0112-KDIL3.4012.74.2019.2.MŁ - Ustalenie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem opisanego zakładu produkcji wyrobów szklanych.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 stycznia 2020 r. (data wpływu 20 stycznia 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem opisanego zakładu produkcji wyrobów szklanych - jest prawidłowe.

W dniu 11 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem opisanego zakładu produkcji wyrobów szklanych. Dnia 20 stycznia 2020 r. wniosek został uzupełniony o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu do doręczeń e-puap.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł w dniu 18 czerwca 2019 r. w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży (na jego rzecz) zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na mocy tej umowy nabył - od dotychczasowego właściciela - prawo własności zakładu produkcyjnego. Jest to Z położony w miejscowości X w gminie (...). Między Kupującym a Sprzedającym nie występowały ani nie występują powiązania o charakterze osobistym, organizacyjnym, ani kapitałowym. Zakład Produkcyjny był przedtem użytkowany przez Wnioskodawcę na mocy zawartej z jego właścicielem umowy użytkowania oraz przedwstępnej umowy sprzedaży wraz z ustanowieniem tytułu egzekucyjnego (art. 777 § 1 pkt 5 k.p.c.) i ustanowieniem pełnomocnictwa, zawartej w formie aktu notarialnego z 13 lipca 2018 r.

Kwestia użytkowania powyższego Zakładu jako czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług była przedmiotem interpretacji indywidualnej z dnia 20 listopada 2018 r., nr (...). Uznano w niej stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe, a zakład - przedmiot użytkowania - został uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa Spółki ustanawiającej użytkowanie.

W tej interpretacji indywidualnej (s. 9) Organ wskazał, iż w świetle umowy z 13 lipca 2018 r. jej przedmiotem jest "Z" (Z; tzw. Przedmiot Użytkowania), stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki (właściciela będącego spółką akcyjną), która to użytkowanie ustanawia (oraz zobowiązuje się do późniejszej sprzedaży tego zakładu) na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotem działalności gospodarczej właściciela tego zakładu jest produkcja wyrobów szklanych, a działalności Wnioskodawcy - zdobienie wyrobów szklanych, przy czym w użytkowanym zakładzie Wnioskodawca będzie prowadził produkcję wyrobów szklanych". Wnioskodawca zaznacza, iż powyższa umowa użytkowania weszła w życie i była wykonywana. Wnioskodawca był użytkownikiem Zakładu, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa podmiotu Ustanawiającego użytkowanie. Strony postanowiły zawrzeć umowę jego sprzedaży, co nastąpiło na mocy wspomnianego wyżej aktu notarialnego z 18 czerwca 2019 r. Wyjaśnienia wymaga zatem kwestia, czy Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 ustawy o VAT), w sytuacji, gdy ze względu na charakter przedmiotu czynności sprzedaży występuje wyłączenie spod opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego z 18 czerwca 2019 r. przedmiot sprzedaży został określony jako zorganizowana część przedsiębiorstwa Sprzedającego. Wydanie (przekazanie) przedmiotu sprzedaży na rzecz Kupującego nastąpiło już w dniu 3 stycznia 2019 r., tj. w związku z zawarciem umowy użytkowania. Zapłata ceny sprzedaży została rozłożona na raty i zabezpieczona gwarancją bankową oraz poddaniem Kupującego egzekucji z aktu notarialnego.

W tym akcie notarialnym ustalono, iż Sprzedający sprzedaje, a Kupujący kupuje od Sprzedającego "Zakład Produkcyjny, stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa Sprzedającego w rozumieniu art. 55-1 Kodeksu cywilnego, tj. zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej z uwzględnieniem zmian i wyłączeń wynikających z niniejszej Umowy ("Przedmiot Sprzedaży").

W skład Przedmiotu Sprzedaży wchodzi w szczególności:

Szczegółowy wykaz powyższych składników majątkowych, w tym budynków, urządzeń i wyposażenia zamieszczono w załączniku do umowy, o czym jeszcze będzie dalej mowa.

Zaznaczyć też należy, iż: "Celem uniknięcia wątpliwości Strony potwierdzają, iż Przedmiotu Sprzedaży nie stanowią żadne inne składniki majątkowe poza, składnikami wskazanymi w niniejszej Umowie, w szczególności strony wyłączają z Przedmiotu Sprzedaży składniki majątkowe wymienione w Załączniku nr 7 do Umowy, wyroby gotowe, znaki towarowe, środki pieniężne na rachunkach bankowych, zobowiązania i należności, roszczenia i wierzytelności związane z działalnością przedsiębiorstwa powstałe przed Datą Wydania, w tym wszelkie roszczenia przysługujące Sprzedającemu" w stosunku do imiennie wskazanego w pkt 3.3. aktu notarialnego przedsiębiorstwa produkcyjno-remontowego.

Dalej w akcie notarialnym wymieniono obciążenia nieruchomości wpisane w stosownych księgach wieczystych (służebności gruntowe, użytkowanie, hipoteka).

Kupujący oświadczył i potwierdził, iż zgodnie z treścią Umowy Użytkowania przejął zgodnie z art. 23-1 Kodeksu Pracy wszystkich pracowników zatrudnionych w Zakładzie Produkcyjnym oraz iż określone w tamtej umowie zobowiązania Stron związane z przejęciem przez Kupującego powyższych pracowników zostały należycie wykonane.

Wraz z zawarciem umowy w dn. 18 czerwca 2019 r. Strony rozwiązały za porozumieniem Umowę Użytkowania.

Strony postanowiły także, że od dnia podpisania umowy Kupujący ponosi wyłączną odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa stanowiącego Przedmiot Sprzedaży, powstałe wskutek zdarzeń mających miejsce od Dnia Podpisania. Ta odpowiedzialność dotyczy zobowiązań z wszelkich tytułów, w tym zarówno zobowiązań cywilnoprawnych jak i publicznoprawnych, administracyjnych, podatkowych, wobec ZUS. Strony postanowiły także, iż: "W przypadku uznania przez organ, iż Przedmiotem Sprzedaży nie jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa, a co za tym idzie iż transakcja określona w niniejszej Umowie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wówczas cena sprzedaży zostanie powiększona o kwotę podatku od towarów i usług".

Od zawartej Umowy Sprzedaży notariusz obliczył i pobrał podatek od czynności cywilnoprawnych. Powyższa sprzedaż nie była dokumentowana fakturą, ani nie wykazano VAT ani należnego, ani naliczonego.

W załączniku nr 6 do Umowy Sprzedaży zostały wymienione składniki majątku (budynki i pozostałe środki trwałe, wchodzące do Przedmiotu Sprzedaży). Wymienić tu można m.in.:

1. Grupa 1: budynki: maszyn sortierskich, odprężania; magazynu wyrobów gotowych, stacji kriogenicznej, zestawiarni, wyposażenia technologicznego, warsztatowy, hali produkcyjnej, biurowy, administracyjno-socjalny;

2. Grupa 2: instalacje: odprowadzania wód deszczowych i wody technologicznej; drogi i place wewnątrzzakładowe utwardzone kostką; przyłącza: wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne; oświetlenie terenu, komin stalowy 45,3 m, instalacja wewnętrzna wodno-kanalizacyjna, drogi wewnętrzne, kabel SN 25kV;

3. Grupa 3: kotły (EKW, gazowy, odzyskownicowy); zespół prądotwórczy i generator prądu;

4. Grupa 4: szlifierki, wiertarko-frezarka, palniki, notebooki i laptopy, spawarki, wiertarki, wentylatory; tokarki, urządzenia spawalnicze, drukarki, monitory, komputery, centralny system komputerowy, urządzenia UPS;

5. Grupa 5: drukarka do etykiet, dystrybutory kropli, komplety form;

6. Grupa 6: zespół do sortowania wyrobów szklarskich, systemy uszlachetniania powierzchni, stoły sortownicze, ładowarki, kontenery, transformatory, telefony komórkowe, kamery, taśmowy przenośnik stłuczki;

7. Grupa 7: wózki ręczne - paletowe, podnośnikowe, z kątownika, widłowy elektryczny; młot udarowy, wiertarko-wkrętarki, nagrzewnice, głębokościomierze, wagi precyzyjne, mikrometry, kasa pancerna, meble biurowe, wentylatory, wagi, szafy do narzędzi, stoły warsztatowe, spektrometry, stanowisko kontroli jakości, stanowisko do oznaczenia klasy hydrolitycznej szkła, projektory, piły, klimatyzatory, imadła, palniki, drabiny, grzejniki, pojemniki, szafy metalowe do dokumentów.

Z Przedmiotu Umowy wyłączono m.in.: automaty do formowania opakowań szklanych, komplety zniczy, wyszczególnione komputery, notebooki i laptopy, 3 samochody osobowe, dwa smartfony, komplet mebli gabinetowych i wypoczynkowych oraz logo (znak graficzny i logotyp Sprzedającego) oraz logo + księgę znaku. Ponadto wyłączono: wyroby gotowe, surowce do produkcji wg. spisu na Dzień Wydania Przedmiotu Użytkowania, formy szklarskie znajdujące się na rozliczeniach międzyokresowych RMK.

Zaznaczyć należy, że wskazane powyżej nieruchomości, budynki oraz urządzenia, maszyny i wyposażenie składają się na zorganizowaną jednostkę gospodarczą, przeznaczoną do produkcji wyrobów szklanych. Z zakładem są związane pozwolenia (decyzje administracyjne) - w sprawie pozwolenia zintegrowanego dotyczącego odpadów, na emisję gazów cieplarnianych, pozwolenie wodnoprawne.

Jak wspomniano, zgodnie z art. 23-1 Kodeksu pracy Kupujący pozostaje stroną dotychczasowych stosunków pracy, zawiązanych przez Sprzedającego z pracownikami zatrudnionymi na umowę o pracę. Kupujący, na podstawie dotychczasowej umowy użytkowania, opłacał czynsz z tytułu użytkowania oraz ponosił koszty dostawy mediów do budynków, w tym opłat eksploatacyjnych, za połączenia telefoniczne, utrzymanie linii, energię elektryczną, gaz ziemny i ciepłą wodę, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości. Kupującego obciążały też dotychczas opłaty środowiskowe, podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczenia, dozoru i ochrony.

Zgodnie z umową użytkowania Kupujący był też obowiązany do dokonania inwestycji kapitałowej w Przedmiot Użytkowania, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym. Miało to nastąpić z należytą starannością, zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami, a także przy użyciu pełnowartościowych materiałów, urządzeń i maszyn posiadających stosowne certyfikaty i spełniających właściwe normy, w tym budowlane. Kupujący nie był uprawniony do dokonywania innych zmian w Przedmiocie Użytkowania (z zastrzeżeniem zmian, których obowiązek wykonania wynika z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa). Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca został uprawniony do rozbiórki i utylizacji na swój koszt istniejącej wanny szklarskiej - linii technologicznej do wytopu szkła (ujętej w ewidencji środków trwałych właściciela) - celem wykonania nowej wanny szklarskiej - linii technologicznej do wytopu szkła w ramach realizacji inwestycji. Inwestycja ta była uzasadniona z przyczyn gospodarczych i technologicznych.

W związku z umową użytkowania Wnioskodawca zobowiązał się przejąć zobowiązania Ustanawiającego użytkowanie z umów cywilnoprawnych, związanych z działalnością zakładu produkcyjnego i wymienionych w załączniku do umowy, pod warunkiem uzyskania zgody jego kontrahentów, a w przypadku braku ich zgody strony postanowiły, że Ustanawiający użytkowanie będzie refakturował koszty wynikające z tych umów na Wnioskodawcę.

Przez cały okres obowiązywania umowy Użytkownik zobowiązany był do utrzymywania Przedmiotu Umowy w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem niezbędnych napraw, serwisowania urządzeń, odpowiedniej konserwacji urządzeń i pomieszczeń. Z tego obowiązku Wnioskodawca się wywiązał, czego potwierdzeniem były zgodne oświadczenia stron w umowie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zaznaczyć należy, że w przypadku Wnioskodawcy nabycie przedmiotu użytkowania wiąże się z rozszerzeniem jego dotychczasowej działalności gospodarczej o produkcję wyrobów szklanych. Wcześniejszy zakres produkcji prowadzonej z wykorzystaniem tego zakładu jest kontynuowany przez Wnioskodawcę.

Dnia 20 stycznia 2020 r. Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku wskazał, że:

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy wskazany i przedstawiony we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowi przedmiot dostawy, spełnia wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa według art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług - na płaszczyźnie organizacyjnej, bowiem stanowi wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych (produkcja wyrobów szklanych) i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania.

We wniosku opisano szczegółowo wykaz przejętych składników majątkowych służących do produkcji wyrobów szklanych, a także przejęte zobowiązania, w tym dotyczące stosunków pracy, od zbywcy tej Z.

Opisany zespół składników materialnych i niematerialnych posiadał samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonych ewidencji rachunkowych (księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej) przez Zbywającego. Możliwe było przyporządkowanie nie tylko przychodów i kosztów, ale także należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe było określenie jej wyniku finansowego.

Wyodrębnienie na płaszczyźnie funkcjonalnej także istniało, bowiem opisana Z - z uwagi na miejsce prowadzenia działalności oraz charakter jednostki gospodarczej - stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Ad. 2

Opisany we wniosku zespół składników majątkowych i niemajątkowych będzie wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych (produkcja wyrobów szklanych), a prowadzenie działalności nie będzie wymagało udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa podmiotu zbywającego.

Ad. 3

Sprzedaż opisanego we wniosku majątku spełnia także wymogi określone przepisem art. 55-1 Kodeksu cywilnego, bowiem - zgodnie z treścią aktu notarialnego sprzedaży oraz szczegółowym opisem podanym we wniosku - w niniejszej sprawie spełnione są wymogi cywilnoprawnej definicji przedsiębiorstwa. Nabycie Z objęło m.in. własność nieruchomości i ruchomości (urządzeń, towarów, innych aktywów rzeczowych), prawa wynikające z umów (służebności, użytkowanie, hipoteka, opłaty Środowiskowe, media), wierzytelności i środki pieniężne (m.in. na ZUS), koncesje i zezwolenia (związane m.in. z ochroną środowiska, dopuszczalnością maszyn), tajemnice przedsiębiorstwa oraz dokumenty związane z funkcjonowaniem Z.

Ad. 4

Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową działalność gospodarczą Sprzedającego w zakresie produkcji wyrobów szklanych przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży, przy czym działalność ta zostanie zmodernizowana wskutek instalacji nowej wanny szklarskiej.

Ad. 5

Kontynuowanie działalności przez Wnioskodawcę wiąże się z wcześniejszym zobowiązaniem do modernizacji zakładu poprzez wymianę dotychczasowej na nową wannę szklarską zostało to już przez Wnioskodawcę dokonane, a prace w tym zakresie rozpoczęto jeszcze w czasie, gdy przedmiotowa Z była przedmiotem umowy użytkowania zawartej z jej właścicielem w 2018 r., co opisano we wstępnej części opisu stanu faktycznego (strona 3 wniosku o wydanie interpretacji). Włączenie Z w strukturę przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wiąże się z instalacją zmodernizowanej taśmy produkcyjnej wyrobów szklanych do wanny szklarskiej oraz delegowaniem z siedziby Spółki do tego zakładu dwóch samochodów osobowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nabycia opisanego zakładu produkcji wyrobów szklanych (Z), jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o jakiej mowa w art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - w zakresie, w jakim ta nabyta zorganizowana część przedsiębiorstwa jest wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym ma miejsce transakcja zbycia (na rzecz Wnioskodawcy) zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy prawa i obowiązki stron z tytułu umowy sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu spod obowiązywania przepisów ustawy o podatku od towarów usług (na podstawie art. 6 pkt 1 u.p.t.u.). Następuje tu zbycie, przeniesienie własności zorganizowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy. To zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa było przewidywane oraz określone już wcześniej, w odrębnej części aktu notarialnego z 13 lipca 2018 r., wskazanego w opisie stanu faktycznego w niniejszym wniosku.

Według art. 2 pkt 27e u.p.t.u. przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się "organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania".

W opisanym, zaistniałym stanie faktycznym zespół składników materialnych (nieruchomości, budynki i budowle, maszyny i urządzenia, prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości) oraz niematerialnych (prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości, wierzytelności, pozwolenia administracyjne, księgi i dokumenty związane z prowadzeniem zakładu, a także zobowiązania ze stosunku pracy i inne dotyczące działalności zakładu) - umożliwia prowadzenie w nim przez Kupującego działalności gospodarczej w zakresie produkcji szkła wyrobów szklanych. Pomimo wyłączeń w zakresie znaku towarowego oraz określonych zobowiązań ze stosunków umownych, to zakład ten może zarazem stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie prowadzące działalność gospodarczą w zakresie produkcji szkła. Zwraca uwagę to, że wyliczenie składników przedsiębiorstwa w art. 55-1 k.c. jest przykładowe (poprzez zwrot "w szczególności"), zatem istotna jest gospodarcza zdolność składników zakładu do realizacji zadań wyznaczających jego istotę. W ocenie Wnioskodawcy spełnione są w niniejszej sprawie kryteria z powyższego przepisu w związku z art. 2 pkt 27e u.p.t.u. Podkreślić bowiem należy, że są łącznie spełnione następujące przesłanki:

O wyodrębnieniu organizacyjnym - co należy wspomnieć - można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa (tu: przedsiębiorstwa zbywającego), np. dział, wydział, oddział, zakład itp. Takie organizacyjne wydzielenie dokonywane jest na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Ocena ta musi nastąpić według podstawowego kryterium, tj. ustalenia jaką rolę składniki majątkowe i związane z nimi prawa materialne odgrywały w funkcjonowaniu dotychczasowego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Prowadzenie przez Wnioskodawcę robót budowlanych i montażowych (zgodnie z ustalonymi umownie zasadami dokonania inwestycji w zakład), powodujące wstrzymanie produkcji szkła podczas tych robót, nie pozbawiało zakładu jego podstawowych cech. Nadal był to wyodrębniony zespół składników majątkowych w majątku (przedsiębiorstwie) Sprzedającego. W ujęciu art. 2 pkt 27e u.p.t.u. istotne jest m.in., by zorganizowana część przedsiębiorstwa była "przeznaczona do realizacji określonych zadań gospodarczych" demontaż dotychczasowej wanny szklarskiej był gospodarczo, technicznie i technologicznie uzasadniony, a zamontowanie w jej miejsce urządzenia nowego stanowiło element normalnego procesu prowadzenia działalności gospodarczej (produkcyjnej), czyli realizacji zadań gospodarczych zakładanych przez Strony i w istocie mających stanowić kontynuację dotychczasowego przeznaczenia i funkcjonowania nabywanego zakładu.

W świetle zaistniałego stanu faktycznego w niniejszej sprawie będący przedmiotem sprzedaży zakład, ostatnio użytkowany przez Wnioskodawcę, a przy tym przejęcie pracowników i kontynuacja wcześniejszego profilu produkcji pozwala stwierdzić, że zawarta umowa sprzedaży dotyczy zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w związku z art. 2 pkt 27e u.p.t.u. W strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy ten zakład może być wyodrębniony organizacyjnie i finansowo, jak też funkcjonalnie (z uwagi choćby na inny przedmiot działalności, tj. produkcja wyrobów szklanych, podczas gdy profilem podstawowym jest zdobienie wyrobów szklanych oraz umiejscowienie poza siedzibą Wnioskodawcy) tak, że mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Wobec tego w świetle art. 6 pkt 1 u.p.t.u. uznanie tej Z za zorganizowaną część przedsiębiorstwa czy też nawet za przedsiębiorstwo Sprzedającego, jako że ten zakład służył do realizacji całokształtu jego działalności (zaś opisane wyłączenia elementów zakładu ze sprzedaży nie miały wpływu na dalsze jego funkcjonowanie i realizację celów gospodarczych) wywiera taki sam skutek podatkowy, tj. wyłączenie transakcji jego zbycia z opodatkowania takiej czynności podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy transakcja zbycia opisanego we wniosku zakładu nie spowoduje zatem powstania po jego stronie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 86 ust. 1 10 ustawy o VAT), których nie wykazywano wobec obciążenia sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych i zastosowania wyłączenia z ustawy o podatku od towarów i usług, mimo że ten zakład będzie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych. Jest to następstwem unormowania z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, iż: przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Taka zaś transakcja ma, w ocenie Wnioskodawcy, miejsce w opisanym stanie faktycznym niniejszej sprawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z przepisu tego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

W świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy, nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że użyte w cyt. przepisie sformułowanie "transakcje zbycia" należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu "dostawy towarów" w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. "zbycie" obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L z 11.12.2006, Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.

W świetle art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady, w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące "część przedsiębiorstwa" powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w "istniejącym przedsiębiorstwie", a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto, wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość - obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona - obiektywnie oceniając - posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W związku z powyższym, w rozumieniu przepisów podatkowych, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Zakres powyższego wyłączenia z zakresu opodatkowania zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes C-497/01 Trybunał stwierdził, że " (...) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami materialnymi, które łącznie, stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów". Z orzeczenia tego wynika ponadto, że - w świetle tej normy Dyrektywy 2006/112/WE Rady - nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christel Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak i nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Zatem należy wskazać, że fakt wyłączenia niektórych składników z transakcji sprzedaży może pozostawać bez wpływu na kwalifikację zbywanych składników jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ważne by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyroku z dnia 21 czerwca 2012 r., sygn. I FSK 1586/11 NSA zauważył, że "Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (...) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług".

Z opisu sprawy wynika że, Wnioskodawca zawarł 18 czerwca 2019 r. umowę sprzedaży (na jego rzecz) zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Na mocy tej umowy Wnioskodawca nabył - od dotychczasowego właściciela - prawo własności zakładu Z - położony w miejscowości X w gminie). Zakład Produkcyjny był przedtem użytkowany przez Wnioskodawcę na mocy zawartej z jego właścicielem umowy użytkowania oraz przedwstępnej umowy sprzedaży wraz z ustanowieniem tytułu egzekucyjnego i ustanowieniem pełnomocnictwa, zawartej w formie aktu notarialnego z 13 lipca 2018 r. W świetle umowy z 13 lipca 2018 r. jej przedmiotem jest "zakład produkcji wyrobów szklanych" (Z; tzw. Przedmiot Użytkowania), stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa spółki (właściciela będącego spółką akcyjną), która to użytkowanie ustanawia (oraz zobowiązuje się do późniejszej sprzedaży tego zakładu) na rzecz Wnioskodawcy. Przedmiotem działalności gospodarczej właściciela tego zakładu jest produkcja wyrobów szklanych, a działalności Wnioskodawcy - zdobienie wyrobów szklanych, przy czym w użytkowanym zakładzie Wnioskodawca będzie prowadził produkcję wyrobów szklanych". Wnioskodawca zaznacza, iż powyższa umowa użytkowania weszła w życie i była wykonywana. Wnioskodawca był użytkownikiem Zakładu, stanowiącego zorganizowaną część przedsiębiorstwa podmiotu ustanawiającego użytkowanie. Strony postanowiły zawrzeć umowę jego sprzedaży, co nastąpiło na mocy aktu notarialnego z 18 czerwca 2019 r. Zgodnie z postanowieniami aktu notarialnego z 18 czerwca 2019 r. przedmiot sprzedaży został określony jako zorganizowana część przedsiębiorstwa Sprzedającego. Wydanie (przekazanie) przedmiotu sprzedaży na rzecz Kupującego nastąpiło już w dniu 3 stycznia 2019 r., tj. w związku z zawarciem umowy użytkowania. Zapłata ceny sprzedaży została rozłożona na raty i zabezpieczona gwarancją bankową oraz poddaniem Kupującego egzekucji z aktu notarialnego.

W skład Przedmiotu Sprzedaży wchodzi w szczególności m.in.:

W załączniku nr 6 do Umowy Sprzedaży zostały wymienione składniki majątku (budynki i pozostałe środki trwałe, wchodzące do Przedmiotu Sprzedaży), m.in.:

1. Grupa 1: budynki: maszyn sortierskich, odprężania; magazynu wyrobów gotowych, stacji kriogenicznej, zestawiarni, wyposażenia technologicznego, warsztatowy, hali produkcyjnej, biurowy, administracyjno-socjalny;

2. Grupa 2: instalacje: odprowadzania wód deszczowych i wody technologicznej; drogi i place wewnątrzzakładowe utwardzone kostką; przyłącza: wodno-kanalizacyjne, gazowe, energetyczne; oświetlenie terenu, komin stalowy 45,3 m, instalacja wewnętrzna wodno-kanalizacyjna, drogi wewnętrzne, kabel SN 25kV;

3. Grupa 3: kotły (EKW, gazowy, odzyskownicowy); zespół prądotwórczy i generator prądu;

4. Grupa 4: szlifierki, wiertarko-frezarka, palniki, notebooki i laptopy, spawarki, wiertarki, wentylatory; tokarki, urządzenia spawalnicze, drukarki, monitory, komputery, centralny system komputerowy, urządzenia UPS;

5. Grupa 5: drukarka do etykiet, dystrybutory kropli, komplety form;

6. Grupa 6: zespół do sortowania wyrobów szklarskich, systemy uszlachetniania powierzchni, stoły sortownicze, ładowarki, kontenery, transformatory, telefony komórkowe, kamery, taśmowy przenośnik stłuczki;

7. Grupa 7: wózki ręczne - paletowe, podnośnikowe, z kątownika, widłowy elektryczny; młot udarowy, wiertarko-wkrętarki, nagrzewnice, głębokościomierze, wagi precyzyjne, mikrometry, kasa pancerna, meble biurowe, wentylatory, wagi, szafy do narzędzi, stoły warsztatowe, spektrometry, stanowisko kontroli jakości, stanowisko do oznaczenia klasy hydrolitycznej szkła, projektory, piły, klimatyzatory, imadła, palniki, drabiny, grzejniki, pojemniki, szafy metalowe do dokumentów.

Wskazane powyżej nieruchomości, budynki oraz urządzenia, maszyny i wyposażenie składają się na zorganizowaną jednostkę gospodarczą, przeznaczoną do produkcji wyrobów szklanych. Z zakładem są związane pozwolenia (decyzje administracyjne) - w sprawie pozwolenia zintegrowanego dotyczącego odpadów, na emisję gazów cieplarnianych, pozwolenie wodnoprawne. Ponadto od dnia podpisania umowy Kupujący ponosi wyłączną odpowiedzialność za wszelkie zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa stanowiącego Przedmiot Sprzedaży, powstałe wskutek zdarzeń mających miejsce od Dnia Podpisania. Ta odpowiedzialność dotyczy zobowiązań z wszelkich tytułów, w tym zarówno zobowiązań cywilnoprawnych jak i publicznoprawnych, administracyjnych, podatkowych, wobec ZUS. Zgodnie z art. 23-1 Kodeksu pracy Kupujący pozostaje stroną dotychczasowych stosunków pracy, zawiązanych przez Sprzedającego z pracownikami zatrudnionymi na umowę o pracę. Natomiast z Przedmiotu Umowy wyłączono m.in.: automaty do formowania opakowań szklanych, komplety zniczy, wyszczególnione komputery, notebooki i laptopy, 3 samochody osobowe, dwa smartfony, komplet mebli gabinetowych i wypoczynkowych oraz logo (znak graficzny i logotyp Sprzedającego) oraz logo + księgę znaku. Ponadto wyłączono: wyroby gotowe, surowce do produkcji wg. spisu na Dzień Wydania Przedmiotu Użytkowania, formy szklarskie znajdujące się na rozliczeniach międzyokresowych RMK. Kupujący, na podstawie zawartej wcześniej umowy użytkowania, opłacał czynsz z tytułu użytkowania oraz ponosił koszty dostawy mediów do budynków, w tym opłat eksploatacyjnych, za połączenia telefoniczne, utrzymanie linii, energię elektryczną, gaz ziemny i ciepłą wodę, odprowadzanie ścieków, wywóz nieczystości. Kupującego obciążały też dotychczas opłaty środowiskowe, podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczenia, dozoru i ochrony. Zgodnie z umową użytkowania Kupujący był też obowiązany do dokonania inwestycji kapitałowej w Przedmiot Użytkowania, zgodnie z harmonogramem rzeczowo-finansowym. Miało to nastąpić z należytą starannością, zgodnie z obowiązującymi przepisami i normami, a także przy użyciu pełnowartościowych materiałów, urządzeń i maszyn posiadających stosowne certyfikaty i spełniających właściwe normy, w tym budowlane. Kupujący nie był uprawniony do dokonywania innych zmian w Przedmiocie Użytkowania (z zastrzeżeniem zmian, których obowiązek wykonania wynika z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa). Zgodnie z zawartą umową Wnioskodawca został uprawniony do rozbiórki i utylizacji na swój koszt istniejącej wanny szklarskiej - linii technologicznej do wytopu szkła (ujętej w ewidencji środków trwałych właściciela) - celem wykonania nowej wanny szklarskiej - linii technologicznej do wytopu szkła w ramach realizacji inwestycji. Inwestycja ta była uzasadniona z przyczyn gospodarczych i technologicznych. W związku z umową użytkowania Wnioskodawca zobowiązał się przejąć zobowiązania Ustanawiającego użytkowanie z umów cywilnoprawnych, związanych z działalnością zakładu produkcyjnego i wymienionych w załączniku do umowy, pod warunkiem uzyskania zgody jego kontrahentów, a w przypadku braku ich zgody strony postanowiły, że Ustanawiający użytkowanie będzie refakturował koszty wynikające z tych umów na Wnioskodawcę. Przez cały okres obowiązywania umowy Użytkownik zobowiązany był do utrzymywania Przedmiotu Umowy w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem niezbędnych napraw, serwisowania urządzeń, odpowiedniej konserwacji urządzeń i pomieszczeń. Z tego obowiązku Wnioskodawca się wywiązał, czego potwierdzeniem były zgodne oświadczenia stron w umowie sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowi przedmiot dostawy, spełnia wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa według art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Na płaszczyźnie organizacyjnej stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych (produkcja wyrobów szklanych) i mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania. Opisany zespół składników materialnych i niematerialnych posiadał samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonych ewidencji rachunkowych (księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej) przez Zbywającego. Możliwe było przyporządkowanie nie tylko przychodów i kosztów, ale także należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe było określenie jej wyniku finansowego. Wyodrębnienie na płaszczyźnie funkcjonalnej także istniało, bowiem opisana Z - z uwagi na miejsce prowadzenia działalności oraz charakter jednostki gospodarczej - stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze. Opisany zespół składników majątkowych i niemajątkowych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych (produkcja wyrobów szklanych), a prowadzenie działalności nie wymagało udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa podmiotu zbywającego. Wnioskodawca będzie kontynuował dotychczasową działalność gospodarczą Sprzedającego w zakresie produkcji wyrobów szklanych przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży, przy czym działalność ta zostanie zmodernizowana wskutek instalacji nowej wanny szklarskiej. Wnioskodawca wskazał, że nabycie przedmiotu użytkowania wiąże się z rozszerzeniem jego dotychczasowej działalności gospodarczej o produkcję wyrobów szklanych. Wcześniejszy zakres produkcji prowadzonej z wykorzystaniem tego zakładu jest kontynuowany przez Wnioskodawcę.

W opisanej sprawie, wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. Z.

Jak już wyjaśniono, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jak o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa w momencie przekazania określonych składników majątkowych (na ile stanowią w nim w tym momencie wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Jak wynika z opisu sprawy, zespół składników materialnych i niematerialnych, który stanowił przedmiot dostawy na rzecz Wnioskodawcy na dzień sprzedaży (tj. 18 czerwca 2019 r.) spełniał wymogi wskazane w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Bowiem na płaszczyźnie organizacyjnej stanowił wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych (produkcja wyrobów szklanych) i mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania. Ponadto Z posiadał samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym na podstawie prowadzonych ewidencji rachunkowych (księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej) przez Zbywającego. Możliwe było przyporządkowanie nie tylko przychodów i kosztów, ale także należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe było określenie jej wyniku finansowego. Wyodrębnienie na płaszczyźnie funkcjonalnej także istniało, bowiem opisana Z - z uwagi na miejsce prowadzenia działalności oraz charakter jednostki gospodarczej - stanowi potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

Ponadto Zainteresowany wskazał, że opisany we wniosku zespół składników majątkowych i niemajątkowych jest wystarczający do samodzielnego wykonywania zadań gospodarczych w zakresie produkcji wyrobów szklanych, a prowadzenie działalności nie wymaga udziału pozostałych struktur przedsiębiorstwa podmiotu zbywającego.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca kontynuuje dotychczasową działalność gospodarczą Sprzedającego w zakresie produkcji wyrobów szklanych, którą Sprzedający prowadził do momentu podpisania z Wnioskodawcą umowy użytkowania Zakładu (tj. do 13 lipca 2018 r.). Kupujący wskazał, że prowadzi (kontynuuje) działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów szklanych przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem sprzedaży, przy czym działalność ta została zmodernizowana wskutek instalacji nowej wanny szklarskiej (nastąpiło to jednak w czasie gdy Z - był przedmiotem umowy użytkowania).

Tym samym przedstawione przez Zainteresowanego okoliczności sprawy wskazują, że część przedsiębiorstwa w postaci Z stanowi organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczony do realizacji zadań gospodarczych, tak jak niezależne przedsiębiorstwo, i stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Podsumowując, opisana transakcja zbycia składników majątkowych stanowi zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy i jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT lub/i niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić również należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy - nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktur i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu lub jest zwolniona od podatku.

Jak już wcześniej rozstrzygnięto, zbycie na rzecz Wnioskodawcy składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Z, nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy.

Stwierdzić zatem należy, że w okolicznościach opisanych we wniosku, mając na uwadze przepis art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia składników materialnych i niematerialnych wchodzących w skład Z, ponieważ ich zbycie na rzecz Wnioskodawcy nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Należy podkreślić, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek Zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

W związku z tym tutejszy organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.