0112-KDIL3.4012.78.2019.2.EW - Określenie stawki podatku VAT dla dostawy działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wraz z infrastrukturą towarzyszącą.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 12 grudnia 2019 r.) uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2020 r. (data wpływu 11 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wraz z infrastrukturą towarzyszącą - jest prawidłowe.

W dniu 12 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wraz z infrastrukturą towarzyszącą. W dniu 11 lutego 2020 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa (dalej także: Wnioskodawca lub Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest deweloperem, a jego głównym przedmiotem działalności są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (kod PKD 41.20 Z).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka realizuje przedsięwzięcie polegające na budowie osiedla składającego się z zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej wraz z wewnętrzną instalacją gazową. Obecnie Spółka realizuje II etap inwestycji (z VI przewidzianych). W II etapie inwestycji wybudowanych zostało 9 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej. Wszystkie budynki (w każdym etapie inwestycji) wykończone są w stanie deweloperskim, posiadają instalację C.O., wentylację, kanalizację wraz z zamontowanymi grzejnikami i kotłem gazowym, instalację elektryczną wykonaną wraz z montażem osprzętu. Kompleks budynków stanowiący osiedle jest ogrodzony, posiada wspólną drogę osiedlową utwardzoną tłuczniem wraz z lampami doświetlającymi drogę.

Budynki sprzedawane przez Wnioskodawcę nie posiadają garaży, mają natomiast 2 miejsca postojowe przed frontem każdego z budynku. Ponadto wokół każdego z budynków zostały utwardzone kostką brukową podjazdy, tarasy i wejście do budynków.

Inwestycja budowlana realizowana jest przez Spółkę zgodnie z projektem budowalnym oraz na podstawie wydanych pozwoleń na budowę. Zgodnie z projektami całkowita powierzchnia użytkowa każdego z budynków jednorodzinnych nie przekracza 150 m² - w rzeczywistości najczęściej są to powierzchnie o wielkości do 100 m².

Spółka nie zawiera z nabywcami budynków umów deweloperskich oraz przedwstępnych. Po zakończeniu budowy danego etapu inwestycji Wnioskodawca dokonuje sprzedaży budynków jednorodzinnych na rzecz ostatecznych nabywców na podstawie odrębnych aktów notarialnych.

Przedmiotem dostawy jest dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi takimi jak instalacja elektryczna, kanalizacyjna, sanitarna, wentylacyjna oraz gazowa, jak również pozostałymi elementami infrastruktury poza bryłą budynku, tj. przyłącza elektryczne. kanalizacyjne, gazowe, zimnej wody, ogrodzenie, śmietniki, miejsca postojowe dla 2 pojazdów przed każdym z budynków, tarasy (dalej: infrastruktura towarzysząca).

Jednocześnie należy wskazać, iż nabycie budynku mieszkalnego bez infrastruktury towarzyszącej nie jest możliwe i nie stanowi odrębnej dostawy - wskazana infrastruktura stanowi element dostawy budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Cena sprzedaży każdorazowo składa się z 2 odrębnych cen: ceny sprzedaży brutto określonej dla zabudowanej (budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym) działki X oraz z ceny sprzedaży brutto za udział wynoszący 1/50 części we współwłasności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową.

W odniesieniu do pierwszej ceny sprzedaży Wnioskodawca stosuje stawkę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynoszącą 8%, z kolei w odniesieniu do ceny sprzedaży udziału w drodze stawkę podatkową 23%.

Cena sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym obejmuje udział w infrastrukturze towarzyszącej. Wynagrodzenie z tytułu dostawy zabudowanej działki nie jest oddzielnie skalkulowane. Cena sprzedaży działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest jedna i zawiera wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania budynku, a więc gruntu na którym posadowiony jest budynek i infrastrukturę towarzyszącą. Mówiąc inaczej, wartość infrastruktury towarzyszącej jest wliczona w cenę sprzedaży.

Nieruchomość, w skład której wchodzi sprzedawana działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz działka, w której sprzedawany jest udział wynoszący 1/50 części posiadają dwie odrębne księgi wieczyste.

Zgodnie z zawieranymi aktami notarialnymi przedmiotem sprzedaży jest każdorazowo w ramach jednej umowy własność nieruchomości X, wchodzącej w skład nieruchomości Y, zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej oraz udział wynoszący 1/50 części we współwłasności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową. Nieruchomość gruntowa Y, na której realizowane są wszystkie etapy inwestycji (VI etapów) ma powierzchnię... m² i posiada swoją odrębną księgę wieczystą. Dla każdej nieruchomości zabudowanej X tworzona jest odrębna księga wieczysta. W praktyce podczas zawierania aktu notarialnego przed notariuszem składany jest wniosek o odłączenie z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości Y zabudowanej działki X i założenie dla niej odrębnej księgi wieczystej. Po każdej sprzedaży nieruchomość jest wydzielana i tworzona odrębna księga wieczysta dla gruntu z posadowionym dla niej budynkiem mieszkalnym jednorodzonym oraz infrastruktury towarzyszącej. Nie jest tworzona odrębna księga wieczysta dla gruntu, dla budynku oraz dla infrastruktury towarzyszącej. I tak w wyniku realizacji II etapu oraz sprzedaży 9 wybudowanych budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej wydzielonych zostanie 9 odrębnych ksiąg wieczystych dla 9 działek zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi.

Budynki mieszkalne jednorodzinne będące przedmiotem sprzedaży są zaliczane do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Klasyfikacja budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), to budynki mieszkalne jednorodzinne sklasyfikowane w grupowaniu o kodzie 1110 (wskazana klasa obejmuje Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu).

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 11 lutego 2020 r. Zainteresowany wskazał, że:

1. Przeniesienie własności poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą odbywa się na podstawie jednej umowy zawieranej w formie aktu notarialnego.

2. Przeniesienie własności udziału w drodze dojazdowej nie odbywa się na podstawie odrębnej umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Przeniesienie własności udziału w drodze dojazdowej jak również przeniesienie własności poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą odbywa się na podstawie jednej umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wraz z infrastrukturą towarzyszącą podlega opodatkowaniu stawką podatku od towarów i usług, o której mowa w art. 41 ust. 2 i 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. stawką VAT wynoszącą 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym działki wraz z infrastrukturą w bryle oraz poza bryłą budynku podlega opodatkowaniu stawką VAT wynoszącą 8%.

Stosowanie do art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to w praktyce, że w przypadku nieruchomości zabudowanych, sposób opodatkowania dostawy gruntu uwarunkowany jest zasadami opodatkowania posadowionego na nim budynku/budowli. A więc do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeśli korzystają z preferencyjnej stawki podatku, bądź też ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z preferencji takiej lub też ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym budynek jest posadowiony.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do: dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Z ust. 2 wskazanego przepisu wynika, że dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1. Stawka obecnie podwyższona została na podstawie art. 146a pkt 2 ustawy o VAT do wysokości 8%.

Jak wynika z art. 41 ust. 12a ustawy o VAT, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.), funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jednocześnie zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy o VAT do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W tym miejscu należy zaznaczyć, że przepis art. 41 ust. 12b ustawy będzie miał zastosowanie wyłącznie do budynków jednorodzinnych lub pojedynczych lokali mieszkalnych, natomiast w przypadku innych niż ww. budynki/lokale nie będzie miał on zastosowania.

W myśl przepisu art. 2 ust. 12 ustawy o VAT, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Dział PKOB 11 obejmuje:

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że sprzedawane budynki mieszkalne jednorodzinne spełniają definicję budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a także spełniają kryterium powierzchniowe wskazane w ww. przepisach ustawy o VAT. W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawca dostawa budynków mieszkalnych jednorodzinnych obejmująca również infrastrukturę towarzyszącą, będzie podlegać opodatkowaniu stawką 8% VAT.

Zgodnie z powszechnie utrwalonym orzecznictwem sądów oraz stanowiskami organów podatkowych co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę/jedną dostawę towarów, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych. Kwestię kompleksowości świadczeń wielokrotnie rozstrzygał Trybuła Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Z rozstrzygnięć TSUE wynika, że pomocnicze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez świadczenia pomocniczego świadczenia głównego.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w przedstawionym stanie faktycznym brak jest podstaw do dzielenia przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki, tj. na zabudowaną działkę oraz na infrastrukturę towarzyszącą. Te dwa elementy są ze sobą ściśle powiązane i nie jest możliwe nabycie nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym bez udziału w infrastrukturze towarzyszącej, a zatem nie dochodzi do dwóch odrębnych dostaw.

Sprzedaż budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz infrastruktury towarzyszącej odbywa się na podstawie jednej umowy zawieranej w postaci aktu notarialnego, w której przedmiotem sprzedaży jest dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym. Cena sprzedaży obejmuje łącznie cenę zabudowanej nieruchomości (a więc i również infrastruktury towarzyszącej), a wynagrodzenie z tytułu dostawy elementów nie jest oddzielnie skalkulowane. Cena sprzedaży budynku mieszkalnego jednorodzinnego jest jedna i zawiera wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania budynku w tym infrastrukturę towarzyszącą i grunt. Poszczególne elementy wchodzące w skład dostawy są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. Podkreślenia wymaga fakt, iż nabycie infrastruktury jest konsekwencją nabycia lokalu mieszkalnego, ponieważ nie może ona być przedmiotem odrębnego obrotu.

Wnioskodawca uważa, że bezsprzecznie mamy do czynienia ze świadczeniem jednolitym składającym się z dostawy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz związanej z tym lokalem infrastruktury. W aspekcie gospodarczym tworzą one jedną całość.

Ponadto nie bez znaczenia jest intencja nabywcy, który zainteresowany jest nabyciem łącznie budynku mieszkalnego wraz z niezbędną do jego funkcjonowania infrastrukturą towarzyszącą, a z jego perspektywy nabycie samej infrastruktury towarzyszącej, czy też samego budynku jest bezcelowe. Infrastruktura towarzysząca ma nie tylko podnieść atrakcyjność budynku mieszkalnego, ale przede wszystkim zapewnić jego funkcjonalność. Nie jest bowiem możliwe zgodne z przeznaczeniem korzystanie z budynku o charakterze mieszkalnym, niewyposażonego w przyłącza mediów. Jednocześnie, odrębne od nabycia budynku nabycie pozostałych elementów infrastruktury towarzyszącej (takich jak np. podjazd do budynku, czy taras za budynkiem), nie tylko nie znajdowałoby żadnego racjonalnego uzasadnienia, ale również nie byłoby możliwe.

Przedmiotem zawartych z klientami umów jest kompleksowa dostawa budynku mieszkalnego w określonym standardzie i określonymi elementami otoczenia, ogrodzonego, wyposażonego we wszelkie instalacje i przyłączenia umożliwiające korzystanie z tych instalacji.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym mamy do czynienia z jedną transakcją polegającą na dostawie działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym i związanej z tym budynkiem infrastruktury towarzyszącej i nie dochodzi do odrębnej dostawy nieruchomości oraz infrastruktury towarzyszącej, stawka 8% VAT ma zastosowanie w odniesieniu do całego wynagrodzenia.

Na poparcie swojego stanowiska, Wnioskodawca wskazuje na stanowisko organu podatkowego zajęte w analogicznym stanie faktycznym:

Pismo z dnia 19 lipca 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.221.2019.2.PG "Wobec powyższego dostawa lokalu mieszkalnego, spełniającego kryteria dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określone w art. 41 ust. 12-12c ustawy, wraz z udziałem we własności nieruchomości oraz infrastrukturą towarzyszącą, w przypadku gdy elementy te nie są przedmiotem odrębnej sprzedaży, ma charakter jednej transakcji i jest opodatkowana stawką podatku właściwą dla lokalu mieszkalnego w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2, w związku z art. 29a ust. 8 i art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy.

Reasumując, dostawa lokali mieszkalnych wraz z udziałem we własności nieruchomości oraz infrastrukturą towarzyszącą podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT".

Pismo z dnia 20 listopada 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-3.4012.491.2019.2.IP "W konsekwencji należy stwierdzić, że dostawa lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w gruncie oraz wskazaną w opisie sprawy infrastrukturą towarzyszącą, w przypadku objęcia ich jedną księgą wieczystą, będzie stanowić jednolite świadczenie na rzecz nabywcy lokalu. Transakcja, o której mowa wyżej, będzie odbywać się bowiem na podstawie jednej umowy zawieranej w formie aktu notarialnego i w całości stanowić będzie przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej.

Podsumowując należy stwierdzić, że dostawa lokali mieszkalnych, zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wraz z udziałem w gruncie oraz wskazaną w opisie sprawy infrastrukturą towarzyszącą - objętych jedną księgą wieczystą - będzie opodatkowana obniżoną stawką podatku VAT wynoszącą 8%, na podstawie art. 41 ust. 12, w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem przepisów art. 41 ust. 12c ustawy, gdyż sprzedaż ta będzie mieć charakter jednej transakcji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Według art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się - w świetle art. 8 ust. 1 ustawy - każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W myśl art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jak stanowi art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%:

W myśl art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, oraz obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, a także mikroinstalację, o której mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389, z późn. zm.) funkcjonalnie z nimi związaną, z zastrzeżeniem ust. 12b (art. 41 ust. 12a ustawy).

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

* budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,

* lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to - jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy - budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji budynków mieszkalnych, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.).

Wskazać należy, że zgodnie z objaśnieniami wstępnymi Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Ponadto, dział PKOB 11 obejmuje budynki mieszkalne jednorodzinne - 111, budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122), budynki zbiorowego zamieszkania - 113. W dziale 12 usystematyzowano natomiast budynki niemieszkalne.

Budynki mieszkalne jednorodzinne (PKOB 111), czyli są to samodzielne budynki takie jak: pawilony, wille, domki wypoczynkowe, leśniczówki, domy mieszkalne w gospodarstwach rolnych (bez budynków gospodarstw rolnych), rezydencje wiejskie, domy letnie itp., a także domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne, czy użytkowe.

Zgodnie z uregulowaniami zawartymi w art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Dodatkowo należy wskazać, że budynek mieszkalny jednorodzinny, zgodnie z art. 3 pkt 2a Prawa budowlanego, to budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei na podstawie art. 3 pkt 9 Prawa budowlanego urządzenia budowlane to urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Podkreślić należy, iż obniżone stawki podatku mają charakter wyjątkowy, zatem winny mieć zastosowanie do towarów i usług wskazanych wprost przez ustawodawcę w ustawie o podatku od towarów i usług lub w przepisach wykonawczych do tej ustawy. Preferencyjna stawka podatku ma zastosowanie do wskazanych w przepisach czynności dotyczących obiektów budownictwa mieszkaniowego. Decydujące znaczenie ma fakt, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów, czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Warunkiem zastosowania stawki 8%, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług (tj.m.in. do dostawy, budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym), jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, przebudowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej, 8% stawki podatku.

Infrastruktura towarzysząca budownictwu mieszkaniowemu, stosownie do zapisu art. 146 ust. 3 ustawy obejmuje:

- jeżeli były one związane z obiektami budownictwa mieszkaniowego.

Jak wynika z opisu sprawy, Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca jest deweloperem, a jego głównym przedmiotem działalności są roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (kod PKD 41.20 Z).

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka realizuje przedsięwzięcie polegające na budowie osiedla składającego się z zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej wraz z wewnętrzną instalacją gazową. Obecnie spółka realizuje II etap inwestycji (z VI przewidzianych). W II etapie inwestycji wybudowanych zostało 9 budynków jednorodzinnych w zabudowie szeregowej. Wszystkie budynki (w każdym etapie inwestycji) wykończone są w stanie deweloperskim, posiadają instalację C.O., wentylację, kanalizację wraz z zamontowanymi grzejnikami i kotłem gazowym, instalację elektryczną wykonaną wraz z montażem osprzętu. Kompleks budynków stanowiący osiedle jest ogrodzony, posiada wspólną drogę osiedlową utwardzoną tłuczniem wraz z lampami doświetlającymi drogę. Budynki sprzedawane przez Wnioskodawcę nie posiadają garaży, mają natomiast 2 miejsca postojowe przed frontem każdego z budynku. Ponadto wokół każdego z budynków zostały utwardzone kostką brukową podjazdy, tarasy i wejście do budynków. Inwestycja budowlana realizowana jest przez Spółkę zgodnie z projektem budowalnym oraz na podstawie wydanych pozwoleń na budowę. Zgodnie z projektami całkowita powierzchnia użytkowa każdego z budynków jednorodzinnych nie przekracza 150 m² - w rzeczywistości najczęściej są to powierzchnie o wielkości do 100 m².

Spółka nie zawiera z nabywcami budynków umów deweloperskich oraz przedwstępnych. Po zakończeniu budowy danego etapu inwestycji Wnioskodawca dokonuje sprzedaży budynków jednorodzinnych na rzecz ostatecznych nabywców na podstawie odrębnych aktów notarialnych.

Przedmiotem dostawy jest dostawa nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym z wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi takimi jak instalacja elektryczna, kanalizacyjna, sanitarna, wentylacyjna oraz gazowa, jak również pozostałymi elementami infrastruktury poza bryłą budynku tj. przyłącza elektryczne. kanalizacyjne, gazowe, zimnej wody, ogrodzenie, śmietniki, miejsca postojowe dla dwóch pojazdów przed każdym z budynków, tarasy.

Nabycie budynku mieszkalnego bez infrastruktury towarzyszącej nie jest możliwe i nie stanowi odrębnej dostawy - wskazana infrastruktura stanowi element dostawy budynku mieszkalnego jednorodzinnego.

Cena sprzedaży każdorazowo składa się z 2 odrębnych cen: ceny sprzedaży brutto określonej dla zabudowanej (budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym) działki X oraz z ceny sprzedaży brutto za udział wynoszący 1/50 części we współwłasności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową.

W odniesieniu do pierwszej ceny sprzedaży Wnioskodawca stosuje stawkę opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynoszącą 8%, z kolei w odniesieniu do ceny sprzedaży udziału w drodze stawkę podatkową 23%.

Cena sprzedaży nieruchomości zabudowanej budynkiem jednorodzinnym obejmuje udział w infrastrukturze towarzyszącej. Wynagrodzenie z tytułu dostawy zabudowanej działki nie jest oddzielnie skalkulowane. Cena sprzedaży działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym jest jedna i zawiera wszystkie elementy niezbędne do funkcjonowania budynku, a więc gruntu na którym posadowiony jest budynek i infrastrukturę towarzyszącą. Wartość infrastruktury towarzyszącej jest wliczona w cenę sprzedaży.

Nieruchomość, w skład której wchodzi sprzedawana działka zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym oraz działka, w której sprzedawany jest udział wynoszący 1/50 części posiadają dwie odrębne księgi wieczyste.

Zgodnie z zawieranymi aktami notarialnymi przedmiotem sprzedaży jest każdorazowo w ramach jednej umowy własność nieruchomości X, wchodzącej w skład nieruchomości Y, zabudowana budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym w zabudowie szeregowej oraz udział wynoszący 1/50 części we współwłasności nieruchomości stanowiącej drogę dojazdową. Nieruchomość gruntowa Y, na której realizowane są wszystkie etapy inwestycji (VI etapów) ma powierzchnię... m² i posiada swoją odrębną księgę wieczystą. Dla każdej nieruchomości zabudowanej X tworzona jest odrębna księga wieczysta. W praktyce podczas zawierania aktu notarialnego przed notariuszem składany jest wniosek o odłączenie z księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości Y zabudowanej działki X i założenie dla niej odrębnej księgi wieczystej. Po każdej sprzedaży nieruchomość jest wydzielana i tworzona odrębna księga wieczysta dla gruntu z posadowionym dla niej budynkiem mieszkalnym jednorodzonym oraz infrastruktury towarzyszącej. Nie jest tworzona odrębna księga wieczysta dla gruntu, dla budynku oraz dla infrastruktury towarzyszącej. I tak w wyniku realizacji II etapu oraz sprzedaży 9 wybudowanych budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej wydzielonych zostanie 9 odrębnych ksiąg wieczystych dla 9 działek zabudowanych budynkami mieszkalnymi jednorodzinnymi.

Budynki mieszkalne jednorodzinne będące przedmiotem sprzedaży są zaliczane do budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Klasyfikacja budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych, wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), to budynki mieszkalne jednorodzinne sklasyfikowane w grupowaniu o kodzie 1110 (wskazana klasa obejmuje Domy bliźniacze lub szeregowe, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu).

Przeniesienie własności poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą odbywa się na podstawie jednej umowy zawieranej w formie aktu notarialnego. Przeniesienie własności udziału w drodze dojazdowej nie odbywa się na podstawie odrębnej umowy zawartej w formie aktu notarialnego. Przeniesienie własności udziału w drodze dojazdowej jak również przeniesienie własności poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą odbywa się na podstawie jednej umowy zawartej w formie aktu notarialnego.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia stawki podatku VAT dla dostawy działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi takimi jak instalacja elektryczna, kanalizacyjna, sanitarna, wentylacyjna oraz gazowa, jak również pozostałymi elementami infrastruktury poza bryłą budynku, tj. przyłącza elektryczne, kanalizacyjne, gazowe, zimnej wody, ogrodzenie, śmietniki, miejsca postojowe dla dwóch pojazdów przed każdym z budynków, tarasy.

W celu rozwiązania wątpliwości Wnioskodawcy należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w tym konkretnym przypadku mamy do czynienia z jedną transakcją polegającą na dostawie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą, czy też dochodzi do dostawy poszczególnych jej elementów osobno.

W tym miejscu należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy kilka świadczeń obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia jedną usługę/jedną dostawę towarów, świadczenie to nie powinno być sztucznie dzielone dla celów podatkowych.

Kwestia kompleksowości była rozstrzygana przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Przywołać można chociażby wyrok z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie C-572/07, w którym stwierdzono, że "każde świadczenie powinno być zwykle uznawane za odrębne i niezależne" (również wyrok z dnia 21 lutego 2008 r. w sprawie C-425/06). Wyrok ten sformułował kryteria przesądzające o tym, kiedy występuje świadczenie złożone. Ma ono zatem miejsce w sytuacji, gdy świadczenie pomocnicze nie stanowi celu samego w sobie, lecz stanowi środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z usługi podstawowej, poszczególne czynności są ze sobą tak ściśle związane, że ich rozdzielenie miałoby charakter sztuczny, kiedy nie istnieje możliwość nabywania danego świadczenia od podmiotów zewnętrznych, kiedy nie istnieje możliwość odrębnego fakturowania za daną czynność.

Świadczenie kompleksowe zawiera zatem kilka czynności opodatkowanych różnymi stawkami podatku VAT, z tym, że jedna z nich jest usługą główną, przeważającą, nadającą danemu świadczeniu jej główny charakter, przy czym wszystkie zmierzają do bezpośredniego zaspokojenia określonej potrzeby zamawiającego wskazanej w umowie. Świadczenie należy uznać za pomocnicze, jeśli nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi/dostawy zasadniczej. Pojedyncze świadczenie traktowane jest zatem jak element świadczenia kompleksowego wówczas, jeżeli cel świadczenia pomocniczego jest zdeterminowany przez świadczenie główne oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez świadczenia pomocniczego świadczenia głównego.

Wobec wskazanych okoliczności sprawy należy wyjaśnić, że ustalenie właściwej stawki podatku VAT dla dostawy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oraz dostawą infrastruktury towarzyszącej wymaga analizy okoliczności, w których dochodzi do tego zbycia. Istotne znaczenie dla ustalenia właściwej stawki VAT ma sposób sprzedaży poszczególnych elementów transakcji. Analizie poddać należy okoliczność, czy poszczególne elementy transakcji mogą być, czy też nie, przedmiotem odrębnej własności, a przez to czy mogą stanowić oddzielny przedmiot sprzedaży.

Z uwagi na powyższe - zdaniem tut. Organu - w analizowanej sprawie niezasadne jest dzielenie przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki. Wskazane okoliczności sprawy prowadzą do wniosku, że zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z infrastrukturą towarzyszącą (o powierzchni nie przekraczającej 150 m²). Jak wynika z wniosku to Zainteresowany w ramach prowadzonej działalności gospodarczej realizuje przedsięwzięcie polegające na budowie osiedla składającego się z zespołu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej. Wszystkie budynki (w każdym etapie inwestycji) wykończone są w stanie deweloperskim, posiadają instalację C.O., wentylację, kanalizację wraz z zamontowanymi grzejnikami i kotłem gazowym, instalację elektryczną wykonaną wraz z montażem osprzętu. Zatem Wnioskodawca buduje, tj. wykonuje obiekty budowlane - budynki wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi, które są niezbędne do użytkowania budynku, ale również decydują o tym, że budynek spełnia swoje funkcje. Przedmiotem sprzedaży są budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie szeregowej klasyfikowane do grupy PKOB 111. W konsekwencji należy stwierdzić, że dostawa budynku mieszkalnego oraz wskazaną w opisie sprawy infrastrukturą towarzyszącą, w przypadku objęcia ich jedną księgą wieczystą, stanowi jednolite świadczenie na rzecz nabywcy budynku. Transakcja, o której mowa wyżej, odbywa się bowiem na podstawie jednej umowy zawieranej w formie aktu notarialnego i w całości stanowi przedmiot jednej czynności cywilnoprawnej.

Analiza wyżej przywołanych wyroków TSUE prowadzi do wniosku, że podstawowym kryterium uznania danego świadczenia za świadczenie pomocnicze w świetle tego orzecznictwa ma jego funkcjonalny (ekonomiczny) związek ze świadczeniem głównym.

W przypadku dostawy (sprzedaży) domu mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej wraz z infrastrukturą towarzyszącą mamy do czynienia ze sprzedażą rzeczy głównej wraz z elementami dodatkowymi całej transakcji. Nabycie domu oraz dodatkowych elementów jest konsekwencją nabycia domu jednorodzinnego w zabudowie szeregowej. Zatem w tym przypadku mamy do czynienia ze świadczeniem jednolitym, na które składają się dostawa towaru w postaci budynku mieszkalnego jednorodzinnego nie przekraczającego 150 m² wraz z infrastrukturą towarzyszącą, tj. wbudowanymi w bryle budynku instalacjami i urządzeniami technicznymi takimi jak instalacja elektryczna, kanalizacyjna, sanitarna, wentylacyjna oraz gazowa, jak również pozostałymi elementami infrastruktury poza bryłą budynku, tj. przyłącza elektryczne, kanalizacyjne, gazowe, zimnej wody, ogrodzenie, śmietniki, miejsca postojowe dla dwóch pojazdów przed każdym z budynków, tarasy tworzącą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie w aspekcie cywilistycznym jest niedopuszczalne, a z punktu widzenia podatkowego miałoby sztuczny charakter. Z opisu sprawy wynika bowiem, że nabycie budynku mieszkalnego bez infrastruktury towarzyszącej nie jest możliwe i nie stanowi odrębnej dostawy - wskazana infrastruktura stanowi element dostawy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, a zatem wszystkie elementy stanowić będą jedną, nierozerwalną całość. Ponadto zostanie ustalona łączna cena sprzedaży dla opisanej transakcji. W konsekwencji, rozdzielenie przedmiotu sprzedaży budynku mieszkalnego jednorodzinnego i infrastruktury towarzyszącej ściśle związanej z daną nieruchomością miałoby charakter sztuczny.

Podsumowując, należy stwierdzić, że dostawa budynku mieszkalnego, zaliczonego do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, wraz ze wskazaną w opisie sprawy infrastrukturą towarzyszącą - objętych jedną księgą wieczystą - jest opodatkowana obniżoną stawką podatku VAT wynoszącą 8%, na podstawie art. 41 ust. 12, w związku z art. 41 ust. 2 oraz art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwzględnieniem przepisów art. 41 ust. 12c ustawy, gdyż sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Tut. Organ wskazuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanie faktycznym i własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751):

* art. 5a ustawy otrzymał brzmienie: towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych;

* art. 41 ust. 2 ustawy otrzymał brzmienie: dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, innych niż klasyfikowane według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w grupowaniu usługi związane z wyżywieniem (PKWiU 56), stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem art. 114 ust. 1;

* art. 41 ust. 12 pkt 1 ustawy otrzymał brzmienie: stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji, przebudowy lub robót konserwacyjnych dotyczących obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym;

* art. 41 ust. 12c ustawy otrzymał brzmienie: w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej z zastrzeżeniem ust. 12 pkt 2.

Zauważyć jednak należy, że - zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. - przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.