0112-KDIL3-3.4011.266.2019.4.AA - Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 15 października 2019 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej 0112-KDIL3-3.4011.266.2019.4.AA Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2019 r. (data wpływu 23 lipca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek - uzupełniony pismami z: 11 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.), 1 października 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.) i 3 października 2019 r. (data wpływu 3 października 2019 r.) - o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (IP BOX).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się wytwarzaniem oprogramowania. Pracuje w ścisłej współpracy z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w roli podwykonawcy, świadczącego usługi badawczo-rozwojowe. W cyklach miesięcznych wystawia fakturę VAT za wykonane usługi oraz sporządzany zostaje protokół odbioru funkcjonalności, ze szczegółowym opisem wykonanych prac oraz oświadczeniem przekazania całości majątkowych praw autorskich spółce, z którą Wnioskodawca współpracuje. Całość przychodów pochodzi ze sprzedaży praw autorskich tej spółce. Wnioskodawca nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm. Rozlicza się na zasadach ogólnych i prowadzi księgę przychodów i rozchodów.

W piśmie z 23 lipca 2019 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wskazał, że od czerwca 2017 r. prowadzi w trybie ciągłym jednoosobową działalność gospodarczą zajmującą się wytwarzaniem nowego i usprawnianiem istniejącego oprogramowania. Ze względu na charakter branży, nieustannie powiększa swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa, języków programowania czy wzorców projektowych, aby móc wykorzystać ją podczas tworzenia i/lub ulepszania oprogramowania, nad którym pracuje. Zakres wytwarzanego przez Wnioskodawcę oprogramowania jest bardzo szeroki, każde jest komercyjne i wypełnia pewną niszę w rynku.

Poniżej Wnioskodawca podaje kilka przykładów, aby lepiej to zobrazować:

* Aplikacja dla szukających i oferujących pracę z zaawansowanym algorytmem dobierającym kandydatów na podstawie lokalizacji, oczekiwań i poprzednich wyborów użytkownika,

* Aplikacja dla lekarzy i pacjentów, pozwalająca na szybki kontakt i umawianie prywatnych wizyt,

* Aplikacja śledząca dystans oraz prędkość jazdy na rowerze, dzięki czemu użytkownicy mogą zbierać punkty i wygrywać nagrody,

* Aplikacja korzystająca z technologii rozszerzonej rzeczywistości, aby przedstawić animacje oraz gry, pozwalające na wygranie nagród w konkursie,

* Aplikacja dietetyczna, pozwalająca na odnotowywanie posiłków i treningów, a następnie prezentowanie statystyk za dany okres za pomocą wykresów,

* Aplikacja do gier miejskich, komunikująca się z nadajnikami porozmieszczanymi na trasach widokowych za pomocą połączenia Blutooth, aby przedstawić użytkownikowi wybraną treść w telefonie,

* Aplikacja wewnętrzna dla korporacji, pozwalająca na publikowanie ogłoszeń, wysyłanie powiadomień, składanie wniosków i umawianie wizyt u lekarza w zakładzie,

* Aplikacja dla rolników, pomagająca w znalezieniu najkorzystniejszego skupu zboża w najbliższej okolicy,

* Aplikacja do zgłaszania pomiarów liczników za wodę oraz opłacania rachunków,

* Aplikacja dla fryzjerów i ich klientów, dzięki której klienci mogą znaleźć fryzjera z najlepszą opinią,

* Aplikacja do zgłaszania szkód ubezpieczycielowi, znacznie skracająca proces likwidacji szkód dzięki temu, że ubezpieczyciel nie musi już wysyłać swoich agentów do poszkodowanego,

* Aplikacja lojalnościowa, w której klienci mogą zbierać punkty za zakupy, wymieniać je na rabaty,

* Aplikacja dla kobiet w ciąży, dobierająca artykuły dla użytkowniczek zależnie od ich etapu ciąży oraz zawierająca rabaty na produkty, które mogłyby je zainteresować.

Wszystkie powyższe przykłady są aktywnie działającymi aplikacjami, niektóre z gronem użytkowników liczonym w setkach tysięcy. Aby poruszać się w tak różnorodnej tematyce i móc wykorzystywać dostępne rozwiązania technologiczne, od dawna Wnioskodawca systematycznie poszerza własną wiedzę domenową w wielu dziedzinach. Każdy kolejny projekt wymaga, aby posiadał aktualną wiedzę na temat programowania, algorytmów i bezpieczeństwa. Nierzadko konieczne jest poszerzenie wiedzy, aby sprostać wymaganiom projektu i osiągnąć zamierzone cele. Wnioskodawca podąża też za szybko zmieniającymi się technologicznymi standardami branży, co wymaga ciągłego i systematycznego rozwijania własnej wiedzy oraz praktycznego jej wykorzystania. Pracuje w ścisłej współpracy z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością jako podwykonawca. W cyklach miesięcznych wystawia fakturę VAT za wykonane usługi oraz sporządzany jest protokół odbioru funkcjonalności, ze szczegółowym opisem wykonanych prac oraz oświadczeniem przekazania całości majątkowych praw autorskich spółce, z którą współpracuje. Całość przychodów pochodzi ze sprzedaży praw autorskich spółce z ograniczoną odpowiedzialnością.

Wnioskodawca prowadzi osobną ewidencję, gdzie wykazuje, jakie kwoty pochodzą z przekazywania praw autorskich, choć dotychczas było to 100% przychodu. Nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm.

Ponadto w piśmie z 1 października 2019 r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku Wnioskodawca wyjaśnił, że (...) jedne z powyższych aplikacji są nowoczesne, niewystępujące wcześniej na rynku, a inne na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących, oferując przykładowo szerszy zakres dostępnych funkcji bądź lepszą wydajność, dzięki czemu zyskały dużą popularność wśród użytkowników. Aby poruszać się w tak różnorodnej tematyce i móc wykorzystywać dostępne rozwiązania technologiczne, Wnioskodawca od dawna systematycznie poszerza własną wiedzę domenową w wielu dziedzinach. Każdy kolejny projekt wymaga, aby posiadał aktualną wiedzę na temat programowania, algorytmów i bezpieczeństwa. Nierzadko konieczne jest poszerzenie wiedzy, aby sprostać wymaganiom projektu i osiągnąć zamierzone cele. Wnioskodawca podąża też za szybko zmieniającymi się technologicznymi standardami branży, co wymaga ciągłego i systematycznego rozwijania własnej wiedzy oraz praktycznego jej wykorzystania. Wnioskodawca może zatem stwierdzić, że jego działalność jest pracą rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca pracuje w ścisłej współpracy z polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością jako podwykonawca. W cyklach miesięcznych wystawia fakturę VAT za wykonane usługi oraz sporządzany jest protokół odbioru funkcjonalności, ze szczegółowym opisem wykonanych prac oraz oświadczeniem przekazania całości majątkowych praw autorskich spółce, z którą współpracuje. Całość przychodów pochodzi ze sprzedaży praw autorskich spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca prowadzi osobną ewidencję, gdzie wykazuje przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody pochodzące ze sprzedaży każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Nie nabywał wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne firmy ani praw autorskich innych firm.

Treść pisma uzupełniającego z 3 października 2019 r. jest tożsama z tym, co przedstawiono w poprzednim akapicie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może skorzystać z przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8)?

Zdaniem Wnioskodawcy, po zapoznaniu się z ustawą, może on zastosować 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8).

Ze względu na ciągły wymóg poszerzania własnej wiedzy i umiejętności, jak i opracowywanie nowych produktów lub wprowadzanie do nich ulepszeń działalność Wnioskodawcy podlega pod działalność rozwojową. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej) i otrzymuje przychody ze sprzedaży praw autorskich do tego oprogramowania.

Wnioskodawca uważa, że może skorzystać z przepisów poruszonych w pytaniu i skorzystać z 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu wykazanego w ewidencji, jako pochodzącego ze sprzedaży praw autorskich.

Powyższe pytanie oraz własne stanowisko w sprawie przedstawionego stanu faktycznego wynikają z uzupełnienia do wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387, z późn. zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1.

patent,

2.

prawo ochronne na wzór użytkowy,

3.

prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4.

prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5.

dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6.

prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7.

wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),

8. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 / a +b +c+ d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

* a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

* b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

* c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

* d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1.

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

2.

ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

3.

z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

4.

z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1.

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2.

prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3.

wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5.

dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej stawką 5% mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację "Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju", "Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki" oraz "Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju" w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste "zamknięcie" łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane "kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej".

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że Wnioskodawca w ramach indywidualnej działalności gospodarczej tworzy oprogramowanie komputerowe. Z informacji przedstawionych we wniosku wynika również, że Wnioskodawca prowadzi osobną ewidencję, gdzie wykazuje przychody, koszty uzyskania przychodów i dochody pochodzące ze sprzedaży każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Ponadto, jak wyjaśnił Wnioskodawca, jego działalność jest pracą rozwojową podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca wskazał też, że jedne z przedstawionych przez niego aplikacji są nowoczesne, niewystępujące wcześniej na rynku, a inne na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już istniejących. Tym samym programy komputerowe powstają w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję zawartą w art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie całość przychodów Wnioskodawcy pochodzi ze sprzedaży praw autorskich. Zatem mamy tu do czynienia z autorskimi prawami do programów komputerowych, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy. W związku z powyższym w niniejszej sprawie należy przyjąć, że dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia praw autorskich do autorskiego programu komputerowego wytworzonego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując - dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z tytułu przeniesienia na nabywcę praw autorskich do wytworzonego oprogramowania kwalifikują się do dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i w konsekwencji korzystają z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu wg stawki 5%, zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1.

z zastosowaniem art. 119a;

2.

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3.

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl