0112-KDIL4.4012.451.2019.1.MB - Ustalenie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu - modernizacji budynków.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2019 r. (data wpływu 3 październik 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. " (...)"- jest prawidłowe.

W dniu 3 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: Wnioskodawca) jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, jednocześnie dokonała wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r. Oznacza to, że jedynym czynnym podatnikiem VAT jest Gmina, a jej rozliczenia VAT obejmować będą wszystkie transakcje sprzedaży i zakupu realizowane przez wszystkie jednostki organizacyjne Gminy. Jednostki te nie przestały jednak istnieć - zmienił się natomiast ich status na gruncie VAT, gdyż przestały one być traktowane jako odrębni od Gminy podatnicy VAT, lecz z punktu widzenia VAT stały się częścią jednego podatnika - tj. Gminy.

Odpowiadając na konkurs ogłoszony przez Instytucję Zarządzającą Regionalnym Programem Operacyjnym na lata 2007-2013 Gmina złożyła wniosek o dofinansowanie projektu pn. (...)

W dniu 29 grudnia 2010 r. zawarta została umowa o dofinansowanie projektu.

Projekt " (...)" składa się z realizacji dwóch zadań. Pierwsze wykonane w latach 2007-2008 dotyczyło modernizacji budynku przy ul. (...). Drugie realizowane w latach 2011-2013 dotyczyło modernizacji budynku przy ul. (...).

Oba bloki wykonane w technologii wielkiej płyty (system x), znajdują się na osiedlu mieszkaniowym. Zlokalizowane są wśród szeregu innych budynków z wielkiej płyty. Bloki są własnością Gminy, pozostają w administracji Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych - jednostki budżetowej Gminy. Zlokalizowane są na działkach gminnych nr 1 i 2.

Projekt polegał na modernizacji istniejących budynków i przebudowie ich na indywidualne pełnowartościowe lokale mieszkalne. Pozostałe to pięciokondygnacyjne bloki, gdzie poszczególne kondygnacje przeznaczono na:

* (...):

o piwnice - pomieszczenia na przyłącza, pomieszczenie węzła cieplnego, pomieszczenia gospodarcze;

o parter - dwa wejścia do budynku, komunikacja ogólnodostępna, dziewięć mieszkań;

o I, II, III, IV - układ klatkowy: klatka południowa obsługuje 4 mieszkania na każdej kondygnacji i klatka północna obsługuje 6 mieszkań na każdej kondygnacji.

W południowej części budynku - na parterze, w bezpośrednim sąsiedztwie istniejącej klatki schodowej, zaprojektowano dodatkowe wejście zewnętrzne z wiatrołapem.

* (...):

o piwnice - pomieszczenie na przyłącza, pomieszczenie węzła cieplnego, pomieszczenia gospodarcze;

o parter - dwa wejścia do budynku, komunikacja ogólnodostępna, dziewięć mieszkań;

o I, II, III, IV piętro - komunikacja ogólnodostępna, po dziewięć mieszkań na każdej kondygnacji.

W zakres prac dotyczących modernizacji obiektów weszły:

* roboty rozbiórkowe - m.in. wyburzenie istniejących ścianek działowych, likwidacja istniejących warstw posadzkowych, demontaż istniejącej stolarki okiennej i drzwiowej, luksferów na klatkach schodowych, demontaż balustrad,

* roboty konstrukcyjne,

* zmiana pokrycia dachu, dach został pokryty papą z posypką,

* wykonanie izolacji przeciwwilgociowych, cieplnych, akustycznych,

* roboty murarskie, w tym postawienie nowych ścianek działowych,

* wymiana całej stolarki drzwiowej i okiennej na nowe PCV,

* wykonanie nowych posadzek i podłóg,

* położenie nowych tynków i okładzin ścian,

* roboty malarskie, ślusarsko - kowalskie,

* ocieplenie ścian elewacji,

* roboty zewnętrzne - nie ujęte we wniosku aplikacyjnym - roboty niekwalifikowane.

Wszystkie roboty zewnętrzne wraz z zagospodarowaniem terenu oraz przyłączem wodno-kanalizacyjnym były kosztami niekwalifikowanymi, nie ujętymi w projekcie. Koszty te oraz dodatkowe, niezbędne do realizacji projektu, Gmina pokryła z własnych środków. We wniosku aplikacyjnym uwzględniono wszystkie konieczne roboty wewnętrzne dotyczące całych budynków.

Wyremontowane budynki mieszkalne są własnością Gminy, nie są przeznaczone na cele komercyjne, tj. na sprzedaż, czy wynajem na rynku nieruchomości, nie stanowią i nie będą stanowiły indywidualnej własności. Mieszkania są przydzielone jako lokale komunalne, najuboższym członkom wspólnoty samorządowej. Zapewnienie takich mieszkań wynika z ustawy o samorządzie gminnym i jest zadaniem własnym Gminy.

Inwestycja zrealizowana w latach 2007-2008 (blok (...)) została nieodpłatnie przekazana protokołem przekazania - przyjęcia środka trwałego do Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych, który zarządzał produktami projektu w trakcie jego trwania jak również w okresie trwałości. Jest to zakład budżetowy powołany na podstawie uchwały Rady Miasta z dnia 26 listopada 2003 r. Działa on na podstawie statutu. Zakład nie posiada osobowości prawnej, nadzór nad nim sprawuje Prezydent. Do zakresu działań Zakładu należy utrzymanie budynków i obiektów gminnych w stanie niepogorszonym, między innymi poprzez racjonalne, planowe i zgodne z przepisami prawa administrowanie wydzielonymi składnikami majątku Gminy.

Blok 1 został nieodpłatnie przekazany w roku 2014 na podstawie protokołu przekazania przyjęcia środka trwałego do Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych.

W trakcie trwałości projektu jego funkcjonowanie finansował Zakład Lokali i Budynków Komunalnych. Podstawą gospodarki finansowej Zakładu jest roczny plan finansowy obejmujący przychody i wydatki stanowiące koszty działalności, stan środków obrotowych i rozliczenia z budżetu oraz stan należności i zobowiązań na początek i koniec okresu zatwierdzany przez Dyrektora Zakładu.

Przedmiotowy projekt realizowany był w ramach zadań własnych Gminy, którego efektem jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności gminnego budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Powstała infrastruktura (związana z realizacją projektu pn. " (...)" została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje oraz nie będzie generowała dochodów dla Gminy.

Faktury za towary i usługi związane z realizacją projektu wystawiane były na Gminę.

W projekcie podatek od towarów i usług został uznany jako wydatek kwalifikowalny. W złożonym przy aplikowaniu o środki pomocowe oświadczeniu o podatku VAT Gmina zaświadczyła, że produkty projektu nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Wartość projektu: (...) zł

Wydatki kwalifikowalne: (...) zł

Dofinansowanie - (...) zł co stanowi 85% kosztów kwalifikowalnych.

Projekt jest współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. (...)

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. " (...)"?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Wskazany do realizacji projekt pn. " (...)" należy do zadań własnych gminy, którego efektem będzie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności gminnego budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy.

Powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje oraz nie będzie generowała dochodów dla Gminy.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z uwagi na niespełnienie podstawowej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, Gmina nie miała możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu - w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania

tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych z czynnościami opodatkowanymi, natomiast nie przysługuje w ogóle w przypadku, gdy nabyte towary/usługi nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatnika, tzn. służą do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu lub podlegających opodatkowaniu, ale korzystających ze zwolnienia od podatku.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez "podatników" w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W oparciu o art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.), gmina wykonuje określone ustawami zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują m.in. sprawy gminnego budownictwa mieszkaniowego (art. 7 ust. 1 pkt 7 tej ustawy).

W tym miejscu należy podkreślić, że z uwagi na swą specyfikę jednostki samorządu terytorialnego nie są podmiotami zrównanymi z komercyjnymi przedsiębiorcami. Powyższe wynika chociażby z racji uprzywilejowania tych jednostek poprzez treść art. 15 ust. 6 ustawy i nieuznawania ich za podatnika w określonych okolicznościach, tj. w przypadku działania w charakterze organu władzy publicznej, którego przymiotu komercyjny przedsiębiorca nie posiada i którego działalność, co do zasady, jest opodatkowana w całości. Z tego też względu rozpatrując w zakresie podatku VAT kwestie uprawnień i obowiązków podmiotów, takich jak jednostki samorządu terytorialnego, należy mieć na względzie okoliczność, że podmioty te - co do zasady - w odniesieniu do niektórych czynności występują jako organ władzy publicznej i nie są uznawane za podatników stosownie do ww. art. 15 ust. 6 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Z dniem 1 stycznia 2017 r. Gmina podjęła łączne (scentralizowane) rozliczenia VAT wraz ze wszystkimi swoimi jednostkami budżetowymi i zakładami budżetowymi, jednocześnie dokonała wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT począwszy od 1 stycznia 2011 r. W dniu 29 grudnia 2010 r. zawarta została umowa o dofinansowanie projektu. Projekt składa się z realizacji dwóch zadań. Pierwsze wykonane w latach 2007-2008 dotyczyło modernizacji budynku przy ul. (...). Drugie realizowane w latach 2011-2013 dotyczyło modernizacji budynku przy ul. (...). Oba bloki wykonane w technologii wielkiej płyty (system x). Bloki są własnością Gminy, pozostają w administracji Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych - jednostki budżetowej Gminy. Projekt polegał na modernizacji istniejących budynków i przebudowie ich na indywidualne pełnowartościowe lokale mieszkalne. Wszystkie roboty zewnętrzne wraz z zagospodarowaniem terenu oraz przyłączem wodno-kanalizacyjnym były kosztami niekwalifikowanymi, nie ujętymi w projekcie. Koszty te oraz dodatkowe, niezbędne do realizacji projektu, Gmina pokryła z własnych środków. We wniosku aplikacyjnym uwzględniono wszystkie konieczne roboty wewnętrzne dotyczące całych budynków. Wyremontowane budynki mieszkalne są własnością Wnioskodawcy, nie są przeznaczone na cele komercyjne, tj. na sprzedaż, czy wynajem na rynku nieruchomości, nie stanowią i nie będą stanowiły indywidualnej własności. Mieszkania są przydzielone jako lokale komunalne, najuboższym członkom wspólnoty samorządowej. Zapewnienie takich mieszkań wynika z ustawy o samorządzie gminnym i jest zadaniem własnym Gminy. Inwestycja zrealizowana w latach 2007-2008 (blok (...)) została nieodpłatnie przekazana protokołem przekazania - przyjęcia środka trwałego do Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych, który zarządzał produktami projektu w trakcie jego trwania jak również w okresie trwałości. Do zakresu działań Zakładu należy utrzymanie budynków i obiektów gminnych w stanie niepogorszonym, między innymi poprzez racjonalne, planowe i zgodne z przepisami prawa administrowanie wydzielonymi składnikami majątku Gminy. Blok 1 został nieodpłatnie przekazany w roku 2014 na podstawie protokołu przekazania przyjęcia środka trwałego do Zakładu Lokali i Budynków Komunalnych. W trakcie trwałości projektu jego funkcjonowanie finansował Zakład Lokali i Budynków Komunalnych. Przedmiotowy projekt realizowany był w ramach zadań własnych gminy, którego efektem jest zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności gminnego budownictwa mieszkaniowego zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Powstała infrastruktura związana z realizacją projektu została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje oraz nie będzie generowała dochodów dla Gminy. Faktury za towary i usługi związane z realizacją projektu wystawiane były na Gminę. W złożonym przy aplikowaniu o środki pomocowe oświadczeniu o podatku VAT Gmina zaświadczyła, że produkty projektu nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją przedmiotowego projektu.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie będzie występował, ponieważ - jak wskazał Wnioskodawca - powstała infrastruktura została udostępniona społeczności nieodpłatnie i nie generuje oraz nie będzie generowała dochodów dla Gminy. Ponadto, wskazano również, że Gmina realizowała opisany projekt w ramach zadań własnych nałożonych na nią ustawą o samorządzie gminnym, złożyła oświadczenie, że produkty projektu nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. Tym samym, w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosiła wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a więc nabywając towary i usługi nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. " (...)".

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Niniejszą interpretację wydano w szczególności w oparciu o informację, że produkty projektu nie będą wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem VAT. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2019 r. poz. 1295), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 70 § 1 ustawy - Ordynacja Podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Istotą przedawnienia uregulowanego w art. 70 Ordynacji podatkowej jest to, że na skutek upływu czasu zobowiązanie podatkowe wygasa z mocy prawa, zobowiązanie podatkowe bowiem przestaje istnieć.

Zatem, termin początkowy i końcowy przedawnienia zobowiązania podatkowego wyznacza termin płatności zobowiązania podatkowego (z zastrzeżeniem instytucji zawieszenia i przerwania biegu przedawnienia, które wpływają na końcowy termin przedawnienia).

Zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 czerwca 2009 r., sygn. akt I FPS 9/08 oraz linią orzeczniczą sądów, przepis art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej ma zastosowanie również do rozliczeń, w których obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług przekształcił się w kwotę zwrotu różnicy podatku lub nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym, która może być zadeklarowana przez podatnika do przeniesienia na następny miesiąc.

Tut. Organ nadmienia ponadto, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, o czym stanowi art. 86 ust. 10 ustawy.

Według ar. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a - powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny (pkt 1).

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 13 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a.

Zatem w przedmiotowej sprawie w szczególności w odniesieniu do ponoszonych wydatków w latach 2007-2008 należy mieć na uwadze treść ww. przepisów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.