0112-KDIL3.4012.360.2020.1.EW - Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług wynajmu limuzyn.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2020 r. (data wpływu 30 maja 2020 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy - jest prawidłowe.

W dniu 30 maja 2020 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie art. 14b § 7 ustawy - Ordynacja Podatkowa (tj. z dnia 29 sierpnia 1997 r. Dz. U. z 1997 r. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy. Zainteresowany prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług sklasyfikowanych pod symbolem 62.02 "Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki". Dotychczas przez cały okres prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonał żadnego świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Od lipca 2020 r. Zainteresowany zamierza poszerzyć działalność o czynności polegające na wynajmowaniu ekskluzywnego samochodu typu limuzyna na różnego rodzaju okazje i imprezy okolicznościowe (śluby, wesela, chrzciny). Samochód będzie wynajmowany z kierowcą lub bez kierowcy osobom fizycznym, niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też jej nie prowadzą. Zainteresowany zakłada, że klientami będą głównie osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności. Wnioskodawca limuzyną będzie wozić gości weselnych, młodą parę, itp. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676) usługi wynajmu samochodów bez kierowcy zaklasyfikowane są do usług wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy PKWiU 77.11.10, a wynajem limuzyn z kierowcą do usług w zakresie wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą - PKWiU 49.32.12.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może korzystać ze zwolnienia od obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej przewidzianego w § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień w wypadku świadczenia usług wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy. Innymi słowy, czy Wnioskodawca musi posiadać kasę dopiero po przekroczeniu obrotu w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20.000 zł, czy też ma obowiązek ewidencjonować obrót przy użyciu kasy rejestrującej już przy wykonywaniu pierwszej czynności (tj. bez względu na wysokość obrotu)?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (zwana dalej "ustawą o VAT"), podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Na podstawie ust. 8 tego przepisu Minister Finansów wydał rozporządzenie w sprawie zwolnień, w którym zwalnia niektóre kategorie podatników oraz niektóre czynności z takiego obowiązku ze względu na rodzaj działalności i wysokość obrotu. Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia w sprawie zwolnień, podatnik rozpoczynający po 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych będzie korzystał ze zwolnienia z obowiązku dokonywania ewidencji przy pomocy kasy rejestrującej do dnia 31 grudnia 2021 r., jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym kwoty 20.000 zł. Wnioskodawca stoi na stanowisku, że nie musi w 2020 r. ewidencjonować obrotu przy użyciu kasy rejestrującej, jeśli będzie świadczyć usługi wynajmu i dzierżawy limuzyn z kierowcą lub bez kierowcy, pod warunkiem że jego obrót nie przekroczy w 2020 r. kwoty 20.000 zł w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w tymże roku podatkowym. Jeżeli obrót w proporcji do okresu wykonywania tych czynności przekroczy 20.000 zł wówczas Wnioskodawca będzie musiał ewidencjonować obrót przy użyciu kasy rejestrującej. Zdaniem Wnioskodawcy, na zwolnienie z obowiązku zakupu kasy rejestrującej przez Wnioskodawcę nie ma wpływu § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień, który przewiduje wyjątki od zwolnień przewidzianych w § 2 i 3 ww. rozporządzenia. Na mocy tego przepisu pkt 2a i 2b zwolnień z obowiązku ewidencjonowania nie stosuje się bez względu na wysokość osiąganych obrotów przy świadczeniu usług przewozów pasażerskich w samochodowej komunikacji, z wyjątkiem przewozów, o których mowa w poz. 15 i 16 załącznika do rozporządzenia oraz przy świadczeniu usług przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami. Usługi wynajmu limuzyn bez kierowcy mieszczą się w PKWiU 77.11 "Wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy". Takie usługi nie zostały ujęte w wyjątkach od zwolnień z obowiązku posiadania kasy rejestrującej przewidzianych w § 4 rozporządzenia w sprawie zwolnień. W związku z tym Wnioskodawca uważa, ze może skorzystać ze zwolnienia z obowiązku dokonywania ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień. Natomiast usługi wynajmu limuzyn z kierowcą jako "wynajem samochodów osobowych z kierowcą" mieszczą się w PKWiU 49.32 "Usługi taksówek osobowych". Z tym, że "Usługi taksówek osobowych, z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą" zostały objęte PKWiU 49.32.11, natomiast usługi "wynajem samochodów osobowych z kierowcą" zostały objęte PKW1U 49.32.12. W związku z tym, wynajem limuzyn z kierowcą nie mieści się w kategorii usług taksówkowych i Wnioskodawca prowadzący w takim zakresie działalność może korzystać z przysługującego mu zwolnienia z obowiązku posiadania kasy rejestrującej obrót na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r. poz. 1751, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą nowelizującą", art. 5a ustawy otrzymał brzmienie: towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacji w układzie odpowiadającym Nomenklaturze scalonej (CN) zgodnej z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz. Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm. - Dz.Urz.UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.) lub w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są klasyfikowane według Nomenklatury scalonej (CN) lub klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują działy, pozycje, podpozycje lub kody Nomenklatury scalonej (CN) lub symbole klasyfikacji statystycznych.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (...).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r. poz. 2519), zwane dalej rozporządzeniem.

Zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kas rejestrujących zostało określone w § 2 i § 3 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienia wskazują na dwojakiego rodzaju zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kas rejestrujących, mianowicie zwolnienie dla określonych grup podatników (zwolnienie podmiotowe) i zwolnienie dla konkretnych czynności (zwolnienie przedmiotowe).

Stosownie do § 2 ust. 1 rozporządzenia - zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

W odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku (§ 2 ust. 2 rozporządzenia).

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania obrotu za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczą przedmiotu działalności.

Według § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20.000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20.000 zł.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników rozpoczynających po dniu 31 grudnia 2018 r. dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli przewidywany przez podatnika obrót z tego tytułu nie przekroczy, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Powołane wyżej przepisy dotyczą zwolnienia podmiotowego - uwarunkowanego wysokością osiągniętego obrotu.

Niektóre usługi oraz dostawa niektórych towarów zostały wyłączone przez ustawodawcę z prawa do zwolnienia o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 rozporządzenia z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej. Szczegółowo zostały one wymienione w § 4 rozporządzenia.

Jak wynika z zapisu § 4 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 rozporządzenia, zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, o których mowa w § 2 i 3, nie stosuje się w przypadku

W poz. 15 załącznika do rozporządzenia wskazano PKWiU ex 49.31.2 "Pozostały transport lądowy pasażerski, miejski i podmiejski - dotyczy wyłącznie przewozów miejskich rozkładowych pasażerskich, innych niż kolejowe, za które są pobierane ceny ustalone przez gminę (Radę m. st. Warszawy) lub związek komunalny".

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności, w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 2 rozporządzenia).

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienie to traci moc z chwilą wykonania czynności, o której mowa w § 4 (§ 5 ust. 4 rozporządzenia).

W przypadku gdy przepisy ust. 1-7 przewidują różne terminy utraty mocy zwolnień, o których mowa w § 3 ust. 1 pkt 1 i 2, zwolnienia te tracą moc w terminie najwcześniejszym (§ 5 ust. 7 rozporządzenia).

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca wnosi o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej usług wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych. Zainteresowany prowadzi indywidualną działalność gospodarczą w zakresie usług informatycznych według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług sklasyfikowanych pod symbolem 62.02 "Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki". Dotychczas przez cały okres prowadzonej działalności Wnioskodawca nie wykonał żadnego świadczenia na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Od lipca 2020 r. Zainteresowany zamierza poszerzyć działalność o czynności polegające na wynajmowaniu ekskluzywnego samochodu typu limuzyna na różnego rodzaju okazje i imprezy okolicznościowe (śluby, wesela, chrzciny). Samochód będzie wynajmowany z kierowcą lub bez kierowcy osobom fizycznym, niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też jej nie prowadzą. Zainteresowany zakłada, że klientami będą głównie osoby fizyczne, które nie prowadzą działalności. Wnioskodawca, limuzyną będzie wozić gości weselnych, młodą parę, itp. Według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług usługi wynajmu samochodów bez kierowcy zaklasyfikowane są do usług wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy PKWiU 77.11.10, a wynajem limuzyn z kierowcą do usług w zakresie wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą - PKWiU 49.32.12.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy świadczone przez niego usługi wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy mogą korzystać ze zwolnienia od obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej przewidzianego w § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień.

Organ zauważa, że w powołanym wyżej przepisie § 4 ust. 2 lit. a i b rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, wyłączającym zwolnienie w zakresie ewidencjonowania obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej dla usług przewozów pasażerskich w komunikacji samochodowej oraz przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami, ustawodawca nie wskazał konkretnych symboli PKWiU dla usług, co do których nie stosuje się zwolnienia.

Wskazać należy, że klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od dnia 1 lipca 2020 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 4 września 2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz. U. z 2015 r. poz. 1676, z późn. zm.).

W myśl § 3a ww. rozporządzenia do celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług w zakresie przypadków, o których mowa w art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. f i lit. g ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106), załączniku nr 15 do tej ustawy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 tej ustawy, Polską Klasyfikację Wyrobów i Usług wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) stosuje się do dnia 31 grudnia 2020 r.

Celem wykładni omawianej regulacji § 4 ust. 2 lit. a i b, zasadne jest odwołanie się pomocniczo do Rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług. W grupowaniu PKWiU 49.3 Pozostały transport lądowy pasażerski, mieszczą się między innymi: pozostały transport lądowy pasażerki, miejski i podmiejski (PKWiU 49.31.2), usługi taksówek osobowych, z wyłączeniem wynajmu samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.11) oraz transport drogowy pasażerski, rozkładowy: międzymiastowy i specjalizowany (PKWiU 49.39.1).

Ponadto, zdaniem Organu, w przedmiotowej sytuacji należy wskazać na wykładnię językową przepisu § 4 ust. 2 lit. b powołanego rozporządzenia. Mowa bowiem w powołanym przepisie o świadczeniu usług przewozu osób oraz ich bagażu podręcznego taksówkami.

W art. 2 pkt 43 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 110, z późn. zm.) taksówka została zdefiniowana jako "pojazd samochodowy, odpowiednio wyposażony i oznaczony, przeznaczony do przewozu osób w liczbie nie większej niż 9 łącznie z kierowcą oraz ich bagażu podręcznego za opłatą ustaloną na podstawie:

Wnioskodawca przedstawiając opis zdarzenia przyszłego wskazał, że usługi, o które zamierza od lipca 2020 r. poszerzyć działalność gospodarczą, tj. wynajmowanie ekskluzywnego samochodu typu limuzyna, z kierowcą lub bez kierowcy, na różnego rodzaju okazje i imprezy okolicznościowe (śluby, wesela, chrzciny), klasyfikowane są do usług wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy (PKWiU 77.11.10) oraz do usług w zakresie wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą (PKWiU 49.32.12).

Konfrontując przedstawiony przez Wnioskodawcę opis zdarzenia przyszłego z powołanymi wyżej przepisami prawa, stwierdzić należy, że planowane przez Wnioskodawcę usługi polegające na wynajmowaniu ekskluzywnego samochodu typu limuzyna, z kierowcą lub bez kierowcy, na różnego rodzaju okazje i imprezy okolicznościowe nie mieszczą się w katalogu wyłączeń ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania zawartym w § 4 rozporządzenia bez względu na wysokość obrotu.

Tym samym, zasadne będzie wskazanie na przepis § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia, który pozwala Wnioskodawcy rozpoczynającemu w 2020 r. prowadzenie działalności w zakresie usług wynajmu limuzyn z kierowcą i bez kierowcy, na zastosowanie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji obrotu i kwot należnego podatku za pomocą kasy rejestrującej do momentu przekroczenia przez Wnioskodawcę kwoty obrotów w wysokości 20.000 zł. Zwolnienie obowiązuje do dnia przekroczenia tej kwoty.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że z uwagi na fakt, iż usługi wykonywane przez Wnioskodawcę nie zawierają się wśród usług wyłączonych z zastosowania zwolnienia, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, to Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej wykonując ww. usługi, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych do momentu przekroczenia kwoty 20.000 zł w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w danym roku podatkowym nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. - zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia.

Powyższe zwolnienie, stosownie do § 5 ust. 2 rozporządzenia, traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym Wnioskodawca przekroczy obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20.000 zł.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Końcowo należy podkreślić, że tut. Organ nie jest uprawniony w postępowaniu dotyczącym wydania interpretacji prawa podatkowego do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie, z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o informacje wynikające ze wskazań Wnioskodawcy, że dla usług wynajmu samochodów bez kierowcy zaklasyfikowane są do usług wynajmu i dzierżawy samochodów osobowych i furgonetek, bez kierowcy PKWiU 77.11.10, a wynajem limuzyn z kierowcą do usług w zakresie wynajmowania samochodów osobowych z kierowcą - PKWiU 49.32.12.

Jednocześnie należy zauważyć, że na podstawie art. 42a ustawy o podatku od towarów i usług - obowiązującego od dnia 1 listopada 2019 r. - wiążąca informacja stawkowa, zwana dalej "WIS", jest decyzją wydawaną na potrzeby opodatkowania podatkiem dostawy towarów, importu towarów, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów albo świadczenia usług, która zawiera:

Przy czym WIS dotyczy stanu prawnego, który obowiązuje od dnia 1 lipca 2020 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.