0112-KDIL4.4012.495.2017.2.EB - Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 4 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL4.4012.495.2017.2.EB Opodatkowanie podatkiem VAT sprzedaży działki przeznaczonej pod zabudowę.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r. poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 września 2017 r. (data wpływu 29 września 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 29 listopada 2017 r.) oraz pismem z dnia 27 listopada 2017 r. (data wpływu 3 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 420/63 oraz stawki podatku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 420/63 oraz stawki podatku. Wniosek uzupełniono w dniu 29 listopada 2017 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, stanowisko oraz wskazanie przedmiotu wniosku, oraz w dniu 3 stycznia 2017 r. o prawidłowy podpis pod uzupełnieniem do wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W związku z wyrażonym zainteresowaniem nabyciem nieruchomości gminnej, przeznaczono do sprzedaży działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 420/63 o pow. 0,0385 ha.

Zgodnie z obowiązującymi zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 26 listopada 2015 r., działka nr 420/63 oznaczona została symbolem B3.ZNU - teren zieleni nieurządzonej. Dla terenów tych ustala się:

1.

przeznaczenie podstawowe: zieleń nieurządzona;

2.

przeznaczenie towarzyszące:

a.

sieci i urządzenia infrastruktury technicznej.

3.

ustalenia dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego oraz parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu:

a.

zakaz lokalizowania budynków.

Przedmiotowa działka z uwagi na kształt nie może być zagospodarowana jako odrębna nieruchomość, może natomiast w znacznym stopniu poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej. Mając na uwadze powyższe nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej zgodnie z art. 37 ust. 2 pkt 6 ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 r., który stanowi, że nieruchomość jest zbywana w drodze bezprzetargowej, jeżeli przedmiotem zbycia jest nieruchomość lub jej części, jeśli mogą poprawić warunki zagospodarowania nieruchomości przyległej, stanowiącej własność lub oddanej w użytkowanie wieczyste osobie, która zamierza tę nieruchomość lub jej części nabyć, jeżeli nie mogą być zagospodarowane jako odrębne nieruchomości.

Został zlecony i opracowany operat szacunkowy, dotyczący oszacowania aktualnej wartości rynkowej działki nr 420/63. Oszacowana wartość nieruchomości nie zawiera podatku VAT.

Wniosek uzupełniono w dniu 29 listopada 2017 r. o następujące informacje:

1. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług.

2. Gmina nabyła działkę nr 420/63 nieodpłatnie z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. (decyzja komunalizacyjna Wojewody z dnia 11 kwietnia 2013 r.) Przedmiotowa działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Gminę na cele działalności opodatkowanej oraz zwolnionej.

3. Zainteresowany nabyciem od Gminy działki nr 420/63 planuje powiększyć swoją nieruchomość o ww. działkę gminną, której aktualnie w żaden sposób nie użytkuje.

4. Działka nr 420/63 nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy.

5. Działka nr 420/63 nie była i nie jest wykorzystywana przez Zainteresowanego jej nabyciem do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

6. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku.

7. Zgodnie z obowiązującymi zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 26 listopada 2015 r. oznaczona została symbolem B3.ZNU - teren zieleni nieurządzonej. Dla terenów tych ustala się:

* przeznaczenie podstawowe: zieleń nieurządzona,

* przeznaczenie towarzyszące: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,

* ustalenia dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego oraz parametrów

i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu: zakaz lokalizowania budynków.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy - Prawo budowlane sieci i urządzenia infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane. W związku z powyższym przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę (sieci i urządzenia infrastruktury technicznej).

8. Burmistrz Miasta wystąpił do Rady Miejskiej o uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym Uchwałą Nr z dnia 26 listopada 2015 r. Rada Miejska uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego.

Na działce nr 420/63 przeznaczonej do sprzedaży nie znajdują się żadne budowle, obiekty budowlane, obiekty liniowe czy urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług sprzedając nieruchomość, tj. działkę nr 420/63, w momencie jej sprzedaży powinna naliczyć odprowadzić do Urzędu Skarbowego podatek VAT należny od sprzedaży, czy też powinna zastosować zwolnienie?

W przypadku konieczności naliczenia podatku - jaką zastosować stawkę VAT przy sprzedaży nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie zawartym w uzupełnieniu z dnia 27 listopada 2017 r.), art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane.

Artykuł 2 pkt 33 ww. ustawy o VAT stanowi, że tereny budowlane to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Natomiast, w myśl art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Przedmiotem planowanej sprzedaży będzie działka niezabudowana, która zgodnie z obowiązującymi zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, zatwierdzonego Uchwałą Rady Miejskiej z dnia 26 listopada 2015 r. oznaczona została symbolem B3.ZNU - teren zieleni nieurządzonej. Dla terenów tych ustala się:

* przeznaczenie podstawowe: zieleń nieurządzona,

* przeznaczenie towarzyszące: sieci i urządzenia infrastruktury technicznej,

* ustalenia dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego oraz parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu: zakaz lokalizowania budynków.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, sieci i urządzenia infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane. W związku z powyższym przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę (sieci i urządzenia infrastruktury technicznej). Tym samym dostawa działki nr 420/63 będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT. Gmina dokonując sprzedaży działki nr 420/63 winna zastosować 23% stawkę podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Podstawowa stawka podatku od towarów i usług określona jest w art. 41 ust. 1 ustawy i wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Z powyższych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.

Zauważyć należy, że analiza powołanych wyżej przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku VAT obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) wyłącznie w sytuacji, gdy nie są one przeznaczone pod zabudowę. Elementem, który determinuje możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku VAT przy zbyciu gruntów jest przeznaczenie gruntu na cele inne niż budowlane.

Ponadto, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jednym z warunków zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) towarów, będących przedmiotem dostawy.

Kolejnym warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku VAT jest konieczność wykorzystywania towarów, będących przedmiotem dostawy przez podatnika, wyłącznie na cele działalności zwolnionej z podatku VAT. Oznacza to, że towary te muszą zostać wykorzystane choć jeden raz na cele takiej działalności. W konsekwencji z tego zwolnienia nie może skorzystać dostawa towarów "handlowych" oraz takich towarów, które nigdy nie zostały wykorzystane, choć zostały zakupione w takim celu. Warunek wykorzystania wyłącznie na cele działalności zwolnionej oznacza, że od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie takiej działalności, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

* towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

* brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. W związku z wyrażonym zainteresowaniem nabyciem nieruchomości gminnej, przeznaczono do sprzedaży działkę oznaczoną numerem geodezyjnym 420/63 o pow. 0,0385 ha.

Zgodnie z obowiązującymi zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, ww. działka oznaczona została symbolem B3.ZNU - teren zieleni nieurządzonej.

Dla terenów tych ustala się:

1.

przeznaczenie podstawowe: zieleń nieurządzona;

2.

przeznaczenie towarzyszące:

a.

sieci i urządzenia infrastruktury technicznej.

3.

ustalenia dotyczące zasad ochrony i kształtowania ładu przestrzennego oraz parametrów i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu:

a.

zakaz lokalizowania budynków.

Gmina nabyła działkę nr 420/63 nieodpłatnie z mocy prawa z dniem 27 maja 1990 r. (decyzja komunalizacyjna Wojewody z dnia 11 kwietnia 2013 r.) Przedmiotowa działka nie była i nie jest wykorzystywana przez Gminę na cele działalności opodatkowanej oraz zwolnionej. Zainteresowany nabyciem od Gminy działki nr 420/63 planuje powiększyć swoją nieruchomość o ww. działkę gminną, której aktualnie w żaden sposób nie użytkuje. Działka nr 420/63 nie była i nie jest przedmiotem najmu, dzierżawy, nie była i nie jest wykorzystywana przez Zainteresowanego do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług. Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, będącej przedmiotem wniosku. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ustawy - Prawo budowlane sieci i urządzenia infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane. W związku z powyższym przedmiotowa nieruchomość stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę (sieci i urządzenia infrastruktury technicznej). Na działce nr 420/63 przeznaczonej do sprzedaży nie znajdują się żadne budowle, obiekty budowlane, obiekty liniowe czy urządzenia budowlane w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Na tle przedstawionego opisu sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą opodatkowania sprzedaży działki nr 420/63 oraz ustalenia stawki podatku VAT dla sprzedaży tej działki.

Po przeprowadzeniu analizy przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego na tle przywołanych regulacji prawnych należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę działki nr 420/63, która zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę (sieci i urządzenia infrastruktury technicznej), stanowiące zdaniem Wnioskodawcy obiekty budowlane, będzie opodatkowana według stawki 23%. Dostawa ta nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, z uwagi na to, że nieruchomość - jak wynika jednoznacznie z wniosku - jest terenem budowlanym w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy.

Ponadto w odniesieniu do nieodpłatnej czynności nabycia przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej, na podstawie decyzji komunalizacyjnej, nie wystąpił podatek od towarów i usług. Tym samym w takiej sytuacji nie można mówić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości lub, że takie prawo mu nie przysługiwało.

Mając na uwadze powyższe w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie zostanie spełniony jeden z warunków przedstawionych w tym przepisie. Nie można bowiem uznać, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w momencie nabycia Nieruchomości, skoro dostawa nie mogła być objęta tym podatkiem, z racji, że dostawa gruntu nastąpiła nieodpłatnie w wyniku decyzji komunalizacyjnej.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że sprzedaż opisanej działki niezabudowanej, która na dzień sprzedaży będzie objęta zapisami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jako działka przeznaczona pod zabudowę, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 oraz pkt 2 ustawy, a zatem co do zasady jej sprzedaż jest opodatkowana wg podstawowej, tj. 23% stawki podatku - zgodnie z art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że - zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej - składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2017 r. poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl