0112-KDIL4.4012.617.2018.3.JKU - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2018 r. (data wpływu 14 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 grudnia 2018 r. (data wpływu 28 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości stanowiącej:

* niezabudowaną działkę gruntu - jest prawidłowe;

* działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu oraz działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym. Wniosek został uzupełniony w dniu 28 grudnia 2018 r. o doprecyzowanie stanu sprawy, sformułowanie pytania oraz przedstawienie własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od roku 1993, jako osoba fizyczna, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W roku 2010 Zainteresowany zakupił od innego podatnika podatku VAT nieruchomość w postaci niezabudowanej działki gruntu z zamiarem wykorzystania jej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej osoby fizycznej. Ten zamiar nie został zrealizowany; Wnioskodawca działki nie wykorzystywał w prowadzonej działalności, ani nie poniósł żadnych nakładów na tej działce. Podatek VAT z faktury zakupu nieruchomości został odliczony i rozliczony w deklaracji VAT-7.

W roku 2012 od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT Zainteresowany zakupił inną nieruchomość, która jest zabudowana budynkiem gospodarczym zbudowanym w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Wnioskodawca zakupu działki dokonał z zamiarem wybudowania jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Tego zamiaru też nie zrealizował i nie poniósł żadnych nakładów na tej działce.

Zainteresowany zamierza sprzedać jednemu nabywcy obie nieruchomości. Dla transakcji sprzedaży obu działek objętej jednym aktem notarialnym Wnioskodawca wystawi nabywcy fakturę VAT i opodatkuje sprzedaż każdej nieruchomości 23% podatkiem VAT. Faktura zostanie ujęta w ewidencji sprzedaży VAT i rozliczona w deklaracji VAT-7.

Wniosek został uzupełniony w dniu 28 grudnia 2018 r. o następujące informacje w części dotyczącej podatku od towarów i usług:

1. Działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 22 lutego 1991 r. PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną.

2. Opisane nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość niezabudowana udostępniana była lokalnym sklepikarzom i handlarzom (wyjaśnione poniżej).

3. Zakupione nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

4. Nieruchomość nabytą w roku 2010 zakupioną do działalności gospodarczej Zainteresowany udostępniał osobom trzecim, tj. dla lokalnych sklepikarzy przewoźnych handlarzy na cele usługowe w okresie od roku 2010 do dnia dzisiejszego bez zawierania umów cywilno-prawnych. Z tego tytułu Wnioskodawca realizował przychód na podstawie wystawionej faktury VAT ok. 300,00 - 400,00 zł miesięcznie netto.

5. Nieruchomość nabyta w roku 2012 została zakupiona prywatnie wraz z projektem i prawomocną decyzją na budowę domku jednorodzinnego wraz z garażem. Jednak z zamiaru budowy Wnioskodawca zrezygnował.

6. Działka niezabudowana z roku 2010 nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych od VAT, lecz wykorzystywana była przez osoby trzecie na potrzeby usługowe. Od otrzymanych opłat za udostępnienie Zainteresowany odprowadzał podatek VAT z tyt. sprzedaży usług.

7. Z faktury zakupu w roku 2010 działki niezabudowanej podatek VAT został odliczony i rozliczony w deklaracji VAT-7. Nieruchomość nabyta w roku 2012 została zakupiona od osoby fizycznej.

8. Dla nieruchomości z roku 2010 w postaci niezabudowanej działki gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalono następujące przeznaczenie; "działka przeznaczona jest pod usługi, tereny komunikacji pieszej i samochodowej - tereny parkingów".

Dla nieruchomości z roku 2012 została wydana "decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego, jednorodzinnego z garażem i budynku gospodarczego wraz z niezbędna infrastrukturą".

9. Do chwili obecnej decyzja o warunkach zabudowy pozostaje bez zmian.

10. Budynek gospodarczy znajdujący się na działce nabytej w roku 2012 już w momencie zakupu działki kwalifikował się do rozbiórki i stan ten nie uległ zmianie. Budynek wybudowano w ubiegłym wieku, nie jest on użytkowany co najmniej od roku 2012.

11. Nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

12. Na żadną z działek ani też na budynek gospodarczy nie były ponoszone żadne nakłady, nie były ulepszane ani przebudowywane.

13. Zainteresowany nie zamierza ponosić nakładów na przygotowanie do sprzedaży opisywanych nieruchomości.

W roku 2010 Zainteresowany zakupił od innego podatnika podatku VAT nieruchomość w postaci niezabudowanej działki gruntu z zamiarem wykorzystania jej w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej osoby fizycznej. Ten zamiar nie został zrealizowany.

Wnioskodawca działki nie wykorzystał w prowadzonej działalności, ani nie poniósł żadnych nakładów na tej działce. Podatek VAT z faktury zakupu nieruchomości został odliczony i rozliczony w deklaracji VAT-7.

W roku 2012 od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT Zainteresowany zakupił inną nieruchomość, która jest zabudowana budynkiem gospodarczym zbudowanym w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Zakupu działki dokonał z zamiarem wybudowania jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Tego zamiaru nie zrealizował i nie poniósł żadnych nakładów na tej działce. Zainteresowany zamierza sprzedać jednemu nabywcy obie nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 20 grudnia 2018 r.).

W roku 2010 Wnioskodawca zakupił od innego podatnika podatku VAT nieruchomość w postaci niezabudowanej działki gruntu z zamiarem wykorzystania jej w prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej osoby fizycznej. Ten zamiar nie został zrealizowany: Wnioskodawca działki nie wykorzystał w prowadzonej działalności ani nie poniósł żadnych nakładów na tej działce. Podatek VAT z faktury zakupu nieruchomości został odliczony i rozliczony w deklaracji VAT-7.

W roku 2012 od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT Wnioskodawca zakupił inną nieruchomość, która jest zabudowana budynkiem gospodarczym zbudowanym w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Zakupu działki Zainteresowany dokonał z zamiarem wybudowania jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Tego zamiaru nie zrealizował i nie poniósł żadnych nakładów na tej działce.

Wnioskodawca zamierza sprzedać jednemu nabywcy obie nieruchomości.

Czy stanowisko dotyczące podatku VAT jest prawidłowe?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie wyrażonym w piśmie z dnia 20 grudnia 2018 r.), dla transakcji sprzedaży obu działek objętej jednym aktem notarialnym Zainteresowany wystawi fakturę VAT dla czynnego podatnika. Faktura zostanie ujęta w ewidencji sprzedaży VAT i rozliczona w deklaracji VAT-7. Stawka 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości stanowiącej:

* niezabudowaną działkę gruntu - jest prawidłowe;

* działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym - jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), dalej zwanej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość zarówno zabudowana, jak i niezabudowana spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z powyżej cytowanych przepisów, określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając nieruchomość działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tę rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii podlegania opodatkowaniu dostawy nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości zabudowanej i niezabudowanej podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania Zainteresowanego za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 z dnia 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy, jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Należy również podkreślić, że ww. sprawy dotyczyły osób fizycznych, które prowadziły działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku VAT i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego, niezależne od woli tych osób, w grunt pod zabudowę.

W tym miejscu należy również wskazać, że jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania danej nieruchomości, czy jej części w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych.

Powyższe potwierdzone zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., w sprawie C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, w którym stwierdzono, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca od roku 1993, jako osoba fizyczna, jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. W roku 2010 Zainteresowany zakupił od innego podatnika podatku VAT nieruchomość w postaci niezabudowanej działki gruntu z zamiarem wykorzystania jej w prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej osoby fizycznej. Ten zamiar nie został zrealizowany. Wnioskodawca działki nie wykorzystywał w prowadzonej działalności ani nie poniósł żadnych nakładów na tej działce. Podatek VAT z faktury zakupu nieruchomości został odliczony i rozliczony w deklaracji VAT-7.

W roku 2012 od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem podatku VAT Zainteresowany zakupił inną nieruchomość, która jest zabudowana budynkiem gospodarczym zbudowanym w latach sześćdziesiątych ubiegłego stulecia. Wnioskodawca zakupu działki dokonał z zamiarem wybudowania jednorodzinnego budynku mieszkalnego. Tego zamiaru też nie zrealizował i nie poniósł żadnych nakładów na tej działce.

Zainteresowany zamierza sprzedać jednemu nabywcy obie nieruchomości. Dla transakcji sprzedaży obu działek objętej jednym aktem notarialnym Wnioskodawca wystawi nabywcy fakturę VAT i opodatkuje sprzedaż każdej nieruchomości 23% podatkiem VAT. Faktura zostanie ujęta w ewidencji sprzedaży VAT i rozliczona w deklaracji VAT-7.

Działalność gospodarcza prowadzona jest od dnia 22 lutego 1991 r. PKD 01.61.Z - Działalność usługowa wspomagająca produkcję roślinną.

Opisane nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomość niezabudowana udostępniana była lokalnym sklepikarzom i handlarzom.

Zakupione nieruchomości nie były i nie są wykorzystywane w działalności gospodarczej.

Nieruchomość nabytą w roku 2010 zakupioną do działalności gospodarczej Zainteresowany udostępniał osobom trzecim, tj. dla lokalnych sklepikarzy przewoźnych handlarzy na cele usługowe w okresie od roku 2010 do dnia dzisiejszego bez zawierania umów cywilno-prawnych. Z tego tytułu Wnioskodawca realizował przychód na podstawie wystawionej faktury VAT ok. 300,00 - 400,00 zł miesięcznie netto.

Nieruchomość nabyta w roku 2012 została zakupiona prywatnie wraz z projektem i prawomocną decyzją na budowę domku jednorodzinnego wraz z garażem. Jednak z zamiaru budowy Wnioskodawca zrezygnował.

Działka niezabudowana z roku 2010 nie była wykorzystywana do czynności zwolnionych od VAT, lecz wykorzystywana była przez osoby trzecie na potrzeby usługowe. Od otrzymanych opłat za udostępnienie Zainteresowany odprowadzał podatek VAT z tyt. sprzedaży usług.

Z faktury zakupu w roku 2010 działki niezabudowanej podatek VAT został odliczony i rozliczony w deklaracji VAT-7. Nieruchomość nabyta w roku 2012 została zakupiona od osoby fizycznej.

Dla nieruchomości z roku 2010 w postaci niezabudowanej działki gruntu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego ustalono następujące przeznaczenie; "działka przeznaczona jest pod usługi, tereny komunikacji pieszej i samochodowej - tereny parkingów".

Dla nieruchomości z roku 2012 została wydana "decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego, jednorodzinnego z garażem i budynku gospodarczego wraz z niezbędna infrastrukturą".

Do chwili obecnej decyzja o warunkach zabudowy pozostaje bez zmian.

Budynek gospodarczy znajdujący się na działce nabytej w roku 2012 już w momencie zakupu działki kwalifikował się do rozbiórki i stan ten nie uległ zmianie. Budynek wybudowano w ubiegłym wieku, nie jest on użytkowany co najmniej od roku 2012.

Nie doszło do pierwszego zasiedlenia.

Na żadną z działek ani też na budynek gospodarczy nie były ponoszone żadne nakłady, nie były ulepszane ani przebudowywane.

Zainteresowany nie zamierza ponosić nakładów na przygotowanie do sprzedaży opisywanych nieruchomości.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży wskazanych nieruchomości.

W celu rozstrzygnięcia wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w związku z planowaną sprzedażą działek nabytych przez Zainteresowanego w roku 2010 i roku 2012 Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W rozpatrywanej sprawie nieruchomość zabudowana budynkiem gospodarczym, która została nabyta w roku 2012, mająca być przedmiotem sprzedaży, nie była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Jak wskazano w opisie sprawy - nieruchomość ta została zakupiona prywatnie wraz z projektem i prawomocną decyzją na budowę domku jednorodzinnego wraz z garażem. Jednak z zamiaru budowy Wnioskodawca zrezygnował i nie poniósł żadnych nakładów na tej działce. W odniesieniu do nieruchomości Zainteresowany nie zamierza ponosić nakładów na przygotowanie do sprzedaży.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, że dostawa nieruchomości nabytej w roku 2012 nie będzie nosić znamion prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, ponieważ nie dotyczy majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą i nieruchomość ta nie była oraz nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w celu wykonywania tej działalności. Zatem brak tego statusu pozbawia Zainteresowanego cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej nieruchomości, a dostawę tej nieruchomości jako czynności podlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, planowana sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkiem gospodarczym, zakupionej w roku 2012, nie będzie stanowić działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Tym samym Wnioskodawca z tego tytułu, nie wystąpi w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości stanowiącej działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się następnie do transakcji sprzedaży nieruchomości niezabudowanej z roku 2010, należy wskazać, co następuje.

W rozpatrywanej sprawie nieruchomość niezabudowana, która została nabyta w roku 2010, mająca być przedmiotem sprzedaży, była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej. Jak wskazano w opisie sprawy - nieruchomość nabytą w roku 2010 zakupiono do działalności gospodarczej. Zainteresowany udostępniał działkę osobom trzecim, tj. dla lokalnych sklepikarzy przewoźnych handlarzy na cele usługowe w okresie od roku 2010 do dnia dzisiejszego bez zawierania umów cywilno-prawnych. Z tego tytułu Wnioskodawca realizował przychód na podstawie wystawionej faktury VAT ok. 300,00 - 400,00 zł miesięcznie netto. Od otrzymanych opłat za udostępnianie Zainteresowany odprowadzał podatek VAT z tytułu sprzedaży usług. Wobec powyższego należy wskazać, że Wnioskodawca wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości niezabudowanej.

Zatem należy rozstrzygnąć, czy dostawa ww. działki będzie zwolniona z opodatkowania czy też będzie opodatkowana.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Natomiast w oparciu o art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych wydanych na jej podstawie, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Definicja terenów budowlanych zawarta została w art. 2 pkt 33 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu ww. art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane - są zwolnione od podatku.

Należy podkreślić, że zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie powołanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o przepis wskazany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów:

* zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych;

* niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw gruntów, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. nieruchomości. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Odnosząc się zatem do dostawy nieruchomości nabytej w roku 2010, należy wskazać, że z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że działka ta jest niezabudowana. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego ww. działka przeznaczona jest pod usługi, tereny komunikacji pieszej i samochodowej - tereny parkingów. Tym samym, ww. działka stanowi teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy. W rezultacie, planowana sprzedaż wskazanej wyżej nieruchomości nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Jak już wskazano powyżej, dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W omawianej sytuacji, zwolnienie z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie będzie miało miejsca, bowiem jak wynika z opisu sprawy ww. działka nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Jak wynika z opisu sprawy, Zainteresowany udostępniał grunt osobom trzecim, tj. dla lokalnych sklepikarzy, przewoźnych handlarzy na cele usługowe w okresie od roku 2010 do dnia dzisiejszego bez zawierania umów cywilno-prawnych. Z tego tytułu Wnioskodawca realizował przychód na podstawie wystawionej faktury VAT ok. 300,00 - 400,00 zł miesięcznie netto, a zatem nieruchomości służyły celom wykonywanej działalności opodatkowanej VAT Wnioskodawcy. Tym samym, nie zostały spełnione warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa działki nabytej w roku 2010 nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy. W konsekwencji, konieczne będzie opodatkowanie tej czynności stawką podatku VAT w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 ustawy.

Podsumowując, planowana sprzedaż nieruchomości niezabudowanej, zakupionej w roku 2010, będzie opodatkowana stawką podatku VAT w wysokości 23%, na mocy art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu zakupioną w roku 2010 należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji indywidualnej załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości stanowiącej niezabudowaną działkę gruntu oraz działkę zabudowaną budynkiem gospodarczym. Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie załatwiony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.