0112-KDIL3.4012.27.2021.1.MS - Obowiązek prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 lutego 2021 r. (data wpływu 10 luty 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju - jest prawidłowe.

W dniu 10 luty 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku prowadzenia ewidencji za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną która jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest handel internetowy. Sprzedaż internetowa w głównej mierze skierowana jest do osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Na moment złożenia wniosku Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej w żadnym innym kraju Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie posiada również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT w żadnym innym kraju Unii Europejskiej.

Przedmiotem sprzedaży wysyłkowej w firmie jest deska snowboardowa z wałkiem do balansowania oraz mata pod ww. zestaw.

Cała sprzedaż na terytorium Polski na rzecz konsumentów dokumentowana jest na kasie rejestrującej. Część towarów sprzedawana jest przez Wnioskodawcę konsumentom z krajów członkowskich UE. Towary wysyłane są z Polski do odbiorcy w innym kraju UE co stanowi na gruncie ustawy VAT sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, będąc zobowiązanym do dokumentowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju fakturą, do każdego wysyłanego w tej procedurze towaru drukuje i załącza fakturę VAT oraz dostarcza ją także drogą email do odbiorcy.

Przedmiotowy wniosek dotyczy sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju opodatkowanej w Polsce, tj. do momentu przekroczenia limitu dla takiej sprzedaży ustalonego przez państwo członkowskie (kwoty ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów), bądź wcześniejszej rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej w celu opodatkowania przedmiotowych dostaw w kraju przeznaczenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, w tym stanie faktycznym, ma obowiązek ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju do innych krajów UE, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, w przypadku gdy sprzedaż ta dokumentowana jest fakturami?

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle obowiązujących przepisów, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, gdzie z uwagi na nieprzekroczenie limitów podatek deklarowany jest w Polsce, sprzedaż ta w każdym przypadku musi być potwierdzona fakturą. Natomiast przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej z założenia dotyczą sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją. Tym samym w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, jeśli ustawodawca zobowiązał sprzedawców do wystawienia faktur do każdej sprzedaży bez względu na to, kto jest nabywcą (tj. podatnik podatku od wartości dodanej nie mający obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy też inny podmiot niebędący tym podatnikiem) ewidencja sprzedaży jest prowadzona. Nielogiczne wydaje się by ustawodawca wprowadzał podwójną ewidencję sprzedaży. Skoro cała sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju musi być udokumentowana fakturami to, w ocenie Wnioskodawcy, eliminuje to obowiązek stosowania kasy fiskalnej do tych transakcji.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych podstaw opodatkowania, w sytuacjach, gdy sprzedaż nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Stanowisko Wnioskodawcy co do braku obowiązku stosowania kasy fiskalnej w odniesieniu do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju potwierdzone zostało interpretacjami Ministra Finansów dostępnymi w bazie tych interpretacji:

* interpretacja DIS w Poznaniu z dnia 5 maja 2016 r., sygn. ILPP2/4512-1-115/16-2/SJ,

* interpretacja Dyrektora KIS z dnia 19 grudnia 2018 r., sygn.0115-KDIT1-1.4012.764.2018.1.AJ,

* interpretacja Dyrektora KIS z dnia 21 grudnia 2020 r., sygn.0112-KDIL3.4012.624.2020.1.AW.

Tak więc stanowisko Wnioskodawcy co do braku obowiązku stosowania kasy fiskalnej do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, która w całości dokumentowana jest fakturami należy uznać za ugruntowane i podzielane również przez organy podatkowe wydające interpretacje w imieniu Ministra Finansów.

Wnioskodawca ma świadomość, iż przywołane przez niego interpretacje zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie mają mocy wiążącej, ale stanowić mogą ważną wskazówkę interpretacyjną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towar należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Przez sprzedaż - art. 2 pkt 22 ustawy - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 2 pkt 23 ustawy - przez sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od towarów i usług lub na jego rzecz z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem że dostawa dokonywana jest na rzecz:

Na postawie art. 2 pkt 1 ustawy - przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez państwa członkowskie - w myśl art. 2 pkt 2 ustawy - rozumie się państwo członkowskie Unii Europejskiej.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy, w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2.

Stosownie do art. 23 ust. 2 ustawy - w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Przepis ust. 2 stosuje się pod warunkiem, że całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów (art. 23 ust. 3 ustawy).

W myśl art. 23 ust. 4 ustawy - w przypadku przekroczenia kwoty, o której mowa w ust. 2, miejsce opodatkowania na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów obowiązuje, począwszy od dostawy, którą przekroczono tę kwotę.

Artykuł 23 ust. 5 ustawy stanowi, że podatnicy, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji), z zaznaczeniem nazwy państwa członkowskiego lub nazw państw członkowskich, których zawiadomienie to dotyczy.

Zgodnie z art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do:

Zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

Zatem, należy stwierdzić, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej w rozumieniu art. 2 pkt 23 ustawy, podmiot dokonujący dostawy będzie zawsze zobowiązany do wystawienia faktury.

W myśl art. 109 ust. 3 ustawy - podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą dane pozwalające na prawidłowe rozliczenie podatku i sporządzenie informacji podsumowującej, w szczególności dane dotyczące:

Natomiast obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonego w nim kręgu odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem jednym z podstawowych kryteriów decydujących o obowiązku stosowania do ewidencjonowania kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani wystawić i wydać nabywcy paragon fiskalny lub fakturę z każdej sprzedaży:

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 8 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonać wydruku dokumentów wystawianych przy zastosowaniu kas rejestrujących, z wyjątkiem dokumentów, o których mowa w pkt 1 lit.b.

Należy zaznaczyć, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową. Ma ona charakter ewidencji sprzedaży, gdyż zarejestrowaniu w niej podlegają transakcje opodatkowane wykonane przez podatnika.

Wymóg stosowania przez określone grupy podatników kas rejestrujących został wprowadzony przede wszystkim ze względu na potrzebę zapewnienia kontroli nad rzetelnością deklarowanych podstaw opodatkowania, w sytuacjach, gdy sprzedaż która nie jest dokumentowana w żaden inny sposób, a więc nie ma możliwości sprawdzenia, czy dana transakcja faktycznie miała miejsce. Obowiązek ewidencjonowania w kasie dotyczy bowiem tych transakcji, w przypadku których nie ma bezwzględnego obowiązku wystawiania faktur je dokumentujących (faktury wystawiane są wyłącznie na żądanie nabywców - osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT. Głównym przedmiotem jednoosobowej działalności gospodarczej Wnioskodawcy jest handel internetowy. Sprzedaż internetowa w głównej mierze skierowana jest do osób nieprowadzących działalności gospodarczej.

Na moment złożenia wniosku Wnioskodawca nie jest zarejestrowany do celów podatku od wartości dodanej w żadnym innym kraju Unii Europejskiej. Wnioskodawca nie posiada również stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej dla celów VAT w żadnym innym kraju Unii Europejskiej.

Przedmiotem sprzedaży wysyłkowej w firmie jest deska snowboardowa z wałkiem do balansowania oraz mata pod ww. zestaw.

Cała sprzedaż na terytorium Polski na rzecz konsumentów dokumentowana jest na kasie rejestrującej. Część towarów sprzedawana jest przez Wnioskodawcę konsumentom z krajów członkowskich UE. Towary wysyłane są z Polski do odbiorcy w innym kraju UE co stanowi na gruncie ustawy VAT sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju, o której mowa w art. 2 pkt 23 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca, będąc zobowiązanym do dokumentowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju fakturą, do każdego wysyłanego w tej procedurze towaru drukuje i załącza fakturę VAT oraz dostarcza ją także drogą email do odbiorcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju opodatkowanej w Polsce (tj. do momentu przekroczenia limitu dla takiej sprzedaży ustalonego przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów bądź wcześniejszej rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej w celu opodatkowania przedmiotowych dostaw w kraju przeznaczenia), do innych krajów UE, na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej w przypadku, gdy sprzedaż ta dokumentowana jest fakturami.

Mając na względzie przywołane regulacje oraz okoliczności przedstawione we wniosku stwierdzić należy, że w odniesieniu do sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, sprzedaż ta w każdym przypadku musi być potwierdzona fakturą. Skoro ustawodawca zobowiązał sprzedawców do wystawienia faktur do każdej sprzedaży bez względu na to, kto jest nabywcą (tj. podatnik podatku od wartości dodanej niemający obowiązku rozliczenia wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, czy też inny podmiot niebędący tym podatnikiem) ewidencja sprzedaży jest prowadzona.

Z powyższego wynika, że Wnioskodawca dokonując sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju na rzecz nabywców (osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej) z innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej obowiązany jest udokumentować tą sprzedaż poprzez wystawienie faktury, przy czym sprzedaż ta nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

Zatem sprzedaż wysyłkowa dokonywana przez Wnioskodawcę z terytorium kraju, opodatkowana w Polsce (tj. do momentu przekroczenia limitu dla takiej sprzedaży ustalonego przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów bądź wcześniejszej rejestracji dla celów podatku od wartości dodanej w celu opodatkowania przedmiotowych dostaw w kraju przeznaczenia) na rzecz nabywców z innych niż Polska państw członkowskich Unii Europejskiej nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, ponieważ jest udokumentowana fakturą. Przepisy dotyczące obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej z założenia dotyczą sprzedaży, która nie jest objęta żadną ewidencją.

Podsumowując, sprzedaż wysyłkowa opodatkowana w Polsce, dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz osób fizycznych mających zamieszkanie w innym kraju UE, musi być zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 2 udokumentowana fakturą, natomiast nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

A zatem stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.