0112-KDIL3-2.4011.430.2018.1.DJ - Opodatkowanie emerytury otrzymywanej z Włoch.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 listopada 2018 r. (data wpływu 16 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Włoch - jest prawidłowe.

W dniu 16 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Włoch.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest obywatelem Republiki Włoskiej i posiada obywatelstwo włoskie, nie jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i nie posiada obywatelstwa polskiego. Wnioskodawca posiada dokument potwierdzający prawo stałego pobytu w Polsce, wydany przez Wojewodę w dniu 28 kwietnia 2011 r. (na okres 10 lat). Wnioskodawca jest mężem obywatelki polskiej i zamieszkuje w Polsce oraz posiada kod podatkowy w Republice Włoskiej.

Wnioskodawca jest emerytem i pobiera emeryturę z Instituto Nationale Previdenza Sociale (INPS) - krajowego zakładu ubezpieczeń społecznych, w podziale na:

Wskazana w punkcie

Od wskazanej emerytury pobierano podatki w Republice Włoskiej. Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów poza ww. emeryturą ani we Włoszech ani w Polsce.

Od m-ca listopada 2015 r. (na wniosek Wnioskodawcy) emerytura jest przekazywana przez INPS na rachunek bankowy Wnioskodawcy otwarty w banku w Polsce. Bank potrącał zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od każdego wpływu emerytury (z opisem "Rozliczenia z tytułu podatku dochodowego od rent i emerytur zagranicznych"). Bank na koniec każdego roku wystawiał Wnioskodawcy "Informację o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy" (PIT-11). Na ich podstawie od 2016 r. Wnioskodawca składał w Polsce wraz z małżonką wspólne "Zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu w roku podatkowym" (PIT-36).

Od momentu przekazywania emerytury do Polski, podatek dochodowy był pobierany zarówno przez włoskie organy podatkowe, jak i bank w Polsce, co skutkowało podwójnym opodatkowaniem otrzymywanego świadczenia. Wobec zaistniałej sytuacji Wnioskodawca już od 2016 r. zwracał się do włoskich organów (INPS) o zaprzestanie pobierania podatku od otrzymywanej emerytury w związku z jej opodatkowaniem w Polsce. W odpowiedzi, INPS w 2018 r. poinformowało Wnioskodawcę, że emerytura wynikająca z osiągnięcia wieku emerytalnego - kategoria VR nr B "nie będzie opodatkowana z uwagi na obowiązującą konwencję międzypaństwową, która ma na celu unikanie podwójnego opodatkowania dochodów" i zaprzestano jej opodatkowania.

Odnośnie emerytury o kategorii VPT nr A, INPS poinformowało Wnioskodawcę, że wobec złożonego podania o ponowne przeliczenie wysokości emerytury w związku ze zmianą państwa zamieszkania, "wniosek o nieopodatkowanie świadczenia emerytalnego VPT A został odrzucony, gdyż świadczeniobiorca musi być rezydentem i musi posiadać jedno obywatelstwo (polskie)" - cytat wg tłumaczenia tłumacza przysięgłego.

Świadczenie o kategorii VPT nr A jest świadczeniem wypłacanym Wnioskodawcy z tytułu usług świadczonych Poczcie Włoskiej, co oznacza, że Wnioskodawca był w przeszłości tzw. pracownikiem państwowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura kategorii VPT nr A podlega opodatkowaniu w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazana emerytura nie powinna podlegać opodatkowaniu w Polsce.

Biorąc pod uwagę stanowisko włoskich organów powołane powyżej oraz zapisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (dalej umowa), zastosowanie mają w tym przypadku postanowienia zagwarantowane w art. 19 ust. 2 lit. a umowy, który stanowi że każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy umawiającego się państwa lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług świadczonych na rzecz tego państwa lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym państwie.

Z kolei art. 19 ust. 2 lit. b umowy wskazuje, że taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim umawiającym się państwie, jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym państwie.

W przypadku Wnioskodawcy zachodzi tylko jedna ze wskazanych w art. 19 ust. 2 lit. b okoliczności, tj. stałe miejsce zamieszkania Wnioskodawcy w Polsce, niespełniony jest natomiast drugi warunek, tj. posiadanie obywatelstwa polskiego przez Wnioskodawcę. Brak spełnienia łącznie obydwóch warunków wyklucza opodatkowanie wskazanego świadczenia w Polsce.

Jak wynika z powyższego, Wnioskodawca jako były pracownik państwowy otrzymuje emeryturę z Włoch, wypłacaną z włoskiego INPS, opodatkowaną we Włoszech. W związku z powyższym w niniejszej sprawie znajdą zastosowanie postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Włochami, w szczególności wskazany art. 19 ust. 2 lit. a i b.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z treści wniosku wynika, że Zainteresowany jest obywatelem Republiki Włoskiej i posiada obywatelstwo włoskie, nie jest obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej i nie ma obywatelstwa polskiego. Wnioskodawca posiada dokument potwierdzający prawo stałego pobytu w Polsce, wydany przez Wojewodę w dniu 28 kwietnia 2011 r. (na okres 10 lat). Wnioskodawca jest mężem obywatelki polskiej i zamieszkuje w Polsce. Wnioskodawca pobiera emeryturę z Instituto Nationale Previdenza Sociale (INPS) - krajowego zakładu ubezpieczeń społecznych, w podziale na: emeryturę wynikającą ze składek - kategoria VPT nr A od m-ca września 1990 r. oraz emeryturę wynikającą z osiągnięcia wieku emerytalnego - kategoria VR nr B od m-ca października 2010 r. Wnioskodawca nie uzyskuje żadnych dochodów poza ww. emeryturą ani we Włoszech ani w Polsce. Od listopada 2015 r. (na wniosek Wnioskodawcy) emerytura jest przekazywana przez INPS na rachunek bankowy Wnioskodawcy otwarty w banku w Polsce i od tego momentu podatek dochodowy był pobierany zarówno przez włoskie organy podatkowe, jak i bank w Polsce. Wątpliwość Wnioskodawcy budzi kwestia, czy otrzymywana przez Wnioskodawcę emerytura kategorii VPT nr A podlega opodatkowaniu w Polsce, skoro jak wskazał Zainteresowany w złożonym wniosku, świadczenie o kategorii VPT nr A jest świadczeniem wypłacanym Wnioskodawcy z tytułu usług świadczonych Poczcie Włoskiej, co oznacza, że Wnioskodawca był w przeszłości tzw. pracownikiem państwowym.

W związku z powyższym, w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania z dnia 21 czerwca 1985 r. (Dz. U. z 1989 r. Nr 62, poz. 374).

Zgodnie z art. 18 ww. umowy, z zastrzeżeniem artykułu 19 ustęp 2, emerytury oraz inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej zatrudnienia w przeszłości będą opodatkowane tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ich odbiorca ma stałe miejsce zamieszkania (czyli w przypadku Wnioskodawcy - w Polsce).

Jednakże, w myśl art. 19 ust. 2 ww. umowy:

a. Każda emerytura wypłacana bezpośrednio bądź z funduszy Umawiającego się Państwa (z Włoch) lub jego jednostki politycznej, administracyjnej bądź władzy lokalnej każdej osobie fizycznej z tytułu usług, świadczonych na rzecz tego Państwa (Włoch) lub jednostki, lub władzy, będzie opodatkowana wyłącznie w tym Państwie (we Włoszech).

b. Jednakże taka emerytura będzie opodatkowana tylko w drugim Umawiającym się Państwie (w Polsce), jeśli osoba fizyczna jest obywatelem oraz ma stałe miejsce zamieszkania w tym Państwie (w Polsce).

Z powyższego wynika, że co do zasady emerytury i renty wypłacane z tytułu poprzedniego zatrudnienia, podlegają opodatkowaniu tylko w państwie zamieszkania osoby, której są wypłacane.

Stosownie jednak do przywołanego wcześniej art. 19 ust. 2 lit. a ww. umowy, emerytura wypłacana z tytułu wcześniejszego świadczenia państwu włoskiemu usług związanych ze służbą państwową, świadczonych na rzecz jednostki politycznej, administracyjnej lub władzy podlega opodatkowaniu tylko we Włoszech.

Natomiast, art. 19 ust. 2 lit. b powyższej umowy zawiera wyjątek od tej zasady (określonej w art. 19 ust. 2 lit. a cyt. umowy), jednakże nie ma on wobec Wnioskodawcy zastosowania, ponieważ Wnioskodawca posiada obywatelstwo włoskie i nie posiada obywatelstwa polskiego.

Reasumując, na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wypłacane Wnioskodawcy świadczenie emerytalne - w związku z tym, że pochodzi z tytułu pracy wykonywanej na rzecz administracji Włoch - podlega opodatkowaniu tylko we Włoszech, ponieważ Zainteresowany nie posiada obywatelstwa polskiego. Zatem emerytura ta nie podlega opodatkowaniu w Polsce.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.