0112-KDIL4.4012.508.2017.2.NK

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 14 grudnia 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL4.4012.508.2017.2.NK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 4 października 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływy 4 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 października 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. Wniosek uzupełniono w dniu 4 grudnia 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 17 października 2016 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami - PKD 68.31.Z. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z dniem rozpoczęcia działalności i jednocześnie dokonał stosownej rejestracji.

W roku 2016 Wnioskodawca nie przekroczył limitu obligującego do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Do końca 2017 r. Zainteresowany również nie prognozuje przekroczenia ww. limitu.

W skład wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności wchodzi:

1. Przyjmowanie oferty sprzedaży, wynajmu do bazy biura:

a.

podpisanie stosownej umowy pośrednictwa;

b.

wykonanie zdjęć i karty opisowej nieruchomości na podstawie informacji uzyskanych od właściciela.

2. Opracowanie treści ogłoszenia.

3. Kontakt telefoniczny i emaliowy do innych biur nieruchomości oraz do klientów z bazy klientów Zainteresowanego szukających podobnych nieruchomości.

4. Organizowanie oględzin oferowanych nieruchomości oraz uczestnictwo w tych oględzinach.

5. Uczestnictwo w negocjacjach cenowych bez żadnego sugerowania, za ile powinno być sprzedane/kupione (Wnioskodawca reprezentuje obie strony i nie może być stronniczy).

6. Przygotowywanie transakcji pod kątem dokumentacyjnym, czyli zgromadzenie aktualnych dokumentów, głównie zaświadczeń niezbędnych do podpisania umów kupna-sprzedaży lub najmu-wynajmu.

7. Przygotowywanie treści przedwstępnych umów kupna-sprzedaży.

8. Przygotowywanie treści umów najmu.

9. Dostarczanie dokumentów niezbędnych do sporządzenia aktów notarialnych oraz ustalanie terminów u notariuszy oraz wysokości taks notarialnych.

10. Uczestnictwo w przekazywaniu nieruchomości już po transakcji wraz z przygotowaniem protokołów zdawczo-odbiorczych ogólnych i do dostawców mediów.

W dniu 4 grudnia 2017 r. wniosek uzupełniono o następujące informacje:

1. W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

2. Czynności szczegółowo opisane w złożonym wniosku polegają w szczególności na szukaniu dla posiadacza nieruchomości potencjalnych kupców i przyprowadzaniu ich do zbywcy. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie dokonuje opracowań, ekspertyz i doradztwa w zakresie rynku nieruchomości. Niektóre z wykonywanych przez Zainteresowanego czynności mogą posiadać pewne elementy informacji czy wyjaśnień w zakresie np. wartości nieruchomości, atrakcyjności lokalizacji czy opłacalności transakcji, jednak nie są żadnymi z usług doradczych wymienionych w PKWiU.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy prowadząc działalność gospodarczą w ww. zakresie Wnioskodawca może skorzystać w roku 2018 ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli tylko wartość sprzedaży w roku 2017 nie przekroczy kwoty 200.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, drobni przedsiębiorcy mogą skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania sprzedaży, o ile jej wartość nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Jednocześnie jeżeli utracili prawo do zwolnienia bądź zrezygnowali z tego prawa mogą, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym to zdarzenie nastąpiło ponownie z niego skorzystać. Ustawodawca w art. 113 ust. 13 wyżej cytowanej ustawy wyłączył jednak pewną grupę podatników, którzy nie mogą korzystać ze zwolnienia bez względu na wielkość obrotów, są to m.in. podatnicy świadczący usługi jubilerskie, doradcze, prawnicze oraz dokonujący dostawy wyrobów akcyzowych.

W związku z tym, że prognozowana wielkość sprzedaży nie przekroczy w roku 2017 kwoty 200 000 zł oraz Wnioskodawca nie świadczy żadnej z usług wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy o podatku od towarów i usług, a także z końcem 2017 r. upłynie rok licząc od końca roku, w którym Zainteresowany zrezygnował ze zwolnienia, może w roku 2018 skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Stosownie do art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Natomiast, na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1.

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;

2.

odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:

a.

transakcji związanych z nieruchomościami,

b.

usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,

c.

usług ubezpieczeniowych

- jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;

3.

odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności - przed dniem wykonania tej czynności.

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Na mocy art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Powyższe oznacza, że podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może na podstawie powołanego przepisu, ponownie skorzystać z tego zwolnienia, jeżeli upłynął rok, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, przy czym podatnik ma prawo do powrotu do zwolnienia od początku dowolnego miesiąca w trakcie roku podatkowego, o ile zostaną spełnione pozostałe - wynikające z treści przepisu art. 113 ustawy - przesłanki uprawniające do korzystania ze zwolnienia podmiotowego.

Przepis ust. 11 stosuje się odpowiednio do podatnika będącego osobą fizyczną, który przed zakończeniem działalności gospodarczej utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, a następnie rozpoczął ponownie wykonywanie czynności, o których mowa w art. 5 (art. 113 ust. 11a ustawy).

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1.

dokonujących dostaw:

a.

towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,

b.

towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:

* energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),

* wyrobów tytoniowych,

* samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,

c.

budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,

d.

terenów budowlanych,

e.

nowych środków transportu;

2.

świadczących usługi:

a.

prawnicze,

b.

w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,

c.

jubilerskie;

3.

nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy nie korzystają m.in. usługi prawnicze oraz w zakresie doradztwa.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że od dnia 17 października 2016 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie pośrednictwa w obrocie nieruchomościami - PKD 68.31.Z. Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca zrezygnował ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z dniem rozpoczęcia działalności i jednocześnie dokonał stosownej rejestracji.

W roku 2016 Wnioskodawca nie przekroczył limitu obligującego Jego do rejestracji jako podatnik VAT czynny. Do końca 2017 r. Zainteresowany również nie prognozuje przekroczenia ww. limitu.

W skład wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności wchodzi:

1. Przyjmowanie oferty sprzedaży, wynajmu do bazy biura:

a.

podpisanie stosownej umowy pośrednictwa;

b.

wykonanie zdjęć i karty opisowej nieruchomości na podstawie informacji uzyskanych od właściciela.

2. Opracowanie treści ogłoszenia.

3. Kontakt telefoniczny i emaliowy do innych biur nieruchomości oraz do klientów z bazy klientów Zainteresowanego szukających podobnych nieruchomości.

4. Organizowanie oględzin oferowanych nieruchomości oraz uczestnictwo w tych oględzinach.

5. Uczestnictwo w negocjacjach cenowych bez żadnego sugerowania, za ile powinno być sprzedane/kupione (Wnioskodawca reprezentuje obie strony i nie może być stronniczy).

6. Przygotowywanie transakcji pod kątem dokumentacyjnym, czyli zgromadzenie aktualnych dokumentów, głównie zaświadczeń niezbędnych do podpisania umów kupna-sprzedaży lub najmu-wynajmu.

7. Przygotowywanie treści przedwstępnych umów kupna-sprzedaży.

8. Przygotowywanie treści umów najmu.

9. Dostarczanie dokumentów niezbędnych do sporządzenia aktów notarialnych oraz ustalanie terminów u notariuszy oraz wysokości taks notarialnych.

10. Uczestnictwo w przekazywaniu nieruchomości już po transakcji wraz z przygotowaniem protokołów zdawczo-odbiorczych ogólnych i do dostawców mediów.

W ramach prowadzonej działalności Zainteresowany nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy. Czynności opisane we wniosku polegają w szczególności na szukaniu dla posiadacza nieruchomości potencjalnych kupców i przyprowadzaniu ich do zbywcy. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie dokonuje opracowań, ekspertyz i doradztwa w zakresie rynku nieruchomości. Niektóre z wykonywanych przez Zainteresowanego czynności mogą posiadać pewne elementy informacji czy wyjaśnień w zakresie np. wartości nieruchomości, atrakcyjności lokalizacji czy opłacalności transakcji, jednak nie są żadnymi z usług doradczych wymienionych w PKWiU.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy prowadząc działalność gospodarczą w ww. zakresie Zainteresowany może skorzystać w roku 2018 ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli tylko wartość sprzedaży w roku 2017 nie przekroczy kwoty 200 000 zł.

Jak wynika z przywołanych powyżej przepisów, podatnik ma prawo powrócić do zwolnienia z art. 113 ustawy w trakcie roku podatkowego, pod warunkiem, że:

* minął rok od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub z niego zrezygnował,

* w poprzednim roku podatkowym wartość sprzedaży nie przekroczyła u niego kwoty 200.000 zł,

* powrót do zwolnienia może nastąpić od początku danego miesiąca,

* nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca spełnia wskazane wyżej warunki, bowiem minął rok od końca roku, w którym Zainteresowany zrezygnował ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy (Zainteresowany był zarejestrowany jako podatnik VAT czynny od października 2016 r., a zamierza ponownie skorzystać ze zwolnienia w roku 2018). Ponadto, jak prognozuje Wnioskodawca, w roku 2017 obrót ze sprzedaży nie przekroczy u niego kwoty 200.000 zł. Zainteresowany poinformował również, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zatem zgodnie z art. 113 ust. 11 ustawy, Wnioskodawca ma prawo do skorzystania ze zwolnienia określonego w ust. 1 tego przepisu, począwszy od roku 2018, o ile rzeczywiście wartość sprzedaży nie przekroczy u Niego w roku 2017 kwoty 200.000 zł.

Podsumowując, prowadząc działalność gospodarczą w ww. zakresie Wnioskodawca może skorzystać w roku 2018 ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, jeżeli tylko wartość sprzedaży w roku 2017 nie przekroczy kwoty 200.000 zł.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy (opis zdarzenia przyszłego) będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl