0112-KDIL3-2.4011.353.2019.2.JK - Określenie skutków podatkowych sprzedaży mieszkań.

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1, art. 14r. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku wspólnym z dnia 6 września 2019 r. (data wpływu 12 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2019 r. (data wpływu 18 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży mieszkań - jest prawidłowe.

W dniu 12 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży mieszkań.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 3 października 2019 r. nr 0112.KDIL3-2.4011.353.2019.1.JK wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie wysłane w dniu 3 października 2019 r. zostało skutecznie doręczone w dniu 10 października 2019 r. Natomiast w dniu 18 października 2019 r. (data nadania 14 października 2019 r.) wniosek został uzupełniony.

We wniosku złożonym przez: * Zainteresowanego będącym stroną postępowania:

Pana

(...); * Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

Panią

(...)

przedstawiono następujące stany faktyczne.

W październiku 2008 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest wpisana do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej Przeważającym rodzajem działalności gospodarczej, jest (PKD 55.10.Z) Hotele i podobne obiekty zakwaterowania. Z tytułu prowadzonej działalności Wnioskodawca płaci podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach ogólnych (18 i 32%).

Prowadząc działalność, Wnioskodawca wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych działalności gospodarczej dwa lokale mieszkalne, od których dokonywał odpisów amortyzacyjnych, które stanowiły dla niego koszt uzyskania przychodów:

1. Mieszkanie nr 1 - zakupione w październiku 2008 r. cena 330.000 zł mieszkanie było amortyzowane stawką indywidualną 10% rocznie - amortyzacja została zakończona w październiku 2018 r.

2. Mieszkanie nr 2 - zakupione w 2015 r. cena 220.000 zł, mieszkanie amortyzowane stawką indywidualną 10% rocznie - (amortyzacja nie została ukończona, gdyż sprzedaż nastąpiła w trakcie amortyzacji mieszkania).

Wszystkie posiadane lokale zostały nabyte do majątku osobistego Wnioskodawcy i jego małżonki, w ramach małżeńskiej wspólności majątkowej

Obydwa mieszkania zostały nabyte w obrocie prywatnym. Po ich zakupie, nieruchomości zostały wprowadzone do działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Nadmienić należy, że Wnioskodawcy nie przysługiwało przy zakupie prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie ponosił też wydatków na ich ulepszenie przekraczających 30% wartości początkowej tych obiektów.

Wnioskodawca przedmiotowe lokale mieszkalne zbył odpłatnie w lipcu 2019 r.:

1. Mieszkanie nr 1 sprzedane w cenie 327.000 zł,

2. Mieszkanie nr 2- sprzedane w cenie 335.000 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie dwóch lokali mieszkalnych opisanych w stanie faktycznym, wpisanych do ewidencji środków trwałych firmy, amortyzowanych i wykorzystywanych w działalności gospodarczej stanowi przychód z działalności gospodarczej, czy przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT, u.p.d.o.f)?

Zdaniem Zainteresowanych, odpłatne zbycie żadnego z wyżej wymienionych lokali mieszkalnych, wpisanych do ewidencji środków trwałych firmy, amortyzowanych i wykorzystywanych w działalności gospodarczej nie stanowiło przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z brzmieniem art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 art. 19 stosuje się odpowiednio.

Z kolei w myśl art. 14 ust. 2c ustawy o PIT do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o PIT nie zalicza się przychodów odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby zawiązane z działalności gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Jak wyniki z przytoczonych przepisów ustawodawca wyraźnie zastrzegł, że do przychodów z działalności gospodarczej nie zalicza się przychodu odpłatnego zbycia wykorzystywanego na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lokalu mieszkalnego oraz spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Na powyższą kwalifikację nie ma żadnego wpływu fakt wprowadzenia lokalu mieszkalnego czy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego do ewidencji środków trwałych. Sprzedaż lokalu mieszkalnego czy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, a przychód ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości (tak np. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 3 lipca 2019 r., nr 0115-KDIT2-3 4011.257.2019.1 k.p.).

Z treści wyżej omawianych regulacji jednoznacznie wynika, że do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT) nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość czy spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o PIT, który określa w jaki sposób należy ustalić dochód w przypadku odpłatnego zbycia lokalu o charakterze mieszkalnym.

Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu taktycznego, należy stwierdzić, że kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowych mieszkań, o których mowa we wniosku, nie stanowiła dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na wyjątek zawarty we wskazanym wyżej art. 14 ust. 2c ww. ustawy. Sprzedaż tą Wnioskodawca powinien zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Tym samym skutki podatkowe tej sprzedaży należy ocenić w kontekście przesłanek z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z tym przepisem źródłami przychodów są: odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

d. innych rzeczy, - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszę się do każdej z osób dokonujących zamiany.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3 nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Natomiast zgodnie z art. 10 ust. 3 wyżej powołanej ustawy przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa a do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z dyspozycji tego przepisu zatem wprost wynika, iż aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT muszą być spełnione co najmniej dwie przesłanki, a mianowicie nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej oraz nieruchomość musi być nieruchomością mieszkalną wykorzystywaną na potrzeby tej działalności.

Wobec powyższego zbycie wyżej opisanych lokali mieszkalnych stanowi przychód, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Przedstawiona we wniosku linia interpretacyjna jest linią powszechnie akceptowaną i aprobowaną przez organy podatkowe.

Analogiczne w stosunku do zaprezentowanego wywodu są stanowiska prezentowe w najnowszych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, jak np. w interpretacjach z dnia 3 lipca 2019 r., nr 0115- KDIT2-3.4011.257.2019.1.k.p. z dnia 20 sierpnia 2019 r. nr 0115-KDIT3.4011.231. 2019.4.AK, z dnia 28 maja 2019 r. nr 0113-KDIPT2-1.4011.114.2019.2.KU.

Podsumowując powyżej poczynione rozważania, odpłatne zbycie przedmiotowych nieruchomości (lokali mieszkalnych) tj. mieszkań nr 1 i nr 2, które były wpisane do ewidencji środków trwałych firmy, były amortyzowane i wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej. W omawianym stanie faktycznym zastosowanie znajduje bowiem art. 14 ust. 2c ustawy o PIT, a tym samym odpłatne zbycie przedmiotowych lokali mieszkalnych, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na gruncie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Rozważając jednak konsekwencje podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia opisanych we wniosku lokali mieszkalnych, tj. mieszkania nr 1 i mieszkania nr 2, z racji różnych terminów ich nabycia, należy omówić oddzielnie.

Wynika to z faktu, że przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit, a-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i forma ich nabycia

W ocenie Wnioskodawcy, odpłatne zbycie nieruchomości oznaczonej we wniosku jako "mieszkanie nr 1" odnieść należy do brzmienia przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, gdzie ustawodawca formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu. Transakcja odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę mieszkania nr 1 w lipcu 2019 r. (gdy jego zakup nastąpił w roku 2008), nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w ogóle z uwagi na to, że sprzedaż tego mieszkania nastąpiła po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Wnioskodawca zatem nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego z ww. tytułu.

Z kolei odnosząc się do transakcji odpłatnego zbycia przez Wnioskodawcę lokalu oznaczonego we wniosku "mieszkanie nr 2" zauważyć należy, że jego zbycie wywoła skutek w podatku dochodowym od osób fizycznych i transakcja ta będzie opodatkowana podatkiem PIT na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, bowiem od daty nabycia przez Wnioskodawcę mieszkania, do dnia jego sprzedaży nie upłynął pięcioletni okres, przewidziany przez prawodawcę, po upływie którego zbycie nieruchomości, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tego źródła podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach wynikających z art. 30e ustawy o PIT. Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o PIT, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. I pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Zgodnie zaś z ustępem drugim cytowanego przepisu podstawą obliczenia podatku. o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych. o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Mając na uwadze powyższe przepisy Wnioskodawca stoi na stanowisku, że podstawą opodatkowania przedmiotowej transakcji jest różnica uzyskana między kwotą sprzedaży (335.000 zł), a kosztem nabycia (220.000 zł), powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, które zostały dokonane do terminu zbycia mieszkania nr 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy, odrębnym źródłem przychodów są m.in.:

* pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),

* odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 (pkt 8):

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powołany wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z kolei w myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak zgodnie z art. 10 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 tej ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:

d. składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych - wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio (art. 14 ust. 2c omawianej ustawy podatkowej).

Jeżeli zatem, przedmiotem odpłatnego zbycia jest budynek mieszkalny, jego część lub udział w takim budynku, lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość lub udział w takim lokalu, grunt lub udział w gruncie albo prawo użytkowania wieczystego gruntu lub udział w takim prawie, związane z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego lub udział w takim prawie oraz prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takim prawie, to wówczas przychody uzyskane z tej umowy sprzedaży nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.

W takim przypadku odpowiednie zastosowanie znajdzie przepis art. 30e ustawy o podatku od osób fizycznych, który określa sposób opodatkowania dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca od października 2008 r. prowadzi działalność gospodarczą PKD 55.10.Z - Hotele i podobne obiekty zakwaterowania. W lipcu 2019 r. Wnioskodawca sprzedał posiadane (wspólnie z małżonką) mieszkania: (nr 1 nabyte w 2008 r., nr 2 nabyte w 2015 r.) Powyższe mieszkania zostały ujęte w ewidencji środków trwałych prowadzonej działalności gospodarczej. Mieszkania zostały nabyte w obrocie prywatnym. Wnioskodawca dokonywał odpisów amortyzacyjnych.

Mając na względzie powołane przepisy prawne oraz przedstawione we wniosku opisy stanów faktycznych, stwierdzić należy, że sprzedaż przedmiotowych mieszkań, wykorzystywanych w działalności gospodarczej, nie stanowi dla Wnioskodawcy przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej z uwagi wyłączenie, o którym mowa w art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego ewentualną sprzedaż ww. mieszkań należy zakwalifikować do źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy.

W przypadku sprzedaży nieruchomości o charakterze mieszkalnym przychód ze źródła wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy powstaje jedynie wtedy, gdy ich odpłatne zbycie następuje przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym je nabyto lub wybudowano.

Mając zatem na uwadze fakt, że mieszkanie nr 1 zostało nabyte w 2008 r. stwierdzić należy, że jego sprzedaż w 2019 r. nie wygenerowała po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w ww. przepisie. Inaczej kształtuje się natomiast sytuacja w przypadku zbycia mieszkania nr 2. Z uwagi na okoliczność, że jego sprzedaż nastąpiła przed upływem 5 lat, liczonych od końca roku kalendarzowego, w którym zostało nabyte po stronie Wnioskodawcy powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych, na zasadach określonych w art. 30e.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw (art. 30e ust. 2 ustawy). Podstawą opodatkowania przedmiotowej transakcji jest zatem różnica uzyskana między kwotą sprzedaży, a kosztem nabycia, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, które zostały dokonane do terminu zbycia mieszkania.

Mając na uwadze powyższą konstatację oraz opisy stanów faktycznych przedstawionych we wniosku stwierdzić należy, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r. § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.