0112-KDIL3.4012.70.2020.2.WB - Stawka VAT dla usług związanych ze zbieraniem odpadów.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 31 stycznia 2020 r. (data wpływu 5 lutego 2020 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2020 r. (data wpływu 18 marca 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania na wystawionej fakturze stawki VAT w wysokości 8% w sytuacji, gdy Wnioskodawca dolicza marżę do refakturowanych usług - jest prawidłowe.

W dniu 5 lutego 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania na wystawionej fakturze stawki VAT w wysokości 8% w sytuacji, gdy Wnioskodawca dolicza marżę do refakturowanych usług. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 marca 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie zadanego we wniosku pytania oraz doprecyzowanie własnego stanowiska w sprawie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca - (...) Sp. z o.o. Sp.k. (dalej Firma) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium RP. Firma zajmuje się transportem, przetwarzaniem, zbieraniem i odzyskiem surowców wtórnych i innych odpadów. Firma posiada pozwolenia oraz decyzje, wpisana jest również do BDO. W zakresie swojej działalności Firma zajmuje się obrotem odpadami od 2016 r. Organizuje i uczestniczy w wielu transakcjach związanych z obrotem, transportem i zagospodarowaniem frakcji pochodzących z odpadów komunalnych i przemysłowych, w wyniku czego Firma zawiera wiele umów z innymi podmiotami na świadczenie takich usług.

Firma podpisała umowę trójstronną na odbiór i zagospodarowanie odpadów. W transakcjach biorą udział trzy strony: Odbiorca, Firma oraz Klient.

Odbiorca wystawia Firmie fakturę na "zagospodarowanie odpadów" w cenie "x" zł netto + 8% za tonę.

Firma wystawia Klientowi fakturę na "zagospodarowanie odpadów" w cenie "y" zł netto + 8% VAT za tonę (gdzie w cenie "y" zawarta jest cena "x" z faktury Odbiorcy + marża Firmy).

Firma wskazuje, że Odbiorca na podstawie załącznika nr 3 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174) zawierającego wykaz usług podlegających opodatkowaniu stawką 8%, wystawia pierwotne faktury z zastosowaniem obniżonej stawki podatku od towarów i usług.

Firma odsprzedaje nabytą usługę w stanie niezmienionym, usługi nabyte nie podlegają bowiem żadnemu przetwarzaniu lub modyfikacji przez Firmę. Są one przekazywane do Klienta w takim samym zakresie w jakim zostały nabyte przez Firmę.

Firma wykonuje usługę we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej (Klienta) będącego finalnym odbiorcą świadczonych usług.

W piśmie z dnia 13 marca 2020 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Wnioskodawca wskazał, że:

Firma refakturuje usługi w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi wskazanych jako usługi, dla których stosuje się preferencyjną stawkę podatku VAT w pozycjach:

* 143 - 38.11.1 Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu;

* 145 - 38.11.6 Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne;

* 148 - 38.21.00 Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia;

* 149 - 38.21.2 Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 13 marca 2020 r.).

Czy w związku z czynnościami podejmowanymi przez Firmę przedstawionymi w opisie faktycznym Firma doliczając marżę do świadczonych usług ma prawo do zastosowania na wystawionej fakturze stawki VAT 8%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie doprecyzowanym w piśmie z dnia 13 marca 2020 r.): w związku z podejmowanymi przez Firmę czynnościami przedstawionymi w opisie stanu faktycznego Firma ma prawo do zastosowania na wystawianej fakturze dokumentującej odsprzedaż usługi stawki VAT w wysokości 8%. Spełnione są bowiem przesłanki wynikające z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług tzn. Firma bierze udział w świadczeniu usługi działając we własnym imieniu na rzecz osoby trzeciej przez co przyjmuje się, że Firma sama otrzymała i wyświadczyła usługi związane ze zbieraniem odpadów wskazanych w załączniku 3 do ustawy o podatku od towarów i usług (poz. 143-151). Przerzucenie kosztów, raz z doliczeniem marży na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym zakresie.

Firma uważa, że w opisanej transakcji upoważniona jest do wystawienia faktury z zastosowaniem 8% dla zagospodarowania odpadów. Firma refakturuje w stanie nieprzetworzonym usługę wykonaną przez Odbiorcę i odsprzedaje ją w całości Klientowi.

Firma wskazuje, że przy odsprzedaży usług w stanie faktycznym nie wykonuje żadnych dodatkowych usług na rzecz Klienta (usługa pierwotna zostaje niezmieniona), stąd dopuszczalne jest stosownie tej samej stawki podatku również w sytuacji, gdy cena odsprzedaży usługi jest wyższa od ceny jej nabycia (zawiera zysk/marżę) Firmy.

W sytuacji otrzymania faktury za wykonanie usługi od Odbiorcy na której zostanie wskazana stawka właściwa dla tej usługi (8%) w momencie ich sprzedaży w stanie niezmienionym, Firma upoważniona jest do zastosowania stawki preferencyjnej gdyż dokonuje tylko "przerzucenia kosztów" z faktury pierwotnej na podmiot finalny. Cały czas Firma występuje jako podmiot świadczący usługę, co w konsekwencji oznacza, że Wnioskodawca może dokonać refakturowania z marżą w świetle obowiązującego stanu prawnego. Stanowisko Firmy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - według art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Przepis ten jest źródłem praw i obowiązków podatników w odniesieniu do świadczeń określanych mianem "odsprzedaży" lub "refakturowania" usług. W związku z tym należy stwierdzić, że nabycie usług oraz ich późniejsza odsprzedaż (z marżą czy bez) powinny być zawsze traktowane jako dwie odrębne transakcje usługowe.

Powyższy przepis jest odpowiednikiem art. 28 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady, który stanowi, że w przypadku, kiedy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik ten nabył i wyświadczył te usługi.

Oznacza to, że podmiot świadczący (sprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

Przepis ten reguluje zatem takie sytuacje, kiedy podatnik, działając we własnym imieniu, zawiera umowę, na podstawie której zobowiązuje się do zrealizowania pewnego świadczenia, jednak faktycznie świadczenie to realizowane jest przez podmiot trzeci. W takim przypadku, gdy podmiot nabywa usługę, a następnie odsprzedaje ją kontrahentowi w tzw. "stanie nieprzetworzonym", uznawany jest za podatnika, który usługę taką świadczy. Świadczenie takich usług powinno zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług wg stawki właściwej dla danego rodzaju usług.

Na podstawie art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia w wielu wypadkach odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Tut. Organ informuje, że od dnia 1 stycznia 2016 r. obowiązuje rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. , poz. 1676). Jednakże zgodnie § 1 pkt 2 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 marca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2020 r. poz. 556), po § 3 rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. , poz. 1676, z 2017, poz. 2453, z 2018 r. poz. 2440 oraz z 2019 r. poz. 2554)

Wprowadza się § 3a, który stanowi m.in., że do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług do dnia 31 grudnia 2020 r. stosuje się Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Firma) jest osobą prawną z siedzibą na terytorium RP. Firma zajmuje się transportem, przetwarzaniem, zbieraniem i odzyskiem surowców wtórnych i innych odpadów. Firma posiada pozwolenia oraz decyzje, wpisana jest również do BDO. W zakresie swojej działalności Firma zajmuje się obrotem odpadami od 2016 r. Firma organizuje i uczestniczy w wielu transakcjach związanych z obrotem, transportem i zagospodarowaniem frakcji pochodzących z odpadów komunalnych i przemysłowych, w wyniku czego zawiera wiele umów z innymi podmiotami na świadczenie takich usług. Firma podpisała umowę trójstronną na odbiór i zagospodarowanie odpadów. W transakcjach biorą udział trzy strony: Odbiorca, Firma oraz Klient. Odbiorca wystawia Firmie fakturę na "zagospodarowanie odpadów" w cenie "x" zł netto + 8% za tonę. Firma wystawia Klientowi fakturę na "zagospodarowanie odpadów" w cenie "y" zł netto + 8% VAT za tonę (gdzie w cenie "y" zawarta jest cena "x" z faktury Odbiorcy + marża Firmy). Firma wskazała, że Odbiorca na podstawie załącznika nr 3 do ustawy zawierającego wykaz usług podlegających opodatkowaniu stawką 8%, wystawia pierwotne faktury z zastosowaniem obniżonej stawki podatku od towarów i usług. Firma odsprzedaje nabytą usługę w stanie niezmienionym, usługi nabyte nie podlegają bowiem żadnemu przetwarzaniu lub modyfikacji przez Firmę. Są one przekazywane do Klienta w takim samym zakresie w jakim zostały nabyte przez Firmę. Firma wykonuje usługę we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej (Klienta) będącego finalnym odbiorcą świadczonych usług. Firma refakturuje usługi w zakresie gospodarowania odpadami komunalnymi wskazanych jako usługi, dla których stosuje się preferencyjną stawkę podatku VAT w pozycjach:

* 143 - 38.11.1 Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu;

* 145 - 38.11.6 Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne;

* 148 - 38.21.00 Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia;

* 149 - 38.21.2 Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą kwestii prawa do zastosowania na wystawionej Klientowi fakturze dokumentującej refakturowane usługi w zakresie "zagospodarowania odpadów" stawki VAT w wysokości 8% w sytuacji, gdy Wnioskodawca dolicza marżę do refakturowanych usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych towarów i usług obniżone stawki podatku albo zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonych stawek podatku lub zwolnienia od podatku możliwe jest jednak tylko wówczas, gdy wynika to wprost z ustawy lub przepisów wykonawczych do ustawy.

Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są opodatkowane stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23% (pkt 1),

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (pkt 2).

Zatem, w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy - w brzmieniu obowiązującym do 31 października 2019 r., stanowiącym "Wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%", wskazano:

* w poz. 143 sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 38.11.1 - Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu,

* w poz. 145 sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 38.11.6 - Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne,

* w poz. 148 sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 38.21.10.0 - Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia,

* w poz. 149 wymieniono sklasyfikowane w PKWiU w grupowaniu 38.21.2 - Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne.

Na tle przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie znajdzie zastosowanie regulacja wynikająca z art. 8 ust. 2a ustawy. Bowiem jak wskazał Wnioskodawca bierze on udział w świadczeniu usług działając we własnym imieniu, na rzecz osoby trzeciej.

Zatem, skoro Wnioskodawca odsprzedaje nabyte usługi sklasyfikowane w PKWiU pod symbolami:

* 38.11.1 - Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu,

* 38.11.6 - Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne,

* 38.21.10.0 - Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia,

* 38.21.2 - Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne.

w stanie nieprzetworzonym doliczając przy tym marżę, to ma prawo do zastosowania na wystawianej fakturze dokumentującej sprzedaż ww. usług stawki VAT w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz poz. 143, 145, 148, 149 załącznika nr 3 do ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że Wnioskodawca na podstawie art. 8 ust. 2a ustawy, w sytuacji gdy dolicza marżę do refakturowanych usług sklasyfikowanych wg PKWiU pod symbolami 38.11.1 - Usługi związane ze zbieraniem odpadów innych niż niebezpieczne nienadających się do recyklingu, 38.11.6 - Usługi związane z infrastrukturą przeznaczoną do przemieszczania odpadów innych niż niebezpieczne, 38.21.10.0 - Usługi związane z obróbką odpadów innych niż niebezpieczne w celu ich ostatecznego usunięcia, 38.21.2 Usługi związane z usuwaniem odpadów innych niż niebezpieczne, ma prawo do zastosowania na wystawianej na Klienta fakturze stawki VAT w wysokości 8% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146aa ust. 1 pkt 2 ustawy oraz z poz. 143, 145 148 i 149 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w przedmiotowej sprawie należało ocenić jako prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem sprawy podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Zauważyć jednak należy, że - zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1751, z późn. zm.) - przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Zaznaczyć należy jednak przy tym, że stosownie do art. 63 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568), na dzień 1 lipca 2020 r. przesunięty zostaje termin, od którego stosowana będzie nowa matryca stawek podatku od towarów i usług wprowadzona ustawą z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Zatem od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 30 czerwca 2020 r. stosuje się wyżej powołane przepisy ustawy i załącznik nr 3 w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 października 2019 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Bieg powyższego terminu nie rozpoczyna się do dnia zakończenia okresu stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego z powodu COVID (art. 15zzs ust. 1 ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.) dodany przez art. 1 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID - 19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 568)).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.