jeżeli po zrealizowaniu inwestycji (remoncie i przebudowie starej szkoły na Ośrodek Kultury) Gmina bezpośrednio oddała/odda jej efekty do użytkowania na podstawie umowy najmu lub dzierżawy, tj. czynności opodatkowanych, ma prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług w ramach ww. inwestycji (...)".

Jednocześnie zauważyć należy, że ewentualne uznanie, iż początkowe przeznaczenie Wieży do działalności nieopodatkowanej wyłączyło ją całkowicie z systemu VAT skutkować musiałoby konsekwentnym stwierdzeniem, iż również późniejsze wydzierżawienie obiektu nie powinno podlegać opodatkowaniu. Jednocześnie stanowisko takie byłoby nie do zaakceptowania z punktu widzenia jednej z zasad opodatkowania VAT, tzw. zasady konkurencji. Brak opodatkowania działalności jednostek samorządu terytorialnego w takich sytuacjach mógłby bowiem potencjalnie prowadzić do istotnego zakłócenia konkurencji na rynku lokalnym, poprzez nieuzasadnione uprzywilejowanie jednych podmiotów w stosunku do innych, działających w danej sytuacji de facto na analogicznych warunkach. Pozostawałoby to w sprzeczności z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "TSUE"), który przykładowo w wyroku z dnia 22 listopada 2008 r. w sprawie C-288/07 Isle of Wight Council stwierdził wyraźnie, że działalność organów władzy publicznej powinna podlegać opodatkowaniu, jeżeli jej nieopodatkowanie prowadziłoby do zakłócenia konkurencji.

W konsekwencji, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że udostepnienie Wieży na podstawie umowy dzierżawy będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, towarami, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Z przywołanego wyżej przepisu wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów. Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Co istotne, co do zasady, czynność (dostawa towarów lub świadczenie usług) podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W kontekście powyższego, uwzględniając definicję działalności gospodarczej należy stwierdzić, że dostawa towarów lub świadczenie usług będą podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tylko w sytuacji, gdy dokonane zostaną przez podmiot o statusie podatnika, który działa w takim charakterze w odniesieniu do tej konkretnie czynności. Natomiast dla stwierdzenia, że dla danej transakcji podmiot jest podatnikiem podatku od towarów i usług, konieczne jest prowadzenie przez niego działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do zakresu działania gminy - w oparciu o art. 6 ust. 1 ww. ustawy - należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. Zadania własne obejmują m.in. sprawy w zakresie kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami oraz w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 9 i pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

W świetle powyższego należy stwierdzić, że jednostki samorządu terytorialnego (gminy), ze względu na przyznaną im ustawowo osobowość prawną, są podatnikami podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim działają na zasadach zbliżonych do innych podmiotów gospodarczych, w szczególności w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

Zaznacza się, że kwestię zawierania umów reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459), dalej k.c.

Jak stanowi art. 693 § 1 k.c., przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Należy zauważyć, że umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową, nakładającą na strony tej umowy określone przepisami obowiązki. Tak więc oddanie rzeczy innej osobie do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony na podstawie umowy dzierżawy związane jest ze wzajemnym świadczeniem dzierżawcy polegającym na zapłacie umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie nieruchomości przez jej dzierżawcę.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest podatnikiem VAT, zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny. Gmina w latach 2012-2015 przeprowadziła inwestycję polegającą na renowacji Wieży wraz z jej bezpośrednim otoczeniem (dalej łącznie jako: "Wieża"). Inwestycja miała na celu przystosowanie Wieży do potrzeb turystycznych. Inwestycja została zakończona i oddana do użytkowania w listopadzie 2015 r.

Właścicielem nieruchomości, na której jest położona Wieża są Lasy Państwowe, Gmina natomiast otrzymała tę nieruchomość na podstawie umowy w użytkowanie bezterminowe od ww. podmiotu. Po zakończeniu inwestycji Gmina początkowo wykorzystywała Wieżę do działalności nieodpłatnej - Gmina rozważała w tym czasie sposób zagospodarowania Wieży. Jednakże w roku 2016 Gmina podjęła decyzję o oddaniu Wieży w dzierżawę na rzecz Fundacji.

Fundacja jest podmiotem odrębnym od Gminy, posiadającym osobowość prawną.

Umowa dzierżawy została zawarta w dniu 1 czerwca 2016 r. Na podstawie umowy Gmina wydzierżawiła Fundacji nieruchomości, na których znajduje się Wieża na cele związane z ochroną środowiska, turystyczne, ekologiczne i przyrodnicze. Fundacja jest zobowiązana również do utrzymywania Wieży, jak również udostępniania jej zwiedzającym. Za zwiedzanie Wieży pobierane są opłaty. Opłaty stanowią przychód Fundacji, przy czym Gmina jest również uprawniona do otrzymania niewielkiego udziału z wpływu z tych opłat. Fundacja jest również zobowiązana do uiszczania czynszu dzierżawnego na rzecz Gminy z tytułu dzierżawy Wieży.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy udostepnienie Wieży na podstawie umowy dzierżawy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT.

Odnosząc się do stwierdzenia, czy odpłatne udostępnienie przez Gminę Wieży na rzecz Fundacji na podstawie umowy dzierżawy będzie stanowiło usługę podlegającą opodatkowaniu VAT należy wskazać, że - jak wynika z przywołanych wyżej przepisów - opodatkowaniu podatkiem VAT, co do zasady, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Co istotne, ww. świadczenie musi zostać wykonane przez działającego w tym zakresie podatnika podatku VAT.

Z okoliczności sprawy wynika, że świadczenie polegające na odpłatnym udostępnianiu przez Gminę Wieży będzie się odbywać na rzecz Fundacji. Ponadto świadczenie to będzie realizowane na podstawie umowy dzierżawy obustronnie zobowiązującej - Gminę do udostępnienia Wieży, a Fundację do zapłaty z tego tytułu wynagrodzenia.

W świetle przywołanych wyżej przepisów wykonywane przez Gminę na rzecz Fundacji za wynagrodzeniem świadczenie będzie wpisywać się w definicję usługi, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, a zatem będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, pod warunkiem, że Wnioskodawca wykonując te czynności będzie działać jako podatnik VAT.

Jak wskazano wyżej, rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów takich jak jednostki samorządu terytorialnego (np. gminy) należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te - co do zasady - w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy. Jednostki samorządu terytorialnego występują w charakterze podatników podatku od towarów i usług wyłącznie w zakresie, w jakim działają w ramach stosunku cywilnoprawnego. W przedmiotowej sprawie warunek ten będzie spełniony, bowiem jak wynika z treści wniosku, świadczenie pomiędzy Gminą a Fundacją odbywać się będzie na podstawie umowy cywilnoprawnej, tj. umowy dzierżawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne udostępnienie przez Gminę Wieży na rzecz Fundacji na podstawie umowy dzierżawy będzie stanowić po stronie Gminy odpłatne świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy, które - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, udostepnienie Wieży na podstawie umowy dzierżawy stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy lub we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. W interpretacji udzielono odpowiedzi tylko w zakresie zadanego pytania, które dotyczyło kwestii podlegania opodatkowaniu udostępnienia Wieży na podstawie umowy dzierżawy. Zatem kwestia dotycząca możliwości korzystania ze zwolnienia ww. czynności nie była przedmiotem merytorycznej analizy.

Ponadto należy wyjaśnić, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu udostępnienia Wieży na podstawie umowy dzierżawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne na renowację Wieży przy zastosowaniu korekty podatku naliczonego, o której mowa w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki inwestycyjne na renowację Wieży w części sfinansowanej ze środków RPO (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) zostanie załatwiony odrębnym pismem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.