0112-KDIL4.4012.549.2019.2.MB

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.), uzupełnionym pismami z dnia 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 5 grudnia 2019 r.) oraz z dnia 27 grudnia 2019 r. (data wpływu 27 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

W dniu 23 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu wniesienia do spółki komandytowej aportem nieruchomości gruntowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1), ustalenia podstawy opodatkowania dla ww. czynności (pytanie oznaczone we wniosku nr 2), podlegania opodatkowaniu wydania Wnioskodawcy Apartamentów po likwidacji spółki komandytowej w ramach rozliczenia z tytułu wniesionego wkładu (datio in solutum) - (pytanie oznaczone we wniosku nr 3) oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego po likwidacji spółki i wydaniu Apartamentów Wnioskodawcy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 grudnia 2019 r. o dane identyfikujące tworzoną spółkę oraz doprecyzowanie opisu sprawy oraz w dniu 27 grudnia 2019 r. o dodatkowe informacje.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Wnioskodawca nie jest polskim rezydentem podatkowym. W Polsce Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą, zajmującą się wynajmem nieruchomości. Wnioskodawca posiada w majątku prywatnym nieruchomość gruntową (dalej jako "Nieruchomość"), którą w 1/2 nabył w drodze spadku i w 1/2 w drodze umowy darowizny. Darowizna została dokonana na rzecz Wnioskodawcy ze względu na istniejące wzajemne rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a jego siostrą. Nieruchomość nie jest zabudowana, a w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest oznaczona symbolem MN/MP, z podstawowym przeznaczeniem terenu jako:

* zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, wynajem pokoi w budynku mieszkalnym,

* zabudowa pensjonatowa.

Uzupełniające przeznaczenie terenu to usługi nieuciążliwe, w szczególności towarzyszące usługom turystyki, jak: usługi gastronomii, usługi sportu i rekreacji, wypożyczalnie sprzętu sportowego, handel detaliczny, inne usługi nieuciążliwe.

Nieruchomość nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej i stanowi wyłącznie jego majątek osobisty. Dla Nieruchomości została wydana decyzja o pozwoleniu na wycinkę niektórych drzew.

Wnioskodawca planuje przystąpić do spółki komandytowej prawa polskiego, jako komandytariusz. Wkładem wnioskodawcy do Spółki ma być opisana wyżej Nieruchomość. Spółka w ramach prowadzonej działalności zamierza wybudować na Nieruchomości budynek pensjonatowy, w którym wyodrębnionych będzie kilkanaście apartamentów, które jako samodzielne lokale będą sprzedawane inwestorom zewnętrznym. Po zakończeniu realizacji inwestycji Spółka komandytowa zostanie rozwiązana, a Wnioskodawca w ramach zwrotu wniesionego wkładu otrzyma na własność 2 apartamenty oraz 2 miejsca postojowe (dalej jako "Apartamenty"), nieprzewyższające swoją wartością wartości wniesionego wkładu do spółki.

Przeniesienie własności Apartamentów odbędzie się w ramach datio in solutum, tj. wydania Apartamentów zamiast zwrotu wkładu w naturze lub gotówce związanego z rozwiązaniem Spółki. Wnioskodawca rozważa dwie możliwości przeznaczenia Apartamentów otrzymanych po likwidacji spółki:

1. Apartamenty będą stanowiły majątek osobisty Wnioskodawcy i nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej Wnioskodawcy lub

2. Apartamenty zostaną przez Wnioskodawcę wprowadzone do działalności gospodarczej pod wynajem.

W przypadku konieczności rozliczenia VAT z tytułu aportu Wnioskodawca planuje, aby kwota VAT należnego z tytułu omawianej transakcji aportu, wynikająca z odpowiedniej faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę, uregulowana została przez Spółkę komandytową na rzecz Wnioskodawcy w formie pieniężnej. W umowie Spółki komandytowej wprost wskazane zostanie, że Wnioskodawca obejmuje wkład (udział kapitałowy) równy wartości netto Nieruchomości, a Spółka komandytowa obowiązana będzie do uiszczenia równowartości kwoty VAT wynikającej z faktury za aport w formie pieniężnej na rzecz Wnioskodawcy, w określonym w umowie terminie.

Wartość wkładu (udziału kapitałowego) wniesionego przez Wnioskodawcę do Spółki komandytowej i określonego w umowie Spółki komandytowej odpowiadać będzie wartości rynkowej Nieruchomości i stanowić będzie wartość netto.

Podsumowując, intencją Wnioskodawcy jest wniesienie wkładem nieruchomości w zamian za udział kapitałowy (ogół praw i obowiązków) Spółki komandytowej równy wartości nieruchomości bez podatku VAT, który to podatek uiszczony na rzecz urzędu skarbowego przez Wnioskodawcę, będzie docelowo zapłacony Wnioskodawcy przez Spółkę komandytową w formie pieniężnej. Nie jest przy tym wykluczone, że Spółka komandytowa zapłaci Wnioskodawcy podatek VAT wynikający z faktury aportowej po uzyskaniu zwrotu podatku VAT z urzędu skarbowego ze środków pieniężnych pochodzących z całości lub części z tego zwrotu.

Na dzień złożenia wniosku spółka komandytowa jeszcze nie powstała. W sprawie chęci oraz celu założenia spółki zostało zawarte porozumienie ustne pomiędzy przyszłymi wspólnikami, a jednym z elementów przygotowawczych do założenia spółki komandytowej jest rozstrzygnięcie istniejących wątpliwości podatkowych, co było powodem złożenia przedmiotowego wniosku o interpretację.

W piśmie z dnia 5 grudnia 2019 r. będącym uzupełnieniem do wniosku Zainteresowany poinformował, iż planowana spółka komandytowa będzie działać pod firmą: X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa.

Na chwilę obecną spółka nie została jeszcze założona. Przyszli wspólnicy są na etapie negocjacji zapisów umowy inwestycyjnej, której zawarcie poprzedzi zawiązanie spółki komandytowej, gdyż umowa inwestycyjna określać będzie warunki zawarcia umowy spółki komandytowej i wzajemne relacje pomiędzy wspólnikami.

Zostały jednak podjęte już pewne działania zmierzające do realizacji zamierzenia inwestycyjnego spółki, a mianowicie wykonano projekt architektoniczny budynku pensjonatowego oraz dnia (...) r. został złożony wniosek o wydanie pozwolenia na budowę. Wniosek o pozwolenie na budowę został złożony w imieniu Wnioskodawcy, w celu przyśpieszenia formalności związanych z realizacją planowanej inwestycji.

Ponadto odpowiadając na pytania przedstawione w wezwaniu z dnia 3 grudnia 2019 r., Wnioskodawca wyjaśnił, że:

1. Działka będąca przedmiotem aportu położona jest w Y, o numerze ewidencyjnym (...), obręb (...).

2. Wnioskodawca nabył nieruchomość w następujący sposób: 1/6 udziału w drodze spadku w lipcu (...) r., 2/6 udziału w drodze darowizny w styczniu (...) r. oraz 3/6 udziału w drodze darowizny w październiku (...) r.

3. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w żaden sposób, stanowi wyłącznie część jego osobistego majątku.

4. Dla nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, gdyż nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.

5. Wnioskodawca wystąpił do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia przedmiotowej działki w media, tj. wodę, prąd, gaz. Wnioski te zostały złożone ze względów czasowych, aby w chwili założenia spółki celowej, spółka ta mogła jak najszybciej przystąpić do realizacji inwestycji.

6. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego obejmujący przedmiotową nieruchomość został uchwalony Uchwałą Rady Miasta z dnia 9 września 2010 r. Wnioskodawca nie uczestniczył na żadnym etapie uchwalania planu, jak również nie wnosił żadnych zastrzeżeń do planu. Obecne przeznaczenie nieruchomości w planie odbyło się bez wiedzy i ingerencji Wnioskodawcy.

7. Nieruchomość nigdy nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej.

8. Spółka celowa zostanie rozwiązana po zakończeniu inwestycji, ponieważ wspólnicy mają zamiar zrealizować wyłącznie jedną inwestycję, tj. budowę przedmiotowego budynku pensjonatowego i nie zamierzają kontynuować dalszej działalności po zakończeniu inwestycji i sprzedaży apartamentów.

9. Przed likwidacją spółki komandytowej cały budynek pensjonatowy zostanie oddany do użytkowania, a następnie nastąpi sprzedaż poszczególnych apartamentów osobom trzecim oraz przekazanie 2 lokali Wnioskodawcy. Otrzymanie przez Wnioskodawcę Apartamentów na własność nastąpi bez zbędnej zwłoki po oddaniu Inwestycji do użytkowania i zakończeniu działalności przez Spółkę. Wnioskodawca nie jest w stanie podać dokładnego czasu w jakim to przeniesienie nastąpi, zakłada jednak, że nastąpi to w okresie krótszym niż 2 lata od dnia oddania do użytkowania.

10. W odniesieniu do 2 apartamentów oraz dwóch miejsc postojowych będących przedmiotem zwrotu wkładu dla Wnioskodawcy, nie będą czynione żadne nakłady od dnia likwidacji Spółki do dnia ich przekazania Wnioskodawcy. Apartamenty przeznaczone do sprzedaży dla osób trzecich będą sprzedawane w stanie deweloperskim, natomiast 2 apartamenty przeznaczone dla Wnioskodawcy zostaną wykończone "pod klucz" w toku realizacji inwestycji.

11. Utworzonej spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przedmiotowego budynku. Budynek nie będzie ulepszany przez Spółkę. Zostanie on wybudowany, a następnie poszczególne apartamenty zostaną sprzedane, a działalność spółki zakończona.

12. Poszczególne apartamenty w budynku pensjonatowym przeznaczone zostaną na sprzedaż, a więc będzie to czynność opodatkowana podatkiem VAT.

13. Spółka nie będzie wykorzystywała budynku pensjonatowego wyłącznie do czynności zwolnionych od VAT.

14. Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przedmiotowe apartamenty wyłącznie na użytek osobisty, tj. w celach mieszkaniowych, w okresie przebywania.

W piśmie z dnia 27 grudnia 2019 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Zainteresowany wskazał, że:

3. Spółka nie wyda apartamentów po likwidacji, lecz w ramach likwidacji.

Spółka nie będzie udostępniać apartamentów osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, nie będzie też korzystać z ww. apartamentów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydanie Wnioskodawcy Apartamentów po likwidacji spółki w ramach rozliczenia z tytułu wniesionego wkładu (datio in solutum) będzie podlegało opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)?

2. Czy w razie opodatkowania wydania Apartamentów podatkiem VAT Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia tego podatku (pytanie oznaczone we wniosku nr 4)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1.

Przekazanie nieruchomości lokalowych na rzecz Wnioskodawcy w ramach zwrotu wniesionego wkładu (datio in solutum) po zakończeniu działalności przez Spółkę będzie podlegało opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Z kolei zgodnie z art. 7 ust. 2 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Ponieważ Spółka komandytowa w założeniu będzie czynnym podatnikiem VAT, to z tytułu budowy lokali będących przedmiotem przekazania Wnioskodawcy będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z tego też względu, zdaniem Wnioskodawcy, Spółka powinna naliczyć i odprowadzić należny VAT przy przeniesieniu własności nieruchomości lokalowych na Wnioskodawcę w ramach zwrotu wkładu do Spółki.

2.

Prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z transakcją zwrotu wkładu do Spółki, tj. przeniesienia własności Apartamentów na rzecz Wnioskodawcy będzie zależało od tego, czy Wnioskodawca przeznaczy Apartamenty do prowadzenia działalności gospodarczej, czy też pozostawi je w majątku osobistym. Zdaniem Wnioskodawcy, prawo odliczenia podatku VAT wystąpi wyłącznie w sytuacji, gdy Wnioskodawca przeznaczy Apartamenty do prowadzenia działalności gospodarczej, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2. wszelkie inne darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Z uwagi na powyższe regulacje należy wskazać, że co do zasady opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług. Pod pojęciem odpłatności należy rozumieć prawo podmiotu dokonującego czynności do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). Niemniej jednak, zgodnie z unormowaniami zawartymi w ww. przepisie art. 7 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatną czynności należy uznać za spełniającą definicję odpłatnej dostawy towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Należy przy tym wskazać, że odpłatna dostawa towarów podlega opodatkowaniu wówczas kiedy czynności te dokonywane są przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tych czynności. Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług oraz czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika działającego w takim charakterze.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ponadto, jak stanowi art. 5 ust. 3 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają również towary w przypadku, o którym mowa w art. 14. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku:

W myśl art. 14 ust. 2 ustawy, przepisu ust. 1 nie stosuje się do podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9.

Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik, o którym mowa w art. 15, będący osobą fizyczną albo przedsiębiorstwem w spadku, nie wykonywał czynności podlegających opodatkowaniu co najmniej przez 10 miesięcy. Nie dotyczy to podatników, którzy zawiesili wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów dotyczących zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przepisy ust. 1 i 3 stosuje się do towarów, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 14 ust. 4 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 5 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 1 i 3, podatnicy są obowiązani sporządzić spis z natury towarów na dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3, zwany dalej "spisem z natury". Podatnicy są obowiązani złożyć informację o dokonanym spisie z natury, o ustalonej na jego podstawie wartości towarów i o kwocie podatku należnego, nie później niż w dniu złożenia deklaracji podatkowej składanej za okres obejmujący dzień rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3.

Obowiązek podatkowy w przypadku, o którym mowa w ust. 1, powstaje w dniu rozwiązania spółki, zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu albo wystąpienia przypadków, o których mowa w ust. 1 pkt 3 (art. 14 ust. 6 ustawy).

Z kolei, zgodnie z art. 14 ust. 7 ustawy, dostawa towarów dokonywana przez byłych wspólników spółek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz przez osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, której przedmiotem są towary objęte spisem z natury, podlega zwolnieniu od podatku przez okres 12 miesięcy od dnia, o którym mowa w ust. 6, pod warunkiem rozliczenia podatku od towarów objętych spisem z natury.

Według art. 14 ust. 8 ustawy, podstawą opodatkowania jest wartość towarów podlegających spisowi z natury, ustalona zgodnie z art. 29a ust. 2.

Stosownie do treści art. 29a ust. 2 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia - koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Odnosząc się do powyższych przepisów należy podkreślić, że opodatkowaniu podlegają wszystkie towary, zarówno nabyte, jak i wytworzone, tj. środki trwałe oraz towary handlowe, które na dzień likwidacji prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, znajdowały się w jego posiadaniu, a podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z wytworzeniem, bądź zakupem tych składników majątkowych. Jest to uzasadnione konstrukcją podatku od towarów i usług opartego na zasadzie neutralności. Jeśli podatnik odliczył podatek od nabycia towarów, które później zostały przeznaczone w istocie na konsumpcję, wówczas powinien zostać obciążony podatkiem należnym, aby zapewnić faktyczne, jednokrotne opodatkowanie konsumpcji. W takim bowiem przypadku następuje zrównanie pozycji byłego podatnika, który nabytych towarów nie wykorzystał w opodatkowanej działalności gospodarczej, z pozycją ostatecznego konsumenta, który musi ponieść ciężar podatku zawartego w cenie nabycia towarów. Opodatkowanie towarów pozostałych po zaprzestaniu działalności, w stosunku do których nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, oznaczałoby natomiast w istocie dwukrotne opodatkowanie jednej konsumpcji (raz przy nabyciu, a powtórnie - po zaprzestaniu działalności).

Zatem towary (w tym środki trwałe oraz towary handlowe) objęte spisem z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy, należy opodatkować w sposób pozwalający na zachowanie zasady neutralności podatku VAT, a więc na zasadach takich samych, jak przy sprzedaży, stosując obowiązujące stawki VAT lub zwolnienie od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną, mającą miejsce zamieszkania w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Wnioskodawca nie jest polskim rezydentem podatkowym. W Polsce Wnioskodawca podlega ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Wnioskodawca prowadzi w Polsce jednoosobową działalność gospodarczą, zajmującą się wynajmem nieruchomości. Wnioskodawca posiada w majątku prywatnym nieruchomość gruntową, którą w 1/2 nabył w drodze spadku i w 1/2 w drodze umowy darowizny. Darowizna została dokonana na rzecz Wnioskodawcy ze względu na istniejące wzajemne rozliczenia pomiędzy Wnioskodawcą a jego siostrą. Nieruchomość nie jest zabudowana, a w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego jest oznaczona symbolem MN/MP, z podstawowym przeznaczeniem terenu jako:

* zabudowa mieszkaniowa jednorodzinna, wynajem pokoi w budynku mieszkalnym,

* zabudowa pensjonatowa.

Uzupełniające przeznaczenie terenu to usługi nieuciążliwe, w szczególności towarzyszące usługom turystyki, jak: usługi gastronomii, usługi sportu i rekreacji, wypożyczalnie sprzętu sportowego, handel detaliczny, inne usługi nieuciążliwe. Nieruchomość nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzonej w Polsce działalności gospodarczej i stanowi wyłącznie jego majątek osobisty. Dla Nieruchomości została wydana decyzja o pozwoleniu na wycinkę niektórych drzew. Nieruchomość nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę w żaden sposób, stanowi wyłącznie część jego osobistego majątku. Dla nieruchomości nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy, gdyż nieruchomość objęta jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawca wystąpił do właściwych podmiotów o możliwość uzbrojenia przedmiotowej działki w media, tj. wodę, prąd, gaz. Wnioski te zostały złożone ze względów czasowych, aby w chwili założenia spółki celowej, spółka ta mogła jak najszybciej przystąpić do realizacji inwestycji. Wnioskodawca nie uczestniczył na żadnym etapie uchwalania planu, jak również nie wnosił żadnych zastrzeżeń do planu. Obecne przeznaczenie nieruchomości w planie odbyło się bez wiedzy i ingerencji Wnioskodawcy. Nieruchomość nigdy nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, ani jakiejkolwiek innej umowy cywilnoprawnej. Ponadto zostały jednak podjęte już pewne działania zmierzające do realizacji zamierzenia inwestycyjnego spółki, a mianowicie wykonano projekt architektoniczny budynku pensjonatowego oraz dnia 24 października 2019 r. został złożony wniosek o wydanie pozwolenia na budowę. Wniosek o pozwolenie na budowę został złożony w imieniu Wnioskodawcy, w celu przyśpieszenia formalności związanych z realizacją planowanej inwestycji.

Wnioskodawca planuje przystąpić do spółki komandytowej prawa polskiego, jako komandytariusz. Wkładem Wnioskodawcy do Spółki ma być opisana wyżej Nieruchomość. Spółka w ramach prowadzonej działalności zamierza wybudować na Nieruchomości budynek pensjonatowy, w którym wyodrębnionych będzie kilkanaście apartamentów, które jako samodzielne lokale będą sprzedawane inwestorom zewnętrznym. Po zakończeniu realizacji inwestycji Spółka komandytowa zostanie rozwiązana, a Wnioskodawca w ramach zwrotu wniesionego wkładu otrzyma na własność 2 apartamenty oraz 2 miejsca postojowe (dalej jako "Apartamenty"), nie przewyższające swoją wartością wartości wniesionego wkładu do spółki. Przeniesienie własności Apartamentów odbędzie się w ramach datio in solutum, tj. wydania Apartamentów zamiast zwrotu wkładu w naturze lub gotówce związanego z rozwiązaniem Spółki.

Intencją Wnioskodawcy jest wniesienie wkładem nieruchomości w zamian za udział kapitałowy (ogół praw i obowiązków) Spółki komandytowej równy wartości nieruchomości bez podatku VAT, który to podatek uiszczony na rzecz urzędu skarbowego przez Wnioskodawcę, będzie docelowo zapłacony Wnioskodawcy przez Spółkę komandytową w formie pieniężnej. Nie jest przy tym wykluczone, że Spółka komandytowa zapłaci Wnioskodawcy podatek VAT wynikający z faktury aportowej po uzyskaniu zwrotu podatku VAT z urzędu skarbowego ze środków pieniężnych pochodzących z całości lub części z tego zwrotu. Na dzień złożenia wniosku spółka komandytowa jeszcze nie powstała. Przyszli wspólnicy są na etapie negocjacji zapisów umowy inwestycyjnej, której zawarcie poprzedzi zawiązanie spółki komandytowej, gdyż umowa inwestycyjna określać będzie warunki zawarcia umowy spółki komandytowej i wzajemne relacje pomiędzy wspólnikami. Zostały jednak podjęte już pewne działania zmierzające do realizacji zamierzenia inwestycyjnego spółki, a mianowicie wykonano projekt architektoniczny budynku pensjonatowego oraz dnia 24 października 2019 r. został złożony wniosek o wydanie pozwolenia na budowę. Wniosek o pozwolenie na budowę został złożony w imieniu Wnioskodawcy, w celu przyśpieszenia formalności związanych z realizacją planowanej inwestycji.

Spółka celowa zostanie rozwiązana po zakończeniu inwestycji, ponieważ wspólnicy mają zamiar zrealizować wyłącznie jedną inwestycję, tj. budowę przedmiotowego budynku pensjonatowego i nie zamierzają kontynuować dalszej działalności po zakończeniu inwestycji i sprzedaży apartamentów.

Przed likwidacją spółki komandytowej cały budynek pensjonatowy zostanie oddany do użytkowania, a następnie nastąpi sprzedaż poszczególnych apartamentów osobom trzecim oraz przekazanie 2 lokali Wnioskodawcy. Otrzymanie przez Wnioskodawcę Apartamentów na własność nastąpi bez zbędnej zwłoki po oddaniu Inwestycji do użytkowania i zakończeniu działalności przez Spółkę. Wnioskodawca nie jest w stanie podać dokładnego czasu w jakim to przeniesienie nastąpi, zakłada jednak, że nastąpi to w okresie krótszym niż 2 lata od dnia oddania do użytkowania.

W odniesieniu do 2 apartamentów oraz dwóch miejsc postojowych będących przedmiotem zwrotu wkładu dla Wnioskodawcy, nie będą czynione żadne nakłady od dnia likwidacji Spółki do dnia ich przekazania Wnioskodawcy. Apartamenty przeznaczone do sprzedaży dla osób trzecich będą sprzedawane w stanie deweloperskim, natomiast 2 apartamenty przeznaczone dla Wnioskodawcy zostaną wykończone "pod klucz" w toku realizacji inwestycji.

Utworzonej spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przedmiotowego budynku. Budynek nie będzie ulepszany przez Spółkę. Zostanie on wybudowany, a następnie poszczególne apartamenty zostaną sprzedane, a działalność spółki zakończona. Poszczególne apartamenty w budynku pensjonatowym przeznaczone zostaną na sprzedaż, a więc będzie to czynność opodatkowana podatkiem VAT. Spółka nie będzie wykorzystywała budynku pensjonatowego wyłącznie do czynności zwolnionych od VAT.

Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przedmiotowe apartamenty wyłącznie na użytek osobisty, tj. w celach mieszkaniowych, w okresie przebywania.

Wydanie apartamentów Wnioskodawcy nastąpi po zakończeniu inwestycji i dokonaniu sprzedaży przez Spółkę komandytową wszystkich pozostałych apartamentów. Wydanie apartamentów Wnioskodawcy oraz podział zysków pomiędzy wspólników nastąpi w ramach likwidacji Spółki komandytowej i podziału jej majątku likwidacyjnego. Zakończenie działalności Spółki komandytowej odbędzie się bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, lecz poprzez podział majątku i zysków pomiędzy wspólników. Wydanie nieruchomości po likwidacji Spółki nie jest możliwe, gdyż po likwidacji Spółka komandytowa przestanie istnieć. Wydanie ww. apartamentów nastąpi niezwłocznie po zakończeniu działalności przez Spółkę komandytową, tj. dokonaniu sprzedaży wszystkich apartamentów (poza przeznaczonymi do wydania dla Wnioskodawcy). Nastąpi to z pewnością w okresie 12 miesięcy od dnia dokonania przez Spółkę sprzedaży ostatniego lokalu w budynku pensjonatowym. Apartamenty przeznaczone do wydania Wnioskodawcy zostaną ujęte w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy. Spółka nie wyda apartamentów po likwidacji, lecz w ramach likwidacji.

Spółka nie będzie udostępniać apartamentów osobom trzecim na podstawie umów cywilnoprawnych, nie będzie też korzystać z ww. apartamentów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy wydanie Wnioskodawcy Apartamentów po likwidacji Spółki w ramach rozliczenia z tytułu wniesionego wkładu (datio in solutum) będzie podlegało opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 3).

W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 102 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 505, z późn. zm.), zwanej dalej.k.s.h., spółką komandytową jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a odpowiedzialność co najmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona.

W myśl art. 103 § 1 ustawy k.s.h., w sprawach nieuregulowanych w niniejszym dziale do spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy o spółce jawnej, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Regulacje dotyczące spółki jawnej zawiera Dział II ustawy - Kodeks spółek handlowych - przepisy od art. 22 do art. 85.

I tak, stosowanie do zapisu art. 58 § 1 wyżej powołanej ustawy, rozwiązanie spółki powodują:

Zgodnie z art. 67 § 1 k.s.h., w przypadkach określonych w art. 58 należy przeprowadzić likwidację spółki, chyba że wspólnicy uzgodnili inny sposób zakończenia działalności spółki.

Stosownie do zapisu art. 82 § 1 i § 2 k.s.h., z majątku spółki spłaca się przede wszystkim zobowiązania spółki oraz pozostawia się odpowiednie kwoty na pokrycie zobowiązań niewymagalnych lub spornych. Pozostały majątek dzieli się między wspólników stosownie do postanowień umowy spółki. W przypadku braku stosownych postanowień umowy spłaca się wspólnikom udziały. Nadwyżkę dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczą oni w zysku.

W myśl art. 84 § 1 i § 2 ww. powołanej ustawy, likwidatorzy powinni zgłosić zakończenie likwidacji i złożyć wniosek o wykreślenie spółki z rejestru. W przypadku rozwiązania spółki bez przeprowadzenia likwidacji, obowiązek złożenia wniosku ciąży na wspólnikach. Rozwiązanie spółki następuje z chwilą wykreślenia jej z rejestru.

Jak wskazano powyżej z przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że aby doszło do opodatkowania nieodpłatnego przekazania (wydania) towarów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług;

* przekazane przez podatnika towary należą do jego przedsiębiorstwa;

* przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.

W tym miejscu należy wskazać, że dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania czynności wydania majątku spółki komandytowej wspólnikom nie ma znaczenia, czy wydanie majątku spółki nastąpi w wyniku likwidacji czy rozwiązania spółki komandytowej. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług opisana czynność stanowić będzie dostawę towarów, o których mowa w ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług. Do momentu wykreślenia spółki komandytowej z rejestru - jest ona podatnikiem podatku VAT i wykonuje działalność gospodarczą. Zatem proces likwidacji czy rozwiązania spółki - do momentu jego zakończenia - nie eliminuje jej z grona podatników, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy wykonujących działalność gospodarczą.

Z okoliczności sprawy wynika, że przedmiotem wydania (przekazania) na rzecz Wnioskodawcy będą nieruchomości (dwa Apartamenty oraz dwa miejsca postojowe), które zostaną - jak wynika z opisu sprawy - wybudowane przez Spółkę komandytową (budynek pensjonatowy) i jak wskazał sam Zainteresowany - utworzonej spółce komandytowej będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z budową przedmiotowego budynku. Ponadto wydanie apartamentów Wnioskodawcy nastąpi po zakończeniu inwestycji i dokonaniu sprzedaży przez Spółkę komandytową wszystkich pozostałych apartamentów. Wydanie apartamentów Wnioskodawcy oraz podział zysków pomiędzy wspólników nastąpi w ramach likwidacji Spółki komandytowej i podziału jej majątku likwidacyjnego. Zakończenie działalności Spółki komandytowej odbędzie się bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, lecz poprzez podział majątku i zysków pomiędzy wspólników. Apartamenty przeznaczone do wydania Wnioskodawcy zostaną ujęte w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ustawy. Spółka nie wyda apartamentów po likwidacji, lecz w ramach likwidacji.

W kontekście zastosowania w niniejszych okolicznościach art. 14 ustawy należy wskazać, że zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem podlegają towary własnej produkcji i towary, które po nabyciu nie były przedmiotem dostawy towarów, w przypadku rozwiązania spółki cywilnej lub handlowej niemającej osobowości prawnej.

Tymczasem z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że na moment wydania wspólnikom majątku likwidacyjnego w skład majątku wchodzić będą dwa Apartamenty wraz z dwoma miejscami postojowymi. W konsekwencji, majątek likwidacyjny wydawany Wnioskodawcy w wyniku likwidacji Spółki komandytowej będzie obejmował towary w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Skoro w niniejszych okolicznościach przekazywany majątek będzie obejmował towary to art. 14 ustawy będzie miał zastosowanie.

W związku z powyższym (z uwagi na prawo Spółki do odliczenia podatku naliczonego w związku z wybudowaniem budynku pensjonatowego), czynność przekazania dwóch Apartamentów wraz z dwoma miejscami parkingowymi Wnioskodawcy w związku z likwidacją/rozwiązaniem Spółki na moment likwidacji Spółki będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Z kolei w spisie z natury, o którym mowa w art. 14 ust. 5 ustawy, sporządzanym w związku z likwidacją Spółki, Spółka będzie zobowiązana ująć opisane we wniosku dwa Apartamenty oraz dwa miejsca postojowe.

Należy zauważyć, że sporządzając spis z natury Spółka powinna rozliczyć podatek należny od objętych spisem towarów na zasadach, jakie obowiązują przy ich dostawie, z uwzględnieniem możliwości skorzystania ze zwolnień przewidzianych w art. 43 ustawy.

Podsumowując, wydanie Wnioskodawcy Apartamentów wraz z miejscami parkingowymi w związku z likwidacją i w ramach likwidacji Spółki w rozliczeniu z tytułu wniesionego wkładu (datio in solutum) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT w momencie jej likwidacji. Jak bowiem wynika z opisu sprawy wydanie Apartamentów i miejsc postojowych Wnioskodawcy nastąpi w momencie likwidacji Spółki i w związku z jej likwidacją (gdyż wydanie ich po likwidacji Spółki nie jest możliwe z uwagi na fakt, że po likwidacji Spółka komandytowa przestanie istnieć).

Zatem mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcie, treść zadanego pytania oznaczonego we wniosku nr 3 oraz stanowisko Wnioskodawcy sformułowane w odniesieniu do ww. pytania (dotyczące podlegania opodatkowaniu wydania Wnioskodawcy Apartamentów po likwidacji Spółki), stanowisko Wnioskodawcy w ww. zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy w razie opodatkowania wydania Apartamentów podatkiem VAT Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia tego podatku.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego przez podmiot niebędący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT oraz podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku i niepodlegających temu podatkowi.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wykorzystywać przedmiotowe apartamenty wyłącznie na użytek osobisty, tj. w celach mieszkaniowych, w okresie przebywania. Zatem nie będzie wykorzystywał ww. Apartamentów do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Nie będą więc spełnione warunki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego.

W konsekwencji w razie opodatkowania wydania Apartamentów podatkiem VAT Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia tego podatku.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym prawo odliczenia podatku VAT wystąpi wyłącznie w sytuacji, gdy Wnioskodawca przeznaczy Apartamenty do prowadzenia działalności gospodarczej, należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Podkreślić należy, iż tut. Organ, wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach opisu sprawy podanego przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika, że Organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego, tj. nie przeprowadza dowodów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Z okoliczności sprawy przedstawionych przez Wnioskodawcę wynika, iż nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy. Zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła skutków prawnych.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy lub własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Końcowo należy wskazać, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie podlegania opodatkowaniu wydania Wnioskodawcy Apartamentów po likwidacji spółki w ramach rozliczenia z tytułu wniesionego wkładu (datio in solutum) (pytanie oznaczone we wniosku nr

nr 0112-KDIL4.4012.505.2019.2.MB.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.