0112-KDIL3.4012.39.2019.1.EW - Prawo do odliczenia VAT przez gminę w związku z inwestycją w zakresie infrastruktury kulturalnej.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2019 r. (data wpływu 28 listopada 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 9 grudnia 2019 r. (data wpływu 10 grudnia 2019 r.) oraz pismem z dnia 10 grudnia 2019 r. (data wpływu 11 grudnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 28 listopada 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług. W dniu 10 grudnia i 11 grudnia 2019 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: "VAT").

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 506, dalej: "ustawa o samorządzie gminnym") Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Zadania te obejmują m.in. sprawy kultury, sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych czy też sprawy wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Przedmiot wniosku

Złożonym wnioskiem Gmina obejmuje wydatki związane z projektem pn.: "..." (dalej: "Inwestycja" lub "Projekt").

W ramach Projektu przewidziane są następujące prace:

* remont ścian wewnętrznych,

* wymiana stolarki drzwiowej wewnętrznej i parapetów,

* wymiana posadzek w niektórych pomieszczeniach,

* remont łazienek,

* wykończenie ścian i sufitów w pomieszczeniach,

* wykonanie wewnętrznych instalacji wodociągowej oraz kanalizacyjnej,

* roboty instalacyjne elektryczne.

Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie Inwestycji w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wydatki ponoszone w związku z Inwestycją są/będą dokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy jako nabywcy.

Planowane wykorzystanie przedmiotu Inwestycji

Przedmiotowa Inwestycja jest realizowana jako zadanie własne Gminy, wykonywane m.in. w celu realizacji zadań z zakresu kultury.

Po zakończeniu prac będący przedmiotem Projektu budynek pozostanie własnością Gminy. Planowo odbywać mają się w nim różnorodne zajęcia pozalekcyjne dla dzieci i młodzieży (np. zajęcia taneczne, teatralne, plastyczne). Możliwe będzie również organizowanie w obiekcie zebrań wiejskich, a także spotkań stowarzyszeń czy koła gospodyń wiejskich. Podkreślić jednocześnie należy, że budynek ma być ogólnodostępny, a jego wykorzystanie nie będzie miało charakteru komercyjnego. Innymi słowy, Gmina (ani żaden inny podmiot) nie będzie pobierać opłat w związku z korzystaniem z budynku (wszelkie organizowane w nim zajęcia/wydarzenia będą bezpłatne).

Wnioskodawca podkreśla również, że obiekt, którego dotyczy Projekt, nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy czy innych form odpłatnego udostępnienia.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowany wskazał, że towary i usługi, nabywane w ramach projektu pn.: "..." nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją Inwestycji?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje/nie będzie przysługiwało mu prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących wydatki poniesione w związku z realizacją Inwestycji.

1. Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Natomiast kluczowym przepisem dot. prawa do odliczenia VAT jest art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z pewnymi zastrzeżeniami, które nie mają zastosowania w niniejszej sprawie.

Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

* zostały nabyte przez podatnika tego podatku (przesłanka podmiotowa) oraz

* pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi (przesłanka przedmiotowa).

Co istotne, przesłanki te muszą być spełnione łącznie.

2. Gmina jako organ władzy publicznej

Jak już zostało wskazane, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jeżeli zatem dana czynność ma miejsce w ramach wykonywania zadań nałożonych na gminę odrębnymi przepisami prawa i nie ma formy umowy cywilnoprawnej - nie znajdzie zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o VAT ze względu na brak pojawienia się przesłanki podmiotowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Kolejno, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy - wśród zadań tych mieszczą się natomiast sprawy kultury (w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami), a także sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych czy też sprawy wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Powyższe oznacza, że w świetle przepisów ustawy o samorządzie gminnym realizacja Projektu wpisuje się w zakres ww. zadań własnych Gminy, w zakresie realizacji których działa ona jako organ władzy publicznej. Ponadto, jak zaznaczono w stanie faktycznym, Wnioskodawca zamierza wykorzystywać obiekt wyłącznie do działań nieodpłatnych.

3. Brak związku pomiędzy wydatkami a działalnością opodatkowaną

Z literalnej interpretacji art. 86 ust. 1 ustawy o VAT bezpośrednio wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Tym samym, zasada ta wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Istnienie związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE. L Nr 347, str. 1, dalej: "Dyrektywa VAT"). Przepisy Rozdziału 1-4 Tytułu X Dyrektywy VAT (art. 167 i nast.) wprowadzają podstawową regułę wspólnego systemu podatku VAT, zgodnie z którą podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, natomiast prawo takie nie przysługuje w przypadku dokonywania transakcji zwolnionych lub nieopodatkowanych. Gmina wskazuje, iż w jej ocenie realizowana Inwestycja nie będzie ani bezpośrednio, ani pośrednio związana z czynnościami opodatkowanymi Gminy, a jedynie związek z takimi czynnościami mógłby skutkować Istnieniem prawa do odliczenia (budynek będzie wykorzystywany wyłącznie do czynności, które zdaniem Wnioskodawcy nie podlegają opodatkowaniu). Tym samym, nie zostanie spełniona przesłanka umożliwiająca skorzystanie z prawa do odliczenia VAT naliczonego.

4. Stanowisko organów podatkowych w podobnych stanach faktycznych

Końcowo Gmina podkreśla, że przedstawione przez nią stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych w co do istoty analogicznych stanach faktycznych (dotyczących inwestycji w obrębie obiektów wykorzystywanych na potrzeby kulturalne i społeczne):

* interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB3-2.4012.696.2019.1.AR: "Z treści wniosku wynika, że świetlica będzie udostępniana wyłącznie nieodpłatnie. Gmina nie będzie pobierać żadnych opiat związanych z udostępnianiem świetlicy (tj. świetlica nie będzie odpłatnie wynajmowana, wydzierżawiana na rzecz podmiotów trzecich, w związku z udostępnianiem świetlicy mieszkańcy nie będą obciążani kosztami mediów). W związku z tym, przebudowana i zmodernizowana świetlica nie będzie wykorzystywana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a będzie wykorzystywana wyłącznie do działalności pozostającej poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT. W konsekwencji, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją ww. projektu";

* interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 13 maja 2019 r., sygn. 0115-KDIT1-1.4012.188.2019.1.EA, w którym odstępując od sporządzenia uzasadnienia organ w całości potwierdził, że "Budując świetlicę wiejską, Gmina zrealizuje wskazane powyżej zadania publiczne o znaczeniu lokalnym. Głównym celem jest zabezpieczenie potrzeb społeczności lokalnej, a przede wszystkim integracja mieszkańców, poprzez zapewnienie miejsca wspólnych spotkań, propagowanie inicjatyw społecznych i organizacji pozarządowych. Budowa świetlicy umożliwi dostęp mieszkańców do działań kulturalnych oraz zaspokoi oczekiwania dzieci i młodzieży, przez co przyczyni się do rozwoju intelektualnego jej mieszkańców. (...) W konsekwencji, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z budową i wyposażeniem świetlicy wiejskiej";

* interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 września 2018 r., sygn. 0112-KDIL2-2.4012.374.2018.1.AG: "należy stwierdzić, że w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, ponieważ przedmiotowa inwestycja będzie wykonywana przez organ władzy publicznej w zakresie realizacji zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa - czyli ustawą o samorządzie gminnym, a efekty realizowanej inwestycji nie będą wykorzystywane do działalności gospodarczej generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług. Jak wskazał Wnioskodawca - przebudowany obiekt świetlicy nie będzie wynajmowany odpłatnie. W wyniku realizacji projektu Wnioskodawca nie będzie osiągać przychodów, które są opodatkowane podatkiem VAT. Zatem w omawianej sprawie - pomimo, że Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem VAT - warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, a Gmina nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego projektu". W omawianych okolicznościach, zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi zatem związek przyczynowo-skutkowy, który decydowałby o prawie do odliczenia podatku związanego z wydatkami dotyczącymi realizacji Inwestycji.

W rezultacie, w ocenie Gminy nie będzie jej przysługiwało prawo do odliczenia VAT z tytułu faktur dokumentujących poniesione wydatki inwestycyjne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczenia podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy - obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go - dla tej czynności - za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy - podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy - nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

* podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

* podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, z późn. zm.) - Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Ponieważ tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne. Zadania te obejmują m.in. sprawy kultury, sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych czy też sprawy wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej. Gmina wystąpiła z wnioskiem o dofinansowanie projektu pn.: "..." w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

W ramach Projektu przewidziane są następujące prace:

* remont ścian wewnętrznych,

* wymiana stolarki drzwiowej wewnętrznej i parapetów,

* wymiana posadzek w niektórych pomieszczeniach,

* remont łazienek,

* wykończenie ścian i sufitów w pomieszczeniach,

* wykonanie wewnętrznych instalacji wodociągowej oraz kanalizacyjnej,

* roboty instalacyjne elektryczne.

Wydatki ponoszone w związku z Inwestycją są/będą dokumentowane przy pomocy faktur z podaniem danych Gminy jako nabywcy. Przedmiotowa Inwestycja jest realizowana jako zadanie własne Gminy, wykonywane m.in. w celu realizacji zadań z zakresu kultury. Po zakończeniu prac będący przedmiotem Projektu budynek pozostanie własnością Gminy. Planowo odbywać mają się w nim różnorodne zajęcia pozalekcyjne dla dzieci i młodzieży (np. zajęcia taneczne, teatralne, plastyczne). Możliwe będzie również organizowanie w obiekcie zebrań wiejskich, a także spotkań stowarzyszeń czy koła gospodyń wiejskich. Podkreślić jednocześnie należy, że budynek ma być ogólnodostępny, a jego wykorzystanie nie będzie miało charakteru komercyjnego. Innymi słowy, Gmina (ani żaden inny podmiot) nie będzie pobierać opłat w związku z korzystaniem z budynku (wszelkie organizowane w nim zajęcia/wydarzenia będą bezpłatne).

Obiekt, którego dotyczy Projekt, nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy czy innych form odpłatnego udostępnienia. Towary i usługi, nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy ma on prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług.

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej Inwestycji należy wskazać, że w świetle art. 86 ust. 1 ustawy najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zauważyć należy, że system odliczenia ma na celu uwolnienie podatnika od ciężaru podatku od towarów i usług, zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej.

Drugi warunek, wymieniony w art. 86 ust. 1 ustawy dający prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, to posiadanie statusu podatnika, zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Podkreślić w tym miejscu należy, że zakres aktywności podejmowanej przez jednostkę samorządu terytorialnego należy interpretować w perspektywie ogólnej zasady, tj. że ich realizacja ma służyć zaspokajaniu zbiorowych potrzeb mieszkańców Gminy. Obowiązywanie tej zasady powoduje, że w ocenie tutejszego organu, każde działanie podejmowane przez jednostki w imieniu własnym, na własną odpowiedzialność i finansowane z budżetu jednostek, a dotyczące mienia Gminy należy uznać za działanie publiczne, służące zaspokajaniu potrzeb wspólnoty samorządowej, które jest wykonywane przez jednostkę samorządu terytorialnego jako zadanie własne.

Zauważyć należy, że czynności wynikające z zadań własnych, nałożonych na Gminę odrębnymi przepisami prawa, realizowane w ramach reżimu publicznoprawnego, z tytułu których Gmina nie uzyskuje wpływów, pozostają poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług. Są one bowiem realizowane przez Gminę poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a Gmina realizując te czynności nie występuje w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy, bowiem w tym zakresie działa jako organ władzy w rozumieniu art. 15 ust. 6 ustawy.

Analizując zatem kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług w zakresie realizacji Inwestycji polegającej na modernizacji budynku publicznego pełniącego funkcje kulturalne w (...) należy wskazać, że Gmina nie będzie wykorzystywać tego obiektu do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. W przedmiotowej sprawie modernizacja budynku w celu nieodpłatnego udostępniania go mieszkańcom do powszechnego korzystania, np. różnorodnych zajęć pozalekcyjnych dla dzieci i młodzieży (zajęcia taneczne, teatralne, plastyczne), organizacji zebrań wiejskich, a także spotkań stowarzyszeń czy koła gospodyń wiejskich, jednoznacznie świadczy, że Wnioskodawca realizuje/będzie realizował zadanie własne, wymienione w art. 7 ust. 1 pkt 9 ustawy o samorządzie gminnym. Jak wynika z wniosku - budynek ma być ogólnodostępny, a jego wykorzystanie nie będzie miało charakteru komercyjnego. Gmina nie będzie pobierać opłat w związku z korzystaniem z budynku (wszelkie organizowane w nim zajęcia/wydarzenia będą bezpłatne). Obiekt nie będzie przedmiotem najmu, dzierżawy czy innych form odpłatnego udostępnienia, a towary i usługi nabywane w ramach projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, stwierdzić należy, że Wnioskodawca realizuje przedmiotową Inwestycję jako zadanie własne pozostające poza zakresem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co w konsekwencji skutkować będzie brakiem prawa do odliczenia podatku VAT.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gmina nie ma i nie będzie mieć prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabywanych w ramach Inwestycji towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie zostały/zostaną spełnione - wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy - przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. Gmina realizując przedmiotową Inwestycję nie działa/nie będzie działać jako podatnik VAT, a wydatki związane z realizacją tej Inwestycji nie służą/nie będą służyć do wykonywania czynności opodatkowanych.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.