0112-KDIL4.4012.185.2019.2.EB - Prawo do odliczenia VAT naliczonego przez Miejski Ośrodek Kultury z faktur dokumentujących wydatki związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych w przypadku sali widowiskowo-kinowej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2019 r. (data wpływu 19 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2019 r. (data wpływu 12 czerwca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu "Rewitalizacja (...)" - jest prawidłowe.

W dniu 19 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu "Rewitalizacja (...)". Wniosek uzupełniono w dniu 12 czerwca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miejski Ośrodek Kultury (dalej: Wnioskodawca lub Ośrodek) jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, wpisaną do rejestru instytucji kultury pod nr 1/95 dnia 28 lutego 1995 r., realizującą swoje zadania statutowe w dziedzinie upowszechniania kultury.

Miejski Ośrodek Kultury nabył decyzją Zarządu Miasta z dnia 19 sierpnia 2002 r. użytkowanie wieczyste gruntu nr 1510/2 (obecnie 1510/3) o pow. 9010 m² oraz własność położonego na nim budynku. Część budynku wydzielono na Miejską Bibliotekę Publiczną.

W dniu 8 grudnia 1999 r. dokonano zgłoszenia rejestracyjnego Miejskiego Ośrodka Kultury jako podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

Miejski Ośrodek Kultury nie podlega centralizacji rozliczeń VAT zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.

W II połowie 2018 r. Miejski Ośrodek Kultury rozpoczął realizację projektu "Rewitalizacja (...)", zarejestrowanego pod numerem. Środki finansowe na ten cel pochodzą Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, Osi priorytetowej VIII, Infrastruktura dla usług użyteczności publicznej, Działania 8.5 Rewitalizacja oraz z Urzędu Miasta w postaci dotacji celowej.

W skład Miejskiego Ośrodka Kultury wchodzi:

Zgodnie ze Statutem, Miejski Ośrodek Kultury w ramach prowadzonej działalności będzie realizował następujące zadania statutowe:

* rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych społeczeństwa;

* przygotowanie do odbioru i tworzenia wartości kulturalnych;

* kształtowanie wzorców aktywnego uczestnictwa w kulturze;

* rozwijanie i zaspokajanie potrzeb czytelniczych społeczeństwa, upowszechnianie wiedzy, popularyzacja pisarzy i wydawnictw;

* gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury.

oraz zadania dodatkowe w ramach działalności usługowej, a w szczególności:

* organizowanie spektakli i koncertów oraz seansów filmowych;

* organizowanie imprez rozrywkowych, artystycznych, sportowo-rekreacyjnych i turystycznych;

* realizowanie imprez zleconych (okolicznościowych, rodzinnych, obrzędowych);

* świadczenie usług ksero, graficznych, poligraficznych, fotograficznych, filmowych, plastycznych, reklamowych, itp.;

* prowadzenie wypożyczalni kostiumów, naczyń stołowych, sprzętu technicznego (muzycznego, nagłaśniającego), itp.;

* prowadzenie wynajmu pomieszczeń na spotkania, imprezy okolicznościowe, szkolenia.

Miejski Ośrodek Kultury w sali widowiskowo-kinowej będzie organizował tylko i wyłącznie działania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Działalność statutową niebiletowaną Miejski Ośrodek Kultury będzie organizował w innych pomieszczeniach budynku lub w plenerze.

Miejski Ośrodek Kultury jest w stanie wydzielić tylko część wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. sala widowiskowo-kinowa, na której odbywają się seanse, spektakle, itp. Natomiast co do reszty budynku Miejskiego Ośrodka Kultury nie jest możliwe ustalenie jakie wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi, a jakie z niepodlegającymi opodatkowaniu. Dlatego, że na takie jednoznaczne wyodrębnienie nie pozwala istniejąca dokumentacja, tj. projekt budowlano-wykonawczy przebudowy i remontu Miejskiego Ośrodka Kultury oraz specyfika działalności samorządowej instytucji kultury.

Miejski Ośrodek Kultury realizując projekt "Rewitalizacja (...)" na podstawie kosztorysów przedsięwzięcia jest w stanie wydzielić następujące wydatki tylko i wyłącznie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej:

* urządzenia systemu kinotechnicznego,

* nagłośnieni sceniczne,

* oświetlenie sceniczne,

* mechanika sceny i okotarowanie sali widowiskowo-kinowej,

oraz wydatki związane równocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ale bez których powstanie i funkcjonowanie sali widowiskowo-kinowej (działalność opodatkowana) byłoby niemożliwe, tj.:

* roboty budowlane,

* instalacja okablowania strukturalnego LAN,

* instalacje elektryczne,

* instalacje sygnalizacji pożaru SSP,

* branża sanitarna - wentylacja mechaniczna i klimatyzacja,

* branża sanitarna - instalacja wodno-kanalizacyjna i c.o.

Miejski Ośrodek Kultury dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki (dotyczące czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) związane z remontem budynku wskaźnikami ustalonymi według wzoru dla samorządowej instytucji kultury, zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Wskaźniki, które umożliwiają odliczenie VAT obliczane są na podstawie wzoru:

proporcja=A*100/P

preproporcja=A*100/A+B

gdzie:

* A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

* P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury,

* B - roczny obrót ze sprzedaży zwolnionej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury.

Wniosek uzupełniono w dniu 12 czerwca 2019 r. o następujące informacje:

1. Wszystkie instytucje wchodzące w skład Miejskiego Ośrodka Kultury, tj. dom kultury, biblioteka, kino, kawiarnia, punkt działalności usługowej mieszczą się w jednym budynku oraz poosiadają wspólnego Dyrektora i administrację.

2. Po zrealizowaniu projektu "Rewitalizacja (...)" sala widowiskowo - kinowa wykorzystywana będzie tylko i wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Czynności niepodlegające opodatkowaniu oraz związane z działalnością mieszaną nie będą miały miejsca w sali widowiskowo kinowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miejski Ośrodek Kultury jako zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu "Rewitalizacja (...)", zarejestrowanego, mimo że prace będą dotyczyły pomieszczeń związanych z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu oraz w jakiej części będzie mógł tego dokonać?

Miejski Ośrodek Kultury przy wyborze sposobu określenia proporcji wybrał najbardziej odpowiadający specyfice wykonywania działalności zgodnie z § 4 pkt 1 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podmiotów (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Zdaniem Wnioskodawcy, Miejskiemu Ośrodkowi Kultury:

Wnioskodawca zgodnie z art. 86 ust. 2b i 2c ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174 z późn. zm.) przy wyborze sposobu określenia proporcji wybrał najbardziej odpowiadającą specyfikę wykonywania działalności i dokonywanych nabyć oraz dane umożliwiające określenie proporcji, tj. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza.

Metodologia wyliczenia podatku VAT:

Współczynniki, które umożliwiają odliczanie VAT obliczane są na podstawie wzoru:

proporcja = A x 100/P

preproporcja = A x 100/A + B

gdzie:

* A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

* P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

* B - roczny obrót ze sprzedaży zwolnionej samorządowej instytucji kultury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, a więc takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony, są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną.

Z kolei, jak stanowi art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Z treści art. 86 ust. 22 ustawy wynika, że minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie powyższej delegacji, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193), zwane dalej rozporządzeniem.

Rozporządzenie to określa, w przypadku niektórych podatników, sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej "sposobem określenia proporcji" oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Stosownie do § 4 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku samorządowej instytucji kultury, jako sposób określenia proporcji uznaje się sposób ustalony według wzoru:

X=Ax100/P

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

* X - proporcję określoną procentowo, zaokrągloną w górę do najbliższej liczby całkowitej,

* A - roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez samorządową instytucję kultury,

* P - przychody wykonane samorządowej instytucji kultury.

Zgodnie z § 2 pkt 4 rozporządzenia, przez obrót należy rozumieć podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5 ustawy, w zakresie:

a. dokonywanych przez podatników:

o odpłatnych dostaw towarów na terytorium kraju,

o odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju,

o eksportu towarów,

o wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, b. odpłatnych dostaw towarów lub świadczenia usług poza terytorium kraju, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem gdyby były wykonywane na terytorium kraju.

Wyjaśnić należy, że pojęcie obrotu, o którym mowa w powyższej regulacji powinno być interpretowane tak jak w przypadku art. 90 ustawy. Obrót powinien być rozumiany jako kwota należna z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług pomniejszona o VAT. Obrót ten będzie - dla celów określenia proporcji - powiększany o otrzymane przychody z innej niż gospodarcza działalności.

Natomiast przez przychody wykonane samorządowej instytucji kultury rozumie się - w myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia - przychody samorządowej instytucji kultury w rozumieniu ustawy o finansach publicznych, w tym dotacje przekazane tej instytucji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, pomniejszone o kwoty zwróconych dotacji, o odsetki od środków na rachunkach bankowych zaliczonych do przychodów z mienia tej instytucji oraz o odszkodowania należne tej instytucji inne niż odszkodowania stanowiące zapłatę, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy - wynikające ze sprawozdania rocznego z wykonania planu finansowego, z których instytucja ta pokrywała koszty swojej działalności wykonując przypisane jej zadania jednostki samorządu terytorialnego.

Zgodnie z § 4 ust. 2 rozporządzenia, przychody wykonane samorządowej instytucji kultury nie obejmują przychodów uzyskanych z tytułu:

Wyłączenie ww. transakcji z przychodów wykonanych samorządowej instytucji kultury (mianownik proporcji) zapewnia spójność (symetrię) z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu "oczyszczenie" kwoty przychodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które zniekształcałyby tę proporcję.

Stosownie do § 8 rozporządzenia, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w § 3-7, mogą być przyjęte dane za rok podatkowy poprzedzający poprzedni rok podatkowy.

Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem od towarów i usług. "Towarzyszą" one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do ust. 2 tego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zaznaczyć należy, że definicja działalności gospodarczej wynikająca z ustawy o podatku od towarów i usług ma charakter autonomiczny i winna być rozpatrywana niezależnie od innych przepisów regulujących działalność Wnioskodawcy. Ponadto wskazać należy, że definicja zawarta w art. 15 ust. 2 ustawy stanowi wprost jakiego rodzaju czynności należy uznać za działalność gospodarczą, stąd też należy dokonywać jej wykładni literalnej.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z art. 8 ust. 1 ustawy wynika, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Należy wskazać, że w przypadku gdy świadczenie usług ma charakter nieodpłatny to, co do zasady, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednak w pewnych, ściśle określonych przypadkach wymienionych w art. 8 ust. 2 ustawy, nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję odpłatnego świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

W celu dokonania oceny czynności nieodpłatnych pod względem skutków, jakie mogą wywoływać w świetle przepisów dotyczących podatku od towarów i usług punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te "towarzyszą" działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danego podatnika, wówczas nie będą one podlegać opodatkowaniu ww. podatkiem, jak również nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi czynnościami. W takim przypadku będziemy mieli do czynienia z podatnikiem prowadzącym działalność o charakterze mieszanym (tj. działalność gospodarczą oraz działalność inną niż działalność gospodarcza). Jeżeli podatnik nie będzie miał możliwości bezpośredniego przyporządkowania podatku naliczonego w całości do działalności gospodarczej znajdą zastosowanie przepisy art. 86 ust. 2a-2 h ustawy.

Natomiast w przypadku uznania, że czynności nieodpłatne nie stanowią odrębnego od działalności gospodarczej przedmiotu działalności danego podatnika, ale "towarzyszą" działalności gospodarczej wówczas odpowiednie zastosowanie mogą znaleźć regulacje art. 7 ust. 2 lub art. 8 ust. 2 ustawy.

Zatem dla stwierdzenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności jakie w danej sprawie występują. Wypełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Należy zatem stwierdzić, że opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z prowadzoną działalnością.

W przedmiotowej sprawie, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest samorządową instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury, zasadnym jest odwołanie się do przepisów ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 1983, z późn. zm.) określającej zasady tworzenia i działania instytucji kultury.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy, działalność kulturalna w rozumieniu niniejszej ustawy polega na tworzeniu, upowszechnianiu i ochronie kultury. Formami organizacyjnymi działalności kulturalnej są w szczególności: teatry, opery, operetki, filharmonie, orkiestry, instytucje filmowe, kina, muzea, biblioteki, domy kultury, ogniska artystyczne, galerie sztuki oraz ośrodki badań i dokumentacji w różnych dziedzinach kultury (art. 2 ww. ustawy).

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Instytucje kultury, dla których organizatorami są jednostki samorządu terytorialnego, mogą otrzymywać dotacje celowe na zadania objęte mecenatem państwa, w tym dotacje celowe na finansowanie lub dofinansowanie kosztów realizacji inwestycji, z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego (art. 9 ust. 3 ww. ustawy).

Na mocy art. 12 ww. ustawy, organizator zapewnia instytucji kultury środki niezbędne do rozpoczęcia i prowadzenia działalności kulturalnej oraz do utrzymania obiektu, w którym ta działalność jest prowadzona.

Stosownie do art. 28 ust. 1 cyt. ustawy, instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Natomiast przepisy art. 28 ust. 2 i 3 stanowią, że przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł. Organizator przekazuje instytucji kultury środki finansowe w formie dotacji:

Wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób techniczno-prawny regulacje zawarte w art. 90 ustawy.

I tak, zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to - na mocy art. 90 ust. 2 ustawy - podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w cyt. wyżej ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Na podstawie art. 90 ust. 5 ustawy - do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika - używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Przy ustalaniu proporcji zgodnie z ust. 2-6 do obrotu nie wlicza się kwoty podatku (art. 90 ust. 9a ustawy).

Stosownie do art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

W związku z powyższym podatnicy, u których proporcja sprzedaży nie przekracza 2%, mają prawo (a nie obowiązek) do uznania, że proporcja wynosi 0%. Podatnik ma zatem prawo wyboru, może dokonać odliczenia w oparciu o wyliczoną proporcję, ale może z tego prawa zrezygnować i nie odliczać podatku naliczonego.

Z opisu sprawy wynika, że Miejski Ośrodek Kultury jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną, wpisaną do rejestru instytucji kultury, realizującą swoje zadania statutowe w dziedzinie upowszechniania kultury.

Wnioskodawca nabył decyzją Zarządu Miasta z dnia 19 sierpnia 2002 r. użytkowanie wieczyste gruntu oraz własność położonego na nim budynku. Część budynku wydzielono na Miejską Bibliotekę Publiczną.

W dniu 8 grudnia 1999 r. dokonano zgłoszenia rejestracyjnego Miejskiego Ośrodka Kultury jako podatnika podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego.

Wnioskodawca nie podlega centralizacji rozliczeń VAT zgodnie z ustawą z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego.

W II połowie 2018 r. Ośrodek rozpocznie realizację projektu "Rewitalizacja (...)".

W skład Miejskiego Ośrodka Kultury wchodzi:

Zgodnie ze Statutem, Miejski Ośrodek Kultury w ramach prowadzonej działalności będzie realizował następujące zadania statutowe:

* rozpoznawanie, rozbudzanie i zaspokajanie potrzeb oraz zainteresowań kulturalnych społeczeństwa;

* przygotowanie do odbioru i tworzenia wartości kulturalnych;

* kształtowanie wzorców aktywnego uczestnictwa w kulturze;

* rozwijanie i zaspokajanie potrzeb czytelniczych społeczeństwa, upowszechnianie wiedzy, popularyzacja pisarzy i wydawnictw;

* gromadzenie, dokumentowanie, tworzenie, ochrona i udostępnianie dóbr kultury;

oraz zadania dodatkowe w ramach działalności usługowej, a w szczególności:

* organizowanie spektakli i koncertów oraz seansów filmowych;

* organizowanie imprez rozrywkowych, artystycznych, sportowo-rekreacyjnych i turystycznych;

* realizowanie imprez zleconych (okolicznościowych, rodzinnych, obrzędowych);

* świadczenie usług ksero, graficznych, poligraficznych, fotograficznych, filmowych, plastycznych, reklamowych, itp.;

* prowadzenie wypożyczalni kostiumów, naczyń stołowych, sprzętu technicznego (muzycznego, nagłaśniającego), itp.;

* prowadzenie wynajmu pomieszczeń na spotkania, imprezy okolicznościowe, szkolenia.

Wnioskodawca w sali widowiskowo-kinowej będzie organizował tylko i wyłącznie działania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Działalność statutową niebiletowaną Miejski Ośrodek Kultury będzie organizował w innych pomieszczeniach budynku lub w plenerze.

Wnioskodawca jest w stanie wydzielić tylko część wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. sala widowiskowo-kinowa, na której odbywają się seanse, spektakle, itp. Natomiast co do reszty budynku Miejskiego Ośrodka Kultury nie jest możliwe ustalenie jakie wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi, a jakie z niepodlegającymi opodatkowaniu. Dlatego, że na takie jednoznaczne wyodrębnienie nie pozwala istniejąca dokumentacja, tj. projekt budowlano-wykonawczy przebudowy i remontu Miejskiego Ośrodka Kultury oraz specyfika działalności samorządowej instytucji kultury.

Ośrodek realizując projekt "Rewitalizacja zdegradowanego podobszaru osiedla ADM poprzez przebudowę i remont wnętrz budynku Miejskiego Ośrodka Kultury" na podstawie kosztorysów przedsięwzięcia jest w stanie wydzielić następujące wydatki tylko i wyłącznie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej:

* urządzenia systemu kinotechnicznego,

* nagłośnienie sceniczne,

* oświetlenie sceniczne,

* mechanika sceny i okotarowanie sali widowiskowo-kinowej,

oraz wydatki związane równocześnie z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, ale bez których powstanie i funkcjonowanie sali widowiskowo-kinowej (działalność opodatkowana) byłoby niemożliwe, tj.:

* roboty budowlane,

* instalacja okablowania strukturalnego LAN,

* instalacje elektryczne,

* instalacje sygnalizacji pożaru SSP,

* branża sanitarna - wentylacja mechaniczna i klimatyzacja,

* branża sanitarna - instalacja wodno-kanalizacyjna i c.o.

Miejski Ośrodek Kultury dokonuje odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki (dotyczące czynności opodatkowanych podatkiem VAT i niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT) związane z remontem budynku wskaźnikami ustalonymi według wzoru dla samorządowej instytucji kultury, zgodnie z § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2015 r. poz. 2193).

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Miejski Ośrodek Kultury będzie uprawniony do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu "Rewitalizacja (...)", mimo że prace będą dotyczyły pomieszczeń związanych z działalnością opodatkowaną i niepodlegającą opodatkowaniu oraz w jakiej części będzie mógł dokonać tego odliczenia.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy powtórzyć należy, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności (podlegającej opodatkowaniu, czyli opodatkowanej i zwolnionej, oraz niepodlegającej opodatkowaniu). Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności niepodlegających temu podatkowi oraz zwolnionych od podatku. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.

Natomiast podstawową przesłanką warunkującą stosowanie przepisu art. 86 ust. 2a ustawy jest wykonywanie przez podatnika czynności "innych niż działalność gospodarcza" (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy). Dla stwierdzenia czy działalność lub czynności stanowią "cele inne niż związane z działalnością gospodarczą" znaczenie ma, czy mieszczą się one w przedmiocie działalności danej jednostki. W przypadku więc wykonywania obok czynności, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, również czynności niegenerujących opodatkowania VAT - w pierwszej kolejności należy dokonać oceny, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia, że czynności niegenerujące podatku należnego stanowią odrębny obok działalności gospodarczej przedmiot działalności Wnioskodawcy, wówczas w celu odliczenia podatku naliczonego (jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej) Wnioskodawca będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy, przy czym może skorzystać z metody zaproponowanej dla instytucji kultury w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów.

Co istotne w analizowanej sprawie, to fakt, że Miejski Ośrodek Kultury w sali widowiskowo-kinowej będzie organizował tylko i wyłącznie działania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą i Wnioskodawca jest w stanie wydzielić tylko część wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych, tj. sala widowiskowo-kinowa, na której odbywają się seanse, spektakle, itp. Natomiast co do reszty budynku Miejskiego Ośrodka Kultury nie jest możliwe ustalenie jakie wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi, a jakie z niepodlegającymi opodatkowaniu. Dlatego, że na takie jednoznaczne wyodrębnienie nie pozwala - jak twierdzi Wnioskodawca - istniejąca dokumentacja, tj. projekt budowlano-wykonawczy przebudowy i remontu Miejskiego Ośrodka Kultury oraz specyfika działalności samorządowej instytucji kultury.

Wobec powyższego w odniesieniu do wydatków związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji, która zostanie przeprowadzona w budynku Miejskiego Ośrodka Kultury, w którym to mieści się sala widowiskowo-kinowa i będą organizowane tylko i wyłącznie działania związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, a Wnioskodawca jest w stanie wydzielić tylko część wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych w ww. sali w której odbywają się seanse, spektakle. Zatem w odniesieniu do części budynku w której to mieści się sala widowiskowo-kinowa, Miejski Ośrodek Kultury będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług w związku z realizacją opisanego we wniosku projektu.

Natomiast co do reszty budynku Miejskiego Ośrodka Kultury jak wskazał Wnioskodawca nie jest możliwe ustalenie jakie wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi, a jakie z niepodlegającymi opodatkowaniu, ponieważ na takie jednoznaczne wyodrębnienie nie pozwala istniejąca dokumentacja, tj. projekt budowlano-wykonawczy przebudowy i remontu Miejskiego Ośrodka Kultury oraz specyfika działalności samorządowej instytucji kultury.

W świetle powołanych przepisów art. 86 ust. 2a ustawy - w sytuacji, gdy przypisanie nabywanych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej "sposób określenia proporcji".

Zatem ponieważ, jak stwierdzono powyżej, Wnioskodawca poza działalnością gospodarczą będzie wykonywał również inną niż gospodarcza działalność niebiletowaną, którą będzie organizował w innych pomieszczeniach budynku lub w plenerze w sytuacji, gdy nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do działalności gospodarczej i do celów innych niż działalność gospodarcza, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego jedynie w zakresie, w jakim te towary i usługi będą służyły do wykonywania przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych VAT. W przypadku, gdy przypisanie nabyć w całości do działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie będzie możliwe, wówczas kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, należy obliczać zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

W analizowanym przypadku nabyte w ramach przedmiotowego projektu towary i usługi będą wykorzystywane do celów działalności gospodarczej (opodatkowanej podatkiem VAT), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (niepodlegającej podatkowi VAT), a specyfika ponoszonych kosztów inwestycyjnych obejmującej budynek wskazuje, że Wnioskodawca będzie miał w części wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych w przypadku sali widowiskowo-kinowej możliwość - przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej Miejskiego Ośrodka Kultury, prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu części budynku (sali widowiskowo-kinowej) na realizację inwestycji. Natomiast co do reszty budynku Miejskiego Ośrodka Kultury, w którym nie jest możliwe ustalenie jakie wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi, a jakie z niepodlegającymi opodatkowaniu Zainteresowany powinien obliczyć podatek naliczony do odliczenia zgodnie ze sposobem określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy oraz § 4 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Należy zaznaczyć, że jeżeli w budynku MOK będą wykonywane czynności zwolnione, to po obliczeniu podatku naliczonego do odliczenia na podstawie art. 86 ust. 2a ustawy Wnioskodawca zobowiązany jest zastosować współczynnik (proporcję), o której mowa w art. 90 ustawy.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że Miejski Ośrodek Kultury będzie uprawniony do odliczenia podatku VAT naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu "Rewitalizacja (...)", w zakresie wydatków związanych z wykonywaniem czynności opodatkowanych w przypadku sali widowiskowo-kinowej, w sytuacji gdy, jak twierdzi Wnioskodawca istnieje możliwości przypisania towarów i usług w całości do działalności gospodarczej opodatkowanej. Natomiast co do reszty budynku Miejskiego Ośrodka Kultury, w którym nie jest możliwe ustalenie jakie wydatki są związane z czynnościami opodatkowanymi, a jakie z niepodlegającymi opodatkowaniu Zainteresowany powinien do określenia podatku naliczonego do odliczenia zastosować sposób określenia proporcji, o którym mowa w art. 86 ust. 2a-2 h ustawy oraz § 4 rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, oceniane całościowo należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Informuje się, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zaznaczyć, że dla obliczenia proporcji z art. 90 ustawy przyjęto, że roczny obrót z działalności gospodarczej realizowany przez samorządową instytucję kultury oznaczony literą A jest rocznym obrotem opodatkowanym. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.