0112-KDIL4.4012.634.2017.1.NK

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2017 r. (data wpływu 18 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług:

* wynajęcia pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

* wynajęcia pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)

- jest prawidłowe.

W dniu 18 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług:

* wynajęcia pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

* wynajęcia pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny, dowód wpłaty dodatkowych opłat za wydanie interpretacji oraz adres elektroniczny do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgimnnym określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 814 z późn. zm.), m.in. w zakresie:

* edukacji publicznej,

* wspierania osób niepełnosprawnych.

Realizując wskazane zadania, w oparciu zarówno o art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, jak i art. 5 ust. 3 i ust. 5a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 1943 z późn. zm.) - uchylony, obecnie zastąpiony art. 8 ust. 3 i ust. 16 ustawy - Prawo oświatowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 59 z późn. zm.), Powiat utworzył, m.in. dwa Specjalne Ośrodki Szkolno-Wychowawcze (dalej: SOSW).

W skład SOSW wchodzą:

* Szkoła Podstawowa,

* Gimnazjum,

* Szkoła Przysposabiająca do Pracy,

* Internat.

W SOSW uczą się dzieci i młodzież z niepełnosprawnością. SOSW realizuje zadania dydaktyczne, edukacyjno-terapeutyczne, rehabilitacyjne, rewalidacyjne i opiekuńcze. W celu realizacji tego obowiązku elementem niezbędnym jest dowóz dzieci na zajęcia.

Zgodnie z art. 39 ustawy - Prawo oświatowe, gmina ma obowiązek zapewnienia uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu albo dokonać zwrotu kosztów przejazdu środkami komunikacji publicznej, jeżeli dowożenie zapewniają rodzice.

SOSW zostały wyposażone w specjalne samochody przystosowane do transportu osób niepełnosprawnych.

Pojazdy te są wykorzystywane przez SOSW do nieodpłatnego przewozu dzieci w ramach programowej działalności oświatowej, np.:

* na basen,

* na konkursy, olimpiady, wycieczki programowe.

Ponadto SOSW świadczą następujące usługi transportowe:

Od dnia 1 stycznia 2017 r. SOSW traktowane są wraz z Powiatem jako jeden czynny podatnik VAT.

W związku z przedstawionym stanem faktycznym powstały wątpliwości co do opodatkowania wykonywanych usług.

Ponadto w piśmie z dnia 24 listopada 2017 r. - stanowiącym uzupełnienie do wniosku - Zainteresowany wskazał, że Powiat wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgimnazjalnym określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2016 r. poz. 814 z późn. zm.) m.in. w zakresie:

* edukacji publicznej,

* wspierania osób niepełnosprawnych.

Realizując wskazane zadania w oparciu zarówno o art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, jak i art. 8 ust. 3 i ust. 16 ustawy - Prawo oświatowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 59 z późn. zm.), Powiat utworzył Specjalne Ośrodki Szkolno-Wychowawcze.

Zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 7 ustawy - Prawo oświatowe, Rada powiatu ustala plan sieci publicznych szkół ponadpodstawowych oraz szkół specjalnych, natomiast zgodnie z art. 39 ust. 4 pkt 1, obowiązkiem gmin jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu.

* Pyt. 1

Powiat wykonując zadania publiczne realizowane przez SOSW, świadczy nieodpłatne usługi transportowe dzieci i młodzieży w ramach statutowej działalności oświatowej. Zadania te polegają np. na sporadycznych wyjazdach w ramach programowej działalności oświatowej na wycieczki programowe, konkursy, olimpiady. SOSW wykonuje te zadania bez względu na odległość zamieszkania tych uczniów od szkoły.

Zgodnie natomiast z art. 39 ust. 4, obowiązkiem gmin jest zapewnienie uczniom niepełnosprawnym bezpłatnego transportu i opieki w czasie przewozu.

* Pyt. 2

Artykuł 127 ustawy - Prawo oświatowe mówi, że kształcenie i wychowanie musi być dokonywane w najbliższej szkole. Starosta na wniosek rodziców musi zapewnić odpowiednią formę kształcenia uwzględniając rodzaj niepełnosprawności. Pkt 15 ww. artykułu mówi, że jeżeli Powiat właściwy ze względu na miejsce zamieszkania dziecka nie prowadzi szkoły specjalnej lub ośrodka, starosta tego powiatu kieruje dziecko do najbliższego powiatu prowadzącego taką szkołę lub ośrodek.

Obecnie w SOSW uczą się dzieci z różnych powiatów.

* Pyt. 3

W grupie uczniów SOSW, o której mowa w pyt. 2, są uczniowie, którzy ukończyli 21 rok życia.

* Pyt. 4

Transport nie odbywa się do ośrodka rewalidacyjno-wychowawczego. SOSW prowadzone przez Powiat zapewniają również zajęcia rewalidacyjno-wychowawcze. Dzieci, o których mowa w art. 36 ust. 17 ustawy - Prawo oświatowe, spełniają obowiązek szkolny w SOSW.

* Pyt. 5

Dzieci i młodzież, o których mowa w pyt. nr 4 wezwania nie ukończyły:

* Pyt. 6

Wysokość opłat za:

Sporadycznie przewóz dzieci i wychowanków z opiekunami na ponadprogramowe wycieczki odbywa się za odpłatnością rodziców.

* Pyt. 7

Powiat nie zawiera porozumień z Gminami dotyczących transportu przez SOSW dzieci i młodzieży. Dowóz odbywa się na podstawie zawartych pomiędzy Powiatem a Gminami umów cywilnoprawnych.

* Pyt. 8

Zgodnie z art. 2 pkt 7 ustawy - Prawo oświatowe, SOSW są jednostkami objętymi systemem oświaty.

* Pyt. 9

Wykonywane przez SOSW czynności wymienione w pkt 6 lit. a-c są usługami w zakresie kształcenia i wychowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.).

* Pyt. 10

Usługi wykazane w pyt. 6 lit. a-c wezwania, są ściśle związane z usługami podstawowymi, tj. kształcenia i wychowania oraz:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Jaką stawką VAT opodatkować wynajęcie pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?

2. Jaką stawką VAT opodatkować wynajęcie pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Wynajęcie pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim, podlega opodatkowaniu VAT obniżoną stawką VAT 8% na podstawie art. 41 ust. 2, pozycja 156 załącznika nr 3 do ustawy o VAT. Ustawodawca, wymieniając w pozycji 156 załącznika nr 3 "Usługi taksówek osobowych" podlegające stawce 8%, przyporządkował im symbol PKWiU 49.32, co oznacza, że stawce tej podlegają wszystkie sklasyfikowane w tym grupowaniu usługi.

Do działu tego należy "wynajem samochodów osobowych z kierowcą" (49.32.12).

Ponieważ w załączniku nr 3 w poz. 156 nie zastosowano symbolu "ex", oznacza to, że zarówno usługi taksówek osobowych, jak i najem samochodów osobowych z kierowcą objęte są stawką obniżoną.

2. Wynajęcie pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim, podlega opodatkowaniu wg stawki podstawowej, tj. 23%.

"Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy" jest klasyfikowany w PKWiU pod symbolem 77.11.10.0, co oznacza, że nie jest objęty żadną preferencją podatkową i podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej, tj. 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - dalej: "PKWiU", zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowania PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionych we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z cytowanych wyżej przepisów ustawy wynika, że przez usługę należy rozumieć każde świadczenie na rzecz danego podmiotu niebędące dostawą towarów.

Z uwagi na powyższe unormowania, pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innej osoby, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie. Zauważyć jednak należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług (ewentualnie nieodpłatne zrównane z odpłatnym świadczeniem), jednak aby takie czynności podlegały opodatkowaniu muszą być one wykonywane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Stosowanie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) - tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Tut. Organ informuje, że zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. , poz. 1676), do dnia 31 grudnia 2017 r. dla celów podatku od towarów i usług obowiązuje klasyfikacja wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293, z późn. zm.).

Podkreślić należy, że prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne - zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w świetle art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

W załączniku nr 3 do ustawy stanowiącym "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%" (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. stawką 8%), pod poz. 156 - wymieniono usługi taksówek osobowych PKWiU 49.32.

Zgodnie z klasyfikacją PKWiU klasa oznaczona symbolem 49.32 zawiera pozycję 49.32.12.0 - Wynajem samochodów osobowych z kierowcą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Powiat wykonuje zadania publiczne o charakterze ponadgimnnym określone w art. 4 ustawy o samorządzie powiatowym, m.in. w zakresie:

* edukacji publicznej,

* wspierania osób niepełnosprawnych.

Realizując wskazane zadania, w oparciu zarówno o art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, jak i art. 5 ust. 3 i ust. 5a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty - uchylony, obecnie zastąpiony art. 8 ust. 3 i ust. 16 ustawy - Prawo oświatowe, Powiat utworzył, m.in. dwa Specjalne Ośrodki Szkolno-Wychowawcze (SOSW). W skład SOSW wchodzą:

* Szkoła Podstawowa,

* Gimnazjum,

* Szkoła Przysposabiająca do Pracy,

* Internat.

W SOSW uczą się dzieci i młodzież z niepełnosprawnością. SOSW realizuje zadania dydaktyczne, edukacyjno-terapeutyczne, rehabilitacyjne, rewalidacyjne i opiekuńcze. W celu realizacji tego obowiązku elementem niezbędnym jest dowóz dzieci na zajęcia. SOSW zostały wyposażone w specjalne samochody przystosowane do transportu osób niepełnosprawnych. Pojazdy te są wykorzystywane przez SOSW do nieodpłatnego przewozu dzieci w ramach programowej działalności oświatowej, np.:

* na basen,

* na konkursy, olimpiady, wycieczki programowe.

Ponadto SOSW świadczą m.in. następujące usługi transportowe:

Wynajęcie pojazdu z kierowcą sklasyfikowane jest w PKWiU pod symbolem 49.32.12, natomiast wynajęcie pojazdu bez kierowcy sklasyfikowane jest wg PKWiU pod symbolem 77.11.10.0.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług:

* wynajęcia pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim,

* wynajęcia pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim.

Należy wskazać, że umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki.

Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r. poz. 459, z późn. zm.), zwanej dalej k.c., przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej własności i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie rzeczy przez jej najemcę.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług najem stanowi świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wskazać zatem należy, że Powiat wykonując - za pośrednictwem swojej jednostki organizacyjnej SOSW - cywilną umowę najmu, świadczy na rzecz najemcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy najmu dokonuje bowiem na jego rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów. Majątek (samochód) pozostaje jego własnością i wynajmowany jest za odpłatnością (czynsz), co stanowi przedmiot opodatkowania w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powyższe oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy należy stwierdzić, że odpłatne wynajmowanie przez Powiat - za pośrednictwem jednostki organizacyjnej SOSW - samochodu na rzecz zainteresowanych (udostępnianie komercyjne) podlega opodatkowaniu VAT, gdyż Powiat wykonuje działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, zatem działa w tym zakresie w charakterze podatnika, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu.

Należy wskazać, że skoro usługi wynajęcia pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim - jak wskazał Zainteresowany - mieszczą się w PKWiU w grupowaniu 49.32.12, to są opodatkowane obniżoną stawką podatku 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy i w związku z poz. 156 załącznika nr 3 do ustawy.

Natomiast dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług wynajęcia pojazdu bez kierowcy, sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 77.11.10.0, ustawodawca nie przewidział obniżonej stawki ani zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zatem usługi te stanowią czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług według stawki 23%.

Podsumowując, wynajęcie pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim, jest opodatkowane obniżoną stawką VAT - 8% na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy i w związku z poz. 156 załącznika nr 3 do ustawy. Natomiast wynajęcie pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim, jest opodatkowane według stawki podstawowej, tj. 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisu stanu faktycznego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU), udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie ustalenia właściwej stawki podatku VAT dla usług:

* wynajęcia pojazdu z kierowcą pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 3),

* wynajęcia pojazdu bez kierowcy pracownikom lub na zewnątrz, tj. osobom trzecim (pytanie oznaczone we wniosku nr 4).

Natomiast w kwestii dotyczącej stanu faktycznego w zakresie wskazania, czy Powiat, wykonując zadania publiczne, realizowane przez SOSW, dotyczące nieodpłatnych usług transportu dzieci i młodzieży w ramach programowej działalności oświatowej, w zakresie tych czynności jest podatnikiem podatku VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) oraz określenia, czy Powiat, wykonując zadania publiczne realizowane przez SOSW:

* dotyczące odpłatnych, pomocniczych usług transportu dzieci i młodzieży, wskazanych w art. 39 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 ustawy - Prawo oświatowe, realizowane na rzecz Gmin, na podstawie umów zawartych z jednostkami organizacyjnymi Gmin w celu realizacji obowiązku szkolnego w SOSW,

* dotyczące odpłatnego przewozu dzieci z rodzicami w charakterze opiekunów, na wycieczki związane z dodatkowymi zajęciami rewalidacyjnymi, edukacyjno-terapeutycznymi,

* dotyczące odpłatnego przewozu uczniów przebywających w internacie na ferie świąteczne do rodzin

działa jako podatnik VAT, a tym samym ww. usługi podlegają opodatkowaniu VAT ze zwolnieniem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.