0112-KDIL3.4012.70.2019.3.AW - VAT w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 10, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 grudnia 2019 r. (data doręczenia 10 grudnia 2019 r.) uzupełnionym pismem - brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 10 lutego 2020 r.) oraz pismem uzupełnionym pismem - brak daty sporządzenia pisma (data wpływu 24 lutego 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 10 grudnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 10 lutego 2020 r. oraz pismem w dniu 24 lutego 2020 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwany dalej w treści podatnikiem, jest współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z działki ewidencyjnej nr 1 o powierzchni 0,2489 ha.

Nieruchomość zabudowana jest:

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 138 m² z roku 1950,

* budynkiem oznaczonym jako budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m² z roku 1950,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 29 m² z roku 1985,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 23 m² z roku 1985,

* budynkiem oznaczonym jako budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 102 m² z roku 1950,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 108 m² z roku 1985.

Nabycie ww. nieruchomości nastąpiło w drodze postanowienie o nabyciu spadku Sądu Rejonowego w (...) z dnia (...) 2015 sygn. akt (...). Nabycie nastąpiło od osób fizycznych.

W związku z tym, iż nieruchomość nabyta w drodze spadku została zasiedlona w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT od daty pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata, podatnik zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości korzystając ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż gruntu, na którym posadowiony jest ww. budynek zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT będzie również zwolniona od podatku VAT.

Zdaniem podatnika sprzedaż ta spełnia określone w przepisie warunki i może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży gruntu i budynku.

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku (data wpływu 10 lutego 2020 r.) w odpowiedzi na pytanie:

1. "W jaki sposób opisana we wniosku nieruchomość, tj. działka nr 1 wraz z posadowionymi na niej budynkami, jest/była/będzie wykorzystywana od momentu nabycia do momentu zbycia?"

- wskazał, że:

"Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej we wskazanej nieruchomości. Z uwagi jednak na fakt, iż własność została nabyta w drodze spadku należy podkreślić iż jeden ze współspadkobierców od dnia (...) października 2015 r. prowadził w tejże nieruchomości własną działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu warsztatu stolarskiego, działalność ta była działalnością opodatkowaną podatkiem VAT".

2. "Czy przedmiotowa nieruchomość była/jest/będzie udostępniana na podstawie umów cywilnoprawnych (np. najem, dzierżawa)? Jeżeli tak, to czy były to umowy odpłatne i w jakim czasie były zawarte?"

- wskazał, że:

"Poszczególne budynki znajdujące się na przedmiotowej działce jak również grunt nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze".

3. "Czy oprócz opisanej nieruchomości, Wnioskodawca planuje w przyszłości dostawę innego gruntu? Należy wskazać kiedy i w jakiej ilości?"

- wskazał, że:

"Wnioskodawca w przyszłości nie planuje dostawy innych gruntów".

4. "Czy Wnioskodawca dokonywał sprzedaży gruntów w przeszłości? Jeśli tak, należy wskazać kiedy i w jakiej ilości?"

- wskazał, że:

"Wnioskodawca w przeszłości nie dokonywał dostawy innych gruntów".

5. "Czy Wnioskodawca w stosunku do ww. wymienionej nieruchomości, ponosił/ponosi/będzie ponosić jakiekolwiek nakłady w celu jej uatrakcyjnienia (np.: wydzielenie dróg wewnętrznych, inne działania zmierzające do zwiększenia wartości gruntu, podział, uzbrojenie w media itp.)?"

- wskazał, że:

"W całym okresie własności nieruchomości, nie zostały poniesione żadne nakłady i nie są one planowane".

6. "Czy Wnioskodawca ogłaszał/ogłasza/będzie ogłaszał sprzedaż przedmiotowej nieruchomości w środkach masowego przekazu, tj. w sieci internetowej, prasie, radiu bądź podejmował/podejmuje/będzie podejmował inne działania marketingowe? Jeżeli tak, to należy wskazać jakie".

- wskazał, że:

"Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami przekazał informację o chęci sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do biura pośrednictwa sprzedaży nieruchomości na okres pół roku".

7. "Czy ww. nieruchomość będąca przedmiotem sprzedaży, jest/była/będzie wykorzystywana w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy? Jeśli tak, to jaki był zakres tej działalności? Należy to szczegółowo opisać".

- wskazał, że:

"Nieruchomość będąca przedmiotem pytania składa się między innymi z budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego. W budynku gospodarczym inny ze spadkobierców prowadził warsztat stolarski, służący do naprawy i produkcji mebli".

8. "Wnioskodawca wskazał, że nieruchomość jest zabudowana, zatem należy wskazać (odpowiedzi należy udzielić odrębnie dla każdego budynku, budowli znajdujących się na działce):

f. czy od wydatków na ulepszenie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego?" - wskazał, że:

A. "Nieruchomość zabudowana jest:

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 138 m² z roku 1950 - budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane;

* budynkiem oznaczonym jako budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m² z roku 1950 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane;

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 29 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane;

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 23 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane;

* budynkiem oznaczonym jako budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 102 m² z roku 1950 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane;

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 108 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane;

B. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960;

C. Miedzy pierwszym zasiedleniem, a dostawa upłynął okres dłuższy niż 2 lata;

D. Wnioskodawca nie poniósł i nie będzie ponosił nakładów na ulepszenie wartości początkowej nieruchomości;

E. nie dotyczy;

F. nie dotyczy".

Wnioskodawca w uzupełnieniu do wniosku (data wpływu 24 lutego 2020 r.) w odpowiedzi na pytanie:

1. " (...) należy wyjaśnić i wskazać jednoznacznie kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie (zajęcie, oddanie do używania, rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne) tych budynków (odrębnie do każdego budynku)?"

- wskazał, że:

"Nieruchomość zabudowana jest:

o budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 138 m² z roku 1950 - budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane, pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960,

o budynkiem oznaczonym jako budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m² z roku 1950 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960,

o budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 29 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 1985,

o budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 23 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 1985,

o budynkiem oznaczonym jako budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 102 m² z roku 1950 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960,

o budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 108 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 Prawo budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 1985".

2. "W związku z tym, że Wnioskodawca zawarł z przyszłym nabywcą umowę przedwstępną sprzedaży, to należy wskazać:

o czy po zawarciu umowy przedwstępnej strona kupująca na działce będzie dokonywać inwestycji infrastrukturalnych, które zwiększą ich atrakcyjność jak np. uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie? Jeżeli tak, to należy wskazać jakich?

o czy nabywca poniesie jakiekolwiek nakłady finansowe związane z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy finalnej?"

- wskazał, że:

a) "Strona kupująca będzie dokonywała inwestycji infrastrukturalnych jednak dopiero po zawarciu umowy ostatecznej;

b) W mojej ocenie kupujący będzie ponosił nakłady finansowe związane z ww. działkami do dnia podpisania umowy finalnej postaci kosztów wydawanych decyzji i postanowień, oraz na postawienie tymczasowego przyłącza energetycznego, które w przypadku nie zawarcia umowy przyrzeczonej zostanie usunięte, zgodnie z aktem notarialnym umowy przedwstępnej".

3. " (...) czy Wnioskodawca udzielił kupującemu pełnomocnictwa do uzyskania decyzji i pozwoleń, które umożliwią zrealizowanie planowanej inwestycji? W tym należy wyjaśnić:

o w czyim imieniu i na czyją rzecz przyszły nabywca występuje/będzie występował o uzyskanie tych decyzji i pozwoleń?

o na kogo są/będą wystawione ww. pozwolenia/decyzje?"

- wskazał, że:

"Sprzedający udzielili Kupującemu pełnomocnictwa z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń dotyczących wydania decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji na budowę wjazdu, wydania decyzji o warunkach technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej i energetycznej, uzyskania zgody od zarządcy drogi gminnej na ruch pojazdów o masie powyżej 25 ton, pozwolenia na wycinkę drzew w zakresie niezbędnym do realizacji inwestycji oraz wydanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynków i budowli posadowionych na ww. działce. Nabywca będzie występował w swoim imieniu na swoją rzecz o uzyskanie niezbędnych decyzji i pozwoleń. Decyzje i pozwolenia będą wystawiane na kupującego".

4. "Należy wskazać czy przed dniem dostawy:

o zostanie założony dziennik rozbiórki?

o zostanie umieszczona na budowie, w widocznym miejscu, tablica informacyjna oraz ogłoszenie zawierające dane dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia?

o czy teren budowy (rozbiórki) zostanie odpowiednio zabezpieczony?"

- wskazał, że:

a) "Przed dniem ostatecznej dostawy nie nastąpi rozpoczęcie rozbiórki budynków tym samym nie zostanie założony dziennik rozbiórki,

5. "Należy wskazać, których budynków dotyczy decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę".

- wskazał, że:

"W chwili obecnej nie została wystawiona żadna decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę budynków i budowli na ww. nieruchomości".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przy tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym planowana sprzedaż tej nieruchomości będzie zwolniona od podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zamierza on dokonać sprzedaży nieruchomości położonej na działce ewidencyjnej nr 1 oznaczonej księgą wieczystą (...). Do ww. transakcji zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT ma zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów usług. Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, działka nr 1 jest zabudowana budynkiem trwale związana z gruntem. Zatem grunt, będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według stawki, jaką opodatkowane są budynki i budowle. W tej sytuacji gdy budynki korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również dostawa gruntu korzystać będzie ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju Przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (...). Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednocześnie należy zaznaczyć, że na podstawie art. 146aa pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o które nowa w art. 41 ust. 1 ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usługi zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10, 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicja pierwszego zasiedlenia, o której mowa powyżej została zawarta w art. 2 pkt 14 ustawy.

Zgodnie z tym przepisem, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W praktyce oznacza to, że dostawa gruntu będzie opodatkowana stawką właściwą dla dostawy budynków/budowli, a gdy ich dostawa będzie zwolniona od podatku VAT, wówczas zwolnienie ma zastosowanie do pełnej wartości transakcji.

Wnioskodawca oświadczył, iż nie jest czynnym podatnikiem VAT. Oświadcza iż nieruchomość będąca przedmiotem pytania zabudowana jest:

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 138 m² z roku 1950,

* budynkiem oznaczonym jako budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m² z roku 1950,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 29 m² z roku 1985,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 23 m² z roku 1985,

* budynkiem oznaczonym jako budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 102 m² z roku 1950,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 108 m² z roku 1985.

Nieruchomość, która będzie zbywana nie jest przedmiotem żadnej umowy cywilno-prawnej podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT. Współwłaściciele w stosunku do opisywanej nieruchomości nigdy nie ponosili wydatków na ulepszenie i nie korzystali z prawa do odliczenia VAT.

Wątpliwości dotyczą opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży nieruchomości zabudowanej. Z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części będzie korzystać ze zwolnienia z podatku VAT albo będzie opodatkowana w zależności od daty pierwszego zasiedlenia.

Zarówno zgodnie z przepisami Dyrektywy 2006/112/WE Rady oraz w świetle utrwalonego rzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej pierwsze zasiedlenie należy rozumieć szeroko jako "pierwsze zajęcie budynku, używaniem". W efekcie, aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do zajęcia budynku, jego używania, w tym również na potrzeby własnej działalności gospodarczej.

W świetle powyższego należy więc przyjąć, że jeżeli podatnik użytkował dany budynek, budowlę lub ich części i spełnia warunek korzystania z budynku, budowli lub ich części przez wymagany czas, to do zbycia tego budynku, budowli lub ich części zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług.

1. Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej we wskazanej nieruchomości. Z uwagi jednak na fakt, iż własność została nabyta w drodze spadku należy podkreślić, iż jeden ze współspadkobierców od dnia (...) października 2015 prowadził w tejże nieruchomości własną działalność gospodarczą, polegającą na prowadzeniu warsztatu stolarskiego, działalność ta była działalnością opodatkowaną podatkiem VAT.

2. Nieruchomość będąca przedmiotem pytania składa się między innymi z budynku mieszkalnego oraz budynku gospodarczego. W budynku gospodarczym inny ze spadkobierców prowadził warsztat stolarski, służący do naprawy i produkcji mebli.

3. W warsztacie położonym na przedmiotowej nieruchomości produkowane były meble pr. Sprzedaż ich stanowiła czynności opodatkowane podatkiem VAT dla jednego ze współspadkobierców.

4. W przeszłości Wnioskodawca ani żaden ze współspadkobierców nieruchomości nabytej w drodze spadku, a będącym przedmiotem pytania nie dokonywał sprzedaży innych nieruchomości.

5. Poszczególne budynki znajdujące się na przedmiotowej działce nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze.

6. W odniesieniu do transakcji sprzedaży działki zawarto umowę przedwstępną. Zgodnie z jej postanowieniami sprzedający zobowiązują się sprzedać, a kupujący kupić ww. nieruchomość po spełnieniu następujących warunków:

* uzyskania przez kupującego prawomocnej i ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy,

* uzyskania przez kupującego prawomocnej ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwolenie na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości (w tym obiektem handlowym),

* uzyskania przez kupującego prawomocnej i ostatecznej decyzji wydanej przez właściwy organ o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość wg koncepcji kupującego, bez konieczności przebudowy układu drogowego,

* niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji,

* potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,

* uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnych, wodnych, kanalizacji deszczowych oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcja kupującego,

* uzyskania zgody od zarządcy drogi gminnej dojazdowej na ruch pojazdów o masie powyżej 25 ton w zakresie umożliwiającym realizacje dostaw do planowanego obiektu handlowo usługowego,

* uzyskania pozwolenia na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego,

* uzyskania przez kupującego prawomocnej ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budowli i budynków postawionych na przedmiotowej nieruchomości,

* sprostowania działu I-0 księgi wieczystej nr (...) przez ujawnienie numeru działki i sprostowanie powierzchni działki oraz ujawnienie właścicieli w dziale II powyższej księgi zgodnie z postanowieniami Sądu Rejonowego w (...) z dnia (...) października 2015 r. sygn. akt (...),

* uzyskania przez sprzedającego własnym kosztem i staraniem do dnia zawarcia umowy przyrzeczonej sprzedaży indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej,

* spełnienie warunków najpóźniej do dnia... czerwca 2020 r.

7. Sprzedający udzielili pełnomocnictwa kupującemu z prawem do udzielenia dalszych pełnomocnictw, do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych w postanowieniach umowy przedwstępnej, a w szczególności do składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień, dokonywania wszelkich czynności związanych z uzyskaniem na terenie przedmiotowej nieruchomości warunków technicznych dotyczących przyłączenia do sieci kanalizacyjnej wodociągowej kanalizacji deszczowej oraz sieci elektroenergetycznej, złożenia wniosku o wydanie decyzji na lokalizację zjazdu publicznego.

8. W całym okresie własności nieruchomości, nie zostały poniesione żadne nakłady.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zaznaczenia wymaga, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, również zbycie udziału w towarze (np. współwłasności nieruchomości gruntowej) stanowi odpłatną dostawę towarów. Powyższe potwierdził NSA w uchwale 7 sędziów z dnia 24 października 2011 r., sygn. I FPS 2/11.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie "majątku prywatnego" nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. "Majątek prywatny" to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania zbycia nieruchomości istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca, w celu dokonania jej sprzedaży podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347 z 11.12.2006 s.l. z późn. zm.) (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-I80/10 i C-I81/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Należy stwierdzić, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, jest współwłaścicielem zabudowanej nieruchomości gruntowej składającej się z działki ewidencyjnej nr 1 o powierzchni 0,2489 ha.

Nabycie ww. nieruchomości przez Wnioskodawcę nastąpiło w drodze nabycia spadku. Nabycie nastąpiło od osób fizycznych.

Wnioskodawca nie prowadzi i nie prowadził działalności gospodarczej we wskazanej nieruchomości. Poszczególne budynki znajdujące się na przedmiotowej działce jak również grunt nigdy nie były przedmiotem najmu, dzierżawy ani innej umowy o podobnym charakterze. Wnioskodawca w przyszłości nie planuje dostawy innych gruntów, również w przeszłości nie dokonywał dostawy innych gruntów. Wnioskodawca wraz z pozostałymi spadkobiercami przekazał informację o chęci sprzedaży przedmiotowej nieruchomości do biura pośrednictwa sprzedaży nieruchomości na okres pół roku.

W odniesieniu do transakcji sprzedaży działki zawarto umowę przedwstępną. Zgodnie z jej postanowieniami sprzedający zobowiązują się sprzedać, a kupujący kupić ww. nieruchomość po spełnieniu następujących warunków:

* uzyskania przez kupującego prawomocnej i ostatecznej decyzji o warunkach zabudowy,

* uzyskania przez kupującego prawomocnej ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwolenie na budowę, z której będzie wynikać możliwość zabudowania nieruchomości (w tym obiektem handlowym),

* uzyskania przez kupującego prawomocnej i ostatecznej decyzji wydanej przez właściwy organ o pozwoleniu na budowę wjazdu na przedmiotową nieruchomość wg koncepcji kupującego, bez konieczności przebudowy układu drogowego,

* niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji,

* potwierdzenia badaniami geotechnicznymi możliwości posadowienia na nieruchomości budynków przy zastosowaniu tradycyjnych technologii budowlanych,

* uzyskania przez kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnych, wodnych, kanalizacji deszczowych oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcja kupującego,

* uzyskania zgody od zarządcy drogi gminnej dojazdowej na ruch pojazdów o masie powyżej 25 ton w zakresie umożliwiającym realizacje dostaw do planowanego obiektu handlowo usługowego,

* uzyskania pozwolenia na wycięcie drzew w zakresie niezbędnym do realizacji zamierzeń inwestycyjnych kupującego,

* uzyskania przez kupującego prawomocnej ostatecznej i wykonalnej decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budowli i budynków postawionych na przedmiotowej nieruchomości.

Wnioskodawca udzielił Kupującemu pełnomocnictwa z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń dotyczących wydania decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji na budowę wjazdu, wydania decyzji o warunkach technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej i energetycznej, uzyskania zgody od zarządcy drogi gminnej na ruch pojazdów o masie powyżej 25 ton, pozwolenia na wycinkę drzew w zakresie niezbędnym do realizacji inwestycji oraz wydanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynków i budowli posadowionych na ww. działce. Nabywca będzie występował w swoim imieniu na swoją rzecz o uzyskanie niezbędnych decyzji i pozwoleń. Decyzje i pozwolenia będą wystawiane na kupującego.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą określenia, czy sprzedaż przedmiotowej nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że aby rozstrzygnąć powyższą kwestię w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Wnioskodawca będzie działał jako podatnik podatku VAT.

Jak wynika z przywołanych wyżej przepisów prawa, dostawa towarów (w tym nieruchomości) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar z jakim została zrealizowana i okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął/podejmie w odniesieniu do nieruchomości będącej przedmiotem planowanej sprzedaży.

Decydujące znaczenie w przedmiotowej sprawie ma fakt zawarcia umowy przedwstępnej z Kupującym, w ramach której udzielono mu szerokiego pełnomocnictwa celem dokonywania szeregu czynności związanych z przedmiotową nieruchomością.

Należy w tym miejscu wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie dotyczące przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2019 r. poz. 1145, z późn. zm.) - zwana dalej Kodeksem cywilnym.

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży - przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego).

Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego - w myśl którego - umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 Kodeksu cywilnego. Na podstawie art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego - umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej.

Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 Kodeksu cywilnego).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego - umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto należy zwrócić uwagę na kwestię udzielania pełnomocnictw, która została uregulowana w Dziale VI Przedstawicielstwo.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.

Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego, o czym stanowi § 2 powyższego artykułu.

W myśl art. 96 Kodeksu cywilnego, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo).

Stosownie do art. 98 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie.

W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony (art. 108 Kodeksu cywilnego).

Z regulacji art. 109 Kodeksu cywilnego wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo - to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Z wniosku wynika, że w odniesieniu do transakcji sprzedaży działki zawarto umowę przedwstępną. Zgodnie z jej postanowieniami sprzedający zobowiązują się sprzedać, a kupujący kupić ww. nieruchomość po spełnieniu określonych ww. warunków. Sprzedający udzielili Kupującemu pełnomocnictwa z prawem do udzielania dalszych pełnomocnictw do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych niezbędnych dla uzyskania decyzji i pozwoleń dotyczących wydania decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o pozwoleniu na budowę, decyzji na budowę wjazdu, wydania decyzji o warunkach technicznych przyłączy kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej i energetycznej, uzyskania zgody od zarządcy drogi gminnej na ruch pojazdów o masie powyżej 25 ton, pozwolenia na wycinkę drzew w zakresie niezbędnym do realizacji inwestycji oraz wydanie decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę budynków i budowli posadowionych na ww. działce.

Powyższe oznacza, że stroną postępowań zmierzających do ich realizacji będzie nie nabywca, ale Wnioskodawca. Kupujący jako pełnomocnik działać będzie w imieniu Wnioskodawcy, a nie w imieniu własnym. Zatem czynności podejmowane przez nabywcę jako przedstawiciela Wnioskodawcy, w granicach umocowania, są traktowane tak jak czynności wykonywane bezpośrednio przez Wnioskodawcę.

Zatem fakt, że działania podejmowane przez nabywcę w ramach udzielonego mu pełnomocnictwa nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostają bez wpływu na sytuację prawną Wnioskodawcy. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy).

Tak więc w niniejszych okolicznościach, przed planowaną sprzedażą, Wnioskodawca wykaże aktywność w przedmiocie sprzedaży działki porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

Zatem czynność zbycia działki nr 1 nie będzie mieścić się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym, stąd uznać należy, że działka będąca przedmiotem sprzedaży, wykorzystywana będzie w działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W konsekwencji, biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, należy stwierdzić, że Zainteresowany z tytułu transakcji sprzedaży działki, będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, wykonującego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Sprzedaż działki nr 1 będzie stanowić zatem czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca wskazał, że przed dniem ostatecznej dostawy nie nastąpi rozpoczęcie rozbiórki budynków tym samym nie zostanie założony dziennik rozbiórki, w chwili obecnej nie została wystawiona żadna decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę budynków i budowli na ww. nieruchomości, to przedmiotem dostawy będzie działka zabudowana.

Podkreślić należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana właściwą stawką podatku, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż -6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej, przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest - co do zasady - zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie, według art. 2 pkt 14 ustawy, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Powyższe przepisy wskazują, jakie muszą zostać spełnione warunki aby sprzedaż budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Z przepisów tych wynika, że prawo do zwolnienia przysługuje wówczas, gdy w stosunku do obiektów będących przedmiotem sprzedaży nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie tych obiektów, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z analizy powołanych wyżej przepisów wynika, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Natomiast jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Dodatkowo wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Wobec powyższego, przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W myśl art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r. poz. 1186, z późn. zm.) przez obiekt budowlany należy rozumieć budynek, budowlę bądź obiekt małej architektury, wraz z instalacjami zapewniającymi możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, wzniesiony z użyciem wyrobów budowlanych.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy - Prawo budowlane, przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z opisu sprawy wynika, że przedmiotem planowanej sprzedaży będzie działka nr 1 zabudowana następującymi budynkami:

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 138 m² z roku 1950 - budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane, pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960,

* budynkiem oznaczonym jako budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m² z roku 1950 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 29 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 1985,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 23 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 1985,

* budynkiem oznaczonym jako budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 102 m² z roku 1950 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo Budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w latach 1960,

* budynkiem oznaczonym jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy 108 m² z roku 1985 budynek stanowi budynek w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane pierwsze zasiedlenie nastąpiło w roku 1985.

Wnioskodawca nie poniósł i nie będzie ponosił nakładów na ulepszenie wartości początkowej nieruchomości.

W celu ustalenia czy w odniesieniu do przedmiotowej dostawy zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku, należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy względem ww. budynków doszło do pierwszego zasiedlenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy wskazuje, że w stosunku do budynków posadowionych na działce nr 1 doszło do ich pierwszego zasiedlenia. Jak wskazał Wnioskodawca pierwsze zasiedlenie budynków nastąpiło w 1960 r. (budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 138 m², budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m², budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 102 m²) oraz w 1985 r. (budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 29 m², budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 23 m², budynek niemieszkalny o powierzchni zabudowy 108 m²). Zatem z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia ww. budynków do chwili ich sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto Wnioskodawca nie ponosił żadnych wydatków na ulepszenie tych budynków to w odniesieniu do ich sprzedaży na rzecz Kupującego zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Tak więc skoro dostawa ww. budynków może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to bezzasadnym stało się badanie przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy.

W związku z powyższym, zgodnie z cytowanym wcześniej art. 29a ust. 8 ustawy, również sprzedaż gruntu, na którym znajdują się przedmiotowe budynki również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Podsumowując sprzedaż nieruchomości zabudowanej budynkami oznaczonymi jako pozostałe budynki niemieszkalne o powierzchni zabudowy: 138 m² z roku 1950, 29 m² z roku 1985, 23 m² z roku 1985, 102 m² z roku 1950, 108 m² z roku 1985 oraz budynkiem oznaczonym jako budynek mieszkalny o powierzchni zabudowy 93 m² z roku 1950 będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zaznaczyć, że w świetle art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy, nie wywołuje natomiast skutków prawnych dla pozostałych współspadkobierców, którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej wydanie.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowana ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.