0112-KDIL3-2.4011.96.2019.2.JK - Powstanie przychodu z tytułu zwrotu poniesionych nakładów na podniesienie standardu lokalu.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 3 marca 2019 r. (data wpływu 5 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 kwietnia 2019 r. (data wpływu 12 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego zwrotu poniesionych nakładów na podniesienie standardu lokalu - jest prawidłowe.

W dniu 5 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania otrzymanego zwrotu poniesionych nakładów na podniesienie standardu lokalu.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 28 marca 2019 r. nr 0112.KDIL3-2.4011.96.2019.1.JK, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane w dniu 28 marca 2019 r. zostało skutecznie doręczone w dniu 3 kwietnia 2019 r. Natomiast w dniu 12 kwietnia 2019 r. (data nadania 8 kwietnia 2019 r.) wniosek został uzupełniony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 28 czerwca 2010 r. Wnioskodawczyni zamieszkała wraz z synem w mieszkaniu przy ul. (...). Było to 24,73m. W okresie zamieszkania w lokalu mieszkalnym zarządzanym przez Administrację miasta A Zainteresowana dokonała wielu ulepszeń lokalu poprzez naprawę podłogi, naprawę instalacji elektrycznej, założenia drzwi, zamontowania urządzeń sanitarnych, utworzenia łazienki, postawienia ścianek działowych. Wymieniono również okna. Obok ww. lokalu mieszkalnego za ścianą było pomieszczenie o powierzchni 20 m kwadratowych, na które Administracja wyraziła zgodę na przyłączenie tak aby Wnioskodawczyni mogła zaaranżować je na pokój dla dorastającego syna. Powstało mieszkanie składające się z dwóch pokoi, w tym jeden z aneksem kuchennym, malutka łazienka. Były to działania mające na celu polepszenie warunków mieszkania, przez co podniosły standard lokalu. Nigdy te koszty nie zostały Wnioskodawczyni zwrócone. Nigdy żadnych remontów również Zainteresowana nie odliczała jako ulgi.

Na skutek toczącego się postępowania spadkowego budynek przejęli spadkobiercy właścicieli, którzy to w szybki sposób sprzedali spółce. Spółka jako nowy właściciel podjęła rewitalizację kamienicy. W dniu 11 kwietnia 2018 r. Zainteresowana podpisała porozumienie w ramach którego spółka wypłaciła jej kwotę 6922 zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych na przedmiot najmu.

Zainteresowana zaznacza, że jest to kwota oczywiście niewielka w porównaniu z wykonanymi pracami, nie jest nadwyżką, jest to tylko zwrot kosztów, a nie źródło zarobku. Spółka wystawiła PIT-8C jako przychód z art. 20 ust. 1 ustawy.

Katalog przychodów zaliczanych do innych źródeł nie stanowi katalogu zamkniętego, zawiera jedynie przykładowe wskazanie przychodów zaliczanych do tego źródła. Wnioskodawczyni uważa, że o przychodzie możemy mówić wtedy, gdy ma charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. konkretny wymiar finansowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy kwota 6922,68 zł, którą Wnioskodawczyni otrzymała tytułem "zwrotu nakładów poniesionych na przedmiot najmu" podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym? Czy pomimo, że otrzymała PIT-8C powinna uwzględnić to w rozliczeniu rocznym za rok 2018?

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwota którą otrzymała od właścicieli nie powinna podlegać opodatkowaniu, gdyż nie jest dochodem ale zwrotem kosztów poniesionych na przedmiot najmu. W związku z powyższym Zainteresowana uważa, że kwota 6922 zł jest to kwota tytułem zwrotu nakładów poczynionych na lokal, własność spółki, nie jest przysporzeniem majątkowym, a tym samym nie jest to przychód, który powinien być opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz Wnioskodawczyni nie powinna wykazywać tej kwoty w zeznaniu podatkowym za 2018 rok.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 20 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zatem o przychodzie można mówić wtedy, gdy ma on charakter trwałego przysporzenia majątkowego, tj. konkretny wymiar finansowy. Wobec tego do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym nie zalicza się kwot uzyskanych z tytułu różnego rodzaju zwrotów nakładów własnych poczynionych za inny podmiot.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni dokonała z własnych środków finansowych znacznych nakładów mających na celu podniesienie standardu wynajmującego lokalu. Były to nakłady na wymianę naprawę podłogi, naprawę instalacji elektrycznej, założenia drzwi, zamontowania urządzeń sanitarnych, utworzenia łazienki, postawienia ścianek działowych. Następnie właściciel lokalu wypłacił na rzecz Wnioskodawczyni, kwotę 6922,68 zł, tytułem zwrotu wartości poniesionych nakładów na podniesienie standardu wynajmowanego lokalu.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż jeżeli kwota 6922,68 zł jest wypłacona tytułem zwrotu poniesionych przez Wnioskodawczynię nakładów koniecznych poczynionych na wynajmowany lokal mieszkalny stanowiący własność Spółki, to nie stanowi ona przysporzenia majątkowego, a tym samym nie powstaje z tego tytułu przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. A zatem Wnioskodawczyni nie ma obowiązku wykazania tej kwoty w zeznaniu podatkowym za rok 2018 r.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.